4. 5395 Ζ67 1868 ν. 4 !*Α >£ ';ν^ <ζ . .Ο ®Γ ^χ^*^» κ^'Κ^-Ί' • .'''"■'' '•-Ν η . **^• ΙίϊΑΝΝΟΤ ΤΟΤ ΖΩΝΑΡΑ ΕΠΙΤΟΜΗ ΙΣΤΟΡΙΏΝ. ΙΟΑΝΝΙ8 ΖΟΝΑΚΑΕ ΙΤΟΜΕ ΗΙδΤΟΒΙΑΒϋΜ, ουΜ ΟΑΚΟΕΙ ΌϋΟΑΝαΐΙ 81ΤΙ8<2υΕ ΑΝΝΟΤΑΤΙΟΝΙΒΙΙ8 ΕϋΙΌΙΤ ΙϋΒΟνίΟϋδ ϋΙΝΒΟΒ,ΓΙϋδ. νοκ IV. Ι,ΙΡΒΙΑΕ ΙΝ ΑΕϋΙΒϋδ Β. α. ΤΕϋΒΝΕΚΙ. ΜϋΟΟΟΙ,ΧΧΙ. 1.ΙΡ8ΙΑΕ: ΤΥΡΙ8 Β. Ο. ΤΕΓΒΝΕΒΪ. ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ. Γ)αο οχρβίϋΙΐοΓ ίη ρποπίπΐδ ιίικκίβοίηι 1ϊ1)π'δ ίοηΐίυιη ιιικίβ βρίίοπιβη δυαηι οοηίϊβνϊΐ Ζοη3Γ3δ ΐηϋίΐ^αΐίο βδΐ βΐ εοπιρ3Γ3ΐίο, ηιιιιηι οΐ δίφβΓδίηΙ δοπρΙΟΓβδ φιοδ δβςιπΙιΐΓ οΐ βοδίΐθπι ίρδβ ίηΐβπΐυηι ηοηιΐηβΐ, οο ηιΐηιΐδ κΙβηι Πβπ ροΐβδί ίη δβχ ροδίΓθ- ηιϊδ. Ναδ(|ϋ3)Ώ θηίηι βίιΐδΐιιοαΜ βχΜουίΙ οΙΐΓοηο§Γ3ρηοπιαι ςυΐ ιβδ ίΐϋδ εχροδϊΐαδ ροΓδβοριιιΙί βδδβηΐ Γβοβηδίπη ς[ΐΐ3Ϊβπι Οθογ- £ΐιΐδ ΟβίΐΓβηαβ βΐ Ιοαηηβδ δεγϋΐζβδ δγηορδίδ υΙβΓ^αβ δΐιαβ ίηί- Ιίο, δβιΐ ϋΐοηβητ, ΕιΐδβΜυηι, ΡΐΌοορίιιηι δβηιοί ίΐβπιηΐφΐβ ιηβ- ηΐ0Γ3Πδ οβΙοΓΟΓαΐΏ ηοηιΐηβ ηοη ρΓΟίΙίΙ, βΐ δι ρΓοάΐιϋδδβΙ, ηΐηίΐ ίβΓβ ηοβ ρΓοΓιιΐδδβΙ, ςαυηι οηιηί3 8ϋ3 βχ ρβπϋΐϊδ ίβΓβ ηοάίβ (ΙυχβπΙ ΙιίδΙοποίδ, φΐθδ οΐ ίρδΟδ Γ3ΓΟ ηοππηβΐ, υΐ ΜηΙοΙιιιπ], Ρδοΐΐιιπι , Τ1ιβθ(1θΓυηι, Τ]]Γ30θδΐυιη, φίβηι βδδβ Ιοβηηβπι ΤΙΐΓ3- ββδΐιιηι ΐηΙβΙΙί^ίΙυΓ οχ ΟβιίΓοηο ρ. 2, Α, υΜ πιβπιοΓβΙιΐΓ ό πρωτοβεΰτιάριος Ιωάννης 6 Θρακήόιος το επώννμον. Ιΐ3- (]υο φΐιιηι ρβΓ ΙϋίΓΟδ ρπ'οΓβδ (Ιυοάοβίηι ίη ΐιηίδ ρ3§ίη3πιιη ηΐ3Γ- ^ΐηίοϋδ ίη(ΐίθ3ΐΐ δίηΐ ηίδίοπβί ηαοδ βχοβΓρδίΙ, ηίΐιϊΐ Ιαΐβ Γιβπ ροΐυίΐ ίη δβχ ρο-δίχβιηίδ, ηββ ςυΐο(}υ3ΐτι δυρβΓβδΙ βΐ ςαί ιβδ 3ϋ 60 η3ΐ•Γ3ΐ3δ 3οευΓ3ίίυ8 νβϋΐ βχεαΙβΓβ ςυβηι υΐ οβΙβΓΟπιπι φΐί 03δ(1βηι βχροδυβπιηΐ οΙΐΓοηο§Γ3ρηοπιηι ίηδΙίΐϋ3ΐ οοηιρβΓβΙίο- ηοιη. Οαο(1 ςαυιη ρι*ο δβ ηιιΐδφΐβ δυ3 δροηΐβ δίΐ Γ3βΙαΓηδ αμ« υηΐ ΖοιηΐΓ30 ηοΐίΐ Γκίοιη 1ΐ3υβΓβ, Ϊ3ΐη 0ηβ3η§ΐιΐ8 ίηΐβΐΐβχίΐ ίηϊίΐί- Ιβιη βκβ δΐη§α1οιτιηι νβΓηοηιιη οοιηρ3Γ3ΐίοηβπι, φΐ3β ιηο-Μο €3(1οηι δΐιηΐ 3ριιοΙ ιιΐΓθδ(|ηβ ηιοιίο 1οη§β (ΙίνβΓδβ, ιιΐδί φΐαίβημβ ρβΓίΊΐΏ 1Π)ΐ*οπιηι νίιία ίΐ3 βο3Γ§αιιηΙηΓ ρβΓίίηι ίρδοπιιη ροο\- 0313 οοιηρίΐαΐοηιιη, ηϋοπιπι 3ΐΐβΓ αΙΙβΓΟ 83βρβ ιηϋ^ίδ (1βρΓ3ν3(ί IV ΡΚΑΕΓΑΊΊΟ. ηαβιη δβφΐΐΙιΐΓ δοπρΙοΓβηι. νβίαΐί ςυιιιη ΤίίθορΗαηβδ ϋΙΐΓοηο£ΐ\ ρ. 5, Ο δοπυΐΐ: Αλλά καϊ Κράΰΰος άντηρε καϊ Βρεττανίαν κατέΰχε, και οι πέντε Γεντιανοι την Άφρικην και Άχιλ- λεύς την Αϊγυπτον βΐ ϋ: "Αρτι μεν γαρ επικλύΰαντες οι Αλανοϊ τω Κωνσταντίου βτρατω άχρι και εις τα τείχη κα- τεδίωξαν. αυτός δε ηκολον&ει τελευταίος φευγοντι τώ βτρα- τω. επειδή δε κεκλειΰμένων των πυλών ουδέ ε'ΰω του τεί- χους ηδυνή&η ειΰελ&εΐν , χείρας εξέτειναν οι πολέμιοι προς το ΰυλλαβειν αυτόν, ΰχοινίοις δε κα&έντες από του τείχους ανείλκυϋαν αυτόν, ε'ΰω δε γενόμενος, καϊ τον ΰτρατόν πα- ρα&αρΰυνας, επεζελ&ων τοις Αλανοΐς νίκην εΰχε λαμπράν, ωΰτε ε'ξακιΰχιλίους πεΰεΐν, βαικίβιη ΗίδΙοπβπι ϊΐα Π3ΐτ3ΐ Ζο- Π3Γ38 νοί. 1, ρ. 641, Α: Κράΰον δε Βρεττανίαν κατεΰχη- κότα επί ενιαυτους τρεις ό έπαρχος ανεΐλεν Άΰκληπιόδοτος ' καϊ πέντε τινών Γεντιανών την Άφρικην καταΰχόντων 6 Ερκουλιος τούτους κατηγωνίΰατο. ο δε γε Καΐΰαρ Κώνβτας εν ταΐς Γαλλίαις προς Άλαμαννούς μαχόμενος της αυτής ημέρας ηττητο καϊ νενίκηκε. πρότερον μεν γαρ των "Άλα- μαννών τϊ} αυτού ΰτρατια μετά ρύμης εφορμηΰάντων βφο- δράς, εις ψυγην ετράπηΰαν άπαντες, οϊς και αυτός ο Κών- βτας ΰυναποδιδραΰκων εάλω αν πάρα βραχύ, όπίΰω γάρ ερχόμενος κεκλειΰμένας εύρε τάς πνλας της πόλεως" οι δε διώκοντες εγγίξοντες ηδη έτοιμοι ήΰαν εκείνον ΰνλλήψεΰϋ'αι, και καν απηχ&η δέΰμιος, ει μη ΰχοίνους εκ του τείχους άνω&εν κα&ιμήΰαντες ταύταις αυτόν άνιμηΰαντο. ουτ< δε περιΰω&εϊς και της πόλεως εντός γεγονώς, και την ΰτρα- τιαν ά&ροίΰας αυηκο: καϊ λόγοις αυτήν παρακλητικοις εις άλκην διεγείρας και &άρΰος οίον εμπνεύΰας αύτη, ε'ξειΰιν εύ&ύς και ΰνμμί'ξας τοις πολεμίοις νίκα νίκην περιφανή, ωΰτε περί ε'ξηκοντα χιλιάδας εκείνων πεΰεΐν. ΙΙΙ)ΐ βίδί Αλα- νοϊ ρΓο Αλαμαννοϊ βρικί Τηβορίιβηβπι 1)13 ΓοΓίβδδβ βδΐ ϊΙΙη- Ιιιιη αϊ) ΙίβΓβπο, ιιΐ Οοαπίδ ριιίαΐκΐ, ςαυπι βαάβηι ηοηιΐηα ρβΓ- χηαΐϋΐα δΐηΐ 3ρικ1 Α^αΐΗί&ιη^ ηίςιιβ οΐϊαιτι πέντε Γεντιανοι , ιιΐ ίίΐ^ηι νοΙβΒαΙ, ΐη Πεντεγεντιανοι ιηιιΐδηίΐϋηι, Ζυηαπιβ Ι3πιβη ητ/αηίΓβδΐ3 δΐιηΐ ρθοοαία ηοη δοΐιιηι Κώνΰτας ρΓυ Κωνΰτάντιος, α/Ι δοΐβΐ (ϋοηδίβηΐΐιιηι Οΐιίοπιηι ηιοίΐο δίο ηιοάΌ Κώνΰταν νο- ρΓβ, δβ(1 βΙΪ3ΐη πίΐίευΐυιη ϋίικί πέντε τινών Γεντιανών οΐβ ^)ϋΐη(}α6^βηΙί3ηϊδ, εΐ εζήκοντα χιλιάδες ρΓο ε'ξακιΰχίλιοι. ΡΕΑΕΓΑΤΙΟ. V ΟιπΙηΐδ 8(Ι(Ιβπ(1ϊ δΐιηΐ ηαοδ ααΐ ϊρδθ ΙίΐοΐΙο βχρΐΐβΐ, αϊ Αηη3ΐη (Ιυιηηβηβιη οΐ Ι,θοηθίη ϋΐαοοηιιιη, βαΐ φΐί ίρδίιιη ιηοαΌ ηοιηϊ- Π3ηΙβδ, αϊ Ιθ3ηηβδ Οίγοβδ, ιηυ(1ο ιιοη, αϊ ΕρΙΐΓ3βηιιΐ8 ρβι• ΙοΙαηι 036δ3ΓαΐΏ Ορίΐδ Ιοίΐβΐδδίπΐυηΐ ίρδ3 δ3βρβ Ζθί13Γ3β \βΐ\)Ά ΓβρβΙβΠδ, νϊοίδδίιη ίη ηδοδ δαοδ οοηνβΓίβηιηΙ. ΕΙ (1β Αηη3 ςυΐίίβηι ηοΐ3- Ιίΐβ βδΐ ηυοίΐ ηϊδϊ οβδίι ΓαοΙυπι βδδβΐ υΐ οχρβίΙΪΓβ ΙϊοΟΓβΙ, ηβπιο ροΐαίδδβΐ βχρΙίθ3Γβ, ηηοηιοαΌ ϊΠβηι δίιηιιΐ 61 δβαιιΐ βΐ ηοη δβ- ([αϊ νί(Ιβ3ΐιΐΓ, Ιιοο βδΐ ηυοά ηοη ΐρδ3πι 3ϋηίοηίΙ Αηηβηι, δβ(1 Αΐβχίβίΐίδ βρΐίοιηβη 1ιο(1ΐβ δΐιρβΓδίΐΙβηι. ϋβ ί}α3 δοΐιορβηιΐδ ρΓ3βΓ. νοί. 1, ρ. XVII δβφ : ,,Αή Ιιίδ ΕρϊΙοηιίδ άΐνθΓ83 βΐ ιηιιΐΐο ηιβίοπδ 3(1 οπδΠΊ ηιοιηβηΐί βδί. ηΐία Α1βχΪ3(1θδ ΕρϊΙοηιο, Πυπδ VIII, ςαββ οοάΐεβ Αυ#υδΐ3ηο, ηηηο Μοη3θβηδί, οοηΙίηβΙηΓ, ορβΓ3 Όαν. Ηοβδοηβΐϋ βάϊΐ3 Αυ§αδΙ. νίηίΐεΐ. 3. 1610. 0α3β β3δ, ςιΐ38 Οι-οηονίαδ άβδοπρδίΐ, 1οη§ο ίηΙβΓνίίΙΙο νβΐηδίβίο ρΓ368ΐ3ΐ, 8ΐ££αί<1βιιι οοηΓ<3θΐ3 βδΐ ίρδΐδ Αηη3β Οοηιηβηββ Ιβηιρο- πΐηίδ. Οηίηδ τβί 3Γ§υπΐ6ηΙο βδΐ φΐθ(1 Ιο. Ζοη3Γ3δ, Αηηβο 3βηη3ΐίδ, β3 Ϊ3πι ηδηδ ΓβρβπΙιΐΓ. 3ίο, ηΐ Ιιοο πΙηγ, Αηηβΐ. ί. 3, ρ. 236 βιΐ. \νο!Γ. , ηοί Γβηι, 3η Αηηβ Ι. 5, 5, ρ. 248 ΐΓ3(1ΐΐ3ηι; ΓβίβΓΐ, Ιιηίηδ ιΐ3ΓΓ3ΐΐοηβηι ηοη ίρδβ οοΓορβηάί ΓβεϊΙ, δβα* ςηβΐΐδ ίη ΕρΐΙοηιβ Ιβ^ίΙιΐΓ, 3(1 νβΗηιιη βχδοπρδΐΐ: ούτος τών επ"1 αν- δρεία βεβοημένων ' τον άδελφον άδριανον εις βαΰιλέα με- τααχηματίΰας. ω Οτρατευμα δούς εναντίον του οτρατενμα- τος ρομπέρτου ϋτηναι διακελεύεται. ει ί' εκείνος ορμηΰει μαχέΰαβ&αι, βτρεψαι τα νώτα και αντίκα φυγείν, ταύτα μεν ου ν τω εΰχηματιβμενω βαΰιλεΐ ενετείλατο. εκείνος δε μετά της λοιπής ΰτρατιάς δι' οδών άδηλων περιοδεύΰας και τω τών φράγγων εμβαλών χάρακι τάς τε ΰκηνάς αυτών και τους (Ιβ£. τα) εν ανττα&£ εληίΰατο και φόνον πολύν εποι- ηΰατο. του βαϊμούνδον δε κατά του εΰχηματιΰμενου βα- ΰιλέως ορμηΰαντος , κάκεΐνος και η ΰυν αυτω ΰτρατιά τα χαλινά χαλάΰαντες ε'φυγον. 6 δε βάρβαρος εγαυρία μάλλον καϊ επηρτο ως απροΰμάχητος. εν τούτω «5' άγγέλλεται αυτω του χάρακος η εκπόρ&ηβις και ή φ&ορά τών εκεΐ' και ευ&υς παρεΐτο άκουΰας δε τα παρά του βρνεν- νίου μηνυ&έντα, (μΐ30 3(1 νβΓηαιη άβδοτίρδΐΐ Ζοη3Γ3δ 1. ο. [νοί. 4, ρ. 238, 17 δβηφ ηπΐηδ 6(1. Ν3ΐη 3ρη(1 Αηηβηι άίνβΓδίδδϊ- ηια Ιβ^αηΙιΐΓ.] . . ." Οιιίηαδ 3(1(1ίΙ: ,,ΕρΐΙοηιβ ί1ΐ3 β§Γβ§]ιιηι 3(1 Ιοχίαδ βιηβη(ΐ3ΐίοηβηι 3(1ηιίηΐοα1ϋΐη οβηδεπ (ΙβηβΙ: οηίυδ VI ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ. αοοιίΓαΙυ α§α (ΙίαΜοί ηηΐΐυηι ίαείΐο οοίΐίοβιη βδδβ οαϊ Αηηβ Ιβη- Ιιιηι (1β1)63ΐ ηυδηίαιη ηυίβ ΕρίΙοηιββ; ςαίρρβ ηυββ δοΐα ηοη ηιοίΐο ΙοοΙΐοηϊδ νβπίβίβιη 83ορΪ8δίηιβ ΙιιββΙϋΓ, νβΓαπι βΙΪ3ΐη ρ1υΓ3, ({υπό πιιιΐϋα Ιε^υηΙυΓ ίη Γβΐίςυίδ 1ί1)Π5, δ3Π3 βΐ ίηΙβ§Γ3 β.χΙΐίθβ3ΐ." Ργ361ογ 61γο3ηι ηαί Ζοη3Γ3ηι ιηβπιοΓαΓίΙ ιιηυιη ίηνβηίο ΜβΙΙκκΗυιη ίη Μβϋ Νον3 ΟοΙΙ. \άΙ. νοί. 8, ρ. 247: Τούτου (Μαζιμ,ιανου*) τελευτηΰαντος 6 ίερος εκ Κυζίκου μετατίθε- ται Πρόκλος εις Κωνΰταντινούτνολιν , είδηΰει και βυναι- νεΰει του τηνικαϋτα 'Ρώμ,ης αρχιερέως, ώς 6 Ζωναράς ίΰτο- ρεΐ εν τω χρονικω αυτού (\Υ. III, 35, 42), υΐ Ζοη3Γ3β βρΐ- Ιοηιβη δβηιρβΓ άϊβίΐ βΐίβπι 01γο3§, ουίιΐδ Ιοβοδ ίη(1ίθ3ΐ β(1. Βοηη. (Ηΐ3β Ουο3η^ίιΐδ νοί. 2, ρ. 320—362 ροδίιβηΐ 3Γ§ιιιηβηΐ3 βΐ ίηδθΓίρδβΓ3ΐ ^αυνόψεις, ςιιββ ίη α1ίε[αοΙ οουΜ. ηΐδδ. 3β ίη βαΜίίοηβ \Υο1β3η3 ηΐ3Γ§ίηι'Ιπΐδ 3(1δθήΙιυηΙϋΓ, (1β ςυίΐηΐδ 3§ίΙυ.Γ ίη ρΓ3βί3ΐίοη6 (νοί. 1, ρ. XIX, XX ηυϊυδ βα\)", 63 30 ΧΥοΙΓιο ηΐ3χίηΐ3ηι ρβΓίβηι άιιαίΆ βχ οοίΐίοβ Μοη3ββηδί η. 324, ιΐβ ηυο (Ιίχί ίοκί. ρ. III, βχ βοίίβηι β£0 ηιιιΐΐο 3ηοΙίθΓ3 βΐ βπιβη(ΐ3ΐίθΓ3 οχηίοιιί Ιιυίυδ νοίαιηίηίδ ρ. 264 — 382. Ρ3ΐιβίδδίηΐ3, ςιΐ3β Ό\ι- 03η§ίαδ 3(1(1ίι1βΓ3ΐ, ιιηβίδ ίηβΐιΐδί: ςαΒβ δί βχ 1ίΙ)Γίδ δΐιηΐ (1υβΐ3, ιηίπιιη βδΐ ηοη ηιιιΐΐο ρίπτα βχ ϋδ(1βιη \ΥοΙβ3η3β νίΐίβ 31) βο βδδβ βηιβη(ΐ3ΐ3, δβ(1 ηονίδ ηιυΐΐΐδ οαηιυΐβΐβ, (}ϋ3β ηιΐδααιβηι ΓβΓβ ηοΐίΐνί, ιιΐ \νο1ίΐ3Π3β 1βνΐθΓ3 ιηυΐΐβ οιηίδί. Α(11ιίΙ)ίΙο βυίβηι Ιιοβ βθ(1ίβο 3(1 3Γ£ΐιηιβηΐ3 ίΐΐβ, Ιιυηο 1ί- 1)Γυιη, ςηβιη ρβΠίιη βχββΓρΙβ βχ βο βρικί λνοΙΓιιιιη ραΓίίιη βχΐιίήίΐ,τ 3 ΡϊηάβΓΟ βο!ΐ3ΐίο 3ά ρΓοοβηιίυιη βΐ ΙίηΓΟδ VII— XII, ρΓΟίΙβΓβ νί(1βΓβηΙυΓ νίχ ΓβΓβΓΓβ 3(1 ΙοΙβηι Ζοη3Γ3β βρίίοιηβη βοηιρ3- Γ3ΓΪ, ίη ρ3Γΐίηυδ ηοη(1αηι βοΐΐβΐΐδ ηοη δοΐυηι ρ1απηΐ3 οοηίΐΓ- ηΐ3Γβ άβρΓβ1ιβη(1ί ηυ3β βχ υηο Ρβπδίηο ίΐΐο, (1β (|αο (Ιίχί ρΓ3βί. νοί. 1, ρ. III, IV, βδδβηΐ ρΓθΐ3ΐ3, δβ(1 βΐΐβιη ηηι1ΐ3 Ιΐ3ΐ)βΓβ ρββιι- Ιίβπα βΐ, υΐ οηιηβδ Ζοιΐ3Γ3β Ιίοπ ν3ποδ δίη§υ1ί βχρβιΐί δΐιηΐ βοιτββΙΟΓβδ, φιί ίη ροδίβποπ ηΐ3χίηιβ ορβηδ ρ3Γΐβ ίηοΓβίϋοϊΗ δυηΐ ΗοβηΙί» £Γ3583ΐί, (ΙΐνβΓδβιη βΐ ίρδυηι 31) Γοΐίηυίδ Γβββηδίο- ηβηι βχΙιίϋβΓβ. Οα3ΐηοθΓ6ΐη (Ιίβηυηι ίυ(Ιίθ3νί βυίυδ ίηΙβ§π βάβ- ΡΚΑΕΓΑΤΙΟ. VII Γβηι εοΐΐαΐίοηθπ) οιιηι βίΐίΐίοηβ Ουοαπ^ϋ ΐηδίίΐιιίαπι , ευί ίη ιιηϊνβΓδαπι βδΐ δΐππΗοι*, ςυυηι \νο1ίι«8, ηαβηι ΓβΓβ βχρΓβδδίΙ ϋυοαη§ίιΐδ, βυικίβηι ρίβηιηιφιβ βδδβΐ δβα,αιιΐιΐδ, 8βιΙ υΐ ραΓ- Ιιιώ ηιιιΐΐα 6Ϊιΐ8 οοηα βΐ ΐίΐιιι Ραπδΐηϊ ϋΐίιΐδ οοηδβηδίι οοηΓίΓ- ηιαία δρβπιβΓθΙ ροΓίίηι ρεοαΠαπα βί οοιτβοίοπιιη οοηιηιβηία, φΐαΐβ ν. ο. ηοΐανί νοί. 1, ρ. 16, 8, υΐή (ΙβοβρΙϋδ αϊ) Ιιοο 1ϊ1)Γ0 ρΓΟ βο ιΐϋοιΐ ΟδΙ ίη οβίβπ'δ οπιηϊϋΐΐδ Γηων δε καλείται, ό δεύτερος ' βημαίνει δε ή κληβις τον από της ανατολής εκδιδόμενου, ον Νεΐλον ΊωΟηπος λέγει προΰαγορεύειν τους "Ελληνας. 6 <5' επί τούτω Τίγρις εΰτίν, ον και Αιγλα.%• κα- λεΐΰ&αί φηΰιν ο αυτός , και το μετά ΰτενότητος οξύ εμφαί- νεβ&αι τω ονόματι, ό ($έ λοιπός Ευφράτης εϋτιν ήτοι φορά, η άν&ος η ϋκεδαΰμός, Ιιαεο βχ βο ΓβοερίΙ: διιών χώραν και πάΰαν την γην κύκλων Εύιλάν. τω δε δευτερω ποταμω Γεων τοϋνομα' δηλοΐ δε τούτο πολύ. Νείλος <5' ούτος τοις "Ελληΰι κεκληται. ούτος δ' εΰτιν 6 κύκλων πά- ΰαν την γην Αΐδιοπίαν. ο δε γε τρίτος Τίγρης επονομά- ζεται, τουτεΰτιν ήχων. 6 δε λοιπός Ευφράτης εβτίν, ήτοι φορά ήγουν κίνησις, αιιΐ αρρεικϋεεδ, ηυαίεπι ίί». ρ. 11 α1)ΐβεί, ΓβοίρβΓβΙ. Ηιπιΐδ ]*§ίΙιΐΓ 1ί1)Γΐ, ρ3ΠΐβΓ αίφιε Ραπδίηί, άα ςυο ιΐίχί ρΓαβί. νοί. 1, ρ. III, οοΐΐαΐίοηβδ ευηι ϋιιεαη&ϋ ίΐηηοΐαΐίοηίϋΐΐδ δβίεοΐίδ βί οοηίΓαοΙίδ ρΐ'οχίηιυιιι εοηϋηευΐΐ νοίαπιεη. 1 Ο μεν ονν Θεόφιλος επι τοντοις απεβιω, η όε τ) της βαόιλείας αρχή προς τον εκείνον μετεβιβάύ&ηνΐΙΠΐ<23 παΐδα τον Μιχαήλ, ετι παιδίον τνγχάνοντα, ω καϊ επιτρόπους ο πατήρ καταλελοιπε τον μάγιβτρον 5 Μανονήλ καϊ τον πατρίκιον Θεόκτιΰτον. την δε των πραγμάτων διοίκηΰιν η βαΰιλις Θεοδώρα μετεχειρί- ζετο, καϊ πρώτον αυτή γεγονε απονδαΰμα η τοΰρΐΙΐδ3 διωγμού των όρ&οδόξων δια τα αεπτα εκτνπώματα λώφηΰις, και τον πατρικίον Θεοκτίΰτον ΰννενδο- ιο κονντος. 6 γαρ Μανονήλ ουκ ην τη της αίρέβεως κα&αιρέΰει ΰνγκάταινος' διό και άνεβάλλετο η πρά- ζις. άλλα γαρ δραυει νόόω τοντον η πρόνοια, καϊ η νόΰος ην κραταιά και άπεγνωύτο αντώ ή ζωή. μο- ναχών δε τίνων εις επίΰκεψιν άφικομένων αντον καϊ ΐ5 όπως έχει πννΰανομενων εκείνος λεπτή και αδρανεί τη φωνή οΰον ήδη έκλείπειν άνταπεκρίνατο. οι δε "εί Οννδοιο" εφηβαν **τή τών εικόνων βννενδοκήύαι τιμή καϊ την βαύίλιβύαν εις τοντο παρακροτήβαι, ονκ είς μακράν εΰται 6οι και ρώΰις βώματος καϊ 6ω- Β 20 τηρία ψνχής. καϊ ο μεν έπηγγείλατο , και ή νόΰος ήΰ&ένει και δ Μανονήλ άνερρώννντο. ήδη δε τήν νγίειαν απολαβών πρόβειΰι τη βαβιλίΰΰη , και περί τών βεβαΰτών εικόνων ώμίλει καϊ τήν αντών κατή- πειγεν άναΰτήλωΰιν, ταντα και της μητρός αντής 25 και τών ΰνγγόνων πρεΰβενόντων τών πατρικίων, ή δε ζνρός ήν εις άκόνην. και πρότερον μεν τον ς ΖΟΝΑΚΑ3 IV. 1 2 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. Ι. έν νπερορίαις παραπεμφθέντας παρά τού Θεοφίλου καϊ τους καθειργμένονς καϊ τονς άλλαις κακώβεβι προΰπαλαίοντας πάντας άνηκεν. είτα καϊ ζήτηβιν Ο γενέβθαι προβέταζε περί της αίρέβεως, καϊ γενομέ- νης η των ορθοδόξων ύπερέΰχε πληθύς. προ της & ξητήβεως δε τον ψενδώννμον πατριάρχην τον γόητα Ίωάννην τον αρχιερατικού καταβπα θρόνου , άθέ- βμως έπιβεβηκότα τούτον έπϊ ένιαντονς ε% , άντειβ- άγει δε τον ιερόν καϊ θείον Μεθόδων, καϊ αυτού προεΰτώτος τού των ορθοδόξων πληρώματος ή ζή- ίο τηΰις γέγονε και η των αγίων έκτυπωμάτων είς τονμφανες προβκύνηΰίς τε καϊ άναΰτηλωΰις. οτε φαΰϊ καϊ την βαβίλιΰΰαν θερμότατα δεηθηναι τού τε πατριάρχον καϊ των άλλων αρχιερέων καϊ μοναχών κοινην προΰενεγκεϊν δέηΰιν τω θεώ ώύτε ύωτηρίας 15 Ώ τνχειν τον βαΰιλεα καϊ ζυνευνέτην αντης' καϊ μεν- ΛνΐΙΙΐ24τοί καϊ θερμότατα δεηθηναι αυτούς τού θεού, καϊ τον μη παριδεΐν την αί'τηΰιν των θεραπόντων αυ- τού, άλλ' άζιώβαι ΰυγγνώμης τον βαΰιλεα Θεόφιλον. αδεται ταύτα καϊ τοις άφορώΰι προς το φιλάνθρω- 2ο πον τού θεού καϊ δέχεται καϊ πιΰτενεται. άπιβτηβει γαρ ουδείς η όΰτις ου μέγα οιεται δύναΰθαι τάς των αγίων εντεύζεις τάς προς θεόν, ούδ' άντιμετρεΐν οι^£ την τού θεού αγαθότητα προς τά ανθρώπινα άγνοηματα. η μεν ούν τών αγίων εικόνων ούτω 25 γέγονεν άναβτήλωβις. ο δε καθαιρεθείς πατριάρχης ^Ιωάννης η Ίάννης, έν μονή τινι περιοριβθεϊς καϊ εύ- ΡΠΙδ•^3*®*» έκει εικόνα τού βωτηρος ΧριΟτού καϊ της αυτόν άβπόρως τεκούβης, τά όμματα τών βεβαβμίων έκτυπωμάτων έζώρυζεν. ο μαθούΰα η βαόιλίς, καϊ 3© ζήλον θείον ζηλώΰαΰα, τους τον άΰεβούς εκείνου έκκοπηναι προβέταζεν οφθαλμούς ' άλλ' ουκ είς Ι,ΙΒ. XVI. ΟΑΡ. Ι. 3 έργον έξέβη το πρόσταγμα, τη βαΰιλίδι την δικαίαν όργήν καταπραννάντων τινών, πέμψαβα δε βκνταλη τούτον ηκίΰατο, των αίκιβμών παραταθέντων μέχρις εκατοντάδος διπλής, αλλά και όντως έχων ο γόης 5 και οί όμοδοζονντες αντω καϊ τη αύτη καθαιρέΰει υποβληθέντες ήρεμεΐν ουκ ήνείχοντο. ΰνΰκενάξονΰι δε κατά τον ιερόν Μεθοδίου ΰκαιώρημα, της αντών άπονοίας η κακονοίας μάλλον έπά\ιον. γνναιον γαρ β τι αίοχρόν χρνύίον δόΰει πολλού νποφθείραντες κα~ ίο τηγορήΰαι πεπείκαΰι τον άοιδίμον εκείνον ανδρός ώς ΰνμφθαρέντος αντω. και της κατηγορίας οί προύχοντες της ϋνγκλητον παρήύαν εζεταΰταί. και παρήκτο το γνναιον, λέγον ο6α παρά των άΰεβών εκείνων ΰνκοφαντών προκατήχητο καϊ εις πρόΰωπον ΐδ ελέγχον δήθεν τον άγιον. 6 δε τέως μεν ήΰνχίαν ήγεν' ώς δε όκνθρωπάζον εώρα τής εκκλησίας το πλήρωμα, καϊ προ των άλλων τον μάγιβτρον Μα- νονήλ, άνίΰταται μεν, αίρει δ' έπ1 όψει πάντων ταΐς χερβι το κράΰπεδον τής περιβολής καϊ άπογνμνοϊ 2ο την αιδώ ' η δε ην κατεψνγμένη πάντη και μαρα- 6μόν από τίνος ΰνμβάματος νπομείναύα, ώς δήλον ο είναι μη δννααθαι ταντην προς άφροδίβια ένεργεΐν. τούτο τοις μεν όρθόφροΰι χαρμονής και θάμβονς εγένετο αίτιον, τοις δε ΰνκοφάνταις αίΰχύνης καϊ 25 άθνμίας πολλής, ώς ά' ηρωτάτο 6 άγιος όθεν 6 τών αιδοίων αντω βνμβέβηκε μαραΰμός , 6 αίδοίος όντως εκείνος "έβτάλην" είπε "ποτέ κατά τίνα χρείαν εις 'Ρωμην, καν ταύτη διάγοντι πύρωβίν μοι τής βαρκός 6 δαίμων έπήνεγκε, και ην το πάθος αφοδρότατον 3ο και ή τον έρωτος ονκ Ηληγε φλεγμονή, άλλ' όύημέ- ραι άκμαιότερον εζεκάετο. δείΰας ούν περί τω ΰώ- φρονι λογιαμω, μήποτε τή βαρκός ανάγκη νποβνρή, 1* 4 ΙιΙΒ. XVI. ΟΑΡ. Ι. Π. Β πρόΰειμι τη κορυφαία τών άποΰτόλων δνάδι Πέτρω καϊ Πανλω, καϊ τούτοις έδεόμην άμνναί μοι κινδν- νενοντι. νπνώττων τοίννν νυκτός ορώ τώ άνδρε μοι εφεβτώτε, καϊ 6 Πέτρος έδοζε τοις δακτνλοις αψαβ&αι της αίδονς καϊ λέγειν μοι μη πτοεΐ6&αι, 5 πνρ δε μοι εδόκει τα παιδογόνα μόρια βόΰκεα&αι, ώς εκ της άλγηδόνος και τον νπνον άνεΐναί με. έκτοτε ονν μοι τα μόρια ταντα νενέκρωται και πν- ρωΰις ονκέτι μοι παρηνώχληΰε. ταντα ό μάγιΰτρος Μανονηλ καϊ &εαβάμενος και πν&όμενος , αντίκα ίο ΛΥΙ11125τήν γνναΐκα παραβτηβάμενος ηρώτα ο&εν εις την κατά τον άγίον βνκοφαντίαν ώρμητο, και ήπείλει, ει μη πα6ι &εΐτο την άλή&ειαν εκδηλον, αντίκα βα- ΤΙΙΙδδΰάνοις αντην παραδονναι, δι' ών αν εκβιαΰ&είη εκ- καλνψαι λαμπρώς το ΰκαιώρημα. η δε ονδεν άπε- 15 κρνψατο, άλλα και τονς τον δράματος άπήγγειλε πρωτονργονς και την εαντης άπάτην και τον χρνΰίον τον μεν την δόΰιν , τον δε την νπο6χε6ιν. εμελλον ονν οι κακούργοι ταΐς των ΰνκοφαντών νποβλη&ή- ναι ποιναΐς, άλλ' ο μέγας Με&όδιος αντονς της τι- 2ο μωρίας ερρνόατο ' καϊ ταντα μεν οντω γέγονεν. 2 (0 δε των Βονλγάρων άρχων γνναικι την τών 'Ρωμαίων βαΰιλείαν καϊ παιδί νεαρώ κνβερνωμέ- νην μα&ών, ΰτέλλει τινάς τών αντον απειλών άφί- ύταύ&αι τών βπονδών και άραι όπλα κατά της τών 25 'Ρωμαίων άρχης. προς ταντα τοίννν δηλοΐ αντώ η Β βα6ίλι66α ώς " άντιτάζομαί 6οι πάντως κάγώ, και ει μεν &εον δίδοντος νπερέζω, εΰη νικη&εϊς νπό γν- ναικός, και οΰον 6οι το της αι6χννης νπόγνον λόγι- 6αι' ει δε νικη6εις ι6ως αντός, ονκ έ'ΰται 6οι 6εμνόν 30 το εντνχημα γνναΐκα νικη6αντιΓ ώς ονν ταντα τω βαρβάρω ηγγέλ$η6αν , άνέΰτειλαν αντώ την όρμην, ΜΒ. XVI. ΟΑΡ. II. 5 καί οί ΰυμφερον έ'κρινεν άνανεώβαύ&αι τάς απονδάς, καϊ αύται άνεκαινίβ&ηβαν. αδελφή δε τού άρχοντος Βουλγαρίας αίχμαλωτιΰ&εΐβά ποτέ, καϊ εν τοις βαβι- λείοις διάγουΰα, τω &είω τε έτελέΰ&η βαπτίΰματι 5 καϊ γραμμάτων εν μυήύει εγ ενετό, ταύτην 6 αδελ- φός άναδο&ήναί οι ήξίωόε, καϊ ή μεν εδό&η αύτώ' Ο 6 ά' άντέδωκεν άνδρα των λογίμων Θεόδωρον τον Κονφαράν. η δε τον των Βουλγάρων άρχοντος αδελφή άφικομένη προς τον όμαίμονα ένήγεν αυτόν ίο εις την των χριβτιανών %ρηβκείαν δια παντός αύτω περί αυτής διαλεγομενη και τα χριστιανών μυβτήρια εκ&ειάζονσα. 6 δε ταύτα και παρά τον Κονφαρά προ- κατήχητο, αλλ* οϋπω επεπειΰτο των πατρίων άπούτή- ναι ε&ών. λιμός δε τοίς Βονλγάροις ΰνμβάς καϊ 15 αντον καϊ το ε&νος εις ΰεοοέβειαν μετερρν&μιΰεν. 6 μεν γαρ το ε&νος άπαν έπίεζε, καϊ ουκ ήν απο- φυγή του κακού, φ&ορά δε του ε&νους εγίνετο, καϊ 6 6φών αρχηγός ήν δια τούτο περιαλγής , και άπο- Ό ρήβας εις τον παρά της αδελφής αύτω καταγγελλό- 2ο μενον καταφεύγει &εόν, καϊ τούτον του λιμού λυ- τήρα και της τού έ'&νους φΰ•οράς επεκε'κλητο. ως δ* ενεργής ήν ή έπίκληβις καϊ των κακών άπηλλάγη- ϋαν, εγνω τού επικλη&έντος τήν δύναμιν, καϊ άξιοι ΰταλήναι αύτω τίνα τον το μυβτήριον αυτόν μυή- 25 αοντα τών χριβτιανών καϊ τελέβοντα τω &είω βαπτί- βματι. καϊ άπεβτάλη μεν άρχιερεύς προς αυτόν ' 6 #£ και εμυή&η καϊ εβαπτίσ&η. οι Βούλγαροι δε ως της πατρίου δόξης άποβτάντος κατ εξανίστανται τού υφών αρχηγού και εξήτουν αυτόν άνελεΐν. 6 ό*£ τω 30 τον βταυρού βημείω &αρρήβας προπορευομένω αυ- τού νικά τους άντιβτάντας αύτω, και ούτω πάντες εΐλοντο τά τών χριβτιανών. είτα διεπρεββεύβατο ΟΡΙΙ156 6 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. II. τούτων έπαρχων προς την βαβίλιΰΰαν , αιτών γης αύτω παραχωρη&ηναι Ρωμαϊκής , βτενοχωρεΐύ&αι γαρ το ε&νος αυτού, καϊ άϊδίους ϋπονδάς προς *Ρω- μαίους καϊ όμαιχμίαν απαγγελλόμενος, καϊ η βαβιλις την αϊτηβιν εξεπλήρωύε , και οι της από της λεγο- 5 μένης Σιδηράς παρεχώρηΰε χώρας, η τα ^Ρωμαίων και Βουλγάρων διώριζε πριν, μέχρι της Αεβελτού ' Λ\ΓΙΙΙ126ψ/ λαχόντες οι Βούλγαροι κεκλήκαΰ ι Ζαγοράν. κάν- τεύ&εν ειρήνη γέγονε περί τα εβπέρια. κατά δε την εώαν το των Μανιχαίων γένος ην παμπλη%ές, οΓιο και Πανλικιανοί άγροικότερον προς τον δημώδους Β όχλου καλούνται , εκ Παύλου καϊ Ιωάννου της κλη- 6εως Συγκείμενης αυτοΐς' τω δ1 άνδρε τούτω παρά Μανιχαίοις έγενεΌ&ην όνομαΰτώ, εί και μη ηΰτην αίρεΰιάρχα και της κακοδοξίας γεννητορε, ζηλωτά δε 15 ταύτης και βπουδαΰτά διαφερόντως και κήρυκε. καϊ τούτους τοίνυν η βαΰιλίς εις νουν έβάλετο μεταγα- γειν εις 6ρ&οδο%ίαν εκ της αιρέΰεως, και ΰτελλει τους τούτο βπεύΰοντας άνδρας των επιφανέστερων, οι δε άδεξίως το πράγμα και άφυώς μεταχειριΰάμε- 2ο νοι ου μόνον άνηνυτον ε&εντο την οπουδην, αλλά και εις άποαταΰίαν όρμηΰαι το γένος όλον εις μυ- ριάδας πολλάς άρι&μούμενον εβιάΰαντο. ο καϊ τοις £ εξ Ίόμαήλ ΰυμμιγνύμενον κατά "Ρωμαίων ΰύν αύτοΐς έΰτρατεύετο, καϊ πολλών γέγονεν αύτοΐς αίτιον 6υμ- 25 φορών. 6 δε γε βασιλεύς Μιχαήλ τον μείρακα παρε- λάβας καϊ νεανίΰκοις άρτι καταλεγόμενος ηόχαλλε παρ' άλλοις την της βασιλείας βλέπων διοίκηΰιν, ήρέ&ιΰτο δε και προς του προς μητρός δείου του Βάρδα της αύταρχίας προς £ρωτα ' εις δ' ην και 30 ούτος τών επιτρόπων του Μιχαήλ, διαφοράς δε ποτέ τω μαγίύτρω Μανουηλ γενομένης προς τον ΕΙΒ XVI. ΟΑΡ. II. 7 λογοδέτην τού δρόμου Θεόκτιβτον , και άμφω δε ϋυνεπιτρόπω τον βαΰιλεως έτυγχανέτην, 6 Μανουήλ των ανακτόρων υποχωρεί, ην γαρ εκεί διαιτώμενος, Ι> και εις τον οίκείον οίκον μεταχωρεΐ, κάκεΐ&εν εις τα δ βαβίλεια άπιών των δίοικηΰεων εί'χετο. τούτο τω Βάρδα δυμηρέΰτατον έδοζεν' άποόκευάΰαΰ&αι γοϋν και τον Θεόκτιβτον δια απουδής αύτω ην' βασι- λειών γαρ έδεδοίκει τούτον ως οι προς τοϋργον άν- τιΰτηΰόμενον. τω βαύιλει τοίνυν παιδαγωγός ην, ίο άνδράριόν τι φαΰλον και πονηρόν, ον δι9 έφέΰεως εΐχεν 6 βαΰιλεύς άξιώματι των λαμπρότερων τιμή- ΰαί τινι, κα\ εποιειτο περί τούτου προς την μη- τέρα άζίωΰιν. 6 δε Θεόκτιϋτος μη δεΐν έλεγε μεί- ξονι τον παιδαγωγόν της εαυτού καταβτάΰεως τιμη- ΐδ &ήναι τιμή, "να μη άτιμοϊντο τα αξιώματα, εντεύθεν δι εχ&ρας ην τω παιδαγωγό 6 Θεόκτιβτος. τούτο τοίνυν ό Βάρδας της οικείας απουδης προυβτηΰατοριιι^ βύΰταβιν, και δια τού παιδαγωγού ποικίλας διαβολάς ένήχει τοις τον βαόιλέως ώοί, και την ελαφρίαν αύ~ 20 τού κατά τού Θεοκτίΰτου υπέκνιζε, και τέλος εκ μέ- 6ου αυτόν ποιήβαΰ&αι ύποτί&ηΟι. τούτο δε μη αν άλλως γενήΰεύ&αι άνυοτόν, ει μη άναιρε&είη ο άν- δρωπος' ζώντος γαρ άν&έξεβ&αί τε αυτού την βα- βιλίδα καϊ περιέξεΰ&αι. ως γούν ό τού ανδρός κε- 25 κύρωτο θάνατος , επιτετηρητο εκ των της βαΰιλίδος εξιών θαλάμων ' ην γαρ αναφερών αυτή περί ανα- φορών τε καϊ δίοικηΰεων ' κάκεΐ&εν έξιόντι κα%ιά~ <5ΐν αύτω τον ΰφαγέα. 6 δε γυμνόν ιδών το ξίφος ηρμενον κα&' εαυτού, ΰκάμνον είβέδυ, καϊ ό 6φα- 3ο γεύς κατά της αυτού γαΰτρός το ξίφος ώ&ει και τού Β Βάρδα ξίφος εΰπαΰμενου καϊ άναβείοντος, και άπει- λούντος πλήξειν αύτω τον άμυνούντα τω δνήξοντι. 8 ΟΒ. XVI. ΟΑΡ. II. III. ο μεν ουν Θεόκτιΰτος άνγιρητο ω όπερ εί'ρηται. ή δε γε βαβιλίς ώς εγνω το γεγονός , εζέ&ορε τον θαλά- μου γοωμένη και τω υίω λοιδορουμένη καϊ τω όμαί- μονι, έπαρωμένη τε και άμφοΐν τοιούτω τέλει τον ΎΫΙΠ127 βίον ύπεζελ&εΐν. 6 δε Βάρδας έπιΰυνάπτων κακόν 5 τω κακω καϊ τα προς την οίκείαν μελέτην οίκονο- μούμενος, καϊ αυτήν την βαβιλίδα Θεοδώραν ΰννε- βονλενΰε των ανακτόρων κατενεγκεϊν. ή δ\ βυνεΐβα το βουλευόμενον, άντκΐτήναι ονχ ήρετίΰατο , ϊναμή όφαγαΐ άν&ρώπων ΰυμβώΰι. μεταπεμψαμένη δε γε ιυ Ο τους της βουλής , "αυτή μεν" εφη "των βαβιλείων έζίαταμαι' ίνα δε μή εχη λέγειν 6 βαΰιλεύς ώς κενά &η6αυρών τα ταμιεΐα ευρηκε τα βαΰίλεια, δια τοντο υμΐν τα τε&ηαανριΰμένα δηλώ'" και αύτίκα τους ταμίας ειπείν έκέλευε του χρυΰού και του άρ- 15 γύρου τον άρι&μόν. οί #ε χίλια μεν καϊ ένενήκοντα χρυΰίου εχειν κεντηνάρια κατετί&εντο, αργύρου δε ώΰεϊ τριΰχίλια κεντηνάρια. ή δε βαβιλϊς "προς τού- τοις9 εφη "καϊ άλλος πλούτος πολύς και παντοδαπός τε&ηβαύριΰται'" καϊ ταύτα £&π:οι)0α των ανακτόρων 2ο άπήλ&εν. 3 Ο δε γε Μιχαήλ της αύταρχίας εγκρατής γεγο- ϋ νώς ταχύ τον τοβούτον διεακόρπιβε πλούτον, μίμοις καϊ κόλαζι και ήνιόχοις τούτον καταπροέμενος και όλαις άμάζαις, το τού λόγου, αυτόν έκκενών. ος επεϊ 25 τα ταμιεΐα κεκένωτο , 6 <5ε καιρός έφίύτατο της τοΓ^ άζιώμαϋιν άνηκούβης διανομής, καϊ ουκ εϊχεν ο&εν ταύτην ποιήΰεται, τήν πλάτανον τήν χρυΰήν καϊ τους διττούς λέοντας και τους τοΰούτους γρύπας και τα όργανα , εκ χρυβού άπαντα ειργαΰμένα , εις 3ο κόΰμον όντα της βασιλείας, έ'κπληξιν δε έμποιούντα τοις εξ έ&νών, χωνεύΰας , δέδωκεν εις το κοπήναι ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. III. 9 νομίσματα δι* αυτών, άλλα μέντοι και έπϊ βασιλι- καϊς στολαΐς τούτο έποίησεν, ών τίνα εκείνον φ&α- ρε'ντος έτι περισωζόμενα 6 μετ αυτόν βασιλεύσαςριιι^ Βασίλειος άνεκομίσατο, τρία μόνα κεντηνάρια εύρη- 5 κώς εκ της άπηρι&μημένης ποσότητος, την εαυτού δε μητέρα 6 Μιχαήλ των βασιλείων ύποχωρήσασαν ουκ εί'ασεν ήρεμεϊν , άλλ' ύπο&ήκαις τού Βάρδα πέμψας άποκείρει και αυτήν και τάς άδελφάς καϊ εν τω οίκω τού Καριανού περιορίζει και όσα προσήν ίο αφαιρείται, τούτοις ή Θεοδώρα πληγείσα την ψυχήν μεταχωρεΐ προς τάς εκεΐ&εν μονάς , ολίγον τή συμ- φορά έπιζήσασα. αι δε θυγατέρες αυτής καϊ τού βασιλέως ομαίμονες ήντλουν τα αύταίς έπενηνεγμένα κακά, ας ο Μακεδών μετά ταύτα Βασίλειος της βα- ΐ5 σιλείας έπιλαβόμενος προς την τής προς μητρός αύ- β ταΐς μάμμης μονήν, η Γαστρία καλείται, απήγαγε, τής δε τού βασιλέως μητρός, ως εί'ρηται, των ανα- κτόρων έκστασης, ή πάσα τής βασιλείας διοίκησις υπό τον Βάρδαν έγένετο, τιμη&έντα κουροπαλάτην 20 προς τού ανεψιού, είτα εκστρατεύει ο Μιχαήλ κατά των Άγαρηνών , άρτι πρώτως ύπηνήτης γινόμενος, καϊ πόλιν αυτών τά Σαμόσατα, αύτη δε των παρευ- φρατ ιδίων εστί, πολιορκεϊν έπεχείρησεν. οί ά' Ίσμα- ηλΐται τής πόλεως τάς πύλας τοις πολιορκούσιν έπι- 25 ζυγώσαντες εντός εμενον, δόκησιν δίδοντες αύτοΐς ως δειλαινόμενοι ένδον τού περιβόλου σννεκλεισαν εαυτούς, τούτο τους "Ρωμαίους εις θράσος ήνεγκε, και ο απερισκέπτως έσκήνωντο και άφυλάκτως έσκίδναντο. έπϊ τρισϊ δ' ήμέραις ύποκρι&έντες δειλίαν οί εκ τής ζο'Άγαρ α&ρόον τάς πύλας άναπετάσαντες μετά ρύμης σφοδράς και αλαλαγμού τω των Ρωμαίων έπίασι χάρακι, καϊ ουδείς υπέστη τήν τούτων όρμήν, προς 10 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. III. δραΰμόν ό' οι πάντες άπεΐδον, και καταλαμβανόμε- \νΐΠΐ28ι/ο& οί μεν άνηρούντο, οι δ' εξωγρούντο. ότεκαι οι Μανιχαΐοι τοις Ίΰμαηλίταις ΰυμμαχούντες πολλούς των επιφανών έζώγρηύαν Στρατηγών, και χρημάτων αυτούς μεγάλων άπέδοντο. τότε τοίννν μακρού και 5 ο βαΰιλεύς αν ελήφ&η αυτός, ει μη τή ταχντήτι ΐ> τον ΐππον τους πολεμίους ύπεκδραμών διαβέύώβτο. ελήφ&η δε το ΰτρατόπεδον κάϊ ή βασιλική ΰκηνή και ή προς ύπηρεΰίαν του βαΰιλέως άποΰκευή και τάλλα πάντα διηρπαβτο. τότε μεν ούν ύπέΰτρεψεν 6 Μι- ίο χαήλ. αύ&ις δε τους Άγαρηνούς επιόντας ταΐς των ^Ρωμαίων χώραις μα&ών ε%εΐ6ΐ κατ9 αυτών μετά βα- ρυτερας δυνάμεως, οϊ δια δυϋόδων τόπων, επίτο- μων δε, διελ&όντες άπροΰδόκητοι τω * Ρωμαίων έπήλ- %ον ΰτρατώ, καϊ τρέπονται τούτον, ηλω δ' αν καϊ 15 6 βαΰιλεύς, ει μη 6 μάγιΰτρος Μανουήλ των ΰχολών τυγχάνων δομεΰτικος αυτόν διεΰώόατο. οί $' ενάν- τιοι κακούντες τα 'Ρωμαίων ουκ εληγον. ΰτελλεται γοϋν κατ1 αυτών 6 του βαΰιλέως μητράδελφος 6 Πετρωνάς μετά ^Ρωμαϊκών δυνάμεων αύτοΐς άντι- 20 ΡΙΙΐ59τά1*α6&αι. 6 δε ουκ έ&άρρει Ουμβολήν, άλλ' έδειλία τον πόλεμου, μα&ών ούν εν ορει τινϊ μοναχόν άΰκούμενον την άρετήν διαβόητον καϊ προορώντα τα μέλλοντα, άπειΰι προς αυτόν και ερωτά ει τω πο- λεμώ επιχειρήβειε' καϊ ός επιτρέπει και νίκην αύτώ 25 επαγγέλλεται, άπήλ&ε τοίνυν 6 Πετρωνάς και τοΓ§ εναντίοις προΰέβαλε , καϊ ηττάται μεν ή των ^Αγα- ρηνών ύτρατιά, πίπτει δε 6 ταύτης κατάρχων "Αμερ. 6 δε τούτου υιός εκ τού πολέμου απών, εις γαρ λείαν έτύγχανεν άποδεδημηκώς , την ήτταν και την 3ο φ&οράν μαδών τού πατρός άπεδίδραΰκεν, αλλά και ούτος εν τω δραΰμώ ΰυλληφ&εϊς παρεδόθη τω ΰτρα- Ι,ΙΒ. XVI. Ο ΑΡ. III. IV. 11 τηγώ. λέγεται δε προ του πολέμου τούτον 6 "Λμερ των αιχμαλώτων πυ&έΰ&αι τινός όπως 6 τόπος εν β ω εύτιν ήμΐν η παρεμβολή καλοΐτο και όπως 6 πά- ρα ρρέων λέγεται ποταμός καΐ τίνος η όλη εκείνη χώρα 5 έτυχε κλήύεως. ως δε την μεν χώραν Λαλακάωνα εϊπεν εκείνος κεκλήβ&αι, Πτώοαντα δε τον τόπον τον χάρακος και Γνρην τον ποταμόν , εκείνος εκ των ονομάτων τούτων οίωνιΰάμενος εφη τ ας κλη- θείς ταύτας ουκ αί'βιον αντώ το τον πολέμον τέλος ίο παραδηλονν. λαού μεν γαρ κάκωΰιν εκάλει τον Λα- λακάωνα , πτώβιν δε ΰημαίνειν τον Πτώΰαντα, γν- ρω$ήναι δε μέλλειν υπό των εναντίων αυτόν ς εκ της τον ποταμού κληΰεως εμαντευετο. τα μεν ούν της νίκης όντως εϊχον τω Πέτρωνα ' 6 άδ τροπαιο- 15 ςρορο£ έπανηκεν εις το Βνζάντιον, και νπεδέχ&η μετά ο τιμής , και των βχολών προεβλή&η δομέΰτικος. ηδη γάρ 6 μάγιβτρος Μανουηλ άπεβίω. μετά βραχύ δε κα\ αυτός άπέτιοε το χρεών. Τούτους δε πάντας ό Βάρδας άποΰειΰάμενος 4 20 την μεν των πραγμάτων διοίκηΰιν , ώς ήβούλετο, διετί&ετο. 6 γάρ Μιχαήλ ούδενός επεύτρέφετο, μό- νοις δε &εάτροις και ίππηλαΰίαις εΰχόλαζεν, ονκ άλλων ηνιοχούντων, αΰτοϋ δ' εκείνου τον αύτοκρά- τοροί και άρματηλατούντος του Αυγού 6του , και 25 αγωνιζομένου του βαοιλέως και αντί της βασιλείου Οτολης ένδεδυκότος ηνιόχου ΰτολην. ου τούτο δε μόνον ην το δεινόν, άλλ' ότι και τους εν άξιώμαύι και τί^ιαΓί; υπερέχοντας τους μεν αύτω βυναγωνί- Ό ζεΰ&αι, τους δ' άνταγωνίζεσ&αι εν ταΐς των ίππων 3ο αμίλλαις κα\ άρματηλατεΐν κατηνάγκαξε. ποτέ τοί- νυν αυτός μεν ημφίεβτο το χρώμα το βένετον , 6 άέ του δρόμου λογοθέτης το πράΰινον , και έτεροι των 12 υΒ. XVI. ΟΑΡ. IV. επιφανέστερων τα έτερα ' καϊ ηδη των αρμάτων έπέ- βησαν. εν τούτω δε γράμματα τω πρωτονοταρίω ΛνΐΙΙ 129 του δρόμου παρά του πεφ&ακότος άρτι ένεχειρίσ&η- σαν, ως εν τοις Μελαγγείοις έστρατοπεδεύσαντο οι Σαρακηνοί διαγγέλλοντα' ταύτα δ' είσίν α νυν 5 άγροικότερον καλείται Μαλάγινα. 6 γοϋν πρωτονο- τάριος σκυ&ρωπάσας έπϊ τη αγγελία προσήλθε τω βασιλεΐ, καϊ ταύτα έδίδασκε καϊ ύπεδείκνυ τα γράμ- ΈΊΙΙβοματα. 6 δε όργίλον τι και μανικόν αυτω ενιδών εν τοιούτω μοι" έφη "άγώνι οντι καϊ τον μέσον εύώ- ίο νυμον καταστήσασδαι σπεύδοντι αυτός, μάταιε, περί Σαρακηνών επιδρομής διαλέγη μοι;" τοιούτος 6 θαυμάσιος εκείνος ην βασιλεύς και ούτω περί των κοινών πραγμάτων και της βασιλείας έφρόντιξεν. εκείνου δε τούτον διακείμενου τον τρόπον, 6 Βάρδας 15 έστρεφε τα πάντα και ήγεν οπτ] ην αυτω προς βου- λής, καϊ εις την του Καίβαρος άναβεβήκει τιμήν καϊ εαυτώ την βασιλείαν έμνάτο, καϊ εύκαιρίαν έζήτει, ϊν' αυτής επιτευζοιτο. ούδεν δε οι εϊργαστο αγα- θόν η το των λόγων φροντίδα &έσ&αι πολλην. 2ο ημέλητο γαρ τα της φιλοσοφίας και άπέσβη σχεδόν εις το παντελές, ώς μηδ' έναυσμα τι περιλειφ&ήναι αυτής, τούτο δε η των κρατούντων εϊργαστο άλο- γία. ο δε και διατριβάς εκάστη αφ ώρια ε τών επι- στημών και διδασκάλους προυστήσατο καϊ αιτήσεις 25 Β δημοσίας τούτων έκάστω άπενειμεν ' έπϊ πάσι δε διδάσκαλον εγκατέστησε τον φιλόσοφον Λέοντα, ου κλέος έπϊ σοφία πολύ , ος κία τω βασιλεΐ Θεοφίλω γέγονεν έντιμος εκ τρόπου τοιούδε, πολλών αυτω φοιτητών όντων, ενα συνέβη τούτων τοις Σαρακη- 30 νοϊς γενέσθαι άλώσιμον, ω τα της γεωμετρίας με- μύητο ακριβώς, καϊ ούτος τών παρά τοις βαρβάροις Ι,ΙΒ. XVI. ΟΛΡ. IV. 13 επιΟημων τινϊ δονλεύειν άπονενεμητο. ην δ ο τότε Ο των εκ της "Αγαρ προεοτηκώς φιλολόγων και φιλο- ΰόφων θεωρημάτων επιμελώς άκροώμενος, πλέον δε των άλλων ταΐς γεωμετρικαΐς με&όδοις προΟκείμενος. 5 εφοίτα δε και 6 τον αιχμαλώτου δεοπότης παρά το άκροατήριον, και ποτέ αντω καϊ 6 αιχμάλωτος εϊπετο, και των διδαΟκόντων άκούοας και Οχήματα τοντονς Ιδών διαχαράττοντας γεωμετρικά άρχην τε το τρί- γωνον παντός είναι διδάοκοντας Οχήματος, ωθτ ε% ίο αυτόν άπαν Οχημα ΟννίοταΟ&αι καϊ εις αυτό άνα- λύεΟ&αι, καϊ ως πάντων 6 κύκλος των ίοοπεριμέτρων αντωκαϊ ίοοπλεύρων εΟτϊ πολνχωρητότερος, και άλλα τοιαύτα, ηρετο τον εαυτού κύριον 6 αιχμάλωτος ει Ό πύ&οιτο των διδαΟκάλων περί ων διδάοκουΟι' καϊ 15 0£ επέτρεψεν. 6 #ε τους λόγους των διδαοκομενων εζήτει ΟαφηνίΟαι αυτούς, οι δ' ηπόρουν προς τούτο, και 6 αρχηγός των Άγαρηνών προΟκαλεοάμενος τον αίχμάλωτον , Γ< Ου δ9" εφη "δύναιο αν άποδούναι τους λόγους τούτους" κάκεϊνος κατέ&ετο. "ούκούν 2ο λε%ον είπε. καϊ άρζάμενος 6 αιχμάλωτος εΟαφη- νιξεν εκαοτον καϊ λόγους άπεδίδου καϊ τάς αιτίας κατελεγε. και οι άκούοντες εν ΟννεΟει των λεγομέ- νων εγίνοντο και όξύτερον επιβάλλον τοΓ? δεωρη- μαΟι, και ΟφιΟιν ηνρύνετο η διάνοια και τον άνδρα 25 έ&αύμαξον ηροντό τε ει καϊ άλλονς έχει τοιούτονςριιΐβΐ η ΚωνΟταντίνον. 6 δε "πολλούς" εφη ({ κρείττονς εμού κέκτηται, ενα δε των απάντων διδάοκαλον, άνδρα εν τοΓ§ της φιλοΟοφίας λόγοις παντί άπαρά- μιλλονΓ ερωτι τοίννν άκούοας ταύτα 6 των Άγαρη- ζονών αρχηγός εάλω τού διδαΟκάλον εκείνον, καϊ η%•ελεν ελ&εϊν εις &έαν τούτον και εις άκρόαοιν, καϊ εγχαράζας επιοτολην προς τον άνδρα παρακαλούθαν^ΤΙΙΙ 130 14 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. IV. άφικέσθαι και μεταδούναι αύτω της σοφίας αυτού, διά τού αιχμάλωτου στέλλει αυτήν, φιλοτίμως τού- τον δεξιωσάμενος. ως δε οι εκεκόμιστο η γραφή, δείσας μη αίτιαθείη ως γράμμα δεξάμενος έξ εχθρών, τω λογοθέτη του δρόμου εγχειρίζει το έπιστόλιον 5 Β και παρίστησι τον αίχμάλωτον, κάκεΐνος την ύπό- θεσιν διηγήσατο. εντεύθεν γνώριμος 6 φιλόσοφος Λέων τω Θεοφίλω έγένετο καϊ ευεργετείται και δη- μοσία διδάσκειν προτρέπεται , είτα καϊ άρχιερεύς χειροτονείται θεσσαλονίκης, θανόντος μέντοι του ίο Θεοφίλου , κα& των είκονομάχων αρχιερέων καθαι- ρέσει υποβληθέντων, και 6 Λέων ουτωσϊ συγκαθη- ρητο, ότι μη τιμήν ταΐς θείαις εΐκόσιν άπένεμε. τούτον ου ν 6 Βάρδας σχολάζοντα εύρηκώς των λοι- πών διδασκάλων έπέκεινα έταξε, καϊ ούτως άναθη- 15 λήσαι τους λόγους εποίησε, καϊ εις έπίδοσιν προή- νεγκεν ου δια μακρού, καϊ τους νόμους δε τους πο- V λιτικούς άνηβήσαι πεποίηκε, φοιτών αυτός εις τα δικαστήρια, ήδη καϊ της τούτων γνώσεως σχεδόν εκλελοιπυίας παντάπασιν. ή μεν ούν περί τάς έπι- 20 στήμας καϊ τα μαθήματα τού Βάρδα σπουδή αξιέ- παινος , τα δ' άλλα και λίαν φεκτά καϊ κατάπτυστα. τού γαρ ίίροΰ Μεθοδίου ετη τήν εκκλησίαν ίθυναν - τος τέσσαρα και προς τάς άϊδίους μεταστάντος μο- νάς, 6 μοναχός Ιγνάτιος της εκκλησίας προέστη , ος 25 θυγατριδής μεν ην Νικηφόρου τού βασιλέως τού από γενικών, υιός δε Μιχαήλ βασιλέως τού 'Ραγγαβέ, και μετά τήν εκ της βασιλείας άπόπτωσιν τού πατρός αυτού, παρά τού Λέοντος έκτομίας γενόμενος, έκεί- ρατό τε τήν τρίχα και επι μακρόν άσκητικοΐς ίδρώσι 30 το σαρκίον έδάμασεν , ον ή βασιλϊς Θεοδώρα τά της Τ> βασιλείας ιθύνουσα εις τον άρχιερατικόν της Κων- υΒ. χνι. οαρ. ιν. ν. 15 ΰταντινουπόλεως ανήγαγε δρόνον. ούτος τοίννν ο 8εΐος τον Καίόαρα Βάρδαν, την γαμετήν άναι- τίως άποπεμφάμενον , ΰυμφ&είρεα&αι δε λεγόμενου τ [ι νύμφη τη εαυτόν, των ιερών επιβήναι περι- 5 βόλων έκώλνεν. 6 δε δια τούτο της εκκληΰίας με- &ίΰτη6ι τον αρχιερέα, καϊ πολλά κακώΰας τέλος εγ- κλείει τάφω. είτ έκεΐ&εν εξενεγκών εις Μιτνληνην την νηβον ύπερορίζει. και ου τούτον μόνον ούτω διέ&ετο, άλλα και πλείους άλλους των αρχιερέων, ίο οΰοι τω Ίγνατίω γεγόνααι βύμφηφοι αυτόν άφορί- βαντι' προχειρίξεται δε πατριάρχην τον Φώτιον, άνδρα των επιΰήμων πρωτοαΰηκρήτις τότε τυγχά- νοντα κάί εν λόγοις όνομαΰτότατον. ως ά' £τνχδΡΠ162 παρεΐναι και τοποτηρητάς του πάπα Ρώμης κατά 15 των είκονομάχων ϋταλέντας , κάκείνους ο Βάρδας πεί&ει της εαυτού γενέΰ&αι γνώμης, εν γούν τω των αγίων άποΰτόλων ναω ά%ροΐ(5\ϊέντες άγουβι καϊ τον ιερώτατον Ίγνάτιον εκ της ύπερορίας, καϊ ποι- ούνται τούτον υπό κα$αίρε<5ιν. και ταύτα μεν ώδέ 2ο πι] ΰυμβέβηκε. Το δ' ε&νος των 'Ρως Σκυ&ικόν ον των περί 5 τον Ταύρον έ$νών ΰτόλω τά του Ευξείνου πόντου κατέτρεχε καϊ αυτή τη Βυζαντίδι επιέναι διεμελέτα. αλλ1 ουκ εις έργον ηχ&η ΰφίΰι το βούλευμα, κωλυ- 25 ΰάΰης τούτο της προνοίας της άνω&εν, η και άκον- τας αυτούς άπρακτους, μάλλον δε και &είου πειρα- τέντας μηνίματος, άπελδεΐν ωκονόμηΰεν. άλλα καϊ Β οί εκ Κρήτης Άγαρηνοϊ τάς Κυκλάδας νήΰους και τά παράλια έληίζοντο. και κλόνοι δε βφοδρότατοι 3ο της γης ϋυμβεβήκαΰιν , ών 6 φρικωδέοτατος κατά την ημέραν της τού ΰωτηρος ημών την γην 6υνέ- βειΰεν αναλήψεως, τούτων δ' ούδεν τών ίππηλάτων 16 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. V. αγώνων απήγαγε τον Μιχαήλ και της περί τοντονς ΰπονδής, εν τη κατά το Στενον τοπο&εβία τη τον \νΐΙΙ13ΐ άγίον Μάμαντος καλούμενη αύτοϋ εκείνον αντονρ- γονντος τα ίππηλάΰια. ο&εν και τονς φρνκτονς επανβεν, ονς οΓ πάλαι βαβιλεις επενόηόαν , ΐνα μή 5 ά&ρόον οι εκ της "Αγαρ ταΐς χώραις των "Ρωμαίων 0 εισβάλλοντες ληίξωνται τα εν ποΰϊ καϊ τονς άν&ρώ- πονς αίχμαλωτίξωΰι. δια ταντα εν τη Ταρΰώ επί λόφον μετεώρον τίνος εδομήΰαντο φρονριον , Λον- λον κεκλημενον , και οι εν τοντω πνρΰόν άνήπτον, ίο ήνίκα εγνων επιδρομήν 'ΐΰμαηλιτών , ον ορώντες οι εν τω Άργαίω βοννω άλλον έποίονν πνρΰόν, και οι κατά τον "Ιΰαμον έτερον, τοις δε κατά τον Αιγιαλού ιδονΰι τοντοι/ ηρετο άλλος, και τοΓ§ κατά τον Μι- ράντα έτερος, και οι κατά τον Κύριζον αν&ις εφρν- ΐ5 κτώρονν, και οι κατά τον Μώκιλον ομοίως έπνρ- 6 ενόν, και επί πάΰιν εν τω τον άγίον Ανζεντίον βοννω πνρβος ηρετο. ονς ορώντες οι εν ταΐς χώ- ραις διά βραχεος εις όχνρώματα ΰννε'κλειον εαντονς Ό καϊ τάς των βαρβάρων λεηλαΰίας εζεκλινον. εκ δ\ *ο τον βοννον τον άγίον Αν%εντίον τω βαΰιλενοντι της των δνΰμενών επιδρομής έδίδοτο γνώύις. Ινα τοίννν μή άνακόπτοιτο των ίππηλάτων αγώνων, εν καιρώ τοντων πολλάκις τών πνρβών αίρομενων, των τη βαΰιλίδι γειτονονντων πνροών βχολήν κατε- 25 ψηφίβατο. κατεγίνωύκε δ\ και τών πρότερον βαΰι- λενΰάντων, οτι μή λιτότητι εχαιρον, ύοβαρότητος δ1 άντεποιονντο και όγκον βαΰιλικον. ο$εν αντός με- τριότητα δοκών μετιεναι, ΰννήντηβέ ποτέ γνναικί άρτι λονβαμένη καϊ οΐ'καδε νπονούτονύη , και τον 3ο ΐππον άποβάς άπηει μετά της γνναικός 6νν ολίγοις τιΰϊ νεανίαις, οϊ τών απορρήτων όνμμετεΐχον αντώ, ΙΙΒ. XVI. Ο ΑΡ. V. VI. 17 καϊ εν τή οικία αυτής γεγονώς καϊ 6υμμετα6χών1?ΙΙΙβ3 τραπέζης αυτή πεζοπόρων άπήει προς τα ανάκτορα, και 6 μεν εν τοις τοιούτοις ώς μέγα τι κατορ&ών εβρενΰ-ύετο, τοις δ' άλλοις άνοηταίνειν εκρίνετο καϊ 5 μΐΰος ύπέτρεφον κατ αυτού, ούχ ήκιΰτα δε μιΰητός έδόκει δια τους παρατρεφομένους αύτω εναγείς νεα- νίας, οι προς άπαν κακόν αυτόν ύπεξέκαιον , οι και αρχιερείς επλαττον εαυτούς καϊ την άναίμακτον ιε- ρουργίαν τελεΐν ύπεκρίνοντο, και αυτόν τον Μιχαήλ ίο ΰυνιερουργούντα δή&εν έχοντες εαυτοΐς, παίζοντες εν ου παικτοΐς, η όζος τε μιγνύντες καϊ σίνηπι και ύκεύεβι χρυύέοις και λι&οκολλήτοις παρ* αυτού χο- ρηγουμενοις το κράμα εγχεοντες μετεδίδουν τούτου τοις ΰυμμύΰταις αυτών και ύυμπαίΰτορβιν. άλλα 15 πάντα καταλέγειν τα του τοιούτου χορού, οις 6υν- Β &ιαβώτης καϊ αυτός δ βασιλεύς έτύγχανεν ων, πολ- λής αν εΐη λέΰχης καϊ αηδίας ούχ ήκιΰτα. ήκει δ' ό λόγος την του Βάρδα διηγηΰόμενος άποβίωΰιν και την του κρατούντος αυτού καϊ προ τούτων την τού 20 Βαύιλείου τού Μακεδόνος οίκείωΰιν προς τον Μι- χαήλ, ος εκ Μακεδονίας μεν ην, εφυ δε πάτερων 6 άϋήμων και αφανών, ει καί τις τών τα περί αυτού έζιΰτορηΰάντων εκ τού τών ΑρΟακιδών αυτόν γέ- νους κατάγεσαι τερατεύεται. τού Κρούμου δε, τών 25 Βουλγάρων ά' ήν ούτος αρχηγός, την Άδριανούπο- λιν καταβχόντος , καϊ οι τούτου γεννήτορες αιχμά- λωτοι γεγονότες είς την εκείνων χώραν μετήχ&ηΰαν, αρτιγενες τούτον καϊ ύπομάζιον φέροντες, τού Κρού- ^ μου δε άποβεβιωκότος ήδη έτερος της αρχής τών 3ο Βουλγάρων επείληπτο, ος πολλάκις εν πολέμοις τοις προς 'Ρωμαίους &ραυΰ&είς βπονδάς προς τον τότε κρατούντα *Ρωμαίων πεποίητο, και τους αίχμαλώ- ΖΟΝΑΒΑ3 IV. 2 18 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. VI. τονς ελεν&ερώβαι βννέ&ετο, και μεντοι και κατά τάς Ονν&ήκας πεποίηκεν. εφήβου δ' ήν ηλικίας τότε άψάμενος 6 Βαΰίλειος. νηπιό%εν μέντοι πολλά 6η- μεια γενε'ΰ&αι φαβϊ την βαβιλείαν αντω προΰημαί- νοντα , ων εν ην και το ρη&ηΰόμενον. νήπιος μεν 5 ην 6 Βαΰίλειος, οι δε τούτον γονείς περί &έρος ήύχό- ληντο και το νήπιον νπνώττον νπό τον ήλιον εκείτο ' ΛνΐΙΙΐ32α£τΟ£ #£ πετάμενος πρόΰγειος ήπλωμέναις ταΐς πτε- Β ρνζι τω βρεφει ΰκιάν εΰχεδίαζεν. ή δε μήτηρ ώς είδε τον άετόν τω παιδί προσεγγίζοντα, ήρε τε τήν ίο φωνην και προύέδραμε τω νίω και λί&οις τον άετόν άπεδίωκε. της δε προς το έργον χωρηβάύης αν&ις 6 αετός προΰήει τω βρεφει κοιμωμενω , επιτελών το λειτούργημα, και ή μήτηρ πάλιν τε τε&ορνβητο και αντον άπεδίωκεν. ώς δε πολλάκις τούτο εγένετο, 15 εις 6νναίβ&η0ιν ήκε και χρηβτόν νπείληφε το πράγ- μα οίώνιΰμα. ήδη δε αντον νπερβεβηκότος τον μείρακα, 6 πατήρ μεν κατελνϋε τήν ζωήν , ή δε μή- τηρ αντον προς τή πενία και τοις της χηρείας κα- κοΐς έπιέζετο. ο δε των προς το ζην αναγκαίων μή 20 εύπορων, έ'γνω μιΰ&ω προς νπηρεβίαν εαντόν εκ- δονναί τινι' και άρας έρχεται προς τήν μεγαλόπολιν. 6-φίας δε τήν της πόλεως είΰελ&ών πνλην, ή καλεΐ- ΡΙΐΐ64τ«6 Χρνβεία, παρά τω ναω τον άγίον Λιομήδονς κατελνΰεν ονπω μονή τότε τνγχάνοντι' και πεοών 25 έξω τον τεμενονς κατέδαρ&ε. ννκτός δε τω τον ναον νεωκόρω όναρ ο μάρτνς εφίΰταται, και τον βαΰιλεα εντός είϋαγαγειν εγκελενεται. 6 δε έζελ&ών και τον Βαΰίλειον ενρών ίπϊ ψιλον τον έδάφονς νπνώττοντα, φάνταΰμα είναι τον όνειρον νπείληφε 30 μάταιον. ώς δε καϊ αν&ις το αντό ίδόκει 6 άγιος εγκελενεΰ&αι, 6 δε και πάλιν έζελ&ών ονχ έτερον ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. VI. 19 εύρεν η τον Βαΰίλειον , νπέοτρεψεν ύπειληφώς τά αυτά. εκ τρίτον τοίνυν ο μάρτυς τω νεωκόρω έφί- βταται καϊ προτρέπεται αυτόν είΰαγαγεΐν τον έκτος κατακείμενον' "ούτος γαρ εστίν" εφη "ο βαβιλενς." 5 έζελ&ών ούν 6 νεωκόρος άνίβτηΰι τον Βαοίλειον, καϊ ξενίζει, τούτον παρά τή κατοικία αυτού, και με- Β ταδίδωβιν ων εύπόρει. ήν δε τω νεωκόρω όμαίμων την Ιατρικήν μετιών καϊ τω Θεοφιλίτζη υπηρετών. 6 δε Θεοφιλίτζης ούτος τω Καίΰαρι Βάρδα και τω ίο βαύιλεϊ Μιχαήλ κατά γένος ωκείωτο , διά το της ηλικίας βράχιύτον ύποκοριζόμενος καϊ Θεοφιλίτζης καλούμενος, τούτω τοίνυν τω άδελφω 6 νεωκόρος το απόρρητον έκκαλύψας ένύπνιον ήζίωΰε 6υ6τη6αι τούτον τινι των αρχόντων εις ύπηρέτηΰιν. 6 δε τω ΐό οίκείω κυρίω τούτον ΰυνίΰτηύι. πρότερον δε το περί της βασιλείας άι' όνειράτων χρηΰμωδημα τω Βαΰι- λείω άνεκάλυ-φαν άμφω τω άδελφώ καϊ μεμνήο&αι 6φών εν τή βαύιλεία αυτού όρκοις αυτόν προκατέ- Ο λαβον. ήο&εϊς ούν 6 Θεοφιλίτζης έπι τω Βαΰιλείω, 2ο ήν γάρ εύειδής τε καϊ εύμήκης καϊ την χείρα γεν- ναίος καϊ περιδέξιος, βα&εΐάν τε τρέφων κόμην καϊ ταύτην ούλην, τοις οίκείοις ιπποκόμοις τούτον έπέ- ΰτηαε' πρωτοΰτράτορα τούτον οΐδεν όνομάζειν η διάλεκτος ή κοινή, έζητή&η δε καϊ τω βαύιλεϊ γεν- 25 ναΐός τις ίπποκόμος καϊ περϊ την νπηρεβίαν ταύ- την εύφυώς διακείμενος, κεκόμιΰτο γάρ πο&εν ϊπ- πος τω βαύιλεϊ Μιχαήλ, εις πάϋαν μεν άρετήν ΐππω πρέπουύαν επιτήδειος, ΰκληραύχην δε καϊ μη ρα- δίως αν αβαινό μένος, τούτου εις &έαν ήκων 6 βα6ι- 3ο λεύς άναβήναί τινι τούτον έπέτρεπεν. πλειόνων δ' έπικεχειρηκότων, εκείνος έ%•ραβύνετό τε καϊ, έγαυρία ϋ καϊ τον άναβαίνοντα άπεΰείετο. έχαλέπηνεν έπϊ 2* 20 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. VI. VII. τούτοις 6 βαβιλενς καϊ οτι μή εχοι ίπποκόμον περι- δέζιον ήβχαλλε. παρών δε 6 Θεοφιλίτζης εχειν εϊ- πεν αντός τοιούτον, και "ει βονλει" φηβί, "βαβιλεν, παρίτωΓ καϊ ος επέτρεψε, και 6 Βαβίλειος μετεκε- κλψο και τον χαλινού τον ΐππον λαβόμενος και 5 περιποππνβας και καταψήβας αντον κονφως τε μετεωρίβας έαντόν επιβεβηκε καϊ περικαλπάβας μι- κρόν , εΐτα και οΑοι/ αντω τον ρντήρα ενδέδωκέ τε καϊ εζιππάβατο. ήβ&η τοντοις 6 βαβιλενς καϊ τον Βαβίλειον προβελάβετο καϊ τοις βαβιλικοΐς ίπποκό- ίο μοις βννετα%ε και προϊών καϊ πρωτοβτράτορα τον άνδρα έτίμηβεν' ή ά%ία δε των επιβήμων και τών ωκειωμένων τω βαβιλεΐ' καϊ επεδίδον καθ' έκάβτην ή περϊ τον Βαβίλειον τον βαβιλέως διά&εβις, καϊ τοβοντον ώς καϊ εις φ&όνον κινήβαι τον Καίβαρα. 15 | Ποτέ δετής τον βαβιλέως μητρός βννεβτιωμένης ΡΙΙ165 * ψ βαβιλεϊ 6 πρωτοβτράτωρ είβεκλή&η Βαβίλειος τοντο τον βαβιλέως κελενβαντος. καϊ η βαβίλιββα βννεχώς αντω ένητένιζε, καϊ εώρα τον άνδρα περι- εργότερον, είτα καϊ άπεφοίβαβε τοντον είναι τον •>ο όλετήρα τον γένονς αντής, εκ τίνων βημείων τοντο γνονβα, ώς £λεγε, πάλαι αντί] γνωριβ&έντων εκ τον οίκείον ανδρός, άλλα τω Μιχαήλ ταντα λήρος εδό- κει, καϊ ονδεν άπηγεν αντον της εννοίας της περϊ τον Βαβίλειον , ήδη δε καϊ παρακοιμώμενον αντον 25 προεβάλετο. καϊ τοντο δε της κατά τον Βαβίλειον βαβκανίας επίδοβις τω Καίβαρι γέγονε, καϊ επεβον- λενε τω άνδρϊ καϊ παρ7 αντον άντεπεβονλενετο. έκβτρατείας δε κατά τών την Κρήτην εχόντων Άγα- Β ρηνών χηρνχ&είβης τω Μιχαήλ, 6 Καιβαρ προς τον 30 της %•εοτόκον ναόν τον τών Όδηγών κεκλημένον απήλθε, τγι ΰεομήτορι βνντ αγόμενος , καϊ ήδη τω Ι,ΙΒ. XVI. ΟΑΡ. VII. 21 %νβιαύτηρίω αντον προύεγγίβαντος «ξ ουδεμιάς εμφανούς αίτιας η χλαμνς των ώμων αντον εζωλί- 0&η6εν. όπερ ΰημειον καϊ τω Καίΰαρι καϊ τοις ίδονΰιν άπαίύιον έ'δοξε. πολλών δε τον βαΰιλέα 5 κακιζόντων, οτι πάΰαν ενέδωκε την έζονΰίαν τω Καίΰαρι, ώΰτε εκείνον άττα βονλεται πράττειν και πολλά παρά το δέον ποιεΐν, τχι των ονειδών ενδε- λέχεια έδοζέ ποτέ μικρόν άνανήψαι τον βα&ντάτον κάρον εκείνος 6 άβέλτερος αν&ρωπος , και τίνα τών Ο ίο ωκονομημένων τω Καίβαρι και διωρ&οντο καϊ άνε- ΰκεναζεν' ο τω Βάρδα ονκ ην άνεκτόν, αλλ1 επϊτοντω καϊ έβαρν&νμει. εκΰτρατενΰαντος δε τον βαΰιλέως, ως εί'ρηται, καϊ 6 Καΐΰαρ έκείνω ΰννεζεΰτράτενΰε, καϊ πνκνάς κατ αντον τω Μιχαήλ 6 Βαΰίλειος και οι ΐ5 περί εκείνον πεποίηντο τάς διαβολάς, καϊ κεκνρωτο διά ταντας η κατ εκείνον επιβονλη. πολλην δε δν- ναμιν περιβεβλημένον τον Καίύαρος, οι την επιβον- λήν άρτνοντες έδειλαίνοντο. πρωίας δε ποτέ τον Βάρδα εκ της οικείας βκηνης προελ&όντος μετά λαμ- βο πρότητος και δορνφορίας πολλής, και τω βαβιλεΐΌ προΰελ&οντος, ύνγκα&ίΰαντός τε καϊ ύννομιλονντος αντώ, 6 Βαβίλειος οπιύ&εν αντον εΰτηκώς την χείρα επέύειεν, απειλών ώβπερ τω Καίβαρι. 6 δε κατά τίνα χρείαν έτέραν ά&ρόον επιΰτραφεϊς και ιδών 2δ την χείρα τον Βαΰιλείον, καϊ όννεις το δηλονμενον, τοις ποβι τον βαβιλέως επέρριψεν εαντόν. ώκνονν ά' οί κατ αντον ύννομοβάμενοι την έγχείρηόιν, μέχρις αντός 6 Βαΰίλειος πρώτος αντώ το ξίφος έπηνεγκεν. οντω γάρ και οι άλλοι άνα&αρύήύαντες 3ο μεληδόν τον Βάρδαν περιβτάντες ύννέκοψαν, και τω μεν τοιούτον το τέλος της βιοτής ΰννεκνρηΰεν. ο δέ γε βααιλενς της εκύτρατείας άφέμενος, εις το 22 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. VII. Βυζάντιου επανέξευζε , και ζεύγνυΰι τω Βαΰιλείω Ευδοκίαν την θυγατέρα τού'Ίγκηρος, ήτις αύτω τω νΐΐΐβδκρατονντι πρώην επαλλακεύετο ' είτα και βαΰιλεα τούτον ανεΐπεν αυτός εν τη μεγάλη παραγενόμενος εκκληΰία και δια του πατριάρχου Φωτίου περι&εϊς 5 αύτω το διάδημα, τίκτεται δε τω Βαΰιλείω εκ της Ευδοκίας παιδίον άρρεν 6 Λέων, ο του Μιχαήλ μάλλον εΐναι ελεγετο, ως εγκύου της Ευδοκίας οϋ- 6ης οτε τω Βαΰιλείω ΰυνώκιΰτο. ίππηλαΰίαις δε και ΰυμποΰίοις α ει ΰχολάζων 6 Μιχαήλ και ΰυνεχώς ίο με&υΰκόμενος και των φρενών έξιΰτάμενος, άς ου δ ε νήφων έ'ρρωτο, εις φόνον εαυτού τον Βαΰίλειον εζη- ρέ&ισεν. εκ γαρ ίππων αγώνος εν τω άγίω Μά- μαντι τελεΰ&έντος, εν ω αυτός ήνιόχηΰε και οι "ΥνΐΙΙ 134 μεγιστάνες αύτοϋ και νενίκηκεν, επι δεΐπνον 15 άνακλι&έντος ΰυνανεκλίνετο και 6 Βαΰίλειος και η Β Ευδοκία. Βαΰιλικΐνος δε τις της βασιλείου τριήρους πρώην έρετης ων, δια δε ΰώματος ωραιότητα προ6 ληφθείς παρά του κρατούντος καϊ τούτω οίκειωθείς, παρεΰτώς τότε δειπνούντι τω βαΰιλεΐ εξεθείαξεν 2ο αυτόν, ως εύφυώς άγαν και εντεχνως ηνιοχήΰαντα. 6 δε, ήδη γαρ ήκρατίΰατο και τον νουν εκτεθόλωτο, ήΰθεις τοις επαίνοις , εδίδου αύτω τα φοινικόχροα πέδιλα και προΰέταττεν ύποδήΰαΰθαι και βαΰιλεα άνεϊπε. του δε εύλαβουμένου και προς τον Βαΰί- 25 λειον ενορώντος, 6 βαΰιλεύς έχαλεπαινεν. 6 δε Βα- σίλειος ενενευΰεν αύτω πειΰθήναι καϊ νποδήΰαΰθαι' και ος λαβών ύπεδήΰατο. 6 δε βαΰιλεύς τω Βαΰι- € λείω εφη χολούμενος * τούτω μάλλον ή 6οϊ τά της βαΰιλείας παράΰημα επεοίκαΰιν. ή ουκ εξεΰτί μοι, 3ο ως αε βαΰιλεα πεποίηκα, ποιήΰαι καϊ έτερον•/1 εν- τεύθεν δεδοικώς 6 Βαΰίλειος καϊ περί τη βαΰιλεία ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. VII. Λ'ΙΙΙ. 23 και τ ή ζωή δράύαι προ τον παδεϊν εμελέτηβεν, ετε- ροις τε το μελέτημα κοινωΰάμενος , επει αν&ις εν δείπνω άκρατοποβίαις χρηβάμενος 6 Μιχαήλ ηδη κεκάρωτο, και τω εαντον κοιτώνι εν τοΐ,ς κατά τον 5 άγιον Μάμαντα βαόιλείοις χειραγωγονμενος άνεχέ- κλιτο καϊ νπνω βα&ντάτω κατείληπτο , πρώτον μεν εζιών 6 Βαόίλειος τα κλεΐ&ρα του βαϋιλιχον κοιτώ - νος κατέαζεν, ίνα μτ) χλεΐΰαι τάς &ύρας οι περί τον κοιτώνα στρεφόμενοι δύναιντο, είτα και τον ξ 6ννω- ιο μότας παραλαβών απειβι. τών δε προχοιτούντων Ό ολίγων όντων καϊ χωλύειν επιχειρούντων , &όρνβος ηρ&η-, και δινπνίύ&η 6 βαΰιλεύς. είβελ&όντος δε τίνος τών 6νν τω Βαβιλείω και το ζίφος ηρκότος κατά τον Μιχαήλ, εκείνος τάς χείρας ηρε, και άμφω 15 ταύτας 6 ξιφηφόρος πλήζας άπέκοψε, καϊ νπέβτρεψε προς τονς άλλονς. ο δε μη φνγεΐν οϊός τε ων άκροΰφαλώς εκ τον οί'νον βαίνων και τη με&η 6νμ- ποδιζόμενος , εκείτο δεινώς απολοφνρόμενος , καί τις έτερος τών περί τον Βαΰίλειον ετι ξώντα τούτον 2ο ιδώ ν είβεπήδηβε, και κατά τών ατέρνων αύτον το ζίφος ώ&ήβας επι την γαΰτέρα τούτο προήνεγκεν, ως έκπεΰεΐν αντης και τά έγκατα. Τω μεν ούν Μιχαήλ όντως επιλελοιπε το βιώ- 8 ύιμον άξίως της αντον βιοτης. 6 δε Βασίλειος αν-ΡII^6, 25 τίκα εις τά βασίλεια παρεγενετο , και τούτων γενό- μενος εγκρατής ε"πεμψε τών τον κοιτώνός τίνα κη- δενόαι τον Μιχαήλ, ός άπελ&ών εύρε τον δείλαιον ΐππον έγκεκορδνλημενον ΰαγίύματι, καϊ άπαγαγών αυτόν εν τη μονή της Χρνΰοπόλεως £%•αψεν. ος ΰνν 3ο τη μητρι μεν εβαύίλενΰεν έτη δέκα και τε66αρα , εν δ' έπι δέκα ήρζε μόνος αυτός, ηδη δε της βαΰιλείας δραζάμενος 6 Βαβίλειος και παρά πάντων αντοκοά- 24 ΙΛΒ• XVI. ΟΑΡ. VIII. τωρ άναρρη&είς, τους βαβιλικούς παρόντων των της ΰυγκλήτου λογάδων άνέω%ε θηΰαυρούς, εν οϊς ου- δέν έτερον εϋρητο ή μόνα χρυύίου κεντηνάρια τρία. Β βουλής ούν προτε&είΰης έψήφιΰτο παρά πάντων τους εζ ουδεμιάς χρήματα λαβόντας ευλόγου λαβής άνα- 5 διδόναι ταϋτα ή το γε δή μετριώτερον τα ήμίΰη. καν ακολούθως τή ψήφω τα ήμίΰη επράττετο, καΐ ου μείω τριακοσίων εντεύθεν κεντηναρίων το ταμεΐον το βαΰιλικόν είΰωδίαΰεν. εις δε τήν μεγάλην εκκλη- ΰίαν εν εορτή άπελθών 6 Βασίλειος καϊ τής άναι- ίο μάκτου θυύίας μεταΰχεΐν βουληθείς, έκωλύθη παρά του πατριάρχου Φωτίου, άνδροφόνον άποκαλοΰντος αυτόν, όργιΰθεϊς ούν δια τοϋτο ϋύνοδον ΰυνήθροιΰε καϊ τον Φώτιον τής έκκληΰίας έζώθηΰεν, ώς τάχα παρανόμως του Ιγνατίου καταΰπαΰθέντος του θρό- 15 νου του αρχιερατικού παρά Βάρδα τού Καίοαρος, ΛνΐΙΙΐ35 καϊ αυτού μή κανονικώς εκείνου ζώντος τού θώκου Ο τού θείου έπιβατεύβαντος , Πάτροκλον τούτο πρό- φαΰιν προβαλλόμενος, ανάγει γούν πάλιν εις τήν νής άρχιερωΰύνης περιωπήν τον θείον Ίγνάτιον. 20 άρτι δε τών ΰκήπτρων έπειλημμένου αυτού άνταί- ρονβιν αύτώ χείρα τών πατρικίων τίνες Γεώργιος και Συμβάτιος, οι και ληφθέντες ταϊς εις βώμα ποιναις έκολάΰθηΰαν. εΰτεψε δε βαΰιλεΐς Κωνΰταντΐνον καϊ Λέοντα τους νιους αυτού, μετέπειτα δε καϊ τον τρί- 25 τον Άλέζανδρον. τον δε τέταρτον Στέφανον πατρι- αρχών βουλόμενος προχειρίΰαβθαι , νεώτατον όντα τότε, τω κλήρω τής τού θεού έκκληΰίας καταριθμεί, τάς δέ γε θυγατέρας αυτού τέΰΰαρας οϋβας τή βα- σιλική μονή τής αγίας Ευφημίας κατέταξε, κατά δε 3ο Ό τών εν τή Κρήτη Άγαρηνών έκότρατεύβας ήττήθη, και πολλοί μεν έπεΰον, καϊ έάλω δ' αν καϊ αυτός, ει υΒ. χνι. οαρ. νπι. 25 μή 6 *Αβάβτακτος Θεοφύλακτος 6 πατήρ τον μετά ταντα βαΰιλεύβαντος τον "Ρωμανού τον Λακαπηνον αύτον διεβώΰατο. έπανελδών δε εις την μεγαλόπο- λιν τον γαμβρόν αντον Χριβτοφόρον κατά των Άγα- 5 ρηνών εις την Κρήτην εκπεπομφεν' ος βνμβαλών αύτοΐς και τρεμάμενος το &ρα6ος υφών έταπείνωΰεν. έζεΰτράτενΰε δε καϊ κατά των εν τή εωα μοίρα Άγαρηνών ο αυτοκράτωρ Βαΰίλειος καϊ κατά των Μανιχαίων ών έξηρχεν 6 Χρναόχειρ καλούμενος, ίο και φρούρια τίνα καταβχών καϊ λείαν έλάόας επε- χείρησε μεν πολιορκήβαι καϊ την Τεφρικήν την αυ- τών μητρόπολιν , γνονς δε ταύτην καϊ προΰεδρείας δεομενην πολλής και άλλως δνβάλωτον , άρας £κεΓ-ΡΐΠ68 &εν άπήει' και τον Ενφράτην εύρων πολύν ρέοντα, 15 ξεύζας τούτον νανΰι διεπεραβε, και πολλά των εκεί ληιβάμενος, καϊ φρούρια ελών έτερα, και τοΓ? μεν τών βαρβάρων ΰπειΰάμενος , τονς δε προύκεχωρηκότας αύτώ δεζάμενος, είς τήν τών πόλεων προκα&ημέ- νην έπανελήλν&ε , και διά μέβης δριαμβεύΰας της 2ο πόλεως εις τά βαΰίλεια έπανήκεν. 6 δε τών Μανι- χαίων προεΰτηκώς 6 Χρνΰόχειρ κατά τών "Ρωμαϊκών επήει χωρών, και αύτάς έληίζετο. ΰτέλλει τοίννν ό βαΰιλενς κατ1 αύτον τον δομεΰτικον τών ϋχολών. οτι δε μή άζιόχρεων επήγετο δύναμιν, κατά ΰνΰτά- 25 δην αύτώ ΰνμβαλεΐν ούκ έκρινε δείν. οπη δε παρεί- κοι, τοις αύτον σνμπλεκόμενος ϋκιδναμένοις καϊ ποιονμένοις καταδρομάς έκάκον αυτούς καϊ ούκ Β άδεώς εί'α ποιεΐβ&αι τάς έκδρομάς καϊ τάς λεηλαΰίας. διό και ην ήδη Ϊ6χνΰε λαβείν λείαν 6 Χρνΰόχειρ 3ο επαγόμενος , οί'καδε επανεβτρεφεν. 6 δε δομεΰτικος τών ΰχολών δύο ΰτρατηγοΐς ένετείλατο παρέπεΰ&αί οί μετά τών περί αυτούς ταγμάτων και μή εάν τους 26 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. VIII. IX. βαρβάρους ΰκίδναΰ&αι και λεηλατεΐν. εΰπερας δε τον μεν Χρυΰόχειρος και των περί αυτόν αύλιΰαμέ- νων εν υπώρεια, των δε ^Ρωμαίων τα μετέωρα προ- κατειληφότων , ερις ενέπεβε περί πρωτείων και του τίνες αν είεν άγα&οϊ μάλλον την ίΰχυν τοις άμφοΐν 5 των ΰτρατηγών ΰτρατιώταις. ώς δ' εκαβτοι εαυτούς κρειττονεύειν των άλλων εμεγαλαύχουν, εις τις λϋ- 0αι την εριν όφίΰι βουλόμενος "ίνα τί μάτην" φηΰί Ο "ΰυότρατιώται &ραΰυνόμε&α, ενόν μη λόγοις, άλλ' ϋργοίξ άρτι φανήναι τίνες άνδρες είύιν άγα&οι των ίο πολεμίων παρόντων; εδοζεν οΰν η βουλή του αν- δρός άγα%•ή καϊ αύτίκα τοις πολεμίοις επέ%•εντο. οι #£ τω αίφνιδίω καταπλαγέντες νώτα τοις βάλλουϋιν έτρεφαν, καϊ της διώξεως επί πολύ γενομένης κατε- Οτρώ&η το μεταξύ πεδίον νεκροΐς, καϊ αυτός δε ο 15 Χρυύόχειρ επεβε τότε, καϊ πολλοί δ' έζωγρή&ηβαν, και τω βαΰιλεΐ εΰτάληΰαν δέΰμιοι, και αυτή δ' ή κεφαλή του Χρυΰόχειρος. Ιγνατίου δε του πατριάρ- χου μεταστάντος εις τάς εκεΐ&εν μονάς, ος ένδεκα 'έτη τα πάντα τους της εκκλησίας ϊδυνεν οί'ακας, 6 2ο Φώτιος το δεύτερον παρά του Βαβιλείου είς τον της Β άρχιερωβύνης &ρόνον ανάγεται, επιβουλή δε 6υ- Λ¥ ΊΙΙ136 βκευαζομένη κατά του βαΰιλέως ούκ ελαδεν. ο%•εν 6 μεν εξάρχων αυτής "Ρωμανός 6 Κουρκούας εξεκόπη τα όμματα , οί #£ τούτω ΰυνομοόάμενοι αΐκιΰ&έντες 25 και καρέντες τήν τρίχωύιν ύπερορίαν κατεδικά- 6%•η6αν. 9 "Ηδη δε του έαρος άναλάμποντος εκστρατεύει κατά της Συρίας τον ενα των υιών τον Κωνΰταν- τΐνον έχων με& εαυτού, και ειλε των φρουρίων Μ τινά, ενιοι δε προΰεχώρηΰαν αύτω δια τήν των άλλων άλωΰιν δειλιάύαντες. είτα τη Γερμανικεία ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. IX. 27 προΰβάλλει, καϊ τά προάΰτεια δτ]ώύας αυτής άφί- κετο προς πόλιν την "Λδαταν, καϊ ταύτην έπολιόρκει. όλιγώρως δε προς την πολιορκίαν διακείμενων των πολιτών αυτής ηρετο αυτούς 6 Βαΰίλειος οτω πεποι- 5 δότες ου προσέρχονται οι, ήδη της πόλεως άλιΰκο-Ρ11ΐ69 μένης. καί τις των χρόνω προβεβηκότων φηΰϊν ακρι- βώς είδέναι ως ούχ υπό βοϋ πέπρωται την πόλιν άλώναι νυνί, άλλ' ύφ' έτερου τών εξ όβφύος κατα- γόμενων της 6ης Κωνΰταντίνου την κλήβιν. του ίο #£ βαβιλέως τον υιόν έπιδείζαντος, καί "οι>το$ ο Κωνσταντίνος εότι" φήύαντος, ο γηραιός εκείνος (ουχ ούτος" ειπεν "ό Κωνσταντίνος εστίν, υφ ου ημών η πόλις άλώσεται, έτερος δε τις τών απογόνων τών βών. μηνίσας ούν έπϊ τοις του πρεββυτου προ- ΐό μαντεύμαΰιν 6 Βασίλειος, κραταιότερον τή πολιορκία έπέθετο. έπεϊ δε ούδεν ήνυε, και ψύχος δε γεγονός έλύπει σφόδρα το στράτευμα, την πολιορκίαν λιπών επανόδου έμέμνητο, τους αιχμαλώτους άναιρεθήναι προστά%ας, ίνα μη φυλακής δέωνται ή τι νεωτερί- β 2ο σωσιν αδείας λαβόμενοι. οί $' εκ Ταρσού και Με- λιτηνής Άγαρηνοϊ τάς 'Ρωμαϊκάς κατέτρεχον χώρας, οίς άντεπιών 6 στρατηλάτης Ανδρέας τάς ορμάς αυτών άνέκοπτεν. έπιστείλαντος δε αύτω του άμηρά τής Ταρΰοϋ ως " ουδέν 6ε 6 τής Μαρίας υιός όνή- 25 ΰει κατά σου επιόντος μου", εκείνος την βλάσφη-, μον έπιΰτολήν εικόνος τής θεομήτορος έζηρτήΰατο, 1 άνταπόδος τω άλαζόνι" λέγων (ΐώ δέσποινα, του φρυάγματος τά επίχειραϊ' και ταϋτα ειπών εχώρει κατά του βλαΰφημήΰαντος , καϊ μάχης κροτηθείσης 30 τρέπονται οί πολέμιοι, καϊ γίνεται τούτων φόνος πολύς, καϊ αυτός δε 6 άμηράς άποσφάττεται , με- τρίων διαφυγόντων τινών, φθονηθείς δε 6 6τρα- Ο 28 ΊΛΒ. XVI. ΟΑΡ. IX. τηλάτης διεβέβλητο ω ς δυνάμενος καϊ την Ταρβόν έζελεΐν ουκ ήθέληΰε. διό αφαιρείται μεν την αρ- χήν 6 βαΰιλεύς απ αυτού, δίδωΰι δε ταύτην τω Στυππειώτη , έπαγγελλομένω καϊ την Ταρΰόν έκ- πορθήΰαι καϊ άλλα πλείω κατωρθωκέναι νεανιευο- 5 μένω- δς ου μόνον ών ηϋχει ονδεν κατωρθώκει, άλλα καϊ δυϋτυχήματι περιπέπτωκεν «ξ αμελείας καϊ απερίσκεπτου ΰκηνώΰεως. γνόντες γαρ οι βάρ- βαροι το εκείνον ΰτρατόπεδον άφνλάκτως έχον, νυκτός αύτω επιτίθενται καϊ άναιρούΰι πολλούς, οι ίο πλείους δε νπ' αλλήλων βυμπατούμενοι διεφθεί- ροντο, και οϋτως ύπερέΰχον οι εκ της "Λγαρ. αλλά Ό τα μεν έωα τούτον έΰχε τον τρόπον, χειρόνως δε διέκειντο τά έΰπέρια. ή τε γάρ τοις "Ρωμαίων βα- Οιλεύΰιν ι»π^'κοος Ιταλία καϊ τά πλεΐΰτα της Σικέ- 15 λίας ύπόφορα τοις Καρχηδονίοις επι της βαΰιλείας του Μιχαήλ γεγόναΰιν, αλλά μήν καϊ άλλα των εθνών πλείονα, ϋτόλον γάρ εξαρτύΰαντες οι έκ Καρχηδόνος "Άγαρηνοί πολλά μεν εϊλον πολίβματα, τέλος ό' έπολιόρκουν καϊ το 'Ραούόιον. 6τέλλου6ιν 2ο ούν οι (Ραον6ιοι πρεΰβείαν προς τον βαΰιλέα Βα- ΰίλειον, επικουρίαν παρ1 αυτού εζαιτούμενοι , και δς εκατόν αύτοϊς πολεμιΰτηρίους νήας έκπέπομφεν, ας επιέναι ΰφίΰι μαθόντες οι πολιορκούντες Άγα- ρηνοϊ λύΰαντες την πολιορκίαν τού 'Ραουΰίου τή 25 Λογγιβαρδία προόέβαλον , και το άβτυ της Βαρέως ΫΙΙΠΟεϊλον , και τούτω κεχρημένοι όρμητηρίω πάΰης της Λογγιβαρδίας έκράτηύαν. γνόντα δε καϊ τά λοιπά έθνη, τά παρά των Άγαρηνών τούτων, ώς εϊρηται, τΝΙΙΙΥάΊ πιεζόμενα, το γεγονός κατά το (Ραούΰιον, καϊ ότι μ τήν έκ βαΰιλέως ΰυμμαχίαν δείΰαντες οι πολέμιοι της πολιορκίας άπέότηΰαν, πρεοβεύουΰι και αυτοί ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. IX. 29 ΰυμμαχίαν αιτούντες και εαυτούς τή των "Ρωμαίων ηγεμονία υποτιθέμενοι, και 6 βαΰιλεύς την πρεβ- βείαν προΰήκατο και έπεκούρηΟε τοις αιτήβαΰι δια τε τού προειρημένου ΰτόλον καϊ διά τού των Φράγ- 5 γων ρηγός. έπέϋτειλε γαρ έκείνω 6νλλαβέΰ%•αι τού κατά των Άγαρηνών πολέμου τω των "Ρωμαίων ϋτρατεύματι, νψ' ων ή των Άγαρηνών κατεπολε- μή&η ατρατιά καϊ 6 αρχηγός αυτών έάλω Σουλδά- νος καλούμενος, ον ο ρήζ των Φράγγων εν Καπύΐ] ίο άπήγαγεν. οπ\ι δύο διατρίψας ένιαυτούς ουκ ώφ&η β παρά του μειδιάΰας ουδέποτε , ώΰτε τον ρήγα %-αυ- μάζειν καϊ ει τις απαγγείλει εν αύτω γελώντα τον βάρβαρον, δώΰειν τι επαγέλλεΰ&αι της αγγελίας μιΰ&όν. είπεν ούν τίς ποτέ ίδεΐν τον Σουλδάνον ΐ5 γελάΰαντα. καλέβας ούν τον βάρβαρον δ ρήζ την αίτίαν τού γέλωτος ήρετο. 6 δε τροχόν είπεν αμά- ξης δράν} ου το μεν πρόΰγειον ην, το δ' ήρτο με- τέωρον, είτα το μεν μετέωρον κατήκτο προς γήν, το δε πρόβγειον μετεώριβτο. "ούτω δ' είκάΰας και 20 τα ανθρώπινα πράγματα κινεΐΰ&αι και μεταφέρε- ΰ&αι έζεγέλαΰα, λογιοάμενος ώς ουκ αδύνατον ούτω διατε&ήναι και τα κατ εμαυτόν, καϊ ώΰπερ έζ νψους κατηνέχ&ην εις ταπεινότητα, ούτως αύθις ΐβως εκ χ&αμαλότητος εις νψος έπαρ&ήναι και γενέΰ&αι Ο 25 μετάρΰιος." ταύτα μεν είπεν εκείνος. 6 δε ρήζ και την των λόγων άλήθειαν εις νουν είληφώς και τον Σουλδάνον της μεταβολής κατοικτείρας φκειώΰατό τε αυτόν καϊ παρρηοίας μετέδωκε, καϊ ΰυνετδν τον άνδρα οίόμενος, έκοινώνει και βουλευμάτων αύτω. 3ο ό άέ περίεργος ων δόλω τον ρήγα μετέρχεται, δ μεν γαρ ρήξ την τε Καπύην καϊ την Βενεβενδδν τάς πόλεις νέον κτηΰάμενος, έδεδοίκει περί αύταΐς μη- 30 ιλβ. XVI. ΟΑΡ. IX. ποτέ της ελευθερίας άντιποιήβωνται. 6 δε βάρβα- ρος εκείνος τούτ έγνωκώς πρόβειΰι τω ρηγί καί φηΰιν ((εί βούλει 6οι την των πόλεων τούτων αρ- χήν βεβαίαν προΰεΐναι, τους λογιμωτέρους των εν Β αύταΐς μετάγαγε άλλαχού ; και ούκέτι το πλήθος -0 καθ' εαυτό γεγονός ούδεν φρονήΰει νεώτερονΓ ουν- οίβουΰαν ούν την βυμβουλήν 6 ρήζ οίηθεϊς εθετο τω 6κοπώ, καϊ άβυμφανώς δεΰμά έχαλκεύοντο. είτα και τοις έζόχοις των εν ταΐς πόλεύιν ώμίλει 6 πο- νηρός εκείνος άνήρ, καϊ ώβπερ φιλικώτερον προΰ- ίο εφερετο και εν άπορρήτοις λέγει αύτοΐς ως 6 ρή% βούλεται τους άζιολογωτε'ρους των πολιτών υπό δεΰμοΐς ποιηΰάμενος εις τήν εαυτού χώραν μετα- γαγεϊν, καϊ πίΰτεις, εφη, των λόγων το τάς ϋιδη- ρέας άλύόεις χαλκεύειν και χειροπέδας καϊ άλλα ΐ5 δεύμά. τοϋτο τοίνυν εκείνοι αληθές εύρηκότες, εύ- νοεΐν αύτοΐς αυτόν ύπειλήφαϋι, καϊ εζελθόντι προς ΥΙΙΜίκυνηγέβιον τω ρηγι τάς πύλας των πόλεων επεζύ- γωΰαν, καϊ ούκέτι τούτον εντός είΰεδέζαντο. [και 6 μεν απήλθε προς εαυτόν, ό #ε Σουλδάνος παρά 2ο των πολιτών εκείνων άντιμιΰθίαν εϋρατο τήν έλευ, θερίαν. άπελθών ούν καϊ τήν προτέραν αρχήν αύ- θις κατακτηοάμενος, εκστρατεύει κατά τών είρημέ- νων πόλεων της τε Καπύης και της Βενεβενδου. οι δε τή πολιορκία πιεζόμενοι ΰτέλλουΰι προς τον 2\ ρήγα, ΰυγγνωμονήααι ΰφίΰι και ϋυμμαχήΰαι θερ- μώς απαιτούμενοι, ως ά' εκείνος τήν πρεΰβείαν ου προβήκατο, έπιχαίρειν ειπών τή άπωλεία αυτών, προς τον βαβιλέα Βαΰίλειον έτέραν πρεββείαν εβτάλ- καϋι, παρακαλούντες επαρήξαι αύτοΐς κινδυνεύουβι. Β καϊ ος ύπέΰχετο, και 6 πρεόβευτής έπανηει, θαρ- ρεΐν παρεγγυήΰων τοις ΰυμπολίταις αυτού, εάλω δ υΒ. χνι. ο αρ. ιχ. 31 υπό των πολεμίων, καϊ μα&ών 6 Σονλδάνος 0Λ^\νΐΙΙΐ38 τε ην και οία κομίζει τοις άύτοΐς ευαγγέλια, φηΰι προς αυτόν (ΐεί ζην ε&έλεις, άπαγορεύΰαι τον βα- σιλέα την ΰυμμαχίαν τοις πέμψαΰί 6 ε άπάγγειλον εκ 5 του τείχους προκύπτονΰιν ει γαρ μη ούτω ποιη- θείς, Ϊ6%ί αυτίκα δη τε&νηξόμενος. 6 δε ΰυνέ&ετο ποιήβειν ως ένετέλλετο , και ΰτάς προ του τείχους δέΰμιος κατεχόμενος εφη και την πρεββείαν άνύΰαι καϊ ηξειν οΰον ήδη εκ βαΟιλέως βοή&ειαν και 6 ίο μεν ταύτα λέγων τοις ζίφεύι κατετέτμητο. ό <5ε Σουλδάνος την της πόλεως άπελπίβας άλωΰιν, ΰπε- χώρηΰε. και ο της Ταρΰοϋ δε άμηράς Έΰμάν μετά πλοίων μεγάλων, α κουμπάρια τοις εκ της "Αγαρ Ο ώνόμαΰται, τή πάλει του Εύριπου προαέβαλεν ιό ήνυΰε δε ουδέν, αλλ3 αυτός τε άπώλετο καιρίως πληγείς καϊ το πλέον της ΰτρατιάς αυτού, άλλα μέντοι και 6 της Κρήτης κρατών Σαήτ 6 Άπόχαψ έτερον ΰτόλον έτοιμαΰάμενος Φώτιόν τίνα δραΰτή- ριον άνδρα τούτω έπέΰτηΰεν, ος τά τε παράλια τού 20 Αιγαίου και τάς νήΰους έκάκου. ω ΰυναντήΰας 6 των "Ρωμαίων ϋτόλος, ου ναύαρχος ην 6 των πλωί- μων δρουγγάριος ό πατρίκιος Νικήτας 6 Ώορύφας, πολλάς μεν των πολεμίων νεών τω ύγρω πυρι άπε- τέφρωοε καϊ τους ταύταις έμπλέοντας, πολλούς δε 25 μαχαίρας ε&ετο έργον και πλείους υποβρυχίους έποίηΰεν. οΰοι δε τον πολύ είδη τούτον έφυγον κίνδυνον, αίβχρώς άποδράντες έΰώ&ηΰαν. ούκ ήγά- Ό πων μέντοι ΰωζόμενοι' πειρατικάς δε νήας έτοιμα- βάμενοι την Πελοπόννηΰον καϊ τάς εκεί κατέτρεχον 3ο νήΰους. άλλ' αύΰις αύτοΐς 6 ρη&εϊς τού βτόλου δρουγγάριος έπειΰι ' τω γαρ λιμένι προΰορμίΰας των Κεγχρεών, καϊ τά πολέμια πλοία περί Με&ώνην καϊ 32 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. IX. χ. Πύλον καϊ Πάτρας εμφιλοχωρεΐν έγνωκώς, διά του κατά Κόριν&ον ίβθμοϋ ταχέως διαγαγών τάς τριή- ρεις εν ττ{ ζηρα επιτίθεται τοις πολεμίοις άνωιβτί, καϊ τω άνελπίβτω εκπεπληγμένων αυτών τάς μεν των ληστρικών νηών έπυρπόληΰε , τάς δε και αύ~ 5 τάνδρονς κατέδνΰε, καϊ αυτού των πολεμίων έξη- γονμένον Φωτίου άναιρεθέντος. ούτω μεν ούν και 6 των Κρητών άπώλετο 6τόλος. 10 Έ£ 'Λφρικής δ' ετεραι νήες αύθις έζήκοντα παμ- ΦΙΙΠ2μεγέθεις εζώρμηβαν, καϊ τ?ι υπό "Ρωμαίους και αύ' ίο ται ελυμαίνοντο, καϊ μέχρι Κεφαλληνίας και Ζα- κύνθου προήλθοβαν. ΰτέλλεται τοίνυν ναυτικδν κατ1 αυτών, ναυαρχοϋντα τον Νάβαρ έχον. πολλών δ1 εκ τών περί την είρεβίαν πονούντων άποδραΰάν- των, αί τριήρεις ήβαν ήμίκενοΐ' διδ καϊ 6 ναύαρ- ΐ5 χος ουκ έκρινε δεΐν ούτω 6υμμί%αι τοις πολεμίοις, αλλ* αναφέρει τω βαΰιλεΐ το ύυμβάν, και οι λιπο- τάκται ζητηθέντες ταχύ κατεΟχέθηΰαν. ίνα δε καϊ φόβον εμποιήΰτ] τω ναυτικώ καϊ μηδένα κολάΰΐ] χρκΐτιανόν, τριάκοντα τών εν ειρκταΐς φρουρούμε- ίο νων Άγαρηνών έκβληθήναι κελεύει νυκτός, καϊ πε- Β ριχρΐΰαι μεν άββόλτι τάς όψεις αυτών, ως αν μη επιγινώβκοιντο , είτα και αίκίΰαΰθαι 6φάς και διά της αγοράς περιαγαγεΐν, άναΰκολοπιαθήναί τε άπα- χθέντας εις Πελοπόννηΰον. ου γενομένου οι του 25 ΰτόλου ναυτικοί έζεδειματώθηΰαν , καϊ ούτω τοις έναντίοις επήλθον νυκτός καϊ τρόπαιον ήραντο, τών μεν απολυμένων, τών δε έαλωκότων. είτα και είς Σιχβλίαν διέβηβαν, και τάς εκεί πόλεις , οΰαι τοις Καρχηδονίοις διέφερον, έκάκωΰάν τε καϊ εζεπόρ- ίο θηΰαν. καϊ οι εκ Μεΰημβρίας δε "Λραβες, έοχολα- κέναι τον 'Ρωμαϊκόν μαθόντες ΰτόλον, τά της Φοι- ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. Χ. 33 νίκης καϊ της Συρίας ναυβϊ προβπλέοντες εκά- κουν παράλια, δ γαρ βαΰιλεύς, ότι Μιχαήλ άνεΐλε τον προ αυτού βασιλεύοντα, οίον εζιλαακόμενος ο τον &εόν, πολλαχού της βαΰιλίδος των πόλεων τω 5 άρχιΰτρατήγω Μιχαήλ ναούς έδείματο εκ καινής- και εν αύτοις δε τοις άνακτόροις έδομήΰατο τούτω πολυτελές τε και πολυδάπανον τέμενος, ο καϊ Νέαν έκκληβίαν έκάλεβεν. εν τούτοις ουν τοις δομήμαΰι^ιιιι^ των πλωίμων ασχολουμένων , καέ των νώτων αύ- ιο των ουκ άφιΰταμένων άπδ των άρΰεων, των τε χει- ρών αυτών εν τοις κοφίνοις δουλευουβών, 6 ΰτόλος έύχόλαύε• διδ καϊ οι Άγαρηνοι άδεώς, ώς εί'ρηται, τα παράλια εληίζοντο, και ου μόνα ταύτα έκάκουν, άλλα καϊ την Συράκουβαν έξεπόρ&η6αν. 6 δε βα- 15 ΰιλεύς ταΐς οίκοδομαις το ναυτικδν του ϋτόλου κα- τέτρυχε , και τω προφήτη Ήλιου τω Θεόβίτγι ναόν Ό άνεγείρας- έτίμα γαρ τούτον διαφερόντως, και ωετο προβληφ&ήβεβ&αί ποτέ παρ* αυτού καϊ τω πυρίνω 6υνεπαρ&ήύεύ%•αι αρματι. όμως μέντοι την αλωϋιν 20 και καταΰκαφήν της Συρακούΰης μα&ών , εΰτειλε τους άντικαταβτηβομένους το?^ άλιτηρίοις Άγαρη- νοϊς' αλλ1 ούδεν ήνυΰτο. είτα τον Φωκάν Νικηφό- ρου μετά δυνάμεως αξιόμαχου εκπέπομφεν , άνδρα γενναιότατον δμοϋ καϊ βτρατηγικώτατον, ος καϊ πολλά 25 κατά τών της "Αγαρ εκγόνων έβτήβατο τρόπαια, ότε δε τω Θεοφιλίτζΐ], ώς εί'ρηται, εξυπηρετεί, ούτος 6 βαΰιλεύς 6υγκατήλ%εν έκείνω εις Πελοπόννηΰον, καϊ εις τον τού άγιου άποβτόλου Ανδρόνικου ναόν είαήλ&ε ΰύν τω κυρίω αυτού, ην δ1 έκεΐΰε 7Τρο<7-ΡΙΙΐ73 υμένων μοναχός τις, άντιποιούμενος αρετής, ος του μεν Θεοφιλίτζη ούδεμίαν φροντίδα πεποίητο , τον δε Βαβίλειον δεαΰάμενος καϊ έξυπανέΰτη καϊ προβε- ΖΟΝΑΚΑ8 IV. 3 34 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. χ. κννηΰε και φιλοφρόνως εδεζιώύατο. γυνή δε τις χήρα εν τή χώρα εκείνη τνγχάνονΰα και των εγ- χωρίων πρωτεύοντα, πλούτω τε περιρρεομένη πολ- λώ, ΰννή&ης ονΰα τω μοναχώ και μα&ονβα το γε- γονός, μετεπέμφατο τούτον και ήρετο πώς τον μεν δ Θεοφιλίτζην άρχοντα περιφανή και τοί^ βαΰιλενΰι κατά γένος προσήκοντα οντε προύρήβεως οντε δε- ξιώΰεώς τίνος κατηζίωΰε, τω ό' έκείνω νπηρετονντι και προβεφώνηΰε και τιμής μετέδωκεν ονκ άναλο- Β Λούΰης τή καταΰτάοει αντον, άλλα και λίαν νπερ- ίο βαλλούΰης αυτήν, είκαζε γαρ, είδνΐα τον μοναχόν, μή άλόγως ποιήΰαι το γεγονός. 6 δε "τον μεν Θεο- φιλίτζην ίδιώτην" εϊπεν "εώρων, βαΰιλέα δε τον Βαΰίλειον, και δια τούτο και ως βασιλέα τον άν- δρα τετίμηκα. ίΰ&ι γαρ ως προς τον &εον βαβι- 15 λενς εκείνος άφώριΰταιΓ ταύτα άκούϋαΰα ή γυνή, έπει νοΰήοας έκεΐ κατελείφ&η 6 Βασίλειος, άπάραν- τος έκεΐ&εν τον κνρίον αντού, προύελάβετό τε αν- τόν εις τον οίκον αντής καϊ θεραπείας ήζίωύε, και άναρρωΰ&έντα ειΰποιητον άδελφόν τω νίω αντής 2ο γενέΰ%αι πέπεικε, και χρήματα παρέοχεν, είτα και την βαύιλείαν αντω προαγορενει, και οτε τενζεται της αρχής, μή έπιλα&έύδαι τον παιδός αντής άξιοι μήτ αντής, ει τοις ζώΰιν ετι ΰνγκαταλέγοιτο. 6 μεν ονν Βασίλειος επί τούτοις άπήλ&εν. εκείνη δε βα- 25 Ο ϋιλενΰαντος άρτι προς τήν βαοιλίδα τών πόλεων μετά τον νίού παρεγένετο, δώρα προΰαγαγούΰα πο- λντελή και πολλά ' ήν έντίμως ο βαβιλενς προ6ε- δέξατο καϊ τον νίον αντής, ον άδελφδν εκ πνεν- ματικής δια&έύεως, ως εΐρηται, έβχηκε, πρωτοΰπα- 3ο &άριον τετίμηκε. βειΰμών δε διαφόρων ΰνμβάντων, ε% ων πολλοί ναοί διερράγηΰαν, 6 βαβιλενς αν&ις υΒ. χνι. οαρ. χ. χι. 35 αυτούς άνωρθώϋατο' ου μην άλλα και την δυτική ν μεγάλην άψϊδα της του θεού λόγου Σοφίας ραγεΐ- ϋαν και πεΰειν τυγχάνουβαν προβδοκήβιμον μηχα- ναΐς τεχνιτών βυνέβφιγζέ τε και ήδρααε. και των δ Ιουδαίων πολλούς δόΰεΰι χρημάτων καϊ ύποβχέΰεβι χριΰτιανούς γενέβθαι πέπεικε, και τω έθνει των 'Ρώς βπειΰάμενος εις έπίγνωΰιν έλθεϊν του καθ1 ημάς ϋ μυβτηρίου πεποίηκε. ΰυνθεμένοις γαρ βαπτιβθήναι άρχιερεύς αύτοΐς έΰτάλη παρά του αύτοκράτορος. ίο οί άέ μεταθέϋθαι μέλλοντες εκ της οικείας θρησ- κείας είς την καθ1 ημάς ώκνουν τε και εδίΰταζον, καί "ει μη τι θαύμα Ιδοιμεν^ είπον προς τον αρ- χιερέα "οία πολλά διδάσκεις αυτός γενέΰθαι πρόςνίΊΙΙΗΟ του Χριβτού, ουκ αν ποτέ δέξαβθαι πειΰθείημεν ιό τό δόγμα το 6ονΓ και ος" αΐτήϋαβθε" ειπεν "ο βού- λεοθε^ κάκεΐνοι "την βίβλον" είπον "η τά περί του Χριΰτού διδάΰκει, βλητέον εις πϋρ' καϊ ει διαμείντι άνάλωτος, πίΰτις έΰται ταύτα νμΐν αληθώς είναι θεόν τον παρά 6ού κηρυττόμενονΓ ύυνέθετο ποιή- 2ο οαι τουτί 6 έπίύκοπος' άνήφθη πυρκαΐά, ήρε πρόςνίΙΠϊ ούρανόν 6 άρχιερεύς τάς χείρας τε και τά όμματα ' "δόζαβόν ΰου" είπε " τό όνομα, Χριΰτε 6 θεόςΓ ένέθετο τή πυρκαϊά τό ιερόν εύαγγέλιον ' τό δΐ χρο- νίΰαν εν ττ} φλογϊ άδιαλώβητον εμεινεν. οί βάρβα- 25 ροι. έ\επλάγη<5αν, επίβτενΰαν τω κηρύγματι καϊ τε- λεΰθήναι κατήπειγον τω θείω βαπτίβματι. ταύτα μεν ούν ταύτΐ] βυμβέβηκεν. (0 δ' είς τών τού βασιλέως υιών 6 Κωνΰταντΐ- 11 νος, ον καϊ μάλλον τών άλλων εφίλει} νοΰήβας «ξε- 30 λίπε, και 6 αυτοκράτωρ βαρέως τον εκείνου ήνεγκε θάνατον και ήν άπαράκλητος, και εζήτει ζώντα τού- τον εμφανιΰθήναι αύτω. ήν δέ τις μοναχός Θεόδω- 3* 36 ιίβ. XVI. ΟΑΡ. XI. ρος, ω Σανταβαρηνός το επώνυμον ούτος τω βα- Β 6ιλεΐ προ6ωκείωτο , εις άκρον ενάρετου βίου αυτόν έφ&ακέναι πιΰτεύοντι, ως εντεύθεν και ΰημεΐα έρ- γάζεΰ&αΐ' ούτος τοίνυν 6 Σανταβαρηνός , 0£ και της μητροπόλεως Εύχαΐτων έχρημάτιΰε πρόεδρος, 5 λέγεται δεΐζαι τω βαΰιλεΐ τον τε&νηκότα νιόν αυ- τού ζώντα δή&εν. εν γαρ λόχμτ] τινί φαντάΰαι τον Κωνΰταντΐνον έφιππον τω οίκείω 6υναντη6αι πα- τρί' ω καϊ περιπλακήναι δόξας 6 βαΰιλεύς και κα- ταφιλήΰαι, ούκε'τι τούτον έώρακε. καϊ άλλα δε τοι- ίο αύτα ποιήόας 6 Σανταβαρηνός, και τούτοις έκπλήξας τον βαΰιλέα, όλον εις εαυτόν περιήγαγεν, ως πίΰτιν εις αυτόν κεκτήΰ&αι και κατά μηδέν αύτω άπι6τεΐν. καϊ 6 μεν βαΰιλεύς ούτω διέκειτο προς τον Σαντα- 0 βαρηνόν. 6 δε Λέων 6 δεύτερος των τού βαΰιλε'ως ΐ5 νιων, ήδη νεανίας γενόμενος καϊ γυναικι ΰυξυγείς ττ\ δυγατρϊ τού Μαρτινακίου καϊ άναρρη&είς βα- σιλεύς παρά τού πατρός αυτού, τω Σανταβαρηνω ουκ, ήρέΰκετο, αλλά φαρμακόν άπεκάλει καϊ γόητα και άπατώντα τον αυτοκράτορα, τούτοις εκείνος ως 20 τιϋι κέντροις πληττόμενος εις αμυναν διανίΰταται, καϊ πλαΰάμενος εϋνοιαν προς τον Λέοντα "νεανίαν όντα 6ε" λέγει "ω βαΰιλεύ, και τω πατρϊ 6υν&η- ρώντα και βυνιππεύοντα δει 6ε καϊ έγχειρίδιον έπιφέρε6&αι, ίνα τούτω καϊ κατά θηρίου χρήΰϊ] 25 οπότε δεοι καϊ τω πατρί 6ου ί'6ως όρεξη κατά και- ρόν η τυχόν καϊ έπιβουλεύοντας άμυνή." 6 δε μη Ό φωρα6ας τον δόλον, ζιφίδιον ένδον φέρειν τού υπο- δήματος έπει6&η κατά την ΰυμβουλήν. τούτω τοί- νυν τω ξιφιδίω 6 Σανταβαρηνός κατά τού Λέοντος 30 χράται εις αμυναν, καϊ τω βα6ιλεΐ " επιβουλεύει 6οι" φηΰίν η6 υιός 6ου, καϊ τούτου δείγμα το φέρειν, Ι.ΙΒ. XVI. ΟΑΡ. XI. 37 οτε 6οι 6υν%ηρα, κεκρυμμένον ξιφίδιον" ε%ήλ&εν ονν εις κυνηγέΰιον δ Βαΰίλειος καϊ 6 Λέων παρεί- πετο τω πατρίς εύρέ&η το έγχειρίδιον κεκρυμμένον υπό το πέδιλον. εδοξεν άλη&εύειν 6 κατειπών. δ άπολογούμενος 6 κατηγορούμενος ον προΰίετο , «ξ- ώργιΰτο κατά του νιου 6 πατήρ, εγκλείει τούτον των βαΰιλικών θαλάμων ένΐ και τα του κράτουςνίΐπβ αφαιρείται παράΰημα, ως δε τίνες ιΰτορούΰι, και τα όμματα τω υίω πηρώβαι διεμελέτα, παρά του Σαν- ιο ταβαρηνού προς τούτο έρε&ιζόμενος' και έργον αν εγενετο το μελέτημα, ει μη 6 πατριάρχης και της 6υγκλητου οι προύχοντες πολλά δεη&έντες τον βου- λεύματος τον βαΰιλεα μετεΰτηύαν. τέως δ' ούν βπε-\νΐπ 141 μενεν ή οργή, και 6 Λέων εμφρουρος ην, καϊ χρό- νο νος έτρίβη ΰυχνός, ΰυνευωχεΐτο δ' 6 βααιλεύς των της ΰυγκλήτου τιοί' τούτο δε κατά καιρούς ώριύμέ- νους εκ 6υνη&είας εγίνετο παλαιάς, ην δ1 εν τω οίκω, καθ' ον εγίνετο το 6υμπο6ιον, ζωον εν κλωβω ήωρημένον των μιμηλών, καλούμενον φιττακός' 20 τοντό τίνος όδυρομένου και ανακαλούμενου τον Β Λέοντα ΰυνεχώς άκούον έμιμήβατο την φωνήν καϊ "Λέον Λέον" έβόα πυκνά, τάς γούν φωνάς ταύτας του ορνι&ος οί τω βαβιλει ουνεβτιώμενοι λαβην εύρόντες της ύπερ του Λέοντος παρακληβεως άνέ- 25 ατηΰάν τε τού ύυμποβίου και δακρύων πληΰ&έντες "είτα" φα6ίν(ΐούκ εις κατηγορίαν εΰται ημϊν το ζωον τούτο, ω βαΰιλεύ, οτι αυτό μεν τον οίκεΐον ανα- καλείται δεΰπότην, ημείς δε της μετά τού κράτους 6ου πανδαιΰίας έπαπολαύοντες άμνημονούμεν εκεί- νο νου, έπι χρόνον ηδη κα&ειργμένυυ πολύν, ανες, δέ6ποτα} την κατ εκείνου όργήν καϊ λύ6ον αύτω την φρουράν και πρόΰβλεψον ευμενές η μάλλον 38 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XI. XII. Ο πρόβιδε ως πατήρ." τούτοις 6 βαΰιλενς εχάλαΰε την κατά τον νίέος όργήν, καί οι εΰπείΰατο καϊ την τιμήν άπέδωκε την βαΰίλειον. εις θήραν δε άπελθών ελάφω έντνγχάνει το μέγεθος νπερφνεΐ και εις νψος ηρμένα κέρατα φέροντι} και τούτον 5 έδίωκε, και πληΰιάΰας αντω ήρε την χείρα ξιφήρη πλήξαι το ζωον βονλόμενος. το δε τοις κέραΰιν ήμύνετο τον διώκοντα, καί τίνος των αντοΐς παρα- φνομε'νων οζών έμβληθέντος τή ζώνη τού βαΰιλέως μετέωρος εκείνος έφέρετο , 'ήωρημένος τού ζωον τοις ίο κέραΰι' και τάχα αν ήνάλωτο, ει μη τις φθάΰας και ξίφει τεμών την ζώνην αντόν διεόώόατο, ω και Ό βώΰτρα καλά δέδωκεν 6 νπ εκείνον ϋωθεϊς τήν της κεφαλής έκτομήν , και ή ΰκήψις ως ευπρεπής, οτι ξίφος, εφη, "επί βαΰιλέα γνμνώΰειε, μή λογιΰά- ΐ5 μένος οτι νπερ βαΰιλέως ήρκε το ξίφος ο άνθρω- πος και αμοιβής μάλλον ην άξιος καϊ δωρημάτων βαΰιλικών. καϊ 6 μεν όντως άπώνατο τής νπερ τού βαϋιλέως ύπονδής. ο δε πληγείς καϊ το 6ωμα τω κέρατι καϊ περιδινηθεϊς τά ΰπλάγχνα, έπεβίω μεν, 20 άλλ' ονκ εις μακρόν άπεβίω δ' εντεύθεν, ΰνμβα- ΰιλενΰας μεν τω Μιχαήλ έτος εν, ανταρχήΰας δ' έννεακαίδεκα, τω νίω Λέοντι τήν βαϋιλείαν λιπών, όντι πρεΰβντέρω των περιόντων νιων. 12 Αυτοκράτωρ δε γεγονώς 6 Λέων αντίκα προς 25 άμνναν διανέΰτη τού Σανταβαρηνού. νποπτενων δε ως άντιλήψεται τούτον 6 πατριάρχης Φώτιος, Έ>11176φιλίως προς αντόν διακείμενος, αιτίας πλάττει κατά τον πατριάρχον, και εξωθεί τής εκκληΰίας αντόν, καϊ εν τή των Άρμενιακών περιορίζει μονή, πατρι- 3ο άρχην δε Στέφανον προεχειρίΰατο , τον οικειον όμαί- μονα, καϊ οτι μή ήν "Ηράκλειας άρχιερενς, νπό τού ΙίΙΒ. XVI. ΟΑΡ. XII. 39 πρωτόθρονου κεχειροτόνητο. άχ&ήναι δ' δξ Εύγ αι- τών εκέλευβε τον Σανταβαρηνόν τής εκεί γαρ εκ- κληΰίας προήδρευε, πέμφας δε εις τήν εν Χρυΰο- πόλει μονήν τον Φιλιππικού , όπου 6 βαΰιλεύς 5 Μιχαήλ έτέδαπτο, εξάγει το ΰώμα τούτου εκ της ύορού, και μετά προπομπής πολλής και βαΰιλείου τιμής εις τον των αγίων Άποΰτόλων ναόν κατατί- &ηΰιν εν λάρνακι μαρμάρινη, και των αδελφών αυτού παρόντων έπϊ τή προπομπή, τού τε Άλεζάν- β ίο δρου και τού πατριάρχου, τή δε τού Ζαούτζη Στυ- λιανού δυγατρϊ ΰυμφ&ειρόμενος έτι ζώΰης Θεοφανούς της αυτού γαμέτης τον πατέρα ταύτης μάγιΰτρον \ν III 142 έτίμηΰε καϊ λογο&έτην τού δρόμου , μετέπειτα μέν- τοι και βαΰιλεοπάτορα, αυτός το όνομα εφευρών. ιό εξ έμπρηΰμού δε μετά των άλλων και τού ναού τού αγίου άποΰτόλου Θωμά πυρπολη&έντος , 6 βαΰιλεύς ούτος αυτόν άνεκαίνιΰεν. ηδη δε και ο Σανταβα- ρηνός ήχ&η καϊ εις τά εν ταΐς Πηγαΐς έφρουρεΐτο βαΰίλεια, ένθα πέμφας δ βαύιλεύς καϊ αφειδώς αύ- 20 τον αίκιΰάμενος, εν 'Λ&ήναις νπερόριον ε&ετο. ου πολύ το εν μέΰω και πέμφας εκεί έξέκοφε τά Ομ- ματα αυτού, μετά δε πλείους ένιαυτούς τής ύπερ- ορίας τε τον άν&ρωπον έπανήγαγε καϊ προνοίας Ο ήζίωΰε. 6 δε Λογγιβαρδίας δούξ "Αγίων, τού ρηγός 25 Φραγγίας τυγχάνων γαμβρός, έπει τον θάνατον του Βαΰιλείου έπύ&ετο, τάς προς "Ρωμαίους ΰυν&ήκας ή&έτηβε και τήν χώραν άπαΰαν ωκειώΰατο. διό τον επί τής τραπέζης επεμφεν 6 βαόιλεύς κατ αυτού μετά τών δυτικών ταγμάτων, ος ΰυμμίξας αύτώ 3ο ήττή&η • και πάντας ϋχεδόν ους έπήγετο άπεβάλετο, μόλις αυτός διαδράς. τού δε πατριάρχου Στεφάνου έκλελοιπότος Αντώνιος προκεχείριΰτο πατριάρχης, 40 ιλβ. XVI. ΟΑΡ. XII. 0£ Καυλέας ώνόμαβτο. τών δε Βουλγάρων ένΰπόν- δων όντων καϊ εμπορίας ποιούμενων μετά'Ρωμαίων, οι τοις τελωνήμαΰιν εφεβτώτες άδικα αυτούς ειΰέ- Ώ πραττον τέλη. τούτο τω αυτών άρχοντι Συμεών λαβάς ζητούντι του κατά "Ρωμαίων πόλεμον άραβδαι & εις πρόφαΰιν ήρκεΰε. καϊ μέντοι και ήρατο, και 'Ρωμαϊκόν αύτώ άν&οπλιϋάμενον Στράτευμα ηττητο, καϊ πολλοί μεν επεΰον τών "Ρωμαίων καϊ 6 στρα- τηλάτης αυτός ' πολλοί δ' έάλωΰαν, ων τάς ρίνας 6 Συμεών εκτεμών επανελ&εΐν άφήκε προς το Βυ- ίο ζάντιον. τούτοις περιαλγήΰας 6 βαβιλεύς, δώροις τους Τούρκους έπειθε τους περί τον "Ιΰτρον, οϊ και Ούγγροι καλούνται, τοις Βουλγάροις έπεζελ&εΐν καϊ οΰη δύναμις κακώΰαι αυτούς, και αύτδς δε 6 βα- σιλεύς διά τε %αλάΰΰης καϊ διά γης ήτοίμαΰτο όπλα ι& κινήΰαι κατά τών Βουλγάρων, τω πατρικίω Νικη- φόρω τω Φωκά τον κατ1 αυτών αναδεμένος πόλε- ΈΊΙΠΊμον , δομέϋτικον τών ΰχολών αυτόν προβαλόμενος. προ του πολέμου δε τον κοιαίΰτωρα στέλλει 6 αυ- τοκράτωρ προς Συμεών περί ειρήνης πρεύβεύΰοντα. 20 6 άέ βάρβαρος δόλω τούτον ύποτοπήαας έλ&εΐν κα- δείργνυϋι καϊ δεΰμει καϊ τω Φωκά άντεμάχετο. εκείνου δε περί τούτον ασχολουμένου οι Ούγγροι την χώραν αυτού έληίΰαντο. διό τον Φωκάν λιπών κατ εκείνων έζώρμηύε, καϊ ΰυμβαλών αύτοΐς ήτ- 2$ τητο, πολλών μεν ΰφαγέντων Βουλγάρων, πλειόνων δ' άλόντων, αυτού δε τού Συμεών μόλις εν Λορο- ΰτόλω φυγόντος' τούτο δ' ή Λρίβτρα εΰτί. τους δ' αιχμαλώτους Βουλγάρους 6 βαΰιλεύς παρά τών Β Ούγγρων έπρίατο και 6 Συμεών περί ειρήνης ίκέ- 3ο τευε. και πιΰτεύΰας τοις λόγοις εκείνου 6 βαβιλεύς τον Χοιροοφάκτην απέστειλε οπονδάς ποιηΰόμενον, ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XII. 41 ον ό βάρβαρος κατέσχε τε καϊ έδέσμησεν. αυτός δε τοΓ^ Τούρκοις έπήλ&ε, καϊ έτρέψατό τε αυτούς και τϋ Χ°^9α υψών έλυμήνατο. είτα έπέστειλε τω Λέοντι μη αν ποτέ σπείσασ%αι , ει μη τους αιχμαλώτους δ Βουλγάρους λήψοιτο πρότερον καϊ τούτους λαβών ουκ έσπείσατο. 6 γοϋν βασιλεύς τοις τ ε τάγμαΟι τοις εωοις καϊ τοις έσπερίοις όμοϋ βννελ&ούύι κατά των Βουλγάρων έχρήσατο, άλλ' ήττή&ησαν άπαντα τω Συμεών προσβαλόντα. και τα μεν των Βουλ- ιο γάρων τούτον είχε τον τρόπον. 6 δε βασιλεύς εν άγροΐς τιΰι τη του Ζαούτζη βυνών &υγατρί τη Ζωή ο επεβουλεύ&η παρά τίνων, αίσ&ομένης δε της Ζωής εκ &ροϋ την επιβουλήν καϊ διυπνισάσης τον βα- σιλέα κοιμώμενον, αύτίκα εκείνος έπανήλ&εν εις τά 15 βασίλεια, και ούτω διέφυγε την επιβουλήν. άρτι δε της βασιλίδος θανούσης Θεοφανοϋς την είρημέ- νην Ζωήν 6 βασιλεύς Αύγούσταν άνηγόρευΰε και\νιπΐ4ί νόμιμον ε&ετο γαμετήν την πριν αύτοϋ παλλακήν, η έπ' ολίγον της ευτυχίας άπώνατο' ενιαυτόν γαρ 20 ενα έπι μησίν οκτώ τή βασιλεία επιβιώΰαβα τέ&νη- κεν. ετέρα δ' αύ&ις επιβουλή μηνύεται τω βα6ι- λεΐ, ην έμελέτα 6 πηκτής Βασίλειος, του Ζαούτζη τυγχάνων ανεψιός, ος το απόρρητον τω έκτομία Σαμωνα έκοινώσατο, ορκοις πρότερον βεβαιώοαντι Ό 25 ώς άνέκφορον τηρήσει το λεχ&ησόμενον. ην δε ο Σαμωνάς εξ Άγαρηνών , καϊ μα&ών το κατά του κρατούντος μελέτημα, εύ$ύς εκφέρει προς αυτόν το μύστη ριον. καϊ κατε6χέ&η μεν 6 Βασίλειος καϊ οι συνίστορες του βουλεύματος , ό (5έ Σαμωνάς ετι- 3ο μή&η πρωτοσπα&άριος καϊ ωκειώ&η τω βασιλεΐ. Ήγάγετο δε καϊ τρίτην 6 Λέων εύνέτειραν, η 13 Ευδοκία μεν έκαλεΐτο, εκ δε του Όψικίου το γένος 42 ιλβ. XVI. ΟΑΡ. ΧΙΙΓ. εϊλκε καϊ τήν ώραν ήν περιττή, άλλα καϊ αύτη βραχύ τι συνεζήκει τω βασιλεϊ. συλλαβούσα γαρ καϊ προς τω τεκεΐν γενομένη συν τω τεχ&έντι άπέ- δανεν. έχων δε δι' εφέσεως ούτος 6 αυτοκράτωρ £>ΪΙΠ8παΐδα έσχηκέναι, μάλλον μεντοι καϊ κεχρηματισμέ- 5 νον εΰχηκώς τούτο • ην γαρ εραστής σοφίας παντο- δαπής καϊ αυτής δήτα της απορρήτου, η δι' επω- δών μαντεύεται τα έσόμενα, καϊ περί τάς των αστέρων ά' έσχολάκει κινήσεις και την εκ τούτων άποτελε- σματικήν έπιστήμην μετήρχετο, και εϋρισκεν ως εζει ίο παϊδα της βασιλείας διάδοχον * καϊ τετάρτην άγεται γαμετήν την Καρβωνοψίναν Ζωήν. ουκ ευθύς μεντοι αυτί] του της βασιλείας μετέδωκεν αξιώματος , άλλ1 έφ' ίκανόν αύτώ συμβιούσα ην άταινίωτος, μέχρις ου παιδίον ε% αυτής έτέχ&η τω βασιλεϊ, ο παρά του 15 * πατριάρχου Νικολάου του θείου κατηξιώθη βαπτί- σματος, του γαρ Αντωνίου τω θρόνω τής Κων- Β σταντινουπόλεως επιζήσαντος έ'τη * και μεταθεμέ- νου την ζωήν, δ μυστικός Νικόλαος πατριάρχης κεχειροτόνητο. μετά δε τον του υιού αυτού τόκε- 2ο τόν, ον Κωνΰταντΐνον ώνόμασεν δ βασιλεύς, και την σύνευνον αυτού άνηγόρευσε. δια γούν τον τέταρτον γάμον άφώριστο παρά τού πατριάρχου 6 Λέων. τιμών δε την πρώτην αυτού γαμετήν την μακαρίαν Θεοφανώ τέμενος άνήγειρεν εις όνομα 25 εκείνης εγγιστα τού τών αγίων Αποστόλων ναού, εν ω και τον νεκρόν εκείνης κατέθετο. και έπ' ονόματι τού αγίου Λαζάρου ναόν έδείματο έτερον, εις ον καϊ το ιερόν εκείνου σώμα άπεθησαύρισεν εκ τής Κύπρου μετενεχθέν, άλλα μην καϊ το τής 3ο € Μαγδαληνής Μαρίας, ασχολουμένων δε ταΐς οίκο- δομαϊς τών πλωίμων και τού στόλου μή πλέοντος, ΊΑΒ. XVI. ΟΑΡ. XIII. 43 το των 'Λγαρηνών ναντικόν το Τανρομένιον έζεπόρ- θηΰε καϊ την νήΰον κατέύχε Αήμνον , καϊ πολλή των ανθρώπων εν αντοΐς ΰννέβη φθορά, προόδου δε κατά την πεντηκοβτήν γινομένης τον βαΰιλεύ- δ οντος εις τον τον άγίον Μωκίον ναον κατά το έθος ο βαΰιλενς ούτος έποιήΰατο την προέλενΰιν, και τις ήδη ταϊς κιγκλίΰι τον θνΰιαβτηρίον τον αντοκρά- τορος πλησιάζοντος ε%ώρμη<5εν εκ τον άμβωνος βά~ κτρον μετά χείρας έχων βαρντατον καϊ κατά της ίο βαβιλικής επηνεγκεν αντό κεφαλής, και ΰννέτριφεν αν αυτήν, ει μη τή ήωρημένη λνχνία προΰαράζαν το βάκτρον άφήρητο ταύτη της καταφοράς την ΰφο- Ό δρότητα. τέως δ' ούν αίμα της τον βαΰιλέως κε- φαλής καταρρέον θόρνβον τοις άρχονσιν ένεποίη- 15 6εν ' ότι <Γ ού παρήν εκεί Αλέξανδρος 6 τον βασι- λέως αντάδελφος, νπόληφις παρά τοις πλείοοΊν επεκράτησε τής έπιβονλής αυτόν μη είναι άμέ& έ- κτον, ο δε το τόλμημα ποιήβας βαύάνοις υποβλη- θείς, και μηδένα μηνύΰας ΰννίατορα , χείρας άπε- 20 τμήθη καϊ πόδας, καϊ τέλος παρεδόθη πνρί. ο #έ\νΐΙΙ144 μοναχός Μάρκος 6 το τετραώδιον τον μεγάλον ΰαβ- βάτον άναπληρώύας έφη παρών προς τον βαύιλέα "τούτο προείρητο παρά τον ζίαβιδ ειρηκότος,"Οΰα έπονηρεύΰατο ο εχθρός εν τω άγίω ΰον, και ένε- 25 κανχήΰαντο οί μιύονντές 6ε εν μέΰω τής εορτής 6ον. ί'ΰθι ούν, βαΰιλεύ, ως άπό τούδε χρόνον /5α-ΡΠΐ79 Οΐλενΰεις δεκαετή." και ο λόγος έργον έγένετο . έθανε γάρ δ Λέων μετά δέκα ένιαντούς κατ αυ- τήν την ήμέραν καθ1 ην έπλήγη τότε την κεφαλήν. 30 ό ήδη δε ρηθεις Σαμωνάς παρά τω βαΰιλεϊ μεγάλα δννάμενος πλούτόν τε δαφιλή περιβαλόμενος, και τούτον λαβών, εις τους Άγαρηνονς, όθεν ώρμητο, 44 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XIII. XIV. άπεδίδρασκεν. άλλ' έάλω τον "'Λλνν διαπερών 6 δε εις τον εν Σιριχά στανρδν ελεγεν άπιέναι, τού- τω ενχήν ποι,ηΰάμενος• δν λαβών Κωνσταντίνος ο τον δονκδς Ανδρόνικου νιος εις το Βνζάντιον έπαν- ήγαγεν. 6 δε βασιλεύς έτι τηρών τω Σαμωνα την 5 πρώην διάδεσιν ένετείλατο τω Κωνσταντίνο), ει Β έρωτη&είη ενώπιον της σνγκλήτον περί τον Σα- μωνα, μη είπεΐν οτι άπεδίδρασκεν, άλλ' οτι είς τον εν 2^ριχ« άπήει στανρόν. τη δ* εξής της Ονγκλή- τον παρούσης ήρετο με&' όρκων επαγωγής τον Κων- ιυ σταντΐνον 6 βασιλεύς ει εφενγεν 6 Σαμωνάς' 6 δε δια τους δρκονς ψεύσασ&αι μη δελήσας, εϊπεν οτι εις την οίκείαν πατρίδα την Μελιτηνήν άπήει. 6 βασιλεύς δε τον μεν Κωνσταντϊνον μετ οργής άπε- πέμψατο, τον δε Σαμωνάν μετά ταύτα τής προτέ- 15 ρας ήζίωσεν οίκειώσεως, είτα καϊ πατρίκιον έτίμησε και παρακοιμώμενον προεβάλετο, δς εις πολλά των ον καθηκόντων τον αυτοκράτορα προεβίβαζεν , ών εν και το βιάσασ&αι τον πατριάρχην δέζασ&αι αν- 0 τον καϊ τον αφορισμού άπολύσαι. μεταπεμψάμενος 20 ονν τον αρχιερέα δ βασιλεύς εδεΐτο δεχ&ήναι. ώς ό' εκείνος ην άδνσώπητος, εκ των βασιλείων αν- τίκα διαπεράται προς την Ίρίαν, κάκεΐ&εν πεζοπο- ρονντα εις το εν Γαλακρήναις άγονΰιν αυτόν μο- ναστήριον, δ αυτός έδομήσατο, έτη προστάντα τής 25 εκκλησίας ένδεκα, προεχειρίσ&η δε πατριάρχης δ σύγκελλος Ευθύμιος, άνήρ ιερός, δς καϊ βονλόμενον τον βαΰιλέα νόμω θεσπίσαι αγεσ&αι κατά ταντδν τον βονλόμενον γνναΐκας δύο ή καϊ τρεις άχρι τεττά- ρων πάση σπονδή διεκώλνσε. 3ο 14 Των δε Άγαρηνών νανσϊ τάς τών "Ρωμαίων ληι- Ό ξομένων χώρας, δ βασιλεύς Ίμέριον τον λογο&έτην ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XIV. 45 τού δρόμου του ΰτόλου προβαλόμενος άρχηγόν κατά των εκ της "Λγαρ άπέΰτειλεν , έντειλάμενος αύτφ καϊ τον δούκα προΰλαβέΰ&αι 'Λνδρόνικον. ο δε δό- λιος Σαμωνάς άύπονδον έχων εχ&ραν κατά του γέ- 5 νους του δουκικού , ύποτί%ηύί τινυ των φίλων του Ανδρόνικου δηλώΰαι αύτω μη ΰυμπλεύϋαι τω Ίμε- ρίω, έκκόψαι οΓ τά όμματα μέλλοντι κατά βαΰίλειον πρόΰταγμα. διό ουκ έπεί6%η τω Ίμερίω ύυνελδεϊν 6 Ανδρόνικος, ο&εν και μόνος εκείνος ναυμαχήαας ίο εκράτηύε και τοϋ των πολεμίων περιεγένετο ναυ- τικού, εντεύθεν άπεγνωκώς 6 Ανδρόνικος ουγγε- νεΐς τε και δούλους αυτού προΰλαβόμενος κατέΰχε την Κάβαλαν, όχυρόν τι φρούριον τού Ικονίου οΰρπιβο πάνυ τι διακείμενον μήκο&εν. ό #& Σαμωνάς ου 15 διέλιπε τον βαοιλεα ερε&ίζων και είς όργήν παρα- κινών κατά τού ανδρός. μα%ών $' εκείνος και την τού πατριάρχου Νικολάου εκ της εκκλησίας εξώ- δηΰιν, και πάντο&εν άπογνούς, πανοικεΰία τοις 'Λγαρηνοΐς προβελήλυ&εν. 6 δε βαΰιλεύς τούτο 2ο γνούς ύπερήλγηΰεν, εναντίον ε%ειν τον άνδρα άν&' υπερμάχου πτοούμενος. γραφήν τοίνυν εγχαράΰόει βαΰίλειον, δι' ης τω "Άνδρονίκω και άμνηΰτία ττωΐΛνΐυΐ45 πραχ&έντων επρυτανεύετο καϊ ύπονόότηβις έπετρέ- πετο και πολλών δόύις επήγγελτο άγα&ών. ταύτην 25 εμβαλόντες κηρω την γραφήν και λαμπάδι τον κηρόν άπεικάααντες Σαρακηνώ των αιχμαλώτων ενϊ της β ειρκτης εκβλη&έντι έγχειρίζουΟιν , έντειλάμενοι τω Άνδρονίκω δούναι αυτήν, τούτον δή τον 'Λγαρη- νόν 6 Σαμωνάς μετακαλεβάμενος εν άπορρήτοις 3ο φηαϊ προς αυτόν "οΐδας ότι τον ολε&ρον της Συ- ρίας όλης φέρεις εν ταις χερΰί 6ου; ίνα γούν και την πατρίδα ΰώΰης καϊ τους ομογενείς, τόν κηρόν 46 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XIV. τοντον έγχείριύον τω Ονζήρ." δ δε πεποίηκεν ώς παρήγγελτο, καϊ γνόντες οι της "Αγαρ την δύναμιν της γραφής, καϊ τον Άνδρόνικον δεβμονΰι καϊ πάν- τας τους ύνν αντω. 6 μεν ονν Ανδρόνικος εν τοΓ^ δεΰμοΐς τον βίον κατέλνΰε, τίνες δε των 6νν αντω 5 Ο την εκ των δεΰμών μη ατεγοντες κάκωΰιν την πί- 6τιν εαυτών εζωμόϋαντο. 6 Κωνσταντίνος δε και τίνες των ονν αντω της ειρκτής εκφνγόντες προς τα 'Ρωμαίων άπήεβαν, καϊ τονς καταδιώκοντας αν~ τονς Άγαρηνονς γενναίως τρεμάμενοι διεο~ώ&η6αν. ίο όν 6 βαΰιλενς έδε'ξατό τε περιχαρώς και εδεζιώ- 6ατο μεγαλοπρεπώς καϊ διαφερόντως έτίμηοεν ■ είτα καϊ προς αντον έ'φη ((μή άπατάτω 6ε, Κωνΰταντΐνε, το όνομα, μηδ' οί'ον της βα6ιλείας τνχεΐν, ώς Κων- 6ταντίνον ^Ρωμαίων μέλλοντος αρξειν ί'6&ι γαρ άκρι- ΐδ βώς τοντον είναι τον νιόν τον έμόν 6ν δε ει μεν ην έλαχες Οπάρταν κο6μεΐς, έ'ΰται 6οι εν' ει δε νεωτερίΰεις καϊ τνραννίδι επιχειρηθείς, εο~ο βεβαίως είδώς ώς δια τήβδε της πύλης, την προς δνΰιν Ώ ονΰαν τον Χρνΰοτρικλίνον δείξας αντω, ή κεφαλή 20 6ον τον λοιπόν ΰώματος χωρίς είΰαχ&ήΰεταΐ'" ο καϊ γέγονεν νΰτερον. εκ δε Μελιτηνής έλ&όντων τινών, εν οις ην καϊ δ τον Σαμωνά πατήρ, νπε- δε'ζατο τούτους έντίμως δ βαΰιλενς, και εις την με- γάλην εκκληϋίαν μη δεόντως άπίοτονς οντάς είβή- 25 γαγεν. ίδών δε δ τον Σαμωνά πατήρ ήν εϊχεν ι νιος αντον τιμήν εν τοις βαΰιλείοις, καϊ τον πλον- ' τον ον περιέκειτο, ή&ελε ΰννδιάγειν αντω. έκω- λύ&η δε παρ3 εκείνον, τήν οίκείαν Φρηΰκείαν τη- ρεΐν Ονμβονλενοντος και εις τήν πατρίδα έπανελ&εΐν 3ο *' ει δε και αντός" έ'φη "τύχω καιρόν, νπονοβτήΰω προς 6ε" της δ1 εορτής τής πεντηκοστής ένΰτάΰης ιλβ. χνι. ο αρ. χιν. 47 έστεψε τον νιόν αντον 6 βασιλεύς καϊ άνηγόρενσε βασιλέα, έκτομίαν δ' έχων θεράποντα 6 μνσαρόςριι\$χ Σαμωνάς Κωνσταντϊνον όνομαζόμενον , εκ δε Πα- φλαγονίας γενόμενον, τη δεσποίνη τοντον δέδωκεν 5 είς νπηρεσίαν. έπει δε τη βασιλίσση καϊ αντω τω κρατονντι λίαν 6 Κωνσταντίνος ωκείωτο, είς βασ- κανίαν ο βέβηλος ήρέ&ιστο Σαμωνάς καϊ προς τον βασιλέα κατεΐπεν αντον ως έρωμένον τη βασιλίσση. ζηλοτνπήσας ονν 6 Λέων άποκαρηναι τοντον προσ- ιο έταξε μοναχόν, και μετ ον πολύ άγει τοντον } και 'ποδν&ήναι κελενΰας τα μοναχικά άμφια και κο- σμικήν περιβαλέσ&αι 6τολί]ν μάλλον η πρότερον αντον ωκειώύατο, ονκ ανεκτά δ' ήσαν ταντα τω Σαμωνα. γράφει τοίννν λοίδορόν τι γραμμάτιον ιό διά τίνος των αντον, και ρίπτει εν&α 6 βασιλεύς β διελεύσεσ&αι εμελλεν ' όπερ ενρών εκείνος καϊ άνα- γνονς ηλγησέ τε καϊ τον πεποιηκότα τοντο εζήτει. εις ονν τις των σννειδότων την πράζιν ταύτην τω Σαμωνα τοντον είναι τον εργάτην τον λοιδόρον 20 βιβλίον τω κρατονντι εδήλωσεν. εκλείψεως μεντοι τότε της σελήνης σνμβάσης, τον μητροπολίτην Σν- νάδων 6 βασιλεύς μετεπέμψατο, περί ταύτης πενσό- μενος. ον 6 Σαμωνάς ιδία παραλαβών ηρετο περί της εκλείψεως* κάκεΐνος εφη οτι "σον το της σελή- 2δ νης πά&ημα σημαίνει δνΰτνχημα ' ει δε τον Ίονλίον τριβκαιδεκάτη παρελεύσεται προ τον πα&εΐν, «κ-ν/111146 φεύζη καϊ σύ το δνΰτνχημα. είτα καϊ προς τον Ο βασιλέως 6 Σννάδων ερωτη&εϊς άπεκρίνατο ως είς το δεύτερον μετά σε πρόσωπον ενσκήψει ή κάκω- 3ο σις. δεύτερον δε πρόσωπον ο βασιλεύς τον άδελ- φόν αντον τον "Άλεζανδρον εκρινεν, αλλ* έσφάλη περί την κρίσιν έδει γάρ ποτέ τω κακίστω Σα- 48 ΙΛΒ• XVI. ΟΑΡ. XIV. XV. μωνα γενέύχϊαι κακώς, μα&ών ονν ως εκείνος ην 6 τον λοιδόρον βιβλίου πατήρ, έξω&εΐ μεν των βαΰιλείων αντόν και άποκείρει καϊ περιγραπτοΐς όρίοις κα%•είργνν<5ι. και ταντα γέγονε, μήπω της τριΰκαιδεκάτης τον Ίονλίον παραρρνείΰης. πάρα- 5 ι κοιμώμενος δε αντί τον Σαμωνά 6 παρ1 εκείνον βαΰκαινό μένος Κωνσταντίνος καϊ έπιβονλενόμενος Ό προκεχείριϋτο , ω και μονήν 6 βαΰιλενς έδομήΰατο εν ταΐς Νοϋΰιαΐς. νοΰήΰας δε 6 Λέων κοιλιακόν \ νόσημα τοΰοντον κατειργάΰ&η την δύναμιν ως μηδέ κ» δννη&ήναι διαλεχ&ήναι τή ΰνγκλήτω περί νηΰτείας την 6ννή&η διάλεζιν, η καλείται ϋελέντιον. όμως ολίγα τινά ταύτη διαλεχτείς και άξιώαας αντον με- μνήύ&αι και πίΰτιν εις την αύτον ΰνμβιον τηρεΐν καϊ εις τον νιόν, και τελενταίαν ταντην προΰλα- ιδ.; λιάν προς αντήν ποιεΖ6&αι ειπών "ονκ αντίκα εξ- έλιπεν, αλλά μέχρι τον Μαΐον διήρκεβε" τότε δε τελεντών την ανταρχίαν τω άδελφω κατέλιπεν Άλεζ- άνδρω καϊ τον νίόν αντω παραδέδωκεν, άξιώΰας έπιμελεϊΰ&αι αντον και άνάγειν βαΰιλικώς και αν- 20^ τοκράτορα καταλιπεΐν • οι>, φαϋί, βλέπων έρχόμενον νΐΐΐ^πρός αντον ήδη έκλείπων, φάναι ('ίδε δ κακός και- ρός μετά τονς δεκατρείς μήνας" έβαΰίλενΰε δε ο Λέων £τη εΐκοΰι καϊ πέντε έπϊ μηΰί τριύίν. 15 Αλέξανδρος δε αμα τε τονς πόδας ήρειΰε τή 26 αρχή και αμα τον πατριάρχην Νικόλαον έκ Γαλα- κρηνών άγαγών είς τον τής Κωνΰταντινονπόλεως %ρόνον ανήγαγε, το δεύτερον καταγαγών τον Εν- &νμιον, καϊ έπϊ βήματος την τούτον ποιήΰας κα- %αίρε6ιν, έννβριΰάντων είς τον άνδρα πολλά τών 3ο προΰκειμένων τω Νικολάω, είτα καϊ νπερόριον ποι- ήΰας αντόν. ανταρχήΰας δε δ βαύιλενς οντοΰϊ ονδεν ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XV. 49 εοικός είργάβατο βαύιλεϊ, άλλα τρυφαΐς καϊ &ή- ραις καϊ άσελγείαις εξέδωκεν εαυτόν , τα δε της Β βασιλείας και κοινά πράγματα άν&ρώποις άνέ- &ετο άγύρταις και τοις εκ τριόδων, ους προ της 5 μοναρχίας έπιρρήτων είχε πράξεων κοινωνούς, ων ενα Βαοιλίτζην λεγόμενον καϊ διάδοχον των 6κηπ- τρων διενοεΐτο ποιη6α6&αΐ' τον γάρ άδελφόπαιδα Κωνΰταντΐνον καϊ ίδιωτεύΰαι έβούλετο και των παι- δογόνων άφελέύ&αι μορίων, καϊ ει μη ταχύ το τέ- ιο λος αύτω της ζωής επελήλν&ε καϊ όντως αύτω παρά της άνω προνοίας έβφάληόαν τά βουλεύματα, τάχ αν οΰον το επ' έκείνω καϊ εις έργον εξέβηβαν. γοή- των δε πυν&ανόμενος ει ες μήκος αύτω τά της ζωής προελεύΰεται, ηκουΰεν εξ εκείνων ως εόται αύτω 15 μακροχρόνιον το βιώΰιμον , ει τω εν δεάτρω ΰυΐ, Ο 0£ εκ χαλκού πέπλαβται, οδόντας καϊ αιδοία περί- %Όΐτο. 'βόν γάρ ούτος" ελεγον "ΰτοιχεϊόν εΰτιν, άντίος ίΰτάμενος Λέοντι τω 6ω άδελφω" ούδεν έτε- ρον κρίνοντες ύγιες η το ουΐ τούτον άπεικάΰαι τον 2ο αυτοκράτορα, διά το περί γαΰτέρα κεχηνεναι τε καϊ βυΰΰίτια καϊ άκολαΰίαις προβκεΐό&αι διηνεκώς. πι- βτεύβας ούν τοις λόγοις εκείνων 6 και χοίρων άνοη- τότερος τά λείποντα ταύτα τω χαλκονργήματι εξειρ- γάοατο. τού μεντοι των Βουλγάρων άρχηγετούντος 25 τού Συμεών ει την είρήνην άΰπάζοιτο έρωτώντος διά τίνων υπ αυτού πεμφ&έντων , ό Αλέξανδρος άτίμως τε τους πεμφ&έντας έδέξατο και υπερηφά- νως ώμίληβε και ύπερόγκως ηπείληβεν. ό&εν 6 \ν πι 147 Συμεών την ύβριν μη ένεγκών κατά "Ρωμαίων ώπλι- ϋ 3ο βάτο. ύυμποΰίοις δε καϊ μέ&αις διόλου προΰτετη- κώς ό "Αλέξανδρος, άπαξ άριβτήΰας μετά λουτρόν και κοίλη χρηΰάμενος τη γαΰτρϊ καϊ άπλήβτως άκρα- ΖΟΝΑΕΑδ IV. 4 50 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XV. XVI. τιβάμενος ΰφαιρίΰαι προέ&ετο, καϊ κατατείνας το 6ωμα τή ίππαΰία καϊ ταΐς τής ύφαίρας έκτραχηλίόεύι ρήζ,ιν νπέύτη , καϊ αίμα διά τε της ρινός κενώΰας και της αίδονς μετά μίαν ήμέραν έζέλιπεν, επιτρό- πους τω άνεφιω και της βαβιλείας διοικητάς γρά- δ -φας τόν τε πατριάρχην Νικόλαον και τον μάγιΰτρον Στέφανον και τόν μάγιΰτρον Ίωάννην τόν Έλαδάν τόν τε ραίκτωρα Ίωάννην και δύο των νπ' αντον προαχ&έντων εκ τύχης άγνρτίδος εις ΰνγκλητικήν νΐΐΐζζάζίαν και εις πατρικιότητα, τόν Βαύιλίτζην καϊ τόν ίο Γαβριηλόπονλον . 16 Ο ονν Αλέξανδρος ένιαντόν ενα καϊ μήνα την βαύίλειον διαπεττενΰας αρχήν κατέλνΰε την ξωήν το δε κράτος ες Κωνΰταντΐνον τόν νίόν τον Λέον- τος περιέβτη, παΐδα έ'τι τνγχάνοντα κομιδή' εβδο- ίο μον γαρ έτος αύτω της ηλικίας ήννετο. 6 μέντοι τον δονκός Άνδρονίκον νίός 6 Κωνσταντίνος , #ο- μέΰτικος ων των ΰχολών καϊ την τον 'Λλεζάνδρον ένωτιΰάμενος τελεντήν, άπεδήμει γαρ της βασιλί- δος των πόλεων, το μέν τι ο ν έκρνπτεν νπό ΰπο- 2ο δια βπιν&ήρα τον έρωτος της βαΰιλείον αρχής άνα- Β καλύπτων τε καϊ άναρριπίζων, το δε και νπ' άλλων προς τούτο ερε&ιζόμενος, ων είς είναι λέγεται και 6 πατριάρχης Νικόλαος, μήπω γαρ τής τον Άλεζάν- δρον διαθήκης άναγνωβ&είΰης ονκ ηδει καϊ αυτός 25 \ καταλελειμμένος επίτροπος, τνραννίδι έπικεχείρηκε, καϊ τονς έκκρίτονς των ΰτρατενμάτων παραλαβών τω Βνζαντίω επιδεδήμηκε, καϊ διά τίνος πνλίδος ννκτός είΰελ&ών τήν τον *Ιπποδρόμον πύλην μετά λαμπάδων καταλαμβάνει, καί τινας καϊ των 6νγ- %ο\ κλητικών προβεταιριΰάμενος, πολλού καϊ δημώδονς όχλον ΰννα&ροιΰ&έντος , όΐ καϊ ως βαΰιλέα αντον ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XVI. XVII. 51 ενφήμονν καϊ άνηγόρενον. των δ' εντός τάς πύλας μή άνοιγνύντων , 6 πρωτοβτράτωρ τον Κωνβταντί- ο νον ταΐς χερΰϊ πεποι&ώς καϊ θραΰύτερον προΰαρά- %αι τάς πύλας καί καταβαλεΐν βιαζόμενος νύττεται 5 λόγχη παρά τον των ένδον διά τίνος άμνχής. καϊ 6 μεν ην αντίκα νεκρός. 6 δε γ ε Κωνσταντίνος εκείθεν εις το των ϊππων άπειβιν άμιλλητήριον θέατρον, είτα είς την λεγομένην ήλθε Χαλκην, καϊ άχρι των Έζκονβίτων προήλθεν. 6 δε των έπιτρό- ιο πων εις ο μάγιβτρος Ιωάννης 6 Έλαδάς εκ των εται- ρειών καϊ των πλωίμων ύνλλέζας τινάς άντικατα- βτήναι τω τνραννονντι αντονς εζαπέύτειλε. καϊ βνμπλοκής γενομένης πολλοί πεπτώκαΰιν εκατέρω- θεν έβφακτο δε καϊ Γρηγοράς 6 τον δούκα νιος ΐ5 και 6 ανεψιός αντον Μιχαήλ καϊ Κονρτίκιος ο 'Λρ- ϋ μένιος. τούτοις ονν περιαλγήβας 6 Κωνσταντίνος καϊ το οίκεΐον έπιρρώόαι προθνμούμενος ΰύνταγμα τον ΐππον ήλαννε, ΰνμμίζαι θέλων τοις εμπροβθεν ' έΰτρωμένον δε τον έδάφονς πλαζίν νπολιΰθήβας ο 2ο ΐππος επεόε και τον άναβάτην κατήνεγκε , καί τις αντω ενθνς έπελθών έζέτεμε την αντον κεφαλήν καϊ τω βαύιλεϊ Κωνΰταντίνω προβήνεγκε , διά της δντικής τον Χρνύοτρικλίνον πύλης είΰελθών, κατά την πρόρρηΰιν τον βαϋιλενβαντος Λέοντος, ότι δε 2δ ον τευζεται της βασιλείας 6 δονζ Κωνΰταντΐνος και έτέρωθεν τοΓ^ περί τον βαόιλέα έπέγνωΰτο. ή ν γάρ τις τελώνης Νικόλαος, ος χρεώΰτης πολλών χρημά- των τω δημοΰίω γενόμενος προς τονς Ίΰμαηλίτας κατέφνγε και τήν πίΰτιν έζομούάμενος άΰτρολογίαν 30 μετηει. οντος τω λογοθέτη τον δρόμον άπεύτάλκείΡΪΙΙΒϊ γραμμάτιον ' ή δε τούτον περίληψις ην τοιαύτη ■ "μή φοβηθήτε από τον δονκός- νεωτερίΰει γάρ αφρό- \ν III 148 52 ιίβ. XVI. ΟΑΡ. XVII. νως και εν&εως όλο&ρεν&ήβεται. καϊ ή μεν άπο- όταΰία έπέπαντο. δ δε τον Κωνΰταντίνον πεν&ε- ρός δ μάγιύτρος Γρηγοράς και Λέων δ χοιροΰφά- κτης τή μεγάλη εκκλησία προϋπεφοιτήκαΰιν , ονς έκβαλόντες τον θείον τεμένονς μοναχούς άπέκειραν 5 οί επίτροποι εν τή τον Στονδίον μονή. άλλονς δ' αίκιΰάμενοι εθριάμβενΰαν , έτέροις τα όμματα έζε- πήρωΰαν, ένίων δε τάς κεφάλας άπέτεμον, καϊ αλ- Β λονς εκ Χρνΰοπόλεως μέχρι τον Λενκάτον άνεβκο- λόπιΰαν. καϊ άλλοι δε πλείονς της των επιτρόπων ίο έξονΰίας γεγόναΰιν αν παρανάλωμα, ει μή τίνες των δικαύτών της προς τάς τιμωρίας ροπής αυτούς άνεχαίτιΰαν, είπόντες "πώς ταντα ποιείτε νμεΐς κε- λεύΰεως άτερ βαβιλικής, επεϊ παις ων δ βαβιλενς τοις πραττομένοις ού όνναινεΐ;" άποκείραντες δε οΓΐδ επίτροποι καϊ την τον Κωνΰταντίνον γνναϊκα και τον νίδν Στέφανον έκτομίαν ποιηύαντες εις τον εν Παφλαγονία οίκον αντών άπεβτάλκαύι τούτονς. οί δε τον βαΰιλέως επίτροποι, ο τε πατριάρχης και οί λοιποί, ένανθεντονντες τοις πράγμαοΊ πολλά των 2ο ον δεόντων έποίονν, καϊ προς άλλήλονς δε διεφέ- ϋροντο, των μεν τάδ' εί<5 αγ όντων , των δε τά αντί- θετα, καϊ ην η τούτων διοίκηΰις πολναρχία τις, άλλ' ον μοναρχία, δ δε Βούλγαρος Σνμεών, ως μή βαΰιλέως έπιβτατονντος τοις πράγμαΰι, ραδίως 25 έλπίΰας κρατήΰαι της βαΰιλίδος των πόλεων, επειΰι κατά ταύτης μετά πλείΰτης δννάμεως, και εζω ϋτρα- τοπεδεύεται των ταύτης τειχών, καϊ πολιορκηΰαι ταύτην διανενόητο. ίδών δε το των τειχών κρατε- ρδν καϊ το πλήθος το έπ' αντών καϊ τών εν τοις 3& τείχεόι μηχανημάτων το δαφιλές, ίλιγγιάΰας μετέ- πεΰεν εις το "Εβδομον, ζητών ΰπείΰαΰθαι. δ γονν ίλβ. χνι. οαρ. χνι. 53 πατριάρχης και οι λοιποί των επιτρόπων λαβόντες τον βααιλέα εις τα εν Βλαχέρναις ήλ&ον βαϋίλεια, όπου καΐ 6 Συμεών παρεγένετο, δμήρονς δούς και Ό λαβών, και τω πατριάρχη κλίνας την κεφαλήν ηύλο- 5 γή&η παρ' εκείνον και ΰυνειβτιά&η τω βαΰιλεΐ. είτα μη άρεΰ&είς ταΐς ΰνν&ήκαις έπανήλ&εν άΰύμβατος, δώροις δεξιώσεις και αυτός και οι παίδες αυτού, ανακαλούμενου δε διόλου την εαυτού μητέρα του βαΰιλέως και επί ταύτη δακρύοντος, εφ&η γαρ ίο ταύτην των ανακτόρων καταγαγεΐν δ Αλέξανδρος, ήναγκάό&ηύαν αυτήν άναγαγεΐν οί επίτροποι, η δε άνελ%οϋΰα της διοικήσεως εί'χετο, προΰλαβοϋΰα και τον παρακοιμώμενον Κωνόταντΐνον και τους αύτα- δέλφους άμφω τους Γογγυλίους, και πρώτον μεν 15 τον πατριάρχην απάγει των βαΰιλείων, είτα καϊ τους του Αλεξάνδρου δεράποντας έξω&εΐ, τον ραίκτωρα τον Βαΰιλίτζην καϊ τον Γαβριηλόπωλον,?ΐΐΐ8δ άλλα μέντοι και τους λοιπούς. Κωνσταντίνος δ\ 6 παρακοιμώμενος τα πάντα ηδύνατο. δ μέντοι Βούλ- 20 γαρος Συμεών την Θράκην κατέτρεχέ τε και έληί- ζετο, καϊ εν τη Άδριανονπόλει βάλλεται χάρακα, πολιορκία ταύτην έλπίζων έλεΐν. ως ά' εώρα έαυτω κενόΰπουδον το εγχείρημα, ετέρως την αλωΰιν της Ι πόλεως μέτειβι. χρήμαΰι γάρ τινας των φυλάκων ι 25 αυτής υποφ&είρας εκ προδοοίας αυτήν εξεπόρ&ηΰεν. άλλα ταύτην μετέπειτα πάλιν υπό "Ρωμαίους ή της βαύιλίααης ΰπουδή έποιήΰατο. μή φέρουΰα δε τάς κατά της Θρακώας χώρας πυκνάς επελεύσεις του Συμεών, βπένδεται τοις εξ Ίύμαήλ καϊ τά τ ε έωα 30 τάγματα καϊ τά έΰπέρια 6υνα$ροίΰαΰα τω μαγίοτρω β Λέοντι τω Φωκά των βχολών δομεότίκω τυγχάνοντι τον κατά του Συμεών άνέ&ετο πόλεμον. ος καίνΐΠΙΐΜ 10 54 ιλβ. XVI. ΟΑΡ. XVI. XVII. μάχην ΰυνάφας ήττα τους Βουλγάρους περιφανώς και φόνον αυτών ποιείται, πολύν, κατάκοπος δε γε- γονώς κα\ [δρώτι διάβροχος κάντεύδεν λιπο&υμών, επί τινι πηγή του ίππου άποβάς άνέψυχεν εαυτόν, εν τούτω δε 6 ίππος αύτοϋ τάς του κατέχοντος αυ- τόν χείρας διαφυγών εν τω του ΰτρατοπεδου πεδίω έκρόαινεν αναβατού χωρίς, έπίΰημος δε τυγχάνων εις δειλίαν ένέβαλε τα Στρατεύματα, οίη&έντα πεβεϊν Ο τον δομέβτικον, και του μεν πολέμου άπέβχοντο καΙ της διώξεως εΰτηβαν , θόρυβος δ' εϋχεν αυτούς. 6 δε γ ε Συμεών εκ περιωπής τίνος ορών το ΰυμβεβη- κός περί τα Στρατεύματα, τοις περί αυτόν έγκελεύε- ται κα\ κατά ^Ρωμαίων εζώρμηόε καϊ τε^ορυβημένοις αντοις εμβαλών εις φυγην απαντάς ά&ρόον ετρέ- ψατο, και τους μεν οί Βούλγαροι διώκοντες εκτεινον, 15 οΓ (ϊ' ύπ' αλλήλων άπώλλυντο ύυμπατούμενοι. 6 #ε τών Σχολών δομέΰτικος μόλις εις Μεΰημβρίαν δια- δράναι δεδύνητο' πολλοί δε καϊ τών Στρατηγών και ταγματάρχαι τότε εφ&άρηΰαν. 17 Ιωάννης δε 6 Βογάς εΰτάλη Πατζινάκους εις 20 όυμμαχίαν άγαγειν κατά τών Βουλγάρων, κα\ ο πατρίκιος ^Ρωμανός 6 Λακαπηνός, δρουγγάριος ών Ε) τών πλωίμων , ώρί6&η μετά του Στόλου παραπλειν, 1 άμα μεν εις ΰυνεργίαν του τών ΰχολών δομεΰτίκου, Ι άμα δε και, ει άχ&εΐεν όύμμαχοι παρά του Βογά, 25 \ διαπεραιω6α6&αι 6φάς. ήκεν ούν 6 Βογάς μετά τών ΰυμμάχων. ΰτάΰεως δ' εμπεΰούβης αύτω τε και τω Λακαπηνώ, ορώντες οι Πατξινάκοι αυτούς προς αλ- λήλους διαπληκτιζομένους και άμελώς περί την αυ- τών διακειμένους διάβαΰιν , εις τα εαυτών έπανήλ- 30 &ο6αν. οι μεν ούν ούτω ταύτα φαΡ Ι καϊ την ήτταν τών ^Ρωμαίων εντεύθεν ΰυμβήνα ή τυχόντων της Ι,ΙΒ. XVI. ΟΑΡ. XVII. 55 συμμαχίας, οι δε άλλοίως το πράγμα ίϋτόρηβαν' ήττήΰαντος γάρ φαΰι τον Φωκά τον ς βαρβάρονς και διώκοντος φήμην γένεσαι ώς 6 δρονγγάριος των πλωίμων άπειΰι ΰνν τω ότόλω, την βαύιλείαν παρα- 5 ληψόμενος ' τούτο δε τω δομεΰτίκω πεΰόν εις ώταρπΐ86 εκταράζαι αντόν , ώς άποΰχέΰ&αι μεν της διώξεως, επανελ&εΐν δ* είς τον χάρακα, τα της φήμης άκρι- βωόόμενον, κάντεν&εν παλίντροπον γενέβ&αι τον πόλεμον' φνγεΐν μεν γάρ τονς 'Ρωμαίονς, άπόδρα- ιο 6 ιν της μάχης οϊη&έντας την είς τον χάρακα τον δομεΰτίκον άπέλενΰιν , τονς δε Βονλγάρονς εκ της φνγης επαναΰτραφέντας διώκειν αντονς. την δε προς τον χάρακα τον δομεΰτίκον νπούτροφήν της βασιλείας επι%•νμία πεποίηκεν. έρών γάρ αντής 15 εΰπενδεν, ει άλη&ες ην το τον δρονγγάριον άπιέ- ναι, προκαταλαβεΐν αντός και οίκειώΰαβ&αι την αρ- χήν, μετά δε την ήτταν έπανελδόντων τον τ ε Λα- καπηνον και τον Βογά, έζητή&η τα μεΰον αντών, Β και κατεκρί&η 6 "Ρωμανός πηρω&ηναι τά όμματα, 20 ώς αίτιος της ηττης η κακονργως η ρα&νμως γενό- μενος, αλλ1 εκείνον μεν της ψήφον ταύτης εζήρπα- αάν τίνες μέγα παρά τη βαΰιλίόΰη δννάμενοι. 6 δε Βούλγαρος Σνμεών τη νίκη έζογκω&εις έτίήει κατά της βαβιλενούΰης των πόλεων, άντικατεβτη δε αντω 25 πάλιν 6 των ΰχολών δομέβτικος 6 Φωκάς , και μά- χης βνγκροτη&είβης εν Καταβύρταις οι βάρβαροι ηττηντο. πολλών δε και τούτων περιφανών έρωτα τρεφόντων της βαΰιλείας, μάλλον των άλλων περί τον ταύτης έφλέγμαινεν έρωτα 6 τών 6χολών δομέ- 3ο ΰτικος 6 Φωκάς , πεποι&ώς μεν και εαντω διά το γένος και διά την ίΰχνν, ονχ ηκιϋτα δε τω πάρα- Ο κοιμωμένω Κωνΰταντίνω τω εκτομία, τά πάντα τότε 56 ιλβ. XVI. ΟΑΡ. XVII. παρά τοίς άνακτόροις ίΰχύοντι, ον έπ' αδελφή κη- δεβτής έτνγχανεν ων. ταύτα τοίννν ορών 6 τον βαΰιλέως Κωνύταντίνον παιδαγωγός, και δείβας περί αντω , πεί&ει τούτον τον τον ΰτόλον δρονγγά- ριον τον είρημένον 'Ρωμανόν οίκειώΰαΰΰαι και φν~ 5 ΛνίΠΙδΟ λάκα προΰλαβέΰ&αι. έγχαράττει τοίννν βιβλίον 6 βαΰιλενς οίκειόγραφον , και ΰτέλλει τω δρονγγαρίω. 6 δε τούτο δεζάμενος νπέΰχετο την τον παρακοιμω- μένον δνναΰτείαν, ει οϊόν τε , κα&ελεϊν. καί ποτέ τον παρακοιμωμένον, εν%α ο ΰτόλος ωρμιΰτο, πάρα- ίο Ό γενομένον και έπιΰπέρχοντος έκπλεύΰαι αντόν , 6 δρονγγάριος δονλικώτερον αντω προΰνπήντηΰε, και με&' νποΰτολής ώμίλει καϊ περί τάς τριήρεις ήρεμα πως προεβίβαζεν. ως δε τή ναναρχίδι προΰήγγιΰεν ετοψοι^ έχων άνδρας παρεπομένονς αντω γενναί- ΐ5 ονς τε και πολλούς, (( άρατε τούτον" εΐπεν. οι άε ΰνΰχόντες αντόν εις την τριήρη ένέ&εντο, των περί αντόν αντίκα διαΰπαρέντων. τούτο τη βαΰιλίδι ενω- τιΰ&εν εις &όρνβον αντήν καϊ τονς εν τέλει ένέβαλε. πέμπει τοίννν προς τον (Ρωμανόν έρωτώΰα τί αν 20 εί'η το γεγονός, άλλα το ναντικόν λί&οις τους πεμ- φ&έντας έδιωξαν, τη δ' έξης τον πατριαρχών ο βα- ΰιλενς μετακαλεΰάμενος καϊ τον μάγιΰτρον Στέφανον ΡΙΙ187 έπεμψε τους έκ των βαΰιλείων την αντού μητέρα κατάγοντας, της δε τω νιω προΰφνείΰης μετά δα- 25 κρύων, εις οίκτον εκείνος έκλί&η και άφηκεν αντήν, είς έαντόν δε την έζονΰίαν μετήνεγκε, και προεχει- ρίΰατο δομέΰτικον των ΰχολών τον Γαριδάν Ίωάν- νην τον μάγιΰτρον. 6 δε δρονγγάριος ο Αακαπηνός, έξαρτνΰας τον ΰτόλον ωΰπερ είς νανμαχίαν κατά 3ο την ήμέραν τού εναγγελιΰμού τοις βαΰιλείοις προΰ- έπλενΰεν είς τον Βονκολέοντα. και 6 μεν πατριάρ- υΒ χνι. οαρ. χνπ. 57 χης καϊ 6 μάγιΰτρος Στέφανος εν&νς εκ των ανακ- τόρων έζέότηΰαν, 6 δε "Ρωμανός όρκονς πρότερον τελέβας φρικωδέστατου ζ μήποτε κατά τον βαΰιλέως φρονήβαι μηδ' επι&έό&αι τη βαβιλεία , άνήλ&εν εις Β 5 τα βαΰίλεια, καϊ εις τον εν τω Φάρω ναόν τω Κων- βταντίνω ΰννειΰελ&ών καϊ πίύτεις δον ς τ ε καϊ εί- ληφώς, μέγας έταιρειάρχης προβάλλεται, έπέΰτειλε δε τω Φωκά 6 βαΰιλενς μη ά&νμήΰαι μηδ' άπογνώ- ναι, προΰμεΐναι δε μικρόν , ώς μελλονβης αντώ γ έ- να νέ6%αι προνοίας μετά βραχν. 6 δε ^Ρωμανός την «αυτού θυγατέρα Έλένην μνηΰτενεται τω βαϋιλεϊ Κωνβταντίνω , καϊ τη τρίτη τον πάΰχα τετέλεότο τα γαμήλια, τον πατριάρχον Νικολάον την ίερολογίαν ποιήΰαντος, και αντίκα τετίμηται βαόιλεοπάτωρ 6 15 "Ρωμανός , μέγας δ' έταιρειάρχης Χριότοφόρος 6 τού- τον νιος. ταντα δ\ μαΰων ο Φωκάς τνραννίδι επέ- &ετο, Κωνβταντϊνον τον παρακοιμώμενον προΰλα- Ο βόμενος και έτέρονς των αρχόντων, καϊ διαβεβαιον- μενος νπερ τον βαΰιλέως Κωνβταντίνον πράττειν ο 2ο πράττει. 6 "Ρωμανός δε γραφήν γεγραφώς άνα,τρο- πήν περιέχονταν της τον Φωκά προφάΰεως, και ταντην τη τον βαΰιλέως νποόημαΰία καϊ χρνΰη ΰφραγΐδι βεβαιωΰάμενος , πέμπει ταντην παρά το μετά τον Φωκά ύτράτενμα μετά τίνος γνναίον έται- 25 ρικον. κάκεΐνο πολλοίς την χρνΰοΰήμαντον νποδει- κννον λά&ρα γραφήν πολλονς καταλιπεϊν πεποίηκε τον Φωκάν καϊ προΰχωρήΰαι τω βααιλεΐ. 6 δε Φω- κάς εν Χρνΰοπόλει γενόμενος, και καταλειφ&είς νπό τον μετ' αντον πλή&ονς τω βαΰιλεΐ προΰφοιτή- Ώ 3ο ΰαντος, έτράπετο εις φνγήν, καϊ εν τινι χωρίω γενό- μενος, όπερ παρά των εγχωρίων Γοηλέων κατωνο- μάζετο, ύνλλαμβάνεται, καϊ τνφλω&εϊς εισάγεται εις 58 ιίβ. XVI. ΟΑΡ. XVII. XVIII. τήν βαΰιλενονόαν ' και τοντο τέλος τη αντον τνραν- νίδι έγενετο. άλλα μήν και έτερα επιβουλή κατά τον βαΰιλεως αννεΰτη' νεανίας γάρ τίνες κα&ήκαν κατ9 αντον Φηρώντος , ϊν αντω εν τή &ήρα έπί&ωνται. \νΐΙΙ151«λλ' έγνώύχϊη το βονλενμα, καϊ οι πρωτονργοι εκο- 5 λάΰ&ηΰαν. εζεβλή&η δε των βαΰιλείων και ή τον βαΰιλέως μήτηρ Ζωή, ως επιβονλενονΰα δή&εν τω βαοιλεοπάτορι, και άπεκάρη εν τη της αγίας Ευφη- ΡΙΙ188ί**«ί μονή. τη δε είκοΰτή τετάρτη τον Σεπτεμβρίου μηνός εις την τον Καίααρος άξίαν άνήχ&η 6 'Ρωμα- ίο νός καϊ κατά τον Λεκέμβριον τω της βαΟιλείας δια- δήματι τεταινίωτο παρά τον πατριάρχου Νικολάον τον Κωνσταντίνου δή&εν επιτροπή. 18 Καϊ 6 μεν Λακαπηνός "Ρωμανός ούτω της άναρ- ρήύεως έ'τνχεν , ουκ ήγάπα δε ταύτης τνχών αυτός, 15 αλλά μετά βραχύ και τήν οικείαν ομεννετιν τήν Θεοδώραν ταινιοϊ, είτα και τον ν ιόν Χριΰτοφόρον, προαιρεΰει μεν τω δοκεΐν τον Κωνσταντίνου , τη δ' άλη&εία βιαζομένον άΰχάλλοντός τε προς ους έ&άρ- ρει καϊ εν ϋνμφορα τιθεμένου τά πραττόμενα, μή 2ο δαρρονντος δε άνταίρειν. έπιβονλής δε κατά τον Β(Ρωμανοϋ γενομένης, ης 6 ΰακελλάριος πρωτουργός ην Άναϋτάΰιος, ως τω Κωνΰταντίνω δή&εν άμύνων, εγνώΰ&η τά κατ1 αυτήν, και οι μεν ΰυνίΰτορες, ως εδοζε τω (Ρωμανώ , εκολάύ%ηύαν , 6 δε βακελλάριος 25 άπεκάρη. ην δή πρόφαύιν εβχεν 6 ^Ρωμανός τον νποβιβάΰαι τον Κωνΰταντίνον εαυτού , μέχρι τότε πρώτον εύφημούμενον εν ταΐς άναρρήΰεΰιν. 6 Συ- μεών δε κατά της πόλεως εκπέμπει ΰτρατόν' Ίνα δε μή έλ&όντες τάς προ της πόλεως διαφ&είρωβιν 30 άγλαΐας, έπεμψε και ό "Ρωμανός τους άντιταζομέ- νονς αύτοΐς καϊ τών Βουλγάρων επελ&όντων αν- υΒ. χνι. οαρ. χνιπ. 59 τοις πίπτουΰι μεν καϊ των αρχόντων πολλοί, των δε γε στρατιωτών ου μεν είς τάς τριήρεις ΰπεύδον- τες εμβήναι παραπλέουσας εις την &άλα6βαν ε'ξω- λίβ&αινον , και υπό κυμάτων εφέροντο , ο£ #ε ύπό Ο 5 των πολεμίων διώλλυντο , οι άε καϊ ζώντες βννε- λαμβάνοντο. ούτω δε διατε&είΰης της "Ρωμαϊκής ΰτρατιάς κατά τάς Πηγάς, τά τε έκεΐ οντά ανάκτορα οι Βούλγαροι επυρπόλη6αν και τάλλα οΰα εν τω αίγιαλώ του κατ αντίκρυ της πόλεως ήΰαν διακειμέ- ιο νου πορ&μού. %•ανούθης δε της του "Ρωμανού ΰυμ- βίου της Αυγού ΰτης Θεοδώρας ή τού βαΰιλέως Χριΰτοφόρου γυνή Σοφία τού της Αυγούΰτης ήζιώ- &η ονόματος. 6 των Βουλγάρων δ* εζηγούμενος Συμεών τή Άδριανουπόλει προόέβαλε και ταύτην 15 έπολιόρκει. ήνυΰε δ1 αν ουδέν, ει μή τοις ένδον έπιλελοίπει τά επιτήδεια" βιαζόμενοι γάρ τω λιμώ καϊ εαυτούς και την πόλιν τοις πολεμίοις παρέδω- καν. τότε μεΊ/τοί- και 6 εκ Τριπόλεως Λέων μετά ϋ δυνάμεως ναυτικής κατά "Ρωμαίων εχώρηΰεν' αλλά 20 τούτω περί την νήΰον Αήμνον τριήρεις έπελ%ού<5αι "Ρωμαΐκαι τους μεν Άγαρηνούς ΰχεδόν τι ζύμπαντας διεφ&άρκα6ι , τάς δε νήας αυτών υποβρυχίους εποίηΰαν, μόλις τού Τριπολίτου φυγείν ε%ι6χύβαν~ τος. καϊ 6 Βούλγαρος δε Συμεών τά τε κατά Μα- 25 κεδονίαν καϊ τάπι Θράκης ΰύν βαρεί ατρατεύματι έληίξετο, και παρά τήν πόλιν έλ&ών άγχού των Βλαχερνών πεποίητο τήν παρεμβολήν, και τω βα6ι- λεΐ "Ρωμανώ εζήτηόεν εντυχεΐν , και τήν εντευ%ιν 6 βαβιλεύς ήρετίβατο, και κατά τον τού Κοΰμιδίου 3ο αιγιαλό ν 6 μεν βαβιλεύς ΰύν τω ΰτόλω άφίκετο , 6 άε γε Συμεών μετά της οικείας παρεγένετο 6τρατιάς^ιι\%§ καϊ ώμίληβαν κα\ 6 βαΰιλεύς μεγαλοπρεπώς τω Συ- 60 ΙΊΒ. XVI. ΟΑΡ. XVIII. μεών έδωρήύατο. άΰνμβατοι δε απ αλλήλων διέ- ΰτηΰαν, ο καϊ δνάς εδοζε δηλώϋαι αετών, φααϊ γαρ ανω&εν αυτών διαπτήναι τοντονς καϊ άλλήλοις 6νμ- ΛνΐΠ ΙοΖμίζαι μετά κλαγγής, είτ εύ&νς διαΰτήναι αλλήλων, τον μεν επί τήν πόλιν άποπτάντος, του ό" έπϊ Θρά- 5 κην κινήΰαντος το πτερόν. 6 βαΰιλενς δε 'Ρωμανός άπληΰτενόάμενος επι τη της βαϋιλείας αρχή, καϊ ώΰπερ έπιλεληΰ μένος τών όρκων, ους ώμωμόκει κα& ιερών, καϊ μη άρκονμενος οτι εαντόν καϊ τον τών νίέων πρεΰβντερον ήξ,ίωΰε διαδήματος, καϊ τους ίο λοιπούς δνο τών παίδων αντον βαβιλικώς τεταινίω- κεν , είτα καϊ τον εκ τον Χριΰτοφόρον γενόμενον Β αντώ νιωνόν, καϊ τήν τών 'Ρωμαίων αρχήν άντϊ βα- σιλείας εις πολναρχίαν μετήνεγκε. τω τελενταίω δε τών υιών αντον Θεοφνλάκτω τον &ρόνον τον άρ- ΐ5 χιερατικόν της βαΰιλίδος τών πόλεων μνηΰτενόμενος άπέκειρε κληρικόν , δια τον πατριάρχον προχειρι- 6&έντα καϊ ΰνγκελλον. τον πατριάρχον δε Νικο- λάον ετη τριόκαίδεκα το δεύτερον της εκκληύίας κρατήΰαντος και μετα&εμένον τήν βιοτήν, 6 μητρο- 20 πολίτης Άμαΰείας Στέφανος εις τον &ρόνον της Κωνύταντινονπόλεως μετήνεκτο. 6 μέντοι τών Βονλ- γάρων άρχων ο Σνμεών, άνήρ ων αιμάτων, ήΰνχίαν αγειν ονποτε όλως προηρητο, ο&εν κατά τον ε&νονς τών Χροβάτων ε6τράτεν6εν , αλλ1 ήττητο νπ' εκεί- .25 νων, καν ταΐς τών ορών δνύχωρίαις το οίκεϊον άπέ- βαλε ΰτράτενμα. εν τοντω δε πρόύειβί τις τω βα- 0 ύιλεΐ *Ρωμανώ, λέγων τήν ανω&εν της εν τω &ηρο- λόφω άψΐδος κα&ιδρνμένην ΰτήλην καϊ προς τά εβπέρια άποβλέπονΰαν εις τον Σνμεών εΰτοιχειώ- 6&αι τον Βονλγαρον, και ει τήν ταύτης άποτέμη τις κεφαλήν, εψεται τη εκτομή τον Σνμεών ή φ&ορά. ου Ι,ΙΒ. XVI. Ο ΑΡ. XVIII. XIX. 61 ο μεν ούν είπε ταϋτα, και ή κεφαλή της στήλης ούκ εις μακράν εξετέτμητο, καΐ τω Συμεών αύ&ωρόν επέλιπε το βιώσιμον, ληφδέντι καρδιωγμώ, ώς μετά ταϋτα έγνώΰ&η τω βασιλείς άκριβωσαμένω της εκεί- 5 νου τελευτής τον καιρόν, ώς δ1 $* άν&ρώπων 6 Συμεών άπελήλν&εν , ή των Βουλγάρων αρχή προς Πε'τρον τον εκ της δευτέρας αύτοϋ γυναικός αύτω Ό τεχ&έντα περιελήλυ&εν , 0£, έπεϊ καϊ λιμω το των Βουλγάρων ε&νος ήν' πιεζόμενου και τά πέριζ ε&νη ίο μη κατ αύτοϋ όρμήσαιεν έδεδίει και προ των άλ- λων Ρωμαίους , στέλλει προς τόν βασιλέα, ΰπονδάς ποιηόόμενος, ει δ* αίροΐτο, καϊ κήδος εις εαυτόν. ώς δε τω βαΰιλει και άμφω κατα^ύμια εδο%ε τά αι- τούμενα καϊ αυτός 6 Πέτρος άφίκετο, και γεγόνασι 15 μεν ΰυν&ήκαι περί σπονδών , συνήφ&η δε αύτω προς αυμβίωΰιν γαμικήν και ή του βασιλέως εγγόνη, η εκ του πρεσβυτέρου των υιών αύτοϋ τοϋ Χριβτο- φόρου γεγέννητο. Ο δε βασιλεύς "Ρωμανός ούκ άρκοϋν ηγούμενος ότι 19 2ο εαυτοϋ τόν βασιλέα ΚωνΟταντϊνον ύπεβίβαΰε, λαβήν έζήτει και τόν Χριστοφόρον προ&εϊναι αύτοϋ , καϊ παρ- εσκεύασε την των Βουλγάρων πλη&ύν εν τω τοϋ γά- μου καιρώ ΰταΰιάΰαι, ζητούσαν τόν Χριστοφόρον προΡΙΙΐ90 τοϋ Κωνσταντίνου άναγορεύεσ&αι, καϊ διά την στάσιν 25 δή&εν οικονόμων τι παρεχώρησε το αίτούμενονγίνε- ΰ&αι. είτα μήτε το &εΐον δείσας, ο τάς ομολογίας αύτω εμπεπέδωκε , μήτ αίδεσ&εις το ύαήχοον9 και άμφω τους άλλους υιεΐς αύτοϋ τοϋ Κωνσταντίνου προτέ- ρους εύφημεΐσ&αι πεποίηκε , και 6 πρώτος πέμπτος 80 εγένετο, και ει μή ο μικρός "Ρωμανός ό τοϋ Χριστό- φορου υιός έφ&η &ανών, κάκεϊνος αν αύτοϋ προτε- τίμητο. ην ούν ο αύ&ιγενής βασιλεύς και ω κατά 62 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XIX. κληρον η βαΰιλεία διέφερεν ώΰπερ παρέγγραπτος. άλλ' έπΧ τούτοις η δίκη ονκ έπενύ6ταξεν' άναβε- βλη6&ω δ' η περί τούτων διηγηΰις. 6 Άμα6είας δε Β Στέφανος έτη τρία διαγαγών εν τω &ρόνω της υπερ- κείμενης των πόλεων έτελεύτη6ε, καΧ έχειροτονή&η 5 Τρύφων τις μοναχός επί 6νν&ήκαις τον μετά χρόνον ωρι6μένον εκών εκβτηναι τον &ρόνον τω τον βαΰιλέως νΐΐϊΐΐΰ'όνίω τω Θεοφνλάκτω' ην γάρ έτι μειράκιον. γέγονε δ' εν τοις χρόνοις τούτοις χειμών τε αφόρητος λιμός τε σφοδρότατος κα\ έμπρηΰμός φρικωδέστατος, οτε ίο καΧ 6 βαύιλενς Χριστόφορος την ζωην έζεμέτρηΰεν. ηδη δε τον ώριΰμένον καιρόν παραρρνέντος 6 πατρι- άρχης Τρνφων ον με&ίετο τον Χρόνον τον άρχιερατι- 0 κον κατάτά 6νγκείμενα, άλλ' όλαις χερΰΧτης άρχιερω- βννης άντείχετο. καΧ 6 βαΰιλενς ηνιάτο διά την άπά- 15: την, ως εμπαιχτείς. 6 γονν Καισαρείας χαρίΰαΰ&αι τω βαύιλεΐ προ&νμονμενος , δόλω μέτειόι την τον πατριάρχον άφέλειαν , καΧ φίλον προΰωπεΐον έαντω περιδεμένος τω πατριάρχη φηΰίν (η μεν κατά 6ον τον κρατούντος επί&εΰις 6φοδρά, άλλ' έπιλείπονΰιν 20 .1 αντω αίτιάματα νπό κα&αίρεΰίν 6ε τιθέμενα, καΧ λοιπόν εις το μηδέ όλως είδέναι 6ε γράμματα οι κατά 6ον περιίότανται. άλλα 6πεύ6ον καΧ τούτον τονς μελετώντας κατά 6ον άποκρούόαο&αι. διαλύ- 6εις δ\ τούτοις το 6πούδα6μα, ει ενώπιον πολλών 25 χάρτην λαβών το όνομα εγχαράζεις το 6ον και το Ό της άρχιερω6ύνης αξίωμα. καΧ τούτον άποκομιΰ&έν- τος τω βα6ιλεΐ ονκέτι κατά 6ον αίτίαμα περιλελει- πταιΓ 6 μεν ονν 6ννεβούλεν6ε ταύτα, 6 δε επεί- &ετο, καΧ πολλών παρόντων άγράφω χάρτη ταντ αο έγεγράφει' (ΐ Τρύφων ελέω &εον αρχιεπίσκοπος Κων- 6ταντινονπόλεως νέας Ρώμης." και λαβών τον χάρ- ΙΛΒ. XVI. ϋΑΡ. XIX. XX. 63 την 6 Καισαρείας άπήει εμφανίσων τούτον τω βα- σιλεΐ. $γγραφον ούν εν αύτώ παραιτήσεως ώς εκ τον πατριάρχου άνω&ι της υπογραφής εξυφαίνεται, καϊ ώς παραιτησάμενος της εκκλησίας εκβάλλεται, και 5 ο του βασιλέως υιός πατριάρχης κεχειροτόνηται. στό- λος δε 'Ρωσικός επήλ&ε κατά της πόλεως, και 6 στό- λος ου χιλιόναυς, ώς λέγεται, ην, άλλ' εις πεντεκαί-ΥΙΙΜΙ δέκα χιλιάδας τα τούτου πλοία ήρί&μηντο. τούτοις περί τον Φάρον προσορμισ&εΐσιν άντίπρωρος εστη ίο στόλος ' Ρωμαϊκό ς , καϊ ά&ρόον αύτοϊς προσβαλών ετρέψατο τους βαρβάρους, και πολλά των πλοίων τω ύγρώ πυρι απετεφρωσεν. όσα δε γε περιελελει- πτο προς εω περαιω&έντα, τω πατρικίω Βάρδα ενε- κυρσε τω Φωκά, στρατιωτικού στρατηγοϋντι συν- 15 τάγματος, ός προς συλλογην των αναγκαίων πολλούς εζιόντας των πλοίων καταλαμβάνων άνηρει. άλλα καϊ 6 δομέστικος των σχολών 6 Κουρκούας ετεροις εντυγχάνων κατά ζήτησιν των επιτηδείων εκβαί- νουσι των νηών, καϊ έξώγρει καϊ μαχαίρας έργον 2ο ετί&ετο. ούτω δε καϊ δια θαλάσσης καϊ διά γης παθόντες κακώς ούκέτι τών πλοίων εξώρμουν. ώς δε τά προς τροφήν αύτοΐς παντάπασιν έπιλελοιπεν, β έπανελΰεΐν ες τά οικεία διανενόηνται καϊ ηδη του εκπλου κατηρξαντο. άλλ' αύ&ις αύτοΐς αϊ τριήρεις 25 έπέ&εντο, καϊ δϊς οί βάρβαροι κατεναυμαχή&ησαν, ώς ολίγας πάνυ τών σφετέρων νηών εκφυγεΐν και άν%υπονοστησαι προς τους οικείους, αγγέλους γε- νομενας εκείνοις της συμφοράς, καϊ οι μεν 'Ρως πα&όντες πλέον κακώς η δεδρακότες της κατά (Ρω- 3ο μαίων άπέσχοντο επιθέσεως. Καϊ οί Άγαρηνοϊ δε διά του δομεστίκου τών 20 σχολών Ιωάννου του Κουρκούα καϊ τού αδελφού 64 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XX. Θεοφίλου, πάππος δε ο Θεόφιλος τον μετέπειτα της βαΰιλείας κρατηϋαντος Ιωάννου, ηττηντό τε πολλά- 0 κις καϊ τεταπείνωντο και πόλεις ουκ έλαχίβτας ών κατεϊχον άφηρηντο. ο #ε βαόιλεύς 'Ρωμανός εις ΰυναίΰ&ηόιν τάχα δόξας ελ&εΐν της επιορκίας και δ της των ΰυν&ηκών παραβάϋεως, ας προς τον βα6ι- '■ λεα Κωνΰταντΐνον πεποίητο , δι εύποιιών εόπευδεν ε'ξιλεύίΰαΰ&αι τον θεόν. καϊ διαδοθείς μεν καϊ άλ- λοίας ετίθετο, επί δε τανταις και τα παρά των εν τη πόλει χρεωΰτούμενα τοΓ^ δανειΰταΐς άποδοίς ιο^ τους όφειλέτας άπέλνΰε του βάρους της οφειλής, και τα γραμματεία λαβών εν μέΰη τη αγορά πυρι κατηθάλωΰεν' είς εννεακαίδεκα δε κεντηνάρια τα των οφειλών ηριθμηθηΰαν. παρέΰχε και τα ενοίκια των κατά την μεγάλην πόλιν οίκούντων μιΰθωτικώς. ΐδ' ΥίΙΐΙΙοίτούς μεν ούν όφειλετας ωφελούν ταύτα, τω δε γε | ^^Ρωμανω μικρόν η ούδεν οιμαι λυΰιτελεΐν, ότι τε αλλότρια ετύγχανον τα διδόμενα, δημόΰια γάρ, καϊ οτι την βαύιλείαν άρπάΰας και ταύτην κατέχων καϊ απολαύων αυτής και τον ω προϋήκε ταύτης άποβτε- 2« ρών, εαυτω μεν άπεκλήρου της βαΰιλικής εύκληρίας τα %ύ μπάντα, ταΐς δ' εύποιίαις ρανίδα μικράν άπε- μεριζε , τοιούτον τι πράττων οίον αν τις, ει βοϋν άπελάύας του γείτονος καϊ καταθύΰας αυτόν τους μεν πόδας άκρους διάνειμε πένηΰι, το 6ωμα δ' όλον 95 αυτός έθοινήΰατο. άλλα ταύτα κατ άνθρωπίνην ΤΙ1192κρίαιν' ει δε τις προς την θείαν άποβλέψειεν αγα- θότητα, ούδε ταύτ αν ίΰως εϊποι άΰυντελη. τού- του των 6κηπτρων κρατούντος καϊ το άχειρότευκτον εκτύπωμα τού ύωτηρος Χριΰτού το θείον χειρόμακ- τρον έκομίΰθη προς την προκαθημενην των πό- λεων, είχε μεν γάρ τέως τούτο η "Εδεΰόα' η δε άλω- Ι,ΙΒ. XVI. ΟΑΡ. XX. 65 ναι παρά Ρωμαίων πολιορκονντων αντήν έκινδν- νενεν ' ϊν' ονν φνγοιεν οι Έδεϋβηνοί την εκπόρ&η- 6ιν, λύτρον ταντης το &εΐον παρέσχον έκτνπωμα. άφίκετο δε τότε και εξ Αρμενίας μειρακίβκων δνάς 5 ϋνμφνών, τον ενός δε θανόντος ετμή&η ή ΰνμφνΐα παρ' ίατρών' άλλ' ονδεν τον περίλοιπον ωνηβε, μικρόν δ' επιβιώβας τω άδελφω κάκεΐνος εξέπνεν- ΰεν. όπως μεν ονν μηδέν αντω προΰήκονΰαν την βαόιλείαν 6 "Ρωμανός εΰφετερίΰατο και τονς αντον ίο παΐδας της /3α<^λ6κήΐ£ ήζίωΰε τιμής τε και κλήΰεως και όπως εαντόν και τονς παΐδας των πρωτείων ήζίωΰε, τον δ' εγγενή τής βαΰιλείας διάδοχον Κων- Β ΰταντΐνον πολλοΰτόν ε&ετο πάντων νποβιβάΰας, ήδη μοι προϊΰτόρηται. ήκει δε ννν ο λόγος προ6&ή- ΐ5 ΰων και τα εξής και δείζων ως καν βραδντερον ί'ΰως μετειύι τονς άδικονντας ή πρόνοια , μετανοίας αντοΐς έπιμετρονύα καιρόν, αλλά γε τον κακόν μη άπεχομενονς μέτειόι όχολαίω πόδι και δίκας εισπράτ- τεται, ήννε μεν ονν ο "Ρωμανός ανταρχών είκούτόν 20 και έκτον ένιαντόν. 6 (5ά Κωνσταντίνος, όπως εαντω Ο την βαύιλείαν έπαναύώβηται , δια παντός εότρεφε κατά νονν, και ίνα το εφετόν αντω διαπράξηται, δι' έτερων επεγείρει τω πατρϊ τονς νίονς ή μάλλον τον ενα τον Στέφανον. ο γάρ Κωνσταντίνος ύτα^ηρο- 25 τέρας τνγχάνων φρενός την προββολήν ον προΰή- κατο. 6 δε προόεταιριύάμενος καϊ άλλονς έπέ&ετο τω πατρί, καϊ καταύχών αντον εν τη νήύω τη Πρώτη περιώριΰε και άπέκειρεν, αντός δε τής βα- 6ιλικής άντεποιήβατο διοικήσεως 6νν τω γαμβρω καϊ 3ο τω άδελφω' αλλ1 ονκ ήν όμοφωνήΰαι τονς τρεις, εν τιοΊν ονν διεφεροντο καϊ άλλήλοις άντέλεγον' Ό κάντεν&εν άλλήλονς νπώπτενον καϊ καταύπάΰαι τής ΖΟΝΑ.ΚΑ8 IV. 5 66 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XX. XXI. βαβιλείας τον Κωνΰταντΐνον ο Στέφανος δια φρον- τίδος ετίθετο και 6 Κωνΰταντΐνος αύθις τον Στέ- φανον. αλλ ην 6 Κωνσταντίνος προς το έργον οξύ- τερος πάνυ , προς τούτο καϊ της ύνζύγον Ελένης έπιΰπερχούΰης αυτόν, προΰλαβόμενος τοίννν καί 5 τινας των στρατιωτικών αρχόντων κατέόχε καϊ αμφω τους αδελφούς ΰνναριΰτονντας αντω, και αντίκα τον μεν εις την νηΰον την Πάνορμον εζαπέύτειλεν ' η τον Αντιγόνον αντη έΰτίν' τον δε εις την κα- λονμένην Τερέβινθον , και κληρικούς κα\ αμφω ίο ϊΊΙΙ^Βαπέκειρεν. είτ εκείθεν μεταχθηναι μέλλοντες εζή- τηΰαν εις ο-ψιν έλθεΐν τω πατρίς ονς ίδών εκείνος είπεν 'νιονς έγέννηΰα και νψωβα, αύτοι δέ με ηθέ- τηύανΓ εκείθεν ονν 6 μεν Στέφανος εν Προικονήΰω ννΐπ 155 περιωρίΰθη , κάκεΐθεν εις 'Ρόδον κάκ ταύτης εις 15 Μιτνληνην μετετέθη' τω δε Κωνΰταντίνω η Σαμο- θράκη περιγραπτον έγένετο οριον. ος άποδράναι δοκιμάΰας πολλάκις, καϊ δια τοντο φαρμάκω τον πρωτεύοντα των φνλάκων αύτον άνελών, άνηρέθη παρά των άλλων. 6 δε Στέφανος εν Λέοβω άπεβίω, 2ο έννεακαίδεκα διαγαγών ένιαντούς παρ' αύτη. ο δ\ τούτων πατήρ εν τη Πρώτη την ζωήν έζεμέτρηΰε, και οντω τούτων εκαΰτον η δίκη μετηλθεν. 21 "Αρτι δ\ της μοναρχίας 6 Κωνΰταντΐνος τνχών Β και τω νίω 'Ρωμανώ διάδημα περιέθετο , τοΓ£ τε 25 όνναραμένοις αύτώ εις την των βαΰιλενόντων κα- θαίρεβιν άμοιβάς έκτιννύς τον μεν Φωκάν Βάρδαν μάγιβτρον έτίμηβε καϊ δομέΰτικον προεχειρίΰατο των ύχολών της Ανατολής, άμφοϊν δε των τον Βάρδα νιων τον μεν Νικηφόρον τον νύτερον βαβιλεύΰαντα 30 των Ανατολικών προεβάλετο ότρατηγόν, τον δε Λέοντα της Καππαδοκίας καϊ τους άλλον ς άλλως ΙΛΒ. XVI. Ο ΑΡ. XXI. 67 ημείφατο. τον δε τον Στεφάνου τον βασιλέως νιόν 'Ρωμανόν εκτομίαν έποίησεν , αλλά μην καϊ Βασί- Ο λειον τον νό&ον νίόν τον γέροντος ^Ρωμανού, ον έγείνατο δονλη τινϊ σνμφ&αρείς. τον δε τον Χρι- 5 ΰτοφόρον νίόν Μιχαήλ άπέκειρε κληρικόν. ην δε 6 Κωνσταντίνος τά προς &εόν ευσεβής καϊ λόγους προσκείμενος, ως έστι καταμα&εΐν εκ σνγγραμμάτων αντον, αλλά μέντοι καϊ «ξ επιστολών, α καν μη προς τέχνην ηκρίβωντο την ρητορικην, άλλα γε σχήμασι ίο ταύτης και τιΰιν ίδέαις ποικίλλονται, έδίδον δε και ρν&μοΐς έαντόν καϊ μέτροις παντοδαποις' γνοίη δε τις τούτο ε% ων επί &ανον6γι αντώ τγ} κοινωνώ τον βίον εμμέτρως έ&ρήνησεν. έπεμελή&η δε και της φιλοσοφίας αντης , έπιλελησμένης ηδη σχεδόν, άλλα Ό ΐδ μέντοι και των επιστημών διδασκάλονς έπιστήσας και άναζωπνρήσας εκλειπούσας αντάς. και ταύτα μεν της κρείττονος μοίρας έκείνω προσην. περί δε την της βασιλείας διοίκησιν διέκειτο μαλΟ'ακώτερον, δνσοργός τε και βαρνμηνις τοις πταίονσιν ην και 2ο κολαστης απαραίτητος, οίνω τε τον αντάρκονς έκέ- χρητο πλείονι. καϊ άρχαιρεσιάξων ον τονς άζίονς έφίστα ταΐς στρατηγίαις η ταΐς της πολιτείας άρχαΐς, άλλα τονς μοχ&ηροτέρονς και άδοκίμονς , και ονς ή βασιλϊς και 6 παρακοιμώμενος είσηγον Βασίλειος, 25 ώνίονς χρημάτων τιθέμενοι τάς αρχάς, άλλ' οντω μεν τά της βασιλείας, εί καϊ μη ίν πάσι καλώς, ωκονόμητο. έπιβονλαϊ δε κατά τον κρατούντος έμε-Τ?11ΐ9± λετη%ησαν , η μεν παρά τού παρακοιμωμένον Θεο- φάνονς, πολλούς και άλλονς σννίστορας έχοντος 3ο καϊ βονλομένον τον 'Ρωμανόν έπαναγαγεΐν εκ της Πρώτης εις τά βασίλεια" η δε παρ ετέρων, τον Στέφανον εκ Λέσβον λαβείν μελετησάντων καϊ άπο- 5* 68 ΙΊΒ. XVI. ΟΑΡ. XXII. καταβτηύαι τη βαύιλεία. άλλα καϊ άμφω τάς έπι- βονλάς 6 Κωνσταντίνος εφώραβε, και τονς μεν Οννωμότας έκόλαΰε, τονς δε βαοιλειώντας νπ άβφα- λεΰτέραν ε&ετο τηρηβιν. των Τούρκων δε, τονς δ' Ονγγρονς οντω καλεΐύ&αι και πρώην ειρηκαμεν, 5 τα ^Ρωμαίων ληιζομένων επί τίνα καιρόν ηρεμηβαι το ε&νος ύνμβέβηκεν. 6 γαρ τοντων άρχηγετών Β Βολοβονδης κεκλιμένος, και έτερος δ' αν&ις Γνλάς, και αντος μέρονς άρχων , προ6ηλ&έτην τω βαΰιλει' και εκαΰτος αντών τον &είον της παλιγγενεσίας ίο ήζιώ&η λοντρον και το κα&' ημάς έμνή&η μνΰτη- \νΊΠ 156 ριον, και πατρίκιος έτιμή&η έκάτερος, και κατηντλή- δησαν χρήμαΰι, και όντως έπανήλ&ον εις τα η&η τα έαντών, λαβόντες καϊ αρχιερέα, δι' ον πολλοί προς έπίγνωΰιν τον &εον μετηνέχ&ηΰαν. άλλ' 6 μεν Γν- 15 λάς και τη πίΰτει ενέμεινε και την είρην7\ν έτηρη- ΰεν. 6 δε λοιπός τάς προς &εον 6νν&ήκας η&ετηκώς αν&ις κατά 'Ρωμαίων ώπλίζετο , τοντο δε καϊ κατά Φράγγων ποιηΰαι έπιχειρηΰας εάλω καϊ άνεΰταν- ρωτο. και η τον κατά "Ρωμαίων έκπλεύοαντος 'Ρως 2ο ^ γαμέτη "Ελγα, τον ζννεννέτον αντής τελεντήΰαντος, προΰήλ&ε τω βαΰιλεΐ, καϊ βαπτιΰ&εΐΰα τιμη&εΐσά τε ως εχρην, νπενόΰτηβεν. εφρόντιζε δε 6 αντοκράτωρ, ηδη δανονΰης της τω νίω αντον *Ρωμανω ΰνζνγεί- 6ης &νγατρος τον των Φράγγων ρηγος Ονγωνος, 25 ετέραν άγαγέύ%αι αντω γαμετην , και όννοικίζει αντω κόρην , τνχης μεν χαμερπονς η και χνδαίας, εϊποιεν αν τίνες, καπηλων γάρ εκφνναι ταντην φααί, το δε εϊδος ενπρεπεΰτάτην, άντικρνς άγαλμα πλα- ύ%εϊ6αν νπο της φνΰεως , ήτις Άναΰταβώ καλόν- 30 μένη Θεοφανώ μετωνόμαΰτο. 5 προ'ην είρήκαμεν] ρ. 40, 12. ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XXII. 69 'Έτει δε δωδεκάτω της Κωνσταντίνου αύταρ- 22 χίας 6 πατριάρχης Θεοφύλακτος άπεβίω, έπι ετηΌ τρία και ε'ίκοσιν άρχιερατεύσας' εζκαίδεκα δε ην ένιαυτών, οτε της άρχιερωσύνης ά&έσμως ήζίωτο. δ ο&εν και υπό παιδαγωγούς έτέλει δ πατριάρχης, εως αντω δ πατήρ έβασίλευεν' είτα τούτους άπο- σεισάμενος πολλά των ον δεόντων η των άπειρη- μένων, ειπείν οίκειδτερον , διεπράττετο , ιππομανών τ ε και κννοτροφών και ΰήραις προσκείμενος και ίο τα τούτοις πράττων ακόλουθα, έτρεφε δε και ίπ- πων σφοδρότατον έρωτα, και είχε θηλείας ϊππονς πάνν πολλάς. μία τοίννν αυτών ή των λοιπών επι- σημότερα κατά γαστρός έχουσα έτυχε τεκούσα κατά την ίεράν της μεγάλης πέμπτης ήμέραν, και λει- 15 τοι>ρ70^νΤί τοτ£ τ(Ρ π;ατριάρχη ήκέ τις κομίζων περί τον τοκετον ευαγγέλια ' δ δε ύπερήσ&η και την %είαν ίερονργίαν συντεμών σπουδή προς το Κο6μί- διον άπελήλυ&εν, εκεί γάρ είχον αι ί'ττττοί αυτού τα£ΡΙΙ195 διατριβάς, και τον νεογνόν πώλον έωρακώς ύπενό- 2ο στησεν εις την έκκληΰίαν και την των αγίων πα- θών τον 6ωτήρος Χριστού έτέλεΰε τελετήν. κατέ- στρεψε δε την ζωήν εζ ιππασίας" θρασύτατα γάρ ίππαζόμενος καϊ προς τειχός τι των παραθαλασσίων προσαραχτείς αίμα διά στόματος ανήγαγε, κάντεν- 25 θεν έπι δυο έτη νοσήσας, εΐθ' νδέρω περιπεσών, άπεβίω. και προεχειρίσθη πατριάρχης Πολύευκτος μονάχος εκτομίας, και λόγω διαπρεπών και αρετή, ος παρά του Καισαρείας κεχειροτόνητο. δ γάρ Ηρά- κλειας προσκεκρουκώς κατά τι τω βασιλεΐ έκωλύθη 3ο του προνομίου αυτού ' καϊ τούτο τοις φιλοσκώμμοσιν ευ ρητό κατά τού πατριάρχου αίτίαμα. έπεϊ δ' έχει- Β ροτονήθη, τω βασιλεΐ έντυχών καταδρομήν έποιή- 70 ΙΊΒ. XVI. ΟΑΡ. XXII. βάτο των ΰνγγενών τον γέροντος "Ρωμανού και άναύτεΐλαι την τούτων πλεονε%ίαν παρήνει. όπερ οντ αντός αν επαχθώς ηκονβε και ή βαβιλις Ελένη, πάρα τον έκτομίον Βαΰιλείον, ος μετέπειτα παρα- κοιμώμενος γέγονε, προβιβαύθεΐΰα , ήρέθιβε κατά δ τον πατριάρχον τον αυτοκράτορα , και έξήτει λαβήν, δι9 ης αντόν την άρχιερωΰννην άφέληται. τότε δε και η τιμία χεϊρ τον προδρόμον εις την νπερκειμένην απεκομίαθη των πόλεων εξ Αντιοχείας διά τίνος διακόνον Ίώβ. των δ' εν τη Κρήτη Άγαρηνών τα ίο παράλια της 'Ρωμαίων ηγεμονίας ληιζομένων 6 βα- ΰιλενς βτόλον έτοιμαΰάμενος, ον πλεϊβται οννίβτων Ο νήες πολεμιβτήριοι, κατ εκείνων εκπέπομφεν. αλλ9 έβφάληβαν τα τον βτόλον τη τον ναναρχονντος απει- ρία και άμελεία. και το μεν πλεΐον τον πληρώματος 15 των νηών άπώλετο, το μεν έαλωκός, το δε μαχαίρας έργον γενόμενον , πολλούτόν δε διαϋέβωβτο. καϊ αντός δ' αν εάλω ο ναύαρχος, ει μη περί αντόν 6ν- ότάντες οι αντον θεράποντες και ΰνναβπιβμω τον ς Άγαρηνονς άπωόάμενοι άδειαν παρέόχον τω 6τρα- 2ο τηγω εμβήναι εις την 6τρατηγίδα τριήρη και οντω φνγεΐν. άλλ' ονχ οντω και τω Βάρδα Φωκά τω Λ¥ΊΠ 157 των ΰχολών δομεβτίκω βννηντήκει τά προς τονς εωονς Άγαρηνονς , Στρατηγική δε τέχνη και εμπει- ρία τονς προς έκείνονς πολέμονς διατιθέμενος άατεά <&< ϋ τε πολλά εκείνων άφείλετο και τά προβτνχόντα λείαν ετίθετο, ο γε μην τον βαΰιλέως νιος Ρωμα- νός, εις άνδρας ήδη τελεΐν ήργμένος ε% αγένειων και εις έαντόν την έξονβίαν περιαγαγεΐν ίμειρόμενος, έπιβονλενει τη ζωή τον πατρός , όνμπραττονΰης 30 αντω και της γαμέτης, και φαρμάκω δηλητηρίω την έπιβονλήν βννεύκεναύαν , δ λαθόντες καθαρτηρίω ΕΙΒ. XVI. Ο ΑΡ. XXII. 71 πόματι ΰυνεκέραβαν , όπερ εμελλεν 6 αυτοκράτωρ πιεϊν. άρτι δε δο&ήναι μέλλον εις πόύιν τω βαύιλεϊ, εί'τ εκ προνοίας είτε τυχαίως το πλέον έκκέχυτο, το δε περιλειφ&εν ολίγον ον καϊ παρά του βαΰιλέως 5 πο&εν όδύναις μεν αυτόν καϊ κίνδυνου φόβοις ου μικροΐς περιέβαλεν , ου μέντοι καϊ κίνδυνον έποίη- 6 εν αύτω περί την ζωην. τέως δ* ούν αυτόν δυ6~ χερώς διαπέψευγε. τω πεντεκαιδεκάτω δ' ένιαυτωΐΐΐνΜ της αυτού βαΰιλείας εν τω του Όλύμπου όρει ούτος ίο εζήλ&εν 6 βαβιλεύς , λόγω μεν ίνα ταΐς των εκεί άΰκουμένων εύχαΐς κα&οπλια&είη κατά των Άγαρη- νών, τω δ' όντι, ως λέγεται, Ινα τω Κυζίκου Θεοδώρω ϋυγγένηται και όπως τον Πολύευκτον εζω&ήόει της εκκλησίας ΰκέψηται μετ' αΰτοϋ. εν&α δη γεγονώς, 15 κακώς έχων επανήλ&εν εις τά βαΰίλεια, καϊ μετ' ολίγον την ζωην έζεμέτρηΰεν, ως μεν τιΰι δοκεΐ, εκ δυΰκραΰίας ύωματικης , ως δ' ετέροις δοξάζεται , καϊ αύ&ις υπό του υιού επιβουλευτείς, ην δ' 6 βύμ- πας της βιοτης αύτοϋ χρόνος ενιαυτοϊ πεντήκοντα 20 τεόΰαρες και μήνες δυο, 6υμβα6ιλευ6αντος τω πατρί Αέοντι καϊ Άλεζάνδρω τω &είω και ττ} μητρι ετη τριΰκαίδεκα καϊ τω *Ρωμανω την βαβιλείαν άρπα- Β ΰαντι ετη εξ επι εέ'κο^, μοναρχηΰαντος δε τελευ- ταΐον ενιαυτούς πεντεκαίδεκα. ην δε και μέχρις άπο- 25 βιωΰεως εν πολλή φροντ^ί. την του άρχιποίμενος κα&αίρεΰιν του Πολύευκτου τιθέμενος, λέγεται δε πρό τίνων ημερών της αύτοϋ τελευτης λί&ους νυ- κτός φέρε6&αι μετά ροίζου πολλού κατά τών αύ- τοϋ θαλάμων, καϊ τούτο ύυμβαίνειν επι πλείους 3ο νύκτας , καϊ νομίβαι μεν τον βαΰιλέα παρά τίνων άν&ρώπων λι&ολευΰτεΐΰ&αι, καϊ πολλούς περιότήΰαι τοΓ? βαΰιλείοι ς , οίς έπιτετήρητο το γινόμενον' άλλ* 72 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XXIII. ουδείς ωφ&η τών λί&ων πομπενς' ο&εν ονδ' εζ ανθρώπων το έργον νενόμιΰτο πράττεΰ&αι. 23 Και 6 μεν Κωνΰταντϊνος τον έπικλωΰ&έντος ^ αντώ μίτου ραγέντος τον οριΰ&έντος αντω χρόνον της βιοτής άπεβίω, 6 νιος δε αντον ' Ρωμανός , ός δ και παιδίον έλέγετο, της ανταρχίας έπείληπτο. παι- δίον δ' έλέγετο, ονχ ότι πία(^κ% ων ηλικίας της βαΰιλείας έκράτηΰεν , ήδη γαρ άνδράΰι ΰνντέτακτο, αλλ" άντιδιαΰτελλόμενος προς τον μητροπάτορα'Ρω- μανόν, οντά πρεΰβύτην καϊ υπερήλικα, εί δε τις ει- ίο ποι ιιαιδίον αντον καλειΰ&αι, ότι καϊ παιδαριώδης ην αντώ η ζωή, καϊ τοντο τω εκείνον ή&ει άρμο- διώτατον. άρτι δε των ΰκήπτρων γενόμενος εγ- κρατής, τον ν ιόν αντον Βαΰίλειον ταινιοϊ και κλή- σεως βαΰίλικής άξιοι, είτα καϊ δεύτερος αντω ιό Τ) έτέχ&η νίός, έπϊ τω πάππω Κωνΰταντίνω την κλή- 6ιν λαχών. αντδς μεν ονν 6 "Ρωμανός τρνφαις και ήδυπα&είαις έζέδωκεν έαντόν καϊ έκδεδιητημένϊ] ζωή καϊ άνδράΰι ΰννήν διεφ&αρμένοις τε καϊ λοι- μοΐς, την δε της βαΰιλείας διοίκηΰιν νπό τον πραι- 20 πόΰιτον και παρακοιμώμενον τον Βρίγγαν Ίωΰήφ έποιήΰατο. πέμπεται τοίννν Νικηφόρος μάγιΰτρος ό Φωκάς ο δομέΰτικος των ΰχολών κατά των εν Κρήτη Σαρακηνών ΰνν άζιομάχω ΰτρατώ , και δι' επτά μηνών πολλάκις τοις βαρβάροις ΰνμπλακεϊς 2όί καϊ πάΰαν πολιορκητικήν τοις αντών άΰτεΰιν έπα- γαγών μηχανήν, νφ' έαντόν αντά έποιήΰατο, είτα και την αντών μητρόπολιν τον Χάνδακα έζεπόρ- &ηΰε και τον άρχηγόν τών εν Κρήτη Σαρακηνών, Κονρονπην καλούμενον , έχειρώΰατο και τον μετ Μ Λν III 158 αντον τών άλλων πρωτεύοντα, ώνομαΰμένον δε ΡΙΙΐνΐ'Λνεμάν. και εί μη δια φήμην κρατονΰαν ως 6 της 1ΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XXIII. 73 Κρήτης τους Σαρακηνούς έ^ελάοων "Ρωμαίος των "Ρωμαϊκών έκ τρόπον παντός έπιλήψεται Οκήπτρων έκεϊ&εν 6 Φωκάς μετεκέκλητο, τάχα τέλεον αν ή νήαος δεδούλωτο καϊ οί Σαρακηνοί ταύτης αν άπη- δ λά&ηβαν. καϊ τον Λέοντα δε τον Φωκάν τον τον Νικηψόρον όμαίμονα κατά τον Χαμδάν , 0£ τον Χάλεπ έκράτει, 6 "Ρωμανός ΰύν δννάμει άπέβτειλε, καϊ οντο^ θέ τω Χαμδάν βνμμίζας ήττα κατά κρά- τος τον βάρβαρον, ως το πολύ μεν της αύτον ίο στρατιάς εν τη μάχη πεΰεϊν , το δ' άλλο γενέύ&αι άλώύιμον, αντον δε τον βτρατάρχην μόλις 6νν εν- αρι&μήτοις δννη&ήναι φνγειν. και 6 μεν Λέων έπανελ&ών και μεγαλοπρεπώς νπεδέχ&η καϊ έπινι- κίω δριάμβω τετίμητο. μελέτη δέ τίνων κατά τον β 15 αντοκράτορος έφωρά&η και οι ταντην όνρράψαντες και οι τούτων βννίβτορες ΰννεϋχέ&ηΰαν, πλην ούκ άπηνώς έκολάβ&ηβαν. 6 μάγιΰτρος δε Νικηφόρος 6 Φωκάς έκ της Κρήτης μετακλήσεις ονκ είά&η προς το Βνζάντιον έπαναδραμειν, άλλ' έκελεύό&η 2ο προς την έωαν μετά πάΰης χωρηΰαι της ΰτρατιάς- 6 γάρ Χαμδάν αύ&ις κατά "Ρωμαίων χωρήΰειν ήλ~ πίζετο. εν γούν Σνρία γενόμενος 6 Φωκάς, και τούτω κατά ϋνϋτάδην μαχεΰάμενος, καϊ ηττηΰε πε- ριφανώς και την Βέρροιαν άτερ της ακροπόλεως 25 έζεπόρ&ηΰε καϊ πλοντον έκεϊδεν πλεϊΰτον 6ννή- γαγε και δοριαλώτονς ηλαβεν ονκ εύαρι&μήτονς και πολλούς δεΰμίονς χριστιανούς της αιχμαλωσίας Ο άπέλνΰε. λέγεται γονν εν αρχή της ανταρχίας τον "Ρωμανού τών 'Λγαρηνών πάΰαν χώραν λεηλα- 30 τούντων εις άπορίαν περιΰτήναι τον αυτοκράτορα, καϊ τον Φωκάν Νικηψόρον προΰχαλεόάμενον έρέ- 6&αι τούτον πώς εις το κατόπιν "Ρωμαίοις περιη- 74 ΙΛΒ. XVI. Ο ΑΡ. XXIII. νέχ&η τά πράγματα, τον δε μηδέν νποΰτειλάμενον έλεν&έρω ψάναι φρονήματα διότι αν μεν βασιλεύεις, 6 δ' έμός πατήρ ΰτραταρχεΐ, ΰυ μεν της αρχής ονχ ώς δέον έπειλημμένος, εκείνος δε φιλοχρήμα- των, ει βούλοιο δε, μεταβλη&ήΰονται 'Ρωμαίοις καΐ 5 τά φρονήματα καϊ τα πράγματα, πλην μη ά&ρόαν ϋ οΐον έΰεβ&αι την μεταβολήν.ν 6 δε βαύιλενς τού- των άκούΰας έπέτρεπεν αντω μεταχειρίύαΰ&αι τήν πράζιν ώς βονλεται, και ος αντίκα έπεμελεΐτο τον όπλιτικού τό τε ον διατάββων καϊ άλλο έγκατα- ίο λέγων και γνμνάζων εις άπαν βτρατιωτικόν έπιτή- δενμα. καϊ οντω τάς τάζεις άναπληρώΰας καϊ κα- θοπλίΰας τονς βωλοκόπονς και τό προφητικδν αντοΐς άντίρροπον τέμενος, εις μαχαίρας αντοΐς δηλαδή ΰνγκόφας τά δρέπανα καϊ εις ζιβύνας τά άροτρα ΐ5 ϋνν αντοΐς τά &ρνλούμενα ραδίως έβτηΰε τρόπαια, τριΰϊ όΝ' έτεΰι διαπεττεύΰας τήν δαΰιλείαν 6 'Ρω- μανός και μικρόν έπέκεινα μετέΰτη της ενταύθα ζωής, η φαρμάκω δηλητηρίω κατά τινας ή ςρ'./1^(5ο- νίαις καϊ μίζεΰιν έαντόν κατατείνας και ταύταις 2ο δαπανήβας τήν ίΰχνν τον ΰαρκίον, τήν βαΰιλείαν λιπών τοις νίοΐς άμφοΐν καϊ τη τούτων μητρι Θεο- φανοΐ. τον δε Ρωμανού θανόντος 6 Φωκάς Νικη- ΈΊΙί98ψόρος κελεύΰει της βαβιλίαβης ήκεν εις τό Βνζάν- τιον και κατήγαγε θρίαμβον έπι τοις έκ Βερροίας 25- κεκομιβμένοις λαφύροις, όθεν καί τι μέρος της τί- μιας έΰθήτος τον βαπτιΰτού Ίωάννον έκόμιύε. τον Βρίγγαν δε αυτόν νφορώμενον ώς βαΰιλειώντα κα- τεΰοφίΰατο οντω. ΰνν ένι των θεραπόντων εσπέ- ρας κατέλαβε τήν κατοικίαν αντού και ίδιαίτατα τον 30 Βρίγγαν παραλαβών, δι έρωτος είναι αντω προ μακρού τήν μοναδικήν βιοτήν όρκοις έβεβαίον και ΜΒ. XVI. ΟΑΡ. XXIII. 75 παλαμναιοτάταις άραΐς. και "πάλαι άνη έλεγε "προς ταντην ώρμηκειν, ει μη με τών βαο ιλέων ή χρηότή έπέΰχε διά&ε6ις. μη ονν μάτην νπόπτενε κατ εμον ώς της βαΰιλείας έρωτα τρέφοντος' εγώ γαρ ο6ον ηδη και των πραγμάτων έκΰτήύομαι." καϊ τοις λό- Β γοις πίΰτιν έδίδον, δείζας αντω ράκος τι τρίχινον,νίΐιιι*>$ Ό εν χρω περιέκειτο, τή εζω&εν αντον περιβολή καλνπτόμενον. τούτοις τοΓ^ λόγοις καϊ τω τριχίνω ε6&ηματι τον παρακοιμώμενον όνναρπάδας εΰχε των ο ποδών αντον προκνλινδούμενον 6 Φωκάς και 6νγ- γνώμην αιτούντα, καϊ 6 βαΰιλενς δε Στέφανος 6 τον Αακαπηνον εν Αέββω τηρούμενος κατά Μη&ν- μναν ύποπτος ην ' αίφνίδιον δε καϊ εξ ουδεμιάς φα- νεράς αιτίας &ανών νπο-ψίαν δέδωκε παρά της βα- ιζΰιλίβΰης κατεργαΰ&ήναι Θεοψανονς. 6 μέντοι των Βονλγάρων άρχηγετών Πέτρος, της γνναικος αντον &ανούόης, τάς προς (Ρωμαίονς άνακαινίζων ΰπονδάς ομηρονς παρέύχε δύο οίκείονς νίονς Βορίΰην και Ρωμανόν, και 6 μεν άπεβίω, οί $' εκείνον παίδες ίο άπελ&εΐν ειά&ηύαν εις τα οικεία και την πατρώαν άρχην κατακτήβαό&αι. ενός γαρ τών κομητών των Ο εν Βονλγάροις τέόααρες παίδες, Λαβίδ , Μωΰης, ^ Ααρών, Σαμονήλ, άπο6τατηΰαντες τονς Βονλγάρονς ανέΰειον. τον Φωκά δε Νικηφόρον εις τον οίκον 25 εαντον τον εν Καππαδοκία άποδημήΰαντος 6 παρα- κοιμώμενος μετεμέλετο , οτι παρεχώρηΰεν αντω της έπ οίκον αποδημίας" και ην αντω δια φροντίδος οτι πολλής τον άνδρα άποΰκενάόαΰ&αι. γράφει τοί- ννν προς Ίωάννην μάγιΰτρον τον Τζιμιβκην, άνδρα 3ο γενναΐον καϊ εν άριβτεύμαβι διαβόητον, ΰτρατηγονντα τότε τον δέματος τών Ανατολικών, και προς τον μάγιΰτρον 'Ρωμανόν τον Κονρκούαν, επίΰημον οντά 76 ιίβ. XVI. ΟΑΡ. XXIII. XXIV. κάκεΐνον εν βτρατηγήμαΰι και της Ανατολής τότε < οτρατηλατούντα , ώς ει τον Φωκάν καταβχόντες ή Ό μοναχόν αποκείρουΰιν η άλλως εκ μέβου ποιήαουΰι, την μεν των Οχολών της "Ανατολής αρχήν λήψεται 6 Ι Ιωάννης καϊ δομέβτικος εβται των εωων δυνάμεων, 5 6 ^Ρωμανός δε της δύβεως κλη&ήβεται δομέβτικος. έπει δε τα γράμματα καϊ άμψοϊν έκομίΰ&ηΰαν , και άμφω ταύτα δεικνύουβι τω Φωκά, καϊ προς άπο- βταΰίαν ηρέ&ιζον. τον δε αναδυομένου προς την έγχείρηβιν , είτε πλαττομένου είτε καϊ άλη&εύοντος, ι4 εκείνοι τα ζίφη γυμνώΰαντες άνελεΐν ήπείλουν αυ- τόν, ει μη πείδοιτο. και ος τη βία τάχα νικώμενος έδε%ατο την άνάρρηΟιν , και υπό πάντων των εωων Έ>Ι1199ταγμάτων αυτοκράτωρ εύφημή&η 'Ρωμαίων. λέγεται δε οτι ου μόνον ήρα της βασιλείας, άλλ' ούχ ηκιΰτα ιδ και της Θεοφανοϋς , και ως ένέτυχε ταύτη διάγων κατά την μεγαλόπολιν. 24 "Αρτι δε της φήμης εις το Βυζάντιον κηρυζάύης τα κατά τον Φωκάν, ο παρακοιμώμενος Ίω6ηφ ήγω- νία. δ μέντοι του τυραννοϋντος πατήρ 6 Φωκάς 2ο Βάρδας τη μεγάλη του &εοϋ έκκληΰία προΰπέφεν- γεν. 6 δε του Νικηφόρου σύγγονος Λέων ί'αχνΰεν άποδράναι και ένω&ήναι τω άδελφω. τούτο τον παρακοιμώμενον εις άμηχανίαν πολλήν περιέότηΰε' δυΰέντευκτος δε ων πάΰιν ην μιΰητός, ο&εν άπαν- 2^ Β τες έχαιρον, ει τά της βαΰιλείας περιβταίη εις έτερον καϊ περιαιρε&είη ούτος εκ μέβου ' διό και ύυνέτρεχον άπαντες εις το μέγα τέμενος του &εού. όπερ μα&ών 6 Βρίγγας, δέον έπιεικέβι λόγοις το πλήθος μετελ- %όντα την τούτου καταμαλάζαι όρμήν, 6 ό£ άπειλαΐς 30 μάλλον αυτό έζετράχυνεν, ειπών ως "εγώ καταπαύ- σω αύτοΐς τά όρμήματα, οίκονομηΰας ώνονμένους ΜΒ. XVI. ΟΑΡ. XXIV. 77 αυτούς αΐτον εις τον εαυτού κόλπον φέρειν τον του νομίΰματος εκαβτον" τούτο το πλήθος άκου6&εν έζέμηνεν. άπεχ&ώς δε προς τούτον τον Βρίγγαν έχων 6 πρώην παρακοιμώμενος 6 Βαΰίλειος και &ε- 5 ραπείαν έχων περί εαυτόν δαψιλή , εβπέρας ήδη Ο καταλαβούόης, τους εαυτού &εράποντας κα&οπλίβας εις διάφορα μέρη της πόλεως έζαπέότειλε, και πολ- λάς οικίας «κεινοί. πλή&ει άΰτικών ένω&έντες των άντιπραττόντων κατέΰτρεψαν , καϊ αυτού δήτα τού ο Βρίγγα, και άνθρωποι δε πολλοί άνηρέ&ηΰαν. ταύτάν?11Ι160 δ' εποίονν^ και άμα Νικηφόρον εύφήμουν πανταχού αυτοκράτορα, έντεύ&εν αμείβονται τα της τύχης τω Βάρδα Φωκά και τω Βρίγγα. 6 μεν γαρ τεΰ-αρρη- κώς έ%ηει της έκκληϋίας, δ δε Βρίγγας εις αυτήν 5 είόήει ικέτης ελεεινός. 6 δε παρακοιμώμενος Βασί- λειος και οΓ περί αυτόν τριήρεις έτοιμάΰαντες , και αυτήν τήν βαΰίλειον, και 6υν αύταϊς εν Χρυΰοπόλει γενόμενοι, τον Νικηφόρον έκεϊ&εν εις το "Εβδομον αγουΰι, κάκεΐ&εν ΰύν προόδω δημοτελεΐ εις τήν με- Ώ ίο γάλην έκκληΰίαν άφίκοντο, καϊ ταινιοΐ τον άνδρα 6 πατριάρχης Πολύευκτος, ή δε βαβιλϊς Θεοφανώ αύ- τίκα των ανακτόρων έζω&η&εΐΰα εις το Πετρίον απά- γεται" 6 #£ παρακοιμώμενος Ίωΰήφ εις Παφλαγονίαν περιορίζεται καϊ μετά δύο ένιαυτούς άπεβίω. Βάρ- δας δε ό τού Νικηφόρου πατήρ Καΐΰαρ τετίμητο. μετ ολίγας δ\ ημέρας έαυτω τήν Θεοφανώ Συνοι- κίζει ο βαβιλεύς, και κρεών άπεχόμενος, έζότου Βάρ- δας 6 παις αυτού τω οίκείω άνεψιω τω Πλεύΰη προΰπαίζων άόρατι παρ' εκείνου βλη&εις άκοντος τέ&νηκεν , έκτοτε καϊ τούτοις ,έτρέφετο. εν δε ττ^ΡΠ200 κατά τα βαΰίλεια Νέα έκκληΰία της ιερολογίας της γαμικής τελούμενης παρά Πολύευκτου τού πατριάρ- 78 ιλβ. XVI. ΟΑΡ. XXIV. χου έν τη είβόδω τη προς το θυΰιαΰτήριον ήδη ταΐς κιγκλίΰιν έγγίΰας 6 βαβιλεύς έκωλύ&η παρά του πατριάρχου 6υνει6ελ&εΐν , ώς έ&ος αύτώ , φήΰαντος ει μη πρότερον έπιτιμίοις δουλεύβει των δευτερο- γαμούντων, μη δειν αυτόν της προς το %υ6ια<5τη- ριον είΰόδου κατατολμάν. τούτο δυβφόρως ήνεγκεν 6 κρατών, και έμηνία τω πατριάρχη, έγένετο δε τις και λόγος, δι ον ούδ' έπιβήναι αυτόν όλως του ιε- ρού δαπέδου ΰυνεχώρει 6 πατριάρχης, έλέγετο γαρ ανάδοχος γενέα&αι 6 Νικηφόρος των της Θεοφανοϋς ι$ παίδων εκ του αγίου βαπτίΰματος, καΐ άπητει ο πα- Β τριάρχης η διαζυγηναι της βαΰιλίΰβης η πόρρω εί- ναι των ιερών, αλλ' εκείνος της Θεοφανοϋς ουκ άπείχετο' έτι γαρ 6 ταύτης έρως έφλέγμαινε, κο^- νούται τοίνυν τοις παρουύι τών αρχιερέων καϊ τοΓ& ΐδ της γερουΰίας λογιωτέροις το ζήτημα, οί #£ τον περί τούτου κανόνα τω Κοπρωνύμω έπιγραφόμενοι μη δειν ελεγον ενεργόν λογίζεβθαι τοιοϋδε ανδρός νο- μοθέτημα, και πάντες αύτώ εγγραφον παρέΰχον την περί τούτου αυγχωρηβιν. 6 δέ γ ε πατριάρχης έτι 20 της οικείας ένβτάΰεως εί'χετο, μέχρις ου 6 του βασι- λέως πατήρ 6 Καϊβαρ Βάρδας ενόρκους αύτώ πί- πτεις παρέΰχετο ώς ου γέγονεν ο βαΰιλεύς τών της Θεοφανοϋς παίδων ανάδοχος, και 6 πρωτοπαπάς δε τών βασιλείων Στυλιανός , ος έλέγετο πρώτος κήρυζ 25 Ο της φήμης ταύτης γενέΰ&αι, επί ΰυνόδου μήτ ίδεΐν μήτ ειπείν περί τούτου προς τινας έζωμόύατο. τούτων δε γενομένων έδέζατο τον Νικηφόρον 6 πα- τριάρχης, τών δ" έν Σικελία Σαρακηνών δαόμόν πραττόντων εκ τών "Ρωμαίων εκ παλαιών συνθηκών, 30 6 βαΰιλεύς ούτος ουκ άναΰχετόν ωετο αυτού βασι- λεύοντος τοΓ§ Άγαρηνοις "Ρωμαίους φορολογεΐΰ&αι' Ι,ΙΒ. XVI. ΟΑΡ. XXIV. XXV. 79 διό κατ αυτών εκπέμπει Μανονηλ πατρίκιον, νό&ον οντά παΐδα τον πατραδέλφον αντον Λέοντος, ός δομέΰτικος γεγονώς των ΰχολών επί (Ρωμανον τον γέροντος τνραννίδι επιχειρήαας έπηρώ&η τονς 5 όφ&αλμούς. ούτος τοίννν ο Μανονηλ όνν ναν- τικώ περιφανεΐ τη Σικελία προΰορμιβάμενος ον μόνον ουδέν τι κατώρ&ωόεν , άλλα καϊ λίαν εβφάλη Ό έ% απειρίας και νεωτερικης άγερωχίας η μάλλον άταβ&αλίας ' αυτός τε γαρ δίώλετο και άπαν το ΰνν αντώ ϋτρατιωτικόν. και τα μεν κατά Σικελίαν ΰννε- κύρηβεν οντω. κατά Κιλικίας δέ, και ταύτης δε οι ΆγαρηνοΙ έκράτονν , εκπέμπει ο βαΰιλενς Ίωάννην μάγιβτρον τον Τζιμιΰκήν , της Ανατολής προκεχει- ριΰμένον δομέβτικον. 6 δε προς 'Άδαναν άφιν.όμενος ΐ5 τοις εν ταύτη τε βννεπλάκη 'Λγαρηνοΐς καϊ κατ αν- τών έότήΰατο τρόπαιον. κάντεν&εν μέγαν αντον ^"νν III 161 πρότερον εν ΰτρατηγίαις η φήμη έκηρνττεν. "Ηδη δε δεύτερον ένιαντόν άνύων 6 Νικηφόρος 25 εν τη αρχή αντός εξ,ειΰι κατά Κιλικίας μετά βαρείας 2ο χειρός , και την Θεοφανώ μετά των παίδων αύτηςρΐ!20ΐ επαγόμενος, καί την μεν προ της Κιλικίας κατά το Λριζίον, φρούριον δε τούτο, κατέλιπεν, εκείνος δε τη Κιλικία προββαλών αίρει την 'Λνάβαρζον 'Ρωΰόν τε και 'Άδαναν, πόλεις δ' αύται Κιλίκων, αλλά μέν- 25 το*, καϊ φρούρια πλείονα, τη δέ γε Ταρΰω καϊ τη Μο-ψονεατία ούκ έκρινε προββαλεΐν διά τον χειμώνα η τον έρωτος αντον της Θεοφανονς προς έκείνην άν&έλκοντος' άπηει γάρ ΰνν αύτη προς Καππαδο- κίαν. κάκεΐ&εν τον έαρος ηργμένον εις Κιλικίαν 3ο άν%νπεν06τηβε , καϊ αυτός την Μοψονεΰτίαν επο- λιόρκει, τη Ταρβώ δε τον άδελφόν έπέϋτηβε Λέοντα, της δε Μοψονεΰτίας μέΰον ποταμω τω Σάρω διαι- 80 ΙΛΒ• XVI. ΟΑΡ. XXV. Β ρονμένης, το μεν εν μέρος ταύτης έάλω πολιορκού- μενον, οι ά' εν τούτω ΆγαρηνοΙ προς το λοιπόν μετεχώρηβαν, τω καταλελειμμενω πυρ εμβαλόντες' είτα καϊ το έτερον εαλώκει, και ουδείς εκεΐ&εν διέ- δρα. την δε της Μοψουεότίας έκπόρ&ηόιν οι εν τη Τάρα φ μα&όντες τον βαβιλεα επεκαλέδαντο και την πόλιν παραδεδ ώκαΰιν. ημερών δε τριών διελ&ουΰών ϋτόλος εξ Αιγύπτου τη Ταρβώ βοη&ήΰων έζέπλευΰε, προΰοκεΐλαι δε τη χερΰω ον ΰυγκεχώρητο' διό καϊ αν&ις άπεπλευΰεν' άνεμων δε πνοαΐς βιαίαις περι- πεπτωκώς καϊ τριηρεΰι 'Ρωμαϊκαΐς 6 πλείων άπώ- λετο. 6 δε βαΰιλεύς επανεζευξεν εις την Κωνΰταν- τινούπολιν τάς της Ταρόού πύλας καϊ τάς της Μο- ψονεβτίας επαγόμενος εκ χαλκού πεποιημενας και Ο τέχνης δ εικννούϋας άκρίβειαν, ας κάκεΐνος επικοΰμή- 6ας τάς μεν τω κατά την άκρόπολιν εωω τείχει προ<5- ήρμοόε, τάς δε τω τείχει τω δυτικώ. καϊ τω &εώ δε άπαρχάς οίον της εαυτού ότρατείας αττο^ιόονς• τους τιμίονς ϋταυρούς , ους οι βάρβαροι ελαβον, οπηνίκα 6 Στνππειώτης τών βχολών δομέύτικος ων καϊ πο- λιορκών την Ταρΰόν εκ κακοβονλίας δυΰτνχηματι περιέπεσε, τω &είω τεμένει της τον &εού λόγου Σο- φίας άν έ^ετο. και την Κύπρον δε\ παρά Άγαρηνών κατεχομένην, δι' αυτού η ^Ρωμαίων αρχή προόεκτή- 6ατο. είτα τη Συρία επήλ&ε, και πόλεις εκπορ&ήΰας και χώρας ελών προς τω Λιβάνω καϊ τη παραλία κειμενας ήλ&εν εις Άντιόχειαν. τών δ' Άντιοχεων άντικαδιΰταμενων έρρωμενέΰτερον , ηδη δε και τών Ό επιτηδείων επιλιπόντων τοις βτρατιώταις και τέλμα- τος ε'ξ νετον γεγονότος πολλού , άπέΰτη της πολιορ- κίας, και προς την τών πόλεων νπερκειμένην έπανε- λήλν&εν, έπηγμενος και τό τού ΰωτήρος Χριΰτον ■ ίΛΒ. Χ ΥΓ. ΟΑΡ. XXV. 81 Γερόν και θείον εκτύπωμα, ο εν κεράμω ενρε κατά την Ίεράπολιν την των Σύρων , και βόβτρυχον τον βαπτιΰτοϋ Ιωάννου αΐματι πεφυρμένον. εν μεν ονν ατρατηγίαις τοιούτος οντος έγεγόνει 6 αυτοκράτωρ, 5 καϊ έπι μακρόν ηύζήκει Ρωμαίοις τά όρια και της αυτών ηγεμονίας ενέτεινε τά ΰχοινίύματα. αλλά δι* αιτίας τινάς πάΰιν ην βτυγητός' αί ό*' αίτίαι ότι των ΰύν αύτω τή αποστασία έπιχειρησάντων στρα- τιωτών κακώς διατιθέμενων τους οϊς αν εντυχοιεν ίο των κακουμένων ουκ έπεστρέφετο , καϊ οικιών 3Τολ-ΡΙΙ202 λών περιφανών τε ανδρών καϊ δημοτικών διαρπα- γειβών ως ούδενός κακοϋ γεγονότος διεκειτο, μάλ- λον μεν ούν και ένετρύφα ταΐς εις τους αστούς παροινίαις , καϊ ταϋτα συναραμένους αύτω προς το 15 της βασιλείας τυχεΐν, και ότι προφάσει τών συνε- χών πολέμων καιναΐς είσφοραΐς και τών αρχαίων αύζήσεσι καϊ ειδών εισπράξει παντοδαπών εζέτρυχε το ύπήκοον, και ούδεν άμεινον πολεμίων το στρα- τιωτικόν διετίθετο τοις προς ους αν τών υπηκόων 20 έπεχωρίασεν. έπι τούτοις διά τάς πυκνάς εκστρα- τείας ενδειαν £χειν χρημάτων προφαβιξόμενος , *τάς μεν διανεμομένας τή γερουσία βαβιλικάς δωρεάς κατά μέρος ήλάττωσε, τάς δ' άπονενεμημένας ανέ- καθεν τ εμένεΰιν ιεροΐς και εύαγέσιν ο'ίκοις επετείους^ III 162 25 δόσεις έσχόλασε τέλεον. είτα και ψήφισμα βασίλειον Β εθετο εν άκινήτοις τάς έκκληβίας μη έμπλατύνεσθαι, καϊ ή πρόφασις, ότι κατ εκείνον υπό τών αρχιερέων ούκ είς δέον τά τών εκκλησιών αναλίσκονται, είτα τών τότε αρχιερέων καϊ του άρχιποίμενος Πολυεύ- 3ο κτου διαφερομένων περί τών ψήφων , και τών μεν είς εαυτούς έλκόντων την άδειαν του ψηφίζεσθαι ους αν έγκρίνοιεν , του δε τάς ψήφους αίτιωμένου, ΖΟΝΑΚΑ8 IV. 6 82 ΙΛΒ. XVI. ΟΑΡ. XXV. ως ονκ άπα&ώς γινομένας ονδε κατά γνώμης εν%"ύ- τητα, και ΰπενδοντος κοινονβ&αι αντω τονς άρχιε- 0 ρεΐς περί των μελλόντων ψηφίξεΰ&αι , 6 βαΰιλενς αφορμής εκ τοντον δραζάμενος εις οίκείαν έ%ον<5ίαν το πάν της των έπιύκόπων μετήνεγκε προχειρίβεως, 5 μηδένα κελενβας γνώμης άτερ αντον εις έκκληβίαν οϊαν δη τίνα 6τέλλε6&αι, αλλά καν ετε&νήκει επί- σκοπος, βαύιλικόν νπηρέτην είς την χηρενβαβαν έκ- κληβίαν εξέπεμπε, και γλίβχρως παρ1 εκείνον των αναγκαίων γινομένων άναλωμάτων αντος ωκειοντο ίο τα περιττενοντα. ον διέλιπον δ' εν ταΐς χώραις άπάβαις αντον βαύιλενοντος απογράφεις βτελλόμε- νοι έπόπται τε και οτρατενταί καϊ οι κεκλημένοι πρωτονοτάριοι, οϊ παντοίαις κακώβεβιν εξεπίεξον το Ό νπήκοον καϊ είς έβχάτην απορίαν ΰννήλαβαν, ονδε ΐ5 των παντάπαβιν απόρων φειδόμενοι, αλλά τοντονς μεν ταΐς δρομικαΐς ύτρατείαις έγγράφοντες , τονς δε πρώην τανταις νποκειμένονς είς τάς πλενβτικάς με- τεγγράφοντες, τονς δε πλωίμονς μετατι&έντες είς βτρατιώτας πεξονς , τονς δε πρϊν τοιοντονς τοΓ άφίκετο' Βουκολέων ο τόπος ώνόμαΰται, οτι λίθι- νος λέων εστίν εν αύτω βοός έπιβεβηκώς ομοίου και τω ευωνύμω πόδι κατέχοντι το κέρας αυτού περιΰτρέφων τον αυχένα τον του βοός. ένθα γενό- μενος Οαργάνην τε κα&ειμένην άνωθεν καθορα και 15 δι αυτής άνιμάται παρά θεραπαινών της Θεοφα- νοϋς και αυτός καϊ οι 6υν αύτω. ήΰαν δε ο Βούρτ- ζης Μιχαήλ έγκοτών τω βαΰιλεΐ καϊ αυτός δια την όργήν, ώς εΐρηται, την άλόγιύτον, καϊ Λέων 6 'Λβα- λάντης καϊ ο μελάγχρους Θεόδωρος, ον δια το τού 20 είδους μελάντερον έκάλουν ' Άτζυποθεόδωρον , και έτεροι δύο. άψοφητϊ τοίνυν ύποδύντες τον κοι- τώνα τον βαΰίλειον, και τούτο γαρ αύτοΐς ή Θεο- φανώ κατεπράζατο, εύρον τον Νικηφόρον χαμαιεύνην Ί?Ώ.208υπνώττοντα, και τις αύτω λάξ ένθορών και ένυβρίΰας 25 διύπνιΰεν. ώς δε την κεφαλήν εκείνος διυπνιΰθεϊς άνεκούφιΰε, δέχεται κατ1 αυτής ευθύς καιρίαν πλη- γήν, ήτις αύτω δεινώς διέΰειΰε καϊ το 6ωμα και την ψυχήν. είτα 6 μεν Τζιμιΰκής επί της βαβιλείου κλίνης κεκάθικε, τον δε Φωκάν ήδη παρειμένον βο εκατέρωθεν ύπερειδόμενον αύτω παρεοτήύαντο. 6 δε τάς αιτίας αυτόν ήρώτα δι' ας κεκάκωτο παρ1 ΜΒ. XVI. ΟΑΡ. XXVIII. ΕΙΒ. XVII. ΟΑΡ. Ι. 91 αυτόν, ώς δ' εκείνος προς ονδεν άπεκρίνατο , μό- νον δε το "κύριε, βοή&ει" έφ&έγγετο, εγκελεύεται τοις περί αντόν ταΐς λαβαΐς των ξιφών τάς γνά- θους αντον παίοντας ανν&ρανβαι ή διαβείΰαι τους ί οδόντας αντω. εϊτά τις ε%όπι6%εν δόρατι βάλλει κατά νώτον αντόν, και το δόρν δια των 6τέρνων έξέ- πεΰε. και %•ορύβον παρά των προκοιτούντων γε- γενημένον, ήδη γάρ εις αΐΰ&ηΰιν ήκον της έπιβον- β λής, καϊ την κεφαλήν τον ανδρός έκπεπνενκότος ιο άρτι εκτέμνονΰι, και διά &νρίδος τοις ΰωματοφν- λακονΰι δεικνύονΰι, και οντω την εκείνων όρμήν καταπαύονβι. λέγεται δ' ότι προ ημερών ολίγων εγγραφον ενρεν εν τω κοιτώνι ο Νικηφόρος δη- λονν την έπιβονλήν. 6 δε τον βαΰιλέως Νικηφό- 15 ρον αντάδελφος 6 Λέων το γεγονός εγνωκώς 6νν τω νΐώ Νικηφόρω τή μεγάλη έκκληΰία προΰπέφεν- γεν. ην δε 6 αναιρέσεις βαΰιλενς ετών πεντήκοντα καϊ επτά , «ξ ων εξ και μήνας τοΰοντονς τών 6κή~ πτρων εκράτηϋε τών ^Ρωμαϊκών, και 6 μεν ον- 20 τως άπέτιΰε το χρεών. Γ0 #έ Τζιμιΰκής τής βαΟιλείας γενόμενος έγκρα- 1 της καϊ τους τον 'Ρωμανον παίδας κοινωνούς πε- ° ποίητο τής αρχής παΐδας ετι τνγχάνοντας, τον δε παρακοιμώμενον Βαΰίλειον, ον 6 Φωκάς τετίμηκε $5 πρόεδρον, μήπω πρώην όντος τον αξιώματος, προβ- λαβόμενος ώς εντριβή περί την τών κοινών πραγ- μάτων διοίκηΰιν, αύτώ την πάΰαν οίκονομίαν άνέ- &ετο. και ος τους τω Νικηφόρω προΰήκοντας ή καϊ άλλως εννοιαν έκείνω τηρεϊν νποπτενομένονς εκ μέ- *ο 6ον πεποίηκε 7 τον μεν κονροπαλάτην Λέοντα και τον νίόν αντον Νικηφόρον εν Λέΰβω περιορίβας, τω δ' ετέρω τον Λέοντος νίώ τω Βάρδα όριον &έ- Ί> 92 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. Ι. μένος περιγραπτόν την 'Λμάύειαν και άλλους άλ- λως μετελδών και οικονομηβάμενος. τους δε παρά τον Νικηφόρου φυγαδεύοντας κατήγαγεν , οίς καϊ αρχιερείς βυνηρί&μηντο^ ο6οι μη υπόγραψαν εν τω τόμω υπέκυψαν , δι ου τε&έΰπιβτο μη άνευ εκεί- 5 νου αρχιερέα τινά προχειρίζεϋ&αι. είτα άπειΰιν ό "Ιωάννης εις την μεγάλην έκκληβίαν ταινιω&ηΰόμε- νος* αλλ1 ουκ είά&η παρά του Πολύευκτου εις τον Λν III ΐοτναόν είβελ&είν, ως φόνω μεμιαΰμένος. πράως δε την επιτίμηβιν 6 Τζιμιβκής ενεγκών άπελογεΐτο μη κ αυτός αύτόχειρ γενέβ&αι του φόνου, έλεγε δε τον 'Λβαλάντην καϊ τον Άτζυπο&εόδωρον επιτροπή της 1ΡΙ12ϋ9Θεοφανοϋς τον Νικηφόρον διαχειρίΰαΰ&αι. την μεν ούν Θεοφανώ ό πατριάρχης άπήτηΰε των βαύιλείων άπελα&ήναι και περιοριο&ήναι και τους αύτόχειρας ι§ του Νικηφόρου εκδιωχ&ήναι, τον δε τόμον, ούπερ έμνήβ&ημεν , διαρραγήναι καϊ αυτόν τον Ίωάννην δέζαβ&αι επιτίμια. ό δε πάντα ποιήοαι ύπέύχετο, και αύτίκα ύτελλει καϊ κατάγει την βαΰιλίδα των ανακτόρων καϊ τον τόμον εκεί κομι6&έντα διέρ- 2& ρηξε , καϊ ην εν ίδιώταις τελών είχε περιουΰίαν, διανειμαι πένηΰιν έπηγγείλατο. τούτων δε γενομέ- νων κατά την γενέδλιον του αωτήρος ημών και &εοϋ εορτήν, άμα τε την εις την έκκληΰίαν επιτρέ- πεται ειΰοδον καϊ άμα τω διαδήματι ύτέφεται, την 2$ άε Θεοφανώ εις Προικόνηΰον περιώριΰεν. ούτω Β μέντοι αναρρήσεις, επεϊ άρχιερέως ή μεγάλη Αν- τιόχεια χηρεύουοα ην, προχειρίζεταί τίνα μοναχόν Θεόδωρον, ος αύτω προέφη της βαύιλείας τυχεΐν, καϊ μη ΰπεϋΰαι μηδ' άρπάΰαι αυτήν, άλλα μείναΐ30 ώΰπερ την εκ του &είου προχείριΰιν. οΰπερ την άρ- χιερωΰύνην καταδεζάμενος άζίωύιν ε&ετο προς τον ΙίΙΒ. XVII. ΟΑΡ. Ι. 93 Ίωάννην τους Μανιχαίους εκ της έωας μετοικίβαι προς τά έβπέρια, πολλούς τή αυτών μυΰαρα αιρέβει δια- φθείροντας, ου την άζίωβιν πληρών εις Φιλιπ- πούπολιν μετήγαγε το γένος τών Μανιχαίων, 6 δε 5 πατριάρχης Πολύευκτος τή του Τζιμιβκή άναρρηβει τριάκοντα και πέντε ημέρας έπιβιούς τον βίον με- τήλλαξε, και άντειΰήχθη εις τον άρχιερατικόν θρό- νον της βαΰιλευούύης τών πόλεων 6 μοναχός Βα- σίλειος 6 Σκαμανδρηνός. οι δ' εκ της "Αγαρ, μη Ο ο άνεκτόν ηγούμενοι ύτερεΐόθαι τών πόλεων ας ηδη άφήρηντο , ΰυνελέγηΰαν πανταχόθεν και ΰυνθήκας περί όμαιχμίας πεποιηκότες και τοις Καρχηδονίοις την υφών ήγεμονίαν προΰνείμαντες έ%εΰτράτευ6αν κατά της εν Λάφνη Αντιοχείας και ταύτην έπολιόρκουν. 5 τών ό' εν τη πόλει άνθιΰταμένων αύτοΐς κραταιό- τερον ήγγέλθη τώ βαΰιλεΐ τών εθνών ή ΰυνέλευ- I 6ις. 6 δε κελεύει τώ στρατηγώ Μεσοποταμίας επι- κουρήΰαι τοις πολιορκουμένοις- και πολέμου προς | τους 'Λγαρηνούς ύυρραγέντος οι βάρβαροι, καίτοι |ο πολλαπλάσιοι προς τους "Ρωμαίους οντες} τρέπονται \ τε και ϋκίδνανται. οί δέ γε 'Ρώς, το τών Βουλγά- ρων έθνος και την χώραν αυτών ύφ' εαυτούς #ομ?- βάμενοι και τους ηγεμόνας του έθνους τον Βορί- ο ϋην τε καϊ τον 'Ρωμανόν, οι)κ£Τ6 τών οίκοι έμέμνηντο, ^ άλλ' ηθελον αύτοϋ που μένειν την χώραν κατέχον- τες, προς τούτο δ' αυτούς και ό Καλοκυρός άνηρέ- θιζεν ((εί γαρ βαΰιλεύς (Ρωμαίων άναρρηθηΰομαι 1 παρ' υμών", έλεγε "της τ ε τών Βουλγάρων χώρας Ι παραχωρηΰω ύμϊν και διαθήΰομαι προς υμάς είρή- νην διαιωνίζουΰαν και τά ύπεύχημένα παρέχω κατά το πολλαπλάαιονΓ οί δε τγι τε τών χωρών αρετή θελχθέντες και τοις λόγοις του Καλοκυρού χαυνω- , 94 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. Ι. Μέντες ούτε τω βαύιλεΐ πάντα ποιήΰειν επιτελή τά παρά τον Νικηφόρου ΰφίΰιν ύπεβχημένα έπεί&οντο γράφοντο και τοις πρέββεβιν ώμίληΰαν άλαζονικώ- ΡΙΙ210^£(>οι/. έντεϋ&εν άραϋ&αι κατ αυτών όπλα ήνάγ- καΰτο , και ταΐς 'Ρωμαΐκαΐς δυνάμεΰιν έπιβτήύας 5 ΰτρατάρχην, ον ΰτρατηλάτην ώνόμαΰε, Βάρδαν μά- γιΰτρον τον Σκληρόν, της ήδη &ανου6ης αύτοϋ γα- μέτης αύτάδελφον οντά, δρμήΰαί οι κατά των 'Ρώς ένετείλατο. και δ μεν άπήεΐ' οι βάρβαροι δε τούτο μα&όντες και δ τούτων, εξαρχος έ Σφενδοΰ&λά- ίο βος, τους τε Βουλγάρους δπλίβαντες καϊ ΰυμμάχους προΰειληφότες Σκύλας, οϊ Πατζινάκαι κικλήβκον- ται, και τους την Παννονίαν οίκοϋντας Τούρκους, και ΰτρατιάν εις τριάκοντα μυριάδας άρι&μουμένην βυΰτηΰάμενοι, την Θράκην απαβαν εληίζοντο. του- ΐ5 λ¥ III 168 τ ούν μη θαρρών δ Σκληρός βυμμίξαι και κατά ύυβτάδην μαχεβαβϋ'αι, πολλοΰτόν γάρ ην προς το πλή&ος εκείνων το μετ' αύτοϋ ύτρατιωτικόν, Β ύτρατηγικαΐς με&όδοις τους βαρβάρους κατηγωνί- ΰατο. και πρώτον μεν λόχους κα&ίβας καϊ μόνοις η τοις Πατξινάκαις επελ&ών καϊ εύφυώς αυτούς πε- ριαγαγών εις τους λόχους, τους μεν άνειλε, τους δ* ειλε ζώντας * είτα και τοις άλλοις ΰυμμίζαντι μέχρι μεν τίνος ίΰόρροπος ην η μάχη αύτώ • ως δε τις τών Σκυ&ών καϊ ογκω αώματος και -ψυχής παραΰτήματι 2δ γενναίος είναι δοκών και τών δμογενών απάντων νπερτερεΐν, δρών τον Σκληρόν εφιππον διιόντα τάς ύφ' εαυτόν τάξεις καϊ ταύτας εις άλκήν διεγεί- ροντα, ώρμηΰε κατ3 εκείνου, και κατήνεγκε το ξί- φος κατά τής κεφαλής του ανδρός • το δε τή του 30 κράνους ίβχύϊ καϊ τή λειότητι ούχ ήψατο αύτοϋ. δ δε Σκληρός αύ&ις κατά τής κεφαλής τον Σκύ&ην ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. Ι. II. 95 άντέπληζε , καϊ ή τον ζίφονς καταφορά εις τοΰον- τον γέγονεν ενεργός ως διχη τμη&ήναι τον βάρβα- ρον και ήμίτομα τον ϊππον τα μέρη αύτον εκπε- Ο ΰειν. οι βάρβαροι δε το έργον έκπλαγέντες εις 5 δειλίαν ενέπεύον και εις φνγήν αντίκα έτράπηΰαν, οϊς οι "Ρωμαίοι κατόπιν έλαύνοντες πολλούς μεν άνήρονν, πολλούς δ' εζώγρονν. επανΰε δε της διώ- ξεως τους περί τον Σκληρόν έπελδονύα ή νύζ • τέως δε και οΰοι περιελείφ&ηΰαν τρανματίαι ήΰαν. Και τα μεν κατά τονς 'Ρώς εν τούτοις ήΰαν. 2 Βάρδας δε 6 Φωκάς 6 τον Λέοντος παις, «ξ Αμά- θειας φνγών, εν ή περιώριΰτο, την των Καππαδοκών κατειλήφει Καιΰάρειαν, πολλούς προ6εταιριΰάμε- νος, και τνραννίδι έπικεχείρηκεν , έαντώ περι&έμε- ΐδ νος τά της βαΟιλείας παράΰημα. και 6 πατήρ δε τούτον 6 Λέων ΰύν τω έτέρω νιω τω Νικηφόρω εκ Αέΰβον προς Θράκην έβονλεύΰατο διαβήναι, έχων Ονμπράττοντά οι και τον Άβύδον άρχιεπίβκοπον Ο γνωβ&εϊς δε τους οφθαλμούς πηρω&ήναι καταδικά- !0 ζεται βύν τω νιω Νικηφόρω. λέγεται δε τον βα- ΰιλέα κατά το λελη&ός έντείλαβ&αι τοΓί? επιτραπεϊβι την πήρωΰιν των ανδρών μή έκκόφαι τούτοις τά όμματα, αλλά δόκηΰιν μεν παραΰχεΐν έκτνφλώΰεως, παραφνλάζαι δε τοϊς άν&ρώποις άλώβητον το όράν. τούτων ούν οντω βννενεχ&έντων , γραφή καταλαμ- βάνει βαΰίλειος τον Σκληρόν άρτι τους Σκύ&ας τρεψάμενον διαπεραιω&ήναι προς τήν ε φαν και τω Βάρδα τω Φωκά άντικατ αυτήν αι. και αντίκα άπίβει και προς Καιβάρειαν γέγονε, καϊ οι περί τον Φωκάν εκείνον λιπόντες τω Σκληρώ προΰερρύη- 6αν, μόνος δε μετά τών θεραπόντων περιλειφ&εϊς προς το φρούριον κατέφνγε το Τνροποιόν. ήδη ό'ΡΙΙ211 96 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. II. εγγύς οντά τον είρημένον φρουρών καταλαμβά- νονΰιν αντόν ιππείς πεμφ&έντες προς τον Σκλη- ρού, ων είς Κωνΰταντΐνος 6 Χάρων, δραΰντερος των άλλων, ως εοικεν , ων, προφ&άΰας τους ΰυ- ΰτρατιώτας με& ορμής ΰνντονωτέρας έπήρχετο τω Φωκά ' 6 δε ονράγει και τονς ΰύν αντω περιεϊπε, και 6 Χάρων νβρεΰι τούτον εβαλλε. και 6 Φωκάς "ονκ έδει 6ε" είπεν " άν&ρωπον έν ΰνμφοραΐς τ(Η- αύταις γενόμενον επιπλήΰΰεινΓ τον δε Χάρωνος έν τούτοις έγγίΰαντος τω Βάρδα και βαλεϊν επιχει- ιβ ρούντος αυτόν, εκείνος την κορύνην άνατείνας παίει τον Κωνΰταντΐνον κατά της κόρν&ος, και ταύτην ΰννέτριψε μετά της κεφαλής τον ανδρός, και εν&νς Β είλε τον πεπληγμένον πορφύρεος θάνατος, μια &α- νατω&έντα πληγή, οι δε κατόπιν έλαύνοντες ορών- η τες τον πεΰόντα αφίστανται τής διώξεως, και 6 Φωκάς είΰέδν το φρούριον. είτα και 6 Σκληρός παρεγένετο, και πέπεικεν αντόν προΰχωρήΰαι τω βαΰιλεΐ' καϊ προΰελ&όντα κληρικόν τ ε γενόμενον είς την Χίον περιορίζει δ Τζιμιΰκής. και 6 Σκλη- 20 ρό ρον φήμης φθαΰάύης προς τονς κρατονντας ήτοι- 106 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. V. μάζετο το περιλειφ&εν στρατιωτικόν άντικαταστή- ναι τω αποστάτη, εν τοσούτω δε στέλλεται προς εκείνον 6 Νικομήδειας άρχιερεύς πρεσβεύσων, και πολλά μεν επαγωγά προς είρήνην διειλέχ%η αύτω, άλλ' ουκ έπειθε, δείζας γάρ αύτω 6 Σκληρός το 5 κοκκοβαφες πέδιλον αδύνατον είπε τον άπαξ τούτο νποδησάμενον ραον άποβαλεΐν. \ταύτην την άπόκρι- σιν ώς εγνων οι περί τά βασίλεια, ε'ξ ανάγκης προς μάχην ώρμήκεσαν. ην δε της βασιλικής δυνάμεως ΰτρατοπεδάρχης 6 έκτομίας Πέτρος 6 τον Φωκά, ίο ου και πρώην έμνήσ&ημεν. ώς γούν άλλήλθί£ άν- τεστρατοπεδεύσαντο τά ύτρατεύματα παρά Αιπάραν» η και Λνκανδόν ώνομάζετο, και προς άλληλα συν- ερράγησαν, έπϊ μέν τίνα καιρόν άντεΐχον οί βασι- λικοί γενναίως, έπειτα τρέπονται κα\ αναιρούνται ΐδ πολλοί, και το στρατόπεδον υπό τους εναντίους ΡΠ2Πγενόμενον διαρπάξεται. είτα και την Τξαμανδόν πολυπληθή πόλιν εκ προσελεύσεως των οίκούντων αυτήν είληφώς χρημάτων έσμόν ε'ξ αυτής συνη- %ροίκει. ούτω δε περιγενόμενος του στρατεύματος 20 του βασιλικού πολλούς εκ τούτου προς εαυτόν έπε- σπάσατο, άπεγνωκότας ήδη τάς σώζουσας ελπίδας περί τοις βασιλεύσι, και αύτω προσερρύησαν ου των ανωνύμων μόνον στρατιωτών , αλλά κα\ των περιωνύμων πολλοί, ώς δε ταύτα τω παρακοιμω- 25 μένω ήγγέλδησαν, στέλλεται αύθις Λέων ο πρωτο- βεστιάριος, άκρατον εζουσίαν εμπιστευθείς και πάντα πράττειν οσα και βασιλεύσιν άνεϊται άδειαν είλη- φώς, ειπεν αν τις τη Λατίνων φωνή τον άνδρα Β δικτάτωρα, και συνελ&ών τω στρατοπεδάρχη ο πρω- 3ο τοβεστιάριος έπειράδη μεν ύποσχέσεσι και τιμαΐς τους περί τον Σκληρόν έπισπάσασθαί' ώς δ' άνη- Ι,ΙΒ. XVII. ΟΑΡ. ν. 107 νύτοις εγνω έπιχειρεΐν, παρελάόας νυκτός τον Σκλη- ρόν έχώρει προς τήν Άνατολήν. έντεν&εν δέος τους περί τον Σκληρόν εϊλε περί των φιλτάτων αυτών, καϊ τον άποβτάτην καταλιμπάνοντες τω πρωτοβε- ΰτιαρίω προόδευαν, κάκ τούτου δείΰας 6 Σκληρός τον μάγιΰτρον Μιχαήλ τον ΒούρτζηνΙ προΰκεχωρη- κότα αύτω καϊ 'Ρωμανόν πατρικών τον Ταρωνίτην μετά ΰτρατιάς έπεμψε κατά του πρωτοβεοτιαρίου, οι προΰβαλόντες έκείνω ήττή&ηΰαν. ως δ' έγνώ- 6&η τω Σκληρω ή των πεμφ&έντων ήττα, αυτός ΰύν παντϊ τω νπ' αυτόν ΰτρατεύματι κατά του πρωτοβεβτιαρίου χωρεί, καϊ ΰυρρήγνυται τή μετ Ο αυτού ΰτρατια και νικά. καϊ 6 μεν βτρατοπεδάρ- χης Πέτρος αν ή ρητό , ό #έ πρωτοβεότιάριος εαλώ- κει. αυτή ή νίκη επί μέγα μεν ήρε τά του Σκλη- ρού, τά δε των βαΰιλέων εις άπόγνωΰιν ήνεγκε, καϊ μάλλον οτι καϊ ε&αλα66οκράτει ό άποΰτάτης. ΰτόλον ούν ό παρακοιμώμενος έτοιμάΰας εκπέμπει κατά τού ΰτόλου τού άποβτάτου, καϊ ναυμαχίας γενομένης ό ΰτόλος ό τού Σκληρού κατεναυμαχή&η καϊ διεβκέδαβτο. ώς ούν ήρέμει τά κατά τήν &ά- λαΰΰαν, τά κατά τήν ηπειρον ό παρακοιμώμενος διετί%•ετο, και τον Έρωτικόν εις Νίκαιαν έπεμψε τήν της Βιθυνίας μητρόπολιν, ταύτην φρουρίβΟοντα, > γι προΰβαλών 6 Σκληρός άπεκρούΰ&η, και λιμω τους εν αυτί} προδούναι ταύτην ήλπίκει, και μέντοι έχρο- ΐ> νοτριβή&η έκει, ΰιτοδεία τους ένδον πιέζε6$αι παρε- ϋκεύαΰεν. εγνω γούν 6 Ερωτικός άπάτΐ] κατά- νί III 174 ΰτρατηγήΰαι τον εναντίον, καϊ τους ΰιτώνας ψάμμου έπλήρωβε, καϊ τήν ψάμμον ΰίτω έπέχρωΟεν, ώς δο- κεΐν τον ογκον άπαντα οΐτον είναι, έχων ούν τινας άλωτούς εκ τού ύτρατοπέδου τών εναντίων, αύτοΐς 108 ΙΊΒ. XVII. ΟΑΡ. V. τους βιτώνας ούδ' ήμιδεεΐς οντάς υπέδειξε, και δι* αυτών εδήλωϋε τω Σκληρώ μη δεδιέναι την πο- λιορκίαν την εκ λιμού, "ει δε μοι" εφη "πίΰτεις δοίης με& ών βούλομαι παραχωρήΰαί μοι άπελ- &εΐν, ύπεκΰτήΰομαί <5οι της πόλεως τά ΰά φρονών." περιχαρώς τούτων ηκουβεν 6 Σκληρός και πίΰτεις αύτω παρεΰχε, κάκεΐνος τους τ ε πλείους της πό- λεως και τους ύύν αύτω ύτρατιώτας παρειληφώς της πόλεως εζειΰι, και προς την μεγαλόπολιν άπειύι, ΡΙΙ218καΙ 6 Σκληρός εΐΰειόιν εις την Νίκαιαν, καϊ τότε εγνω καταστρατηγηθείς. 6 δε γε παρακοιμώμενος, τού Σκληρού εκείθεν άπάραντος καϊ τη βαΰιλευ— ούΰη τών πόλεων πλησιάζοντος, αμήχανων ην. γνω- ΰιμαχήβας ούν τον Φωκάν Βάρδαν εκ της ύπερο- ρίας άνεκαλέΰατο, καϊ ορκοις αυτόν φρικώδεβιν ενδηΰάμενος και παλαμναιοτάταις άραΐς μη αν ποτέ, τχι βαύιλεία επι&έό&αι μηδέ κατά τών βασιλευόν- των βουλεύΰαΰθαι, ταϊς περιλοίποις δυνάμεβι τον άνδρα εφίΰτηβι, μάγιβτρόν τε τιμήΰας καϊ χρήματα δαφιλη παραΰχόμενος και την κατά τού Σκληρού $ μάχην αύτω αναδεμένος, απειβιν ούν 6 Φωκάς. 6 Σκληρός δε τούτο μαθών τότ εγνω μέλλων μαχέοα- Β ΰθαι προς άνταγωνιΰτήν άζιόμαχον, και αράς άπήει, καϊ περί το Άμόριον ΰυμπλέκεται τω Φωκά, και γί- νεται μάχη τών Στρατευμάτων, καϊ ήβαν υπερτερούν- . τες οι τού Σκληρού, οί δε περί τον Φωκάν τά νώτα ετρε-ψαν. καϊ ούτω μεν τά της μάχης ταύτης 6υμ- βέβηκε. τή δ' εξής οι τών Στρατευμάτων εζάρχον- τες αύτοϊ προς αλλήλους μαχέΰαβθαι εΐλοντο καϊ τον αγώνα τον ύπερ τού παντός άναδέζαΰθαι. επήλ- ; θον ούν άλλήλοις, καϊ πρώτος εφθη παίΰας τον Φω- κάν 6 Σκληρός, ως μεν ε νιοι λεγουΰι, κορύνη κατά ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. VI. 109 τής κεφαλής, ώς δ' έτεροι, ξίφος έπανετείνετο κατ* αυτού, του δε κλι&έντος προς δάτερον μέρος και την πληγήν εκκλίναντος, έφ&αΰε το τον ξίφους άκρον το ους έκτεμεΐν του ίππου του του Φωκά. 6 ο , δε γε Φωκάς άντέπληξε τον Σκληρόν κορύντ} κατά της κεφαλής, και 6 πληγείς ϋκοτοδινιάβας τω του ίππου τραχήλω έπέπεβεν, ον οι περί αυτόν κακώς έχοντα δεαβάμενοι και τω εκ της πληγής αΐματι πε- φυρμένον, περιϋτάντες ΰυνεΟχον και άπήγαγον εις ι πηγήν , άνακτηβόμενοί τε λειποψυχοϋντα τον άνδρα τώ ϋδατι και το καταρρενβαν του αίματος άπορρύ- ψοντες, και του ίππου εκείνον άποβιβάΰαντες εποί- ουν τα είρημένα. εν τούτω δ' δ ίππος δ του Σκληρού τον κατέχοντα έκφυγών και άποΰκιρτήΰας έπιβάτου ί χωρί§ έκρόαινεν ανά το ύτρατόπεδον αΐματι την χαίτην διάβροχος, ον ίδόντα τά του Σκληρού ΰτρα- τεύματα, έπίβημος γαρ ην δ ίππος, κεκλημένος Λί-Τ) γύπτιος , και οίη&έντα πεΰεΐν τον εαυτών ηγεμόνα, άκρατώς ώρμήκεύαν προς φυγην. κατανοήύας δε , το γινόμενον δ Φωκάς επειΟι τοις φεύγουβι τους οικείους παρα&αρρύνας , και πολλοί μεν άνγιρηντο υπό τών άντιπολέμων, πολλοί δε και ήλίβκοντο, πλείους <Γ υπ αλλήλων έκτείνοντο ΰνμπατούμε- νοι. εντεύθεν δ Σκληρός έξαπορη&είς μετά τών περιλειφ&έντων καταφεύγει προς Χοΰρόην τον Βα- βυλώνιον. τούτο μαθών δ βαδιλεύς έπεμψε προς Χοΰρόην, αξιών μη προβδέξαΰ&αι τον τυραννη- ΰαντα και κατά τού οικείου δεΰπότου γενόμενον, ίνα μη και κα&' εαυτού υπόδειγμα δοίη ουκ αγα- θόν, έφερε δ' δ πεμφ&εϊς και προς τον Σκληρόν και τους μετ αυτού έγγραφα τη βαΰιλικτ} βεβαιω- θέντα χειρί, άμνηΰτίαν αντοΐς τών πεπραγμένων 110 ΙΛΒ. XVII. Ο ΑΡ. V. VI. } ενόντα, ει άποοταΐεν της έγχειρήύεως καϊ τώ βαΰιλει νποκνψαιεν. ταντα τά προς τον Σκληρόν καϊ τονς μετ εκείνον βαύίλεια γράμματα ώς έγνω ΡΙΙ2190 Βαβνλώνιος , αντόν τ ε τον την πρεύβείαν πλη- ρονντα καϊ τον Σκληρόν καϊ τονς μετ αντον 6τρα- τιώτας καδείργννΰιν. ένταν&α μεν ονν τότε τά της άπούταύίας έληξε τω Σκληρω. β Άντωνίον δε τον πατριάρχον την ιερωΰννην άπειπαμένον , ην έπι έτη ηννύεν £2*. καϊ μετά μι- κρόν τελεντήΰαντος τέΰϋαρϋι προς τω ή μία ει ένιΜ λνΐΙΙ 175 αντονς άρχιερέως η έκκληβία εχήρενεν, είτα 6 Χρνύοβέργης Νικόλαος προκεχείριΰτο. τά δε Βονλ- γάρων αν&ις κεκίνητο' ώς γάρ η τον Τζιμιΰκή κα-' τήγγελτο τελεντή, τε66αρ6ιν άδελφοϊς άνατι%•έα6ι. την ΰφετέραν αρχήν, Λαβίδ, Μωνβή, Ααρών τ ε καϊ Σαμονήλ, οι κομητόπωλοι ώνομάζοντο, ότι νιοϊ γεγόναβιν ενός των παρ* αντοις έπιϋήμων καϊ λε- Β γομένων κομητών, οι γάρ εκ τον βαύιλείον γένονς 6φίΰιν έπιλελοίπαβι, μόνον περιλειφ&έντος ενός των παίδων τον ΙΊέτρον , φημι δήτα τον "Ρωμανού , ος 2 εκτομίας ην, των δε τεΰΰάρων ΰνγγόνων των κο-ι μητοπώλων 6 μεν Λαβϊδ τάχιΰτα την ζωήν έξεμέ- τρηΰεν, 6 δε γ ε Μωνύης τάς Σέρρας πολιορκών λί&ω βάλλεται, καϊ &νη6κει εν&νς. τον δ' Ααρών παγγενή τον βίον εζήγαγεν ό αδελφός Σαμονήλ, $ η την αρχήν έαντω μόνω περιποιονμενον ή τά "Ρω- μαίων αίρονμενον, λέγεται γάρ καϊ αμφότερα, ενός μόνον των παίδων εκείνον περιΰω&έντος, ος Σφεν- 0 δοβ&λάβος καϊ Ιωάννης διωννμως εκέκλητο. και ή της Βονλγαρίας αρχή εις μόνον περιέΰτη τον Σα- » μονήλ, ος των "Ρωμαϊκών ύτρατενμάτων τοις εμ- φνλίοις άΰχολονμένων άδειαν ενρηκώς τά της "Ρω- ΧΙΒ. XVII. ΟΑΡ. VI. 111 μαϊκής ηγεμονίας έύπέρια ζύμπαντα περιήει, ου ληιζόμενος μόνον, αλλά καϊ τάς χώρας άμα καϊ τάς πόλεις περιποιού μένος έαυτω. έπει δε, ώς ίβτόρη- ται, την τον Σκληρού τυραννίδα ό βαβιλεύς άπε- ζβείΰατο, ώργα προς άμυναν του βαρβάρου, κάί δι9 εαυτού έδοξεν αύτφ την έκΰτρατείαν ποιήβαΰ&αι. έξειΰιν ουν μήτε τω μαγίΰτρω Βάρδα τω Φωκά, καίτοι δομεΰτίκω οντί- των Οχολών της ανατολής^ περί της πράξεως κοινωΰάμενος μήτε μην έτέρω ίο των έωων ΰτραταρχούντων δυνάμεων, ήδη δε προς τα Βουλγάρων είβιών τον μάγιΰτρον Λέοντα τον Ό Μελιΰΰηνόν κατόπιν έκέλευΰεν είναι καϊ τάς δυ6- χωρίας τηρεϊν αυτός δ9 ει6ελΟ•ών τη πολιορκία της Σαρδικής, αυτή δ9 έΰτϊν ή Τριαδίτζα, έπιχειρεΐν ήτοι- 15 μάζετο. των δυτικών δε ταγμάτων δομέότικος ων 6 Κοντοΰτέφανος Στέφανος, καϊ λογιβάμενος ώς ει εύτυχη&είη τά της ΰτρατείας τω βαΰιλεΐ, ουκ αν ποτέ παύΰαιτο δι1 εαυτού τους πολέμους διατιθέ- μενος, καϊ ουτ αυτός οΰ\ϊ οί λοιποί ότρατιάρχαι 2ο έτι αύτω λόγου πολλού νομιΰ&ήΰονται άξιοι, 6φή- λαί οί διεμελέτηβε την έπιχείρηΰιν καϊ την δρμήν άνακόψαι. προΰελ&ών ουν φηΰι τον Μελιΰΰηνόν τυραννίδι έπιχειρεΐν καϊ άπιέναι ΰύν ταχυτήτι προς το Βυζάντιον την βαΰιλείαν κα&έζοντα, καϊ ήζίου 25 μη μέλλειν, άναζευγνύειν δε και μη υπερτί&εΰ&αι. τούτο τον βαΰιλέα ετάραζε και έπάνοδον έΰήμανε τω λαω. 6 δέ γ ε Σαμουήλ ταΐς των ορέων έμφι-Έ1122® λοχωρών κορυφαΐς, ου γαρ έ&άρρει κατά ΰυΰτάδην μαχέβαϋ&αι, καϊ την ά&ρόαν άναζυγήν ίδών, δει- 30 λίαν έκρινε το πραττόμενον , καϊ έπειΰι τοις 'Ρω- μαίοις, καϊ τω άνελπίΰτω απαντάς κατε&ρόηΰε και εις φυγήν έτρεφε, καϊ της τ ε παρεμβολής έκράτηΰε 112 ΙΛΒ. XVII. Ο ΑΡ. VI. καϊ τής σκηνής της βασιλικής καΐ των παρασήμων της βασιλείας. 6 δε βασιλεύς μόλις εις Φιλιππού- πολιν διασέσωστο, κάκεΐ τον Μελισσηνόν ενρηκώς κατά τον Κοντοατεφάνον έξώργιστο και νβρεις κα- τέχεε τον ανδρός. 6 δε δνσανασχετών ετραχννετο, 5 και άναζέσας 6 βασιλεύς τω θνμώ άνέ&ορέ τε τον θρόνον και της κόμης τον Κοντοστεφάνον δραξά- μενος και τον πώγωνος προσήραξε τον άνδρα ττ\ Β γή. εντεύθεν οι των δννάμεων των "Ρωμαϊκών προ- εξάρχοντες μηνιώντες τω βαΰιλει, 6 μεν Φωκάς , ότι ίο αντω αί ελπίδες νπέρρεον και το της παροιμίας επί τα Μανδραβόλον έχώρονν, οι δε οτι υπερηφάνως αντοΐς προΰεφε'ρετο και ονκ έκοινώνει σφίσι των βονλενμάτων, οι σ*έ δι' ετερ' άττα, εν τω Χαρϋιανω 6 νν αθροίζονται , και τω Φωκά Βάρδα διάδημα πε- ΐ5 ριέθεντο καϊ της βασιλείας ήξίωσαν. και οι μεν τα ΛΥΙΙΙΠβτής αποστασίας, ως αντοΐς έδόκει,^ εν διετίθεντο. δ δε γε Σκληρός εν Βαβνλώνι φρονρονμενος ανέλ- πιστος εξάγεται της φρονράς. της γαρ των Περ- σών αρχής καταλνθείσης νπό Σαρακηνών, άνήρ 20 τις Πέρσης, "Ιναργος όνομα, λόγοις παρακινήσας το Ο Περσικόν πείθει άποστατήσαι τής των Σαρακηνών δονλείας και όπλα άρασθαι κατ1 αντών, αυτού τον Ίνάργον στρατηγονντος αντών. πολλάκις μεν ούν 6 Χοσρόης τοις Πέρσαις άντηγωνίσατο, τοσαντάκις 25 <Γ ήττήθη οσάκις σφίσι προσέμιξε, καϊ άπογνονς προς τους έμφρονρονς καταφεύγει 'Ρωμαίονς καϊ άνίησι μεν αυτούς τής ειρκτής, διαλέγεται δε τω Σκληρώ περί τον πολέμον και μη μνησικακήσαι τής κακώσεως αντω άξιοι. 6 δε πρότερον μεν παρη- 30 τεΐτο τον πόλεμον, είτ έγκειμένον τον Βαβνλωνίον κατανενει μέν, σύν μόνοις δε το£^ 'Ρωμαίοις νπέσ- ΜΒ. XVII. ΟΑΡ. VI. VII. 113 χετο τον πόλεμον ύπελ&εΐν. καϊ ήρευνώντο τοί- νυν τα δεΰμωτήρια, καϊ όΰοι εύρηντο εν αύτοις 'Ρωααΐοι, έζήγοντο και ώπλίζοντο , καϊ ώαεϊ τριύχί- Ό λιοι 6υνη&ροίύ&η6αν, ους παρειληφώς εχώρηαε κατά 5 των Περύών, και 6νμβαλών νικά• άναζενζαι δε προς τον Χοΰρόην ούκέτ εκρινεν ούτ αυτός ον&' οι μετ' αυτόν• έδεδοίκεΰαν γαρ μη καϊ αύ&ις αυτούς κα- δείρζει 6 βάρβαρος, και μάλλον ότι εν πείρα γέ- γονε της αυτών γενναιότητος. εί'χοντο γοϋν της ίο φυγής, και 6 Χοβρόης πλή&ος εις αυτών έπιδίωζιν εΰτειλε, καϊ οι ΰταλέντες κατειληφότες τους φεύ- γοντας, εκείνων υπάρχοντες πολλαπλάσιοι, μείους τών φευγόντων άποδράναι δεδύνηντο , τών άλλων εκεί πεΰόντων και (Ρωμαΐκαΐς δαμέντων χερύίν. 15 Ό μεν ούν Σκληρός καϊ οι 6υν αύτω εις τα 7 Ψωμαίων επανεληλύ&εΰαν όρια. μα&ών δε και τον Φωκάν ηδη βαΰιλειώντα καϊ τυραννίδος άρζάμενον,γιιζζι άπονενεύκει προς τον Φωκάν, κοινωνός άζιών εί- ναι και του πολέμου καϊ της βαΰιλείας αύτης. 6 δε 2ο την κοινοπραγίαν έδέξατο, και ει τών έφέΰεων τύ- χοιεν, έαυτώ μεν την βαΰιλίδα τών πόλεων άπέ- νεμε καϊ τών πλειόνων έ&νών και χωρών το κρά- τος, τω δε Σκληρώ προΰεκλήρου την Άντιόχειαν την τε Κοίλην Συρίαν και Φοινίκην καϊ Πα~ 25 λαιϋτίνην καϊ Μεΰοποταμίαν , και τάς 6υν&ήκας όρκοις καθ' ιερών έμπεπέδωκεν. επί τούτοις τε&αρ- ρηκώς ο Σκληρός πρόΰειύι τω Φωκά. 6 ά' εντός άρκύων τούτον λαβών αφαιρείται μεν αυτού το Οχημα δη το βαοίλειον , κα&είργνυύι δε και φρου- 80 ράν αύτώ περιίΰτηΰιν. ύφ' εαυτόν δε καϊ την ούν έκείνω ΰτρατιάν ποιηΰάμενος τον τυραννεύειν ει- β χετο κραταιότερον. δ μέντοι Σκληρός προμη&ευό- ΖΟΝΑ.ΚΑ8 IV. 8 114 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. VII. μένος εαντω προς το μέλλον εξ αποτυχίας 6ωτη- ρίαν τινά, προ τον καταΰχε&ήναι προς τον Φωκά τον ν ιόν 'Ρωμανόν λά&ρα φνγεΐν παρεΰκεύαϋεν, ώς αντομολούντα τω βαύιλει, ος καϊ περιχαρώς παρά τον κρατούντος εδέχ&η καϊ μάγιΰτρος ετιμή&η εν- 5 &νς. 6 Φωκάς δε άπόμοιράν τίνα της ΰτρατιάς νπό τον πατρίκιον τάζας τον Αελφινάν εις την αντικρύ της βασιλίδος εκπέμπει Χρνΰόπολιν , αντος δε ΰύν τή λοιπή δννάμει άφίκετο προς την "Αβνδον. τω μέντοι Αελφινά εότρατοπεδενκότι κατά Χρνύόπο- ίο λιν αίφνίδιον έπηλ%•εν ο βαβιλενς μετά λαού ΓΡω- ϋικού, κηδος γάρ προς Βλαδιμηρόν τον άρχοντα Ο τούτων επί Άνν?] τή άδελφγ} αντού δεμένος ύνμ- μαχικόν εκεΐ&εν εδε'ζατο, καϊ ράον των εναντίων εκράτηΰε , και αντον τον Αελφινάν χειρωΰάμενος 15 ά νεβ κολόπιύεν. είτα προς την "Αβνδον άπειβι μετά τον αδελφού Κωνύταντίνον και ηδη αντιμέτωπα εδτηΰαν τά εναντία ΰτρατενματα, και τού μεν οί- κείον προετέτακτο 6 Φωκάς, το δ' άντίμαχον 6 βα- ΰιλενς Βαΰίλειος έφιππος περιιών παρε&άρρννεν, 20 \νΐΠ 177ον 6 Φωκάς δεαΰάμενος κατ αντον τον ΐππον έλαν- νει, ολην έκείνω την ήνίαν ενδεδωκώς, κρίνας, ώς ει εκείνον καταβαλεΐ, $6ται τον αγώνα νενικηκώς. άλλ' ονπω των οικείων προεληλν&ει πολύ, καϊ οί μεν αντον εκκνλι<5%ηναι τού Ϊππον φαόίν, οί δε 2£ Ό εις τίνα λόφον εκκλΐναι , και άποβάντα τού ϊππον εκτα&ήναι κατά γης καϊ εν&νς αντον το πνεύμα λιπεΐν. οί μεν ούν πληγηναι παρά τον καιρίαν τον άνδρα έ'λεγον. καϊ ο βαύιλενς δε Κωνσταντίνος εαντω την άναίρεΰιν εκείνον επεφήμιζε • τούτο δ' 3ο ην λόγος άλλως- ονδε γάρ τετρωμένον αντού το όώμα ενρητο ονδαμή. οί δε φαρμάκω δηλητηρίω ΠΒ. XVII. ΟΑΡ. VII. ΐΐδ εδόζαζον κατεργαΰθηναι αντόν, ο καϊ μάλλον έδοζε πιθανώτερον τό γέ τοι φάρμακον ητοιμάύατο μεν 6 Βαΰίλειος, προσέφερε δε τω Φωκά δ τούτω οίνο- χοενων, παρά τον βαβιλέως υποκλαπείς, πεσόντος 5 #£ τον Βάρδα τό μετ' αντον ύτράτενμα διεΰκέδα- 6το, καϊ οι μεν έκτείνοντο καταλαμβανόμενοι, οι δ' έζωγροϋντο, καϊ βνβχεθέντες κατά τό δόξαν τω βα~ ΰιλεΐ έκολάΰθηΰαν. 6 δε άλλοιότερος ην η τό 2Τρό-ΡΠ222 τερον' αοβαρός τε γάρ έγεγόνει και τό ήθος νπο- ιο καθήμενος καϊ πάντας νπώπτενε , καϊ την δργήν ετνγχανεν απαραίτητος, και ον τοις άλλοις μόνον τό ΰοβαρόν έπεδείκνντο, αλλά μην και τω παρα- κοιμωμένω αντώ, ήχθετό τε τάνδρϊ καϊ εις εαντόν εΰπενδε μετενεγκεΐν την των πραγμάτων διοίκηΰιν, 15 καϊ μεντοι και μεθίύτηΰι της των κοινών οικονο- μίας αυτόν, οίκοι μένειν άπρόιτον επιΰτείλας αντω, είτα μετά μικρόν καϊ νπερόριον τίθηΰι καϊ των εκείνω πεπραγμένων εκαΰτον άνακρίνων άπραξίαν των πλειόνων κατεψηφίζετο και τον παρ* εκείνον 20 δομηθέντος ΰεμνείον τά πλείω νφείλετο , και ονκ Β αγρών ηψατο μόνον η χωρίων καϊ οικιών, άλλα και αναθημάτων τε καϊ πλακών και κιόνων πολντελών. όθεν εκείνος διά ταντα νέφει περιβχεθείς άθνμίας παρεΐτο τά μέλη και εμπνονς ώπτο νεκρός, και βρα- 25 χν τι διαλιπών οίκτρώς τον βίον ε%ελιπεν. 6 δε τότε πρώτον γέγονεν αυτοκράτωρ ως αληθώς, καϊ γνονς πηλίκων δεΐται φροντίδων ή της βασιλείας διοίκη- 6ις της τε βασιλικής άβρότητος κατεφρόνηΰε και τών λαμπρών έπιβλημάτων άπέβχετο και γλνκν- 3ο θνμίαν άπαΰαν άπε6είΰατο} καίτοι πρώην μη οντω βιονς, αλλά καϊ ερώτων ήττώμενος και κώμοις και τρνφαΐς εαντόν έκδιδονς καϊ βαΰιλείοις περιττότη- 8* 116 ΜΒ.ΧνίΙ. Ο ΑΡ. VII 6ιν ένηδόμενος. εαντω δε μόνω προσκληρώσας την έ\ονσίαν τον ονόματος μόνον της βασιλείας καϊ τον επισημον χρώματος μετεδίδον τω άδελφω, καί τίνα δορνφορίαν έκείνω άπέταζε, βραχεΐαν μέντοι και Ο ονχ νπέρογκον. 6 δε έφερε καϊ ονκ ήμφισβήτει τω 5 άδελφω , ή&ονς άνειμένον τνχών, οΐμαι, καϊ χαίρων υγρότερα ζωή καϊ διαγωγή τρνφερα , καϊ &ήραις καϊ ήλικιωτών σννονσίαις οίς ΰννετρεφετο. τώ μεν ονν άδελφω καϊ αμφω είχέτην όντως, ο δε γε Σκληρός τον Φωκά θανόντος λν&είς της είρκτής εϊχετο καϊ ίο αύθις τον πριν εγχειρήματος και τνραννεΐν και πά- λιν ονκ άνεβάλλετο. 6 δε βαβιλενς γράμμαΰι προς αντόν έγχαραχ&εΐσι παρήνει τον άνδρα παν'σασ&αι της άπονοίας ποτέ καϊ μη αεί βονλεσ&αι αίτιον είναι πολέμων δμογενέΰι και την γην αΐμαΰι χραίνειν, καϊ 15 Τ) τοντοις χριστιανών, ο δε τω τε γήρα τρνχόμενος ηδη και προς το μέλλον ίλιγγιάσας σπένδεται καϊ πρόβειοι τω κρατονντι. κάκεΐνος νπό σκηνήν κα- &η6το βασίλειον, και 6 Σκληρός βάδην ήει προς την σκηνήν, νπερειδόμενος εκατέρωθεν , το μέν τι δια 2ο το γήρας, το δε δια τον όγκον τον σώματος' ην γαρ ευμεγέθης ' ότε και το άδόμενον ειπείν ο βα(^λ£ΐ)£ Βασίλειος λέγεται ίΓον εδεδοίκειν προσάγεται μοι \ν III 178 χειραγωγονμενος." οί ά£ άορασία πληγήναί φαΰι τον Σκληρόν εν τω άπιέναι προς τον αυτοκράτορα, 2», και δια τοντο χειραγωγεϊσθαι. έγγίσαντος δε τον ¥1Υ23Άάνδρός τη σκηνή , κατανοήσας ο βασιλεύς ετι τους πόδας αντον νποδονμένονς νποδήμασι φοινικοϊς, τα μεν γαρ άλλα της βασιλείας γνωρίσματα 6 Σκληρός άπεδύσατο, τα δέ γ ε πέδιλα ονκ άπέθετο, ή γαρ λά- 30 θετ η ονκ ενόησεν, άπέστρεψε τάς όψεις ενθνς, μη άλλως αντώ έντνχειν άνεχόμενος ει μη εν ίδιώ- υΒ. XVII. Ο ΑΡ. VII. VIII. 117 ν βτολή. 6 δε προ τής ΰκηνής άπορρίψας τά επίφ&ονα πέδιλα όντως νπέδν αυτήν, καϊ 6 βαβι- λενς εξανέβτη καϊ τον άνδρα εδεζιώΰατο, και ώμι- ληΰάτην άλλήλοιν καϊ εκοινωνηΰάτην τραπέζης καϊ 5 έπιέτην εκ της αντής κυλ^κο^. τούτον μεν ονν τον τρόπον καϊ ή τον Σκληρον τνραννϊς καταλέλντο, αντον μεν κονροπαλάτον τιμη&έντος , των δε ϋυνα- ραμένων αντω παραχωρηθέντων εχειν ο αν εκαΰτος Β ε| εκείνον τνραννονντος είλήφει, εϊτ εν ά%ίαις ην ίο εϊτ εν άρχαϊς είτε μέντοι εν κτήύεΰιν. 6 δε βαΰι- λενς τάς των άποΰταΰιών φροντίδας άποφορτιΰάμε- νος επί την Θράκην εζήει, καϊ εις Θεΰΰαλονίκην εφοίτηβε, τω περιωννμω μάρτνρι άν&ομολογονμε- νος. καταλείψας δ' εκεΐ ύτρατάρχην των έπιύήμων 15 μετά βαρείας δννάμεως , ίνα κωλντ] τάς τον Σα- μονήλ έκδρομάς, έπάνειΰι προς την Βνζαντος , καϊ εις Ίβηρίαν άπηει, κληρονόμος καταλειφ&είς παρά τον κονροπαλάτον ΛαβΙδ θανόντος της έκείνω δια- φερονΰης αρχής, εν&απερ γεγονώς καϊ της κατά- 20 λειφ&είβης αντω χώρας έπιλαβόμενος , καϊ τον τον ΛαβΧδ άδελφόν τον Γεωργών τής ενδοτέρας Ιβηρίας ηγεμονεύοντα παραΰκενάύας ήόνχίαν άγειν καϊ τοις ο ιδίοις άρκεΐβ&αι και ομηρον τον εκείνον παΐδα λα- βών, επί Φοινίκην έχώρηΰε, καϊ τόν τε τής Τριπό- 25 λεως άρχοντα καϊ τον τής Λαμαβκον καϊ τόν τής Τνρον καϊ Βηρντον, κατά ύνν&ήκας τή προς τή ΑάψνΎ\ Αντιόχεια έπιόντας και κακονντας τά νπ αντήν, άνέΰτειλε καϊ δονλωύιν 'Ρωμαίοις τηρεΐν άνέ- πειβε, και όμήρονς κάκ τοντων λαβών έπανέξενξεν. 3ο αλλά ταντα μεν είχον οντω. Τον δε πατριάρχον Νικολάον τον Χρνύοβέργη 8 έπ' έτεΰι δνοκαίδεκα και μηβίν οκτώ τ# άρχιερω- 118 ΙΛΒ. XVII. Ο ΑΡ. VIII. 6νν\ι ένδιαπρέφαντος, είτα τον βίον εκλελοιπότος, 6 μάγιΰτρος Σιΰίννιος, άνηρ λόγοις έντε&ραμμένος, Ό προχειρίξεται πατριάρχης, καϊ τούτον δε έπι τρεις ένιαντονς την έκκληΰίαν ί&νναντος καϊ θανόντος, Σέργιος κεχειροτόνητο πατριάρχης, ος κα&ηγεΐτο μεν 5 της τον Μανονήλ μονής , τω πατριάρχη δε Φωτίφ κατά γένος προύηκων ετνγχανε. τον Σαμουήλ δε τον των Βουλγάρων εζάρχοντος ον τα Θρακών ονδε τα κατά Μακεδονίαν μόνα ληιζομένον , άλλα καϊ την Ελλάδα και αντήν δε γε την Πελοπόννηΰον, ίο τον μάγιΰτρον Νικηφόρον τον Ονρανόν εκπέμπει 6 βαβιλενς, της δύβεως άρχοντα, ος παρά τω Σπερ- χειω ποταμω τον Σαμονηλ κατεΰκηνωμένον παρά τγι άντικρνς ήπείρω ηνλίβατο. σα σ' νΰε τότε πολλά καϊ 6 ποταμός έντεν&εν απλωτός ην , άνέλ- 15 ¥1Ι22ΐπι6τος έδόκει τω Σαμονηλ η των "Ρωμαίων επέλεν- 6ις. ο Ουρανός δε ννκτός άνερεννήΰας, και κατά τίνα τόπον βατό ν κατανοηύας τον ποταμόν, διαβαί- νει τοντον ηβνχως μετά της ύτρατιάς, και άφρον- τιΰτονύιν εμβάλλει τοις περί τον Σαμονηλ, και τω 2ο άδοκήτω καταπλαγέντες οι βάρβαροι έπιπτον μηδέ χείρας άνταίροντες, και τω Σαμονηλ δε και τω εκεί- νου νίω 'Ρωμανω πληγαί έπηνέχ&ηΰαν, καϊ εάλωΰαν αν, ει μη τοις νεκροϊς 6ννανεμίχ&η6αν ΰώμαΰι, καϊ οντω λα&όντες διέφνγον. είτα καϊ ο βαβιλενς έ%ε- 25 ϋτράτενΰε κατά των Βονλγάρων , και των εν Σαρ- δικξί φρονρίων καταΰτρεψάμενος ενια έπανήλ&εν "ννΐΙΙ179£ΐ& Μοϋννονπολιν. εϊλε δε καϊ την μεγάλην Περ- Β ΰ&λάβαν καϊ την μικράν καϊ την Πλίΰκοβαν διά ΰτρατηγών. και η Βέρροια δε παρεδό&η αντω παρά 30 τον Λοβρομηρον , προΰχωρηΰαντος τοις *Ρωμαίοις. τά μ£ΐ/το^ Σερβία πολιορκία, εάλω καϊ 6 την αντών ιλβ. χνπ. οαρ. νπι. 119 φυλακήν έμπεπιβτευμένος Νικόλαος, όν Νικολίτζαν ώς βραχύν τήν ήλικίαν ώνόμαζον, ός καίτοι πατρί- κιος τιμη&είς άπεδρα πάλιν καϊ προς τον Σαμουήλ άπελήλν&εν. ειτ αν&ις κατά Βιδίνης 6 βαβιλεύς 5 έζεΰτράτευΰε, και την πόλιν αίρει, εν οΰω δε ταύ- την επολιόρκει 6 βαΰιλεύς, £πει6ιν ό Σαμουήλ τη Άδριανουπόλει ά&ρόον, καϊ πανηγύρεως εκτός τε- λούμενης τάς τε εμπορίας λείαν πεποίητο και αιχ- μαλώτων πλή&ος λαβών νπενόατηβε. την Βιδίνην ίο #£ ύφ' εαυτόν ο βαβιλεΰς ποιηΰάμενος και επανερ- Ο χόμενος κατέλαβε παρά τω Άζιω ποταμω τον Σα- μουήλ αύλίζόμενον ' ό Βαρδάριος οϋτω παρά τοις παλαιοΐς ανομάζετο. Λολλου #£ του ποταμού ρεον τος άμελώς οι βάρβαροι κατεβκήνωντο' ου γαρ αν ΐδ ποτέ δυνηδήναι διαβήναι τον ποταμόν ^'λττφ)!/ το 'Ρωμαϊκόν ΰύνταγμα. πόρου δε γνωΰ&έντος δι' αυ- τού ό βαΰιλεύς διεβη και το ΰτρατόπεδον , και πολ- λοί μεν των Βουλγάρων άπώλοντο, ό δε Σαμουήλ διεδρα, της τούτου ΰκηνής καϊ της παρεμβολής άπά- 20 6ης διαρπαγείβης. και τήν πόλιν δε των Σκοπίων ό βαΰιλεύς παρειλήφει, δο&εΐΰαν αυτω παρά (Ρωμα- νού του υιού Πέτρου του άρζαντος των Βουλγάρων, φ ή ταύτης φυλακή παρά του 2^ιοι;ι}Α εμπεπί- ΰτευτο. είτα εις τήν Κωνσταντίνου επανελ&ώνΌ 25 εδογμάτιΰε τάς των άπολωλότων ταπεινών 6υν- τε λείας είΰπράττεύδαι εκ των δυνατών ' τούτο δ1 έκλή&η αλληλεγγυον. πολλών δε περί τούτου δεη- δέντων, καϊ αυτού του πατριάρχου Σεργίου, ώς αν η αάιχοζ αύτη ΰχολάϋβ και παράλογος εί'όπραζις, ήν 3ο ο βαΰιλεύς άμετάπειΰτος. τω χρόνω γαρ και ταΐς νίκαις απάντων κατεπαρ&εϊς υπεροπτικός προς πάν- τας έδείκνυτο, και ουκ ευνοεϊν αυτω, φοβεΐΰ&αι δ* 120 ιλβ. χνιι. οαρ. νιπ. έβούλετο τό ύπήκοον, και το τε ΰτρατιωτικόν τό τε πολιτικόν ου προς τό κρατήβαν εθος, ο και νόμον δοκεΐν τοις νομοθέταις τεθέΰπιβται, διε%άγειν ηθε- λεν , άλλα προς την οίκείαν κρίΰιν και τό θέλημα Τ1122δεαντον. διό οΰδε των λογίων ανδρών έπεότρέφετο, 5 άλλα και τους λόγους ηγητο περιττόν τι χρήμα και ουκ ονήβιμον' όθεν άνδρας άπολεξάμενος εαντω ούτε τω γένει ούτε μέντοι εν λόγω τό έπίΰημον έχοντας έκείνοις τάς τε βαΰιλείους έπιβτολάς ενε- χείριΰε και εκοινώνει των βουλευμάτων, και αυτός ίο έκείνοις αφελώς τάς γραφάς ως ετυχεν ύπηγόρευεν. άλλα κα\ τοις ταμείοις άποφράξας τάς διεξόδους χρημάτων ταϋτα πλήρη πεποίηκε. φαΰι γούν ες εί'κοΰι μυριάδας ταλάντων χρυΰοΰ έναποτεθηΰαυρί- βθαι αυτω. τον γαρ άλλον χρηματιϋμόν ουκ αν τις 15 νπ' αριθμόν δυναιτο άγαγεΐν, ο ς τών ταμείων αυτω πληρωθέντων υπό γην τα λοιπά εθηόαύριΰεν, ελι- Β κας όρυζας λαβνρινθώδεις. και ύπερχειλη μεν ήΰαν λίθων πολυτελών, τών τε άλλων και τών λευκών, οίς ίδιάζουΰα κληΰις οί μάργαροι, τά κιβώτια, τω δε 20 είς χρηΰιν ουκ ήΰαν, άλλα βραχείς τίνες αυτω την πορφυραν έκόϋμουν, ΐν' έχοι τουπίβημον ήπερ εν προόδοις έκέχρητο, και οτ εχρημάτιξε πρέΰβεβι και οτε τινά άλλην δημοτελή ετέλει πανήγυριν. (Η ά* άλλοι τοις ταμείοις έναποκείμενοι άχθος ήΰαν έτώ- 25 6ιον. ην ά' εν μεν πολέμων καιροΐς ποικίλος τις και την γνώμην προς τους υπό χείρα πολυειδής, εν δ' ήρεμίαις και είρηνικαϊς καταΰτάβεΰιν άρχικώ- τερος και τάς οργάς εταμίευε και ταύτας ΰυνέχων παρ' εαυτώ έδημοΰίευεν εν καιροΐς και άνταπεδί- 30 \\ΓΙΠΐ80^ο^ τοις άμαρτήΰαΰιν. ων δε την γνώμην ΰτερρός ου ραδίως ^λλ(πον τά δόξαντα. διό και προς ους ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. VIII. IX. 121 αν ετνχε μηνιμά τι τρέφων, ον ταχν μετηλλαττε το ή$ος αντοις. αλλά ταντα μεν παραβτατικά τον η&ονς τοντου τον αντοκράτορος , η δ1 ίβτορία έχε- 6&ω των επ αντον πεπραγμένων και διηγείβ&ω τα. 5 εφεξής. Ό της Αιγνπτον κατάρχων τάς προς 'Ρωμαίονς 9 λνΰας βπονδάς τον τε εν Ίεροΰολνμοις ναόν , εν ω το τον κνρίον μνήμα, κατηρείπωΰε και τα εκεί μο~ ναΰτήρια. 6 δε βαβιλενς ϋννεχώς τή Βονλγαρία ίο προββάλλων έκάκον ταντην καϊ έκεράϊζε. μη δννά- μενος δε γ ε 6 Σαμονηλ άντιπαρατάζαΰ&αι τω των 'Ρωμαίων ΰτρατενματι, τάφροις τάς είύόδονς άπο- κλεϊΰαι αντω επεχείρησε, τάς δνΰχωρίας αποφράδας οίκοδομαΐς και φνλακας επιΰτήΰας ανταΐς. ήκεν Β 15 ου ν 6 βαΰιλενς αν&ις, καϊ έβιάύατο μεν την πάρο- δον , άπεκρονΰ&η δε των φνλάκων άν&ιΰταμένων ερρωμενέΰτερον, πλην ονκ άπέΰτη της έγχειρήβεως, άλλ' αντός μεν προΰέμενεν ετι πειρώμενος τον ερνματος, εκπέπομφε δε των ΰτρατηγών ενα μετά 2ο τον νπ αντον τάγματος ετέρω%εν πο&εν, ει δνναιτο περιελ&εΐν καϊ μηχανήβαβ&αί τι προς την διέλενβιν. ο δε δι' ορών και δνβχωριών πολλών διελ&ών και τονς Βονλγάρονς λα&ών εμπίπτει κατά νώτον τοΓ? τον ερνματος φνλαξιν, οι τω ά&ρόω περιδεεΐς γεγο- 25 νότες ονκέτι της φνλακής εφρόντιξον τον φραγμον, άλλ' όπως αντοϊ τον ολε&ρον φνλάζωνται περί πλεί- ύτον ετί&εντο. τότε δη αδείας το 'Ρωμαϊκόν δραζά- μενον βτράτενμα ρήγννΰι τον φραγμόν, και δίειΰι και διώκει, και πολλονς μεν αναιρεί, πλείονας Φ&ΡΠ226 3ο γε ζωγρεΐ μόλις διαδράντος τον Σαμονηλ. ο γε μην βαβιλενς τοις δοριαλώτοις εις πεντεκαίδεκα χιλιάδας αριθμόν μένοις εζέκοψε πάοΊ τα όμματα, εφ' εκάβττι 122 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. IX. εκατοβτύϊ ενα καταλιπών ετερόφ&αλμον , "ν* εΐ'η τούτους χειραγωγός , καϊ όντως αυτούς άπιεναι κε- λεύει προς τον βφέτερον άρχηγόν. ους εκείνος ίδών καϊ το πά&ος μή ενεγκών, Ιλιγγια τ ε καϊ εις γήν λειπο&υμών καταβάλλεται, μικρόν δε τι άν ενεγκών ζ καρδιωγμω περιπίπτει καϊ &νη6κει. η δε των Βουλ- γάρων ηγεμονία τω νιω αυτού τω Γαβριήλ τω καϊ *Ρωμανω περιήλ&εν, ον οϋπω ένιαυτόν άρζαντα 6 υίός τον πατραδελφου αντον Ααρών 6 Βλαδιΰ&λά- βος Ιωάννης, διώννμος γαρ και ούτος ην, άπεκτεινε. ιο• Β διελ&ών δε το εν ταϊς δυΰχωρίαις ερυμα 6 αυτοκρά- τωρ, ως εί'ρηται, άλλα τε φρούρια εχειρώΰατο ερν- μνά και τους εν αύτοΐς Βουλγάρους , καϊ ήκεν είς Μοΰυνούπολιν, οπού αύτω ή τον Σαμονήλ τελεντή άπηγγελη. αράς ούν αντίκα προΰβάλλει τή Βονλ- ιδ γαρία, και πόλεις τε αυτής αίρει και φρούρια. 6 δε γε τον Σαμονήλ νιος 6 "Ρωμανός τε καϊ Γαβριήλ, οϋπω γαρ άνηρητο, πέμψας προς τον βαΰιλεα δού- λωΰιν νπιΰχνειται' μετά δε τίνα καιρόν τον τον Γαβριήλ άνελόντος Ιωάννου τον Βλαδιΰ&λάβου &ε- 20 ράπων άφίκετο, ευαγγελικό μ ενός τήν άναίρεΰιν τον νΙού τον Σαμονήλ καϊ γράμματα κομίζων επαγγελ- € λόμενα τω βαΰιλεΐ δούλωΰιν, προϋερρύηΰαν δε αντω και πολλοί των επιΰήμων παρά Βονλγάροις. γνούς μέντοι τον Βλαδιϋ&λάβον 6 βαΰιλενς ον κατά τάς 2$ επαγγελίας διανοούμενον , επήλ&εν αύ&ις τγι Βουλ- γαρία, καϊ πολλάς μεν αυτής εληίΰατο χώρας, τήν δε της Άχρίδος πόλιν , έν γι τά βαΰίλεια τοις των Βονλγάρων ωκοδόμηντο άρχηγοΐς, πολιορκία λαβών και έτερα φρούρια διά ΰτρατηγών, επανέζενξεν είς 30 την Κωνσταντίνου, καϊ αύ&ις δε κατά Βουλγάρων εοτράτευαε, και αύ&ις φρούρια τε καϊ πολλούς των ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. IX. 123 βαρβάρων τους μεν διέφ&ειρε, τους δε όυνεΰχε ξω- ούς. 6 δε των Βουλγάρων άρχων ο Ιωάννης καϊ Βλαδι6%λάβος κατά του Δυρραχίου έζώρμηΰε, κα\ πολιορκών αυτό πίπτει , άρζας έ'τη δυο καϊ μήνας Ό δ πέντε, ο μα&ών 6 βαΰιλεύς ευ&ύς έζειόι, καϊ περί την Άδριανούπολιν γενομενω προΰίαύιν αυτω τώι/\νΐΙΙ181 Βουλγάρων επιφανείς τίνες, παραδίδοντες αυτω τον Περνικον καϊ έτερα φρούρια πέντε καΧ τριάκοντα, καϊ άλλοι δε πολλοί των βαρβάρων τούτων αυτω ίο προΰερρύηΰαν. και η γυνή δε του Ιωάννου καϊ Βλαδιΰ&λάβου Μαρία έπεμψε προς τον βαύιλεα τον άρχιεπίΰκοπον Βουλγαρίας Λαβϊδ μετά γραμμάτων έκ6τηναι της Βουλγαρίας υπι6χνουμενη , ει ώνπερ βούλεται τεύ%εται. καϊ μετά μικρόν ηκεν η γυνή 15 προς τον αυτοκράτορα, ιποΐ)^ επαγόμενη τρεις καϊ &υγάτρια ε%, και έτεροι δε τρεις ταύτης υιοί φυγά- δες εγενοντο εν τοις ορεΰιν, άλλα κάκεϊνοι των ορών φυλαττομενων βια6%Ίντες προ6ηλ&ον τω βα- ΰιλεϊ' ήΰαν δ' ούτοι 6 Προυβιανός και άμφω οι 20 αδελφοί αυτού, ων τον μεν Προυβιανόν έτίμηβε μάγι6τρον, πατρικίους δε τους λοιπούς, νφ' εαυτόνΐ!1227 ούν την άπαΟαν Βουλγαρίαν πεποιηκώς καϊ τα μεν των φρουρίων καταΰτρεψάμενος , τα δε κατοχυρώ- 6ας και φρουράς αύτοΐς άρκούΰας καταλιπών, αυτός 25 εις Ά&ήνας άφίκετο, &ύΰων τη δεοτόκω τα χαρι- ΰτηρια, καϊ αναδεμένος τω ναώ πολλά καϊ πολυ- τελή επανεζευζεν είς την ύπερκειμενην των πόλεων και κατηγαγε &ρίαμβον, τιάρα ταινιω&εϊς όρ&ία, ην τούφαν καλεί 6 δημώδης καϊ πολύς άνθρωπος, τύ- 3ο φον, οϊμαι, ώνομαΰμενην, ώς τετυφώό&αι ποιούΰαν τους ταύτη άναδουμένους , καϊ ούτως άχρι της του &εού λόγου Σοφίας άφίκετο, άποδούς εν ταύττ} τω 124 ΙΊΒ. XVII. ΟΑΡ. IX. κυρίω τά χαριΰτηρια. ένθα γενόμενον 6 πατριάρ- χης πολλά ίκετεύβας εκκόψαι το άλληλέγγυον ου Β κατεδυΰώπηβε , καί ταύτα ύποΰχόμενον τοΰτο ποιη- ΰειν, ει των Βουλγάρων κρατηΰειεν. οΰτος 6 πα- τριάρχης Σέργιος την έκκληΰίαν έπϊ εϊκοβι ποιμά- β νας §τη, μετέθετο την ζωην , καϊ προεχειρίύθη της εν Κωνϋταντινουπόλει εκκληΰίας άρχιερεύς Ενβτά- θιος, ο ΰια άφιείς, καϊ χρημάτων πολλών διάδοΰιν έποιη- ϋατο ύπερ του βαδιλέως Κωνσταντίνου του πενδε- ΡΙΙ230ροι} αύτοΰ καϊ αιχμαλώτους πλείΰτους έπρίατο, καϊ οΰοι τών έπιΰκόπων εκ του αλληλέγγυου φορολογη- ματος εις ενδειαν ΰυνηλά&ηΰαν, παρ* αύτοΰ αν ε- 3<^' κτή&ηβαν , καϊ τους κακωΰέντας παρά του τελευτη- Οαντος βασιλέως η εν πηρώΰεΰι μελών η εν δημεύ- ΕΙΒ. XVII. ΟΑΡ. XI. 129 ϋεσιν ουσιών ή άλλοίως παρεμυθήσατο. υποπτευ- θείς δε 6 μάγιστρος Προυσιανός 6 Βούλγαρος λάθρα τη τής Αυγούστης Ζώης αδελφή τη Θεοδώρα κοι- νολογεΐσθαι καϊ τη βασιλεία έποφθαλμεΐν , συλλαμ- 5 βάνεται καϊ φρουρείται, είτα καϊ πηρούται τους οφθαλμούς, καϊ ή Θεοδώρα εις το Πετρίον περιορί- ζεται, καϊ 6 εΐί άδελφιδη δε τον βασιλέως γαμβρός Κωνσταντίνος 6 Διογένης , ως τυραννίδα μελετών Β κατηγορηθείς, δεσμευθείς εν πύργω καθείργνυται. ίο τον μέντοι της ^Αβασγίας ηγεμονεύοντος Γεωργίου θανόντος ή τούτου σύζυγος σπονδάς εζήτησε καί σύνοικον τω υίώ. και 6 βασιλεύς τάς τε σπονδάς άνεκαίνισε και την παΐδα Βασιλείον τον αδελφού αυτού την Έλένην νύμφην εις Άβασγίαν απέστειλε, 15 τον νυμφίον Παγκράτιον κονροπαλάτην τετιμηκώς. 6 δε βασιλεύς κατά του Χάλεπ όρμήσαι, ο καϊ Βερ-λνΐΙΙ184 ροια λέγεται, ήβούλετό τε καϊ ήτοιμάζετο. κολλάς γάρ των πόλεων της τε Φοινίκης και της Σνρίας του Νικηφόρου και του Ιωάννου των βασιλέων 20 ύπαγαγόντων τη των ^Ρωμαίων ηγεμονία, ο μετ εκείνους Βασίλειος σχολάζων ταΐς κατά Βουλγάρων ο μάχαις καιρόν ουκ εσχε τάς εαλωκνίας άσφαλίσα- σθαι πόλεις ' αί δ' όμως, μέχρι μεν περιην εκείνος, ουκ έτόλμων εις προΰπτον τον της δουλείας ζνγόν 25 άποσείσασθαι. του δε Κωνσταντίνου των σκήπτρων έπειλημμένου και άνειμένως την βασιλείαν ιθύνον- τος, οι της 'Άγαρ απόγονοι τούτον είναι τον καιρόν γνόντες προς το μελετώμενον αντοΐς έπιτήδειον, τοϊς των πόλεων φρουροΐς επιτίθενται , καϊ τούτους 3ο διαχειρισάμενοι αυτοί των πόλεων γεγόνασιν εγκρα- τείς. 6 #ε τού Χάλεπ αρχηγός και εκδρομάς ποιού- μενος συνεχείς αυτήν τ ε την Άντιόχειαν καϊ όσα ΖΟΝΑΕΑ8 IV. 9 130 ΕΙΒ. XVII. Ο ΑΡ. XI. πρόσοικα έθνη τγ} Σύρων γη καϊ τοις (Ρωμαίοις- Τ> νπήκοα έληίζετο. ω αντιπαραταγμένος 6 της Αν- τιοχείας δούζ, έτι περιόντος τον αντοκράτορος Κων- ΰταντίνον , αίσχρώς ηττή&η, και τονς πλείονς των 6νν αντφ άποβεβληκώς μόλις ήδυνή&η φνγεΐν εκεί- & νος. τούτον 6 'Ρωμανος άφελόμενος την αρχήν προεχειρίσατο έτερον ' έζώρμησε δε κάκεινος, καϊ άπιόντι προσίασι πρέσβεις μετά δώρων πολυτελών προς τον Χαλεπίτον απεσταλμένοι, αιτούμενοι 6νγ- γνώμης τνχεΐν και την δονλείαν άνανεώσασθαι καϊ ίο άποδονναι τάς εισφοράς, αΐπερ έ'τνχον νστερήσα- σαι, και ταύτας ετησίως είσφέρειν μετ' ευγνωμοσύ- νης είς το έπιόν. 6 δέ, καίτοι πολλών και στρατη- γίαις επιφανών άποτρεπόντων αντώ την είς τά πρόσω φοράν ώς άσύμφορον και σπείσασ&αι σνμ~ 15^ βονλενόντων, ονκ άνείργετο της ορμής, άλλα ραον ΡΠ231^()«^ί<ί«^ τών 'Αγαρηνών έφαντάζετο, και τοντο κα- τωρ&ωκώς μέγα τι και νπέρογκον ωετο έαντώ περι- ποιήσασ&αι σεμνολόγημα. άπεισιν ούν εν Σνρία και βάλλεται χάρακα. "Αραβες δέ, αντόσκενοί τίνες 2ο; άνθρωποι καϊ τολμητίαι κέλητες, έφ' ίππων ώκν- πόδων γνμνοϊ εκατέρωθεν έλόχων τον χάρακος, καϊ τους είς σνλλογήν άπιόντας χιλον νδατός τε άρ- δείαν έκ&ορόντες ανηρονν η καϊ σννήρπαζον, ώς τους τε στρατιώτας και τήν ϊππον αντών άπειρηκέ- 25/ ναι τω δίψει. είτα σννη&έστεροι γεγονότες ταΐς έκ- δρομαις προς τονς 'Ρωμαίονς οι "Αραβες καϊ οίον καταγνόντες δειλίαν αντών, ά&ρόον από τών μετεώ - ρων έζωρμηκότες και βαρβαρικόν άλαλάξαντες, καϊ πλή&ονς φαντασίαν άπεργασάμενοι τω μή σννα- 30 Β σπισμον τηρεϊν , άλλα διεσπασμένως έκτρέχειν καϊ έπιέναι άσνντάκτως τω χάρακι, έκδειματούσιν άπαν ΜΒ. XVII. Ο ΑΓ. XI. XII. 131 το ότρατιωτικόν και εις φνγήν τρέπουθι, και καν εάλω καϊ 6 αυτοκράτωρ αυτός , της περί αυτόν έκ- ταραχδείβης φρουράς καϊ λελοιπυίας άφρούρητον τον φρουρούμενον , ει μη τις αυτόν επι τον ϊππον 5 ανέβαλε καϊ φεύγειν έπέρρωΰεν εκπεπνευκότα τω δέει μικρού, άπηεΰαν μεν ουν οί Ρωμαίοι ατάκτως ως εκαΰτος έτυχε δέοντες, οι δε βάρβαροι το παρά- λογον της τροπής τε&ηπότες , κατά των άποδιδρα- ΰκόντων ουκ επεξέ&εον , άλλα κατά του χάρακος ιοέ&εον, ολίγους των έπιφανεΰτέρων ζωγρήΰαντες, και την τε ΰκηνήν διηρπάκαΰι την βαόίλειον, μεότην Ο ούΰαν πλούτου παντοδαπού καϊ πολυτελείας βαΰι- λικής, και την άλλην άποΰκευήν δ'φ' εαυτούς ανα- δεμένοι έπανέζευζαν. Ό δε βαβιλεύς εις Άντιόχειαν διαβέβωοτο όπου- 12 δη των περί αυτόν, κάκεϊ&εν επι την Κωνσταντί- νου άνέδραμεν , ούκέτι την πρόβ&εν της ψυχής δει- κνύων διά&εόιν, άλλ* αλλοιωθείς την επι το χίίρον άλλοίωβιν. ίνα γάρ των άπολωλότων ίβοβτάβια 2οκτήβηται, πράκτωρ αντί κρατούντος έγένετο και πι- κρός λογιΰτής, παΐδας πατέρων γεγηρακότα χρέα πραττόμενος και πυρκαϊάς άνάπτων κατά των υπη- κόων, άαπερ 6 χρόνος ήδη πολύς πρεΰβεύβας κα-λνΐΙΙ185 τέββεβεν η τέως κατέχωΰεν υπό ΰποδια. εντεύθεν Ό 25 πολλοί πατρώων οικιών καϊ αγρών άπηλαύνοντο καϊ την πριν εύκληρίαν έκδιδυβκόμενοι εις πενίαν λαμ- πράν βννηλαύνοντο. των δ' ούτως εισπραττομένων ούδ\ν εις το δημόσιον είβεφέρετο, αλλά ΰεμνεΐον οικοδομή β αι καϊ ναόν τη θεομήτορι προ&έμενος κα- διδρύΰαΰ&αι εκεΐ και ταύτα κατεδαπάνα καϊ έκ τών βαΰιλικών θηΰαυρών άνήλιΰκεν έτερα, άρτι μεν άνεγείρων , άρτι δε καταΰτρέφων το ήδη άνεγερ&εν 9* 132 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XII. και ή μετεωρότερον άνοικοδομών αύδις αυτό ή εύ- ρύτερον ή τον ΰχηματιΰμόν ποικίλλων ή τρόπον άλ- λον το καινιξόμενον άλλοιών. απένειμε δ\ και προσ- όδους τοις μοναΰταΐς, ουκ ανάλογους μονάξουβιν, άλλα τρυφώΰι προβηκούΰας καΐ βίον ελκουβιν άνει- 5 ν\Χ2&Ίμενον και άβροδίαιτον , χώρας ολας των δημοβίων, και ταύτας τάς πιοτάτας και παμφόρους, άφοΰιώΰας αντοΐς. άλλα μη πλείω περί τούτων, κατέλαβε δε την βαΰιλίδα των πόλεων 'Άμερ 6 τον Χαλεπίτον υιός 6νν δώροις πολλοίς , την είρήνην άνανεούμε- ίο νος, και 6 βαβιλενς έπι ταύτη έπένευϋεν. η βαύιλϊς δε Ζωή άφικομένη εις το Πετρίον την εαυτής άδελ- φήν Θεοδώραν άπέκειρε μοναχήν. έκδημήΰαντος δε τον βαΰιλέως της πόλεως 6 Διογένης Κωνσταντίνος ως τυραννίδα μελετών καϊ άποδράναι μέλλων εις το 15 Ίλλυρικόν κατεΰχέ&η , και έταζόμενος εαυτόν κατε- κρήμνιΰε και άπέδανεν , ίνα μή τους ΰυνειδότας εκφανίΰη τη βία νικώμενος. τότε μέντοι "Αραβες Β μεν τήν Μεΰοποταμίαν κατέδραμον, οι δέ γε Πατζι- νάκοι τήν Βουλγαρίαν καϊ τήν του Ιλλυρικού παρά- 20 λιον οί Άγαρηνοί. τούτοις δε μόνοις στόλος (Ρω- μαϊκός προσβαλών τα πλείω των σκαφών ένέπρησε καϊ κατέκαυ<5εν' οί δ' εκ τής ναυμαχίας άποδιδρά- ΰκοντες κλύδωνι περί το Σικελικόν διεφ&άρησαν πέλαγος, καϊ αύ&ις ε% 'Λφρικής περί που τάς χιλίας 26 νήες έζέπλευΰαν, καϊ πολλάς των νήσων ένιά τε των παραλίων εδήωσαν. άλλα τη τούτων μοίρα περιτυχοϋσαι νήες *ΡωμαϊκαΙ πολλούς άνεΐλον και πεντακόσιους ειλον ζωούς, οϊ τω βασιλεΐ υπό δε- ύμοϊς έκομίύ&ηόαν. άλλα και 6 πρωτοόπα&άριος 30 Γεώργιος ο Μανιακής των παρευφρατιδίων πόλεων Ο στρατηγών τής Εδέσσης έκράτηβεν , έ'ν&α καϊ τήν ΜΒ. XVII. ΟΑΡ. XII. XIII. 133 αντόγραφον έπιύτολήν τον &εού καϊ βωτήρος ημών Ίηΰον Χριΰτού ενρηκώς τω βαΰιλει εξαπέϋτειλε. λιμού δε την Καππαδοκίαν και το Άρμενιακον και την Παφλαγονίαν πιέξοντος , και αν&ις άκρίδος την 5 εωαν κεραϊζονΰης, πολλοί μεταναΰτεύΰαι των πα- τρίδων αντών ήναγκάό&ηβαν , ονς χρνΰίον διανο- μαΐς άνακτηβάμενος ο κρατών πέπεικεν αν&ις τάς ενεγκονΰας καταλαβεΐν. ΰειβμών δε γενομένων ξε- νώνες τε κακώς διετέ&ηΰαν καϊ οι άντίπορ&μοι της ίο Βνζαντίδος άνδρώνες , οϊ διαιτητήριον εκπαλαι τοις τα οώματα λελωβημένοις εκ της νόΰον της ιεράς και τοΓί? λελεπρωμένοις τετάχαται. άλλα και τοντονς 6 βαΰιλενς άνεκαίνιΰε καϊ τον το νδωρ εις την με- Ό γαλόπολιν είύάγοντος όΛκον διαρρηχ&έντος επεμε- 15 ληΰατο. "Ηδη δε οί προς τέλος ήγγικε το βιώΰιμον, το δ1 13 όπως άπεβίω διηγητέον. άρτι της βαύιλείας επι- τνχών χρόνονς έαντώ και της ζωής καϊ της αρχής επεμέτρει μακρούς, καϊ ταύτα έζηκοντοντης ων οτε 2ο των ΰκήπτρων έπείληπτο, και διαδοχήν τη βαΰιλεία καταλιπεΐν εκ της οβφνος αντού έφαντάζετο, μηδ' οτιπερ η βαόιλϊς η ΰννωκιΰτο πεντηκοντούτις ην και νπέρακμος καϊ ανικμος την νηδνν προς σπερ- μάτων νποδοχήν δννάμενος αννιδεΐν. πρότερον μεννΏΖΖΖ 25 ονν έΰπονδάκει περί τα άφροδίΰια και κατέτεινεν έαντόν καϊ χρίΰμαοί τιΰιν έκέχρητο καϊ τη αννοίκω προαηρτα λιπίδια, ως δη τι ενεργούντα περί την κνηΰιν. η δε και άμμάτων και έπαΰμάτων ήνείχετο^ΊΙίΙΒβ και προύίετο έπωδάς. έπεϊ δ' έγνώκει μάτην πάντα 30 γινόμενα 6 κρατών καϊ άπεγνώκει το ΰπονδαζόμε- νον , ονκέ& ομοίως διέκειτο περί την εννέτειραν, αλλ9 ήττον αντη προΰηει. ην γαρ και φνΰει νω&ης 134 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XIII. προς μίζιν καϊ μαλ&ακώτερος, ήδη δε και 6 χρόνος αντώ την κίνηβιν ήμβλννεν. ώς δε τίνες αντώ επί τη βαΰιλεία έξεμετρήθηϋαν ένιαντοί, καϊ άποΰτρό- Β φως είχε προς την βαΰίλιβΰαν, η δε καϊ καταφρο- νονμένη προς μίσος ήρέθιατο και πλέον δι' όμιλίαν 5 ανδρός, ην δε τις και προ της βαΰιλείας εκτομίας νπηρέτης τω βαβιλεΐ , τοντω δε όμαίμονες ήβαν, ων εις ην καϊ ο Μιχαήλ, άνήρ ω την όψιν η φνβις άπέζεβεν εις ακριβή ωραιότητα, τοντον 6 αδελφός μετά την βαΰιλείαν παρέβτηΰε τω 'Ρωμανώ προΰλη- ίο φ&ηΰόμενον νπ' αύτον' 6 δε τοΓ§ θαλαμηπόλου '6ι τον νεανίαν κατέταξε, τοντον τω ερωτι άλονβα η βαΰιλίς επνρπολεΐτο την ψνχήν καϊ το πνρ το εκεί- νον κάλλος κα&' έκάΰτην όρώμενον νπανέφλεγε. μιμούμενος δ' αντή πρώην ο εκτομίας τότε καϊ 15 προΰεκαλεΐτο και ομιλίας ήζίωτο γνηΰιώτερον , είτα καϊ περί τον Μιχαήλ ήρωτάτο τον άδελφον. πολ- 0 λάκις δ\ τοντον γενομένον , δεινός ων εκείνος 6νν- ήκε τον έρωτα και τω άδελφω νπέ&ετο καϊ πρόβιε - ναι τη βαβιλίοση, και ει πειρώτο εκείνη αντον , μή 20 νπούταλήναι , άλλα και αψα6&αι και φιλήΰαι καϊ προΰφνναι αύτη. καϊ τί δει πολλά λέγειν ; μέχρι και 6ννον6ια6μον τά τον έρωτος κατηντήκεύαν και προϊόντος τον χρόνον εις προνπτον ΰχεδόν το περί τον Μιχαήλ εξερράγη φίλτρον, και ην νποψι&νριζό- 25 μενον ον τοις περί τά βαβίλεια μόνον, άλλα καϊ το?5 εν ταΐς τριόδοις, μόνω #' ήγνοεΐτο τω αντοκρά- τορι' όθεν καϊ ύνγκειμένω τη βαβιλίΰΰη αντώ έπϊ της εννής 6 Μιχαήλ είβκαλονμενος άνατρίβειν οι τονς πόδας κεκέλενοτο. τί ονν αν τις οίήύαιτο η 30 οτι καϊ των εκείνης ήπτετο ποδών; καϊ οίον προα- Όγωγός άμφοΐν 6 βαΰιλενς και όμεννέτης έγίνετο. ΙΙΒ. XVII. ΟΑΡ. XIII. 135 ώς δε και ή αδελφή Πουλχερία και έτεροι περί τον δράματος αυτόν άνεδίδαζαν και φυλάττε6&αι παρηγ- γνηβαν, ονδεν έποίηβεν έτερον άλλ' η τον ύποπτενό- μενον αντω καλέβας ει έρωτο προς της βαβιλίΰΰης Ι ηρώτα. 6 δε άπηγόρενΰε , και άνηνάμενος πίΰτεις του λόγου καϊ όρκους άπητή&η κα& ιερών, έπει δ' εκείνος έπιορκηβας τους όρκους έτέλεύε, διαβολην τους των άλλων ηγητο λόγους, λέγεται μέντοι δια την έπιορκίαν νόϋημά τι δεινόν ενΰκήψαι τω Μιχαήλ. ίο το #' ην κατά τινας περιόδους αντω παρακοπη του νοος των όφ&αλμών τε διαβτροφη καϊ κλόνος τουΡΙΐ234 ΰώματος και κατάπτωβις έπι γης, ειτ επανηει εις εαυτόν και άποκα&ίβτατο. τοϋτο πολλάκις καϊ τον βασιλέως ενώπιον έπα&εν' 6 δε του πά&ους οίκτεί- 15 ρας τον Μιχαήλ ετι μάλλον ψενδή ωετο τα λεγό- μενα καϊ μήτ' εράν μητ εράΰ&αι τοντον όντως έχοντα ε&ετο. είΰι δ' οι λέγονύι μη άγνοηΰαι τον βαύιλέα τον έρωτα , .... $' οτι ΰφριγά η βααί- λι66α και περί τα άφροδίύια μέμηνε, της προς τον -20 Μιχαήλ αντης ροπής ηνείχετο, νποκρινόμενος άγνοι- αν, ίνα μη πλείοΰιν όμιλοίη. τοντων δ1 όντως εχόν- των 6 αυτοκράτωρ ένόύηΰε , και οΓ διφδηκει το Β πρόσωπον και το άβ&μα ην όννεχες και η όψις αντω εώκει νεκρον καϊ της κεφαλής αντον το πλέον 25 εψίλωτο ' αι γαρ τρίχες αντής άπερρνηβαν. λέγεται γονν φαρμάκοις περιεργαύ&ήναι 6 άν&ρωπος. οντω #' έχων άπηει προς βαλαν εΐον των εν τοις βααιλεί- οις λονβόμενος, και άπηει οντε χειραγωγούμενος ουτ αντίκα τε&νήζεΰ&αι προσδοκώμενος, ώς δε το 30 αώμα έκά&ηρεν, είΰέδυ την εκεί κολυμβή&ραν, ^ν&ά^ΙΙΙΙΒΊ δη το πάν αδεται γενέβ&αι του δράματος' όυμπιέ- 6αι γάρ τινας αυτω την κεφαλήν φαβιν έπϊ το ύδωρ 136 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XIII. XIV. έφ' ίκανόν, και όντως εκείθεν άπνονν άνιμηθήναι βχεδόν καϊ άνακλιθήναι προς τήν ύτρωμνήν. θρον € ά' επί τοντω ανμβάντος παρήλθε καϊ ή βαβιλίς, ώς δη τι τω πάθει έπιβτενάζονοα, και πληροφορηθεΐϋα τον βαΰιλέως την τελεντήν άπήλθεν ενθνς. ο δε 5 βραχν' τι έπιβιονς άνανδος, είτα και μελάντερόν τι άναγαγών δια τον ύτόματος, άφηκε το πνενμα, έτη βαΰιλενΰας πέντε προς τω ήμίαει, λόγοις μεν έντρα- φεις ελληνικής τε παιδείας μετεΰχηκώς και των της πολιτείας νόμων ονκ αδαής, πλείω ά' είδέναι ων ι® ηδει ώς αληθώς οίόμενός τε και ΰεμνννόμενος. 14 Τούτον μεν ονν τοιοντον κατειλήφει το τέρμα της βιοτής. ή δε βαΰιλις ολη τον τον Μιχαήλ εγ- καθιδρύομαι τω θρόνω της βαΰιλείας έγένετο, καϊ Ό των περί αντήν των πατρώων δηλαδή θεραπόντων 15 αντής αναβολή το πράγμα δούναι καϊ ΰκέψει 6νμ- βονλενόντων, ή δε ονκ ήνείχετο, κατεπειγομένη προς τήν τελεΰιονργίαν καϊ παρά τον έκτομίον Ίωάννον τον ΰνγγόνον τον Μιχαήλ, λάθρα προς αντήν νπο- ■ψιθνρίβαντος ώς " άπολονμεθα αντίκα, ει βραχεί τινι 2ο καιρώ το αποτέλεσμα βραδννεΐΓ λαβούϋα τοίννν εν- θνς τον Μιχαήλ, καϊ οτολήν αντω περιδεμένη βααί- λειον καϊ διαδήματι τήν εκείνον κεφαλήν αντή άνα- δήΰαΟα καϊ έπϊ θώκον βαΰιλικού καθιδρνΰαΰα, και αντή παρακαθιΰαμένη , πάβι τοις τότε παρούβι καϊ 25* ενφημεΐν και προΰκννεΐν προετρέπετο. οι δε καϊ ΡΠ235τοτ£ αντίκα ννκτός τήν ιεροτελεβτίαν τήν γαμικήν έπ' αντοΐς γενέΰθαι ίΰτόρηύαν, τον πατριάρχον Άλεζίον άφικομένον προς τά βαβίλεια, καϊ τον μεν 'Ρωμανόν τεθνεώτα καταλαβόντος, τον δέ γε Μιχαήλ 3ο έτι τά επί τη βαΰιλεία τελονμενον. ήδη δε και τοις έξω διαδοθέντος τον γεγονότος, και πάΰα η πόλις υΒ. χνπ. οαρ. χιν. 137 τον νέον άνηγόρευεν αυτοκράτορα, το μεν αυτώ χαριξόμενοι , το δ' οτι τον άπιόντα άπεφορτίΰαντο χαίροντες, ή μεν ονν βαβιλϊς ωετο βουλεύΰαΰ&αι άριβτα και εαυτή την πάβαν εζουσίαν περιποιήσα- 5 ϋ&αι καϊ τον Μιχαήλ ύπηρέτην εζειν' το δε τι έτε- ροϊον συμβέβηκε. μέχρι μεν γαρ τίνος έσχηματίζετο τηρεΐν την προς την βαΰιλίδα διά&εΰιν καϊ ταύτη Β χαρίζεσ&αι και τα εκείνη δυμήρη ποιειν , είτα ουκ είς μακράν έκτ είναι την προΰποίησιν άναΰχόμενος ίο με&αρμόττεται, καϊ ύποπτεύει αυτήν και δείΰας περί εαυτω με&ίότηΰι μεν των βαΰιλείων τους εκτομίας τους αυτής πατρώους δεράποντας καϊ τάς αυτή ϋυνηϋ'εις δεραπαίνας αυτής διαίρει, ετέρας δ' αυτή προς δεραπείαν άντικα&ίΰτηβι. και επϊ τούτοις την ΐδ γυναικωνΐτιν αυτή άποφράγνυοι καϊ φρουράν περιί- ΰτηΰι, καϊ ούδενϊ προβιέναι ταύτη παρακεχώρψο, ει μη τον προΰιόντα 6 φρούραρχος κατεζήταβεν ο&εν ^κοί. καϊ τίνος δεόμενος παραγένοιτο. έδεδίει γάρ οΐκο&εν έχων του δέους τάς άφορμάς. είς ταϋτα δ7 2ο ενάγεΰ&αι πλέον 6 Μιχαήλ λέγεται παρά του βυγ- Ο γόνου αυτού Ιωάννου του εκτομίου. ην γάρ και δεινός 6 άνθρωπος καϊ δραβτήριος καϊ το ή&ος υποκα&ήμενος και προς τους έντυγχάνοντας ποικιλ- λομενος, περιβπερχής τε καϊ προς φροντίδων όγκον 25 ακάματος, και ουδέ γαότριζόμενος ούδε περί τον άκρατον λιχνευόμενος ούδε ήττώμενος οίνου της περί τάς δημοβίας διοικήσεις κα%υφίει ΰπουδής. τά μεν ούν περί τήν βαόίλιΰΰαν ωκονόμητο ούτωβί, 6 δε Μιχαήλ της των κοινών πραγμάτων οικονομίας 3ο αντείχετο. είτα τω μεν έκραταιοϋτο ή νόΰος , ην οί μεν έκάλουν δαιμόνιον μήνιμα διά τήν έπιορκίαν ένΰκήψαν αύτω και ΰυμπνίγον τον άν&ρωπον , ώ^ΛνίΠΙδδ 138 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XIV. Ό πάλαι δη τον Σαονλ, οι δε μανίαν τ ε καϊ παραφο- ράν' 6 δ' εκτομίας Ιωάννης την ολην άνεδε%ατο της βασιλείας κνβέρνησιν , μοναχικόν μεν πάλαι σχήμα έπενδν&είς, τούτο δε τηρών άχρι μόνον τον 6%7]ματος. Κωνσταντίνος δε πατρίκιος 6 Λαλασ- 5 σηνός, οίκοι διατριβών καϊ περί τον νέον βασιλέως πν&όμενος , δνσανασχετών ην οτί- εις άνδρα τοιού- τον η βασιλεία περιέστη ^Ρωμαίων, τούτο &ορνβον τονς περί τον βασιλέα έμέστωσε, πτοη&έντας μη- ποτέ 6 Λαλασσηνός τνραννίδι έπί%ηται. και 6τελ- ίο λει 6 Ιωάννης τον ορκοις αντον βεβαιώσοντα ως ονδενος ανιαρού πειρα&ήσεται καϊ πείσοντα τον άν- ¥Ι123βδρα τω βασιλει προσελ&εϊν. και 6 μεν προσήλ&ε, και 6 βασιλεύς αντον άσπασίως προσήκατο καϊ εδε- ξιώΰατο δωρεαΐς και μείζονι αξία τετίμηκε καϊ εν τη 15 πόλει διάγειν έκέλενσε. Νικήτας δε 6 τού βασιλέως ομαίμων , δονξ της επί τη Λάφνη Αντιοχείας προ- χειρισ&είς, εΐρχ&η παρά των Άντιοχεων της εις την πόλιν είσόδον. πράκτορα γάρ τίνα των δημοσίων τελών, ως αντοις φορτικώς προσενηνεγμένον , άνε-20> λόντες οι της Αντιοχείας πολΐται, και δεδοικότες μη δίκας τω δονκΐ τού τολμήματος τίσωσιν, έπεζνγωσαν αντώ τάς πνλας της πόλεως. 6 δε ορκοις αντοΐς παρασχόμενος πίστεις ως ονδεν δια τον φόνον νπο- σταΐεν κακόν, παραχωρείται την είσοδον' είτα τονς 25 Β ορκονς ονδεν λογισάμενος πολλούς μεν άποκτίννν- σιν, ενίονς δε των παρ' αντοΐς επισήμων δεσμίονς έστειλε προς την μεγαλόπολιν , γράψας τω άδελφω Ιωάννη δια την προς τον Ααλασσηνόν εννοιαν άπεϊρ%αι αντώ την εΐ'σοδον τονς Άντιοχεΐς. έντεύ- 30 %εν ο Λαλασσηνός εις την νήσον την Πλάτην περι- ορίζεται, και 6 επι %-νγατρϊ κηδεστής αντον Κων- Ι,ΙΒ. XVII. Ο ΑΡ. XIV. XV. 139 ύταντΐνος 6 δούκας, την άδικίαν έπιβοώμενος καϊ την επιορκίαν ου σιωπών, πύργω τινϊ κατακλείε- ται. είτα μετάγεται 6 Λαλασσηνός εκ της Πλάτης καϊ πύργω κα&είργνυται. έάλω δε τότε τοις μεν εκ 5 της "Αγαρ τα Μύρα και τοις Πατζινάκαις λεία γ ά- γονε τα Μνβών. του δε δουκός Αντιοχείας Νικήτα καταΰτρέψαντος την ζωήν, 6 Κωνσταντίνος, αδελφός Ο ών καϊ ούτος τον βασιλέως, έπϊ τη Αντιόχεια τον τελεντηΰαντα διεδέζατο, και 6 έτερος αυτού άδελ- ιο φός πρωτοβεστιάριος προκεχείριστο. εξ Αφρικής μέντοι καϊ Σικελίας στόλος αποπλέων Άγαρηνών έκάκον τάς τε νήσους και τα παράλια" αλλά τούτοις ΰτόλος έπιπλέων Ρωμαϊκός πολλά μεν των σκαφών κατέδυσεν αϋτανδρα, πολλούς δ' εζώγρησε, και τους 15 μεν προς τον βαΰιλέα έκπέπομφεν, οί" άε άνεσκολο- πίΰ&η6αν κατά την παράλιον. Παγκράτιος δε 6 άρχων Άβασγίας, ω την οίκείαν άνεψιάν ο βασιλεύς ήρμόσατο "Ρωμανός , τάς τε προς "Ρωμαίους απονδάς £λνΰε καϊ ών παρεχώρησε πριν "Ρωμαίοις φρουρίων 20 και πόλεων έπελάβετο πάλιν, ως τάχα δίκας Ρωμαί- Τ> ους πραττόμενος υπέρ του βασιλέως καϊ &είου της αυτού όμευνέτιδος. πολλάκις δ' οι Πατζινάκαι τον Ίστρον διαβαίνοντες τά "Ρωμαίων κακώς διετί&εντο, τους άλιϋκομένους ήβηδόν άναιρονντες. καί'Άρα- ϊ5 βες τήν'Έδεσσαν έπολιόρκησαν, και ηλω αν η πόλις, ει μη ο δούζ Αντιοχείας 6 Κωνσταντίνος 6 του αύ- τοκράτορος αδελφός αυτή επεκούρησεν , ον 6 βασι- λεύς της σπουδής αμειβόμενος των εωων ταγμάτων δομέστικον προεβάλετο. » Του άε τής Αιγύπτου κρατοϋντος'Άμερ %ανόν- 15 τος η εκείνου γυνή, χριστιανή ούσα, σπείσασ%αι σύν τω υίώ μετά "Ρωμαίων έζήτησε' καϊ 6 βασιλεύςΡ11237 140 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XV. έκύρωΰε μετ αυτής τριακοντούτεις βπονδάς. αδελ- φοί δε δύο Σαρακηνοί τής Σικελίας κρατούντες προς αλλήλους έΰχον διαφοράς , ων δάτερος τω βα- ΰιλεΐ "Ρωμαίων προβπέφευγε , ΰυμμαχίαν αιτών. Λν III 189 στέλλεται τοίνυν 6 πατρίκιος Γεώργιος 6 Μανιακής 5 επικουρήύων αυτώ , Λογγιβαρδίας προχειρι6&ε\ς στρατηγός, μηπω δε την Σικέ λίαν καταλαβόντος του Μανιακή οι ταύτης άρχοντες αύγγονοι προς αλλήλους έσπείΰαντο και καταλαβόντα τον Μανιά- κην άπελάΰαι της νήαου διεμελέτων, και ΰυμμαχίαν ίο εζ Αφρικής μετεπέμψαντο. ϋυρραγέντος δε πολέ- μου το 'Ρωμαϊκόν έκράτηΰε στράτευμα, και φόνου πολλού τών Καρχηδονίων γεγονότος πόλεις μεν Β πρότερον εζεπόρ&ηΰαν δέκα επί τρισίν , είτα κατά μικρόν προβαίνων 6 Μανιακής καϊ πάσαν την Σικέ- ΐδ λίαν τή "Ρωμαίων ηγεμονία προσήγαγε. μικρού δ' αν έάλω ή "Εδεσσα, δόλω τ αυτήν τών Αράβων μελε- τησάντων χειρώσασ&αι. δώδεκα γαρ αυτών άρχον- τες επαγόμενοι καμήλους πεντακόσιας, ων εκάστη κιβώτια δυο επήχ&ιστο , ήκον εις "Εδεσσαν ' εκαστον 26 δε τών κιβωτίων όπλίτην εΐχεν εντός ' ελεγον δε απιέναι προς βασιλέα δώρα κομίζοντες, και εβού- λοντο, ει παραχωρη&εϊεν ένδον είσαγαγεϊν τα κιβώ- τια, νυκτός τους έν αυτοϊς όπλίτας ε\αγαγεϊν και την πόλιν έλεΐν. εϊΰελ&όντας ούν προς τον τής 25 πόλεως στρατηγόν τους άρχοντας φιλοτίμως εκείνος Ο εδέζατο. οί $' έκείνοις υπηρετούντες μετά τών κα- μήλων ετι τής πόλεως ηΰαν εξ,ω. προσαίτης δέ τις αρμένιος, είδώς καϊ την Αράβων διάλεκτον, προσ- ήλθε τοΓ{? εκτός αυλιζομένοις "Λραψι μεταιτήσων. 3» ήκουσεν ούν εκ κιβωτίου τινός όποι είσίν έρωτών- τος, καϊ εις την πόλιν έλ&ών άπήγγειλε το δράμα ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XV. 141 τω βτρατηγώ. ο δε τους μεν άρχοντας των Αρά- βων εύωχουμένους έν τη πάλει κατέλιπεν, αντος δε μετά των περί αυτόν έξελ&ών καϊ τά κιβώτια διαρ- ρήζας τους έν αύτοΐς οπλίτας άπέκτεινεν απαντάς, δ και εις την πάλιν αύ&ις ύπονοΰτήΰας τους μεν λοι- πούς των άρχάντων αυτών μαχαίρας ε%•ετο έργον, ενός δε τάς χείρας άποτεμών τά ώτά τε καϊ την ρίνα άφηκεν, ΐνα τοις οί'κοι την ΰυμφοράν καταγ- Ό γείλειεν. ο δε Καρχηδάνιος τον ολε&ρον τών υπ* ο αυτού πεμφ&έντων εις Σικελίαν μα&ών , και αυτός εις την νηβον έΰτράτευΰε μετά δυνάμεως πλείονος, και 6 Μανιακής άντιΰτρατοπεδεύεται τοις Άγαρη- νοις, καϊ τω του βτάλου κατάρχοντι τω πατρικίω Στεφάνω τω του βαόιλέως γαμβρώ, ΰυνέΰταλτο γαρ 15 και ούτος αύτω μετά του ΰτάλου, άΰφαλώς τηρεϊν ένε- τείλατο την παράλιον, ΐνα μη ήττη&εϊς 6 Καρχηδάνιος άποδράναι δυνήβεται. μάχης τοίνυν ΰυΰτάΰης, πλή- θος μεν τών "Αφρων άνηρητο ΰχεδάν τι κρεΐττον καϊ αρι&μού, 6 δ' αυτών άρχηγάς, διαδράς εκ της μά- ϊο χης καϊ κελητίω εμβεβηκώς λα&ών τε τους εν τω ΰτάλω, οΐκαδε διαΰέβωότο. τούτο τω Μανιακή εν 6υμ- φοράς ηγητο μέρει, και τω τού ΰτάλου άρχοντι έλοι- δορεΐτο. τού δε τη αυγγενεία τη βαΰιλικη πεποι-?ΐΐ2Β8 &άτος και δυΰχεράναντος προς τάς ύβρεις, &υμώ » ληφ&εις 6 Μανιακής και πληγάς εντείνει αύτώ. 6 δε αυτίκα γράφει τω άδελφώ Ιωάννη τω έκτομία, όρφανοτράφω ονομα6&έντι , άποβταΰία έπιχειρεΐν τον Μανιάκην. έντεύ&εν 6 μεν Μανιακής δέΰμιος έκεΐ&εν αχ&εϊς φυλακή παρεδά&η, η πάΰα δε άρχη υπό τον Στέφανον γέγονε. και ή νηΰος ουκ εις μακράν περιεληλυ&ε τοις 'Λγαρηνοΐς απειρία καϊ ραθυμία τού άρχοντος και προ τούτων αίύχροκερδεία, μάνης 142 Ι^Β. XVII. ΟΑΡ. XV. της Μεΰβήνης, πόλις δε αντη τών Σικελικών, περι- λειφ&είβης (Ρωμαίοις, και ταύτης τον εν αντγ\ άρ- χοντος οτρατηγία' ούτος δ' ήν 6 Κεκανμένος Κατα- Β καλών ' ου γαρ την πόλιν μόνον περιεφνλαζεν, αλλά και χιλιάδας άνεϊλε των εναντίων. 6 δε τον βαβι- 5 λέως αδελφός 6 έκτομίας Ιωάννης, δριμντατον τρέ- φων έρωτα τον προβτήναι της εκκληβίας, ένίονς των αρχιερέων προβηταιρίβατο' κάί οϊ αντω έπηγγέλ- λοντο κα&αιρήβαι τον πατριάρχην Άλέξιον, ως ον νί!ΙΙΐ90φήφω κοινή προχειριβ&έντα, άλλ' εζονΰία βαβιλική. ι<* ό #£ " εί ον κανονικώς, ως φάτε, γέγονα πατριάρχης" άντέ&ετο, "και όϋοι παρ1 έμον εχειροτονή&ηΰαν, κα~ &αιρε&ήτω6αν 6νν έμοίΓ τοντο τον ς λοιπούς τών αρχιερέων ύταύιάοαι κατά τών τον πατριάρχον κα- τηγορονντων ήρέ&ιόε, και εμεινεν άτέλεύτος η τον 15 Ο όρφανοτρόφον έφεύις. πολλαϊς δε και άΰννή&εβιν ει07ΐρά%ε6ιν ούτος εξέτρνχε το ύπήκοον, ποριμώτα- τος εν τοιοντοις γενόμενος, της γονν αδελφής αυ- τού Μαρίας, η μητηρ ην τον νβτερον βα6ιλεν6αντος Μιχαήλ τον Καλαφάτον , δι' ενχην εις "Εφεβον α». άτΐελ&ονΰης , κάκεΐ&εν έπανελ%ονβης και διηγονμέ- νης οΰα πάΰχοιεν οι πένητες τάς καινάς δαΰμοφο- ρίας πραττόμενοι, καϊ ανιούσης άνε&ήναι τοΓ^ νπη- κόοις το τον άχ&ονς πολν, 6 όρφανοτρόφος έπικαγ- χάΰας ^ώς γννη φρονείς" άνταπεκρί&η αντγι "μη ει- 8β| δνϊα οΰων η πολιτεία δεΐται άναλωμάτωνϊ' ούτος έπιβονλεν&ήναι λέγεται παρά της βαΰιλίΰΰης Ζώης. φαρμακενΰαι γάρ αντόν κα&αρΰίω τον ιατρού μέλ- λοντος, άναπεΐύαι τον φαρμακενοντα δώροις και Τ> νποϋχέΰεαι διά τίνων την βαΰίλιβΰαν άντι όωτηρίον 3» προΰενεγκεΐν αντω δηλητήριον' γνωΰ&έντος δε τον επιχειρήματος διαδράναι τον κίνδννον. άλλ' οντω ΊΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XV. XVI. μεν παρά τον όρφανοτρόφου Ιωάννου τά κοινά ωκο- νόμητο' ου μείον ά' εκείνου ου αδελφοί αυτού, αλλά μεντοι και μάλλον έκάκουν ζύμπαντας, άδικώτατοι οντες και φιλοχρηματώτατοι, οίς διά ταύτα και ο δ βαβιλεύς άπηχ&άνετο, άναΰτεΐλαι δε την κακίαν αύ- τοΐς ου ΰυνεχωρειτο παρά του μείζονος αδελφού του «άτοκου "Ιωάννου , ποτέ μεν παραιτουμένου αυτούς ποτέ δε τάς αυτών πράξεις περικαλύπτοντος και ουκ εώντος εις γνώσιν ηκειν τω αύτοκράτορι. "Ηδη δε της νόβου νεανιευομένης τω βαΰιλεΐ 16 » α. > ~ ~ - * / ' ~ , -ΡΙΙ239 και νάμα της του λογιζομένου παραφορας αυτω επιούΰης, οντε προόδοις εκεχρητο συνεχώς ούτε βα- σιλείοις πομπαΐς ούτ εν βημασιν έχρημάτιζε τω βα- σιλείω Ο-ρόνω άνετος εφεζόμενος , αλλά παραπετά- 5 σματα περί αυτόν άπηώρηντο , καί τίνες επιτηρεΐν τεταγμένοι αυτόν περιίσταντο, οϊ όπηνίκα τι ύημεϊον είδον της τού νού παρατροπής, πολλά δε ταύτην αυτω προεμηνυον , εϊλκον επ" εκείνον εύ%ύς τά παραπετάσματα, και τούτοις τον πάσχοντα συγκαλύ- ο πτοντες έζιέναι τοις παρεστώσιν ένεκελεύοντο. τω δε ά&ρόον τε το πά&ος επηει και ά&ρόον άφίστατο. ούτως ονν έχων 6 Μιχαήλ κατά βραχύ και τού οράν την βασίλισσαν καί τού προσιεναι άπείχετο, η αϊ- Β δούμενος οτι οία άν&' οίων αύτη άνταπεδωκεν , η > οτι &αμά και ετοιμότατα τού πά&ους αυτω 4πιγινο- μένου ηβχύνετο πάσχων ούτω παρ* εκείνης ίράσ&αι, ή διά το την ε%ιν τού σώματος διεφ&άρ&αι οι καϊ προς μίξιν μη πεφυκέναι. Ηνιοι δε φασιν ώς άν- δράσι πνευματικοϊς εζομολογηβάμενος τό της μοι- χείας καϊ τού φόνου τού βασιλέως αμάρτημα παρ* εκείνων άλλας τ ε εδε%ατο εντολάς καϊ τού αφροδι- σίων άπέχεσ&αι' εν&εν τοι καϊ διαδόσεις εποιεΐτο 144 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XVI. XVII. χρημάτων πολλών και βεμνεΐα ωκοδόμει και εις Θεβ- ύαλονίκην άπήλ&ε, τού καλλινίκου μάρτυρος Δημη- τρίου δεόμενος ίνα τι του πά&ους εϋρη άλέζημα' Ο τω δε καϊ νόβος ύδερική προΰεγένετο. ώς ούν όν- τως έχοντα τον άδελφόν έωρα 6 Ιωάννης , δείΰας 5 περί τη βαβιλεία μη ά&ρόον θανόντος του αντο- κράτορος έπϊ τή Ζωή γένηται ώς κληρονομώ αυτής, κάντεύ&εν αυτός τε καϊ το γένος όλον είς £%ολό- &ρευ6ιν γένηται , μέτειϋι τον αυτοκράτορα πι&ανό- τηΰι, και πεί&ει τον άδελφιδονν αυτού τον Μιχαήλ ίο προχειρι6α6&αι Καίΰαρα , ϊν έφεδρος εί'η τη της βα- σιλείας αρχή. έπεϊ δε της βασιλείας, ώς εί'ρηται, κληρονόμον την Ζωήν ήδει, μέτειύι κάκείνην , και μητέρα την ευγενή του δυύγενούς άναπλάττουύιν. άμφω γαρ τώ άδελφώ διαλεχ&έντε αυτή περί του- 15 του είβποιητόν ταύτης τον Μιχαήλ υιόν όνομάζον- \ν III 191 ΰιν. ή δε μήτ άντειπείν &αρρού6α τοις εκείνων δελήμαΰι καϊ άλλως εύκολος ου 6α και την ^νώμην εύάγωγος , κατένευΰε. και ΰυνή&ροιβτο μεν είς τον εν Βλαχέρναις &εΐον ναον ή γερονΰία εκ προκηρνγ- 20- ματος, και οι πληρούντες την τά%ιν δη την βαΰί- λειον , εν δε μέΰοις τούτοις ή βαΰιλις προαχ&εΐΰα καν ταϊς κιγκλίοι γενομένη τού δυβιαΰτηρίου εκεί- θεν είϋποιεΐται τον Μιχαήλ καϊ ώς υιόν άγκαλίζε- ται. 6 δ' αυτοκράτωρ αύτίκα τούτον προχειρίζεται 2δ Καίΰαρα καϊ το ά&ροι6μα έπευφήμηΰεν. εδοζε μεν ούν 6 Ιωάννης ήδη το πάν κατεργάβαΰ&αι και το ΡΪ124:0Χράτος τω οίκείω γένει περιποιήΰαβ&αι' το δ' ήν ανατροπή τού παντός αύτω τε και τοΓ^ προΰήκουΰιν άπαβιν' όπως δε 6 λόγος δηλώΰει κατά καιρόν. 17 Των δε Βουλγάρων, ώς ήδη ιΰτόρηται, υπό Βα- σιλείου τού βαΰιλέως καταπολεμη&έντων και τής ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XVII. 145 αυτών βαβιλείας κα&αιρε&είΰης , μέχρι μεν τίνος εφερον οι βάρβαρου τον της δουλείας ζυγόν. είτα τούτον άπο6εί6α6&αι διανενόηντο καϊ έβφάδαζον, αλλά ϋφίΰι το άναρχον έκώλυε το έννόημα. άνήρ 5 δε τις άβημος μεν το γένος, Αολιάνος καλούμενος, δόλου δε μεΰτός καϊ δεινότητος , υίόν εαυτόν έπι- φημίΰας του Ααρών, ος του Σαμουήλ του άρζαντος του ε&νους ην αδελφός, εκ Βυζαντίου , ώς λέγεται, άποδράς, και πείΰας το ε&νος παις είναι του Ααρών, ίο εξ ημιγάμου έκείνω γενόμενος, αλλ9 ουκ ε'ξ εννόμου Β εύνης, εις βαΰιλέα τοϊ^ βαρβάροις γιρέ&η. εντεύθεν εις φανεράν άποΰταΰίαν εξερράγη το ε&νος και εις ληΰτείας κεκίνητο καϊ τα 'Ρωμαίων κατέτρεχε. Στέλ- λεται τοίνυν Στρατηγός τις μετά δυνάμεως, ΐν' άνα- 15 κόπτγι τάς επιδρομάς τοις ληΰτεύουΰιν. 6 δε κακώς τοΓ^ ύπ' αυτόν προΰφερόμενος ε%ηρέ%Ίΰε τούτους κα& εαυτού, και άπώλετο άν, ει μη άπέδρα νυκτός. η γούν υπ αυτόν ΰτρατιά δείΰαΰα προς άποΰταΰίαν εχώρηΰε, και τίνα ε'ξ εαυτών Τειχομηρόν κεκλημέ- 20 νον , εκ δε γένους φύντα Βουλγαρικού , άρχηγόν εαυτοΐς προχειρίζονται και βαΰιλέα Βουλγαρίας αύ- Ο τον όνομάζουΰι. καϊ τα τών Βουλγάρων διηρητο, των μεν τω Αολιάνω, τών δε τω Τειχομηρώ προΰ- ρυϊΰκομένων. άλλα δόλω μετήλ&εν 6 Αολιάνος τον 2δ άντικα&ιΰτάμενον. μετακαλείται γαρ αυτόν έπϊ κοι- νωνία της άρχης καϊ της προς ^Ρωμαίους μάχης ' καϊ ός πείθεται, επει ούν ηνώ&ηΰαν άμφω οί αρ- χηγοί και το πλή&ος τών Βουλγάρων ΰυνή&ροιΰτο, ο Αολιάνος προς τους ΰυνειλεγμένους έφη μη άν )ο ποτέ ΰω&ήΰεΰ&αι το τών Βουλγάρων έ&νος ύπ' αρ- χηγών δυοΐν κυβερνώμενον , καί "ει την ΰωτηρίαν υμών βούλεΰ&ε, τον ενα ε'ξ ημών ποιηΰατε εκποδών ' ΖΟΝΑΚΑ5 IV. 10 146 ΙΛΒ• XVII. ΟΑΡ. XVII. εί μεν ονν εμε τον γένους είναι τον Σαμονηλ οΐ- δατε, άπο6κενάβα6&ε τον Τειχομηρόν' εί ά' ον Ότοντο, αντω μεν εαντονς υποτάξατε , εμε ά' εκ μέ- βον ποιηβατεΓ έπϊ τούτοις &ρονς ηρ&η, και οι την βαοιλείαν ξύμπαντες έπενφημηΰαν, και ο Τειχομηρός 5 κατελεύβ&η. 6 δε Λολιάνος αυτοκράτωρ γενόμενος εϊλέ τε το Λνρράχιον καϊ κατά της Ελλάδος έχώ- ρη<5ε, καϊ την Νικόπολιν και τα νπ αντην προΰε- ποιηΰατο , των εν αντοΐς έκόντων προΰχωρηΰάντων αντω, έπει μη εφερον την τον δρφανοτρόφον άπλη- ίο βτίαν καϊ το άκόρεβτον. και 6 μεν οντω λείαν Μν- 6ων το τον λόγον τα ^Ρωμαίων έτί&ετο. 6 δε βαΰι- λενς της αγγελίας κομιΰ&είβης αντω αντίκα ωρμα καταλαβεΐν τον άποβτατηόαντα, δεινόν ηγεϊβ&αι λέ- γων, εί μηδέν αντδς ττ} βαΰιλεία προΰενεγκών μοΐ~ ΐ5 ραν ταύτης άφαιρε&εΐβάν τίνα παραβλέπεται, ότι δέ οι άπέγνωΰτο το βιώΰιμον, ηδη γαρ ο νδερος αν- τον κατεκράτηΰε και αντον το ΰώμα έξώγκωτο, τό τε ΰνγγενες άπεΐργε την έκΰτρατείαν αντω πάρα- ΐΙΥ1±\κλη6ε6ι καϊ οζ προύχοντες της βονλης ονκ έπηνονν 20 τό βονλενμα.. άλλ' εκείνος, ζηλω ρωννύμενος και άντεπάγων τή άα%ενεία τό πρό&νμον , επί τονς Σκύ&ας χωρεί, και ην τό πράγμα θαύματος άξιον, ννκτός γαρ τη ν06ω κατ απονον μένος, καϊ ονκ αν ες ανριον άναΰτήΰεο&αι προΰδοκώμενος , 6 δε ημέρας 25 ΛΥ" III 192 άρτι φανον6ης έφιππος τε ωράτο και προηει της βτρατιάς. ως ά' εν τοις των Σκν&ών τούτοις όρί- οις έγένετο, ήτοιμάζετο προς άντιπαράταζιν. ονπω δ' άλλήλοις τα τάγματα 6ννερρώγε6αν και τι 6νμ- βάν άπόνως τάχα τω βαβιλεΐ την νίκην προβένειμεν. 30 Β 6 γάρ τοι τον Ααρών εκείνον νίός , ο πατρίκιος ^Αλονβιάνος, παρά 'Ρωμαίοις ων ετι, προΰκεκρον- ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XVII. 147 κώς τω κρατούντι, επ' οί'κον μένειν καταδεδίκαΰτο καϊ μήτε προβιέναι προς τα ανάκτορα μή&' όλως είύιέναι προς το Βυζάντιον, ει μη έπιτραπείη την είΰοδον. ή&ύμει γονν δια ταύτα ' έπεϊ δ' έγνώκει την 5 του έ&νους άποΰταΰίαν καϊ την τον Λολιάνου αΐρε- 6ιν εις το άρχειν αυτού , αποδιδράΰκει μεν της οι- κίας αυτού καϊ μεταμφιέννυται , Αρμενίου τε βτο- λήν περιδεμένος εαυτω και θεράπων είναι του Θεοδωροκάνου πλαττόμενος καϊ άπιέναι προς το Ο ίο βτρατόπεδον , έλα&ε πάντας, και προς Βουλγαρίαν κατήντηΰεν. άλλ' ουκ αύτίκα δηλον έ'&ετο εαυτόν, προΰομιλών δε τιβι του Ααρών άνεμίμνηΰκε και '*άρα" έλεγεν "ει' τις των εκείνου παίδων παρήν, εδοζεν αν υμϊν εις την ε&νους αρχήν προτιμότερος ίο του νό&ου 6 γνήσιος" ώς δε πάντες πεποίηντο δι1 ευχής το υπό γνηβίον παιδός αρχεβ&αι του Ααρών και την βαβιλείαν αύ&ις εις άναμφίβολον περιβτή- ναι άνδρα και τω πάλαι βαΰιλείω γένει προΰήκοντα κα&αρώς, πιΰτεύει τινϊ το απόρρητον των μάλλον 20 είδότων το γένος του Ααρών. 6 #£ περιεργότερον Ό αυτω άνιχνευΟας το είδος τοις όφ&αλμοϊς, είτα καί τι βημεΐον ε ιδώ ς προβόν αυτω άναμφίβολον, και τούτο ίδειν απαιτεί, το ά' ην περί τον δεζιόν αγκώνα χρώμα τι μέλαν καϊ Οφιξ δαΰεϊα περί αυτό. ίδών 25 ούν και τούτο , και οΰκέτι έχων ενδοιαΰτώς , κατα- βάλλει μεν εαυτόν ενώπιον τού ανδρός και τους πόδας αυτού περιπτύβΰεται. διδάΰκει δε και τους άλλους τον εκ τού βαΰιλείου γένους αύτοΐς άφικό- μενον. και πολλοί τού αμφιβόλου άπορραγέντες τω 3ο γνηΰίω προΰέ&εντο, και μεμέριβτο ή άρχη' ώς δ' ου πάντως της βαΰιλείας αυτής ΰτηΰομένης, ει προς αλλήλους οι αρχηγοί διαφέροιντο, κοινοπραγούόι καϊ 10* 148 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XVII. ϋπένδονται, αλλήλους δε και νπώπτευον καϊ ένή- ΡΙΙ242$ ρευον. αλλ* οξύτερος ευρέθη 6 Άλουβιάνος προς τήν έπιβουλήν και την τον Αολιάνου προέφθαΰε δολιότητα. καϊ πότον ετοιμαΰάμενος , καϊ βυμπότην παραλαβών τον ΰυνάρχοντα, επιτίθεται οί ΰυμπο- 5 ΰιάξοντι καϊ έξορύττει τω άθλίω τα όμματα, καϊ εις μίαν εντεύθεν αρχήν το Σκυθικόν περιίΰταται. είτα δι απορρήτων μηνύει τω βαβιλεΐ βούλεΰθαι προ6- χωρήΰαι αντω , ει ευμενούς αυτού τεύ%εται και αναλόγων ουκ άμοιρήβει των αμοιβών. 6 δε τήν ίο εντευ%ίν τε προόήκατο και άξίως άμείψαΰθαι αυτόν έπηγγείλατο. και ος αυτίκα προαεληλύθει και τετί- μητο μάγιβτρος. 6 δε βαβιλεύς επειΰι τω εθνει ευ- θύς, το δε αναρχον ον και διεΰπαρμενον ου δυΰέρ- γως καταπολέμησαν αύθις τχι των "Ρωμαίων ηγεμονία 15 Β υπέκυψε , και 6 βαϋιλεύς προς το Βυζάντιον επανέ- ξευζε και κατήγαγε θρίαμβον, αιχμαλώτους τε πολ- λούς διαγαγών εν αύτω καϊ τον Λολιάνον αυτόν πεπηρωμένον τα όμματα, είχε δ' ο αυτοκράτωρ κακώς καϊ ηδη τη λύΰει προΰήγγιΰε της ΰυνθέΰεως. 20 καταφρονεί γούν της αρχής καϊ εκ των βαΰιλείων μεταχωρεϊ και απειΰιν εις όπερ αυτός προ των τει- χών της πόλεως ίδρύΰατο άΰκητήριον, ο επι τη κλή- 6ει τών θαυματουργών Αναργύρων ώνόμαΰεν. ένθα δή γεγονώς έκδιδύοκεται μεν τήν άλουργίδα και 25 ταλλα πάντα της βαβιλείας γνωρίσματα, κείρεται δε "νν III 193 τή ν τρίχα καϊ τελείται τήν ιεράν τελετήν, ενδύεται δε το ράκος της έν Χριΰτώ ταπεινώΰεως κα\ περιζών- νυται το θείον δέρας το της έκουΰίου νεκρώΰεως Ο βύμβολον 6 ήδη καϊ άκων νεκρούμενος. ως ούν ήγ- 3ο γέλθη τη βαΰιλίΰβη το γεγονός, πεζή τών βαβιλείων νπε%ει<5ι, και προς εκείνον άφίκετο. ο δε ταύτη τάς υΒ. χνπ. οαρ. χνπ. χνπι. 149 &ύρας επιζυγοΐ και την προς αυτόν άπείργνυΰιν είΰ- οδον, ούκ οΐδα εϊτ αίδούμενος άνΰ1* ων προς αυ- τήν ενεδείζατο εΐ&* όλος της μετανοίας γενόμενος και μη δέλων εις μνήμην έλ&εΐν της προς έκείνην 5 παλαιάς δια&έβεως. η μεν ονν μη εντυχοϋβα τω Μιχαήλ ύπενόβτηβεν. 6 δε βραχύ τι τη μετα&έΰει της βιοτής έπιβιώύας προς τάς άϊδίους μονάς μετέ- &ετο την ζωήν, μέχρις έΰχάτης αναπνοής το προς τον βαΰιλεα 'Ρωμανόν αύτω τολμη&εν άπολοφυρό- ιο μένος, βαΰιλενς γεγονώς επιεικής καϊ χρηΰτός, όαον το εις αυτόν, το ΰυγγενες δε οί ώΰπερ τις κηλϊςΌ προΰεπεφυκει αύτω ρυπαίνουΰά πως την εκείνου χρηστότητα, ιΰτόρηται δε τοις μεν επ' έτος εβδομον το βκήπτρον καταβχείν το 'Ρωμαϊκόν , τοις δε καί τι 15 τούτου επέκεινα. Ήκε δ' ή της βασιλείας αρχή προς τον Καίΰαρα, 18 πάντα του μητραδέλφου αυτού του Ιωάννου άνύοντος. 6 μεν γαρ βαόιλεύς Μιχαήλ Καίΰαρα τούτον έτίμηΰεν, ως προγέγραπται, είτα ώΰπερ μεταμελόμενος, ου χρη- 2ο ΰτήν προς εκείνον έτήρει διά&εΰιν. ο&εν κ«ί- Ι|ω που της πόλεως ώριΰτο αύτω ή καταγωγή, και ούδ' εφεΐτο τούτω, ει μή κελευό&είη, προς τον βαΰιλεα φοιτάν. επεϊ δε των βαΰιλείων ύπεζήλ&εν ο αυτο- κράτωρ , ως εί'ρηται , οί εκείνου αύτάδελφοι , βαΰί- 25 λειον πλάττονται γράμμα, επιτρέπον έκείνω η}νΡΙΙ243 προς τα ανάκτορα πάροδον. και 6 μεν είΰελήλυ&εν' ό δε πρώτος των αδελφών 6 όρφανοτρόφος μή δειν ΰυνεβούλευόεν έπιχειρήύαι πράξει τινι γνώμης της βαΰιλίδος χωρίς, προΰίαΰι τοίνυν αύτη και τοις 3ο εκείνης ποΰί τον Καίΰαρα καταβάλλουΰι και προΐΰ- χονται τήν εΐΰποίηΰιν και πίΰτεις διδόαΰι και φρι- κώδεις όρκους όμνύουΰιν ή μήν του ονόματος μόνου 150 ΙΊΒ. XVII. ΟΑΡ. XVIII. τής βασιλείας μετέχειν τον Μιχαήλ, εκείνης δ' είναι την εξονσίαν, και ώς άργνρωνήτω , ει βούλεται, κε~ χρήσθαι αντω. τούτοις έκείνην και άλλως ενάγω- γον ονΰαν καταγοητενΰαντες καϊ καταθέλζαντες τοΓ^ Β μειλίγμασι σνλώσι καϊ τον εαυτών ποιου σι θέλημα- 5 τος. και εγχειρίζεται το σκήπτρον τω Μιχαήλ καϊ άναδεΐται τη βασιλική στεφάνη 6 ταύτης ανάξιος, ον μάλλον εκ γενονς, καίτοι τούτον τνχών δνσγε- νεΰτάτον και αφανούς, των γαρ τάς νηας καταπιτ- τονντων ην αντω 6 πατήρ, όσον εκ τρόπων κακό- ίο τητος. ην γαρ νπονλος την γνώμην , άγνώμων δε την -ψνχήν καϊ αχάριστος καϊ μήτε ΰνγγενείας θε- σμούς μήτε φιλίας αίδούμενος. ην δε οι και ή γλώττα προς τα βονλενματα της ψνχής άσύμφωνος και ασύμβατος , άλλα μεν ενι φρεσϊ κεύθοντι , άλλα 15 #£ λέγοντι, και επι τούτοις, εί'περ τις άλλος, βάσκα- Ονος 6 άνήρ, δονλοπρεπής τε παρά τάς των καιρών δνΰκολίας και ανελεύθερος , δύΰοργός τε και εύμε- τάβολος, ούκ βξ οργής ραον μεταβαλλόμενος εις πραότητα, άλλ' εκ χρηστοτερας διαθέσεως εις μίσος 20 εκ τον τνχόντος μεταφερόμενος, ο μεν ούν τοιούτος ων επι τον άξονα τής βασιλείας ανάγεται, τω δε όρφανοτρόφω καϊ θείω αυτού και τω σνγγενικώ ϊ,νμ,παντι ο κολοφών εντεύθεν έπήκτο τών σνμφο- ρών. ον γάρ επι μακρόν έτήρησε την ΰκηνήν τε και 2δ την προβποίηΰιν , άλλ' επί χινας βραχίστας ημέρας Ύί11ΐΐ9ΐδεΰπότην τον θείον όνομάζων καϊ σννθωκονν αντω αξιών και πάντα επ' εκείνω τιθέμενος είτα νφήρει Σ> τι τής τιμής , είτα ονκ ην αντω πειθήνιος έν τοις Λλείοβί9 και άλλοτε άλλο τι προς τον θείον νποκνί- 3ο ζον αντον ένεδείκνντο. τω δε μετέμελε τής εις τον άνεψιόν τούτον σπονδής, ονκ είχε δ' οτι και δρά- ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XVIII. 151 ΰειεν ε'| ετοίμου, άλλ' εβυββοδόμευε το εγχείρημα, τέως δε ου ΰυνεχώς τΐροβ^εί τω βαβιλεΐ. διαφοράς δε προς Κωνΰταντΐνον τον άδελφόν αύτω γενομέ- νης, ω μόνω εζ άπάοης της Συγγενείας ο Μιχαήλ 5 προβέκειτο καί έτίμησε νωβελίόΰιμον, καϊ τραχυν- &έντος εκείνον κατά τον Ιωάννου τον βαβιλέως ενώπιον, ο ^Ιωάννης τοις λόγοις δηχ&εις καί μάλλον οτι μη προς τον βαβιλέως δια τάς προς αύτον λοι- δορίας έπιτετίμητο, άπεδυβπέτηβέ τε και πόρρω ποι ίο τον άότεος γέγονε. τούτο δε γνω6%εν πολύ τι τ?}£ΡΠ244 γερονΰίας μέρος ΰυνεπεΰπάΰατο , ώΰτε αντω προ6~ φοιτάν, ουκ έννοια, άλλ' %ν έφ' εαυτούς την αυ- τόν εύμένειαν εφελκνύωνται. άλλα διά γραμμάτων, αντω την ύπεροψίαν ο βαβιλεύς προβωνείδιΰε, την 15 προς εκείνον ΰννέλενΰιν εύλαβη&είς των πολλών και κακοή&ως ήζίον άφίζεΰ&αι. και 6 μεν ηει' ο δ\ μη άναμείνας τον &είον την άφιζιν πεπόρεντο προς το δέατρον' ην γάρ ημέρα ΐπποις άμιλλητηριος. ώς δ* ελ&ών 6 &εΐος ούχ εύρε τον βασιλεύοντα, ετι τω 2ο &νμώ νπερζέβας, ώς περινβριΰμένος, έπάνειβι. καϊ ο βαΰιλενς αντω την δνΰμένειαν εις προύπτον έκρη- γννΰι, καϊ ΰτέλλει νηα κελενων αντω δι αυτής ηζειν, Β δώΰοντι λόγονς της εις εκείνον υπεροψίας, καϊ 6 * μεν επλει προς τά βαΰίλεια. 6 δε βαβιλεύς άνω&εν 25 διά τίνος 6υν&ήματος , ο τοις άγονΰι τον Ίωάννην προέγνωβτο, επέχει τη νηϊ την εις τά βαδίλεια πά- ροδον, αντίκα δε τριήρης έπελ&ούΰα λαμβάνει τού- τον καϊ νπερόριον τί&ηβι. τοιούτοις ήμείψατο τον εύεργέτην 6 δι9 εκείνον Καΐΰαρ, είτα καϊ βαΰιλενς 3ο γεγονώς. επει δ' εκείνον εκ μέΰου πεποίηκε, μέτειβι το ϋυγγενες καϊ άνδρας ουχί τη της φύβεως μόνη δηλωτική ΰημαόία, αλλά και τη αημαινούΰη τους 152 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XVIII. XIX. γημαντας καϊ τονς εις ανδρών ηλικίαν ελάΰαντας νπηνήτας ηδη καϊ παίδων γεγονότας πατέρας των παιδογόνων μορίων άποΰτερεϊ καϊ εκτομίας εργά- ζεται. 19 ίίς δε κατά τον ομογενούς αίματος τοιούτον 5 ηρατο τρόπαιον, ενα ετι περιλελεΐφ&αι αντω ένόμι- ζεν Ήράκλειον άε&λον το καϊ την βαΰιλίδα άπο- 6κενάΰα6&αι , και προς τούτον λοιπόν άποδνεται, ενάγοντα προς τονργον καϊ τον δεϊον έχων Κων- ΰταντΐνον και παρα&ήγοντα. λογοποιεΐ τοίννν ο ίο δνβγενέβτατος παις κατά της ενγενεβτάτης μητρός και βνμπλάττει κατ αντης αίτιάματα , φαρμακόν τε καλεί και επιβονλενειν αντον τη ζωή της ά&ωον κατηγορεί, καϊ τι δει κνκλονς έλίττειν ; έξω&εϊ των βασιλείων αντην και περιορίζει τή νηύω τή λεγο- 15 μένη τον Πρίγκιπος , και τέλος άποκείρει την ενερ- γέτιν καϊ μεταμφιενννΰι και άντϊ της εκ πενταγο- νίας προΰηκον6ης ανττ} πορφύρας ενδιδύΰκει τρι- Ό βώνιον. καϊ 6 μεν ως ηδη το πάν ήννκώς έχαιρε τε και γαύρος ώπτο , και παιδιαΐς εαντόν επέδωκε καϊ 2ο τρνψαϊς. ή δε δίκη ονκ επεννΰταξεν , άλλ' αντίκα μετήλ&ε τον άλιτήριον. ως γάρ το περί την βασι- λίδα δράμα τοις εν τη πόλει κεκηρνκτο, κατήφειαν ην δράν παρά πάΰι και 6κν&ρωπότητα , και ως εν οικεία ΰνμφορα διετί&ετο εκαΰτος, είτα καϊ φάνε- 25• ρώς ελοιδορούντο τω τνραννηΰαντι. αι δε γνναΐκες καϊ &ρήνονς ΰννίΰτων, άνακαλονμεναι την βαβίλιΰ- 6αν. καϊ τέλος εις ΰτάΰιν φανεράν άνερράγηΰαν οί της πόλεως Σύμπαντες, καϊ ΐνα τον τολμητίαν τι- μωρηύωνται , ονδεϊς εφείδετο της οικείας ζωής, άλλ' 3ο ΤΙΙΖίδεκαΰτος τω προΰτνχόντι την δεζιάν όπλίΰας ΰννε- "\ν 111195^^01/ επϊ τά ανάκτορα, τον δε πρώτον μεν ον πάνν υΒ. χνπ. οαρ. χιχ. 153 τι το τον πλήθους ΰυγκίνημα έθορΰβηΰεν, είτα τον δήμον ορών έκμαινόμενον εις λόχους τε ουνιβτάμε- νον καϊ τον λαόν έπιρρέοντα, τους δε περί αυτόν αμφιβόλους ταΐς γνώμαις κατανοών , κάκείνοις γαρ 5 το περί την βαβίλιβΰαν μεμίΰητο τόλμημα, περιδεής τις καϊ εναγώνιος γέγονεν. αλλά τι μικρόν την άγω- νίαν αυτω ο νωβελίΰόιμος επεκούφιΰεν. οίκοι γαρ ων καϊ την βτάΰιν μεμαθηκώς, τους περϊ αυτόν όπλίΰας, πολλοί δ' αυτω παρετρέφοντο, δια μέβης ίο της Αγοράς παριών άπήλθεν εις τα βαύίλεια, καϊ αύτίκα ΰτελλουβι τους επανάζοντας την βαβίλιββαν, τοϊς δε ΰταΰιώταις άντέΰτηΰάν τινας εκ τάφανοϋς βέλη κατ αυτών άφιέντας , και λίθους έΰφενδόνων, Β «ξ ων ου βράχιϋτοι άντιρέθηΰαν. ήδη δε την βααι- 15 λίδα ανακομιΰθεΐΰαν ΰτηΰαντες επί μετεώρου εν τω θεάτρω τοις 6ταβιάζον6ιν έπεδείκνυον, 'ίνα δήθεν αυτοΐς κατευναΰθή 6 θυμός, άνακληθείΰης της ΰφε- τέρας δεΰπότιδος. τοις δε τούτο μάλλον άνήψε τον θυμόν καϊ έ%έκαυο*ε την όργην. ως γαρ μετημφιε- 20 ΰμένην αυτήν εωράκειΰαν , επί πλέον άνερρώγεΰαν εις τον πόλεμον , καϊ της κακοηθείας τον τυραν- νοΰντα μιβηβαντες αφίστανται μεν της βαΰιλίδος Ζώης, προς δε την Θεοδώραν την ταύτης ΰνγγονον τρέπονται, ηδη προμεταΰχηματιΰθεϊΰαν κάκείνην πα- 5 ρά της αδελφής, ως 6 λόγος φθάΰας εδίδαζε, καί τίνα τών αυτής θεραπόντων παραλαβόντε^ πατρώ- ων, άφίκοντο έπ' αυτήν, και ταύτην της κατοικίας Ο ε%αγαγόντες και οίον περϊ αυτήν ΰνναΰπίΰαντες, εις το μέγα τέμενος άγουοι της του θεοϋ λόγου Σοφίας, ίο και παρά πάντων τών τε τής βουλής και τών του δήμου καϊ αυτών τών τής έκκληβίας ή Θεοδώρα βα- ΰιλϊς άνηγόρευτο. τούτο πάΰαν ελπίδα τω Μιχαήλ 154 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XIX. καϊ τοις περί εκείνον άπέΰβεβε, καϊ δεδιώς περί τή ζωή των βασιλείων μεΰίβταται, καϊ νηί των βαΰιλι- κών έμβεβηκώς αυτός καϊ 6 νωβελίΰβιμος εις την περιώνυμου άπήλ&ον του Στουδίου μονήν, τα μεν της βασιλείας γνωρίσματα αποθεμένος, μοναΰτού ά' 5 έαυτω περιδεμένος άμφια, έπει δ9 έγνώΰ&η τούτο τω δήμω, ουκ εϊχον όπως εκ της χαράς κατάΰχωΰιν Β εαυτούς , καϊ επ εκείνον ΰυνέ&εον. ήδη δε κλινού- αης ημέρας, οί περί την Θεοδώραν δείΰαντες μη ή βαΰιλϊς Ζωή αύθις τον έκβεβλημένον άνακαλέβηται, \\ ίνα μή ή αδελφή αυτή ΰυγκοινωνήβη της βαΰιλείας, βτέλλουύι τους τα όμματα κάί άμφοΐν έζορυξοντας. οί μεν ούν έζ αύτοϋ του θυΰιαοτηρίου της του Στου- δίου μονής εκβπαΰ&έντες άπήγοντο. το δε πλήθος ΰυρρεϋΰαν περί αυτούς ένύβριζόν τε και έπετώθα- 15 ζον, και μέλη ΰυντιθέντες έπετραγώδουν αντοΐς. ως δ' ήκον έπι το Σίγμα, τόπος δ1 έΰτι κεκλημένος τουτί, εκεί τους οφθαλμούς έζεκόπηβαν, 6 μεν Κων- αταντΐνος γενναίως φέρων τήν ΰυμφοράν, 6 δε Μι- ΡΙΙ2Α6χαήλ θεοκλυτών τε καϊ όδυρόμενος. επεϊ δε αμφω 20 ΰκότος έκάλυψε, προς τήν Θεοδώραν οί τήν πήρωΰιν εκείνοις ϋχεδιάΰαντες έπανήλθοβαν , ετι τω μεγάλω τεμένει προΰμένουΰαν. ή δε Ζωή ετύγχανε περί τα βαΰίλεια. ην μεν ούν αυτή το βουλόμενον μή προΰ- ήΰεβθαι του κράτους κοινωνόν τήν όμαίμονα ' έξη- 25 λοτύπει γαρ έκτόπως. άλλ' οι της γερουόίας καϊ αμφω ΰεβόμενοι, τήν μεν ως βαβιλίδα υφών εκ μα- κρού, τήν δέ, ως άρτι άναρρηθεΐΰαν και του κατα- λυθήναι τήν τυραννίδα γενομένην αίτίαν, πείθουΰι τήν πρεΰβυτέραν κοινωνόν του κράτους προβειλη- 30 φέναι τήν άδελφήν. ήκει τοίνυν καϊ ή Θεοδώρα προς τα βαβίλεια καϊ Συμμετέχει του κράτους τή ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XIX. XX. 155 αδελφή, εντεϋ&εν νπερορίαν οί πηρω&έντες τους Β οφθαλμούς κατακρίνονται,, της βαΰιλείας αυτοΐς επί μήνας τέΰΰαρας καϊ πέντε ημέρας ΰυόταλείΰης, ώς εί'&ε γε καϊ επί βραχυτερον. Κατηντήκει τοίνυν περί την γυναικωνΐτιν ή τω2/ννΐΙΙ196 'Ρωμαίων αρχή, καϊ ουδέν τι περί ταύτας νενεωτέ- ^ ριΰτο, αλλά πάντες αύταΐς υπεΐκον, τό τε της γερου- ΰίας εξοχον καϊ τό τον βτρατηγίου επιΰημότατον. αϊ ά' άμφω έκά%ηντο επί βήματος καϊ πάΰα περί αύ- ο τάς έτελεΐτο ή τελετή ή βαΰίλειος καϊ τή δορυφο- ρία τό επι των βαΰιλέων 6χήμα τετήρητο, καϊ οί της πρώτης βουλής καϊ οι εν τελεί ΰύν αίδοΐ παρειΰτή- κειΰαν ξυμπαντες. καϊ ζητήβεις δικών και λυΰεις δημοΰίων άμφια βητήβεων , έντυχίαι τε πρεσβευτών Ο 5 και άρχαιρεόίαι και τάλλα τα τή βαΰιλεία προσή- κοντα δ^νοι/το παρ* αυταΐς. άλλ' είτε φόβος μή τή αδελφή μόνη περιβταίη τα τής αρχής, ύπεψι&υρί- ζετο γαρ τιΰιν αυτή μάλλον προΰήκειν τά τής αρχής, άτε και τής του τυραννήΰαντος κα&αιρέΰεως αιτία, ο εϊτ ανδρός επιθυμία και μίζεως άνέπειβαν τήν Ζωήν επειΰαγαγεΐν τοις βαΰιλείοις τον βαβιλευβοντα και αυτή ΰυμβιώβοντα. και ήχ&η μεν ο Λαλαββη- νός Κωνΰταντΐνος , ώς έπ' άλλο τι μετακεκλημένος. αποτομώτερον δε τοις λο^Ό^^ χρηΰάμενος καϊ τό 5 ή&ος φορτικός τις δόξας και δυβχερής, άπεδοκιμά- 6&η. είτα έπ' άλλον άπενευΰεν ούτε τών άγαν οντά ευπατριδών ούτε τών εν άξίαις λαμπροτεραις εξητα- Ό υμένων οϋτε τών εν περιφανέΰιν άρχαΐς, τό δε εί- δος άξιον τυραννίδος καϊ οίον προς έρωτας έφελκύ- ο 6αΰ&αι καϊ μή μαχλοβύνη προΰκειμενην ψυχήν. έπ' εκείνον ούν όλοις ίβτίοις £πνευ6εν ή βαβίλιββα, αλλ* ηκύρωβε τάς ψήφους αυτή νόΰος ά&ρόον τον άνδρα 156 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XX. τής ζωής εζαρπάβαΰα. νπωπτεν%η δε και ή βννοι- κονΰα τούτω τον θάνατον αντω ΰχεδιάΰαβα καϊ φάρμακον αντω δια ζηλοτνπίαν κεράόαΰα δηλητή- ριον9 ϊνα μη ετι ζώντος ΰτερήΰοιτο τον ανδρός και δρωη ετεραν αντω παριανονΰαν. δ μεν ονν οντω 5 των ελπίδων έκπέπτωκε καϊ της ορμής ή βαΰίλιΰόα. ΡΙΙ247α£ #£ ψήφοι προς τον Μονομάχον Κωνΰταντΐνον απέκλιναν , άνδρα και ενγενέτην καϊ των έπιύήμων και κηδεΰτήν τω βαΰιλεΐ *Ρωμανω έπ' άδελφόπαιδι χρηματίΰαντα , ταντη γαρ κατά δεντέρονς γάμονς κ> ώμίληΰε, και την ώραν νπέρλαμπρον. τοντω ονπω μεν μεγαλοπρεπές τι δ βαΰιλενς ( Ρωμανός ένεδείξατο, δια δέ γε την προς αντόν άγχιΰτείαν περί τάς βα- ΰιλείονς ανλάς άνεΰτρέφετο, κάντεν&εν όννή&ης τη βαβιλίδι εγένετο, κάκείνη φιλίως προς τον άνδρα ύ διέκειτο καϊ ωκειοντο αντόν, καϊ χάριύιν εδεζιοντο πολνταλάντοις , οία εκείνη την χεΐρά τε άφειδής και βαόιλική την προαίρεβιν , ω6τε ταντα τοις κακοή- &ε6ι και λοιδορίας κατ αντών έγένετο αφορμή, ό&εν 6 μετά τον 'Ρωμανόν αυτοκράτωρ 6 Μιχαήλ, 2ό' ονκ ων των λεγομένων άνήκοος, βαΰιλενΰας εις Β Λέββον περιορίζει τον άνδρα έπ αίτίαις δή τιΰι πε- πλαΰμέναις , το δ' όλον ην το ζηλότνπον. και ήν τον άπαντα χρόνον τής βασιλείας τον Μιχαήλ νπερ- όριος , καϊ ονδε τον δεντέρον Μιχαήλ ενμενεΰτέρον ύ τετνχηκεν. επει δε το ! κράτος έπανήλ%εν εις την Ζωήν, λνεται μεν τής νπερορίας 6 άνθρωπος, καί ήγετο προς τήν των πόλεων βαβιλενονύαν. ως δ' έγγνς έγεγόνει, έπεόχέ&η τον πρόβω, και τις εκ των βαβιλείων πεμφ&εϊς καϊ περί τον εν Λαμοκρανεία 3» τον άρχιΰτρατήγον ναόν αντω έντετνχηκώς 6τολήν αντω ενδιδνβκει βαβίλειον , καϊ 6νν δορνφορία βα- ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XX. XXI. 157 βιλικη εκεΐ&εν άπάρας εϊΰεληλν&ει την βαΰιλενον- 6αν. καϊ τελείται μεν τοις βαΰιλενΰι παρά τον των ιερέων ή ιεροτελεστία ή γαμική' 6 γαρ πατριάρχης Άλε%ιος δια την τριγαμίαν ηνλαβή&η την έπι τη Ο ανναφεία τελετην αντονργήΰαι αντοΐς. τη ό" εϊ-ής την έπι τω βαΰιλείω ϋτέφει μεταχειρίζεται τελετην, και άναδειται 6 Μονομάχος καϊ το ΰκήπτρον το Ί°ω- μαϊκόν εγχειρίζεται. Έντεν&εν η μεν των ανταδέλφων αρχή τέλος λν III 197 έΰχεν, επι τρίτον διαρκέβαύα μήνα, ή δε των κοι- ^ νών διοίκηΰις προς τον Μονομάχον μετεπεΰε ' καϊ ος αντίκα ον 6νν λόγω ονδε μετά τίνος εμφρονος οικο- νομίας οντε τάς των αξιωμάτων έποιεΐτο τιμάς οντε τάς των χρημάτων διανομάς, άλλα καϊ τάς τιμάς χνδην παρείχε και οίς μη προϋήκεν αντάς έχαρίζετο, και τονς βαΰιλικονς &η6ανρονς ει αν&ημερόν έκκε- νω%ήναι ΰνμβέβηκεν , ονδεν αντω τι πράγμα λελό- γιΰτο. τοις γε μην ίδιωτενοντι προΰκεκρονκόΰινΌ αντω άφήκεν άπαΰι τάς αίτιας, και εμηνία τοντων ονδε τινι' ήδνπα&είαις δ' έαντόν έκδέδωκε και τρν- φαΐς, το μεν την εκ τον ΰάλον των ΰνμφορών άη- δίαν άποπτνΰαι πειρώμενος, άρτι προς άκλνΰτον τάχα λιμένα κατάρας την αρχήν τήν βαΰίλειον, το δε τι ταΐς βαόιλίΰϋαις χαριζόμενος καϊ γλνκν&νμίας ανταΐς μνώμενος άνειμένων ονΰαις ή&ών. λόγοις δε προβεΐχεν ή μάλλον τοις λόγονς μετιονΰι καϊ δό- %αν εχονΰι λογιότητος, αντός των λόγων άκρω μό- νον δακτνλω το τον λόγον γενΰάμενος. τά μεν ονν περί τά βαβίλεια όντως είχε, τά δ1 έκτος ονκ εν- τνχώς τοΓ^ 'Ρωμαίοις εφέρετο. άποδράς γάρ τις εκ Βνζαντίον Σκν&ης άνήρ, Βοϊ6$λάβος ονομαζόμενος, ΡΙΙ248 καϊ χείρα περί αντόν ϋνλλέζας, καν τοις όρεΰι τοις 158 ιλβ• XVII. ΟΑΡ. XXI. Ίλλνρικοις έμφωλενων ως τις άγριος &ήρ, τά πρόβ- οικα τοις όρεΰι τούτοις ε&νη και 'Ρωμαίοις νπηκοα έληίζετο, Τριβαλλονς τε και Σέρβους , και όβοι τού- τοις ομογενείς, ώς δ' ονν ήγγέλη τοντο τω βαόιλεΐ, γράφει τω εις το Λνρράχιον άρχοντι τω Στεφάνω 1 ΰνμβαλεΐν' και τοντο γαρ 6 Βοϊ6&λάβος ώνόμαβτο. 6 δε άτεχνως έγχειρηΰας τη προς εκείνον μάχη, ην γαρ ΰτρατηγικής εμπειρίας άμέ&εκτος , μεγάλης τοις μετ' αντοϋ ΰτρατενομένοις έγένετο παραίτιος ϋνμ- φοράς, αντός μεν μόλις μετά βραχέων 6ω&είς, το δ1 ίο άλλο ΰτράτενμα βνμπαν καταβτρώΰας εκεί, μηδέ χειρι δννάμενον χρήΰα6&αι καϊ τους άναιρετας άμύ- Β ναΰ&αι. τά μεν ονν κατά το Ίλλνρικόν τοντον εβχε τον τρόπον. 6 δε Μονομάχος, εις τά κατ7 οίκον γάρ αντω πάλιν 6 λόγος έμφιλοχωρηβάτω , έπει και η 15 δ έντερα βννοικος αντω έτε&νήκει, είς τρίτον μεν γάμον άποκλΐναι ονκ εκρινεν , ανεψιά δε της αντοϋ γαμέτης χηρεία ύνζώβη, λά&ρα μεν πρώην, είτα καϊ είς τονμφανες ΰννεφ&είρετο. η δε και νέας ην ηλικίας και κάλλονς είχε τον ΰώματος περιττώς και 2ο γένονς έπιφανώς' εζέφν γάρ τον ΰπέρματος των Σκληρών, οντω δ' άλλήλοις ενετετήκεΰαν καϊ οντω ΰφίβιν ο έρως έγκέκαντο ώς εί μη ΰννεΐεν άλληλοις, μηδέ ζην δοκεΐν μηδ' άνέχεβ&αι. διό καϊ νπερορίαν, ώς εί'ρηται, καταδικαβ&έντι τοντω τω βαβιλεϊ κά- 25 Ο κείνη των απάντων εαντην νπερώριβεν, ϊν όρώη τον έρώντά τε και έρώμενον καϊ μη εΐη αντον νπερόριος, καϊ ΰνναπηει τάνδρί, πάντα γινομένη αντω και την ύνμφοράν ώς οϊόν τε βννεπικονφί- ζονΰα κάκ των οικί/ων χορηγονύα τοντω , ίνα μη 30 προς τοις άλλοις λνπηροΐς ένδεια πιέζοιτο' έτρεφε γάρ κάκείνην ηγεμονίας έλπίς. έπε ι δ' εκείνος είς υΒ. χνπ. οαρ. χχι. 159 την της βασιλείας ηρ&η περιωπήν, τη δε αϊ ελπίδες ούκ εκβεβήκεσαν, ούκ ήμνημόνησε της γυναικός ούδ' εν τη ευκαιρία 6 βασιλεύς, άλλα προΰάγει λόγους τη βασιλίδι περί αυτής , καϊ ά%ιοϊ άνακλη&ήναί τε 5 την γυναίκα καϊ τυχεΐν εύετηρίας τινός, η δε ουκ άνενευσεν ' ο γαρ χρόνος αυτή παρήνεγκεν το ξηλό- Ό τύπον, ήδη τυγχανούση παρήλικι, καϊ οι συμβεβηκό-ΊΫΗΙ 198 τες αυτή πειρασμοί μετριωτέραν είργάσαντο. ανά- γεται τοίνυν εκ Μιτυλήνης η Σκλήραινα, και ουκ ίο ευ&υς αύτη περιφανής κατοικία ήτοίμαστο, άλλ' ούδε θεραπεία αβρά. του χρόνου δε προϊόντος καϊ βασί- λειος αύτη δορυφορία νενεμητο και 6 οίκος αυτή μετεόχημάτιΰτο εις άνάκτορον. οίκον γαρ οίκεΐον οίκοδομεΐν 6 Μονομάχος έσχηματίσατο την εκείνης 15 καταγωγήν , ίνα &αμά προς εκείνην άπίοι, ώς δη τι των δομουμένων ό-ψόμενος. μέχρι μεν ούν τίνος έσκηνοποίει τον έρωτα, και ώσπερ ήρυ&ρία προς το γινόμενον. είτα και την αιδώ καϊ την σκηνήν α#ο-ΡΙΡ249 τίθεται, και τη γυναικϊ συνήν ούχ ώς παλλακη ούδ' 2οα5§ ήμιγάμω, αλλ* ώς εμφανώς ξυνευνετιδι, και αύτη εκ τών βασιλικών ταμείων κα\}' εκάΰτην επερ- ρει τα χρήματα κατά ποταμούς και φλέβες άνεΰτο- μοϋντο χρυσίτιδες, καϊ άπαρακαλύπτως αύτη προΰε- φοίτα 6 βασιλεύς, αλλά δεινόν ηγούμενος ει μη και 25 ΰυμβιωη αύτη καϊ συνοικοίη δια παντός, μετάγει έκει&εν την γυναίκα προς τα βαΰίλεια, τη βασιλίδι περί τούτου πρότερον κοινολόγησα μένος καϊ πείσας μη δυσχεράναι προς το γινόμενον. μάλλον μεντοι και φιλίας όρκια λέγεται παρά τοιν γυναίοιν άμφοϊν τελεσ&ήσεσ&αι, τούτο του αύτοκράτορος ά%ιώσαντος. τετίμητο δ\ η γυνή Σεβαστή , αύτη πρώτη της Β πρώην βασιλικής άπονεμη&είσης τιμης' και ωνομα- 160 ιίβ. XVII. ΟΑΡ. XXI. XXII. ζετο δέσποινα, και ή βασιλις έπι τούτοις οντ έμη- νία οντ ήχθετο, μέσον δε σκηνονντος τον βαΰιλέως εκατέρωθεν ωκονν παραλλά% ή βασιλις και ή Σεβα- στή, και ονποτε ή Ανγούστα προσήει τω βασιλεϊ, εί μή της ερωμένης μεμονώσθαι τούτον άπηκριβώ- 5 σατο. άλλ' όντως έ'χονΰα και εις τόσον ενκληρίας άρθεΐσα, και μείζονας δ' ελπίδας παρ* εαντή θάλ- πονσα, άθρόον άναρπάξεται νόσω, και θνήσκει μέγα πένθος καταλιπούσα τω βασιλεϊ. 22 Καϊ ή μεν άπήλθεν , τω δε βασιλεϊ πόλεμος ίο Ο έπήλθεν εμφύλιος. 6 γαρ τοι Μανιακής Γεώργιος, άνηρ καϊ την ψνχήν άνδρειότατος την χεϊρά τε γεν- ναιότατος καϊ στρατηγεϊν δεζιώτατος, παρά ταΐν βα- σιλίδαιν , οτ έκειναι τοις της βασιλείας πράγμασιν έφειστήκεσαν , είς Ίταλίαν πεμφθεις πολεμησείων 15 τοις αυτή έπεμβαίνονσι καϊ ταύτης οίκειωσαμένοις ενια, καϊ τη των ^Ρωμαίων αύθις ηγεμονία έπανα- σώσων αντά , τοις των 'Ρωμαίων άντιπολέμοις αντί- κα®ίστατο. έπει δε εις τον Μονομάχον 6 της βασι- λείας ά%ων μετακεκύλιστο καϊ 6 Σκληρός ^Ρωμανός, 2ο αδελφός δ' ην 6 άνηρ της ερωμένης τω βασιλεϊ, μέγα δεδύνητο διά την όμαίμονα καϊ μάγιστρος καϊ ΐ> πρωτοστράτωρ τετίμητο, τω κατά το θέμα των Ανα- τολικών οΐκω τον Μανιακή άγχιτερμονών , κακώς διετίθει τά τον ανδρός, μνησίκακων οτι πρώην δια- 25 φερόμενος εκείνω κατεπονεΐτο. λέγεται δε καϊ της εννης έπιβήναι τον Μανιακή, ταύτα τω άνδρϊ άγ- γελλόμενα εις θνμόν έκίνει αντόν καϊ αχός ένεποίει πολύ' είτα καϊ την αρχήν αφαιρείται, και τούτο κατεργασαμένον τον 'Ρωμανον. έννοών τοιγαρονν 30 ώς εί προς την Κωνσταντίνον έπανελεύσεται, ον χρηστώς αντω διατεθήσεται 6 κρατών διά τον Σκλη- ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXII. 161 ρόν , τνραννίδι επιχειρεί, καί οί ώς κορνφαιοτατω των στρατηγών και άρηίω άνδρί πολν τον στρατιωτι- κού προβεχώρηΰεν. 6 δε έ% Ιταλίας προς την ανπ-ΡΙΙ250 κρν ταντης ηπειρον πλοίοις εμβιβάβας το ΰτράτενμα 5 γίνεται, τούτο εις δόρνβον τον βαόιλέα ίνεβαλε , καϊ γραφήν έγχαράττει τω Μανιάκι] , παντός μεν δείμα- τος αντον άπολνονβαν, ει τα όπλα κατάκοιτο, επαγ- γελλομένην δε τα χρηβτότερα. ώς δ' εκείνος άπαξνπΐΙ199 κνβον άναρρίψας ονκετι των οπλών με&ίετο, άντι- ιο ΰτρατεύει κατ αντον 6 βαΰιλενς. εφιύτα δε τω δτρατενματι οντινα των γενναίων ανδρών η των εν ΰτρατηγίαις εζηταΰμένων, δεδιώς μη κάκεινος τολμηβειε τα αντά, άλλ' εκτομίαν των %αλαμηπο- λονντων, πιΰτόν μέντοι αντω. ο δε τάς δννάμεις 15 άναλαβών άπν^ει, καϊ 6 Μανιακής ϊϋπενδεν άΰνν- τάκτονς τονς περί τον εκτομίαν καταλαβεΐν. επεϊ δε προαεβαλλον άλλήλαις αί ΰτρατιαί, το μεν επί τω Β πρωταγωνιστή , τω Μανιακή φημί, τροπούται το των εναντίων ΰτρατόπεδον , το δ' επί τή τα ημέ- 2ο τερα διεζαγονΰΐ] προνοία ά&ρόον άντίύτραπτο τα *ί? μάχης, και ηττηντο οί περί τον Μανιάκην. ώς γαρ εκείνος επιών τάς τάζεις διεκλόνει τάς φάλαγ- γας και οίς αν ενεβόηόεν εν&νς άνεχάζοντο και 6 6ννα6πι6μος διελνετο, αίφνης πεπληγμένος ενρέ&η, 25 και πληγην καιρίαν, ί| ης το αίμα καταρρέον πολν, άχλνν αντον κατεΰκεδαΰε καϊ πάρεΰιν τοις μελεΰιν ενεποίηΰεν, ώΰτε και τον χαλινόν διεκπεΰεΐν της χειρός αντον, κάκεΐνον καταβλη&ήναι είς γην εκ τον ΐππον, της έδρας άπολιΰ&ήΰαντα. έ'κεπτο τοίννν 3ο αντίκα δανών εζω τι τον μεταιχμίον βραχν , καϊ οί βαβιλικοί έπελ&εϊν τέως αντω έδεδίεΰαν. ώς δ' οί εκείνον τον ΰφετερον ϊγνων άρχηγόν πεΰόντα, πτοία Ο ΖΟΝΑ.ΚΑ3 IV. 11 162 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXII. ληφθέντες διεΰκεδάΰθηϋαν. τότε τω κειμένω έπέ- δραμον οι της ετέρας μοίρας , καϊ την τον δειλαίου κεφαλήν εκτεμόντες τω υφών προΰήγαγον ΰτρα- τηγω. 6 δε ταντην αντίκα τω αντοκράτορι πέπομφε, κάκεΐνος μετεωρον ταντην ήρε κατά το θέατρον, 5 είτα καϊ τον τον πόλεμον κατωρθωκέναι δόξαντος εκτομίον έπανελθόντος μετά της βτρατιάς, θρίαμβος γίνεται, τον βαΰιλέως εν τω προς την άγοράν έπε- ΰτραμμένω προτεμένιΰματι τον εν τ$ Χαλκή λεγο- μένη τον Σωτήρος ναον προκαθημένον μετά πολλής ίο της λαμπρότητος, εκατέρωθεν αντον καϊ των βασι- λίδων ΰνγκαθημένων. αλλά τά μεν κατά τον Μα- Τ> νιάκην εν τούτοις τετελεντήκαΰιν. άλλη δ' αύθις κεκίνητο τνραννίς, ης ήν εργάτης Θεόφιλος 6 Έρω- τικός. ος τά κατά τον δεύτερον Μιχαήλ , τον τον 15 πρώτον αδελφιδονν , μαθών, καϊ ως γνναιζϊν ή βα- σιλεία πεπίβτενται , τονς Κνπρίονς νπελθών, τον- των γάρ ετνχεν άρχων τότε, άποΰταΰία επιχειρεί, ον μέντοι τριβής τω Μονομαχώ εδέησε προς την τούτον καθαίρεόιν. ΰτόλον γάρ ΰτείλας δι' αντον 2ο τον Έρωτικόν έχειρώβατο καϊ τήν νήβον ραον εις δούλωβιν νπηγάγετο. θνήΰκει δ\ ο πατριάρχης Άλέ%ιος, έπ έτη δέκα προς τοΓ(? οκτώ καταπολαύ- 6ας τον θρόνον τον πατριαρχικού , και Μιχαήλ 6 λεγόμενος Κηρονλάριος προς αντον άνθιδρύεται. 25 χρνβίον δε κεντηνάρια πέντε καϊ εϊκοβι έκ της τον πατριάρχον Άλεξίον μονής δ Μονομάχος άφείλετο, παρ' εκείνον τον πατριάρχον θηΰανριβθέντα εκεί. ΡΙΙ2510 γε μήν έκτομίας Ιωάννης, ο γεγονώς όρφανοτρό- φος , δ τον βα6ιλεν6αντος Μιχαήλ τον Παφλαγόνος 30 αντάδελφος, εις Μιτνλήνην τον Μονομάχον κρατή- ϋαντος μεταχθεις εκεί πηρονται τονς οφθαλμούς, ΣΙΒ. XVII. ΟΑΡ. XXII. XXIII. 163 ώς μεν τιβι δοκεϊ, παρά της βαΰιλίδος Θεοδώρας, γνώμης άτερ τον αντοκράτορος, ώς δ' ένίοις, αντον τον κρατονντος τοντο κελενΰαντος, μηνιώντος αντω δια το της νπερορίας πολνετες και άναίτιον. ος 5 βραχείας ημέρας τή πηρώαει έπιβιώΰας την ζωήν εξεμετρηΰεν. "Αλλη δ* αν&ις τνραννϊς τω Μονομαχώ δεινό- 23 τέρα έ%νπανέύτη. η τον Τορνικιον δ' ην αντη Λέ- οντος, ος μητρό&εν κατά γένος προΰήκε τω αντο-Β ίο κράτορι. οντος τοίννν την Όρεβτιάδα οίκων, οντω δε Λαλία η πόλις έκαλεϊτο τον βαΰιλέως Αδριανού, τονς Μακεδόνας είχε προσέχοντας αντω , ώς δη τινι κρείττονι. ην γαρ 6 άνηρ οντε το είδος φανλος οντε το φρόνημα, είχε δέ τι και έτερον ω προς 15 εαντόν τονς πλείΰτονς εφείλκετο. έχρηϋμολόγει γαρ η φήμη περί αντον, οϊα καϊ περί άλλων λέγεται μά- την, ώς των 'Ρωμαϊκών ΰκηπτρων £ΰοιτό ποτέ εγ- κρατής, προς ον 6 βαΰιλενς οντε ώς αντω προσή- κοντα διετέ%•ειτο, αλλά μέντοι καϊ άπηχ&άνετο τω 20 άνδρί. ή δε τον κρατονντος όμαίμων η Ενπρεπία ωκ«οντο τε και έδεξιοντο αντόν , γννή γενναία τε Ο και ΰτα&ηροτάτη το φρόνημα και εις τνχης έλάβαΰα^ΙΙΙ^Ο περιφάνειαν καϊ είς πλοντον δα-ψίλειαν, η τω άδελ- φω ύτερκτέα ονκ ην, ηνλαβειτο δ1 αντήν διά το 25 περιόν της φρονήΰεως. η δε μη τίνος εξ εκείνον τνγχάνονΰα των μειζόνων οντε ΰνχνάκις αντω προΰ- ηει και υπερηφάνως οτε προΰελήλν&ε προΰεφέρετο, διελέγχονύά τε καϊ όνειδίζονύα. ει δ' επί τοντοις εωράκει τον άδελφόν όργιζόμενον, άπεδναπέτει κά- ζο ταφρονητικώς. ορών ονν την προς τον Τορνίκην της αδελφής 6 βαΰιλενς γνησιότητα νπώπτενέ τε και εμηνία, καϊ ίνα πόρρω αλλήλων &εΐτο αντονς, τών π* 164 ιίβ. XVII. ΟΑΡ. XXIII. Ό έν'Ίβηρόι τη Ρωμαίων ηγεμονία διαφερόντων αντω την αρχήν ανατί&ηύι, κατεΰχηματιΰμενην ενπροβώ- πως νπερορίαν αντον καταψηφιΰάμενος. καϊ 6 μεν άπήλδεν. ή δε γε φήμη , ή προς μέγα τνχης αντον εζήρεν εν έλπίΰιν, ουκ έληγε, καί τίνες εκ τούτον 5 τον άνδρα προς τον βαΰιλεα διέβαλλον. 6 δε τοις λόγοις τούτους την γνώμην διαΰει6&ε\ς βτέλλει και κείρει μεν τήν κόμην τω Τορνίκη, ύνγκείρειν αντω ταϊς &ριξί καϊ τάς ελπίδας οίόμενος, ράκος δε μελαν αντον αμφιενννβι , ζοφονν αντω νομίζων εντεν&εν ίο τήν προβδοκωμενην της τνχης λαμπρότητα, οντω δ' επανελ&όντα μήτ' οίκτείρας, άλλα καϊ επικαγχάΰας άφήκεν. οί δε γε Μακεδόνες καϊ πρώην, ως εΐρη- ται, προσκείμενοι τω άνδρι καϊ χρηβτάς ελπίδας ΡΙΙ252£Λ> αντω δάλποντες , ννκτός αντον νπεξαγαγόντες 15 της βαβιλίδος των πόλεων ες τήν αντών μητρόπο- λιν άγονύι τήν Άδριανονπολιν , και βπονδή των προΰτε&ειμένων αντω ταχν τα πλείω των βτρατεν- μάτων εκεί 6ννη&ροία&η6αν η και μίΰει τω προς τον αυτοκράτορα, διά τινας γαρ αιτίας οντ εκείνος 20 καλώς τοις ΰτρατιώταις έκέχρητο, άλλα και νποψίας νπετρεφε κατ αντών, κάκεϊνοι διά ταντα προς $χ$ος κατ αντον ήρε&ίξοντο. ως δ' ονν ΰννελεγη- όαν, ενφημίας αντον αντίκα βαύιλικής καϊ άναρρή- ύεως κατη%ίωβαν. 6 #£ ύνν αντοϊς εν&νς ϋργον 25 εί'χετο, και ά&ρόον τη βαΰιλενονβη επιφοιτα , καί οι Β προΰιοντι προΰεφοίτων πολλοί καϊ βτρατιώται καϊ άύτνκοί^ κάκεΐνος ταϊς έλπίβιν ηώρητο, ως οντινος αντω άντιβτηβομε'νον , άλλα μάλλον άναπεταΰόντων αντω ενπετώς καϊ τάς πνλας της πόλεως , οτι τε τά 3ο εωα βτρατενματα πολέμοις εκεί προβηβχόλητο καϊ ότι κα\ οί της πόλεως δι οργής έποιονντο τον αντο- μβ. χνπ. ΟΑΡ. χχιιι.ι 165 κράτορα, ως δη τι μη κατά γνώμην αντοΐς προΰφε- ρόμενον. τοιανταις ονν αιωρούμενος ταΐς έλπίβι βτρατοπεδενεται προ της πόλεως, πολιορκηΰων αυ- τήν, ει μη δέχοιτο αντόν ετοιμότατα, εω&εν ονν 5 παραταγμένος , καϊ άγχον τον περιβόλον της πό- λεως γεγονώς περί τάς Βλαχερνας , άνοΐξαί οί τάς πνλας ήζίον τονς ένδον, νποβχέΰεβι τοντονς προς Ο την πράξιν παρα&αρρννων λαμπραΐς. των δε μηδ επιστρεφομένων αντον, άλλα και χλεναξόντων καϊ ίο προς εκείνον άποΰκωπτόντων , έπεχείρει τχι προΰ- βολγι. άντιπαρετάττετο δε καϊ 6 βαΰιλενς ότρατιω- ταις ολίγοις καϊ όχλω δημοτικω και τιόιν άλλοις άνδράΰιν ένίων των της γερονΰίας &εράπονΰι, των πάντων ονδ' εις ακριβή <5νν αριθμόν μεν ων χιλιοΰτνν' ΐ5 και τοντονς προ τον περιβόλον ΰτηΰας της πόλεως άντιμετωπονς τοις τον τνράννον ωετο καταπλήζειν αντοΐς το άντίπαλον. καϊ αντός δε 6 αυτοκράτωρ εν τινι των βαΰιλικών θαλάμων προβεβλημένφ των άλλων και επί το προ της πόλεως εΰτραμμενω πε- Ό 20 δίον κα&ήβτο βαΰιλικώς, %ν όρωη τονς εναντίονς και όρωτο αντοΐς. οι δε Μακεδόνες βωμολοχίας όν- τες ε&άδες, ίδόντες τον βαΰιλέα, οι μεν άντικρνς εζνβριζον εις αντόν, οί #£ καϊ χορονς ΰννιύτώντες μέλη τέ ττ«/α ΰχεδιάξοντες κωμωδίας ώρχονντο και Λ\ΓΙΙΙ201 25 ήδον ταντα, τοις ποβϊν έπικροτονντες την γην. είτα τοις έξω τον τείχονς προβεβλημένοις βαΰιλικοΐς μοί- ρας τινός επελ&ονΰης των εναντίων, οι μεν επί τάς πνλας ωρμηΰαν , οι δ' έπϊ την τάφρον ενέπιπτον και άπώλλνντο. τοΰοντον δ' άπαΰι το δέος έγένετο 3ο ωότε τονς τε τοΓ§ τείχεΰιν έφεΰτώτας εαντονς εκ τοντον καταβάλλοντας φενγειν και τονς τάς είΰό- δονς φρονρονντας της πόλεως φρονδονς αντίκα γε- 166 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXIII. νέβ&αι, μηδετάς πνλας επιξνγώΰαντας. είονν ειχενό ΡΠ253τότ£ πόλεμος τον είδότα νικάν, ονδεν ην το κωλνον εν%"ύς τον Τορνίκην εντός γενέβ&αι τον άβτεος καϊ τέλος επ&εϊναι τω εγχειρήματα άλλα τοντο μεν, επει μη τή άνω&εν έδέδοκτο διοικήβει, τον τνραν- 5 νονντα διέφνγεν. 6 δε γε βαΰιλενς μικρόν αν έκιν- δννενβε' των γαρ τις εναντίων τόνδ' έπιτο%ά%εται και βέλος άφίηΰι κατ1 αντον , το δ' άτενκτήΰαν τον βαΰιλέως βάλλει μειράκιόν τι των &αλαμηπολονν- των. αλλ1 ονδ' έκείνω καίρια γέγονεν η εκ τον βέ- ίο λονς πληγή ' οϊ γε μην περί τον βαΰιλέα δείΰαντες αντίκα μετέΰτηβαν , κάκεϊνος αντός άλλου έ πη τω &ώκω μετήνεκτο. ον δ' εΐ'ρηται τρόπον διαφνγόν τον Τορνίκην το εντνχημα εις τουναντίον αντω τα Β πράγματα περιέτρεψεν. η τε γαρ πόλις αν&ις νπό 15 φρονράν εγεγόνει καϊ 6 τύραννος αν&ις εω&εν προΰβαλών και άποκρονΰ&εϊς παρά βραχν καϊ άπώ- λετο αν. λί&ων γάρ εκ μηχανής ταλαντιαίων ΰφεν- δονονμένων κατά των εναντίων, εις επί τον τνραν- νον ΐετο, καϊ τον μεν ον κα&ίκετο, δειλίαν δε κάκεί- 2ο νω και τοις περί αντον ένεποίηύε, και λνΰαντες την παράτα%ιν νπενόβτηΰαν εις την ΰφετέραν παρεμβο- λήν, καϊ ονκέτι τή πολιορκία έπικεχειρήκαΰιν. άλλα τινας βραχείας ημέρας προΰμείνας 6 τνραννών, επει εωρα τον ς μεν των οικείων προΰχωρονντας τω βα- 25 ϋιλεΐ, τονς δε ΰκιδναμένονς και έκδιδράΰκοντας, άπανίΰταται μεν της περί το άΰτν προΰεδρείας, άπηει δε ως ενπετώς των Θρακωων κρατήΰων φρονρίων, Ο άλλ' άπεκρον6&η κάκείνων. εν τοΰοντω δε παρή- 6αν αι της εωας δννάμεις άνακεκλημέναι παρά τον 30 αντοκράτορος , καϊ κατά τον τνραννονντος άφεί&η- ΰαν. οί $' αντω την άποΰταΰίαν ΰνγκροτονντες ως ΙΛΒ. XVII. ΟΔΡ. XXIII. XXIV. 167 ξγνων τούτο, δείύαντες περϊ ΰφίΰιν, άλλα καϊ τον τών εωων ταγμάτων έζάρχονιος παραΰτρατοπεδεν- ϋαμενον τοις απούτάταις, καϊ τονς μεν όμιλίαις, τους δε καϊ γράμμαΰι πείθοντος αντομολήβαι τω δ αντοκράτορι , πάντες βχεδόν λιπόντες τον τυραν- νήΰαντα προΰήνωντο τοις βαόιλικοϊς, καϊ ου των άόήμων μόνον ήΰαν ούτοι ΰτρατιωτών , αλλά καϊ των επιφανών καϊ εΰτρατηγηκότων καϊ λαμπρνν&έν- των άρχαϊς, ενός μόνον των επισήμων παραμεμενη- ιο κότος αντω τον Βατατζή, ώς δ' ούν έγκατελείφ&η Ό προς των λοιπών 6 Τορνίκης, και πάντο&εν αντώ άφνκτος ην ή κατάληψις, δείω ναω προΰπεφενγα- <5ιν αντός τε καϊ 6 Βατατζής, έκεΐδεν δε πεδηται τω Μονομαχώ προΰήχ&ηΰαν ' 6 δε ΰτερηΰιν άμφοίν 15 καταψηφίζεται τον φωτός , καϊ τοις μεν εΰβέΰ&ηβαν εν&νς οι λύχνοι τού.ΰώματος, η δ1 άποΰταΰία διε- λέλντο τέλεον. Μέχρι μεν ονν τούδε μάχας έμφνλίονς ο λόγος 24 διηγηΰάμενος μεταβήΰεται ννν προς μάχας βαρβα- 2ο ρικάς. προκείΰ&ω δε τών άλλων των (Ρώς η έπέ- λενΰις. τούτο το ε&νος καϊ άλλοτε πλειΰτάκις κατά ^Ρωμαίων εγενετο, ήττη&εν δε τέλος καϊ απονδάς πεποίητο προς 'Ρωμαίονς καϊ κήδος, ίνα διά την άγχιΰτείαν προς ομόνοιαν τά γένη ΰννδεοιτο, καϊ 25 παρ9 άλλήλονς εφοίτων εμπορενόμενοι. ήΰαν ^οννΡΠ254 καϊ τότε Τανροβκν&αι πολλοί παρά τη Κωνΰταντί- νον, τά εαντών αποδιδόμενοι, καϊ τά παρ' ημΐν εζ- ωνονμενοι. ΰννεβη δε τιΰι τών Σκν&ών εριν γενέ- 6&αι προς Ρωμαίονς τινάς, πληγαϊ δ' επηκολον%ονν ζο ταύτη και τραύματα, τοις δε παρείποντο &άνατοιΊνΐί1202 καϊ τοις δανούΰι καϊ είς τις τών επιΰήμων παρ1 αν- τοΐς οννηρί&μητο. τούτο τω της χώρας άρχοντι πρό- 168 ιίβ. XVII. ΟΑΡ. XXIV. φαΰις της κα&' ημών ύνγκινηβεως γέγονε, καϊ αν- τίκα πλοία ΰνμπηξάμενος , α παρ* αντοϊς μονόζνλα λέγονται, βφόδρα πολλά, καϊ τούτοις εμβιβάβας πλή- θος νπερεκπϊπτον 6χεδόν τι καϊ άρι&μόν, άκήρνκτον 'Ρωμαίοις επέΰειΰε πόλεμον , καϊ γίνεται της Προ- 5 ποντίδος εντός, ως <Γ εγνω την έπέλενβιν 6 κρα- τών , ΰτελλει παρ* αντοις τους πρεββεύΰοντας κα- Β τα&έΰ&αι τα όπλα 6φάς , ώς έτοίμως τον βαΰιλέως, ει τι γέγονεν αντοΐς προς λύπην , εξιαβομένον καϊ ΦεραπεύοΌντος. 6 δε βάρβαρος υπερηφάνως τε τους ίο πρεΰβεις έδέξατο και λόγονς μεγαλαύχονς και 6ο- βαρούς εζηρεύξατο, και άτίμως αυτούς άπεπεμφατο. άπογνονς τοίννν τάς ΰπονδάς 6 κρατών καϊ αυτός προς νανμαχίαν παρεΰκενάξετο , καϊ επει μη έ'τνχε το ναντικόν ενδημούν, πορρωτάτω δ' όν, φνλακαΐς ΐ5 χωρών προΰηΰχόλητο , τριήρεις τινάς και όλκάδας αλλάς έτοιμαΰάμενος, και ταύταις το πύρ το νγρόν έν&έμενος αφ&ονον αντέταξε ταύτας τοις ΰκάφεΰι τοις βαρβαρικοΐς, καϊ αντός 6 κρατών παρών και άνω πον τον λιμένος καθήμενος, ώς δε το πολύ 2ο Ο της ημέρας παρήλ&ε καϊ ήρέμονν οι βάρβαροι καϊ την ΰύνταζιν ον διέλνον, τρεις τών τριηρών εκέλεν- ύεν 6 βαΰιλεύς τω Θεοδωροκάνω λαβείν και άκρο- βολίΰαύ&αι κατά τών βαρβάρων, ΐν' αυτούς είς πό- λεμον επιΰπάΰηται. 6 δ' ούκ άκροβολιβμοΐς επέχει- 25 ρηΰεν, αλλά κα&αρα νανμαχία, καϊ τινά μεν ΰκάφη βαρβαρικά κατέφλεζε τω δινγρω πνρί, τινά δε κα- τέδνΰεν αντανδρα, $ν δε κατέΰχεν ένδον αντος είο- πεπηδηκώς, και ονς μεν τω ξίφει ΰνγκόψας, ονς δε καταπληξας καϊ δεδμίονς ώΰπερ τω δέει πάρει- 30 ληφώς. ώς δ' οντω ταΐς τριβϊ τριήρεΰί κατεντνχή&η η κατά τών εναντίων επέλενΰΐς καϊ άλλαις τών όλ- ι,ιβ. χνπ. ΟΑΡ. XXIV. XXV. 169 κάδων ΰνν&ημα παρέύχεν 6 βαΰιλενς, και άνήγοντο πλείονες' ας όρώντες έπιονβας οι βάρβαροι ονκέτιΌ μάχης έμέμνηντο, άλλα την βννταζιν διαλνύαντες πρνμναν εκρονύαντο καϊ ώρμηκεύαν εις φνγην. 5 0ννεμάχη6ε δε 'Ρωμαίοις τότε και άνω&έν τις ροπη' πνενμα γαρ εξαίφνης ύκληρόν πνενβαν ε% εωας προς τα εΰπέρια καϊ καταιγίδα κινηύαν τοίς των βαρβάρων έπηνεκτο ύκάφεΰι, και πολλά μεν έπέ- κλνβε και τω βν&ω παραδ έδωκε, πολλά δ' νφάλοις ίο πέτραις καϊ ΰκοπέλοις προΰήραζε και βννέτρι-ψε. τα δε γε τούτων πληρώματα, τους μεν το νδωρ εκά- λνψε , τους δε ΰυνταγμα βτρατιωτικόν εφεδρενον ταΐς ήόΰι διέφ&ειρεν. οντω δε καταπολεμη&έντος τον των βαρβάρων πλη%ονς ο βαΰιλενς τροπαιοφο- 15 ρών είς τα ανάκτορα έπανέζενξεν. Εις μεν δη πόλεμος βαρβαρικός οντοΰι δεδιή- 25 γηται, είρήΰ&ω δε και έτερα τις ΰνγκίνηΰις §&νονς,ΡΙί2^ η τότε την εώαν διέλαβε, και μέχρι τον νυν αντήν έπιβόΰκεται, τον ς Τονρκονς φημί. ει6ι μεν ονν ον~ 2ο τοι γένος τι Ονννικόν οίκονν τα προΰάρκτια των Κανκαΰίων όρων, πολνπλη&ες και αντόνομον. έπεϊ δ' η Περβών άρχη η μάλλον η Μακεδόνων , η την Περβών βαϋιλείαν κα&εΐλεν, υπό Σαρακηνών κα&ΐ]- ρητο, είτα και ούτοι προς άλληλονς ΰταΰιάΰαντες 25 είς άντιπάλονς μοίρας διηρηντο και άλληλοις έμά- χοντο, Μονχονμετ ο τον Ίμβραήλ, Περΰίδος άρχων Β και Χοραΰμίων καϊ Μηδίας και τίνων άλλων, πόλε- μον ηρατο κατά τονς χρόνονς Βαΰιλείον τον βαΰι- λέως κατά Βαβνλωνίων τε καϊ Ινδών, ηττώμενος δε 3ο ΰνμμαχικόν εκ Τονρκων μετεπέμψατο' ην δε τοΓ§λνπΐ203 είς ΰνμμαχίαν ελ&ονΰΐ τω Μονχονμετ Στρατηγός 170 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XXV. Ταγγρολίπιζ Μουκάλετ. σύν τούτοις 6 Μουχούμετ τοις άντι&έτοις προσβαλών τροπούται αυτούς, και άνα- ξεύξας είς τα οικεία ουκ εί'α τους Τούρκους εις την εαυτών ύποστρέφαι, άλλ' ήθελε παρακατέχειν αυ- τούς, ίνα καϊ εφ* έτερους χρώτο ΰυμμάχοις αύτοϊς. 5 ο£ #ε μη οίοι τε οντες άπιέναι προς την σφετέραν, € ει μη αύτοις άνεθείη η του Άράζιδος γέφυρα , πο- ταμός δ* ούτος εΰτϊν ει μη δια της γέφυρας ου πέ- ρατος, η γέφυρα δ1 έπεπύργωτο εκατέρωθεν, και τοις πύργοις φρουροί έφειΰτήκειόαν άποστατούσι, ίο καϊ είς ορη καταφυγόντες , ού γαρ έθάρρουν οντες τριΰχίλιοι προς πολλάς κατά συστάδην μαχέσασθαι μυριάδας, έκτρέχοντες εκείθεν τα των Σαρακηνών έληίξοντο. εκπέμπει τοίνυν κατ αυτών 6 Μουχού- μετ στρατεύματα περί που τάς είκοσι χιλιάδας, δέκα 15 τών ομογενών άνδράσι την αυτών έγχειρίσας ηγε- μονίαν. οίς οι Τούρκοι νυκτός έπιθέμενοι ραΰτα τους πλείους κατέκοψαν. οι δε περισωθέντες σύν Ό τοις αυτών στρατηγοΐς είς τον Μουχούμετ άνθυπε- νόστησαν. 6 δε τους μεν δέκα της στρατιάς ήγεμό- 20 νας έζετύφλωσε , κατά δε τών περισωθέντων στρα- τιωτών ήπείλει διαθήσειν αυτούς τά χείριστα, οι δε δείσαντες τοΓ^ Τούρκοις προσέθεντο' ηδη δε και άλλων αύτοΐς προσρυέντων συχνών, δούλων τε καϊ κακούργων λεηλασίαις χαιρόντων καϊ άρπαγαϊς, 25 πολυπληθές έγένοντο στράτευμα, και τω Μουχού- μετ περί το Άσπαχάν συρρηγνυνται, και πολλών πεσόντων Σαρακηνών καϊ αυτός 6 Μουχούμετ άπέ- θανεν. όμονοησάντων ούν τών στρατευμάτων, παρά πάντων 6 Ταγγρολίπι% την άρχην τών υπό τον Μου χούμετ ένεχειρίσθη χωρών, αίρεθεις δ* είς ηγεμο νίαν, πέμψας τους εν τή γεφύρα του Άράζιδος πύρ 30 Ι,ΙΒ. XVII. ΟΑΡ. XXV. 171 γους κατεβαλεν. ούτω δ' άνε&είΰης τοις Τούρκοις της διόδου τον ποταμού πολύ των βαρβάρων του-ΡΠ256 των πλήθος προΰερρύη τω Ταγγρολίπικι, καϊ χείρα βαρεϊαν εκ τούτων 6 των Τούρκων κτηΰάμενος άρ- 5 χηγός αφαιρείται μεν πάντοθεν τους Σαρακηνούς την αρχήν, εαντω δε ταύτην καϊ τοις όμογενεΰιν απένειμε, καϊ εις υπηκόους τους εκ τής'Άγαρ κατε- ΰτηΰεν. είτα αυτός μεν μάχη τους Βαβυλώνιους προΰεκτήΰατο , τον δε άδελφόπαιδα Κουτλουμούς ίο 6υν ϋτρατια κατά των 'Λράβων εζέπεμψεν' 6 δε ητ- τηθείς υπέΰτρεφε, καϊ διαπρεΰβεύεται προς τον της Μηδίας άρχοντα, ούτω δ* έκαλεϊτο πάλαι το Βαα- ΰπαρκάν, αιτών παραχωρηθήναι δια της χώρας αυ- τού διελθεϊν. ο #έ της χώρας ταύτης εκ βαβιλεως 15 άρχειν προχειριΰθείς ου μόνον ουκ άνηκε τούτω την δίοδον, άλλα καϊ άντετάξατο κατ1 αυτού , καϊ ουμ- βαλών ηττάται, καϊ Λολλοι)^ μεν των οικείων άπέ- βαλεν, ηλω δ' αυτός. 6 γούν Κουτλουμούς προς Β τον Ταγγρολίπικα επανελθών τα περί του κατά την 20 Μηδίαν διηγεΐτο πολέμου καϊ της χώρας εξυμνεί το πάμφορον, και προαετίθει εύάλωτον είναι ταύτην, παρά γυναικών καρπού μενην , ούτω καλών τους μαχεΰαμενους αύτω. 6 δε Ταγγρολίπιξ αύτω μεν δια την ήτταν εμηνία, εκείνος δ\ κατά των Αράβων 25 έχώρει. καϊ 6 Κουτλουμούς δείΰας άπεδρα μετά τών ΰύν αύτω, και το Παΰάρ, πόλις δ' εΰτϊ τών Χοραβμίων , τουτϊ καταΰχών , άφίΰταται του Σουλ- τάν, ούτω γάρ 6 Ταγγρολίπιξ ώνόμαΰτο, καϊ επί πολύ προς τον θείον άντικαθίΰτατο , πολιορκούντα 3ο αυτόν, διά δε την της πόλεως όχυρότητα μηδέν άνύ- ΰαι δυνάμενον. καϊ 6 μεν Σουλτάν τή πολιορκία του Παΰάρ προΰηβχόλητο' ΰτέλλει δε κατά Μηδίας Ο 172 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXV. "Λΰαν 6υν άζιομάχω δυνάμει. 6 δε προΰβαλών. τη Ι χώρα. καϊ όυμμίζας 'Ρωμαίοις, πίπτει μεν αυτός, ηττάται δε το ΰύν αύτω ΰτρατιωτικόν , και βραχί- ΰτων ατερ το πάν άπόλλυται. ο μα&ών 6 Σουλτάν ή&ύμηΰε μεν, έπαναλαβεΐν δ* αύ&ις εβπευδε το δυβ- Ι τύχημα, και Άλϊμ Άβραμίω ετερο&αλεϊ εαυτού άδελφώ ΰτρατιάν έγχειρίΰας εις εκατόν άρι&μου μ ένην ΛΥ III 204 χιλιοΰτύας κατά "Ρωμαίων εζέπεμψεν. ό δε του Βααΰπαρκάν ΰτρατηγός τω βαβιλει περί τούτων δια Ι γραμμάτων δεδήλωκε, ΰυμμαχίαν αϊτών, καϊ ος τω ίο Αιπαρίτη δυνάΰτη μοίρας τών Ιβήρων τυγχάνοντι επε'βτειλε αυνελ&εϊν τοις 'Ρωμαίοις και επαρήξαι κατά τών Τούρκων, τών Τούρκων δε επιΰτάντων Β ήδη, οί Ρωμαίοι πολεμήόαι όφίΰιν ουκ έκριναν , ει μή ένω&εΐεν κατά την βαΰιλικήν εντολήν καϊ τοις ΐδ "Ιβηρΰιν. άτρεμούντων δε τών Στρατιωτών , μή δυ- νάμενος αυτοΐς ό Άλιμ ΰυμβαλεΐν είς όχύρωμά τι προύκα&ημένοις , επειΰι τώ'Άρτζε, κωμόπολις δ' ην Ι τούτο, πλη&ύς δ' ένώκει αύτω, ΐν' ούτως εί'ποιμι, και άρι&μόν υπερβαίνουσα, έμποροι δ' ήΰαν οί αν- %& &ρωποι, και πλούτος ην αύτοΐς περιττός, ώς γοϋν άτείχιΰτον την κωμόπολιν ε'| εφόδου έλεΐν αυτήν οί βάρβαροι ήλπιζον , άλλ' εγνωΰαν παραβουκολού- μενοι ταΐς ελπίΰιν, έπείπερ ταύτη προαεβαλον. ταΐς γάρ διόδοις ϋλας επαγαγόντες οί ταύτης κάτοικοι, 25 καϊ ταύταις αυτά ς άποφράξαντες, εκ τών δωμάτων εβαλλον τους εναντίους καϊ άνήρουν πολλούς, καϊ τούτο εφ' ήμεραις εγίνετο ε%. ω ς δ' έ'γνω ό τών Τούρκων ΰτρατηγός ό 'Λλιμ έρρωμενέΰτατα τους νΐ&νίΛρτζηνούς άντεχομενους καϊ πολιορκία ραΰτα μή 30 άλωτούς, πυρι τών ανδρών περιγενέβ&αι διέγνωκεν ' αύτίκα τοίνυν άνήπτο τούτο και τοις οίκήμαΰιν ΕΙΒ. XVII. Ο ΑΡ. XXV. 173 νπεβάλλετο. ώς ά' ελήφθη πανταχόθεν πυρκαΐά, τρέπονται, μεν οί εγχώριοι, οι δε βάρβαροι κρατονΰι της κωμοπόλεως και πολύν εν αυτή χρυΰόν και άλ- λον πλούτον εύρηκαβιν, οΰος μη κατηνάλωτο πνρί. 5 εντεύθεν αύθις κατά της 'Ρωμαΐκής ώρμήχοίΰι 6τρα- τιάς. ηδη δε και τον Λιπαρίτον ΰύν τοΓ^ 'ίβηρβι παραγεγονότος, ΰυμβολη των στρατευμάτων έγενετο περί βονλντόν. 6 μεν ούν Άλ\μ και ο Χοροΰάνης, έτερος δ' ούτος ην βτρατηγός των βαρβάρων, μετά ο των νΐί αυτούς τραπέντες εν έκλιναν εις φυγην, καϊ 6φάς οί άντιτεταγμένοι 'Ρωμαϊοι μέχρι πόρρω Β νυκτών κατεδίωκον. 6 δε Λιπαρίτης κατ άλλο κέ- ρας μαχόμενος εάλω τοις έναντίοις. ώς δ' έπαύ- 0αντο της διώξεως οι "Ρωμαίοι, τον Λιπαρίτην προ6- 5 έμενον, μη είδότες ο περί εκείνον βυμβέβηκεν. εν το(?οι;τω δέ τις αύτοΐς άγγέλλει του Λιπαρίτου την άλωΰιν , καϊ οτι λαβόντες αυτόν οί ελόντες άπίαΰι ΰύν ΰπουδή. οί μεν ούν 'Ρωμαΐοι ταύτα μαθόντες εν άθυμίαις ηΰαν. οί βάρβαροι δε τω Σουλτάν τον ο Λιπαρίτην εκόμιβαν. 6 μεντοι βαΰιλεύς μαθών του Λιπαρίτου την άλωΰιν, πέμπει προς τον Σουλτάν, ελευθερίας άξιώΰαι τον Λιπαρίτην ζητών, και λύτρα τούτου πέμψας πολλά και δώρα δε τω Σουλτάν, και ΰπονδάς μεόον ^Ρωμαίων καϊ Τούρκων ζητών δ γενέΰθαι. 6 δε Σουλτάν τον μεν Λιπαρίτην δώρον ΰτελλει, τα δε γε λύτρα πάντα τω ύπερ ου έπεπόμ- φειβαν δεδωκε, και μηκετι όπλα κατά Τούρκων άραΰθαι παρηγγύηΰεν. έκπέπομφε δε κάκεϊνος πρέ- Ο ΰβυν προς βαΰιλεα, ον ίκάλουν εκείνοι ΰερίφην. ούτος δ' έΰτι παρ αύτοΐς όπερ πάλαι ην παρ' ημιν 6 λεγόμενος ΰύγκελλος' ώς γάρ 6 ΰύγκελλος του πατριάρχου θανόντος εις τον εκείνου τόπον άντι- 174 ιλβ. XVII. Ο ΑΡ. XXV. XXVI. κα&ίΰτατο, ούτω και 6 ΰερίφης τον Χαλιφά φ&αρέν- τος εκείνος τον τελευτηβαντα διεδέχετο. είβελ&ών ονν είς την μεγαλόπολιν 6 σερίφης καϊ είς όμιλίαν τω κρατούντι έλ&ών καϊ ομιλήΰας υπερηφάνως φό- ρους τε τελεΐν άπαιτών τω Σουλτάν, άπεπέμφ&η. 5 έντεύ%εν βαρυ&υμήΰας 6 Σουλτάν αυτός κατά "Ρω- μαίων έχώρηβε, καϊ έκτοτε προχωρούν το των Τούρ- κων ε&νος της έωας πάΰης έκράτηΰε καϊ μέχρι της άντιπόρ&μου τή Βυξαντίδι ηπείρου κατηντηΰε. τά μεν ουν των Τούρκων τούτον εβχε τον τρόπον. ίο 26 Το δε των Πατζινάκων έ&νος αύ&ις κατά την •° Εύρωπαίαν μοϊραν κεκίνητο • Σκυ&ικόν δε το έ&νος καϊ πολυάν&ρωπον, πέραν "Ιΰτρου νεμόμενον. ην δε τότε του £&νους άρχων Τυράχ, άνηρ το μεν γένος παρά το ε&νος λαμπρός } το δε ή&ος νω&ής. | έτερος δέ τις Κεγένης καλούμενος, αΰημος μεν όδον είς γένους άναφοράν , άνηρ δε ρέκτης τ ε καϊ δρα- βτήριος καϊ πολλάκις εν πολέμοις άνδραγα&ήΰας, παρά του ε&νους πεφίλητο. διό καϊ παρά του Τυ- \ν III 205 ράχ ελοχάτο, ζητούντος αυτόν άνελεΐν. ο γνούς 2ό εκείνος, και δύο των φυλών προβεταιριβάμενος, ούΰών παΰών δέκα επί τριΰί, ΰύν αύταΐς διέβη τον ΡΗ258"Ι(ΓΓροι/; καϊ έπϊ τά "Ρωμαίων όρια γέγονεν, αυτό- μολος ηκειν λέγων τω βαβιλεΐ και ουκ ε6ε6%•αί οι άΰυντελης. έμηνύ%•η ταύτα τω Μονομαχώ, και ό 2δ τη£ χώρας άρχων κελεύεται δέζαΰ&αι τους Σκύ&ας. 6 δε Κεγένης είς την βαβιλίδα των πόλεων φοιτή- 6 ας ες όψιν ήλ&ε τω βαΰιλεΐ, καϊ το ΰωτηριον δε- ξάμενος βάπτιΰμα, έτιμη&η πατρίκιος, επειΰε μέν- τοι καϊ τους 6υν αύτω Σκύ&ας του δείου τούτου »ο λουτρού μεταβχεϊν. ποιούμενος δε τάς διατριβάς κατά τά παρίΰτρια, και διαβαίνων τον ποταμόν ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXVI. * 175 ά&ρόον, έκάκον τους τον Τνράχ, άναιρών τε καϊ ληιζόμενος. πρεββείαν τοίννν 6 Τνράχ προς τον βαβιλέα άπεΰταλκώς τ\τιάτο οτι τον άποΰτάτην τον ε&νονς εδέζατο, καϊ εΐ μη κωλύΰει κακονν το έθνος 5 τον πρόΰφνγα , το έθνος όλον ε%ει πολέμων, προς Β ταντα <Γ ό αυτοκράτωρ "οντε προδότης" εφη "τον προΰελθόντος γενηΰομαι οντε κωλύΰω μη άμύνα- ΰθαι τονς επιβονλενβανταςΓ τούτων των μηνν- μάτων τω Τνράχ κομιΰθέντων, επει χειμών έπέΰτη ίο και 6 "Ιατρός εξ όχθης είς την ετέραν τω κρύει πη- γννμενος κεκρνΰτάλλωτο, πεζή διέβη τον ποταμόν 6νν τω εθνει παντϊ καϊ την 'Ρωμαΐδα χώραν κατά- λαβών τα εν ποβϊν εκεράΐζεν. 6 δε γε βαΰιλενς τοντο μαθών ΰτρατιάν αντίκα τω της χώρας αρ- 15 χοντι καί τω Κεγεντ] έπίκονρον επεμψεν. οι μέν- τοι Πατζινάκαι τροφών άφθονίαν ενρόντες καϊ οι- ο νον καϊ άλλων πομάτων εΰκεναύμενων εκ μέλιτος, καϊ περί ταντα άπληΰτενΰάμενοι, νούηματι κοιλια- κω περιέπεβον. και τοντο εξ αντομόλον γνονς ο 20 Κεγένης άναπείθει καί τάς 'Ρωμαΐκάς δννάμεις επιθέΰθαι τοις έναντίοις. ως γονν εϊδον οί βάρ- βαροι την κατ αντών των 'Ρωμαίων έπέλενβιν, κατειργαβμένοι τη νόΰω τνγχάνοντες ίλιγγίαΰαν καί άποδειλιάύαντες μεθηκαν τά όπλα καϊ ίκεται γεγό- >5 ναβι και τοις εχθροΐς παρέδωκαν εαντονς. τούτων οβοι μεν νπό τον Κεγένην γεγόναϋιν, οι μεν ζίφεΰι παρεδόθησαν , οι δε προς δονλείαν χρνΰον απεδό- θησαν, το πλήθος δε το λοιπόν χρήΰιμον ενομί- 6θη γενέβθαι 'Ρωμαίοις, ει τά όπλα άφαιρεθεν είς την των Βονλγάρων χώραν κατοικιβθείη^ ερημονΌ ονβαν την πλείονα , προ μικρόν τον £θνονς εκεί- νον καταλνθέντος. ο καϊ γέγονε τον βαΰιλέως κε- 176 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XXVI. XXVII. λενΰαντος. 6 δε γε Τνράχ 6νν τοΐς έζόχοις τον εδνονς ηχ&η προς τον κρατούντα, καϊ τον &είον καταξιω&έντες βαπτίσματος, άζιώμαβι λαμπροϊς έτι- μη&ηΰαν. ώς δε μάχαι τότε*Ρωμαίοις μετά των Τούρ- κων Ύ\(5αν κατά την έώαν, πεντεκαίδεκα χιλιάδας Πατ- 5 ζινάκων 6 αυτοκράτωρ έπιλεξάμενος, καϊ κα$οπλί<3ας αντονς, ΐππονςτε παραΰχόμενος, έπιΰτήΰας ατρατάρ- χας αντοΐς εκ των ομογενών, εν Χρνΰοπόλει διεπέρα- 6εν, εις Ίβηρίαν κελενΰας άπελδεϊν, τά\ας αντοίς καϊ προηγητορα της όδον. ώς ά' ονν περί τον Ααμα- ι0 τρνν ηκασιν, εΰτηΰαν, καϊ πρόϋω βαίνειν ουκ η&ε- λον • εις τονπίβω δε χωρήΰαντες καϊ άχρι τον πορθ- μού εφ&ακότες 6νν τοις ΐπποις την &άλα66αν δια- πορ&μενόάμενοι κατά την τον άγίον Ταραΰίον ΈΙΙϊ^μονήν , αντίκα ΰνντεταμένην ποιηΰάμενοι την οδοί- Μ πορίαν, τοις δμογενέΰι προΰήνωντο, καϊ έπεί δμον ΰννη&ροίΰ&ηΰαν , άπηλδον καϊ εν τοις παριΰτρίοις πεδίοις έπήζαντο τάς ΰκηνάς, έκεϊ&εν δ' ορμώμενοι τά Θρακωα κατέτρεχον. πολλάκις δε τον βαΰιλέως κατ αντών ύτρατενματα πέμψαντος, επικρατέστεροι 20 ήΰαν οι βάρβαροι, ώύτε καϊ άδεώς κατά πάΰης της Θράκης και Μακεδονίας ΰκεδάνννΰ&αι καϊ λείαν Ι άπαντα τί&εΰ&αι, καϊ ον τά πόρρω μόνον, άλλα μέντοι καϊ τά ττ] πόλει άγχί&νρα. τέλος δε ϋπέν- δονται (Ρωμαίοις τριακοντοντεις ΰπονδάς. καϊ όντως 25 ό τών Πατξινάκων έληξε πόλεμος. 27 Ό δε Σονλτάν ονκ εληγεν επιών τάς νπό 'Ρω- μαίονς χώρας και πόλεις καϊ τάς μεν ληιξόμενος, \ν III 206 τάς δ' έκπορ&ών τε καϊ οίκειονμενος. κατά τον- Β τονς τονς χρόνονς καϊ έπιβονλην δ αυτοκράτωρ 3ο έφώραΰεν, ην Ψωμανός δ Βοΐλας ΰννεΰτηβατο. ην $' ούτος τών άΰήμων άνηρ και την γλώΰΰαν εϊχεν ;ιλβ. XVII. Ο ΑΡ. XXVII. 177 ήμίφωνον μηδ' οΐαν όρ&οεπεΐν, όλιΰ&αίνονβαν δ' εν ταΐς όμιλίαις καϊ άνεπαίΰ&ητα τοις άκροαταις φ&εγγομένην. τοντο δ' ην το μεν ελάττωμα φν- βικόν, το δε προΰποίηΰις καϊ ΰκηνη την της φν- 5 ΰεως διαμαρτίαν τη νποκρίΰει τον ΰκηνονργον έπι- τείνοντος. τω τοιοντω τοίννν άνδρϊ ώς ονδενί τω 6 βαβιλενς ηδετο, καϊ ει διημαρτημένα καϊ άδιάρ- δρωτα ηκονε φ&εγγομένον αντον, νπερ πάΰαν ηγεΐτο τάς εκείνον φλναρίας γλνκν&νμίαν. και ίο οντω δια ταντα τω βαβιλεΐ προβωκείωτο ώς πάντα ο καιρόν είναι αντω της προς εκείνον είΰόδον καϊ της έντενζεως. και ονχ όντως αντω τα περί τον άνδρώνα διέκειτο, η δε γνναικωνΐτίς οι άπεκέκλει- 6το} αλλ* άνετος ην αντω κάκείνη και οτ έβονλετο 15 βάΰιμος, και 6 πλούτος έπέρρει τω άνδρϊ εκατέρω- θεν, καϊ εκ των τριάδων άναρπαΰ&είς εις αντην άνήχ&η την ΰνγκλητικήν κορνφήν. 6 δε ονκ ηγάπα τοντον ενδαιμονήΰας τον τρόπον, άλλα καϊ της βα- ΰιλείας έρα, καϊ μελετά ταντην έαντω προΰνεΐμαι, 2ο κτείνας τον αυτοκράτορα, και ονς ηδει δύονονς τω βαΰιλεί, τούτοις το απόρρητον άνεκάλνπτε. και τονς μεν τον λόγον προΰιεμένονς μεγάλαις έλπίύιν εταίρων προς τονργον έρρώνννεν. ει δε τίνες και προς την προΰβολήν έδνΰχέραινον, 6 δε πεΐραν έλεγε β 25 τον λόγον προβαγαγειν , ίνα γνω την εκείνων πί- ϋτιν την προς τον αυτοκράτορα, και έπηνει τονς άνδρας της δια&έβεως , καϊ γνωρίΰαι τω βαβιλεΐ εννονς αντω τνγχάνειν διώμνντο. 6 μεν ονν οντω μετηει τονς πλείονας, καϊ οι έκείνω ΰννομοοάμενοι 3ο ραΰτα το βονλενμα ωοντο γενέΰ&αι άννόιμον. ον μόνον γαρ ή προς τον βαΰιλικόν κοιτωνίβκον πά- ροδος έκείνω άνετος ην, καν έτνχεν νπνώττων 6 ΖΟΝΑΚΑ5 IV. 12 178 1ΊΒ. XVII. Ο ΑΡ. XXVII. βαβιλενς καν τη βαΰιλίδι ΰννίανεν , αλλά και τάς των απορρήτων είΰόδων κλεΐς έμπεπίΰτεντο. καϊ ηχ&η αν εις έργον το διαβονλιον, ει μη τις αντό τω βαΰιλεΐ κατεμήννϋε των κοινωνηΰάντων τον ύκέμματος. ηλω τοίννν ειι αυτοφώρω καϊ το ζίφος & ΡΠ260«^ο κατέχων ω τον αυτοκράτορα έμελλεν αντίκα διαχειρίΰαΰ&αι. άλλ' 6 μεν δια το τον κρατούντος άβέλτερον ονδεν νπέΰτη άνιαρόν, οι δε της έπιβον- λής έκείνω ΰννίότορες ονκ έμειναν ατιμώρητοι, ον- Ι τος 6 βαβιλενς φιλότιμος δοκεΐν έ&έλων καϊ έλεν- ίο &έριος, μή μετιών δε την άρετήν ώς έχρήν, εις κα- κίαν ταντην μετήνεγκεν. αντί γαρ μεγαλοπρέπειας εις άβωτίαν μετακεκνλιΰτο , οντε οίς έδει παρέχων τα δημόβια χρήματα οντε οΰαπερ έδει ον&' οτε ] χρεών, καϊ την μονήν δε την των Μαγγάνων οι- Λ κοδομών, λέγεται δε της οικοδομής αρζαΰ&αι δια '. την έρωμένην αντω, την Σκλήραιναν λέγω, ϊν9 εκείνη προΰφοιτα ΰννεχώς, εν τω οίκω τον Κν- Β νηγίον έχονΰη τότε δη την κατοίκηβιν , πρόφαϋιν έχων τον οεμνείον την δόμηβιν, έζήντληΰε τονς 2θέ βαΰιλείονς η κοινούς δηΟανρονς , ο&εν χρημάτων Ι δεόμενος ονδε των άπειρημένων πορισμάτων άπεί- . χετο. αλλά και χωρών ονΰών, αϊ τοις βαύιλενΰιν ον δαύμονς ΰννειΰέφερον, άλλ' αντί πάΰης δαβμο- Ι φορίας δνΰχωρίας έφρονρονν και τοις βαρβάροις 2$?• την εις τάς (Ρωμαίοις νποκειμένας χώρας άπετεί- χιζον πάροδον, εκείνος φόρονς ταΐς χώραις έπιτάζας έύχόλαβε τάς φρονράς. κάντεν%εν ή προς τάς (Ρω- μαΐδας χώρας ράύτη τοις βαρβάροις έγένετο πάρο- Ι $0£. εκείνος τοίννν 6 άνήρ αίτιος τοΓ? άπα&ώς 3<> λογιζομένοις κρι&ήβεται τον την έώαν μοΐραν δονρΐ € κνριεν&ήναι βαρβαρικω. ΊΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXVIII. 179 Τής δε βασιλίδος Ζώης εν γήρα βα&εΐ, ύπερ 28 γαρ τα έβδομήκοντα έτη παρεζετά&η αυτή το βιω- 6ιμον, καταλυβάΰης την ζωήν, ουκ άνδρικώς εκεί- νος έ&ρήνηύεν, άλλα μέντοι γε μειρακιωδώς. λέγε-νί!11207 5 ται δε και άγγέλοις αυτήν παρεζιΰοϋν, επειδή που του μνήματος εκείνης μύκης εκ τίνος ύγρότητος άνεβλάΰτηβε, και τοϋτο καλεϊν σημεΐον άνω&εν οί- χονομη&έν, ίνα μη άγνοήται ή βαβιλίς ταΐς νοεραις ΰυντεταγμένη δυνάμεΰι. της δ\ ώς εϊρηται, #α- ιο νούΰης, 6 βαΰιλεύς έτι φλεγμαίνων περί τους έρω- τας έπειΰάγει τοις βαοιλείοις μείρακά τίνα, όμηρα δο&εΐ6αν 'Ρωμαίοις δξ Αλανών, παϊδά τίνος των παρ* έκείνοις άρχηγετούντων , και ταύτην Σέβα- Ό ΰτήν όνομάΰας βαΰίλειον αυτή δεραπείαν και πλού- 15 του χορηγίαν άπέταζε. και ει μη την βαβιλίδα θεο- δώραν πεποίητο δι' αίδοϋς ή μάλλον το τής τετρα- γαμίας ήΰχύνετο α&εϋμον , και βαΰίλιΰβαν αν την έρωμένην ταύτην αν είπε καϊ διαδήματι κατεκόβμη- ΰεν. εκείνου δε θανόντος, ον παρέμεινε τή Σεβα- 20 6τή το ευτύχημα, άλλ' εις την προτέραν τής δμη- ρείας τύχην επανελήλυ&εν. άρτι δε καϊ περί του τέλους ίΰτορητέον τούτου του αύτοκράτορος. ου μάκρος έζεμετρή&η χρόνος, δ'ξ ότου τής ηγεμονίας των "Ρωμαίων γέγονεν εγκρατής, και οι νόθος άρ- 2ό%•ρΐτις ένέΰκηψεν, ή πρότερον τοις ποσϊν έκείνουΡ11261 του ρεύματος έπήνεγκε τήν φοράν, ώβτε τάς βά- ΰεις αύτω προς πορείαν και βτάΰιν άδυνατεΐν. εί δε ποτέ κινήΰεως ανάγκην έΰχηκεν , ή προς τίνων έπιΰτηριζόμενος προέβαινε δυσχερώς ή και πάμπαν 3ο έτεροκίνητος ην. του χρόνου δε προϊόντος και ταϊς χερβιν έπερρύη το αίτιον είτα και τοις ώμοις έπή- νεκτο, και τέλος όλον αύτω το αώμα τω ρεύματι 12* 180 ιλβ. XVII. ΟΑΡ. XXVIII. κατεκλύζετο και παρεΐτο καϊ έζηρ&ροντο , τοις τών άρ&ρων κοιλώμασιν έγκλειομένον τον ρεύματος, εκαμνεν ούν οντω προ μακρόν το σώμα τω βασι- λεΐ. είτα και τι έτερον έπισνμβεβηκός, το δ9 ήν εκ πνεύματος ννγμδς περί την πλενράν , προσδοκήσι- 5 μον έκείνω καϊ τοις αύτω παραδνναστ εύονσιν έ&ετο Β το τέλος της βιοτής, ων τα πρώτα ο λογοθέτης ήν Ιωάννης, έκτετμημένον άνδράριον, άσημον μεν εκ γένονς η δνσγενέστατον, προς δε πραγμάτων μετα- χείρισιν άφνέστατον, γραμματικής δε τέχνης τοσούτον ίο μετεσχηκός ώστε μήτ όρ&οεπείν ακριβώς μήτ απταί- στως όρ&ογραφεΐν. εφ' ω δη την τών κοινών πραγ- μάτων διοίκησιν 6 βασιλεύς έποιήσατο καϊ τών της βονλής άπέδειζεν απάντων κορνφαιότατον. ήν γαρ έπι τών βασιλικών διοικήσεων πρώην άνήρ τούτω ΐ5 τα πάντα αντίρροπος και γένος καϊ λόγον και την περί τάς πολιτικάς οικονομίας άκρίβειαν. τοιούτος δ' ων, όπηνίκα τι παρά το κα&ήκον έπέταττεν αύτω ποιήσαι 6 βασιλεύς, ονκ ήν ττ} προαιρέσει τον κρα~ Οτονντος επικλινής, άλλ' άντέλεγέ τε και άνεϊργε 20 τον μή προσήκοντος. 6 δε έχαλέπαινε, καϊ πολλά- κις τούτον γινομένον εμηνία τή τον ανδρός εκεί- νον έλεν&ερία, καϊ ίνα το άντίζονν άποφορτίσαιτο, με&ιστα μεν εκείνον της τών κοινών διοικήσεως, 6 Αειχούδης ήν ούτος, άντεισάγει δε τον Ίαιάννην, 25 καϊ τούτω την τών πολιτικών εγχειρίζει κνβέρνη- σιν, ίνα μή προς τίνος εφ' οις ορμήσει άνείργοιτο. ούτος τοίννν 6 Ιωάννης καϊ έτεροι, μέγα κάκεΐνοι δεδννημένοι παρά τω βασιλεΐ, άπεγνωκότες αύτω το βιώσιμον πεί&ονσι τον κάμνοντα φροντίσαι περί 30 διαδοχής, και νποτι&έασιν αύτω είναι προς την αρχήν έπιτήδειον τον Πρωτεύοντα' 6 δε τήν της ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXVIII. XXIX. 181 Βουλγαρίας αρχήν περιέζωστο , και άπεδήμει της β βασιλίδος των πόλεων, ϊσταλτο τοίννν δ τον άν- δρα μετακάλεσα μένος • εκ δε της βασιλίδος Θεοδώ- ρας ή βουλή άπεκέκρυπτο. άλλ' ουκ εις τέλος το 5 βούλευμα τήν βασιλίδα διέλαθε, γνούσα δε ώς ουκ έπ αυτή ποιείται το κράτος 6 τελευτών, τον μεν εα δυσ&ανατονντα κατά τα εν τοις Μαγγάνοις βα- σίλεια" εκείνη δε σπουδή των ύπηρετουμένων αυτή εμβεβηκυΐα νηι εις το μέγα προσωρμίσ&η ανάκτο- ρο ρον. και αυτή ή τε βασιλική δορυφορία προσερ- ρύη αύτίκα και της γερουσίας το έκκριτον, και αν~\νΐΙΙ208 τοκράτωρ προς πάντων άνερρή&η , ώς αυτή κατά κλήρον της αρχής προσηκούσης, τούτο τω Μονο- μαχώ γνωΰ&εν προστί&ησιν άλγημα, και βραχύ τι 15 έπιβιούς, όσον έπιστενάζαι τοϊ^ γενομένοις και αθυ-ΡΙΙ262 μήσαι, εξέλιπε, βαΰιλεύΰας έτη δώδεκα καϊ μήνας οκτώ. καϊ κατετέθη εις τήν παρ* αυτού δομηδει- 6αν μονήν των Μαγγάνων. Ή δε βαΰιλίς Θεοδώρα εζωρος της αύταρχίας 29 20 κρατήΰαΰα βαβιλέα τοις πράγμαΰιν έπιστήσαι ουκ ή&ελεν, άλλ' ήδυν&εΐσα τή εξουσία, παρ* όσον έπε- βίω τή βασιλεία καιρόν, αύτη των όλων ήν εγκρα- τής, προς τούτο και παρά των αυτής θεραπόντων έμβιβασ&εΐσα, ους και ταΐς μεγίσταις επέστησε των 25 αρχών, τήν δε των πολιτικών πραγμάτων διοίκη- σιν τω συγκέλλω Λέοντι, ος Παρασπόνδυλος ώνό- μαστο, ένεχείρισε, το πάλαι τω βασιλεΐ Μιχαήλ ύπηρετήσαντι. ή δε προυκά&ητο έπϊ βήματος, και Β έχρημάτιζε πρέσβεσι καϊ ήν άρχαιρεΟιάζουσα καϊ 3ο δίκαις έν&εμιστεύουσα και ψήφους έκφέρουσα και διαιτώσα δημοσίαις και κοιναΐς ύπο&έσεσι, και εύ- δαιμον ύπήρξεν αυτή το αύτοκρατές. ούτε γάρ τις 182 ΙΛΒ. XVII. ΟΑΡ. XXIX. Ι,ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. Ι. άντήρε χείρα αντί] οντ όλιγώρως προς τά εκείνη δεδογμένα ώφ&η διατε&εν το νπήκοον οντ έ&νος τότε κατά "Ρωμαίων κεκίνητο, άλλα και ενκραύία γέγονε των ωρών καϊ ή γή τονς καρπούς άφ&όνονς εξήνεγκεν. εζωρος δε, ως εί'ρηται , καϊ πλήρης ήμε- 5 ρω ν ή βαβιλϊς αντη των ΰκήπτρων κρατήοαβα όμως μακρούς έτι της ζωής έαντή έπεμέτρει ένιαν- τονς. είχε δε καϊ το ΰώμα ερρωμενεΰτερον καϊ μη Ο ραΰτα πόνους καμπτόμενον. έπεϊ δε και ταντην κατήπειγε το χρεών, ει καί τίνες αντη μοναχοί ίο αιώνας ετι ζωής έπηγγέλλοντο , και νόϋω περιεπε- πτώκει δεινή, η τοις 'Λβκληπιάδαις ώνόμαΰται ει- λεός, καί τοις περί αυτήν αι ελπίδες αί περί αυ- τής άπεγνώΰ&ηόαν , ανλλεγέντες βονλεύονται τίνα αν εις την αρχήν άντειϋάζωΰιν, ος αντοΐς την ενε- 15 τηρίαν τηρηθεί και το ευτύχημα, έδοζεν ούν προς τούτο ΰφίβι κατάλληλος ό ΰτρατιωτικός Μιχαήλ, ανηρ εκ Βνζαντίον μεν γεγονώς, προς πραγμάτων δε καϊ τοϋαύτης ηγεμονίας μεταχείριύιν άποπεφν- κώς εκ τε φνΰικής νω&είας καϊ αφέλειας και διά 20 χρόνον μήκος, ο τή εκείνον παρεξετά&η ζωή. ήδη Ό γαρ ού γέρων ήν, ως παρά τον δημώδονς πλή&ονς ώνόμαΰτο, αλλά πρεΰβντης. τούτον ούν πεί&ονΰι τήν Θεοδώραν άντικαταατήΰαι τή βαϋιλεία. ή δε αύτίκα ταινιοϊ τω βαΰιλείω τον Μιχαήλ διαδήματι, 25 πρότερον όρκίοις προκαταληφ&έντα φρικώδεύι μήτι τής εκείνων γνώμης χωρίς επί ταΐς της βαΰιλείας οίκονομήΰαΰ&αι διοικήΰεΰιν. επί τούτοις τήν βα- ϋιλίδα το πνεύμα επέλιπε, μοναρχήΰαΰαν έτος εν * επί εννέα μηϋίν. 30 Λν III 209 Ον ούν εί'ρηται τρόπον ό πρεοβντης Μιχαήλ ΡΠ263 αυτοκράτωρ αναρρήσεις τοις μεν της γερονΰίας καϊ Ι,ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. Ι. 183 τφ δί]μώδει πλή&ει καϊ παρά το προΰήκον ώπτο φιλοτιμότατος, εκαβτον τούτων εις βα&μονς προβι- βάζων αξιωμάτων και τιμάς προΰνέμων ακατάλλη- λους τοις πλείοΰι. τοις δε ΰτρατιωτικοΐς καταλό- 5 γοις , και μάλιΰτα τοις τούτων ε'ξόχοις , οις 6τρα- ταρχεΐν τε και ίλαρχεΐν άπονενέμητο προ πολλού, και λίαν άντιρρόπως τοις άλλοις έκέχρητο. οντε γαρ φιλότιμόν τι προς αντονς ένεδείζατο άρτι κα- ταλαβόντας την βαΰιλίδα των πόλεων, οντε μην ίο πραέΰιν αντονς έδεζιώΰατο ρήμαΰιν. ηΰτην δε τού- των πρωτεύοντε άνδρε διττώ , μαγίΰτρω μεν οντε Β και άμφω, λαμπρώ δε τα γένη, καϊ ονχ ήττον ΰτρα- τηγική ΰννέΰει καϊ κράτει χειρών και &άρΰει ψν- χών είχέτην την περιφάνειαν. τούτων άτερος ην 6 ΐδ Κομνηνός Ίΰαάκιος, 6 δε λοιπός 6 Κεκανμένος Κα- τακαλών, φ Κολώνεια ή πατρίς, ον και δούκα Αν- τιοχείας τνγχάνοντα άμα τή άναρρήΰει παρέλνβε της αρχής, τον οίκεϊον άνεφιόν Μιχαήλ μάγιΰτρόν τε καϊ δούκα της Αντιοχείας προχειριβάμενος , και 5ο Ονρανόν έκείνω τέμενος το έπώννμον , ίνα προς τον άρχαΐον Ονρανόν άναψέρειν το γένος δοκή. τούτον τοίννν τον Κεκανμένον , ως δή&εν μή κα- λώς χρηΰάμενον τή αρχή, άλλα τάς τε δννάμεις καταλελνκότα και ψορτικόν τοις νπό χείρα γενόμε- Ο 25 νον και έπέπλη%εν ίταμώτερον καϊ όνείδεοιν έβαλε καϊ ονδ' έφείΰατο ύβρεων, άλλα καϊ των άλλων λαμπρότατων ανδρών και ύννταγματαρχούντων εκεί νω νπεραπολογήΰα6&αι τού ανδρός ώρμηκότων, ονδ' έπ' έκείνονς τής γλώττης οντε μην αυτόν ήδέΰ&η 3ο τον Κομνηνόν. ταύτα τους ατρατιώτας εις ά&νμίαν ένέβαλε, τοις μεν άλλοις φιλοτιμότατον ορώντας τον Μιχαήλ , αντοΐς δε μηδ' εν λόγοις το ευμενές ενδει- 184 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. Ι. π. κνύμενον, όμως μέντοι έπέΰχον μηδέν τι νεωτερι- βαι, αλλά και δεντέραν πεΐραν έπαγαγεϊν έβονλεν- Γ> ΰαντο. άλλ' έτέραν κατά τον βαύ ίλεως προτέραν τούτων 6 λόγος διηγηΰάϋ&ω νυν έπανάβταΰιν. ο γαρ τον βαΟιλέως Κωνΰταντίνον τον Μονομάχον & εξάδελφος 6 πρόεδρος Θεοδόαιος, άρτι τον Μιχαήλ άναρρη&έντος , εν δεινώ ποιηΰάμενος την εκείνον άνάρρηΰιν , τονς οίκείονς δεράποντας προΰλαβόμε- νος και τινας άλλονς όΰοι κατ εκείνον έλαφρίαν ένόβονν φρενών, περί δείλην όψίαν διά της άγο- κ> ράς άπήει, τούτοις δορνφορονμενος, έαντώ προΰή- κειν το κράτος λέγων διά την προς τον Μονομά- χον ΰνγγένειαν, και άδικειΰ&αι έπιβοωμενος. γενό- ~Ρ112§±μενος #έ κατά την δημοΰίαν ειρκτήν, η πραιτώριον κέκληται, τα κλεΐ&ρα διαρρήξας τοις εν αντή κα- ι&. &ειργμένοις άνετον παρέΰχε την εζοδον. το δ' αντό και εν ττ\ της Χάλκης ειργάΰατο φνλακη , έλπίβας διά τούτων τον κατά ΰκοπόν έπιτενξεό&αι. ως δ' έμα&ε βτρατιωτικήν ά&ροίζεΰ&αι περί τα βαβιλεια δνναμιν καϊ ήδη 6τέλλε6&αι κατ* αντον, προς την 2α. μεγάλην τρέπεται εκκληβίαν, καϊ μόνος ύνν τω νίω περιλειφ&είς, των επομένων αντω διαύκεδαβ&έντων, τη έκκληΰία προβπέφενγεν ο&εν ληφ&εις νπερο- ρίαν κατεδικάό&η. εις τοντο δε τέλονς τον επι- χειρήματος αντω καταντήβαντος, ο δημώδης όχλος 25 έπεγγελώντες αντω ρήματα τίνα βνν&έντες έπη δον αντώ' τά δ* ήβαν, Β ό μωρός 6 Μονομάχος, εί' τι έφρόνει, έποίηύε. καϊ ταντα μεν έόχον όντως. . 2 Οι δ' έμπαροινη&έντες των έώων αρχόντων καϊ 3ο αν&ις πεΐραν προΰάγονΰι, και προβίαΰι τω τά κοινά διοικονντι τω πρωτοβνγκέλλω Λέοντι και ικετενειν ΙΛΒ. ΧνΐΙΓ. ΟΑΡ. Π. 185 δι' εκείνον επεχείρονν τον βαΰιλέα, μη μόνοι «ν-\νΐΠ210 τοϊ καταλειφ&ήναι άγέραΰτοι, πάντων τον φιλοτί- μον καταπολανΰάντων τον αντοκράτορος , κάί ταντα των άλλων ενπα&ονντων αντοι και παρ' άύπίδα 5 ιύτάμενοι και προπολεμονντες της "Ρωμαίων αρ- χής, δ δε ονδεν ήττον τον βαΰ ίλεως αδέξιος ων μεταχειρίΰα6&αι λνπονμένονς άνδρας και καταΰτεΐ- λαι το εκ της λνπης αντοΐς γενόμενου οίδημα, ον μόνον ονκ ελεανε λόγοις των ανδρών την τραχύ- Ο ίο τητα , άλλα κάί μάλλον αντονς εί,ετράχννεν , εκ- φανλίΰας εκαΰτον καϊ άτίμως πάντας αποπέμπαμε- νος. όντως ονν καϊ της δεντέρας πειρα&έντες πείρας ονκετι μέλλειν έκριναν, αλλ1 εκαΰτος τον πληβίον παρακροτήΰαντες εΰπενδον εις προνπτον εκφήναι το 15 μελετώμενον. έδοζεν αντοΐς και τον Βρνέννιον αχειν ΰννίοτορα και ΰνλλήπτορα τον επιχειρήματος, οντά τε των επιφανών καϊ ΰτρατηγονντα τών εκ Μακεδονίας δννάμεων και την της Καππαδοκίας περιεζωβμενον αρχήν, λνπης τ αιτίας κάκεϊνον 2ο έΰχηκότα κατά τον αντοκράτορος. ως (Γ ονν κά- κεϊνον ετοιμον ενρον προς το ΰφέτερον βονλενμα, έζήτονν τον εξ αντών βαΰιλενΰοντα, καϊ πάΰιν δ Κομνηνός απάντων προνκεκριτο. επεϊ δε ταντα Τ) ΰννέ&εντο, έπ' οίκον Σύμπαντες άνεχώρηβαν, τω 25 βαΰιλει προοειπόντες τά εξιτήρια, άπήει δε και δ Βρνέννιος μετά τών νπ' αντόν ταγμάτων, και εν τω &έματι τών ανατολικών γεγονώς την τών Στρα- τιωτικών όφωνίων διανομήν εκεί διετί&ετο• ΰννήν γάρ αντώ και δ πατρίκιος Ιωάννης 6 Όψαράς χρν- 3ο ΰίον έπιφερόμενος. ήδη δε της διανομής ήργμέ- νης 6 Βρνέννιος προΰετί&ει τοις ύτρατιώταις τά βιτηρέΰια καϊ ηνζει το εκάΰτω νενεμημένον ποβόν. 186 ιλβ. χνπι. Ο ΑΡ. II. 6 <5έ τού χρνΰον ταμίας 6 είρημένος άνήρ μη τούτο έλεγεν έντετάλ&αι οι προς τον αντοκράτορος. καϊ 6 Βρνέννιος ύιωπάν αντώ και ποιεΐν το έπιταΰβό- μενον ένεκελεύετο ίταμώτερον. ως $' ετι 6 Όψα- ράς ονκ έπεί&ετο, αλλά καϊ %-ραβντερον έκείνω 5 Ι>ΊΙ265άντ έλεγεν , 6 Βρνέννιος &νμώ ληφ&εϊς άνέ&ορέ τε της καθέδρας και των τριχών της τε νπήνης λαβό- μενος τον ανδρός προΰαράΰΰει τη γη και περι- βάλλει δεΰμοΐς. έγγνς δε πον βτρατοπεδενων 6 των ΠιΟιδών και Λνκαόνων Στρατάρχης καϊ τα ίο περί τον Όψαρά μα&ών, και τνραννίδος ταύτα κρί- νας αρχήν, ά&ρόον επειβι μετά των νπ' αντδν ταγ- μάτων τη τον Βρνεννίον ύκηνη. κα\ δεβμεΐ μεν εκείνον, λνει δε τον Όψαράν των δεβμών καϊ αντώ τον Βρνέννιον παραδίδωβιν 6 δε αντίκα τονς όφ&αλ- ΐ5 μονς εκκόπτει εκείνον, καϊ οντω τον άνδρα τω βα- 6ΐλεΐ έζαπέΰτειλεν, έπιοτείλας αντώ καϊ ο6α τετόλ- μηκε. καϊ ταντα μεν ΰννεκνρηϋεν οντωοί- 6 δέ γε Β Κομνηνός καϊ <η έκείνω ΰννομοαάμενοι ύννελ&όν- τες έργον ηπτοντο , των οτρατιωτικών καταλόγων 2ο άλλο&εν άλλον προΰρνϊΰκομένων αντώ. ην μεν γάρ τω ΰτρατιωτικώ παντϊ έ'φεαις ύτρατιώτην την βα- ΰίλειον αρχήν περιζω6α6&αι. ήχ&ετο γάρ νπο τον πολιτικού μέρονς άρχόμενον, άλλ' ονκ έ&άρρει τον πό%ον εις προύπτον εζενεγκεΐν, εκρνπτε δε τον 25 έρωτα καϊ ώδινε τον περί τούτον οκοπόν. έπει δε τον Κομνηνόν τνραννίδι έπιχειρήβαντα μεμα&ήκε- ϋαν, και αντόν μεν κορνφαΐον είναι τού δράματος, τά δε κράτιΰτα των γενών της επιχειρήΰεως αντω 6νλλαμβάνεΰ&αι, τούτ είναι το νπ' αντών μελε-ζο Ο τώμενον δόξαντες, άρπάζονΰι τον καιρόν, καϊ εκα- ΰτος τον πέλας προφ&άβαι ήπείγετο. έντεϋ&εν τω ΜΒ. XVIII. ΟΑΡ. II. 187 Κομνηνω βαρεία συνέστηκε δύναμις' στείλας ονν κατά ζνμπαΰαν την έώαν τους φόρους έπράττετο, άποδεκτήρας τούτων τάζας και των προσαγομένων απογράφεις, είτα αράς άπηει προς Νίκαιαν ήδη 5 βασιλεύς προς πάντων των Ονν αντω στρατευομέ-τκιιΐ2ΐΐ νων αναρρήσεις, ταύτης εγκρατής γενέσ&αι βουλό- μενος, ΐν' εχοι την πόλιν όρμητήριον η κρηΰφνγε- τον, δποτέρως αν ρέψη τα της τύχης αντω, και την μεν λαμβάνει, αυτός δε φρονράν αρκούσαν έγκα- ιο ταΰτήΰας αύτη προ δώδεκα σταδίων ταύτης στρα- τοπεδεύεται. και 6 βασιλεύς δε Μιχαήλ τάς δυτι- κάς άγείρας δυνάμεις, καϊ εί' τινές πον των έωων Ό περιελείφ&ησαν , μή ϋυναπαχ&εΐΟαι τω Κομνηνω, εφιστά τούτοις στρατηγόν τον δομέστικον της ^Ανα- στολής τον έκτομίαν Θεόδωρον, τον της βασιλίσσης Θεοδώρας θεράποντα, σνζεύζας αύτω σννάρχοντα καϊ τον μάγιΰτρον "Ααρών, σύγγονον οντά της 6υν- οικούΰης τω Κομνηνω. οι τοις έναντίοις άντιΰτρα- τοπεδενσάμενοι συγκροτούσι και πόλεμον κατά τίνα 20 τόπον, αδην τοις έγχωρίοις καλούμενον, και το μεν εύώνυμον κέρας των βασιλικών ηττηΰε το δεζιόν κέρας το περί τον Κομνηνόν, και τον εφεστηκότα τούτω 'Ρωμανόν τον Σκληρόν συνέσχε ξώντα. το δε γε των εναντίων εύώνυμον, ου κατήρχεν 6 Κε- 26 καυμένος , το δεζιόν έτρέφατο των βασιλικών , και είς αυτό το ΰτρατόπεδον εισήλ&εν αυτών καϊ τα:£ΡΙΙ266 σκηνάς διέρρηζε και ερριψε κατά γης. τούτο τοις περί τον Κομνηνόν &άρσος ως μάλιστα ένεποίησε, τοις δ' άντιπολεμούβι κατέβαλε τα φρονήματα και 30 φεύγειν άνέπειΰε. γίνεται τοίννν των βασιλικών φόνος πολύς, ού κοινών μόνον στρατιωτών, αλλά 188 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. III. καϊ Στραταρχών, και πλείονς δε έζωγρή&ηβαν . και ή νίκη αναφανδόν τω Κομνηνω επεμειδία. 3 Τούτο μα&ών 6 βαβιλενς Μιχαήλ άπεγνώκει τα τον πολέμου και την αρχήν άπο&έϋ&αι ήβονλετο, άλλα τοις περί εκείνον τοντο άβονλητον ην, ο&εν 5 ονδ' εις έργον άγαγεΐν 6ννεχωρή$η το βονλημα. Στέλλονται τοίννν προς τον Κομνηνόν πρεΰβενβον- τες άνδρες των εκκρίτων της ΰνγκλήτον βονλής- οι Β δ' ήβαν 6 πρόεδρος Κωνσταντίνος ο Αειχονδης, ο πρόεδρος Λέων 6 'Λλωπός, καϊ Μιχαήλ 6 Ψελλός, ίο των φιλοΰόφων ων ύπατος, τα δε παρά τούτων καταγγελλόμενα νιο&έτηΰις ην τον Κομνηνού, εΐΰ- ποιη&η6ομένον τω βαΰιλεΐ, και αναγωγή προς τήν τιμήν τήν τού Καίΰαρος, και τοΓ^ τήν τνραννίδα ΰνμμελετήΰαΰιν άφεοίς τε καϊ άμνηΰτία τού πλημ- ΐ5 μελήματος, οι μεν ονν ταύτα τω Κομνηνω άπηγ- γέλκαΰιν εν, έπηκόω τού πλή&ονς, το δε έ&ορνβει, μη βονλεΰ&αι λέγον έν άλλω ΰχήματι τον αντών προεΰτηκότα &εά6α6&αι μηδ' άποδνβαβ&αι άνα- Σχέβ&αι αντόν τήν ΰτολήν τήν βαΰίλειον, ην ήδη 20 ένδέδνται. έλεγον δε ταύτα οι πλείονς ονχ οντω Ο φρονούντες , άλλα τον τνραννούντα &ωπενοντες. έπεϊ δε διελν&η 6 Σύλλογος, ιδία τονς πρέϋβεις 6 Κομνηνός προΰλαβόμενος " εΐ τινά μοι" φηΰίν "απόρρητα διαπορ&μεύΣαι πληροφορήΰετε προς τον 2& αυτοκράτορα, έρώ νμΐν οΣα μοι κατά τήν καρδίαν έγκέκρνπταιΓ των δε κατα&εμένων άνέκφορον τη- \ ρηΣειν άπαν απόρρητον, εφη άρκεΐΣ&αι νύν τω ΰχήματι τω τού ΚαίΣαρος και μή ξητεΐν το βαΣί- λειον, αίτεϊν δε πληροφορίαν εκ τού κρατούντος, 30 ως ονχ έτέρω δώύει τήν ανταρχίαν ποτέ, καί ως σνντηρήΰει έκάΰτω των Σνν εμοί, εί' τι τούτοις πε- ιλβ. χνιπ. οαρ. ιπ. 189 φιλοτίμηται παρ εμού , και ώς και τίνος μεταδώ- ΰει μοι νυν έζονόίας βαΰιλικής, ϊν' εχω τινάς τι- μάν τοις των αξιωμάτων έλάττοβι και εις αρχάς ένίονς ύτρατηγικάς προχειρίζεβ&αι, καϊ εί' μοι ταντα 5 επιτελή γίνοιτο , 6πει6ομαι καϊ άφιζομαι. ότι δε Ό τοις πλή&εβι ταντα δη άπαρέύκονΰι, διττάς προς τον κρατούντα έγχαράζω έπιστολάς, καϊ τή μεν καταδημαγωγήβω το ΰτρατιωτικόν, τή δ' εγγράφο- μαι τα απόρρητα." επί τούτοις και τον τα κοινά ίο μεταχειριζόμενον ητει μεταβτήναι της διοικήΰεως, ώς δύΰνονν αύτω καϊ τοΓ^ μετ αντον. 6 μεν ούν\νϊΙΙ2ί2 ταύτα ειπών καϊ τάς έπιβτολάς αντοΐς έγχειρίβας, άπελ&εϊν προετρέπετο. οι ό' επανήλ%ον επί τον γηραιόν αυτοκράτορα, τάς επιβτολάς τε φέροντες 15 καϊ δΰα 6 Κομνηνός αντοΐς εν άπορρητοις εφη διά ζώβης φωνής άπαγγέλλοντες. ήο~&είς ονν επί τού- τοις 6 βαβιλενς πάντα πληρώΰαι όϋα εκείνος ητη- ϋεν έπηγγείλατο, καϊ προΰεπήγαγεν ότι ((ώΰπερΐ?ΐΐ2β7 εκείνος άπορρήτονς μοι γνώμας έδήλωΰε δι' νμών, 20 όντως αν&ις κάγώ μνύτικώτερά τίνα εκείνω διά των αντών νμών άνατί&εμαι. διόμννΰ&ε τοίννν τω άνδρι ότι ον μακρόν αν εΐη το μεΰον διάβτημα καϊ ΰνμμέτοχον αντον τον κράτονς ποιήΰομαι, ννν δ' αναβάλλομαι τούτο διά τίνα αϊτιαΓ επί τούτοις 25 άπήλ&ον αύ&ις οι πρεΰβενταί, και ο Κομνηνός άΰμενος τάς αγγελίας έδέζατο, και τοις άλλοις ονκ άπο&ύμια τά μηνύματα εδοξαν και μάλλον, ότι με~ ταΰτήναι των διοικήύεων τον εγκεχειριΰμένον αν- τάς μεμα&ήαεύαν, και ηδη κατα&εΐναι τά όπλα 3ο εδοζεν άπαύι και της τνραννίδος άφέζε6&αι. 6 πρε- ΰβύτης δε βαΰιλενς προ τον τάς βνμβάύεις αντω προς τον Κομνηνόν γενέύ&αι , την της πολιτικής Β 190 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. III. μοίρας εύνοιαν περιποιούμενος έαυτώ, ώΰπερ ωετο, εγγραφόν τι ΰυγγεγραφώς, ορκοις καταδεϋμούν και άραΐς εκαΰτον ώΰτε μήτε βαϋιλέα καλέΰαι τον Κομνηνόν μήτε τιμήν αύτώ προΰοίΰειν βαΰίλειον, τους μεν των Συγκλητικών χρήμαΰι, τους ό' άξιω- & μάτων διανομαΐς, και άλλους άλλοις &ελκτηρίοις άνέπει&ε τω εγγράφω ύποϋημαίνεύ&αι καϊ τα εν αύτω βεβαιούν, επει δ' ήκειν τον Κομνηνόν ήκη- κόειΰαν, ως κατά τήν επιούύαν ειβελευβόμενον, βταβιώδεις τίνες των τής ΰυγκλήτον βουλής εω&εν ή τω τεμένει τής του &εοϋ λόγου Σοφίας προΰελη- λύ&ε6αν, οίς και οι των εταιρειών ουνήεΰαν άρ- χοντες, και κραυγαϊς προεκαλούντο τον πατριάρ- 0 χην εις &έαν ύφίΰιν έλ&εΐν. δ δε τάς &ύρας αυτοϊς άπανταχό&εν έπιζυγώϋας τους άδελφιδοϋς αυτοΐς ΐί έκπέπομφε πυνδανομένους ο,τι φαύίν. οι δε &ορυ- βοϋντες εις πλή&ος ήδη ΰυΰτάντες, πολλών 6υρ- ρευΰάντων εκεί, 6υνε6χον τους του πατριάρχου άδελφιδοϋς, και ει μή αύτίκα προς αυτούς έζελεύ- βεται δ άρχιερεύς, δια&ήΰειν εκείνους ήπείλουν 20 κακώς, λέγεται δε ταύτα όκήψεις είναι και προ- βουλεύματα, ϊν άκων δοκοίη 6υνελ®εϊν δ πατρι- άρχης τοις ΰταΰιάξουΰι. -κατήλ&εν ούν εκ τών υπερώων τήν ίερατικήν ένδεδυμένος ΰτολήν, επεγ- καλών δή&εν τοις παρούύιν ως βιαζόμενος. οι δε τών ΰταβιαζόντων Φραύύτεροι ή μάλλον δι' ων ή ύτάΰις βυνίΰτατο μέοΌν άπειληφότες αυτόν πρε- Ώ ΰβευτήν ήξίουν γενέΰ&αι προς τον βαΰιλέα, ΐν' αύ- τοΐς άποδο&είη τό εγγραφόν, ο βιαΰ&έντες ύπογε- γράφαΰιν , έπεϊ τω Κομνηνώ εκείνος έΰπείΰατο. δε πληρώΰειν αυτών τό αίτημα κατετίδετο' άλλ' ήΰαν προϋποίηοις άπαντα, βραχείας γαρ παρελ- Ι,ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. III. IV. 191 δούβης ώρας βαόιλέα καϊ αυτοκράτορα φανερώς άνεΐπον τον Κομνηνόν, αυτού τον πατριάρχου 6υν- ευδοκοϋντός τ ε καϊ Συμπράττοντος, καϊ τω μεν Κομνηνό μη μέλλειν δηλώΰαντος, αλλά 6πεύδειν, 5 καϊ άμοιβάς αιτούντος της άναρρήσεως, τω <Γ εως τότε βαβιλεύοντι κατιέναι των ανακτόρων Ιταμώ- τερον έπιτάττοντος. αρχιερέων δε τω γέροντι Μι- χαήλ τα του πατριάρχου κομιΰάντων μηνύματα, εκείνος εφη "τί δε μοι αντί της βαΰιλείας παρέζετε" ;ΡΠ26δ ίο οι δε "την ονρανιον βαΰιλείαν" άπεκρί&ηΰαν. αυ- τίκα τοίνυν άπορρίφας τα της βαΰιλείας παράΰημα άπήλ&ε των βασιλείων, ο δε γε Κομνηνός κουρο- παλάτην τιμήΰας τον Κεκαυμένον ΰτέλλει τον άν- δρα μετά τίνος δυνάμεως παραληψόμενον τα άνά- 15 κτορα. το μέντοι πλή&ος της πόλεως εις ύπαντήν του νέου βαΰιλέως έκκέχυτο λαμπρότατα οι ποιούν τα εις την βαΰιλεύουΰαν είΰιτήρια. "Ενα μεν ονν 6 Μιχαήλ αύταρχήύας ενιαυτόν \νΐΙΙ21& της βαΰιλείας έκπέπτωκε, καϊ ού πολύ εν ίδιωτικω 4 20 βχήματι βιώβας άπέτιβε το χρεών. 6 δε Κομνηνός Β τη βαϋιλεία έγκαταΰτάς έαυτω την ταύτης έπιτυ- χίαν καϊ ού τω &εω επεγράψατο , και τούτο δήλον οτι τω νομίΰματι ζιφήρη εαυτόν ενεχάραζε , μόνον ούχϊ βοών οτι "τούτο ^ίο^ τήν βαΰιλείαν καϊ ονχ 25 έτερον τι προυζένηΰε." τους δε ΰυναραμένους αύτώ φιλοτιμότατα άντημείψατο, καϊ εοπευΰεν έκάβτω τάς άμοιβάς άποδούς οίκαδε παραΰκευάβαι άποχωρειν, ϊνα μη τι δορυβήαωΰιν ή τού δήμου κατεξαναότώ- ϋιν άΰτυπολούντες. τον πατριάρχην δε δι αιδούς ζοήγεν οτι πολλής, καϊ τους αύτώ άδελφόπαιδας δι' εκείνον και τιμαΐς έτίμηΰε μείζοΰι καϊ άρχαΐς περι- φανέόιν έπέΰτηΰε. χαριζόμενος δ' έτι τω πατρι- Ο 192 ΜΒ. . XVIII. Ο ΑΡ. IV. άρχη καϊ την τών έκκληΰιαΰτικών πραγμάτων οί- κονομίαν τή έκκληβία απένειμε, μέχρι τότε τον με- γάλου οικονόμου προχειριζομένου παρά του βαΰι- λεύοντος, άλλα μην καϊ του βκευοφύλακος, εκείνος δε καϊ άμφω υπό την του πατριάρχου ε&ετο έζου- δ ϋίαν, άποζενώβας άμφοΐν το δημόβιον. είτα την μεν του βίου αύτω κοινωνόν Αυγούΰταν άνηγό- ρευΰε, τον δ' άδελφόν Ίωάννην κουροπαλάτην τε- τίμηκε και ώνόμαΰε μέγαν δομέΰτικον. των δε προ αυτού βαΰ ιλέων , οΰοι μετά τον πορφυρογέννητον ίο εκείνον Βαΰίλειον της βαΰιλείας έπέβηΰαν, ου καλώς χρηΰαμένων τοις δημοΰίοις και κοινοΐς πράγμαΰιν, Τ> άλλα τά μεν εις οικείας απολαύσεις καϊ εις άβκη- τηρίων καταΰπα&ηβάντων οίκοδομάς, τά δε δωρου- μένων οίς έτυχεν η τέως οϊβπερ έβούλοντο, οι βα- 15 ΰιλικοί &ηααυροϊ έκκεκένωντο καϊ τά δημόαια πρυ- τανεία χρημάτων έΰπάνιζον. τούτο τοίννν 6 Κομνηνός προ&έμενος διορΰ-ώΰαΰ&αι, ουκ ήρεμα ούδε κατά βραχύ ττ\ διορθωθεί έπικεχείρηκεν, άλλ"* ως τω 6τα- τηρι εαυτόν άνεΰτήλωΰεν άνατεταμένον την χείρα, 20 φέρουΰαν το ζίφος γυμνόν, ούτω καϊ τοις πράγμα- 6 ιν επήνεγκεν εαυτόν καϊ τέμνειν αύτίκα παρεβκεύ- αΰτο τά οιδήματα, άλλ' ου μαλάΰϋειν ονδ' έμπλάτ- τειν τά ύπουλα, ό&εν ούδε «ξ ούπερ του κράτους ?Ι1269επέβη καϊ εις εννομον αρχήν την πριν αυτού τυ~ 2ί ραννίδα μετήνεγκεν , άναποδίΰας τήν τού προ αυ- τού πραζιν ανέτρεψε, καϊ εί' τι εκείνος τιϋιν έδωρή- ΰατο, άφηρεΐτο καϊ άπεΰτέρει τους είληφότας , άλλα καϊ των προ εκείνου πολλά κα%"ήρη6ε καϊ ή&έτη6ε, καϊ ού μόνον ταύτα προς το δημώδες έποίει, άλλ' 30 ούδε τών τής γερουΰίας έφείδετο. είτα προβαίνων καϊ κατά τού &είου έχώρηβε καϊ πολλά τών τοις ΚΕΒ. XVIII. ΟΑΡ. IV. ν. 193 παρ εκείνων δομηθεΐβι φροντιβτηρίοις αφιερωμένων ήκρωτηρίαΰεν, ή μάλλον έκλογιβμοΐς υποβάλλων τους εν αντοΐς άβκονμένονς καϊ την άποχρώβαν αντοΐς δαπάνην απονέμων τα λοιπά τω δημοΰίω άφωΰίον 5 καϊ ανελάμβανε , καϊ άλλο έτι άλλω καθ* έκάύτην ένεόχμον τοιούτον, έντ ένθεν άπαΰι μιΰητός ην, τω Β τε δημοτικώ πλήθει τη τε ΰνγκλήτω βουλή, άλλα μέντοι καϊ τω ΰτρατιωτικώ' ονδε γαρ ονδ' εκείνον άπείχετο, αλλά κάκείνοις άπεμείον τάς ενπορίας ίο καϊ των άλλων μάλλον τοΐς εν ΰεμνείοις την ζωήν διαννονβι. τον δε ονδεν άπήγε των έγχειρήΰεων, ον λόγος, ον δέος, ου μΐ6ος, ου ψόγος' όντως έπήρτο το φρόνημα καϊ οίδονΰαν έκέκτητο την ψνχήν. 15 Άλλ' ονδ' 6 πατριάρχης ήττον εκείνον πεφρο- 5 νημάτιΰτο. ήθελεν ονν έπιτάύβειν αντω, καϊ εΐ ποτέ προς τα αίτονμενα άπετνγχανεν , 6 άδ έδνβχέραινε καϊ ήπείλει καϊ έπετίμα, είτα καϊ ως αντός αντω την ο βαύιλείαν άπονενεμηκώς, αντός καϊ άφελέύθαι τ«ι;-'ννΐΐΐ214 2ο την αντόν είβανθις ήπείλη6ε. ταντα ονκ ην οΐόειν τον βαΰιλέα επιεικώς" διό καϊ δράΰαι πριν τι πά%Όΐ προεμηθενΰατο. τον γονν πατριάρχον εις την οί- κείαν απελθόντος μονήν, ήδη της πανηγνρεως έφε- βτώΰης των εν αντη τιμωμένων ονρανίων δννάμεων, 25 ϊν έορτάΰη λαμπρότερον , πέμψας έκεΐ χείρα Στρα- τιωτική ν 6 κρατών, ον γαρ ήθελεν εκ της τον θεον λόγον Σοφίας τον άνδρα καταγαγεϊν , ίνα μη παρά τω κλήρω η καϊ τω δήμω θόρνβος γένηται, εκείνον τε καϊ τον ς εκείνον ανεψιούς Οννόντας αντω νπερο- 3ο ρίονς ποιεί, είτα καϊ καθαιρέσει νποβαλεΐν αντόν δια φροντίδος ετίθετο, και τιΰι τών αρχιερέων 6νν- ° εργοΐς προς τοντο έκέχρητο, δήλοι τε δι9 αντών τω ΖΟΝΑΚΑ8 IV. 13 194 ΙΊΒ• XVIII. Ο ΑΡ. ν. άνδρϊ άπείπαύθαι την ποιμαντικήν, ϊν εκών δοκη αυτήν παραιτεΐΰθαι, ώς ει μη τούτο, καϊ άκων αυ- τήν άφαιρεθήΰεται, εις μέβον κατ' αύτοΰ προτιθε- μένων αίτιαμάτων. ώς ά' εκείνος ουκ ην νπείκων τω του βαβιλέως θελήματι, φροντίς ην τω κρατοϋντι 5 περί της αυτού καθαιρέβεως. άλλ' εφθη λύβας την φροντίδα του πατριάρχου 6 θάνατος, μετ ολίγον γαρ μεθίβταται των ενθένδε 6 πατριάρχης , και τις ΡΗ2 70τω Κομνηνώ την εκείνου εύηγγελίΰατο τελευτήν, ώς φροντίδων αυτόν άπαλλάττουβαν. 6 δ' ευθύς ίο μετεγνώκει και άνωλόλυξε , καϊ τον εκείνου νεκρόν μετ εντίμου της προπομπής εκ της ύπερορίας άνα- γαγών είς την αύτοϋ μονήν έναπέθετο, καϊ τους εκείνου άδελφιδοϋς αύθις άποκατέϋτηβε προς τάς προτέρας τιμάς, τη δ' έκκληΰία τον πρόεδρον και ιό πρωτοβεβτιάριον Κωνΰταντΐνον τον Λειχούδην άν- τικατέότηβε, άνδρα ταΐς των κοινών πραγμάτων επί μακρόν εμπρέφαντα διοικήΰεΰι καϊ άνέγκλητον δια- μείναντα, ώπερ 6 Μονομάχος και την των Μαγγά- Β νων άνέθετο πρόνοιαν και τα περί της ελευθερίας 2ο αυτών ένεπίΰτευΰεν έγγραφα, άπερ ύφ' εαυτόν 6 Κομνηνός έθέλων ποιήΰαΰθαι ΰκέμμα τι μηχανάται πονηρίας άνάμεΰτον και τόκον νοός κακοδαίμονος. επεϊ γαρ 6 Λειχούΰης εψήφιΰτό τε και προκεχείριΰτο καϊ ιερεύς ήδη κεχειροτόνητο , δι9 απορρήτων αντω 25 μηνύει λέγεσθαί τίνα κατ αύτοϋ άπείργοντα του ίεράβθαι αυτόν, και ει μη ταύτα λαληθεΐεν βυνοδι- κώς, μή οϊόν τε είναι του χρίΰματος αυτόν της άρ- χιερωβύνης τυχεΐν. ** ει δε δοίης μοι" εφη ((τών Μαγ- γάνων τα δικαιώματα , παραβλέπομαι τα λεγόμενα 3ο καϊ παραχωρήσω χριβθήναί 6ε." ΰυνιδών ονν ο Αειχούδης ώς ούκέτι αύτω είς την προτέραν έπα- Ι.ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. V. VI. 195 νελ&εΐν κατάΰταόιν εζεβτιν, ούτω δε μένειν δι αίύ- ο χύνης ποιούμενος, φέρων δίδωαι τά αιτούμενα, και ούτω παραχωρείται τελεβ&ήναι την άρχιερατικην τελετην. 5 Γ0 #ε Κομνηνός κατά των Ούγγρων και των 6 Σκυ&ών, οι Πατζινάκαι λέγονται, έκβτρατεύσας τοις μεν Ουγγροις είρηνην αίτηΰαμένοις έύπείΰατο. κατά δ\ των Σκυ&ών όρμηβαντι οι μεν άλλοι υπέκυ- ψαν και ειρήνευσαν , ου γάρ ύφ' ενα πάντες ηγε- ιο μόνα ετάττοντο , εις δ' αυτών ο Σελτε &ρα6υν&ε\ς και μοίρα τινϊ της των 'Ρωμαίων δυνάμεως ΰυμβα- λών , ηττητο και το πολύ των οικείων άποβαλών μετά των περιλειφ&έντων άπέδρα. άναζευγνύς δ' έκεΐ&εν 6 βαβιλεύς έΰκηνωΰεν εν τω Λυβιΰτω, ηδηΏ 15 τοϋ τέλους οντος εγγύς του Σεπτεβριου μηνός, όμ- βρου δε ραγδαίου καταρραγέντος και χιόνος πεβού- Οης προ ώρας πολλής, της ίππου τε το πλέον &,ε'-λνΐΠ215 φ&αρτο και ΰτρατιώται πολλοί τω ψύχει κεκινδυνεύ- καΰι, και ποταμοί δ' ύπερχειλεΐς γεγονότες καϊ 20 πελαγίΰαντες τά επιτήδεια υφών ά&ρόον παρέΰυραν, ως και τω ΰτρατιωτικω καϊ τοΓ^ ύποζυγίοις αυτού τά αναγκαία έπιλιπειν. είτα του ϋειν τε και τού νίφειν επί μικρόν παυ&έντων της βασιλείου ΰκηνής προηλ%•εν 6 βαΰιλεύς, καϊ υπό δρύν εύτη παμμε-νΐΙΖΙΙ 26 γέ&η, έκει που έατώύαν ' καί τίνες των εν ύπεροχαΐς αυτόν περιίΰτανται. βοής δ' εν τω τόπω βυμβάβης, μετέΰτηβαν της δρυός ο βαΰιλεύς τε καϊ οι περί αυ- τόν, η δ' αύτίκα ριζό&εν έκΰπα6&εΐ6α κατέπεΰεν. ο δ' αυτοκράτωρ έπανελ&ών εις την μεγαλόπολιν, 30 καϊ άποτιννύς ύπερ της ΰωτηρίας ταύτης τά χαρι- ϋτήρια τω Ό^ω ναόν εντός των βαύιλείων ανήγειρε τη πρωτομάρτυρι Θέκλα ' κατά την ημέραν γάρ, εν 13* 196 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. VI. VII. ΎΙ τελείται η μνήμη ταύτης, τον εκ της δρυός β'ξδ'- φνγε κίνδυνον. 7 Άλλ ηδη ρητέον καϊ όπως την βαβιλείαν άπέ- Β &ετο , ει καϊ μη ΰυμφρονούΰιν οι βυγγεγραφότες περί αυτού. 6 μεν γαρ πολύς την γλώτταν Ψελλός 5 εν δήραις εκείνον λέγει τον βαβιλέα βχολάζοντα καϊ ΰυχνάκις την δεζιάν λογχοφόρον έπ άρκτους και ΰύας έπανατείνοντα βλη&ήναι πνεύματι ψυχρώ την πλευράν, κάντεύ&εν φρίκην έπιβυμβηναι αύτω καϊ πυρετόν εκ του βά&ους άναφλεγηναι , είς δε την ίο έπιούϋαν νύττεβ&αι την πλευράν καϊ το αϋ&μα μη ερρώΰ&αι αύτω, κάκ τούτων άμφιΰβητήΰιμον γενό- 0 μενον ει βιώύεται η καϊ άπεγνωκότα τέλεον την ζωήν, και τον ζίούκαν Κωνΰταντΐνον τη βαΰιλεία έγκαταύτηβαντα , προς την κρείττω μετατάζαβ&αι 15 βίοτην. 6 δε γε Θρακηβιος %Ύ\ράν κάκεΐνος τον βα- βιλέα ιΰτόρηύε περί την Νεάπολιν , ύΰν δ' έπιφα- νηναί πο&εν την &έαν φρικτόν , και τον Κομνηνόν ένδεδωκότα τω ϊππω τον χαλινόν διώκειν τον ΰύν, τον δε ειϋδϋναι την &άλα66αν γενέό&αι τε αφανή, 20^ εν τοόούτω δ' ως έ% άβτραπης ένόκήψαι λαμπηδόνα τω βαΰιλεΐ, και τη ταύτης βολή διαταραχή έντ α τον αυτοκράτορα του ίππου τε έκπεΰεΐν και κεΓ(>#αί. παρά τη γη άφρόν του ΰτόματος άποπτύοντα και Ό μηδέν των κατ1 αυτόν αίύ&ανόμενον , άκατίω δ' 25 έκεϊ&εν έμβιβαβ&έντα κομι6&ήναι εις τα βαύίλεια, και νοΰηΰαντά τι βραχύ, είτα δη καϊ άπογνωΰ&έντα, κείρα6%•αί τε την τρίχα καϊ άντι της πορφύρας τραχύ τριβώνιον άμφιέΰαό&αι, τον δούκα Κωναταν- τΐνον βαβιλέα προχειριοάμενον , καϊ ούτω τη τού 30 Στουδίου προβορμίβαι μονή , κάκεΐ το λοιπόν κατα- βιώναι της βιοτης άναρρωβ&έντα εκ τού νοΰηματος. ιλβ. χνιπ. οαρ. νπ. νπι. 197 έβαοίλευβε δε δύο ένιαυτούς καϊ μήνας τρεις δρα- ΰτήριος ων καϊ το ή&ος ΰοβαρόν ένδεικνύ μένος , προς πράξεις οξύτατος, βτρατηγικώτατος τα πολέ- μια, λόγοις μεν ούχ ώμιληκώς , προβέχων ά' αύτοΐς 5 καϊ τους τούτων τροφίμους αποδεχόμενος. αΙτιώμε-νΐ\2Ί2 νος δε ότι τυραννίδι έπικεχείρηκεν "ώκνουν" έλεγε "τω ΰυνδοΰλω δουλεύειν καϊ των εικότων μη τυγ- χάνεινΓ γΟ $£ πρόεδρος Κωνσταντίνος ο Λουκάς της Λν III 216 ίο βαΰιλείας τυχών άπραγμόνως , ως εΐ'ρηται, πολλούς ° των της συγκλήτου βουλής καϊ του δημώδους πλή- θους εις μείζονας αξιωμάτων βαθμούς προεβίβαΰε. καϊ όΰους δ' 6 Κομνηνός άφείλετο τάς οικείας τι- μάς, πολλοί δ1 ήσαν καϊ ούτοι, εις ταύτας αύ$ις 15 αυτός εκείνους άποκατέστησεν. επιβουλής δε κατ αυτού συσκευάσω είσης, μικρού δεΐν έγένετο αν ύπο- Β βρύχιος. ην μεν γαρ εν τοΓ^ βαΰιλείοις των Μαγ- γάνων , εβκέψαντο δε οι συνομοσάμενοι ως ει θό- ρυβος εν τη της πόλεως γεγονώς άγγελ&είη αύτω 2ο άγορα, αύτίκα δια της θαλάσσης εκείνος άπελεύσε- ται προς το μέγα Άνάκτορον. προωκονόμητο ά' αυ- τοϊς μη είναι την βαβιλικην τριήρη εκεί καϊ τους εκείνης οίακοστρόφους , ους πρωτοκαράβους η δη- μώδης λέγει φωνή. ο μεν ουν βασιλεύς ως τον <9ό- 25 ρυβον ήνωτίσατο, άπιέναι δεΐν έκρινε των Ανακτό- ρων εύ&ύ. έπεϊ δ1 ούχ εϋρηται ή βασιλική τριήρης εκεί, εις το τυχόν εμβεβήκει άκάτιον' άπιόντος δε άνεφάνη και ή ναύς ή βασίλειος, καϊ είρεσία πολλή σύν ρύμη σφοδρά το ρό&ιον τέμνουσα προς το Ο 30 πλοιάριον, όπερ 6 βασιλεύς εμβεβήκει, προς των πη- δαλιούχων ί&ύνετο. ην δ' αύτοΐς το βουλόμενον έπιβιβάσαι την τριήρη τού πλοιαρίου, ΐν' αυτό κατά- 198 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. VIII. δύση και συν τω βασιλεΐ ποιήσηται ύποβρύχιον. ώς δ' είδον τήν της τριήρους έπιφοράν ούτω κρατοϋντι συμπλέοντες , άνέκραζάν τε και έπέχειν θρασύτερον έξεβόησαν καϊ μετατρέπειν τους οϊακας. ταΐς γοϋν εκείνων βοαϊς ώσπερ έμβροντηθέντες οι επί των 5 οίάκων, θείας δ' ην το ζύμπαν προμηθείας, άπεδει- λίασαικ καϊ ούτω τον κίνδννον 6 βασιλεύς έκφν- γών όπως τ ε καϊ παρ' ών η επιβουλή συν εσκεύ ά- στο £γνω, καϊ τους αιτίους ήμύνατο στερήσει μόνη των ουσιών, ούτος 6 βασιλεύς ηύχει μεν ώς επί ίο Ώ προγόνοις τοις πάλαι τη των δουκών κεκλημένοις επωνυμία, τω Άνδρονίκω δηλαδή καϊ τω Πανθηρίω και επί τούτοις τω Κωνσταντίνω. άλλα του γένους εκείνων πάλαι πανοικϊ έξ,ολοθρευθέντος , οτε Κων- σταντίνος τυραννίδι έπικεχείρηκεν , ώς έμπροσθεν 15 εί'ρηται, του πορφυρογέννητου Κωνσταντίνου του παιδός του άνακτος Λέοντος, του φιλοσόφου φημί, βασιλεύοντος, και υπό επιτρόπους τελούντος έτι δια τήν νηπιότητα, και μηδενός, άρρενος περιλειφθέντος, εκ θηλείας τινός , ώς λόγος , οί τούτου κατήγοντο 20 πρόγονοι, όθεν ούδε δούκας λελόγιστο καθαρός, αλλ"1 έπίμικτος καϊ κεκιβδηλευμένην έχων τήν προς ΡΙΙ273τοι)£ δούκας συγγένειαν. ην δε ο άνήρ τα προς θεόν ευσεβής, το ήθος επιεικής, δικαιοσύνης ερα- στής , τήν γνώμην δε νωθρός καϊ αμβλύς , χαίρων 25 τοΓ£ επί βίου μαρτυρουμένοις σεμνότητι, έκτόπως δ' έρασιχρήματος καϊ πόρους έπινοών όπως αύτω γέ- νοιντο πολλοί θησαυροί, όθεν και προ πάντων εις δύο ταύτα κατέτεινε τήν σπουδήν , εί'ς τε τήν των δημοσίων φόρων έπαύζησιν , διό και τα αρχεία τα 30 τους φορολόγους λογοπραγούντα ώνητά παρείχε τοις βουλομένοις και τελών αις τήν συλλογήν των Ι,ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. VIII. IX. 199 φόρων επι όυνθήκαις έπίβτευε, καϊ είς άκροάΰεις Β δικών, ον πάνυ δε τγ} άκριβεία προΰεΐχε δικάζων, αλλ1 ενιαχού καϊ ένηυθέντει και τάς ψήφους ύπήλ- λαττε, προς τά πρόόωπα τάς αποφάσεις τιθέμενος.^ΙΙΙ^Ί δ γλίβχρος δε τνγχάνων καϊ φειδωλός εθετο παρ* εαντω μη μάχαις προς τα έθνη 6υρρήγνυ6θαι, άλλα δώροις καϊ φιλοφροβύναις άλλαις αυτά οίκειούβθαι καϊ καταλλάττειν τή "Ρωμαίων αρχή, δυο ταύτα εν- τεύθεν μνώμενος εαντω, τό τε μη πλείω δαπανάν εν ίο εκβτρατείαις και το αυτός ήρεμεΐν και ΰχολάζειν ως επίπαν τή των χρημάτων ϋυλλογή' διό καϊ των στρατιωτικών καταλόγων ήμέληβεν η μάλλον πολ- λούς και τους γενναιότερους τών απογραφών άπή- Ο λειψέ διά το βαρύμιβθον ' ώΰτε ΰυμβαίνειν θραβύνε- 15 οθαι μεν το βαρβαρικόν, ουϋτελλεϋθαι δε καϊ ταπει- νούΰθαι τα τών "Ρωμαίων Στρατεύματα και μειούύθαι την ήγεμονίαν την (Ρωμαϊκήν. πολλαι γαρ τότε τών έωων χωρών αι μεν έληίζοντο και είς άφανιβμόν προυχώρουν, αί δε καϊ υπό τους πολεμίους έγίνοντο. 2ο Και τα μεν προς άνίΰχοντα ηλιον ούτως εΐχον 9 κακώς, τα δ' εΰπερια καϊ ταύτα κακώς επαΰχε διά οτρατιωτών καϊ βπάνιν καϊ άχρειότητα. του γάρ τών Ούζων έθνους, 27κυθ•ία ό*δ τούτο έατι τών Πατζινάκων και κατά γένους ύπεροχήν καϊ κατά Ό 25 πλήθους ύπερβολήν παρά τοις Σκυθικοΐς προτιμώ - μενον εθνεΰι, τον "Ιΰτρον παγγενή διαβαίνοντος, έπειράθη6αν μεν οι τών παριβτρίων πόλεων άρχον- τες, ήΰαν δ' ούτοι 6 μάγιΰτρος Νικηφόρος 6 Βοτα- νειάτης καϊ ο μάγιΰτρος Βασίλειος 6 Άποκάπης, 3ο απεΐρζαι αύτοΐς την διάβααιν , ου μεντοι γε ήδυνή- θηΰαν. αλλά <5υμμί%αν ΰφίΰι το βάρβαρον τήν τε 6υνούΰαν αύτοΐς κατηγωνίβατο ότρατιάν και τους 200 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. IX. είρημένους άνδρας καϊ άμφω δοριαλώτους άπηγα- γον, καϊ διαβάντες τον Αάνουβιν την περί αυτόν χώραν έπληρωΰαν άπαΰαν. ηΰαν γαρ, ως λόγος, υπό έζήκοντα χιλιάδας οΓ αί'ρειν όπλα δυνάμενοι. "ΡΙΐίΊΑοΰΈν ορμώμενοι την τε Μακεδονίαν έληίζοντο καϊ 5 μέχρις ^Ελλάδος προηεΰαν. ταύτα άδυμίαν ένεποίει τω βαόιλεΐ, 6υλλε%αι δε δυνάμεις ώκνει καϊ άνεβάλ- λετο, ίνα μη πρόηται όβολόν. εκείνος δ' έλεγεν ότι άκαταγώνιΰτον το έ&νος έΰτί. πρέΰβεις δε προς τους αυτών ηγεμονεύοντας έΰταλκώς μετά δώρων ίο έπειράτο τούτοις πεΐΰαι το βάρβαρον <3πείβα6%•αι. πάντων δε αναφανδόν λοιδορουμένων τω βαύιλεϊ ως δια ψειδωλίαν μη κατά τών βαρβάρων έπε%ιόντι, της μεν πόλεως έζεδήμηΰε, περί δε Χοιροβάκχους έβκήνωΰεν, ου πλείους, ως λέγεται, τών εκατόν πεν- 15 τήκοντα με&' εαυτού επαγόμενος , φροντίζων δε περί Στρατεύματος ΰυλλογης. εν τούτοις δ' ηγγέλη Β αντώ η του έ&νους καταΰτροφη. ένΰκήψαντος γαρ έκείνω λοιμού, και κακω&έντι ΰφοδρώς ε% αυτού οι τ ε Πατζινάκαι καϊ οι παρακείμενοι Βούλγαροι η6&ε- 2ο νηκότι έπέ&εντο, και άρδην αυτό διεφ&άρκαΰι , μό- λις τών ηγεμόνων μετ' ολίγων δυνη&έντων διαβη- ναι τόν'Ίΰτρον. ην δε το ΰύμπαν του Στρατηγήμα- τος της &είας δυνάμεως, άπογνούς γαρ 6 βαβιλεύς πάντο&εν προς το &εΐον κατέφυγε, δάκρυΰι και 25 Συντριβή καρδίας τούτου δεόμενος καϊ την έκεΐ&εν έκκαλούμενος άρωγην. ταύτα δ* εν τω εκτω ετει έπράχ&η της βαΰιλείας τούτου τού αύτοκράτορος. προ δε τούτου ΣειΣμός έγένετο μέγας κατά την εί- 0 κοΰτην τρίτην τού Σεπτεβρίου μηνός, ύφ' ου καϊ 3ο ναοί και οίκίαι πολλαχού ήρειπώ&ηΰαν. οτε καϊ το κατά Κύζικον Έλληνικόν κατέπεΰε τέμενος, έργον υΒ. χνιπ. οαρ. ιχ. 201 κάλλιβτόν τε καϊ θαύματος ά%ιον , καϊ 6 εν Νίκαια των αγίων πατέρων μέγιΰτός τε καϊ περιώνυμος κα~ τεβείΰθη ναός. κατά δε τον Μάϊον μήνα της τετάρ- της ίνδικτιώνος κομήτης ώπτο άβτήρ κατόπιν τον 5 ήλιου προς δύΰιν ιόντος, ην δε πρότερον μεν κατά ΰελήνην πλήρη το μέγεθος, είτα κόμην ώΰπερ εκ~ φύων εμειοϋτο, και καθ' όβον τά της κόμης ηύζά- νετο, ήλαττονοϋτο το μέγεθος, προς δε τήν ανίπ;ο-ννΐΙΙ218 λήν τάς ακτίνας άπέτεινεν, εφ1 ημέρας φαινόμενος!) τεββαράκοντα. του πατριάρχου δε Κωνσταντίνου του Αειχούδη επ' ετη τέσΰαρα και μήνας £ξ τήν εκ- κληβίαν ίθύναντος και μεταθεμένου προς έτέραν ζωήν, Ιωάννης ο Βιφιλΐνος εις τον άρχιερατικόν τής Κωνσταντίνου θρόνον ανάγεται , ο1ϊ275 επιέναι τήν τελευτήν, τήν μεν βαΰιλείαν τοις υίοΐς δ αύτοϋ καταλέλοιπε τριΰϊν ούΰιν, ους αύτω ή ΰύνοι- κος Ευδοκία εγείνατο, τους μεν δύο τον Μιχαήλ τε καϊ τον Άνδρόνικον ίδιωτεύοντι ετι, τον δε Κωνΰταντί- νον βαΰιλεύΰαντι, καϊ αυτή Αυγούΰτα άναρρηθεϊϋα. όθεν ούτος καϊ πορφυρογέννητης ήν, ον αύτίκα καϊ προ των άλλων τοις βαΰιλικοΐς παραβήμοις έκόΰμη- ΰεν, είτα καϊ τους λοιπούς άνηγόρευβε. τούτους μεν ούν επέΰτηΰε τη αρχή, αύτοϊς δε τήν μητέρα 202 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. IX. χ. βασιλίδα τε και τροφόν και κυρίαν, το 'ξύμπαν ει- πείν, καταλέλοιπε, επ αύτη την της βασιλείας μετα- Β χείρισιν ποιησάμενος , δοκονΰΐ] αύτώ σώφρονί τε καϊ προς παίδων άγωγήν δεζια καϊ πεφυκυία προς πραγμάτων διοίκησιν , πρότερον όρκον έξ αύτης 5 άπαιτήσας έ'γγραφον ως ου προς γάμον έλεύσεται δεύτερον, το δ1 εγγραφον παρ* εκείνης βεβαιωθεν τω πατριάρχη εδόθη φυλαχθησόμενον ' άλλα και οι της συγκλήτου βουλής άπαντες εγγράφως κατέθεντο μη αν ποτέ βασιλέα έτερον άνειπεΐν, ει μη τους κ παΐδας αυτού, επί τούτοις 6 μεν εξέλιπε, βαΰιλεύΰας επτά προς τω ημίσει ένιαυτούς, ζήσας δ* εξήκοντα η και τι τούτων έπέκεινα. τον μεντοι άδελφον αύ- € του Καίσαρα βαΰιλευΰας ετίμησε και ΰύμβουλον είχε καϊ των μυστηρίων συνίστορα. λόγοις δε ούχ 1 ώμιληκώς ήγάπα τούτους καϊ τους λογίους έσέβετο, και έλεγε βούλεσθαι μάλλον εκ λόγων η της βασι- λείας γνωρίζεσθαι. τους δ' επίβουλους αυτού μη άλλως κακώς διαθήσειν εφαΰκεν η μόνον ώς ώνη- τοΐς κεχρήσθαι αύτοΐς , ως των νόμων αυτών την 20 έλευθερίαν άφελομένων. 10 Κατά γούν τάς τού τελευτήσαντος βασιλέως διαταγάς η τε βαΰιλις Ευδοκία και οι παίδες εκεί- νου της βασιλείας ήσαν διάδοχοι και η βασίλισσα Ό την τών κοινών μετακεχείριστο πρόνοιαν τών υιέων 2ί κατάρχουσα καϊ επι βήματος σύν έκείνοις προυκά- θητο, μεσεύουσα μεν αυτή, εκείνους δε παρακαθί- ζουσα εκατέρωθεν, ούτως εν άρχαιρεσίαις, ούτως εν ζητήσεσι πολιτικών υποθέσεων , ούτως έχρημάτιζον πρέσβεσιν , ούτως εν συνήθεσι προόδοις προήεσαν. 8ί οι δε την έωαν ληιζόμενοι βάρβαροι ουκ επαύοντο τάς υπό (Ρωμαίους κατατρέχοντες χώρας και ταύτας ΕΙΒ. XVIII. Ο ΑΡ. χ. 203 όόημέραι ΰινόμενοι. ο£ γάρ βτρατιώται, ώς ηδη μοι εί'ρηται, διά την τού βαΰιλέως γλιΰχρότητα ώλιγώ- &ηΰάν τ ε και έκακώ&ηύαν. και εί' τίνες δ' ηβαν ετι^Τ 111219 ΰτρατείας εχόμενοι, κάκεΐνοι άντεπεξιεναι τοις πόλε- 5 μίοις ηύαν άπρό&νμοι, των 6ννή&ων όψωνίων στε- ρούμενοι, ο&εν οι βάρβαροι ποτέ μεν τη Μεσοπο- ταμία έφηδρενον , ποτέ δε τα περί την ΜελιτηνήνΊ?1Ι2Ίδ έπόρ&ονν, ποτέ δε την Κιλικίαν έβίνοντο, και άλλοτε τοις Καππαδόκαις επηεύαν, καϊ τοΓ§ κατά Κοίλην ο Σνρίαν ενίοτε, ταύτα τη βαΰιλί66η καταγγελλόμενα δόρνβον ένεποίεΐ) και βαβιλέως πολλών λεγόντων δεΐΰ&αι τά πράγματα , δείΰαΰα εκείνη μη το κοινό ν βαβιλεα τινά προΰτηόηται εαυτόν, και όντως αύτη καϊ οι παίδες της βαόιλείας εκπεΰωΰιν, έ'κρινεν αντη 5 τίνα έπαγαγεΐν τη άρχη , ίνα και εαντη καϊ τοις τέ- κνοις διατηρήΰη το κράτος καϊ μείνη αύτοΐς άνα- φαίρετον. ον γάρ δι' άκολαΰίαν αντην φαΰιν ονδ' ήττη&εΐόαν ηδονής εαντή προΰαρμόΰαι τον Λιογένη, άλλ' ώς άνδρα δραΰτηριον και τά πολέμια δόκιμον Β ο και την ίΰχύν άπαράμιλλον , έπιβτηβαι αυτόν τη αρχή, ΐν' η βαρβαρική φορά έπιΰχε&είη ποβώς, αυ- τόν τούτοις άντερείΰαντος τους βραχίονας, ην δ' 6 άνηρ ούτος και των εκ γένονς λαμπρού και των διαβόητων επι τοις άνδραγα&ήμαΰιν. ον 6 πατήρ 5 επ' άδελφόπαιδι τού βαΰιλενβαντος πάλαι τον κατά τονς Αργυρούς "Ρωμανού κηδεΰτης γεγονώς και επί τνραννίδι άλούς, εαντόν κατεκρήμνιύε. τετίμητο δε τω των βεόταρχών ά%ιώματι. δού% γάρ παρά τού Λούκα της Σαρδικης γεγονώς καϊ Πατζινάκοις εκεί ο πον περιτνχών καϊ τούτοις ΰνμβαλών , πολλούς τε Ο διώλεΰε και ον μείονς έξώγρηΰεν, ων τους μεν εαλω- κότας ζωούς, των δ' εΰφαγμενων τάς κεφάλας ΰτεί- 204 ιίβ. XVIII. ΟΑΡ. χ. λας τω βαβιλεΐ βεβτάρχης τετίμητο, γράψαντος τού κρατούντος αντω ώς (ον δώρον , ω Λιόγενες, το αξίωμα, τον ά' ανδραγαθήματος αμοιβή" διατριβών ούν εκεί τνραννήΰαι παρεΰκενάζετο , έπεί εγνω τεθνάναι τον αυτοκράτορα, ως $' έμηννθη τη βα- 5 6ΐλί66ϊ] το βούλευμα του ανδρός, ΰτείλαΰα όννέόχεν αντόν, και ήχθη δεβμώτης εις το Βνζάντιον, κάί ελεγχθείς ώς επίβουλος, κατεκρίθη, και τέως ορί- Ό οις κατεκλείΰθη περιγραπτοϊς. ειτ αύθις ώς κα- τάκριτος είΰήκτο προς βήμα δη το βαΰίλειον, ΐν' ι& ή -ψήφος κνρωθείη ή κατ αυτού, έλεος ούν τον ανδρός είΰήει τους παρεβτώτας και πάΰιν έπαθαί- νετο ή ψνχή. ήν γαρ ον μόνον την ίΰχνν απαρά- μιλλος, άλλα καΐ Ιδέύθαι καλός, ΰννεπαθεν ούν μετά των άλλων και ή βαΰιλίς έπ' αντω κάί οίκτος ιδ τού ανδρός είοήει και αντήν, ει δε και έρως, ονκ έχω λέγειν, και αντί τής ψήφον της δριζονΰης έκεί- νω την κόλαΰιν τής κολάΰεως έλενθερούν αντόν εζήνεκτο ψήφιόμα. και 6 μεν λνθείς τού έγκλήμα- ΡΠ277το£ έζήει προς την Καππαδοκών , αντη γαρ εκείνω 20 πατρίς, ή δε βαΰιλίς μεταπεμψαμένη αντόν μάγι- ΰτρον και ϋτρατηλάτην προεχειρίΰατο ήδη και βα- ΰιλέα τούτον άν ειπείν , ώς άνδρα κρίναΰα παρ1 έαντη γενναιότατον. άνεκόπτετο μέντοι δια τα όρκια και το έγγραφον , ο παρά τον πατριάρχου τετήρητο. 25 και ην αντί} μέλημα όπως τούτο άφελοιτο. σκέπτε- ται τοίννν περί τούτον βονλήν πονηράν τε καί βα- θνγνώμονα, κάί ταντην ένί τω των περί αντήν έκ- τομιών κοινούται καί οίον προαγωγω τω θεράποντι κέχρηται, νποθεμένη όπόβα άν καί οϊα τω πατριάρχη 30 προβομιλήβει. 6 <5έ τω άρχιερεΐ προβελθών " ΐόθι" φηβίν "ώ δέΰποτα, ώς έρωη τού ανεψιού 6ον ή βα- ΕΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. χ. 205 ΰιλίς" ην γάρ ανεψιός αντω Βάρδας, νέος τε και "\νΐΙΙ220 ΰφριγών καϊ άφροδιΰίων ήττώμενος, καϊ προοεπήγεν ώς "εί 6ν επινενΰειας το τον όρκον χειρόγραφον άποδονναι τη βαβίλίββη καϊ πεϊΰαι μη τίνα κίνδν- δ νον εκ τοντον επηρτήβ&αι αντη , αντίκα ύννοικίΰει μεν εαντη τον 6ον άδελφόπαιδα, και οι το κράτος εψεται το βαΰίλειον. ώς δε τοντοις 6 πατριάρχης παραβονκολη&εις όλον ενεδωκεν έαντόν, καϊ των της ΰνγκλήτον βονλής άπήτητο 0•έύ&αι άπόπειραν. ίο 6 #δ τοντων εκαβτον προσκαλούμενος τα πράγματα ζητεΐν έλεγε βαΰιλεα τον τοντων άντιληψόμενον. ει γάρ ετι γνναικι μόνη και παιδαρίοις ταντα διοικη- %ήβεται, οίχήαεται πάντως ονκ εις μακράν τγι των Ο ^Ρωμαίων ηγεμονία ον τά πόρρω μόνον καϊ τοις 15 εχ&ροΐς άγχιτερμονα , άλλα καϊ αντά τά άγχί&νρα. καϊ επι τοντοις των όρκων και τον εγγράφον πολ- λην έποιεϊτο καταδρομήν καϊ τον τε&νεώτα βαΰιλεα εκακηγόρει, ώς μηδέ τον κοινή ΰνμφεροντος δέμενον πρόνοιαν, αλλ* εκξηλοτνπίας εκ&έΰμονς ορκονς απη- 20 τηκότα καϊ παράνομα έγγραφα, τούτοις τονς πλείονς ΰνντι&εμένονς εΰχηκώς εκείνος, ει δε τίνες και άν- τέλεγον , τονς μεν δώροις, τονς δ9 νποΰχεΰεβι ΰνμ- ψήφονς πείΰας αντώ γενέΰ&αι, ΰτέλλει τη βαΰιλίόΰη το των όρκων χειρόγραφον. η δε τοντον λαβομένη 25 είς έργον το βονλενμα άπετελεΰε , και άγεται μεν τον Λιογένη και τοντω ΰνζενγννται, κοινονται δε Ό την πράξιν τω πρεΰβντερω τ ε των νιων καϊ τω Καίΰαρι μετακλη&έντι προς τά βαΰίλεια καϊ μετα- ΰχόντι των νμεναίων καϊ των επιγαμίων άπογενΰα- 30 μένω κρατήρων, καϊ 6 Λιογένης βαΰιλενς άνηγό- ρεντο της βασιλίδος Ενδοκίας μετά των νιεων άρζάΰης επί μήνας επτά καϊ ημέρας τινάς. 206 ιίβ. XVIII. ΟΑΡ. XI. 11 'Ρωμανος δε 6 Διογένης της των 'Ρωμαίων αρ- χής γενόμενος εγκρατής ου κατά τάς ελπίδας της βαβιλευβάβης αυτόν Ευδοκίας άποβεβήκει. η μεν ΡΙΙ278^«ρ εκ κατακρίτου και ηδη τον δήμιον εφεότηκότα όρώντος αύτώ, ου μόνον κινδύνου προφανούς εξαρ- 5 πάΰαύα, άλλα καϊ τηλικαύτης άρχης άζιώβαΰα ωετο εν πάοιν εχειν τούτον ύπείκοντα και αύτη κατάρ- χειν τού βασιλεύοντος. 6 δε και άλλως ων αλαζονι- κός και αδούλωτος, επ' ολίγον μεν βιαΰάμενος το ή&ος ύπέπιπτε ταΐς της Αύγούΰτης δελήβεβι καϊ ίο νπεκρίνετο την υπόπτωύιν , είτα μη βτέγων την βίαν ταχύ προς τον οίκεϊον τρόπον επανεληλυΰε και την ύπακοήν έδυΰχέραινε και η&ελεν αυτός το κράτος κα&αρώς άναδήΰαβ&αι. κακώς δε των έωων διακείμενων, και των μεν ηδη απεγνωσμένων, των 15 Β #ί προς αυτό χωρούντων, εκύτρατείαν κηρύττει, και πήγνυΰι την ΰκηνην την βαΰίλειον κατά το της εωας τμήμα το τή Βυξαντίδι άντίπορ&μον , δύο ταύτα πραγματευόμενος, άποτειχίΰαι τε τοΐς βαρβάροις την εφοδον καϊ βωτηρίαν ως ενόν πρυτανεύΰαι τω 20 υπηκόω καϊ εαυτώ γαυρίαμά τι περιποιήΰαΰ&αι καϊ μη πάντα ύπείκειν τή βαΰιλίδι, αλλ* αυτός αύταρ- χεΐν. άρας ούν εκ των βαΰιλείων πανοπλίτης έπε- ραιώ&η προς την εωαν , ούτ ά%ιόμαχον επαγόμενες ΰτράτευμα , και ο επήγετο , απορία και όπλων καϊ 25 \νΐΙΐ22ΐ ίππων και των αναγκαίων αύτω ετετρύχωτο. εκ Ο μακρού γάρ κατολιγωρη$εϊ6αν την ϋτρατιάν, ωβπερ εί'ρηται, ά&ρόον άνακτη%ηναι ουκ ην ευχερές, ά&ροι- 6&εντων ούν των ούτως εχόντων Στρατιωτών κατά το &έμα τών Ανατολικών , ο της Φρυγίας εΰτιν , οί 30 εναντίοι μα&όντες τον βαβιλέα έπιέναι ΰφίΰιν αυ- τόν, και τοιούτον είναι ως ετοίμως προκινδυνεύειν ΜΒ. XVIII. ΟΑΡ. XI. 207 των υπηκόων, άρηιόν τε και την όρμήν άνυπόΰτα- τον, τα γαρ της ΰτρατιάς όπως διέκειτο ουκ ηκρί- βονν οι βάρβαροι , εύλαβώς είχον και ώκνουν κατά ΰυΰτάδην μαχε'ΰαύ&αι. εν&εν τοι 6 μεν Σονλτάν εις 5 τούπίόω πεποίητο την όρμην , δύο δε μοίρας της βαρβαρικής διελών ύτρατιάς την μεν εις την νοτιω- Ό τεραν Άύίαν την άνω , την δε προς την βορειοτεραν όρμήύαι τοΐς προεβτώΰιν αυτών ένετείλατο. οί ά£ έπιόντες τα προστυχόντα τε ληιζόμενοι την Νεοκαι- ιο ΰάρειαν αίφνίδιον έπειβπεΰόντες αυτή έζεπόρ&η- 6αν κα\ λάφυρων εμπληβ&έντες εκεΐ&εν άπτ]ε6αν. τούτο τω βαΰιλεΐ άγγελ&εν ά&υμίαν ενε'αταζε, και τους εύζωνοτερους άναλαβών του στρατεύματος άπηει δια δυββάτων οδών και όρων, φ&άΰαι τους εχ&ρους έπειγόμενος. ως ούν αυτοΐς επηλ%•εν αδό- κητος , εις πτοίαν ένέβαλεν απαντάς, και προς δρα- 6μόν άπεΐδον εύ&ύς, αυτού που καταλιπόντες καϊ την λείαν καϊ την άποΰκευην. φ&ορά μεν ούν των βαρβάρων ου πάνυ τι γέγονε, των περί τον βαΰιλεα?Ίΐ279 κεκοπιακότων εκ της όδοιπορίας καϊ μη οίων τε όν- των διώκειν επί πολύ. οί μέντοι ληφθέντες αιχμά- λωτοι και εΐ τι έτερον έπληρου την λείαν, ξύμπαντα ήλευ&έρωτο. εκεί&εν της προς Συρίαν ηφατο άπα- γούοης, και φάλαγγα μεν εις Μελιτηνην ε\απε6τει- λεν, αυτός δε εις το Χάλεπ όρμηύας πολλην απή- γαγε λείαν άν&ρώπων και ζωών άλλων, κάκεϊΰεν εις 'ίεράπολιν της Συρίας έγενετο. και πολιορκειν έπιχειρηΰας αύτην ομολογία την πόλιν παρέλαβεν. είτα των βαρβάρων έπι&εμένων μέρει της 'Ρωμαϊκής ο ατρατιάς και ηττηύάντων αυτό, ουδείς των άλλων εις επικού ρίαν των ηττωμένων γενέβ&αι προε&υ- μή$η. 6 δε γε βαΰιλεύς ένδον της έαλωκυίας πό- 208 ιίβ. XVIII. ΟΑΡ. XI. Β λεως ων καί το βυμβάν εγνωκώς , ταχύτατα μετά των περί αυτόν εις άρωγήν των ηττημένων εξώρ- μηΰε. μαθών δε 6 του Χάλεπ ηγεμονεύων την των 'Ρωμαίων ητταν προΰέθετο καί αυτός τοις άλλοις βαρβάροις μετά της οικείας πάοης δυνάμεως, αύ- 5 τίκα τον βαΰιλεα προΰδοκών άπαγαγεΐν δοριάλωτον. και το 'Ρωμαϊκόν κύκλω ΰτρατόπεδον περιέλαβον. ο μέντοι βαΰιλευς άκηρυκτον αυτοις την μάχην επε- νεγκών, έξηει γάρ του χάρακος και το ΰτράτευμα ΰυνεξήγαγε , μήτε ΰαλπίγγων γενομένης ήχής μήθ' ίο έτερου διαδήλου Συνθήματος , έτρέψατο τους εναν- τίους καί εις φυγήν ήνάγκαΰεν άπιδεΐν. ει ούν επί πολύ το 'Ρωμαϊκόν επεδίωξε ότράτευμα , νίκην αν Ο ήρατο μεγίότην και περιβόητον. οι γάρ ίπποι τοις "Λραψι ταχείς μεν είϋι την πρώτην όρμήν και των 15 λοιπών ποδωκέβτατοι, ουκ επί πολύ δε τον δρόμον εκτείνουΰιν, αλλ9 άποκναίουΰι τάχιύτα. ανακλη- θεντες δε καϊ της διώξεως άποόχόμενοι τους εναν- τίους μεν περιέβωΰαν, εαυτούς δε μεγάλου κατορ- θώματος καί εύκλείας εΰτέρηΰαν. όμως τω βαύιλεϊ, 20 οτι όλως οι *Ρωμαΐοι άντεπιεναι τοις εχθροΐς άπεθάρ- ρηβαν καί το πολύ της πρώην δειλίας άπέθεντο, αρκούν εδόκει ευτύχημα, ενώκιϋτο δε της Ίεραπό- λεως η ακρόπολις, του βαΰιλεως προΰτάξαντος. ετεροις δε πολίόμαβιν επελθών , καί τά μεν διά το 25 άνάλωτον παρελθών, τά δ\ καταβχών, εις πόλιν της Κιλικίας την Άλέξανδρον λεγομενην κατήντηΰε. κά- Ι Ό κεΐθεν άπιόντι λαφυραγωγηθήναι το Άμόριον διαγ- γέλλεται καί κτανθήναι πολλούς, εδυΰφόρηόε μεν ούν προς ταύτα ο βαβιλεύς, μη δυνάμενος δ' έπα- μϋναι τοις πεπονθόόι, τά περί τον οίκεΐον ΰτρατόν νίΙΙΙ222οικονομηΰάμενος, ίνα την του χειμώνος ώραν άνεν- 30 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XI. XII. 209 δεώς των αναγκαίων παρέλ&ωβιν, αυτός έπι την βαόιλίδα των πόλεων έπανήλ&εν , άλαζονικώτερον διακείμενος, ως τάχα κατωρ&ωκώς πλείω, ου μόνον προς τους άλλους, αλλά και προς αυτήν την βααί- 5 λιββαν. η δε προς τουναντίον αυτή τάς ελπίδας τραπείΰας κατανοοϋόα έδυβχέραινε καϊ την καρδίαν εΐχεν οίδαίνουΰαν, τάς επιπλήξεις μη ΰτέγουόα. "Αρτι δ' άναλάμπειν ήργμένου του £αρος αύ$ις 12 ό βαΰιλεύς ετέρας εκστρατείας έμέμνητο. εκδημήύας ίο τοίνυν της Βυξαντίδος και γενόμενος εις Καιβάρειαν, εμα&ε Τούρκων πλή&ος πολύ κατατρέχειν την χώ-ΡΗ280 ραν, καϊ τούτοις πή μεν μέρος της ΰτρατιάς έπα- φιείς, πι] δε και αυτός ύυμβαλών , έτρέψατο τους έχ&ρούς, και τους ξωγρη&έντας τω ζίφει πάντας 15 ύπαγαγών προς τον Εύφράτην έτί&ει το όρμημα. τον μέντοι Φκλάρετον βτρατηγόν προβαλόμενος , ην δε του Βραχαμίων γένους 6 άνήρ, δοκών μεν προς ατρατιωτικήν εμπειρίαν ίκανώς εχειν , βίου δε τυγ- χάνων ουκ άγα&ού, αλλ* αντίρροπου πάνυ προς την 2ο κλήβιν αυτού, τούτω το ημιΰυ παραδίδωαι του στρα- τεύματος, αυτός δ7 άπένευϋε προς τά βορειότερα, τοις δε μετά του Φιλάρετου έπιφανέντες οι ενάν- τιοι πτοίαν ένέβαλον, και τους τόπους καταλιπούΰιν, ους φυλάττειν ώρίΰ&ηβαν , καϊ είς φυγήν τραπεΐβιν Β 25 εΐποντο οΐ πολέμιοι, και ειλον άπαβαν την εκείνων άπούκευήν. τούτο ελ&όν είς γνώβιν τω βαΰιλεΐ οκυ&ρεοπάΰαι πεποίηκεν , οί $' ενάντιοι κατά της Καππαδοκίας το ορμημα δεμένοι αυτήν τε έπόρ&ουν και προς το Ίκόνιον ΐεντο, ανθρώπων τε πολυπλή- 3ο &ειαν έχον καϊ πάΰι τοις δοκούΰιν αγα&οΐς εύ&η- νούμενον. 6 δε βαΰιλεύς είς Σεβάΰτειαν άφικόμε- νος, καϊ μα&ών την κατά του Ικονίου των Τούρκων ΖΟΝΔ.ΚΑ3 IV. 14 210 ΙΛΒ• XVIII. ΟΑΚ XII. έπέλαΰιν ΰυνέτεινε καϊ αυτός την πορείαν όπίβω αυτών, γνούς δε ήδη έκπεπορ&ηκότας αυτούς το Ίκόνιον καϊ την αυτού ευ λαβου μένους κατάληψιν άπάραι, τω της μεγάλης Αντιοχείας δουκϊ τω Χατα- τουρίω μοΐραν εκπέμφας τινά των 'Ρωμαϊκών δυνά- 5 Ο μεων ένετείλατο εις Μοψουεΰτίαν άφίζεβ&αι καϊ τοις Τούρκοις εκεί διιούβι ύυμμίζαι. αλλ9 οι πολέ- μιοι, εις την της Ταρσού πεδιάδα γενόμενοι τοί^ Άρ- μενίοις ένέπεύον, και πάΰαν 6χεδόν την λείαν άπέ- βαλον. ενωτιΰ&έντες δε και την εν Μοψουεΰτία ίο των ^Ρωμαίων έφέδρευβιν , ωχοντο δια της νυκτός καϊ διέφυγον. ο τω βαΰιλει λύπης ύπό&εβις γέγονε, και άπογνούς ωρμηκει προς το Βυζάντιον' ήδη γαρ επέΰτη και το μετόπωρον. ότε καϊ ο μέγας των Βλαχερνών επυρπολή&η ναός, ϊτους ένιοταμένου ε%α- 15 κιόχιλιοβτοΰ πεντακοΰιοβτοϋ εβδομηκοστού ογδόου, εφιβταμένου δέ γε τού έαρος Μανουήλ πρωτοπρόε- δρον τον Κομνηνόν, τον τού βεβαΰιλευκότος ήδη Τϊ'ΐβαακίου άδελφιδούν, κουροπαλάτην τιμήΰας έφί- ΰτηΰι τοις 6τρατεύμα6ιν. 6 δε νέος μεν ετύγχανεν 20 ων, ή(>%ε & κατά γέροντας, και βαρβάρων έντυχών ύτρατια προο~μίγνυ6ι καϊ νίκα. τούτο λέγεται τω Λιογένει φ&όνον κινήβαι, καϊ δια τούτο της περί εκείνον βτρατιάς μοΐραν ουκ έλαχίβτην άποδιελεΐν και ΰτεΐλαι κατά Συρίας, είτα τού Κομνηνού μετά 25 των ύπολελειμμένων γενομένου κατά Σεβάβτειαν, Τούρκων άνεφάνη πλη&ύς, καϊ έπηει τούτοις εκείνος, οι δε φυγήν ύπεκρί&ηβαν, καϊ οι περϊ τον Κομνηνόν τους φεύγοντας έπεδίωκον. εκ δέ γε ΰυν&ήματος μεταύτρέψαντες τά νώτα οι βάρβαροι έΰκεδαΰμένοις 30 τοις 'Ρωμαίοις έπέ&εντο, καϊ πολλούς μεν άνεϊλον, καϊ είλον ου μείονας καϊ αυτόν τον ΰτρατάρχην 10 Ι,ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. XII. XIII. 211 τον Μανονηλ και το ύτρατόπεδον διηρπάκαΰιν. η δε περί τοντων αγγελία τον αυτοκράτορα διετάρα%ε,ΈΙΙ281 καϊ ετι φήμη τις γενομένη ως ή εν Χωναις πολιτεία και το εκεί τον άρχιβτρατήγον περίπνβτον τέμενος 5 τοις βαρβάροις παρείληπται. ο μεν ονν βααιλενς όλος ην τον αντίκα χωρηβαι κατά των πολεμίων και έπαρηξαι τοις κινδννενονΰιν, αλλά τίνες αντω (?υν-λνΐΙΙ223 εβονλενον έπέχειν τέως. εν τούτοις δε ηκεν 6 Κο- μνηνός Μανονηλ μετά καϊ τον έλόντος αντον Τονρ- κον, προβελ&όντος τω βαΰιλεΐ. εκ γάρ τίνος αιτίας δνΰμένειαν 6 Σονλτάν έβχηκώς κατά τον ανδρός βτρατιάν εζαπέΰτειλε κατ αντον βνλληψομένην αυ- τόν, διό δείΰας εκείνος εΐλετο τω βαΰιλεΐ προβφν- γεΐν, ον αντίκα τετίμηκε πρόεδρον. ην δε την ηλι- 15 κίαν βραχντατος, την δε μορφήν είδεχ&έύτατος. Β Έπέι δε το εαρ νπέλαμπεν , έμβεβηκει μεν τη 13 τριηρει τη αυτοκρατορική ' διαπεραιονμένον δ' άρτι . περιΰτερά ον πάνν μεν μέλαινα την χροιάν, προς δε το μελάντερον αποκλίνοντα, την τριήρη αντον περι- 20 ίπτατο καϊ ονκ άπέΰτη πτερνΰΰομένη περί αντόν, εως εκείνος ταΐς χερύϊν αντης έπελάβετο. 6 #£ ταν- την τη βαβιλίββη εκπέπομφεν, έκρί&η δε το της πε- ριβτεράς ονκ άγα&όν τι τεκμήριον οντε τω ταντην ελόντι οντε μην τη προς ην έύταλτο. άλλα και τον 25 ζνλον, ώ μέύον ίύταμένω η βαβίλειος ύκηνη έπερεί- δεται, αντομάτως κατεαγότος , κατέπεοεν η βκηνή' καϊ τοντο δε όνμβολον ενομίύ&η άπαίβιον. όμως Ο ονδεν τον βαβιλέα της προ&νμίας άνέκοφεν , άλλα προηει εως τον δέματος των ανατολικών, φειδωλίας 3ο εχόμενος παρά το είω&ός. εΰκηνωμένω δέ πον εν δωματίοις πνρ πο&εν ένεχ&εν αντά τ ε κατ έφλεξε τά δωμάτια και ΐππονς ημιφλέκτονς είργάΰατο των 14* 212 ιλβ. χνπι. Ο ΑΡ. XIII. βαΰιλικών καϊ χαλινά και οχήματα, ο και τοντω κα- κόν οίώνιϋμα εδοξεν. έκεΐ&εν μετελ&ών καϊ τον "Αλνν διαπεράόας καϊ παρελθών την Καιύάρειαν εις την λεγομένην Κρναν πηγήν τον χάρακα ε&ετο, εν&α τιοϊ των Νεμίτξων άπηνέβτερον προΰηνέχ&η 5 δι αδικήματα, του δε τάγματος τούτων άποΰτατή- ΰαντος ιππότης αντός αντίκα επιφανείς καϊ το ΰτρα- Ότιωτικόν επαγόμενος κατέπληξε τ ε το άποΰτατήύαν καϊ αν&ις 6νμμαχικόν αντω έποιήύατο. είτα άπει- 6ιν εις Θεοδοΰιόπολιν , κάκεΐ δνο μηνών εκαότον ίο επάγεσαι κελενύας τροφήν , ως δια άοικήτον μέλ- λων πορενεύ&αι, διεΐλε το ύτράτενμα καϊ μοΐραν μεν τω Ρονοελίω παρέΰχεν, άνήρ δ' οντος Λατίνος πολεμικώτατος, καϊ κατά τον Χλιάτ αντόν έξαπέΰτει- λεν. έτέραν δε μοΐραν ετερω προΰένειμε, προβτά- 15 ξας αντω πορ&ήβαι το Μανζικίερτ' αντός δε 6 βα- ΰιλενς μετά των λοιπών ονκ αξιόμαχων όντων πε- ριελέλειπτο. το μεν ονν Μανζικίερτ δι' ομολογίας τω βαόιλεΐ παραδέδοτο, άποδεδειλιακότων των Τούρ- κων καί πίστιν αίτηβαμένων, και τοντον έκΰτάντων. 20 ΤΙ1282ΰτ ρ ατιώταις δε εις ανλλογήν έξελ&ονΰι τών χρειω- δών πολέμιοι ά&ρόον έπήλ%ο<5αν. ο γνονς ο βαύι- Ι λενς τον μάγιΰτρον Νικηφόρον τον Βρνέννιον έπ αντονς έξαπέΰτειλε μετά τίνος ΰνντάγματος, ος τοις Τονρκοις προΰβαλών και κάμνονΰαν βλέπων την 25 > μετ' αντον δνναμιν, ύτείλας ητει έπικονρίαν. ο δε βαύιλενς άγνοών τών εναντίων την δνναμιν, δειλίαν κατέγνω τον Βρνεννίον και κατά τον ανδρός έτρα- χννετο. ετνχε δε τότε ο ιερενς άναγινώΰκων το εν- αγγέλιον καϊ λέγων Γ< ει έμε έδιωξαν, και ν μας διώ- 30 ξονβινΓ όμως έΰτειλε καϊ τον μάγιΰτρον Νικηφόρον τον Βαΰιλάκιον μετά μοίρας ΰτρατιωτών , ών προΰ- ΜΒ. XVIII. ΟΑΡ. XIII. XIV. 213 τεθέντων τω Βρυεννίω μέχρι μεν τίνος ίβοπαλής ήν 6 άγων. είτα του Βαΰιλακίου ορμήβαντος ίν Β προμάχοις κατά των εναντίων μετά των περί αντον τά νώτα έτρεψαν οι πολέμιοι, ο δ\ έδίωκε, τον Βρυ- 5 εννίον 0νν τοις άμφ' αντον μη διώκοντος. ώς δε περί τον χάρακα των εναντίων εγένετο, πληγέντος αυτω τον ϊππον απέβη αντον ', και διά το των οπλών βάρος ουκ ευκίνητος ων κυκλοΰται παρά των πολε- μίων, και ζωγρη&εϊς τω Σουλτάνω προΰάγεται ' ούτε ίο σ*' εκείνος δουλικώτερον αυτω προΰηει ούτε μην 6λνΐΙΙ224: Σουλτάν ώς αίχμαλώτω αυτω προβήνεκτο, ΰυχνάκις δε τον άνδρα μετακαλού μένος περί του βαόιλέως διεπυν&άνετο και τάς οικείας δυνάμεις έδείκνυεν. ο δε καϊ έπηνει τά του Σουλτάν καϊ ε&αυμαζεν , ου 15 μεντοί. ΰυμφέρειν αυτω ελεγεν άντιπαρατάζαα&αι τω βαΰιλει. 6 δε γε βαΰιλεύς μετά των περιλοίπων εξ- Ο ήλ&ε του χάρακος καταύκοπήβων τί το γινόμενον, εβτώς δ' επϊ γεωλόφων μέχρις έβπέρας νπέβτρεψε. καϊ οΓ Τούρκοι δ' εν&ύς έκνκλωβαν το βτρατόπεδον, 20 καϊ τούτο περιιππενοντες βέλη εβαλλον και βοαΐς αβήμοις και νλακαΐς περιηχονν την βτρατιάν. οϋτω μεν ούν η νύ% εκείνη παρήλ&εν. εωΟ-εν δε Ούζων τι ΰννταγμα προς τους πολεμίους άπηντομόληΰε. και τούτο υποπτον καϊ το μεϊναν ετι πλήθος των 25 Ούζων εποίηβεν. Ο δε βασιλεύς οξύτατα πέμψας εις το Χλιάτ 14 μετεκαλεΐτο τά έκεΐΰε ΰτρατεύματα. ώς δ9 ουκ άφί- κοντο, ο γάρ Ταρχανειώτης , ούτος γάρ ήν 6 εις των εκεί Στραταρχών, μα&ών του Σουλτάνου την 3ο «φφν, παρέπειΰε και τον 'Ρουΰέλιον , και μετά των Ό υπ αυτούς δυνάμεων άραντες φυγή προς τά "Ρω- μαίων εχώρηΰαν όρια, έ'γνω 6 Λιογένης μετά των 214 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XIV. συνόντων αύτω διαγωνίσασ&αι ες την αύριον και άμα πρωί προς τον πόλεμον έξηρτύετο. εν τούτω δε πρέσβεις ήκον εκ τον Σουλτάνου περί ειρήνης διαλεγμένοι. 6 δε βασιλεύς ου πάνυ φιλαν&ρώπως τους πρέσβεις έδέξατο, όμως μεντοι και λόγων σφίσι 5 μετέδωκε και άπελ&εϊν προς τον κύριον αυτών προετρέψατο καϊ άπαγγεΐλαι ως "ει βούλοιτο περί συμβάσεων διαλέζασ&αι, καταλιπετω τον τόπον εν ώπερ έστρατοπέδευται καϊ πόρρω ποι μετασκηνω- σάτω, ώστε με μετά της "Ρωμαϊκής στρατιάς τον χά- ίο Τ?ΙΙ283ρακα πή%ασ%αι, οπού νυν εστίν η των βαρβάρων παρεμβολή" ταϋτα τοις πρέσβεσι διαλεχτείς άλαξο- νικώτερον συντόμως έπανελ&εΐν ένετείλατο. οι μεν ούν τω Σουλτάν τους του βασιλέως λόγους άπήγ- γελλον, κάκεΐνος μετά των περί αυτόν περί των της ΐδ ειρήνης συνθηκών έβουλεύετο. 6 δε γε βασιλεύς ύπερφρονήσας και τισι πεπεισμένος των ωκειωμένων αύτω δεδειλιακέναι λέγουσι τον Σουλτάν, ως μη α%ιόμαχον έπαγόμενον δύναμιν, καϊ διά τούτο την είρήνην ζητεΐν, ίνα της μάχης ύπερτε&είσης και άλ- 20 λην δύναμιν προσαγάγηται, μήτε την των πρέσβεων άναμείνας ύποστροφήν μή&' ετερόν τι σκοπήσας τοις σαλπιγκταΐς έκέλευσεν ήχήσαι το ενυάλιον. Β τους δε βαρβάρους το αίφνίδιον διε&ρόησεν, άλλα καϊ ούτως εις άντιπαράταζιν έστησαν, καϊ επιόντων 25 αύτοΐς των "Ρωμαίων ουκ άντεπήεσαν, άλλ' άνεχά- ξοντο, μήτε τά νώτα τ ρέποντες μήτε μέντοι μαχόμε- νοι, ως δε περί δείλην όψίαν ή ημέρα έγένετο, εί- δώς ο βασιλεύς οτι φυλακή περί το στρατόπεδον ουκ ην αξιόλογος, και δείσας μη έπελ&όντων τών έναν- 3ο τίων αύτω διαρπαγή, εγνω την μάχην λύσαι καϊ επαναζεύζαι περί τον χάρακα, έπιστρέψας ούν την ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XIV. 215 βαβιλικήν ΰημαίαν αυτός τ έπανήει και τη ατρα- τια ταύτό ποιεϊν διεβήμαινεν. οι μεν ούν περί αυ- τόν όντες ά&ορύβως έποίουν το κελευΰ&έν. 06οι δε πόρρω ποι τάς τάζεις έκέκτηντο, φυγήν του 5 βαΰιλέως την ύποβτροφήν ύπετόπαβαν, Ανδρόνικου Ο του υίοϋ του Καίβαρος τον λόγον ύποβαλόντος ταΐς φάλαγξιν. αεί γαρ ο τε Καϊΰαρ καϊ οι τούτου υιεΐς εφήδρευον τω βαύιλεϊ και άφανώς έπεβούλευον. αράς ούν αύτίκα μετά των περί αυτόν ο Άνδρόνι- ιοκος, έζήρχε γάρ ουκ ελαχίστης μοίρας Στρατιωτών, από ρυτήρος έπανελήλυ&εν εις τον χάρακα, τοντο και τους λοιπούς ετρέψατο εις φυγήν, ους ούτως άκόβμως έπανιόντας 6 βαόιλεύς δεαβάμενος εβτη, ϋτήναι δε και τοις άπιοϋΰιν ένεκελεύετο. άλλ' έζε- ΐδκεκωφειύαν άπαντες καϊ της φυγής ού με& ί εντ ο . ΤΥ ΙΙΙ225 ως δε το παράλογον τής φυγής δυβτύχημα των (Ρω- μαίων καϊ μήνιμα &εΐον εγνωβαν οί πολέμιοι, εύ&ύς έπήλ&ον τω βαΰιλεΐ. 6 δε μετά των περί αυτόν τήν Ό μάχην έδέζατο, και μέχρι μέν τίνος έρρωμένως αν- 2ο τεΐχον, είτα των μεν πεβόντων , εαλωκότων δ' ετέ- ρων, περιεΰτοιχίΰ&η προς των βαρβάρων 6 βαΰιλεύς. άλλ' ούδε ούτως ένέδωκε. πολλούς δε πλήζας καϊ άνελών έπλήγη κάκεΐνος τήν χείρα, και ούτως άπο- καμών καϊ μηκέτι άμύνεβ&αι τους έπιόντας δυνάμε- 25 νος μήτε μέντοι φυγείν , ήδη του ίππου αύτώ πε- πτωκότος εκ των βελών, εάλω και άπήκτο τοις βαρ- βάροις 6 βαύιλεύς "Ρωμαίων αιχμάλωτος, άγγελ&εΐΰα δε η του βαΰιλέως άλωοις τω Σουλτάνω χαράν μέν, ως εικός, ένεποίηβεν , ού μέντοι επήρεν αυτόν ώ' νομιξόμενος. διακηρυκεύεται τοίνυν προς τους Τούρ- 0 κους 6 βασιλεύς , άδράς αύτοΐς επαγγελλόμενος δω- ρεάς, εί τους άποστατήσαντας συσχόντες παραδοϊεν αύτω. ο μεν ούν Βοτανειάτης βξ έωας, ως εΐρηται, βασιλείας εαυτώ περιδεμένος σχήμα καϊ όνομα 30 έφοίτα προς το Βυξάντιον. έζ εσπέρας δ' αύθις ετέρας αποστασίας έπεκυμάνθη κλυδώνιον. 6 γαρ ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XVII. 225 πρόεδρος Νικηφόρος 6 Βρυέννιος δού% Δυρραχίου τυγχάνων, έπει μεμαθήκει αφαιρεθείς την αρχήν, αφίσταται και αυτός , και περιβάλλεται τα της βασι- λείας παράσημα καϊ τοις εκεί παρούΰι δορυφορού- 5 μένος τάγμαΰιν εις την Αδριανούπολιν άπηει, άφ' ήΰπερ και ώρμητο, και τω άδελφώ Ιωάννη εκεΐ ενωθείς πλήθος τε στρατιωτών εκείθεν εθνικών τε και Μακεδόνων πείβας ϋυνάραΰθαί οι τής τυραν- Ό νίδος άπήρζατο. τιαϊ δε τών του Βρυεννίου 6 Θεο- ιο δωροκάνος ΰυμμίζας ηττάται τε και άλίοκεται. προ6ερρύη6αν δε τω Βρυεννίω και οι 'Ραιδεΰτηνοί, άλλα ^εντοί καϊ οι οίκοϋντες το Πάνων, είχετο τοί- νυν τής άποΰταβίας 6 Βρυέννιος κραταιώς , τον άδελφόν κουροπαλάτην τιμήΰας και ΰτείλας <3υν 15 δυνάμει προς το Βυζάντιον, ώς αύτίκα τοΰτο παρα- ληψόμενον. ήώρητο γαρ έλπίΰιν ώς υπτίαις το του λόγου χερΰιν οι τής βυγκλήτου βουλής αυτόν υπο- δέχονται δια την προς τον λογοθέτην Νικηφόρον^ΐ 111230 άπέχθειαν και την του βαβιλέως άφελειαν' αλλ* ου 20 κατά τον ϋκοπόν αύτώ καϊ τα πράγματα άπηντή-Ρϊΐ290 καβιν. επελθόντες γαρ οί οταλέντες τω τείχει τών Βλαχερνών ήκροβολίβαντο μεν, ήνυΰαν δε ουδέν, όθεν δια τής γέφυρας διαβάντες εις την αντικρύ τής πόλεως ήπειρον τάς εκεί τυγχανούΰας οίκοδο- 25 μας παρέδοβαν τω πυρί, κάκεΐθεν εις τον Άθυραν υπέΰτρεψαν. οΰτω δ' 6 βασιλεύς περιΰτατού μένος πάντοθεν τον 'Ρουΰέλιον λύει τε τών δεΰμών και ρήμαύι καϊ χρήμαύι τον άνδρα έκμειλιζάμενος έπελ- θειν πείθει τω του Βρυεννίου όμαίμονι μετά του 3ο προέδρου Αλε%ίου του Κομνηνού , ατραταρχούντος τής τω βαΰιλεΐ κατά το Βυζάντιον προΰούοης δυνά- μεως, ο μαθών 6 του Βρυεννίου αδελφός έ'φθη β ΖΟΝΑΚΑ5 IV. 15 226 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. XVII. XVIII. διαδράς. των Μακεδόνων μέντοι καταληφ&έντες πολλοί οί μεν έπεβον, οι ό' έάλωβαν. 18 Έν τοβούτω δε καϊ Πατξινάκων πλήθος επήλθε κατά Άδριανουπόλεως , καϊ περί ταύτην παρεμβα- λόντες την πέριξ αυτών έληίζοντο χώραν, ους 6 Βρν- έννιος δεξιωσάμενος χρήμαΰι μεταναΰτήναι της πό- λεως έπειθε, περί δε γε την Κύξικον τω αδελφό αυτόν απελθόντι και πειρωμένω ύπαγαγέΰθαι τους εκεί ο 'Ρουΰέλιος έντνχών έτρεφατο κατά κράτος αυ- τόν, άρτι δε του πατριάρχου Ιωάννου του &ιφιλί- ίο νου προς τάς αιωνίους μεταθεμένου μονάς έπι δέκα ένιαυτούς εφ' ενϊ καϊ μηΰίν επτά την έκκληαίαν ποι- ο μάναντος προεχειρίΰθη πατριάρχης Κοΰμάς μοναχός, λόγοις μεν ουχ ώμιληκώς, άρεταϊς δε παντοίαις κο- Ομούμενος , και διά τούτο και προς του βαΰιλέως ΐδ εξόχως τιμώμενος. 6 μέντοι Βοτανειάτης εκ διαφό- ρων γενών έαυτω περιποιηΰάμενος τάγματα καϊ Τούρκους προβηταιρίΰατο , ων εζήρχεν 6 Κουτλου- μούς, τών παρά Πέρΰαις τυγχάνων περιφανών , δς τω Σουλτάνω κατά γένος προΰηκων περί της αρχής 20 αυτώ διεφέρετο, και προς πολέμους ήδη χωρειν ητοι- μάζοντο. τοϋτο τω Χαλιφα άγγελθέν, ούτος δε παρ αυτοΐς υπερβαλλόντως τετίμηται, ως εκ τού γένους τού Μουχούμετ κατάγεΰθαι νομιξόμενος, εις αγωνίαν ένέβαλεν ίνα μη παρ' αυτοΐς εμφύλιος γέ- 25 νηται πόλεμος, αύτίκα τοίνυν ει καϊ της οικείας Τ) διατριβής μη έξιέναι τω Χαλιφα μηδέ δημοΰιεύειν νενόμιΰται, εκείνος τού εθους καταφρονήΰας εζειΰι και άπειΰι προς τους περί της άρχης άντερίξοντας, καϊ πείθει τούτους της μεν μάχης άφέξεΰθαι, τον δε 30 Σουλτάν έχειν μεν την οίκείαν αρχήν άνακρωτηρία- 6τον, ΰυνάραΰθαι δε τω αυγγενεϊ παντοίως, έν κα- ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XVIII. 227 ταβχέαει γενέΰ&αι χήρας "Ρωμαϊκής και ταύτης άρ- χειν. επί τούτοις γενομένων έκείνοις βνμβάβεων , 6 Κοντλονμούς εις την νπό "Ρωμαίους έγένετο καϊ τότε τω Βοτανειάτη ΰυνεβτρατεύετο. έχων ονν 6τρα- 5 τιάν άζιόλογον 6 Βοτανειάτης με& εαυτόν έΰπευδε την Νίκαιαν καταλήψεΰ&αι. ηδη γαρ προυδέδοτό οί η πόλις αύτη παρά των τεταγμένων αυτής επί φυ- λακή, κάκεϊνοι αύτω έ&ελονται προΰεχώρηβαν, κάκ της μεγαλοπόλεως δε πολλοί κα& εκάύτην προ6ε-¥Ί129ΐ ίο φοιτών αύτω. ούτω μεν ου ν τω Βοτανειάτη κατά ρουν εχώρουν τα πράγματα, εν δε τγ} των πόλεων υπερκείμενη παμπλη&εΐ βννελ&όντες τό τ ε ταύτης δημοτικόν και το ύπερέχον εν άρχονΰιν, ού μην αλλά και των εν τη εκκληβία κεκληρωμένων το εκ- ΐόκριτον, κατά την ήμέραν της του ευαγγελισμού πανηγύρεως αυτοκράτορα τον Βοτανειάτην άναγο- ρεύονΰι, προεξάρχοντος του τοιούτου ΰνλλόγον του πατριάρχου Αντιοχείας, του καλουμένου Αιμιλιανού, και του μητροπολίτου Ικονίου, διαιρε&έντες ούν 20 κατά φατρίας της πολιτείας οί έξοχοι, καϊ κατά φά- λαγγας βυναβπίβαντες, επίαΰι των ανακτόρων τοις προς τον άνίΰχοντα ηλιον, καϊ τούτων κρατήβαντες βτρατιώτας οικείους έφιβτώβιν εις αυτών φυλακην^^^^ τον δε βαΰιλέα αύν τη βαΰιλίΰΰη Μαρία καϊ τω υίω εις 25 τα εν Βλαχέρναις καταπεφευγότα ανάκτορα καδαι- ρού(5ι της βασιλείας και ράκος άμφιεννύυνύι μονα- χού καϊ προς την μονην τον Στονδίον άπάγονΰιν, άπολελανκότα της βαβιλείας εν Ητεβιν £ξ καϊ τοΰού- τοις μηϋί. ταύτα κατά τό ΰάββατον γέγονεν, εν ω 3ο την επί τη εκ νεκρών έγέρύει τού Λαζάρον &ανμα- τοποιίαν τού κνρίον καϊ ΰωτήρος ημών πανηγνρίζειν η έκκληοία παρείληφε. τού γάρ Μιχαήλ οντω της 15* 228 ΙΊΒ. XVIII. ΟΑΡ. XVIII. XIX. βαβιλείας εκπεπτωκότος, άπραγμάτεντον ενρεν 6 Βο- τανειάτης την ανταρχίαν καϊ ηει προς την βαβιλίδα των πόλεων. 6 μέντοι Νικηφόρος 6 λογοθέτης τω 'Ρονΰελίω εν Ήρακλεέα ύκηνονμένω της πόλεως Ο νπεζελ&ών προαεχώρηΰεν. οι δ' εν τή πόλει τον 5 Μιχαήλ καταΰπάΰαντες, έπι τριΰΐν ήμέραις βαΰιλέως χηρεύοντα βνντηρήύαντες τα βαβίλεια τω Βοτανειάτη επιΰπενύαι και έλ&εϊν έπιότέλλονΰιν. 6 δε ενα των οικείων δονλων προπέμψας, τον Βορίλαν φημί, και δι' αντον καταΰχών τα ανάκτορα, επικατελαβε κάκεΐ- ιο νος μετ' ον πολν. 19 Έπει δ' εν τοις βαΰιλείοις 6 Βοτανειάτης έγέ- νετο, άναδεΐται κατά την μεγάλην τρίτην παρά τον πατριάρχου βαΰιλικη ταινία, και πρώτον άπαΰι παρέΰχε το φιλοτίμημα τάς εις το δημόΰιον άπαν- ΐ5 των κοινώς όφειλάς έκτεμών άπροΰδιορίΰτως και Ό χρεοκοπίαν τοντων %ε$πίύματι μεγαλοπρεπώς έργα- ΰάμενος. έ'τι δε τω Βρνεννίω κατά την εύπέραν έχομένω της τνραννίδος ύτέλλει τονς απαγγέλλον- τας την τον Καίύαρος ά%ίαν αντω διδόναι, ει της 20 τνραννίδος άπόύχοιτο, καϊ τοις αντω ϋνναραμένοις τάς τιμάς έπιβεβαιώόαι , αϊς αντον ς εκείνος ετίμη- 6εν. 6 #ε ΰφόδρα της βασιλείας εφίετο και ανένδο- τος ήν. πάλιν ονν ετέρα πρεϋβεία καϊ επί ταντη τρίτη. 6 ά' νπερηφανενετο , καϊ ονδε κατά τά τών 25 πρέύβεων νόμιμα τονς πρέββεις έδέχετο, αλλ* άτί- μως αντονς άπεπέμπετο. ως ονδεν ονν ειρηνικός άννειν εγνω 6 βαβιλενς, καϊ άκων προς μάχην άπέ- νενύε, καϊ τον Κομνηνόν Άλε\ιον τετιμηκώς νωβε- ?112$2λί66ιμον, και προχειριβάμενος μέγαν δομέύτικον καϊ δο τών Ρωμαϊκών αντον δννάμεων προβτηβάμενος, κατά τον Βρνεννίον έξέπεμφεν' ος τοντω ΰνμβαλών κατά υΒ. χνπι. οαρ. χιχ. 229 τι χωρίον Καλαβρνην λεγόμενον δια το κατάρρντον είναι τον τόπον βρνΰεΰιν νδάτων πολλαΐς τε και άγα&αΐς ραδίως της εκείνον περιεγενετο βτρατιάς, καϊ των μεν πεΰόντων , των δε φνγόντων, ειλε μο~ 5 νω&έντα τον τνραννήύαντα, και τον φωτός τον δεί- λαιον άπεβτερηβε και είΰήγαγε τνφλόν εις την βα- βιλενονβαν. καϊ η μεν τον Βρνεννίον εις τούτο τέλονς κατήντηβεν έπανάβταΰις. έπανέύτηβαν δε και οί Βάραγγοι κατά τον βαβιλέως , άνελειν αντον ίο μελετήύαντες. άντιτ αναμένης ό*' αντοΐς χειρός ετέ- ρας Ρωμαϊκής , εις ίκεύίαν έτράποντο , και βνγγνώ- μης επετνχον. τω δε βαβιλεΐ τοντω της όμοζνγον Β τελεντηαάΰης, πολλαι μεν εμνηΰτενοντο παρ&ένοι, και προ των άλλων η τον βαύιλεως τον Λονκα $ν- ΐδ γάτηρ Ζωή. ο δε η την βαβιλίδα Ενδοκίαν ή&ελεν άγαγέό&αι η την έ% Αλανών Μαρίαν, την τω προ αντον 6ννοικήΰα6αν. βτελλει γονν την Ενδοκίαν μετακαλον μένος, ή δε\ ώς λόγος, ονκ άπηνήνατο, εκωλν&η δε προς τοντο 6 βαβιλενς παρά τίνων μο- 20 ν αχών. και άγεται την βαβιλίδα Μαρίαν , ονδεν ήττον παρανομήΰας η ει την Ενδοκίαν ήγάγετο' ^ν III 232 μοιχεία γαρ ην άπηρν&ριαβμένη το τολμη&έν. διό και ο την ίερολογίαν τετελεκώς επ αντοΐς της ιερω- ύννης εκπεπτωκεν. ο μεντοι προβεβαΰιλενκώς Μι- Ο 25 χαήλ, ώς εί'ρηται, την τρίχα καρείς, ψήφψ ΰννοδικη μητροπολίτης Έφέβον κεχειροτόνητο , και άπαξ φοι- τήύας εκεί έπανήλ&ε, καϊ εν τη τον Μανονήλ μονή έποιεΐτο την δίαιταν. μετά δε το τον Βοτανειάτην της βαΰιλείας έκπεπτωκέναι δνήβκων οχετοί 6 Μι- 3ο χαήλ , πολλά δεη&είΰης αντον της βαΰιλίΰΰης Μα- ρίας, ηδη κάκείνης μονάχης γεγοννίας, ΰνγγνώμην ενειμε ταντη καϊ ΰνγχώρηΰιν επηνζατο εκ &εον. ό 230 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XIX. #£ πρωτοπρόεδρος Νικηφόρος 6 Βαβιλάκιος , του Βρνεννίον γενόμενος επί τω Αυρραχίω διάδοχος, καί αυτός έρωτα της βαβιλείας ενεκυμόνηΰε, και ΰτρατιάν ά&ροίΰας 6υν αυτή προς Θεΰΰαλονίκην Ό άνηει. εν&α μα&ών ως ο Βοτανειάτης βεβαύιλεύκει, 5 έκείνω μεν έπέβτειλε δουλικώς, λά&ρα δε τα της αποΰταΰίας ετυρευε καί προς ΰυμμαχίαν μετεπέμ- πετο Πατζινάκας. ο γνούς ο Βοτανειάτης χρυβό- βουλλον αύτω ΰτελλει γραφήν, άμα μεν περιποιού- ΰαν αυτω δ'φ' οίς έτόλμηΰε το άμέριμνον, άμα δε και ίο τιμήν αύτω νωβελισαίμου βραβεύουΰαν' άλλ' εκεί- νος άτεγκτος ην. ό&εν και κατ1 αύτοϋ ο Κομνηνός Άλε%ιος ΰτελλεται, τιμη&είς βεβαΰτός , και κατά Θεΰβαλονίκην γενόμενος και τω Βαΰιλακίω ΰυμμί- ξας τους περί «κείνοι/ κατετροπώΰατο , κάκεϊνον εις 15 την της Θεΰβαλονίκης βυμφυγόντα άκρόπολιν πο- λιορκία έξώγρηΰε, και τους όφ&αλμούς εζέκοψε του ανδρός κελεύβει βαύιλικτ}. καί άλλοι δε άντάραντες ΡΐΙ293ή(>αν χείρας τούτω τω βαύιλεΐ, αλλ* εκ των περί τον Βρυεννιον Συμβάντων καί των περί τον Βαβι- 2ο λάκιον ΰωφρονιΰ&έντες τα όπλα κατέ&εντο. των Τούρκων δε την εωαν κατ ατ ρ εχόντων, ΰτελλει κατ αυτών 6 βαΰιλεύς ΰύν άζιομάχω Οτρατεύματι Κων- ΰταντινον τον υιόν του προβεβαόιλευκότος Κων- ύταντίνου του Λούκα, εκείνον βτρατάρχην της κατά 25 των Τούρκων ύτρατιάς προΰτηύάμενος. ό δε προς την καλουμενην Χρυβόπολιν διαπεραιώνεις νεωτε- ρίζει εύ&ύς, καί παρά της έκειΰε οϋΰης Στρατιωτι- κής πλη&νος αναγορεύεται βαΰιλεύς. άλλα τους μεν των στρατιωτών δώροις ό βαΰιλεύς ύπηγάγετο, τους 30 ά' αξιωμάτων τιμαΐς ωκειώΰατο, άλλους δ' άλλως μετεχειρίΰατο, καί παρ9 αυτών 6υ6χε&είς ό Κων- υΒ. χνπι. ο αρ. χιχ. 231 ΰταντΐνος παρεδόθη τω βαβιλεΐ. κείρεται τοίνυν ό Β νεανίας καϊ εις νηβον περιορίζεται, λόγος δ1 έχει και ιερέα χριΰθηναι τον άνθρωπον. του πατριάρχου δε Αντιοχείας του Αιμιλιανού τον βίον μετηλλαχότος δ προκεχείριΰτο έτερος Νικηφόρος ο Μαύρος λεγόμε- νος, ούτος τοίνυν 6 βαβιλεύς το μεν τι και δια γή- ρας βαθύ, το δε τι και δια φυΰικην χαύνωΰιν , ου πάνυ τι της των πραγμάτων ηπτετο διοικήσεως, άλλα τον Σίδης μητροπολίτην καϊ ούτος προύλαβό- ιο μένος εκείνω την των κοινών ανέθετο προνοιαν. ηΰαν δ\ τω βαΰιλεΐ τούτω και δύο δούλοι, ων 6 μεν Βορίλος, ατερος δε Γερμανός ώνομάζοντο' ούτοι τοίνυν ήγον τα πάντα καϊ εφερον ως έβούλοντο, και αύτον τον κρατούντα και κύριον εαυτών, δι9 15 ους καϊ μιΰεΐΰθαι τούτον παρά των εν τέλει Συνέ- βαινε, προσφερομένων των δούλων έκείνοις αλαζο- νικώτερον και θραΰύτερον. ώς ηδη δε εΐρηται, ο Ο λογοθέτης Νικηφόρος προβχωρήβας τω *Ρου6ελίω υπό δεΰμοΐς παρ1 εκείνου τετήρητο. αλλ αίφνίδιον 2ο δανών 6 'Ρουΰέλιος ύποψίαν παρέΰχεν ως παρά τού λογοθέτου φαρμάκω άν?]ρηται. διό καϊ παρά τών τω 'Ρουΰελίω προσηκόντων τω Βοτανειάτγι παραδο- θείς είς μίαν τών προ της βαΰιλίδος τών πόλεων κειμένων νήβων περιορίζεται, οι δέ γ ε περί τον βα- 25 ΰιλέα δεδοικότες ώς ει είς όψιν έλεύΰεται τω βα6ι-ΊΫΐΙΙ2& Ιλεϊ, προΰληφθήΰεται καϊ πάντας παραγκωνίζεται, νποτιθέαΰι τω Βοτανειάτγ} αμύθητων εύπορειν χρη- μάτων τον λογοθέτην , καϊ ταύτα τω βαΰιλικω χρή- ναι προαενεχθηναι ταμείω. στέλλεται τοίνυν 6 Στρα- 30 βορωμανός, μέγας έταιρειάρχης τότε γενόμενος, ερω- Ι) τήβων τον άνθρωπον όπη αυτώ τα χρήματα κέκρυ- πται. οι δε περί τον βασιλέα, ους καϊ δεδοικέναι 232 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. XIX. XX. την τον λογο&έτον παρονΰίαν 6 λόγος προδιηγηΰατο, πεί&ονΰι τον Στραβορωμανόν άνελεΐν τον άν&ρω- πον εκ τρόπον παντός, ος καί γενόμενος κατά την νήΰον, εν η περιώριΰτο, ετάζει τον άνδρα οντω 6φο- δρώς ως εν ανταΐς ταϊς βαΰάνοις έναποψύζαι, καί 5 ταύτα νπιΰχνούμενον ώς πάντα δοίη εν άπογράφοις, ει τον εταΰμόν διαφεύξοιτο. 6 μεν ούν όντως άπό- λωλεν, 20 Οι δε Κομνηνοί 6 Ίΰαάκιος καί 6 Αλέξιος νπερ- βαλλόντως προς τον βαΰιλέως καί τετίμηντο καί ίο Τ1Ι294:έο~τέργοντο , καί διαδόχονς αυτούς της βαΰιλείας ώνόμαζε. διό καί παρά των περί τον Βοτανειάτην βφοδρώς έβαβκαίνοντο , καί μάλλον παρά των είρη- μένων δύο δούλων αυτού , οϊ καί προς εκείνον τους άνδρας διέβαλλον ώς τνραννίδα μελετώντας καί την 15 εις αντονς τον βαΰιλεως διά&εΰιν νπώρνττόν τε καί παρεΰάλενον. α γνόντες ούτοι, καί μη τι πά&ωΰι πτοη&έντες 9 ώς δε λόγος, καί πάλαι παρ* έαντοΐς τον της βαΰιλείας τρέφοντες έρωτα, καί άλλοις οίς έ&άρρονν το βούλενμα κοινωαάμενοι , έξήλ&ον της ν πόλεως, καί την πόλιν ' Αδριανού κατειληφότες εις έαντονς το ΰτρατιωτικόν ξύμπαν ΰχεδόν έπεβπά- ΰαντο. καί αναγορεύεται βαΰιλενς 6 Αλέξιος, τον Β μείζονος προτιμηθείς αδελφού , οτι τε προΰέκειντο τούτω οι ΰτρατιώται μάλλον ώς ύτρατηγικωτέρω καί 25 οτι ύπονδη τε καί νποβχέύεΰι παρά των περί αντόν με&ειλκνΰ&η6αν. όντως ονν αναρρήσεις 6 Αλέξιος καί τού Ίΰαακίον μη πάνν τι προς την άνάρρηΰιν δνΰχεράναντος, την βαβιλίδα καταλαμβάνει καί προς πολιορκίαν ητοίμαύτο. 6 δε Βοτανειάτης τοις τεί~ 30 χεΰιν έπέΰτηΰε φύλακας. η6αν δε περί τίνα πύργον προς τη πύλη της πόλεως, η Χαρΰίον καλείται, φν- ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XX. 233 οντοι λάθρα τοις περί τονς Κομνηνούς έκοινολο- γήΰαντο περί προδοβίας της πόλεως, εωθεν ονν κατά την μεγάλην πέμπτην της εβδομάδος τον 6ω- Ο 5 τηρίον πάθονς τον ΰωτηρος ημών οι μεν περί τονς Κομνηνούς τω κατ άντικρν τον παρά των Νεμίτ- ζων κατεχομενον πνργον έζωτέρω τείχει προΰέβαλλον κατά βννθημα, οί όε εφεΰτώτες αντω τονς προΰ- βάλλοντας εβαλλον καί άπεΐργον τον προοιέναι άγ- ια χον. ως δ* νπό των Νεμίτξων εκ τον πνργον οί εν τω τείχει εβάλλοντο, μη οίοί τε όντες καί προς τονς εκτός άνθίβταΰθαι καί προς τονς εντός άπομάχε- 6θαι, ε£ νπερδεζίων εις αντονς ακοντίζοντας^ ένέ- δωκαν της όρμης. οί δε τειχομαχονντες κλίμα%ιν 15 αντίκα προς το τείχος άνηεόαν, καί τά κλείθρα των πνλών διατεμόντες πελέκεβιν άνετον τοις ΰννωμό- Ό ταις παρέϋχον την εΐβοδον. όπερ ίδόντες οί τον εν- τός τηρονντες περίβολον , ΰνγκλνδες άνθρωποι καί πολέμων οί πλείονες αδαείς η μάλλον εξ αγοραίων άθροιαθέντες καί πληθνος δημότιδος, οί μεν κατιόν- τες ωχοντο . οί δε καί εαντονς έπιύφαλώς κατακρη- μνίζοντες εφενγον. όθεν κατά πολλην τον κωλν- ΰοντος έρημίαν καί τον εντός περίβολον οί περί τονς Κομνηνούς παρειληφαΰι, καί τάς τοντον πνλας όμοί- 5 ως άναπετάϋαντες βατήν την πόλιν παντί πον παρέ- 6χοντο, καί αντίκα προς διαρπαγήν χρημάτων οί είΰελθόντες ώρμήκαΰι, ΰνμμικτον πλήθος εκ Θρακών τε καί Μακεδόνων καί^Ρωμαίων άλλων καί βαρβα-\νΐΠ234 ρων ΰννεΰτηκός, ονδεν άμεινον πολεμίων προς τονς ο όμοφνλονς διατιθέμενοι, καί μέχρι γάρ ε'κχν(7εω£ΡΙΙ295 αιμάτων προνχώρηΰε το κακόν^ καί παρθένοι δε τω θεώ καθιερωμέναι άΰεβώς έμιάνθηβαν, καί γνναϊκες 234 !ΊΒ. XVIII. ΟΑΡ. XX. άνδράΰι ΰυνεξευγμεναι προς βίαν ύβρίϋ&ηβαν , καϊ &εΐοι ναοϊ τον κόΰμον αυτών εβνλή&ηΰαν, καϊ ούδε των άγιων κρατήρων άπεύχοντο , αλλά καϊ τούτους οι πάντολμοι και τάς ιεράς φιάλας της αναίμακτου και φρικώδους &υ6ίας πλήρεις διήρπαξον, έκχεοντες δ τά άγια κατά γης. και δΰοις δε της γερουΰίας αυν- ήντων, καταβπώντες των ήμιόνων αυτούς, ενίους δε γε καϊ άποδύοντες, εν μέΰαις ταϊς άγυιαΐς εί'ων ημί- γυμνους τ ε καϊ πεζούς, και ταύτα κα&' ολην την ημέραν έπράττετο, καϊ το δεινόν άχρι τού Βοός κ έπεφ&άκει γινόμενον κοινόν τε καϊ πάνδημον, ήδη δε τίνες καϊ μέχρι τού Φιλαδελφίου ή καϊ προΰωτέ- Β ρω έπέδραμον. οΐ #£ Κομνηνοί εις την προνομήν 6κεδα6&έντων πάντων μόνοι 6υν εύαρι&μήτοις ΰφό- δρα τοις περί αυτούς κατελείφ&ηύαν , καϊ εως υ τού Ταύρου γενόμενοι προΰωτερω άπιεναι ουκ επε- &άρρουν. τοΰούτον γάρ εψίλωντο αξιόμαχου δυνά- μεως ως ει τότε τούτοις επήλδόν τίνες, ραον αν ε'ιλον αυτούς καϊ δεΰμίους τω Βοτανειάτη προΰή- γαγον. άλλα το δόζαν ήδη &εω μετατραπήναι ουκ 2( ήν. εν%εν τον ο μεν Βοτανειάτης μα&ών των Κο- μνηνών την είΰέλευΰιν , άπειΰιν αύτίκα των βασι- λείων, αυτού που ρίψας α ύπεδεΐτο φοινικόχροα πέδιλα, καϊ εις τήν της Περίβλεπτου μονήν άπελ- &ών, ής εκείνος μετά τον κατά τους Αργυρούς 2δ *Ρωμανόν εκείνον τον αυτοκράτορα κτήτωρ δεύτε- ρος έχρημάτιΰε, κείρεταί τε τήν τρίχα καϊ μεταμφι- 0 εννυται τήν ΰτολήν, τριβών ιον κατά μονάζοντας έν- δυβάμενος. εν%α καϊ χρόνον επιβιούς τίνα τον χουν άπέ&ετο τω χοΐ, ταψεϊς παρ' αύτη. Οι δε Κομνηνοί μηδενός αύτοΐς αντιβαίνοντος τοις άνακτόροις προοπεφοιτήκαΰιν , άταλαιπώρως ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XX. XXI. 23δ τούτοις έπιβάντες και δμαλώς μετά πολλής της λειό- τητος. τοιαύτα ΰφίΰι τα προβόδια γέγονε, τοιαύτα τα εις την βαΰιλίδα των πόλεων εισιτήρια, τοιαύτα τα της βαΰιλείας έπιβατηρια. ηδη δ' εν άβφαλεϊ 21 5 γεγονότες οί Κομνηνοί και την μητέρα 6φών και τάς όμεννέτιδας εκ της μονής τον Κανικλείον προς τα βαΰίλεια μετεύτείλαντο. εκείνων γαρ έπικεχειρη- κότων άπούταύία, εν&νς αι γυναίκες εις το μέγα Ό τέμενος της τον &εον λόγον Σοφίας προβπεφοιτη- ιο καΰιν. ο&εν παρά τον Βοτανειάτον εις την ρη&εΐ- ααν μονην μετηνέχ&ηααν, ίνα μη εχοιεν προς τονς άποΰτατηύαντας διαπέμπεΰ&αι, ονδεν δ' έτερον άνι- αρόν έκείναις επηνεγκε. μηπω δε ΰχεδόν τονς πό- δας τη βαϋιλεία έρείΰαντες αντίκα πολλών τον Βοτανειάτον πράξεων ΰχολήν κατεψηφίβαντο, και ούδ' έξότον ηΟαν επικεχειρηκότες τη τνραννίδι την ά&έτηβιν τοις παρ' εκείνον πραχ&εΐΰιν επήνεγκαν, άλλα καϊ τούτον νπερηλαντο τον καιρόν, και πολλά των εκείνω πεπραγμένων βαΰιλικώς άνηρηκαΰιν 20 ούτοι ρήματι βραχνβνλλάβω τνραννικώς. είτα 6 μεν Αλέξιος βαΰιλικόν άναδεΐται διάδημα, τω δ' Ίόαακίω τά δεντερεια νενέμηνται της τιμής, καινού αντωΓΐΐ296 έπιφημιΰ&έντος ονόματος ' ΰεβαΰτοκράτωρ γάρ επε- κλη%η και υπερείχε τον Καίΰαρος. η δε μήτηρ 25 τούτων, παραΰήμων μη μεταύχούΰα βαΰιλικών διά το ενδνμα το μοναχικόν μήτε μην ευφημίας καϊ άναρρήβεως , μόνον μετείχε τού τής βαΰιλείας ονό- ματος, αύτη δε την των πραγμάτων πάΰαν ^0^-^111235 ΰιν άνεζώΰατο. ούτω μεν ούν τά τής βαβιλείας παρά ϊο τη μητρϊ νενέμηντο και άμφοΐν τοις ομαίμοβιν. ηατην δε τω βαβιλει και ετέρω διττώ άδελφώ νεω- τέρω την ηλικίαν, ών τον μεν πρωτοΰέβαΰτον ετί- 236 ιίβ. XVIII. ΟΑΡ. XXI. μηβε και μέγαν δομέβτικον, τον Άδριανόν, τον Νι- κηφόρον δε βεβαΰτόν καϊ τον βτόλου δρουγγάριον. Β εΐχε δε και έ% άδελφαϊς κηδεΰτάς τον Μελιΰύηνόν Νικηφόρον καϊ Μιχαήλ τον Ταρωνίτην. τον μεν ονν Ταρωνίτην τη πρώτη βννεξενγμένον των άδελ- 5 φών, πάνυ ύτεργομένη προς της μητρός καϊ προς αυτών τιμώμενη, πανυπερόέβαΰτον ώνόμαΰαν , καϊ τούτο καινίΰαντες το αξίωμα, τον δε γε Μελιΰΰη- νόν, άποΰταβίαν κάκεϊνον κατά του Βοτανειάτου εν τη εώα φρονήΰαντα καϊ έτι ταύτης εχόμενον , επί ι όυμβάβει τετιμηκαΰι Καίΰαρα καϊ την πόλιν αυτω Θεβΰαλονίκην εις κατοικίαν απένειμαν, και χορηγίαν χρημάτων και τούτω και πάΰι τοις αύτοΐς κατά γέ- νος προΰήκουΰι τύχη τοιαδε και αξιωμάτων ογκω τηλικωδε άνάλογον προΰαφώριύαν. έντεϋ&εν των ιι Ο βαΰιλείων προόόδων, μάλλον δ' θ^ίΓν των κοινών καϊ δημοΰίων, οϋτω διανεμη&ειΰών το βαβιλικον ταμιεΐον η το κοινον πρυτανεϊον έβτένωτο. και ο κρατών ΰπανίζων χρημάτων τάς τ ε το?§ άξιώμαοΊν άνηκούόας άνέκα&εν έτηΰίας δόΰεις έζέκοψε και τάς χ των Συγκλητικών ούΰίας προΰαφηρειτο. έότεψε δε και την κοινωνον αυτω του βίου Είρηνην καϊ Αυ- γούΰταν ώνόμαΰεν' ή δ' ην έγγόνη του Καίΰαρος Ιωάννου του Λούκα, η δε πρώην βαΰίλι66α η εξ Αλανών Μαρία ΰύν τω ίδίω υίώ Κωνΰταντίνω, ον 25 τω Λούκα Μιχαήλ εν τη πορφύρα έγείνατο, ΰτε- φ%Ίντι παρά του οικείου πατρός έτι βρεφυλλίω τυγ- χάνοντι και πεδίλοις φοινικοΐς νποδουμένω, των Ό ανακτόρων με&ίβταται καϊ εις τά εν τη μονή των Μαγγάνων βαΰίλεια ατίΒΐύιν. ηδη γάρ είληφει ταύτα 30 καϊ την μονην , αλλά μέντοι και την τού Εβδόμου διά χρυΰοΰημάντου τού Βοτανειάτου γραφής, έν&α Ι,ΙΒ. XVIII. ΟΛΡ. XXI. XXII. 237 διήγε ΰύν τω υιώ, βαύιλικήν ύπηρεΰίαν έαυτ?] και τώ υιώ άποτάζαΰα. ετι γάρ 6 παις αυτή περιέκειτο τα της βασιλείας γνωρίϋματα καϊ εύφημεΐτο μετά τον αυτοκράτορα καϊ τάς χρυΰοβούλλους γραφάς μετ εκείνον ύπε<3ημαίνετο. μετά δε τίνα χρόνον χαι ή μήτηρ αυτού μετημφιάΰ&η , μέλαν ένδύΰα χρώμα κατά τους μονάχους, το μεν έκούβα, το δε τι τυράννου μένη, και 6 παις άφηρέ&η τά περιπόρφυρα πέδιλα καϊ μόνω τω Κομνηνω η της αυταρχίας κλή- ο ΰις καϊ η βαΰιλεία περιελέλειπτο. ούτω μεν ούνρΐί29Ί ταύτα. 6 δε της βαΰιλίδος των πόλεων άρχιερα- τεύων 6 δεΰπέόιος εκείνος Κοΰμάς, τη των κοινών πραγμάτων μεταχειρίαει άπαρεΰκόμενος καϊ άπε- γνωκώς την διόρδωϋιν, τω υπηρέτη "άρον" ειπών "το ψαλτήριον καϊ ΰυνέπου μοι' της εκκλησίας ύπανεχώρηϋε, και πολλά παρά τών κρατούντων πα- ρακλήσεις ύποΰτρέφαι ούχ νπενόΰτηΰεν, ετη πέντε καϊ μήνας εννέα τον πιΰτόν ποιμάνας λαόν. διό και άλλον τινά αρχιερέα τή έκκληΰία αντικατέστησαν, ) έκτο μίαν τινά μοναχόν , κεκλημένον Ευΰτράτιον, ούτε λόγοις ωμιληκότα ούτε πραγμάτων έγγεγυμνα- ΰμένον μεταχειρίΰεΰιν, αφελή δε άν&ρωπον καϊ ήΰυ- χία η γωνία μάλλον προσήκοντα, ήδη δε τρεις ού- τως ένιαυτούς τω δρόνω ένϋεμνυνάμενος κατηνέ- Β χ$η τών ιερών ανακτόρων παρά τών κρατούντων" ή ά' αιτία ουκ έ'γνωΰται ακριβώς, και λοιπόν προ- κεχείριΰτο πατριάρχης άνήρ μοναχός, 6 γραμματικός^/ ΊΙΙ236 ονομαζόμενος Νικόλαος, εν άβκήβει τον βίον διηνυ- κώς και ούδε τής εν λόγοις παιδείας άμέ&εκτος ων, καν μή κατακόρως ταύτης μετέΰχηκεν. "Αρτι δε τής βαοιλείας έπιβεβηκότι τω Κομνηνω 22 ήγγέλη 6 Φράγγος 'Ρομπέρτος εις την Έπίδαμνον 238 ιίβ. XVIII. ΟΑΡ. XXII. διαπεραιονμενος , άνηρ πανούργος τε και πολεμι- κώτατος. αντίκα τοίννν 6 βαΰιλενς έζεστράτενσε, Ο καϊ γενόμενος κατά το Ανρράχιον προσβάλλει τοίς πολεμίοις, καϊ ηττη&εϊς άκλεώς εφνγε, πολλών εκεί πεσόντων ον των τυχόντων μόνον στρατιωτών, άλλα 5 και των εν νπεροχαΐς καϊ βασιλείον τνγχαν όντων έ% αίματος, καϊ ή παρεμβολή ζνμπασα εάλω τοίς πολεμίοις. 6 μεν ονν βασιλεύς ηττημένος επανηλ%εν εις το Βνζάντιον. οι δε βάρβαροι τη νίκη πεφνΰη- μένοι όμόσε κατά πάντων εχώρονν, και είλον των πολισμάτων τινά, ων ήσαν η Καστοριά τε καϊ η Λά- ρισα, ώνειροπόλονν δε καϊ αντην την βασιλίδα των πόλεων καταλήψεσΦαι, άλλ' 6 βασιλεύς και πάλιν εκστρατεύει, και άπελαννει μεν της Καστοριάς τους αντην φρονρονντας βαρβάρονς, άπειΰι δε κατά ι Ό τον 'Ρομπέρτον και στρατηγηματι την εκείνον δεινό- τητα μετειΰι. τω γαρ άδελφω Άδριανω το όχη- μα το βαΰιλικόν περιτί&ησι, καϊ στράτευμα δούς αντω εναντίον τον 'Ρομπέρτον ΰτήναι διακελενεται' ει $' εκείνος ορμήσει μαχέσασ&αι, στρέψαι τα νώταϊ καϊ αντίκα φνγειν. ταύτα μεν ονν τω εΰχηματι- σμένω βαβιλεΐ ενετείλατο' εκείνος δε μετά της λοι- πής στρατιάς δι' οδών άδηλων περιοδενσας καϊ τω τών Φράγγων εμβαλών χάρακι τάς τε σκηνάς αν- τών καϊ τά εν ανταις έληίΰατο και φόνον πολύν 8 εποιήσατο. τον (Ρομπερτον δε κατά τον έΰχηματι- σμένον βασιλέως όρμήσαντος, κάκεϊνος και η σύν αντω στρατιά τά χαλινά χαλάσαντες εφνγον. 6 δε βάρβαρος έγανρία μάλλον και έπήρτο, ως άπροσμά- % χητος. εν τοντω δ' άγγέλλεται αντω τον χάρακος ηί\ ΈΊΙ298εκπόρ&ησις και η φ&ορά τών έκεΐ, καϊ εν&νς παρ- εΐτο και τάς χείρας και την ψνχήν καϊ άπιών ωχετο. \ ιλβ. χνιΐΓ. ΟΑΡ. XXII. 239 ό #£ βαβιλεύς έπανελθών εις την Κωνσταντίνου, μηνυθείΰης επιβουλής αύτώ , τους τε ταύτης πρώ- τον ργον ς 6ννε6χεν εκ των ταγματικών οντάς αρ- χόντων καϊ πολλούς των εγχωρίων καϊ της βυγκλή- 5 τον βονλής , ως τάχα ΰυνίβτορας τους πλείονς, ως φαύιν, ούδε προς άλήθειαν, αλλ* ίνα 6φάς γυμνώόη των υπαρχόντων, η μεν ονν του "Ρομπέρτου επίθε- ΰις πέπαντο, έτέρωθεν δ' αύθις τη "Ρωμαίων ηγε- μονία εχθροί έπανίΰτανται. οι γαρ Τούρκοι την εωαν ύφ' εαυτούς ποιηΰάμενοι ονδε των νηΰων άπεΰχοντο. άλλ' ό Τζαχάς, Τούρκος δε και ούτος ου των επιφανών , δεινός δε καϊ την πονηρίαν πο- λύς, δια πλοιαρίων ολίγων άνωιΰτι ττ\ νήΰω Χίω προΰορμιόθείς κατέύχε ταύτην , καϊ ΰτόλον εν αύτη Β ΐδ ναυπηγεί, δι* ου την τε Λέοβον άνήρπαΰε και την Σάμον την τε "Ρόδον νφ* εαυτόν εποιήΰατο και πλεί- ους άλλας των νήΰων, εζηλάθη δ' αύθις αυτών, ΰτόλου "Ρωμαϊκού απελθόντος ταϊς εκείνου τριηρεΰι. και η νήΰος δ' η Κρήτη, προς δε τή καϊ η Κύπρος ;ο άποΰτααίαν ενόΰηύαν, την μεν του Καρίκη κατε- ΰχηκότος και άντάραντος χεΐρα τω βαΰιλει, την Κύ- προν δε γε τον "Ραψομμάτου. άλλα και αύται τή "Ρωμαίων αύθις ούκ εις μακράν επανεΰώθηΰαν ηγε- μονία, εντεύθεν ό βαΰιλεύς άναλωμάτων δεόμενος 5 τρόπονς άποτροπαίονς βυλλογής χρημάτων έζεύ- ριβκε, και όφειλάς αδίκους είόήγον κατά τών αν- θρώπων οι επ' αύτώ τεταγμένοι, καϊ άφηρονντο Ο τάς οικείας ονΰίας οι μηδέν δικαίως όφείλοντες. εντεύθεν απογραφείς πανταχού τών εν άγροΐς και ο χωρίοις διαφερονβών τοϊ^ ύπηκόοις εΰτέλλοντο κτή- ΰεων, και τά καινά τών ονομάτων έπινενόητο, ταλνΐΠ237 υπερτιμά λέγω καϊ τά νπέρπλεα, κα\ άλλοτε άλλοι 240 ιίβ. χνπι. Ο ΑΡ. XXII, τρόποι επηρειών κατά των υπηκόων είσηγοντο, και ιερά δ' άφηρηντο εκ &είων ναών. ούτος 6 βαβιλεύς και το νόμιΰμα κεκιβδηλευμένον παρά τών προ αυ- τόν εύρηκώς χάλκεον ε&ετο, ω εις τα της βαΟιλείας εκέχρητο άναλώματα , τους δε γε φόρους διά χρυΰί- 5 νων δοκίμων είβ έπραττε, πή δε γε και δι' έτερων, χρυβίνων μεν κάκείνων , άλλ' ημιχρύβων , εβτι δ1 Ό ου καΐ διά τών χαλκέων εδαβμοφόρει. ο&εν χαλκού δεόμενος πλεώνο^ τους όβολούς εις νόμιΰμα μετε- τύπωϋε, και τίνα τών δημοΰίων έργων, τών χαλ- ίο κουργημάτων φημί, καταΰπάΰας εις βτατηρας βυν- έκοψε καϊ νέας δεκάτας έκαίνιβεν. έγείνατο δε δυγάτριον η Αυγούβτα τω βαβιλεϊ, όπερ "Αννα ώνο- μάΰ&η διά την πατρομητορα, έφ' η τον της βαΰι- λίαϋης Μαρίας νιόν Κωνύταντϊνον της ί§ Αλανών ύ 6 βαόιλεύς έμνηΰτευΰατο' εκείνου δ' επί τη μνη- Οτεία την ζωην καταλύΰαντος , ως ωραία γάμου η &υγάτηρ έγεγόνει τω άνακτι, νυμφίον έτερον επ' αύτώ είϋωκίϋατο τον μείζω τών υιών Νικηφόρου του Βρυεννίου , ον 6 λόγος προέφηνε τή τυραν- 20 νίδι έπιχειρηβαντα και άλόντα και πηρω&έντα τους οφθαλμούς, τούτω την θυγατέρα ταύτην κατεγγυή- ΡΠ299ων το &ήραμα, εδημοΰίενΰε μεν την εκείνον δι- δαΰκαλίαν και τα δόγματα εξεφανλιΰε, κοινγι δε -ψηφώ πνρός αντόν εν τω της ίππηλαΰίας &εάτρω 5 παρανάλωμα ε&ετο. αν&ις δ1 έπανάβταΰις έτερα κατά τον αντοκράτορος γέγονε, καϊ 6 ταντην 6ν- ατηβάμενος νίόν ελεγεν εαντόν είναι, τον βαβιλεν- ύαντος Λιογένονς , ο$ Κομάνων πλή&ος προβεταιρι- ΰάμενος εις τάτά Θράκης τε χωρία γενόμενος καϊ την ίο χώραν κεραΐζων καϊ ληιζόμενος άπήτει τονς εν ταϊς πόλεβι δέχεβ&αί τε αντόν καϊ άζιονν βαΰιλικης άναρρηβεως. είτα εί'ς τι, πολίχνιον των Θρακικών άπελ%ών , άπατη&είς τε παρά των εν αντω καϊ αναρρήσεις , είΰελ&ών τε μετ ολίγων εντός , βννε- 15 νΐϊ112'ά9βχέ&η καϊ εζεκόπη τους όφ&αλμονς. και όντως η Β έπιχειρη&εΐβα παρ^ αντον τνραννις διελέλντο, των Κομάνων, όΰοι μη διεφ&άρηβαν , εις τα ηδη παλι- νοβτηΰάντων τά ΰφέτερα. 24 Ούτος 6 βαβιλενς, τον όρφανοτροφείον εΰχολα- 20 κότος, άλλα μην και άλλων γηροκομείων πολλών, τάς πάντων κτηβεις τω ορφανοτροφεία) προβνείμας και αντός ετέρας προβαφορίβας, άνεκαίνιβέ τε αντό και άνενέωΰε πολλοίς άναλώμαύι και πλή&ος γηρο- κομονμένων αντω έγκατέβτηβεν. αλλά μην και μο- 25 ναζόντων καϊ μοναζονΰών εν αντω εδείματο κατα- γώγια" προς δε τοΓ? και διδαβκαλεΐον γραμματικών, ϊν εν αντω διδάΰκοιντο παίδες ορφανοί η γονέων άπορων, διδαβκάλονς εντάζας αντω και παιδαγω- γούς καϊ ΰιτηΰεις άποτά%ας τοις διδάβκονβί τε καϊ 3ο τοις μαν&άνονύι. καϊ τά μεν όντως εβχε καϊ μέχρι Ο τούδε διατετηρηται. άλλο δ' αν&ις κατά τού αντο- υΒ. χνιπ. οαρ. χχιν. 245 κράτορος αννεβτήύαντό τίνες διαβονλιον, ον κορυ- φαίος μεν ην 6 Άνεμάς Μιχαήλ, ΰννίΰτορες δε πολ- λοί των τα πρώτα πραττομένων έν τή μοίρα τή ατρατιώτιδι. άλλα μήπω τω έργω επιχειρήΰαντες δ έγνώΰθηΰάν τε καϊ 6ννελήφ&ηΰαν , καϊ τοις μεν ΰννωμόταις ψίλωβις έπήχ&η των τριχών καϊ τον πώγωνος, ον ζνρώ, άλλα δρώπακι. τω ό*' Ανεμα αψανΰτος μεν ή κεφαλή καϊ 6 πώγων τετήρητο, πή- ρωΰις δε τών οφθαλμών αντον κατεψήφιατο. ετι δε ίο &ριαμβενομένων αντών επικαταλαμβάνει βαόίλειον &έό~πιΰμα, τής ποινής τον Άνεμάν εζαιρονμενον και οί ΰνγχωρονν τών ομμάτων τήν έκκοπήν. αφαι- ρεθέντες δε τάς ονύίας νπερορίαν άλλος αλλαχό&ι κατεδικάΰ&ηΰαν. ή μήτηρ δε τον αντοκράτορος τον- 15 τον τών τής βαύιλείας πραγμάτων άναδεζαμένη, ως Ώ εϊρηται, τήν διοίκηύιν, μέχρι πολλον ταντην μετε- χειρίζετο, όθεν και τα προς κάκωΰιν τών νπηκόων τότε γινόμενα έκείντ} οί πλείονες έπεγράφοντο. ήχ&ετο μεν ονν 6 βαΰιλενς ως εν μόνω ΰχεδόν τής 20 βαΰιλείας άπολανων ονόματι , ήδεΐτο δε τήν μητέρα και άκονύης εκείνης άφελέό&αι τήν έ%ονβίαν ονκ ή&ελεν. επει δ' εκείνη ΰννήκεν άχ&όμενον τον ν ιόν, πτοη&εΐβα μή βια6&είη και ά&έλητον δόζγι ποιήβα- 6&αι τήν μετάΰταΰιν , παρακεχωρήκει πάντων τω 25 νιώ τε και αντοκράτορι και τών βασιλείων νπα- νεχώρηβε, τήν τον Παντεπόπτον μονήν, ην εκείνη εδείματο, κατοικίαν ποιηύαμένη, παρ' ή καί τινας ένιαντονς παροικήύαύα έντίμως τ ε καϊ βαΰιλικώς, εςΡΠ302 γήρας τε βα&ν καταντήύαύα, μετήλλαξε τήν ζωήν. 3ο ενα δ' ένιαντόν καϊ μικρόν τι προς 6 ύεβαότοκρά- τωρ επιβιονς τή μητρϊ κάκεΐνος άπέτιβε το χρεών, κειράμενος τήν τρίχα καϊ μεταμφιααάμενος κατά 246 ΙΊΒ. XVIII. Ο ΑΡ. XXIV. μονάχους, ώς εγνω έπιλείπειν αύτω το βιώΰιμον. άπεβίω ά' επί παιϋϊ πολλοίς, ους, έπεί και η μητηρ αυτών ούδ' όλον ένιαυτόν έπιζήΰαΰα τω άνδρΐ με- τέΰτη των γεηρών, 6 βαύιλεύς προόελάβετο, καϊ τους μεν άρρενας ύυνωκιΰε γυναιξί, τάς δε γ ε δηλείας 5 άνδράΰιν έζέδοτο καϊ εβτεργε και εύηργέτει τους άδελφόπαιδας. προς δε την κοινωνον του βίου ο βαΰιλευς ούτος οϋτ άποΰτρόφως είχε το πρότερον Β ούτε λίαν εκείνη προβέκειτο, άφροδιύίων δ' ηττώ- μενος ου πάνυ τα ες εύνην ετύγχανε δίκαιος , ο&εν ίο καϊ βελεΰιν η Αύγούοτα ζηλοτυπίας έβέβλητο. επει δ' 6 χρόνος προήκων τω αύτοκράτορι τα πυρφόρα βέλη του έρωτος ημβλυνε, τότε προς την Αύγούβταν τρέψας τον έρωτα όλος ην της προς έκείνην ύτορ- γης, καϊ η&ελεν είναι ΰχεδόν αυτής άδιάΰπαβτος. 15 τοιαύτη μεν ούν τη βαϋιλίβΰη εΰύβτερον η διά&ε- ΰις, και μεγάλα τότε ηδύνατο, και εΐχεν οϋτω μέχρις αν ερρωτο το ΰώμα τω βαβιλεΐ. έπεί δ' εκείνος τους πόδας ηλγει καϊ τάς βάβεις έβέβλαπτο καϊ περί τα άρ&ρα τούτω μοχ%•ηράς νλης ΰυνερρυηκεΰαν ρεύ- 20 Ο ματα και ην έντεύ&εν κλινοπετης , κατήρχεν η βα- ύιλίς, και τω ταύτης ην ώς έπίπαν τιθέμενος ο αυτοκράτωρ δελήματι, καϊ πάΰα η έζουΰία και η της \ν III 2£0βα6ιλείας διοίκηβις άνατεδήναι αύτη μετά παρέλευ- 6ιν του ανδρός μεμελέτητο, ώς καϊ τον υίόν καϊ βα- 25 ΰιλέα ύποκεϊ6%•αι αύτη. τω δε το ύκέμμα ούκ άνε- κτόν ες άνδρας ηδη τελοϋντι καϊ γυναικί προ πολλού 6υναφ&έντι του ε&νους των Ούγγρων αρ- χηγού δυγατρι καϊ παίδων γεγονότι πατρί. έδε- δοίκει γαρ περί τη άρχη η καϊ περί αύτη τ# £ω]7? 30 ορών την μητέρα πολλην περί την πρεοβυτέραν τών θυγατέρων ένδεικνυμένην ΰχέΰιν και περί τον έπ' ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XXIV. XXV. 247 αυτή κηδεστην τον Βρυέννιον. όθεν μετηει το συγ- γενές, άλλα μέντοι και ξύμπαντας, και τα καθ εαυ-Ό τον προς εκαστον λαθραίως άποκλαιό μένος άνεμί- μνηΰκε των όρκων τους άνδρας , ους οι πλείονες 5 αυτών ήσαν όμωμοκότες , ως ου χ έτερον αν πάρα τούτον μετά τον πατέρα δέζαιντο αυτοκράτορα, οι δ' αυτόν έπεθάρρννον , κα\ έπαρηξαί οί καιρόν κα- λούντος προθυμότατα έπηγγέλλοντο , ορκοις έμπε- δοϋντες τάς υποσχέσεις, ταύτα δε την βασιλίδα ουκ ίο ελελήθει σαν, δί' α και προσώχθισε τω υίω. εντεύ- θεν Ίΐαντί που καθάπα.% προσιέναι οι άπείρητο, και πάντοθεν άκοποι τε και κατοπτηρες ήσαν αυτού, ο δε καϊ ούτως ουκ επαύετο προς εαυτόν σχεδόν τους σύμπαντας έφελκόμενος , τους μεν δι' εαυτού, τους 15 #£ δια των προσκειμένων αύτώ. προΰ εκείτο δ' αύτωρίΐζοζ καϊ των αδελφών 6 νεώτερος" θάτερος δε γε , δη- λαδή 6 Ανδρόνικος , τω συγγόνω καϊ βαόιλεΐ ήναν- τίωτο. ηδη γαρ και ούτοι άνδρωθέντες γυναιξί συνεζεύχθησαν. καϊ 6 μεν Ανδρόνικος σεβαστοκρά- 2ο τωρ τετίμητο, 6 $' Ίΰαάκιος καϊ 6 Βρυέννιος Καί- σαρες, 6 δ' επί τη δευτέρα των θυγατέρων τού βα- σιλέως γαμβρός 6 Φορβηνός πανυπερσέβαστος. εϊχον μεν ούν ούτω ταύτα, ει και προδραμών 6 λόγος τα νύτερον διηγήσατο. 25 Εις δε των εις την έωαν διαβάντων Λατίνων 25 και 6 τού 'Ρομπέρτου εκείνου, ούπερ ηδη η ιστορία εμνήσθη, ύπήρχεν υιός, Βαΐμούνδος ονομαζόμενος, ος εκ των έσπερίων μετά των νπ' αυτόν ανιών δούλωσίν τε τω βασιλεϊ έπηγγείλατο καϊ συνθήκας Β 3ο θέμενος προς αυτόν όρκοις αύτάς έμπεπέδωκε, καϊ χρήματα λαβών σχεδόν ύπερ αριθμόν τη κατά Κοί- λην Σνρίαν Αντιόχεια, έπιδεδήμηκε και ταύτην πο- 248 ΙΛΒ• XVIII. ΟΑΡ. XXV. λιορκία ελών ον μόνον των ώμολογημΒνων παραβά- της έγένετο , αλλά καϊ πόλεμον κατά "Ρωμαίων άρα- ύ&αι μεμελέτηκεν. έπανιέναι δ\ φροντίζων εκ των εωων εις τά έΰπέρια έδεδίει μη εν τή έπανόδω χώ- ρας Ρωμαϊκάς διιών καταΰχε&είη παρά τον των χω- 5 ρών εκείνων τάς αρχάς έμπεπιύτ εν μένων καϊ άπα- χ&είη δεΰμώτης, ως παραβάτης ων ε&ετο ΰνν&ηκών. τί γονν μηχανάται; εαυτόν καταφενδεται θάνατον, καϊ λάρνακι έμβεβήκει, έντειλάμενος τοις δεράπονύι Ο λέγειν ως έτε&νήκει καϊ 6 νεκρός εκείνον κομίζεται ίο οϊκαδε. οντω λα&ών εις την χώραν αντον διαόέ- ΰωΰτο ' εν&α πολλά κατειπών τον βαόιλέως πολλονς των ομοεθνών άραι κατά "Ρωμαίων όπλα ήρέ&ιύεν, ών Στραταρχών εκείνος διεπεραιώ&η προς την Έπί- δαμνον, καϊ πολλην έ&ετο ΰπονδην έκπορ&ηΰαι το ΐ5 άΰτν αντης. χρονον δε διατρίψας εν τή πολιορκία μακρόν, και κακώΰας μεν τονς εν τή πάλει, ον μείω δε καϊ αντός κακω&είς, άπέγνω μεν τον Λνρραχίον την άλωβιν, προέβη δ' εις έτερα, άλλα κάκείνων διη- μαρτεν ' ο&εν διαπρεββενεται προς τον αυτοκράτορα, 20 όνμβάΰεις ζητών. 6 δε τη Θεΰΰαλονίκη ην ένδη- ϋ μών, καϊ άπάρας εκείθεν κατά την Ενρωπαίαν Κο- λώνειαν τον χάρακα εδετο , εν&α και προΰωμίληαε τω βαρβάρω, και τάς ϋνν&ήκας τών ύπονδών έποιη- \νΐΠ241<ίατο. η μεν ονν τον Βαϊμοννδον μάχη οντω πως 25 διελέλντο. 6 δε πατριάρχης Νικόλαος επί εϊκοβι προς επτά ενιαντονς την έκκληβίαν ι&ννας και ές γήρας έλάβας βα&ν, νοΰήΰας άπεβίω' ον την εκφο- ράν μεγαλοπρεπώς ο αντοκράτωρ έτίμηαεν , είτα έτερον εις τον ΰρόνον τον πατριαρχικόν εγκα&ίδρν- 30 <5εν, ενα μεν τον κλήρον της εκκλησίας, τον τών διακόνων δέ γε βα&μον και τοί^ πατριαρχικοΐς Ονν- ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XXV. XXVI. 249 ταττόμενον άρχονβιν , άδελφιδονν δε τον της εν Χαλκηδόνι τότε προεδρεύοντος εκκλησίας , λόγοις έντε&ραμμένον τοις τ ε δνρα&εν και τοις καθ' ημάς,'ΡΐΙΖΟί αντός 6 βαΰιλενς τη εκκληΰία επιδεδημηκώς και αυτόν εν ταύτη προχειριύάμενος. μετά δε τίνα χρό- νον νοΰεΐ 6 κρατών, και όντως η νόβος εκείνον κα- τίοχνβεν ώς έκλελοιπέναι δοκεΐν. εν τοντω δε τον ΰωτηρίον τον ΰωτήρος ημών έκτνπώματος, ο εν τη Χάλκη άνεΰτήλωται, το δεΐον πέπλον, ο προ της εικόνος ηωρηται, κομιΰ&εν έφηπλώ&η τη κλίνη έφ' ης 6 κάμνων κατέκειτο, και αντον το ΰώμα περιε- κάλνψε, καϊ η της νόΰον βφοδρότης νπεδίδον εν- &νς. 6 δε κεκίνητό τε και άνεκά%Ί6ε και έφώνηΰε καϊ ητηΰεν νδωρ κατά χειρός καϊ τροφής άπεγεν- ύατο, και 6 μεν άνερρώννντο , η δε νόβος νπέληγε. τοΓ§ #£ πολλοίς απιΰτος ην η άνάρρωΰις. ίνα γονν Β πληροφορηδώΰι περί ταντης οι αμφιβάλλοντες, έφιπ- πος μετ ολίγον διήλ&ε την άγοράν. άλλ' οντω μεν της νόΰον 6 αυτοκράτωρ άπήλλακτο. αν&ις δε τον 20 άΰτνπολονντα λαόν δέος νπειΰηει άναίτιον ' φήμη γάρ περιηει άπανταχον τε$νάναι μελλειν κατά το μέγα βάββατον τον ενιαντον εκείνον τον αυτοκρά- τορα, και ον τον δημώδονς μόνον πλή&ονς η φήμη κατεκράτηΰεν αντη, άλλα και των εν τέλει και των 5 περί τον κρατούντα , καϊ αντον δε τον βαΰιλέως διέύειβε την ψνχήν, καϊ ταντα μηδέ νοβονντος μηδέ τι το ενοχλονν έχοντος, έπιΰτάβης δε της λεγομένης ημέρας ήλέγχ&η το φημιζόμενον μάταιον καϊ των Ο πονηρών προβδοκιών απηλλάγησαν ζνμπαντες. Ον πολνς επι τοντοις παρήλ&ε καιρός καϊ της 26 Βνζαντίδος 6 αντοκράτωρ αποδημεί, και την γνναι- κωνϊτιν βνν επαγόμενος , καϊ ταντα καθ' ωραν χει- 250 ιίβ. χνιπ. ΟΑΡ. XXVI. μέρων, και σκηνοί κατά την Θρακώαν Χερρόνησον. τον δε χειμώνος παρελθόντος και τον έαρος άνα•~ λάμψαντος , ήδη και το θέρος εφίστατο, κάκεΐ&εν ο κρατών ον μεθίστατο, εως νόσος τη βασιλίσστ] ενέ- σκηψε ' τότε δε προεπέμφ&η μεν ή Ανγούστα τριή- 5 ρει βασιλική, 6 βασιλεύς δ' ετι έμενε διάγων εκεί και τους στρατιωτικούς καταλόγονς επισκεπτόμενος, μέχρις αν έμεμα&ήκει ώς ή βασιλϊς κατηντήκει προς Ό τα βασίλεια, ειτ εκείθεν άπάρας δια μιας ημέρας κατειλήφει την μεγαλόπολιν. και η μεν άνερρώννντο, ίο 6 <5ε των διοικήσεων εί'χετο, ώς τα πολλά κατά το Φιλοπάτιον ποιούμενος τάς διατριβάς. και οι τοιού- τον τι έπιτετήδεντο' τεταγμένας ημέρας ώρίσατο, καθ' ας έκεΐσε δημοσία προνκάθητο άφορων προς πεδιάδα πλατεΐαν. τω βονλομένω δε ή εις εκείνον ΐ5 πάροδος σνγκεχώρητο, και έκαστος των δεομένων έπανετείνετο δεητήριον διδακτικόν ότον δέοιτο. και ταύτα ενώπιον αντον τιθέμενα έπέταττε τοις νπο- γραμματενονσιν επιέναι καϊ γνωρίζειν αντω τάς εκάστων αιτήσεις, καϊ αντίκα την εφ' εκάστω άντι- %. γραφήν προσέταττε γίνεσθαι και βεβαιονμένην τοις δεομένοις παρέχεσθαι. καϊ τούτ επί χρόνον ίκανόν έτηρεϊτο τω αντοκράτορι. εϊτ αύθις αποδημεί της Βνξαντίδος, φθίνοντος ήδη τού μετοπώρον. σννήν δε έκείνω και ή βασίλισσα και ή γνναικωνΐτις σνν- 25 είπετο, και περί τους πρόποδας τον δρονς τού Πα- πνκίον κατασκηνοΐ, ένθα το της ώρας χειμέριον ΡΙΙΒΟόδιαγαγών παγγενή. άρτι ήργμένον τού έαρος εκεί- θεν άπάρας την Φιλιππονπολιν κατέλαβε, περί ταύ- της ούν τά όρια 6 βασιλεύς Άλε%ιος σκηνωσάμενος % εκεί τον έαρινόν τε καιρόν καϊ τον θέρειον , ήδη δε και πολύ τον μετοπώρον διέτριβε, καϊ ην έργον ΕΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. XXVI. 251 αύτω τής εκεΐΰε διατριβής ή μετά των Μανιχαίων διάλεξις, ους ΊΊαυλικιανούς ή δημώδης ονομάζει φωνή' πολύ γαρ τούτο το γένος εν τη χωρά ταύτη κατωκιβται, τον βασιλέως Ιωάννου τον Τζιμιΰκή 5 μεταγαγόντος εκ της έωας αυτό κάν ταντη έγκατοι-^ί ΙΙΙ242 κίΰαντος' οις διαλεγόμενος πολλούς προς την όρ&ό- δοζον πίΰτιν μετήνεγκεν. ήδη δε μεβούντος τού με- τοπώρου επανήλ&εν εις τά βαβίλεια. της δε βαΰι- λίύΰης μέγα δεδυνημένης, και τω κηδεύτη τω Βρνεν- Β ίο νίω τω Καίβαρι πολλή τις ην ίόχύς και δι' εκείνον πάν εν τοις άνακτόροις οίκον ομού μ ενόν έκπεφώνητο. διό και πάντες έκείνω προΟηεΰαν και δικάξειν αντω έπετέτραπτο και βαΰιλικώς έ&εμίΰτευεν. ην γαρ και λόγοις προσκείμενος 6 άνήρ, και ή αύνοικος δέ οι ον- 15 δεν ήττον, ει μη και μάλλον εκείνον, τής εν λόγοις παιδείας άντείχετο και την γλώτταν εϊχεν ακριβώς άττικίζονΰαν και τον νουν προς νψος θεωρημάτων όξύτατον. ταύτα δ' αύτη προΰεγένετο ψύόεως όζν- τητι και ΰπουδη. προΰετετήκει γαρ ταΐς βίβλοις και 2ο λογίοις άνδράβι και ου παρέργως ώμίλει αύτοϊς. ούτω δ1 ως είρηται τω Καίβαρι των πραγμάτων ο βυνενεχ&έντων, δια πάβης ήν γλωττης άδόμενος 6 άνήρ. ταύτα δε τω βαΰιλέως νίω τε και βαΰιλεΐ πολλήν την ά&νμίαν ένέύταζον και εις άγωνίαν 25 ένέβαλλον * ο άέ και όντως έχων εκαρτέρει. άλλα τά μεν περί τούτων προϊών 6 λόγος έκ&ήΰε.ται, άρτι δε διηγηΰάβ&ω ά παραλέλοιπε. πολλοί κατά τους τής αύταρχίας χρόνους τού βαΰιλέως τούτου γεγόναΰιν έμπρηΰμοί ίν διαφόροις τής πόλεως μέρε6ΐ, και 3ο πολλά ταύτης κατενεμή&η το πυρ και ήρείπωΰεν. επνευύε δέ ποτέ τούτου κρατούντος και άνεμος ΰφοδρός τε καϊ βιαιότατος ώρας οϋΰης εαρινής, ύφ' 252 ιλβ. XVIII. Ο ΑΡ. XXVI. XXVII. ου πολλά τε άλλα ΰυνεβη Συμπτώματα καϊ ή εν τω κυκλοτερεΐ και μεγίΰτω πορφυρέω κίονι τω κατά το Β λεγόμενον Πλακωτού εΰτώτι ιδρυμένη βτήλη κατή- νεκτο καϊ πολλούς άνεΐλε των παρατυχόντων εκεί. ην δε το άγαλμα μεγέ&ει μεν πάμμεγα, κάλλει δε$ δαυμάύιον , ο καϊ πεΰόν βυντέ&ραυΰτό τε καϊ εις πολλά διετετμητο. καϊ νετός δ' εν αλλω χρόνω κα- τερράγη ΰφοδρότατος , κατ1 αυτήν την ήμεραν της μνήμης των κορυφαίων του Χριΰτοϋ μαθητών Πέ- τρου καϊ Παύλου , δ$ περί δείλην όψίαν ήργμενος διήρκεΰεν άχρι της αυτής ώρας της επιούόης ημέ- ρας ανένδοτος γεγονώς. οτε πολλαί τε τή φορά των υδάτων οικίαι κατέπεΰον , καϊ αί κοιλάδες υδάτων πληΰ&εΐΰαι ούδεν διεφερον θαλαΰΰών, καϊ ανθρώ- πων ουκ ολίγων καϊ ζώων πολλών ΰυμβεβήκει απώ- λεια, ταύτα μεν οϋτω ΰυνήνεκτο. ^ * 9Απηγγέλη δε ποτέ τω βαΟιλεΐ Τούρκων ά&ροί- ζεΰ&αι ατρατιάν, βουλομένην επελ%εϊν ταϊς υπό "Ρω- μαίους χώραις και ταύτας ληίΰαα&αι. έτυχε δε τότε τους πόδας αλγών, του ρεύματος ΰφοδρότερον επιρ- ρεύΰαντος και περιωδυνίαις αυτόν καϊ άλγηδόΰιν όξυτάταις πιε'ζοντος. επει γοϋν ουκ είχε δι1 εαυτού κατά των βαρβάρων ατρατεύΰαβ&αι, φάλαγγα κατ9 αυτών εκπέμπει Στρατιωτών, φαλαγγάρχην έπιΰτή- 6ας αύτοΐς τον Καμμύτζην Εύβτάθιον , άνδρα τοις 25 πρώτοις τεταγμενον τών Στρατηγών. 6 δε ουκ ελα- χίύτγι τών πολεμίων μοίρα περιτυχών προΰβάλλει τούτοις, ήττή&η δε προΰβαλών, και αυτός μεν εάλω, οί ά υπ αυτόν οί μεν επεύον, οι δε φυγόντες έ<5ω- &ηο~αν. ως δε ταύτα τω βαβιλεί κατηγγέλθηβαν, 3ο Βούκετι κα&εκτός ήν εκείνος, αλλ9 εξειΰι, καϊ Ίούρ- κοις μεν ένέτυχεν ούδαμοϋ, μα&όντες γάρ την κατ9 ΙΛΒ. XVIII. ΟΑΡ. XXVII. 253 αυτών τον βαΰιλεως όρμην τοις ΐπποις ένδόντες τον ς χαλινούς έ'φνγον άμεταύτρεπτί , ί'βχνΰε δε και 6 Καμμύτζης τάς χείρας αντών εκφνγεΐν, τους αν- τόν φρονρούντας μεγάλαις νποοχέόεοΊ πείΰας ΰνν- 5 αποδράναι αντώ καϊ προόεληλν&έναι τω βαοιλεΐ. καϊ 6 μεν προς τον αυτοκράτορα ήλ&ε προΰάγων καϊ τονς αντον φύλακας αντομόλονς. 6 δε κρατών εκείνον μεν ηδεως εΐδε, τονς δ' εκείνον λελνκότας εδεζιώΰατο χρήμαόι, καϊ επανήλ&εν εις το .Βνξαι/- Λ\ΓΠΓ243 ω τιον. ον πολύς παρερρύη καιρός και έζειόιν αν&ις κατά των βαρβάρων τούτων ο αντοκράτωρ, καϊ άπειΰιν εις το Φιλομήλιον' εύρε δε το αότν τούτο κενόν οπλιτών ' πάντες γαρ την τού αύτοκράτορος εγνωκότες κατ* αντών εφοδον τα μεν φίλτατα Ο μετέ&εντο, εκείνοι δ' άνεχώρηβαν. το μεν ονν άΰτν άπόνως ελήφ&η. άλλα μεντοί. και τίνα φρού- ρια και απήλαια, α καταφύγια τοις έγχωριοις ώνό- μαύται, παρά τών κατεχόντων αυτά τω βαΰιλεΐ παρεδό&η6αν, και οι εν αντοις μετφκίβ&ηΰαν, τούτο ΰνμφερον τον αντοκράτορος κρίναντος. ονς μεδ* εαντού λαβών εκείνος επαν^ει, έπεϊ μη πολεμιοις ενετνχε. τών δε μετοικιζομενων ο6οι μεν ακμάζον- τες ήβαν η καϊ νεάζοντες, δι' εαντών την πορείαν πεποίηντο. οίς δε το γήρας βραδεις ετί&ει τους πόδας εις βάδιΰιν, τούτοις παρεΐχεν 6 κρατών υπο- ζύγια, ει δε τίνες η νόΰοις η πά&εθιν άλλοις εϊχον παρειμένα τά οώματα η γηρα μακροχρονίω τε και λνγρώ, τούτονς άΰπίΰιν επετί&ει μακραΐς, καϊ τάς Ό άΰπίδας νεονς φερειν επεταττε 6&εναρούς, δεδννη- > μενονς άχ&οφορεΐν , αντός δε περιιών , εί' τίνα τών οντω κομιζομενων η δίψει κάμνοντα ενριΰκεν η τροφής όρεγόμενον η άλλως ταλαίπωρου μενον , ώς 254 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. XXVII. XXVIII. ενόν άνεκτάτο τον κάμνοντα. οντω δε όδοιπορή- βαντί τε καϊ καταλνΰαντι και Τούρκοι προς εβπέ- ραν άνεφάνηΰαν , βπονδάς προς 'Ρωμαίονς λέγοντες ε&έλειν &έΰ&αι τον οφετερον άρχηγόν. τούτο ό*£ ονδε τω βαύιλεΐ εδοξεν άπο&νμιον. εωθεν ονν ήκεν ι 6 των βαρβάρων κρατών ' 6 δε ην ον ΰατράπης, άλλ' εκ τον γένους τον ΰονλτανικον καταγόμενος και Σονλτάν νπό των οικείων ονομαζόμενος, ος εφίππω τω βαΰιλεϊ εντνχών πόρρω&εν αντός άποβάς ΡΙΙ307τοι5 ϊππον καϊ πεζός προΰεληλν&ώς , και οντω την προύκννηΟιν αντον άφοβιωβάμενος ύνν&ήκας τε έ'&ετο κ«α χρήμαΰι πολλοίς φιλοτιμηθείς εκείνος τε και όΰοι 6νν αντω έληλν&αΰιν, ο μεν επανηει προς τα η&η τα εαντον , ο ό*' αντοκράτωρ έπανήλ&εν εις τα βαόίλεια. εντεύθεν ηνξητο το των ποδών άλγος ι αντω και ην κλινήρης ως τα πολλά , κατήρχε ό*' η βαΰιλϊς και ην επίδοξος την ανταρχίαν ύφετερίύα- ύ&αι. 6 5 ράδιον εις πίβτιν καταγγελλόμενον. ούτω δε κλε- πτό μένος ελα&ε τω τέλει προΰεγγίΰας της βιοτης καΧ προ της εις Ίερουΰαλημ άφίξεως, αποθεμένος, άλλ' ούχ εκών, το διάδημα, εί'η δ1 ειπείν προς τ?}νΡΙΙ308 άνω *Ιερου6αλημ έκδημηΰας, την των πρωτοτόκων ο μητρόπολιν, των απογεγραμμένων εν ούρανοις. πεν- τεκαιδεκάτην μεν 6 Λύγου 6τος ήγε της ενδέκατης έπινεμηβεως καϊ τα τελευταία επνει ο Αύγουστος, 256 ιίβ. XVIII. ΟΑΡ XXVIII. καϊ 6 μεν εκείτο αναφερών το άΰ&μα πνκνόν τι και αδρανές, η δε γε βαβίλι66α ολη τον πά&ους ην καϊ όννήκτο περί αυτήν τα δυγάτρια. ηδη μεν ούν της ημέρας παρεληλύ&ει το πλέον καϊ 6 ήλιος ούχ ύπερ κεφαλής ην έΰτώς , ονδ' οίον ειπείν κατά κά&ετον, αλλ1 εκλίνδη βραχύ τι κατιών προς δυσμάς, και δη- λοϋται τω του βαΰιλέως υιω και βαΰιλεΐ έκλείπειν άρτι τον πατέρα. 6 δ1 είΰηει τον οίκον, ξν&απερ 6 Β %νη6κων κατέκειτο , οϋτι τον άπιόντα δρηνήύων , το ό*έ πι6τον του δνήβκειν εκείνον τη όψει ληψόμενος. και ίδών αντίκα έξήλ&ε , καϊ άναβάς τον ΐππον έζηει των Μαγγάνων 6υν τοΓ? περί αυτόν, έ%ιόντι δ\ πολλοί ΰυνυπήχ&ηόαν. άρτι δ' έζελ&όντι τον των Μαγγάνων περίβολον προβυπαντώΰιν οι *Λβα<5- γοί' ούτοι δ' ήααν ο'ί τη έ% Άβαύγίας κομιβ&εέ<5η 15 παίδι καϊ νυμφευομένη τω μείξονι των υίέων του Καίΰαρος έκεΐ&εν ϋυναπεΰτάληύαν, και ύπηντηκότες έπηλάλαζάν τ ε και προΰεκύνηΰαν. τότε φαΰϊ την βασιλίδα τω δνήσκοντι βαΰιλεΐ περιπα&ώς άπαγγεϊ- λαι την του υίέος άπέλευΰιν , τον δε φ&έγζαΰ&αι 20 μεν προς τούτο μηδέν, η μη βουλόμενον η μη δυνά- Ομενον, διάραι δε τάς χείρας ύψού, ουκ οϊδ' εΐ&' ύπερευχόμενον του υιού είτε μην κατευχόμενον. έτεροι δέ φαΰι μη τάς χείρας διάραι τον &νη6κοντα, μηδέ γάρ οϊόν τ είναι ηδη έκλείποντα , της δε βα- 25 ΰιλίδος πολλάκις άνακραγούΰης ως "άπειΰιν 6 υιός Ι 6ου ετι ξώντά 6ε την βαΰιλείαν άφαιρηβόμενος" έκεΐ- ■ νον νπομειδιάΰαι βραχύ τι και άμυδρόν, η των λε- γομένων καταγελώντα , ει νομίζοιτο περί της βαβι- .* λείας φροντίζειν έκπνέων ηδη και των γεηρών $ άφιότάμενος, η την της ψυχής επί τω πραττομένω διά&εβιν ύπεμφαίνοντα. έλέγετο γάρ τοι καϊ παρ1 Ι.ΙΒ. XVIII. ΟΑΡ. XXVIII. XXIX. 257 άλλων και παρ1 εκείνον τον πορφνρογενονς αντο- κράτορος μη γνώμης άτερ πατρικής ΰέΰδαι την εις τα βαΰίλεια πάροδον, αλλά παρ* εκείνον έπιτετρά- Ό φ&αι οι την εζοδον και βννδημα ταντης εκ τον πα- 5 τρός λαβείν τον εκείνον δακτνλιον ' ταντα δε μη παρονβης γενέΰ&αι της βαΰιλίδος και άγνοονΰης οη γεγόναΰιν. 6 μεν ονν άπηει. της φήμης δε κη- ρνζάΰης ταχν το πραχ&έν , τω βαΰιλεΐ τοντω και το ανγγενες προβήει και των Στρατιωτικών αρχόντων^ 11124:5 ίο πολλοί και των τής ΰνγκλήτον βονλής. Τω δ1 ην ή ορμή προς το μέγα άνάκτορον' 29 άπιόντι δε άγγέλλεται ως οι Βάραγγοι την εν τοις έζκονβίτοις διειληφότες οδόν , εν&απερ τούτοις και ή κατοίκηβις, άπελ&εΐν δι εκείνης ον παραχωρονΰί 15 τινι ονδε μην πληΰιάύαι τοις βααιλείοις. τοντο είςΡΙ1309 άγωνίαν τον βαβιλέα ένέβαλε. και βτέλλει προς έκεί- νονς τινά ερωτώντα τί το ΰφίβι βονλόμενον. βτέλ- λει δ\ κα\ προς τήν εκκληβίαν, τε&νάναι λέγων τον αυτοκράτορα, και ζητών αντός ενφημη&ήναι ώς αν- ιοτοκράτωρ. καϊ τοντο μεν ηννβτο καϊ αυτοκράτορα αντον 6 κλήρος τής εκκληύίας γνώμη καϊ τον άρχι- ποίμενος άνηγόρενβεν. 6 δε προς τον ς Βαράγγονς έΰταλμένος ήρώτα έκείνονς ότου χάριν κωλνονβι τω βαΰιλεΐ τήν εις τα βαΰίλεια πάροδον. οι δε μή- 5 ποτέ παραχωρήύαι τών βαϋιλείων έτέρω , ζώντος τον αντοκράτορος , εφαΰαν. εκείνος δε τε&νηκέναι διε- βεβαιοντο τον αυτοκράτορα, και οι Βάραγγοι ορκω τοντο πληροφορήΰαι αντονς άπητηΰαν. και ος ώμο- Β ΰεν ή μην τε&νάναι τον βαΰιλέα, κάκεΐνοι ένέδο- ο 6αν καϊ τής παρόδον τω βαΰιλεΐ παρεχώρηΰαν. 6 δε άπηει προς τα βαΰίλεια, καϊ τοντων εντός γεγο- νώς πώς αν χρήΰαιτο τη μητρι και τοις ομογνίοις ΖΟΝΔ.ΕΑ5 IV. 17 258 ιίβ. XVIII. Ο ΑΡ. XXIX. και τω των κηδεΰτών ένι τω Βρυεννίω μετά των περί αυτόν έβουλεύετο. ετι γάρ εδεδοίκει τούτους καί οι ήΰαν εν ύποψίαις έλπίζοντι νεωτερίΰειν ί'αως αυτούς. 6 δε τούτον πατήρ παρ' ολην μεν την ήμέ- ραν εμπνέων ην καϊ δυΰθανατών, περί δε την έβπέ- 5 ραν εξέλιπε, ζήόας μεν έτη έβδομήκοντά που τα πάντα η ο, τι, έγγυτάτω, βαΰιλεύΰας δ3 εκ τούτων ένιαυτονς επτά και τριάκοντα επϊ μηοί τέβΰαρβι και ήμέραις τιΰίν. έθανε δε κατά το εξακιΰχιλιοότόν έζακοΰιοΰτόν είκοατόν έκτον έτος , την μεν βαΰιλείαν διηνυκώς ίο Ο ευτυχώς, το δε γε τέλος ούχ ομοιον έύχηκώς. κατα- λέλειπτο γάρ προς των θεραπόντων βχεδόν απάν- των, ώς μηδ' είναι τάχα τινάς τους τον εκείνου νε- κρόν τοις λοιΰθίοις λουτροΐς άπορρύψοντας , καϊ ούτε κόΰμος βαβίλειος προΰην τοις περί αυτόν, ΐν ιό αύτω το ΰώμα κοΰμηθείη βαΰιλικώς, ούτε μην εκ- φοράς έτυχε βαβιλεΐ κατάλληλου, καϊ ταύτα ουκ αλλό- τριου, άλλ' υίέος διαδεζαμένου την βαΰιλείαν αύτω, καϊ υίέος, ον εκείνος της βασιλείας ήζίωΰεν. ούτως ούδεν των ανθρωπίνων μόνιμον ούδε πάγιον ούδε 2ο πιΰτόν τ ε και βέβαιον, αλλ* άπιΰτα πάντα και κύ- βου μάλλον ραον μετατιθέμενα και μεταρριπτούμενα. ην δ' ο άνηρ, ίνα και τον τρόπον εκείνου δηλον Ό θείημεν τοις μετέπειτα καϊ το ήθος τοΓ^ όφιγόνοις χαρακτηρίύαιμεν , ούθ' υπεροπτικός τε καϊ άλαζών 25 ούτε μην οξύς εις θυμόν, αλλ3 ούδε χρημάτων ήτ- των ούδ' άγαν έραΰιχρηματος , ωΰτε βούλεβθαι κα- ταχωννύειν αυτά καϊ ταμιεύειν, %ν εΐεν αύτω θη- ΰαυροι κεκρυμμένοι και ύπόγαια χρήματα, όθεν ουδέ θανόντος πλεΐοτα παρά τοΓ^ ταμείοις εύρέθηΰαν, 30 προς έλεον εύκατάφορος, προς κόλαόιν ούκ όζύρρο- πος, μέτριος το ήθος, εύπρόοιτος , περί την δίαιταν υΒ. χνπι. οαρ. χχιχ. 259 ουκ ακόλαστος, ουκ οίνου ήττώμενος, τοις έναρέτως βιούσι προσεχών και απονέμων τιμήν, λόγους ούχ ως έδει τιμών, τέως δε γε τιμών, επιεικής τε κ«ιΡΠ310 τοΓ£ περί αυτόν ου σοβαρώς προσφερόμενος , άλλ' 5 εκ του ίσου σχεδόν ομιλών τε και χαριεντιζόμενος. ο&εν κάκείνοις δαρρεϊν επήει και ου μετά δέους αύτώ παρεστάναι, και μάλλον ότ άπήν ή βασί- λισσα" ύπεστέλλοντο γαρ εκείνης παρούσης άρχικόν τε και εμβρι&ες ένδεικνυμένης ιδίωμα και τοΓ^ άτα- κτοϋΰιν έπιτιμώσης Οφοδρότερον. 6 μεν ούν τοι- ούτος ην. ταύτα δε καλά μεν καϊ πώς γάρ ου; ιδιώτη δ' άποχρώντα προς έπαινον, ου μήν γ ε »αΙ^ΓΙΠ246 βασιλέα δεικνύντα τά πάντα χρηστόν. ου γάρ αί αύταϊ βασιλέως και ίδιώτου γενοιντ αν άρεταί. ιδιώτη μεν γάρ άπόχρη καϊ μέτριον ή%Ός καϊ έπιεί- Β κεια καϊ το προς &νμόν ουκ εύκίνητον και το σώ- φρον το προς την δίαιταν. βασιλεΐ δε προς τού- τοις καϊ ή της δικαιοσύνης φροντϊς καϊ η τών υπη- κόων προμήθεια καϊ ή τών παλαιών ε&ών τού πολιτεύματος τήρησις. τω δε μέλημα μάλλον η τών αρχαίων ε&ών γέγονε της πολιτείας άλλοίω- σις, και το μετάλλαζαν ταύτα έργον ην αύτώ σπου- δαιότατον , καϊ τοις πράγμασιν ούχ ως κοινοΐς ουδ\ ώς δημοσίοις έκέχρητο και εαυτόν ούκ οίκονόμον ήγητο τούτων, αλλά δεσπότην, και οίκον οίκεΐον ενόμιξε καϊ ώνόμαζε τά βασίλεια, καϊ τους της συγκλήτου βουλής ούτε τιμής ης έχρήν ήζίου ούτε Ο πρόνοιαν αυτών ετίθετο κατά το άνάλογον , μάλ- λον μέντοι καϊ έσπευσε ταπεινώσαι τούτους, άλλ' ούδ' εν άπασι την της δικαιοσύνης ην τηρών αρε- τήν. ταύτης γάρ ίδιον το τού κατ άζίαν εκάστω διανεμητικόν' 6 δε τοίς μεν συγγενέσι καϊ τών %ε- 17* 260 ιλβ. XVIII. ΟΑΡ. XXIX. ραπόντων τιύϊν αμάζαις ολαις παρείχε τά δημόϋια χρήματα καϊ χορηγίας έκείνοις άδράς ετησίους απέ- νειμε, ώς καϊ πλούτον περιβαλέβ&αι βα&νν και ύπη- ρεΰίαν εαυτοΐς άποτά%αι, ουκ ίδιώταις, αλλά βαοι- λεύΰι κατάλληλου, και οίκους προΰκτήόαβ&αι, μεγέ&ει 5 μεν πόλεΰιν έοικότας, πολυτέλεια δε βααιλείων άπε- Όοικότας ουδέν' τοις δε λοιποΐς των ευ γεγονότων ούχ όμοίαν ένεδείκνυτο την προαίρεΰιν , ίνα μη τι έτερον φαύλον έρώ, φειδόμενος του ανδρός, βαβι- λέα μεν ούν, οίον το ακριβές απαιτεί, ουκ έώΰι τά Ι είρημένα εκείνον νομίζε6&αι ' αλλ1 ούδε μέντοι φαϋ- λον εί'ποι τις τον Κομνηνόν αυτοκράτορα, ει δε την άγαν άκρίβειαν ζητοίη τις εν τοις αύτοκράτορβιν, ουκ οϊμαί τίνα των ανέκαθεν της Ρωμαίων έπιβε- βηκότων ηγεμονίας εν πάβιν εύδοκιμηκότα κρι&ήαε- 6&αι, άλλ' εκ του πλεονάζοντος εν τοις η&εΰι υφών και ταΐς πράζεΰιν εκάΰτω η πολιτεία κεχαρακτήρι- "ΡΙΤύίίΰται. άνέγκλητος γαρ ον^ι^ αν ποτέ δόζαι οΰδ' αμιγής της χείρονος εζεως' Νεωτέρας γαρ τοϋτο μοίρας, άλλ' ουκ ανθρωπινής εί'η αν ποτέ φύσεως. 2( Ένταϋ&ά μοι το πέρας ήτω τις ΰυγγραφής και 6 δρόμος ΰτήτω της ιστορίας, ος μοι προς μακρόν έκ- μεμήκιΰται. δούναι γαρ γραφή και τά λείποντα ου μοι λυσιτελές ούδ' εϋκαιρον κέκριται. ει μεν ούν όνήΰιμόν τιβι δόξει το πόνημα , τω &εω χάρις, ώπερ Φ. άπαν κατορ&οϋται ^καλόν' ει δε άσυντελές, εί'η αν ήμέτερον το αίτίαμα και έπιβτρεφέτω προς με τον τε- . κόντα το αποκύημα, εσόμενόν μοι μνήμης έμπύρευμα. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. 1. Προοίμιον1). Ρ1Ι320 3. Κεφαλαιώδης μνεία των περιεχομένων τή βίβλω ίΰτοριών. ή τον α τόμου περιοχή. 4. *Η τον β' τόμον περιοχή, ή τον γ' τόμον πε- ριοχή. 1. Περϊ&εον. ή κοΰμογένεια 2). ήμερα α. ήμερα β'. ήμερα γ'. ήμερα δ'. ήμερα ε. ήμερα &'. ή ήμερα ή ζ αάββατον κεκληται. 2. "Οπως έφντενΰεν 6 &εος παράδειΰον εν Έδεμ κατά ανατολάς και ε&ετο εκεί τον αν&ρωπον ον έπλαόεν. παράβαΰις των προΰταγμάτων.?) 3. "Οπως μετετέ&η Ένώχ. 4. "Οπως ίδόντες οι νίοϊ τον &εον, ως φηΰιν ή γραφή, τάς δνγατέρας των ανθρώπων ελαβον εαν- τοΐς γνναΐκας. όπως εύρε Νώε χάριν ενώπιον τον &εον. όπως διεΰώ&η Νώε διά ζνλίνον λάρνακος. όπως ε&ετο 6 &εός το τόζον εν τή νεφελΐ] μετά τον κατακλνΰμόν. δ. "Οτι αμπελον εφντενΰε Νώε μετά τον κατά- κλνβμόν, και 'επιεν εκ τον οί'νον , και έμε&νΰ$η και εγνμνώ&η εν τω οίκω αντον. οί τον Νώε απόγονοι 1) 1 — 4. προοίμιον — περιοχή Β,άάϊάϋ λνοΐβιΐδ. 2} χοομογένεια ρι•ο περί -Λοαμοποιίας (ίοάβχ Μοη»οβη8ΐ8. 3) προσταγμάτων] προπα {προπατορων). 262 ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΒ. ι. διαΰκεδαβ&ενχες νπο τής άλλογλωββίας μεχεκλή&η- ΰαν και μεχωνομάΰ&ηβαν. οχι χής Ταρβον Περΰενς δομήχωρ. περί χής χών ε&νών αρχής κα\ ο$εν εκλή&ηβαν. 6. Περί χον Αβραάμ, και οχι πρώχος έπέγνω τον &εον ποιητήν χον παντός, περί χής χών Σοδο- μιχών αίχμαλωΰίας , καϊ όπως ετρώ&ηΰαν καϊ χίχμα- λωτί(5%η Λωχ . χ) οχι χω Αβραάμ ο &εος δώαειν νίον επηγγέλλεχο, ως χό βπέρμα ανχον γενέΰ&αι ως χα αοχρα χον ονρανον. καϊ όπως περιεχμή&ηΰαν , καϊ οχι χο Ίβαάκ γέλως ερμηνενεχαι, ο£ μεν Ίονδαΐοι χή ογδόη ήμε'ρχ περιχέμνονχαι, οι "Αραβες δ\ χω χριΰκαιδεκάχω έχει. οτί. ό Ίαμαήλ εκ χής "Αγαρ. εϊ- κοΰι και πένχε έχων ήν Ίΰαάκ, οχε δνΰιάΰαι προΰε- τάχ&η ανχον Αβραάμ. 7. 'Λναχώρηΰις Ιακώβ εις Μεβοποχαμίαν , καϊ περί χής δεα&είοης ανχω2) κλίμακος κα& νπνονς. καχοίκηΰις Ιακώβ προς Λαβαν χον μητράδελφον, και έρως χής %-νγαχρος ανχον. ΰννέλενβις Ιακώβ προς Αείαν καϊ τεκνογονία ανχής. ή δε (Ραχήλ μη χί- κχονΰα τή οικεία &εραπαίντ} χον Ιακώβ ήζίωΰε 6νν- ελ&εΐν , καϊ χα χεχ&ένχα δνο χέκνα ωκειώβαχο. ζη~ λώβαΰα δε ή Λεία χήν εανχον &εράπαιναν3) παρα- κατέκλινε χάνδρί, καϊ χα γεννη&ένχα έζιδιώΰαχο. οχι η 'Ραχήλ εχεκε χον Ίωΰήφ. 8. 'Τποχωρήΰανχος Ιακώβ από χον Λαβαν και η Ραχήλ τα είδωλα χονχον άφαιρεΐχαι.*) πάλη Ια- κώβ μεχά τον άγγέλον. αρπαγή χής Λείνης νπο τον των Σικίμων5) βαΰιλέως, νίον Σνχέμ, και άπώ- 1) &εράπαιναν ρ ιό δεράπαινην 2) αφαιρείται] άφει 3) Σι%ίμων] σικημων. ΑΚαυΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. Ι. 263 λεία αυτών καϊ φ&ορά υπό τών αδελφών αυτής, θάνατος Ίΰαάκ. 9. "Οπως έπεκλή&η Έδώμ 6 Ήβαϋ. βουλή των αδελφών κατά του Ίωΰήφ , και κατάύχεΰις αυτού καϊ άπόδοΰις προς τους εμπόρους, ότι ο Πετεφρής *) ώνήαατο τον Ίωΰήφ. κατηγορία -ψευδής υπό τήςΡΙΙό2ΐ γυναικός Πετεφρή κατά του 2) Ίω&ήφ καϊ κατά- ΰχεόις αυτού εν φυλακή, δήλωΰις τών ϋυνδεϋμω- τών παρά του Ίωΰήφ. 10. Ενύπνια του3) Φαραώ, δήλωΰις τών ενυ- πνίων Φαραώ υπό του 'ΐωΰήφ^ και δίδωΰι τήν ε%- ουΰίαν αΰτώ Φαραώ πάΰης γής Αιγύπτου, τί 6η- μαίνει το δομφάνηχος. επανελευβις τών αδελφών *Ιωΰήφ δια τον λιμόν. άναγνωριΰμός Ιωσήφ και τών αδελφών. 11. "Ελευβις του Ίΰραήλ προς Αϊγυπτον πανοι- κεί. ευλογία Ιακώβ τοις εγγόνοις εναλλάξ, τελευτή Ιακώβ, τελευτή Ίωαήφ. 12. "Οτι εκάκουν οι Αιγύπτιοι τους Ίϋραηλίτας. περί τής γεννήσεως ΜωυϋέωςΛ) ότι περικαλλής ήν τήν ίδέαν Μωυΰής, και οτι ου 5) προΰίετο &ηλήν Αίγυπτίαν. οτι ηγαγον τήν Θέρμου&ιν τήν τροφόν Μωΰεως και παρελαβον %-ηλάζειν αυτόν. 6) επωνυ- μία του ονόματος Μωυΰέως. οτι1) έβδομος ήν έζ "Αβραάμ, όπως επιτί&ηΰι το διάδημα Φαραώ τω Μωΰεΐ. οίος ήν τήν ήλικίαν καϊ τήν άρετήν 6 Μω- 6ης και όπως κατ* Αί&ιόπων έκβτρατεύει. ότι προ- μάχοις ταΐς ΐβεΰι κατά τών ιοβόλων εχρήόατο. ή 1) Πετεφρής] πετεφρής 2) του ρνο τον 3) τον] τώ 4) Μοναέως] \\\ο βΐ οοηίίηιιο μωα — , «θοΙ Ιιίο ρβΓ ο ΐη. πΐίίιηα 5) ότι ον ρνο ότι 6) ότι — αυτόν] αάάίΐ 7) τκχϊ βηΐβ ότι οχώ.. 264 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΊΛΒ. Ι. Σαβάν πόλις Αιθιοπίας. χ) ότι Μωΰης £λαβε γυ- ναίκα του Αιθιόπων κρατούντος θυγατέρα, οτι οί Αιγύπτιοι εμίΰουν αυτόν και ΰωζόμενοι. οτι έφυγε Μω6ης εξ Αιγύπτου εις Μαδιάμ, κακεΐ λαβών γυ- ναίκα και ποιμην γίνεται. 13. "Οτι νέμων εν όρει Σινά ορά2) την βάτον 6 Μωΰής, και ένυπνιάΰ&η επί την Αί'γυπτον άπελ- &εϊν. το περί της βακτηρίας του ΜωΟεως &αϋμα, την εις τον κόλπον βλη&εΐΰαν δεξιάν και το εις αίμα μεταβλη&εν ύδωρ. οτι Μωυΰης και Ααρών ήλ&ον εις Αί'γυπτον προς Φαραώ, όπως η ράβδος μετεβλή&η εις όψιν. όβα 6 Μωΰης κακά τοις Αίγυ- πτίοις επήγαγε, ΰκληρυνομενου του Φαραώ, όπως το πάΰχα διάβαΰις και ύπερβαΰία εξ εκείνου εικο- νίζεται, οβοι ηΟαν οί ΰτρατεύεύ&αι δυνάμενοι Ιου- δαίοι, οτε έξήλ&ον της Αιγύπτου, πόθους ενιαυ- τούς εις την Αϊγυπτον ηνυΰαν Ιουδαίοι. 14. Πόΰος ην 6 διώκων τους Ιουδαίους λαός των Αιγυπτίων, όπως διειλεν εις δύο την &άλαΰ- 6αν μέρη και διεβίβαΰε τον λαόν. οτι ϋμνηΰεν ωδην Μωβής, και τοΐς οπλοί-^ Αιγυπτίων εχρή- ϋαντο Ιουδαίοι, ότι Μαρ3) και Μαιρράν 6 το ύδωρ το πικρό ν έχων τόπος εκλή&η. όπως δια ξύλου εγλυκάν&η το ύδωρ 4). όπως το τοιούτον δανμα Ίώΰηπος ερμηνεύει, περί των όρτύγων καϊ του μάννα, ότι το μάν επερώτηϋιν δήλοι, ότι 6 άβΰά- ρων5) μέτρον εΰτιν. όπως η πέτρα παρά Μωϋέως ύδωρ εβλυοεν. όπως 6 Μωβής κατετροπούτο τη 1) ή — Αί&ιοπίας ίη βηβ ρα^ΐηαβ ροβΐ οωζόμενοι 2) όρα] κατά 3) Μάρ] μάν 4) καϊ ροβΐ νδωρ οιη. δ) άΰΰάρων ρΓΟ άβαάριον. ΑκαυΜΕΝΤΑ. ιιβ. ι. 265 εκτάΰει των χειρών, όπως 'ίΐρ καϊ Ααρών άνεΐχον τας χείρας τον αδελφού. 15. "Οτι μετά τρίμηνου £§ Αιγύπτου έπϊ το Σινά ορός παρήόαν Ιουδαίοι, ΰυμβουλή του πεν- &ερού Μωΰέως *) όπως χρή δημαγωγεϊ6&αι τον λαόν. κατά το ορός Σινά έλαβε Μωβής τάς έντο- λάς. οτι χρονίζοντος εις το ορός 6 λαός έγόγγυζε, και τί εποίηόεν Ααρών, πώς 6 Μωβής βννέτριψε τάς πλάκας, όργιβ&εϊς διά την μοβχοποιίαν και βυν- τρίψας τον μόβχον. επότιβε τον λαόν εκ τού χοός και άπέκτεινε2) πολλούς, καϊ3) άνέβη Μωβής εις το όρος, λέγων "κύριε, ήμάρτηκεν 6 λαόςΓ και λαβών δύο πλάκας αύ&ις ύπέβτρεφε προς τον λαόν. περί της κατ* επιταγήν γεγενημένης βκηνής καϊ της εις αυτήν προβαγωγής τού λαού ών εΐχον. 16. "Οτι4} αρχιτέκτονες τής βκηνής Βεβελεήλ καϊ Έλιφάτζ. περϊ τής κιβωτού, εν ύ\ αί δύο πλά- κες, καϊ τίνες οί δέκα λόγοι5) οι εν αυτή. οι δέκα λόγοι.6) περϊ τής εν τω ναω κατα&έβεως καϊ των δώδεκα άρτων των άζύμων. ότι άρχιερεύς Ααρών εψηφίβ&η. οτι Εβραίοι είβέφερον. 7) οτι την είβφοράν ελευθέρως εποιονντο οί Εβραίοι, οτι παρά τά διατε- ταγμένα δυβάντων τινά μέρη τού βώματος κατεκαύ&η- βαν. οτι ε%ήκοντα μυριάδες8) εύρέ&ηβαν, καϊ επέκεινα. 17. Ή Αευιτική φυλή ύπερ διβμυρίους καϊ τριβ- χιλίους άρι&μη&έντες προς όκτακοβίοις καϊ όγδοή- κοντα. όπως έξ έκάβτης φυλής εν α λαβών κατα- βκοπήβοντα την γήν°) την τε δύναμιν των Χανα- 1) μωσέως ρΓΟ Μοϋοέως 2) άπέκτεινε] άπέκτεινε καϊ 3) καϊ] αάάίί 4) οτι] τί ίηίί,ίο νβΓδυδ 5) δέκα λόγοι ρΐΌ δεκάλογοι 6) οι δεκάλογοι] οιη. 7) είοέφερον] ε'φερον. Ηβηι ροβΐ ότι &άό\ίΙ \\ , <μιοά νΐάβίιΐΓ β88β ημιβν 8) εξήχοντα μυριάδες] κομιαταϊ βίο ρβΓδρίοαβ 9) την γ ην] οιη. 266 ΑΚΟΙΤΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. Ι. ναίων. περί τής βτάβεως του πλή&ους και1) τον Κόρε καταβοώντος διά την ιερωΰννην Ααρών, ύπό- &ε6ις2) Μωβέως, και όπως εγνώΰ&η οτι ο &εός τον Ααρών ιεράΰ&αι ε&έλει.'ό) όπως Λα&άν καϊ Άβει- ρών νπο γήν κατεχώΰ&ηβαν. κρίοΊς &εοϋ δικαία τοις περί της ιερωβύνης άμιλλωμένοις. περί των βακτηριών των εχουβών τα των φυλών ονόματα, εν αίς καϊ η Ααρών έβλάΰτηΰε ράβδος, όπως η των Λευιτών φυλή ΰτρατειών άφεί&η και οίας προΰό- δους εύχε.*) ΡΙΙ322 18. "Οπως τέ&νηκε Μαριάμ η του Μωβέως αδελ- φή μη ίδοϋβα την γήν της επαγγελίας, καϊ Ααρών ομοίως, καταλιπών αρχιερέα τον νιόν. όπως οί" ^Εβραίοι κατά Άμοραίων εμαχέβαντο, και άναίρε- ϋις των αυτών βαβιλέων5) Σηών καϊ "ίΐγ. περί βτρατοπεδεύβεως προϋ) *Ιεριχοϋντος. περί Βαλαάμ καϊ της κατά την όδόν αυτού επιφανείας αγγέλου, οτι ο Βαλαάμ Μωβέα ου κατηράβατο , αλλά καϊ ευ- λόγησε κινούμενος άκων εκ &εοϋ. οτι κατά βυμ- βουλήν Βαλαάμ παρθένους άφήκε7) τοις Ίουδαίοις, καϊ παρηνόμηβαν δεινώς. όπως 6 Φινεες τον Ζαμ- βρήν 8) ΰύν τη Μαδιανίτιδι εξεκέντηβεν. ήττα Μα- διηναίων καϊ άναίρεβις πάντων άνευ γυναικών παρ- θένων, οτι γηράβας Μωβής Ίηβοΰν κατέλιπεν. 19. "Οτι την ^Αμορΐτιν 9) τω 10) Γάδ και 'Ρου- βΐμ άφώριΰε Μωβής, διαταξάμενος ίνα εκαβτος της 1) και.] %αϊ όπως 2) νπό&εσις ρι*ο νποΟ"ηκη 3) έγνώ- α&η — ε&έλει] γνωσΟ-ή 6 &εός ει ΐδρνν&ϊ] άαρών 4) στρα- τειών — προσόδους εσχε] οιη. ΐη βηβ ιτιαι^ίπΐβ 1ιιπιΐ5 ρ&^ΐηίΐβ ίοΐ. 21 ν. 5) των — βασιλέων] τον — βασιλέως 6) προ] οιτι. 7) άφήκε] εφηκε 8) Ζαμβρήν] ζαμβρή 9) άμο- ρίτιν ρι*ο Άμορίτην 10) τω] τον (τ). ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΒ. ι 267 οικείας φυλής μένων εχΐ] τον κλήρον , ει δε της φυλής αλλοτρίωση *) , καϊ του κλήρου ΰτερη&ή. 2) όπως μετά μ ετη λ' ενδεουσών ήμερων τον οίκεϊον θάνατον Μωσής διέγνω και συνα&ροίσας τον λαόν παρήγγειλε ταύτα.21) όπως εις ορός υψηλόν βτάς Μωσής εΐδε την γήν της επαγγελίας, και οϋτως αφανής γέγονε, βιώσας ϊτη εκατόν εϊκοσιν^) ων ήρξε το τρίτον τούτων, περί των της Ίεριχοϋντος κα- τασκόπων, περί *Ραάβ τής έν Ίεριχούντι κρυψάσης τους κατασκόπους, και οϋα ύπέσχοντο αυτή ποιήσαι μετά τήν τής πόλεως άλωσιν. καϊ οτι φοινικίδα άπαιωρήσαι5) εις γνώρισμα τής οικίας ένετέταλτο ή γυνή. οτι πρώτοι ιερείς καϊ Λευϊται τον Ίορδάνην εΐσελ&όντες ανέκοψαν αυτόν, και οϋτως 6 λαός διε- πέρασεν. 20. Περί του βωμού και των λίθων ους ελαβεν Ιησούς κατά τον αριθμόν6) των φυλών εκ τού '/ορ- δάνου. οτι κατά τήν πρώτην τής τού πά(5%α ήμέ- ρανΊ) ήρξατο δ Ιησούς πολιορκεϊν Ιεριχώ, και εως τής εβδόμης ημέρας το τείχος κύκλων μετά των ιε- ρέων καϊ τής κιβωτού καϊ μετά σαλπίγγων, και κα- τέπεσε το τείχος, και αράς κατά τών ποτέ βουληθη- σομένων8) άνεγειραι τήν πόλιν'ίεριχούντα έποιήσατο. περί τών ευρεθέντων χρημάτων , α άνετέθησαν τω θεώ , καϊ περί τού άποκρύψαντος το χρυσίον, και & 1) αλλοτρίωσης] άλλοτριω. 8οήρδί — θϊ). 2) ατερηθη] οιβ. 3) όπως μετά — παρήγγειλε ταντα] αάάίΐ 4) κ ρΓΟ είκοαι 5) άπαιωρήααι] απεωρηααι 6) ν.ατά τον άριθμον\ οηα. 7) ημεραν) ημέρας 8) βονλη&ηβομένων] 8ίο βίίαπι Ιί&Π ΖοηαΓθ,β, φΐί βονλήοομαι νοί. 2, ρ. 100, Ο. (^πο<1 Γββΐίίιιΐ, βίβί φΐ&βιίαιη αΐΐβππβ ίίριιά ιβοοηΐΐδδΐηιοδ δΐιηΐ βχβιτιρία: ν. ρΐ'&β£. νοί. 1, ρ. VI. 268 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. ι. ότι άνηρέ&η δια τούτο, όπως εβπείβαντο1) Γαβαω- νΐται ώς όντες αλλότριοι Ίεριχούντος , και2) ότι Ίη- ύοϋς μα%•ών ψευ6&ήναι9 έποίηύε τούτους ζυλοκόπους καϊ υδροφόρους3) της ΰυναγωγης. όπως τον βα6ι- λέα Ίεροΰολυμων ηττηβεν Ίη6οϋς, ΰυμμαχών Γαβα- ωνίταις , οτε καϊ η ήμερα ηυζή&η. οτι Γάλγαλα την έλευ&ερίαν οί ^Εβραίοι καλοϋΰιν. 21. Περί της ΰκηνης ης εβτηΰεν Ίηόοΰς εις Ση- λώμ. οτι ύπέργηρως Ίηύοϋς ετελευτηβεν, ετών γε- γονώς εκατόν δέκα. οτι μετά θάνατον Ίηβοϋ κατά των Εβραίων Χαναναΐοι επανεΰτηβαν , καϊ ήττή&η- ΰαν. οτι ευ&ηνούμενοι Ίΰραηλΐται κατερρα&υμη- 6ανΑ) των νόμων καϊ των οπλών. 22. Περί του ζενω&έντος εν Γαβαώ Λενίτον καϊ της γυναικός αύτοϋ της Βενιαμίτιδος5), ην οι εις αυτήν πορνεύοντες διέφ&ειραν. καϊ οτι ταύτην εις δώδεκα 'μέρη διεΐλεν ο ταύτης άνηρ και ταΐς δώδεκα φυλαΐς εΰτειλε τά μέρη εις ελεγχον του γε- νομένου, περί Γο&ονιήλ, και όπως ήρξε του Ίβραη- λιτών λαοΰ. μετά τον Γο&ονιήλ άναρχοι όντες οί Ίβραηλίται κατεφρονή&ηΰαν. περί του Βενιαμίτου 'Λώ& η Ίουδα, καϊ ότι τον Αιγλώμ άνεϊλε δόλω. όπως ήρξε του λαοϋ Άώδ. 23. Περί Λευώρας της προφητιδος καϊ Βαράκ 6) των κατά του Σιβάρα βτρατευόάντων. ότι φεύγων Σιΰάρας άνγιρέ&η παρά γυναικός γάλακτι με&υΰ&είς. θάνατος Λευώρας και Βαράκ. περί Γεδεών, καϊ όΰα τ 1) εβπείβαντο] πείοον οιιιη (Ιυοίιι ροδί τ, οπιίδδο πιοχ ώς 2) καϊ] αάάίί; 3) υδροφόρους] υποφόρονς, βίδί ίη ίβχίιι 681 ίδροφόρους (βίο) 4) κατερρα&ύμηβαν ρΓΟ κατερα&ύ- μηΰαν 5) βενιαμίτιδος ρνο Βη&λεεμίτιδος 6) Βαράχ\ βαράκ χιί βδί ίηίΐ'». ΑκαυΜΕΝΤΑ. εϊβ. ι. 269 εποίηβεν 6 όφ&εις αντώ άγγελος, παρα&αρρύνων αυτόν εις τον κατά των εναντίων πόλεμον. περί της1) πόκον και της δρόβον. περί των εν τω πίνειν λαψάντων. περί της εν νπνοις κρι&ίνης μάξης, τι δήλοι, όπως τον οίκειον λαόν ϋννέταξε Γεδεών. ότι γηραιός ετελεντηΰε Γεδεών καταλιπών νιους εκ διαφόρων γυναικών εβδομηκοντα , και ενα εκ παλ- λακης, ος τους εβδομηκοντα έκτεινε καϊ ετνράννη- ΰεν. οτι γύναιον ανω&εν βαλόν κτείνει τον Άβιμέλεχ. οτι Ίεφ&άε ύπεΰχετο δύΰαι το πρώτον ΰυναντήΰαν, ει νικηύει' και ούτω δύει την θυγατέρα. 24. "Οτι Σαμψών ιΰχύν ΰημαίνει. όπως εγεννή&η Σαμψών, οτι Ναζοραΐος2) 6 άφωριϋμένος &εώ. οτι 6 πατήρ Σαμψών Μανωε έζήτει μα&εΐν του προβο- μιλούντος αγγέλου το όνομα. 6 δε δαυμαΰτόν εΐ- πεν είναι τούτο , και εβιώπηΰεν. 3) οτι &είω πυρϊ κατεκαύ&η η &υβία Μανωε. όπως ηράβ&η ο Σαμ- ψών γυναικός αλλοφύλου, καϊ όπως αναιρεί τον λέοντα , καϊ εύρίακει ϋμήνος μελιΰΰών εν τω 6τό- ματι αύτοΰ. και οτι τα περί τούτον πρόβλημα β&ετο ' καϊ όπως τούτο τή γυναικϊ εζηγήβατο αίτηβαμένη ΰύν δάκρυΰι. οτι δια το την γυναίκα έτέρω 6υζυ-ΡΙΓόίΟ γηναι ώργίΰ&η Σαμψών, καϊ λαβών άλώπεκας τρια- κοΰίας λαμπάδας ημμένας ταΐς εκείνων θύραις προΰ- έδηβε, και οντω τά τών Παλαι6τηνώνά) κατέκανΰε ληια. οι δε κατέκανΰαν την γνναΐκα. οτι εκών εαντόν δεδεμένον τοις άλλοφύλοις παρέδωκεν 6 Σαμψών. 6 δε διά ΰιαγόνος όνον άπέκτεινε πολ- λούς, ο&εν και Σιαγόνα τον τόπον εκάλεΰαν. όπως 1) της] ίία οοά., οριί ιηοχ παλακής 2) Ναζρραΐος] να- ζϊραίος, υί ίη Ιβχίτι 3) ίαιώπηΰεν ρΓΟ άπεοιώπησεν 4) ρβΓ η ρι•ο ι 8θΐηρβΓ. 270 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. ι. άπό της ϋιαγόνος έ'πιε Σαμψών, όπως τάς πνλας ΰνν ταΐς παραβτάΰι μετέ&ετο Σαμψών, ότι ήπάτηβε Σαμψών ή Λαλιδά. καϊ μα&ονΰα την από της τρι- χός ίβχνν εκκόπτει την τρίχα' καϊ αντον άβ&ενή- βαντος εκκόπτονύιν αντον τονς όφ&αλμονς οι εχθροί, όπως της κόμης ανζομένης καϊ η ίΰχνς ηνζάνετο τον Σαμψών, και όπως τονς κίονας κατέβειβε καϊ την οίκίαν ερριψε κα& εαντον και πάντας απ έκτεινε ΰνν εαντω. 2ο. "Οτι μετά τον Σαμψών ονκετι κριταϊ ήγον τόν'ΐΰραήλ, αλλ! 6 άρχιερενςΉλεί. περί της Νοεμϊν και της Όρφά και της 'Ρονίϊ. όπως η Νοεμϊν εντνχίαν δηλοϊ, Μάρα δε όδννην. όπως 6 Βοόζ την (Ρον& είύ- αγαγών εις την γερονβίαν καϊ τον ΰνγγενή ήρετο ει ταντην βονλεται άγαγεϊν. τον δε παραιτηύαμένον, λαμβάνει αυτήν, καϊ οτι κατά τον νόμον γέγονε τά ΰημεΐα της παραιτήσεως. ότι 'ίΐβήδ *) δονλενων ερ- μηνεύεται, περϊ Σαμονήλ. ότι 6 Ήλεϊ προεΐπε τχι "Λνντι την τον Σαμονήλ γέννηόιν. ότι προβήχ&η τω Ήλεϊ μετά το γεννη&ήναι Σαμονήλ. ότι κοιμώμενον τον Σαμονήλ έκάλεΰεν 6 &εός. πρόρρηΰις διά τον Σαμονήλ των έσομενων τοις Ίβραηλίταις καϊ τοΓ^ παιοϊ τον Ήλεϊ ΰνμφορών. 26. Κίνηΰις Παλαιβτηνών 2) κατά Ίΰραηλιτών καϊ της κιβωτον άποΰτολή εις βοήΰ•ειαν καϊ Εβραίων ήττα και φόνος των παίδων Ήλεϊ καϊ άλωΰις της κιβωτον, καϊ θάνατος διά τοντο τον Ήλεί, ενενή- κοντα ετών γενομενον. ότι εΙς'Άζωτον πόλιν οι άλ- λόφνλοι τήν κιβωτον άπήγαγον , καϊ άνέ&εντο εν είδωλείω &εω Λαγών, καϊ διαπεπτωκε το εΐ'δωλον. 1) 'ίίβηδ ρπ> Ίωβηδ 2) ν. &ηηοί. ρ. 269, 4. ΑΚβϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. Ι. 271 ότι δυβεντερία ενέβκηψε χύ\ πόλει Άζωτίων , καϊ μύες εκ της γης άνεδό&ηβαν. ότι άπό πόλεως εις πόλιν η κιβωτός πεμπομένη παρά των Παλαιΰτη- νών έκάκου αύτάς. όπως άπεΰτάλη η κιβωτός επί αμά- ξης αναδεμένων την της κιβωτού άφιξιν τγ} ορμή των βοών των αλλοφύλων.1) ότι βόες άπήγαγον μόνοι εις τους Ίΰραηλίτας την κιβωτόν. ότι τους άψαμέ- νονς της κιβωτού ανίερους έ&ανάτωΰεν ο θεός. ότι ο Σαμουήλ άντι ελευθερίας έπείΰατο. 2) ότι οι Πα- λαιΰτηνοϊ προββαλόντες τοΓ^ Έβραίοις ήττή&ησαν, 0ει6μον γεγονότος και βροντών3) καϊ άΰτραπών, αίς εξεδειματώ&ηβαν καϊ ούκέτι προσέβαλον. 21. "Οτι 6 4) Σαμουήλ γεγηρακώς τοις υίοΐς την κρίύιν του λάου άνατί&η6ιν. ότι 6 λαός διά την των υιών του Σαμουήλ5) κακίαν βαϋιλέα έζήτηϋαν, και 6 Σαμουήλ δεδωκέναι ύπέβχετο , προειπών με- ταμελήβειν αύτοΐς6), ει λάβοιεν βαϋιλέα. περί Σαούλ, και όπως εις βαϋιλέα έχρίϋ&η, αναζητών τους όνους του πατρός, τίνα ϋημεΐα επί τω χρί- ϋματι δέδωκε τω Σαούλ 6 Σαμουήλ, ότι ο κλήρος επι τον Σαούλ έπεϋε. και άνεζήτηϋαν αυτόν, και εύρον απόντα, ότι έξήτηϋεν 6 τών Άμμανιτών βα- σιλεύς έξελεΐν έκάϋτου δεξιό ν όφ&αλμόν τών Γα- λααδιτών, και ούτως άπαλλαγήναι αυτών, ότι προ- 1) την της κιβωτού — τών βοών τών αλλοφύλων] ΆάάΊϊ 2) 8ίο βίΪΗπι Μοη. , φΐυπι αρηά ΖρηαΓβ,πι ,δΗ ε'πειΰε ταντης (ρΓΒ,βοβδεθΓαΙ; ελεν&ερίας) άντιποιήααΰ&αι 3) βροντών ν,αϊ αειαμον γεγονότων] βροντών δε καϊ αειΰμον γεγονότος καϊ βροντών %αΙ άατραπών , ιιί δοήββηόίπιη δίί αειαμον γεγονότος Υ,αϊ βροντών και άατραπών 4) ότι ό ρ ιό ότι 5) τών νίών τον Σαμουήλ] τον νιου τον ααονλ 6) μεταμελη- αειν αντοις] μεταατέλλεται αντούς (βίβί ίη Ιβχία Ιιαββΐ; με- ταμεληαειν αντοις) ει λάβοιεν βασιλέα, υηάθ αιΐθκΐί ει — β. 272 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. Ι. εφήτενβε Σαονλ1) τήν άπώλειαν των εχ&ρών. όπως κατετροπώΰατο Άμμανίτας 6 Σαονλ. ή δευτέρα τον Σαονλ άναγόρενύις. πότε ήβαν Εβραίου άριΰτοκρα- τονμενοι και πότε άναρχοι καϊ πότε εκρίνοντο καϊ πότε εβαΰιλενοντο. 28. "Οτι εν ακμή δέρονς χειμών γέγονεν. ότι καϊ πάλιν οί Παλαιΰτηνοϊ τονς 'Εβραίονς κατέτρω- 6αν. όπως 6 Ίωνά&αν προσέβαλε τοις πολεμίοις και ήττηΰεν αντονς. ότι άράν έ&ετο Σαονλ τον μη φαγεΐν τίνα εως ννκτός, άλλα διώζας άκρατώς τονς εχ&ρονς, και ότι μη άκονύας της αράς εφαγεν '/ω- νά&αν, δια τοντο γέγονεν ήττα. καϊ ότι έμελλε τοντον2) άνελεϊν 6 πατήρ, εί μη ήρπαύεν αντον 6 λαός. 29. "Οτι κατά κελενύιν &εον είπε Σαμονήλ τω Σαονλ βνμβαλεΐν Άμαληκίταις και πάντας κτεΐναι. και ότι προΰβαλών ένίκηΰε, τον δ\ βαβιλέα αντών ονκ άπέκτεινε. καϊ διά τοντο ακονει άπό Σαμονήλ άφαιρε&ήναι τήν βαύιλείαν. ότι τον Σαμονήλ νπο- χωρονντος κατέΰχε τήν διπλοΐδα αντον Σαονλ, παρακαλών ίλεώύαύ&αι τον &εόν. καϊ εΰχίύ&η ή διπλοΐς, καϊ είπε Σαμονήλ οντω διαιρε&ήναι τήν βαόιλείαν αντον. και όψε παρεκλή%•η Σαμονήλ ει- πών ίκετενΰαι τον &εόν, εί τον βαΰιλέα Άμαληκι- τών κτείνει Σαονλ. ότι άπό πάντων των αδελφών ΡΙΙ3246 Λαβϊδ εχρίύ&η εις βααιλεα, και ότι επήλ&εν έπ' αντον πνενμα προφητείας νποχωρονν άπό Σαονλ. οτι πνενμα πονηρόν έπνιγε τον Σαονλ, ο κατεπήδε Λαβϊδ ψάλλων μετά κινννρας. καϊ οπλοφόρος τω 1) προεφήτενσε σαονλ ρι•ο Σαούλ προεφήτενοε. 2) ϋμελλε τοντον ρΓο τοντον ε"μ,ελλεν. ΑΚαίΙΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. Ι. 273 Σαούλ έχρημάτιζεν. περί των έπελ&όντων αλλοφύ- λων τοις Ίΰραηλίταις και περί Γολιάθ οίος ην, και όπως 6 Ααβίδ αυτόν ένίκηΰε, και περί των οπλών τον Γολιάθ•. 6 Ααβίδ &αρρεΐν λέγει επί τω ένιΰχν- ΰαντι αυτόν κατά της άρκτου και κατά του λέοντος, ότι άοπλος προβ έβαλε Ααβίδ τω Γολιάθ , μόνους πέντε λίθους φέρων και την ΰφενδόνην. όπως λίθω διά όφενδόνης τον Γολιάθ κατέβαλε Ααβίδ , και άνεΐλεν αυτόν τι] οικεία ρομφαία αύτοϋ. και οϋτως ηττώνται οί αλλόφυλοι. 30. "Οτι άνέ&ετο Ααβίδ την ρομφαίαν του Γο- λιάθ τω θεώ. όπως φθονήΰαι τον Ααβίδ εκινήθη Σαούλ, όπως έ-ψαλλε Ααβίδ επί Σαούλ δαιμονιζο- μένω, 6 δε έπεχείρηΰε βάλλειν τω δόρατι, καϊ ήτύ- χηΰεν. ότι ήρα Λαβίδ η θυγάτηρ Σαούλ, καϊ νπέ- 6χετο τον γάμον, ει εκατόν άκροβυΰτίας ενέγτίοι αύτώ Ααβίδ , ο και πεποίηκεν 6 Ααβίδ. όπως επε- βούλευεν αεί Σαούλ τω Ααβίδ. όπως και πάλιν 6 Ααβίδ ένίκησε τους πολεμίους, όπως προς την άποΰτολήν του Σαούλ η θυγάτηρ αύτοϋ άντεμηχα- νήΰατο τον Ααβίδ προπέμ'ψαΰα και ήπαρ αίγός νεοβφαγοϋς εν τή κλίνη κατακρύψαβα. όπως δια- φόρως προεφήτευον τότε πολλοί, ότι εΐρηται το ει και Σαούλ εν προφηταις. 31. Αι φυγαί του Ααβίδ. όπως τους αγίους άρτους έφαγε Ααβίδ και την ρομφαίαν τού Γολιάθ έλαβεν. ότι μανίαν νπεκρίθη Ααβίδ. περί Αωηκ του δούλου Σαούλ, και όπως κατήγγειλε περί των άρτων και της ρομφαίας , και όπως δι αύτοϋ έκτάνθη 6 άρχιερεύς εκείνος και το γένος αύτοϋ. πάλιν επιβουλή κατά Ααβίδ. όπως διά τήν της γα- ϋτρός ανάγκην είΰήλθε Σαούλ είς το απήλαιον, ΖΟΝΑΕΑ5 IV. 18 274 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. ι. ιι. εν&α ην 6 Λαβίδ , και ουκ άπέκτεινεν αυτόν, αλλ* έλαβε μέρος της διπλοΐδος. όρκος ΛαβΙδ προς Σαονλ ότι ου κακωΰει το γένος αντον. 32. Περί Νάβαλ τον άπαν&ρώπως άποκριναμέ- νου προς τονς παρά τον ΛαβΧδ ΰταλεντας καϊ περί της χ) γνναικός Νάβαλ Οπως εζιλεώόατο τηνικαντα τον Λαβίδ. ότι το Νάβαλ άφροβννην δηλοΐ. όπως εκ λνπης απέθανε Νάβαλ δειματω&είς, καϊ έλαβε Λαβιδ την γνναΐκα αντον , και όπως έπεβονλενΰεν αντον Σαονλ. όπως κοιμωμένω τω Σαονλ έπέΰτη Ααβίδ, καϊ ονκ άνεΐλεν αντόν. ότι2) φακός άγγεΐον νδατηρόν. περί της εγγαΰτριμν&ον, καϊ όπως εδο- ζεν άναχ%•ηναι Σαμονηλ εκ νεκρών και οία είπεν ο άναχ&εϊς τω Σαονλ. περί των μετά Ααβϊδ ΰτρα- τενβαμένων τετρακοσίων καϊ της νίκης καϊ περί των φνγόντων εν #ρομ«<>& καμηλοις και των λο^ών διακοΰίων , ονς άφηκεν είς φνλακην των ΰκενών ο Ααβίδ, και ότι ΰνμμεριΰταϊ τοΓ& τετρακοβίοις γεγό- ναβιν οι διακόΰιοι οι τα οκενη φνλάττοντες. θάνα- τος των παίδων τον Σαονλ και ότι εΰφαζεν εαντόν 6 Σαονλ καϊ 6 οπλοφόρος αντον. ότι μετά το απο- δανεϊν τον Σαονλ και τονς παΐδας αντον άφηρέ- δηΰαν τάς κεφάλας, τα δε βωματα τοντων άνεβταν- ρώ&ηβαν. 1 . "Οτι εκόλαΰεν 6 Λαβιδ τον κατά τον 3) Σαονλ επελ%όντα και τρώΰαντα διά το είναι χριΰτόν κν- ρίον. ότι εν πόλει Χεβρών ήρε&η βαΰιλενς 6 Λαβϊδ παρά της Ίονδα φνλής.4) όπως ο Άβεννηρ διωκό- μενος επληΐεν έζόπι6&εν καιρίως τον διώκοντα 1) της ρι-ο του 2) οτι] Άάάίϊ 3) τον ρΓΟ τον 4) οτι> — φυλής) Άάάϋ ΑΚαυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. II. 275 Άΰαήλ καϊ εκτεινεν. ότι επι πολν έπολέμονν άλλή- λοις οι τον Σαονλ καϊ οι του Λαβίδ, νπερίΰχνον δε οι τον Άαβίδ. οτι 6 Άβεννήρ προΰερρνη τω Λαβιδ καϊ έπεισε και τονς λοιπονς προβελ&ειν αντω. ότι άνεϊλεν Ίωάβ τον Άβεννήρ εν δόλω. άναίρεΰις Ίε- βοβ&έ1), νίον Σαονλ) καϊ ότι τονς άνελόντας αντόν άνειλε Λαβίδ. πότε παρά παντός τον Ίαραήλ εχρί- ΰ&η είς βαΟιλεα Λαβίδ, και ότι τριακονταετής ην, ότε μόνης της τον Ίονδα φνλής ήρζεν. ότι την πό- λιν Ίεβονς πολιορκήϋας και ελών 6 Λαβιδ τονς εκεί κατοικονντας έδίωζεν, έπϊ οίκείω 'δε ονόματι ταν- την άνωκοδόμηΰε την ννν Ίεροΰόλνμα καλον- μένην. 2. Προΰβολη ΛαβΙδ κατά των εναντίων και ήττα αντών. περί της εις (Ιεροΰόλνμα απαγωγής τής κ^ωτον, ότε καϊ 6 Λαβιδ ήλατο2) εμπροΰ&εν αντής, και 6 άψάμενος αντής τέ&νηκεν, ως ανίερος, ότι ονκ άΰχημοβννην ηγεΐτο ΛαβΙδ το ορχεΐβδαι καϊ -ψάλλειν έμπροσθεν τής κιβωτού, ότι εκωλνΰη Αα- βϊδ οίκον καταβκενάΰαι τή κιβωτω. περί ων αγά- δων έποίει 6 ΑαβΧδ τω εγγόνω Σαονλ. 3. Περί των διά παρηγορίαν άποΰταλέντων #αραΡΠ32δ τον Λαβϊδ προς τον νίον τον βαβιλεως Άμμανιτών, καϊ δοζάντων καταΰκόπων και ζνρη&έντων τάς κε- φάλας και τονς πώγωνας. διό και πόλεμος ήρ&η κατά ^Αμμανιτών. περί τής Βηρΰαβεε και όπως ήράαϋ-η αντής 6 Λαβίδ , και όπως άνεϊλεν Ονρίαν τον άνδρα αντής. ότι μετά τά κατά τον Ονρίαν έλαβε την Βηρΰαβεε 6 Λαβϊδ εις γνναΐκα, καϊ όπως 6 Νάδαν διά παραβολής ήλεγξεν αντόν καϊ την διά 1) Ίεβοσ&ε] Ιεβο&ϊ, τι* ίη ίβχίιι 2) ηλατο] ηλλατο. 18* 276 ΑΕΟυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. II. τοντο όργην τον •ϋ•εον προεΐπε. καϊ οτι ΰννήκε Λα- βϊδ καϊ μετενόηΰεν. περί της νόβον τον εκ της Βηρΰαβεε νίον τον Ααβλδ καϊ όπως εν τω νοΰεΐν έπεν&ει αντόν ζίαβίδ. και όπως μετά θάνατον τον πέν&ονς επανΰατο. περί Σολομώντος, ον εκ της Βηρϋαβεε εΰχε Ααβίδ. περί τον πολντιμον ΰτεφά- νον, ον έλαβε /ίαβΧδ πορ&ήβας Άμμανίτας. 4. Περί τον έρωτος ον εΰχε προς Θάμαρ την άδελφην 6 Αμνών, καϊ περί τον μίΰονς ο εΰχε μετά το διακορήΰαΰ&αι1) αντην ^ καϊ περΧΆβεβΰα- λώμ καϊ όπως ημννατο φόνω τον αδελφόν, καϊ περ\ της διά τον φόνον τον * Αμνών φνγης τον Άβεύοα- λώμ, καϊ οτι ώργίΰ&η 6 Λαβίδ. όπως Ίωάβ 6 πάπ- πος 'Λβεΰΰαλώμ2) έβοφίΰατο έζιλάΰαό&αι τον Λα- βϊδ προς τον παΐδα Άβε66αλώμ. περί της κατά τον ΛαβΙδ έπαναΰτάύεως τον Άβεΰΰαλώμ καϊ περί τον Άχιτόφελ τον ΰνναποότάτον Άβεΰοαλώμ. περί της πεπλαΰμενης αντομολήΰεως Χονΰϊ τον εταίρον Ααβίδ. περί της ανοχής Λαβίδ ης έδειζεν νπό τον Σεμεεϊ καταρώμενος. 5. "Οπως εμίγη ταΐς τον πατρός παλλακαΐς3) 6 Άβεΰύαλώμ. όπως την τον Άχιτόφελ βονλην άπρα- κτον εδειζεν Χονΰί. όπως 6 Άχιτόφελ άπήγζατο. όπως ήττη&εϊς εδιώκετο Άβεύύαλώμ καϊ όπως εκ τριχών εν δενδρω κατεΰχ,έ&η και άνβρέ&η. όπως τον θάνατον τον Άβεβύαλώμ έ&ρήνει Ααβίδ. 6. "Οπως αι λοιπαϊ φνλαϊ άνεν της τον Ίονδα άπεΰτηΰαν από Λαβίδ. όπως 6 Ίωάβ άνεΐλε τον ΆβεβάΛ) περί τον επί έτη τρία κρατήύαντος λιμον. 1) διακορησασΟ-αι] διακορί^αο&αι, βί βοιηρβί" άβεσαα- λώμ, ψιοδ. βοπρδί ρπ> 'Λβεοαλώμ, 2) ό πάππος αβεσοα- λώμ] &άάϋ 3) παλλοίκαΐς] παλακαΐς Ιιίο β£ ίηίϊίΐ η. 8. 4:)Αβεσά] άμίοό- ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΐ3. π. 277 Γ και όπως ελν&η διά το δο&ήναι εις φόνον επτά άν- δρας από τον οί'κον Σαούλ κατά θείον χρηβμόν. όπως ηγάπων τον Λαβϊδ οι περί αυτόν, περί τον γιγαντιαίου ανδρός τον έχοντος εν ταΐς χερΟι και εν τοις ποΰϊν ανά δακτύλους ε%. 7. "Οπως αννέ&ετο τους ψαλμούς 6 ΛαβΙδ και οϊα τά τον ψαλμού όργανα, περί της απαριθμή- σεως και όπως μετά ταύτα μετεμελήθη Λαβίδ. περί της αίρεΰεως των τριών εν εζ αυτών λαβείν , δια την τον λαού άπαρίθμηΰιν, και ότι το αίρεθεν κα- κόν το έπελθεΐν τω λαω θάνατον, και έπηλθεν από πρωί εως αρίστου, πώς επαυσεν ό θεός την τον λαού φθοράν. ότι καθ1 όν τόπον έμελλε σφαγιάσαι 'Λβραάμ τον Ισαάκ, ηβουλήθη ναόν οίκοδομηΰαι Λαβίδ , και έκωλύθη παρά θεού. Οτι επήγε ΑαβΧδ διά την θέρμην νεανίδα. ι) ότι Άδωνίας τέταρτος υιός τού Λαβίδ επεχείρησε βασιλεύσαι. όπως έχρί- σθη Σολομών εις βασιλέα, τι ενετείλατο τω 2?ολο- μώντι ΛαβΙδ τελεντών. περί τού τον ναόν κτισθη- ναι. πόσα ετη έζησε Ααβίδ. 8. "Οτι ΰννετάφη τω Λαβϊδ πολλά χρήματα, ότι δωδεκαετής έβαΰίλενΰε Σολομών, ότι εξητηβεν Άδωνίας την παλλακην Λαβίδ , και διά τούτο άνη- ρεθη παρά Σολομώντος. όπως άνηρεθη Σεμεεί. ότι έλαβε Σολομών την θυγατέρα Φαρνώ. όσα τ]τησε Σολομών τω θεώ. περί τών προσελθουσών γυναικών και αίτησαμένων κρίσιν περί τού θανόν- τος παιδός. όσα βυνεγράψατο Σολομών, περί τού δακτυλίου ου η ΰφραγις εδίωκε δαίμονας. 1) ότι επηρ δάδ διά την &έρμην νεανίδα ρΐΌ οτι Λα- βϊδ διά την &ερμην νεανίδα επήγε. 278 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ςιβ. ιι. 9. Πότε ήρζατο της οικοδομής τον ναον Σολο- μών, ότι εν έ'τεβιν επτά ΰννετελέβ&η 6 ναός. οία δι' ονείρου ένεφηνε Σολομώντι &εός περί των μελ- λόντων, τίνα ωκοδόμηβε Σολομών, περί ων ελυ- ΰεν αινιγμάτων Σολομών, περί της βαΰιλίββης ΑΙ- διόπων. ο&εν εν Παλαιΰτίνγ] έφνη το βάλβαμον. 10. "Οτι άλλοφνλοις γνναιζίν εμίγη Σολομών. οη την κατά τον Σολομώντος άράν εις τον δξ αυ- τόν εφη άποπληρώΰαι &εός. περί 'Άδερ. περί Ίερο- βοάμ. περί των χρόνων Σολομώντος, όαονς ξήΰαι λέγεται. 11. Περί 'Ροβοάμ τον ν ιού Σολομώντος. περί της άποΰταΰίας των δέκα φνλών. περί των δνο δαμάλεων, και όπως έκώλνΰεν εις Ίεροΰόλνμα πο- ρενεϋΟ-αι τον λαόν Ίεροβοάμ. οτι Ίεροβοάμ %•ν6ιά- ΰαι ελ&ών ηκονΰεν α πείθεται, περί τον ψενδοπρο- ΡΠ326φι}τοι; τον άπατώντος τον Ίεροβοάμ. ότι πειο&εις ξενιΰ&ήναι χ) 6 τον &εον προφήτης τω ψενδοπροφήτη εβρώ&η2) παρά λέοντος νποΰτρέφων. 12. Περί των πωλονντων την χάριν τον πνεύ- ματος, περί ων προεϊπεν εΰομενων ττ\ γνναικϊ τον Ίεροβοάμ Άχιά. επέλενΰις Σονΰακιμ κατά 'Ροβοάμ και ότι παραΰπονδήβας 6 Αίγνπτιος πολλά χρήματα έΰνληβεν. περί τών χρνΰών όπλων Σολομώντος καϊ των δοράτων τών χρνΰών τον Λαβίδ α άνέ&ετο &εώ. έπελενΰις Ίεροβοάμ και νίκη τον νίον *Ροβοάμ. θάνατος Ίεροβοάμ , ον διάδοχος 6 νιος. ότι 6 Βα6- ΰάν παγγενή τον οίκον Ίεροβοάμ έζωλό&ρενβεν. περί τον εΐΰδνντος εις τα βαΰίλεια και εαντόν κά- κεΐνα κανΰαντος. περί τον πώς εκλή&η Σαμάρ. 1) ξενισ&ήναι ρΓΟ εί-ενίβϋ-η 2) εβρώ&η ρΐΌ ν,αϊ εβρώ&η. * ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. π. 279 οτι οί των Ίΰραηλιτών βαβιλεΐς όλιγοχρόνιοι τότε ήΰαν δια την παρανομίαν. οτι προεϊπεν 6 προφή- της νίκας εΰεβ&αι καϊ λοιπάς ευκληρίας τοις άν- &ρώποις έκείνοις , εί αντιποιούνται δικαιοβύνης. περί Άχαάβ , οτι εν Σαμάρεια εκεκτητο τα βαΰί- λεια. 13. Περί Ήλιου καϊ περί της ανομβρίας και περί τον τρέφεύ&αι αυτόν υπό κόρακος καϊ περί της χήρας η έτρεφε τον Ήλιου, περί του υίοϋ της χήρας, ον άνεΰτηβεν Ήλιου, περί Άβδιού, οτι χρη- ϋτός ων φεύγειν ΰυνηνει τον Ήλιου, ίνα μη άναι- ρε&ή. περί ων £κρυπτεν Άβδιού εκατόν προφητών, περί ων έπαρρηΰιάΰατο Ηλίας προς Άχαάβ. περί της Πυθίας των ψευδοπροφητών και της &υβίας Ήλιου, και όπως άνειλε τους ιερείς της αίβχύνης. οτί είπεν Ηλίας είναι ύετόν, καϊ έγένετο. καϊ ότι £φυγε δια την Ίεζάβελ. ότι τεΰΰαράκοντα ημέρας αΰιτος έπορεύετο Ήλιου, όπως εχριύεν Ηλίας τον Άξαήλ εις βαΰιλεα και τον Ίηού καϊ τον Έλιβααίον εις προφήτην. 14. Περί του άμπελώνος Ναβου&αί. όπως εξ επίβουλης της Ίεζάβελ δ Ναβου&αΙ τεΰνηκε, και όπως έκτοτε τον αμπελώνα κατέΰχεν Άχαάβ. πρόρ- ρηβις Ήλιου περί της απώλειας του Άχαάβ παγγενη δια τον φόνον Ναβου&αί1). ότι δια την μετά- νοιαν του Άχαάβ τα ήπειλημένα υπερ&έβ&αι είπεν ο %•εός καϊ τελεΰαι ταϋτα επί τω υίω αυτού, ότι δ βαΰιλευς Συρίας έΰτράτευΰε κατά Σαμάρειας, ότι 6 Άχαάβ πειβ&εϊς τω προφήτη μετά βλβ' ήττα τον *Α66υριον καϊ βκυλευει αυτού το ύτράτευμα. ότι 1) τον αηΐβ Ναβου&αϊ ογπ. 280 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. π. και πάλιν επεοτράτενΰε κατά Σαμάρειας υ Σνρος. ήττα και πάλιν των Σνρων. όπως οι τον "Αδερ προΰήλ&ον δεδεμενοι εκόντες τω Άχαάβ, και όπως τον Άδερ μετά τιμής εδέζατο. περί τον προφήτον Μιχαίον , και όπως ήξίον παταχ&ήναι. εκβτρατεία Άχαάβ κατά της πόλεως 'Ρεμμάν. όπως προεϊπε Μιχαίας τον Άχαάβ πεοεΐα&αι εν 'Ρεμμάν. όπως εν τω πολεμώ τοζεν&εις Άχαάβ ε&ανεν. οτι κατά την πρόρρηΰιν Ήλιον το αίμα Άχαάβ κννες έλειπαν καϊ πόρναι ελονΰαντο. 15. "Οτι τον Άχαάβ διεδέζατο 6 νίός. όπως επήλ&ον κατά (1ερον6αλήμ πολέμιοι, όπως τη κε- λενόει τον &εον οί πολέμιοι άλληλονς εφόνενύαν, και όντως ή νίκη γεγονε τοις εν Ίερονααλήμ. οτι μνΐα ην ή των Άκκαρών &εός , και οτι ηρετο ταντα, εί άναύτηβεται νοβών Όχοζίας. και οτι διά τοντο είπεν Ήλιον μη άναβτηναι αντόν. και οτι άπέότει- λεν Όχοζίας άγαγεΐν τον Ήλίαν. οτι οι άπούταλέν - τ ες πνρι &είω ξκαν&ηύαν. όπως έπανβατο Όχοζίας , ον διεδέζατο Ίωράμ 6 αδελφός αντον. περί της αναλήψεως Ήλιον. όπως εξητή&η Έλιβσαιέ. όπως εν άλατι τά νδατα εγλνκανεν Έλιββαιέ. οτι δξ αράς άρκτοι κατεφαγον τά παιδία, όπως εν ερήμω διήλ- &εν ο ύτρατός. όπως τά νδατα διά την τον ήλίον ανγήν έρν&ρά εφαίνοντο. όπως ε&νβε Μωαβίταις1) 6 βαβιλενς τον οίκεΐον νίόν. περί Ίωόαφάτ. 16. Πώς2) Έλι66αΐος επλή&ννε το έλαιον τη χρεωβτονβη γνναικί. οτι έγεννή&η 6 παΐς^ κα&ώς προείπεν Ελΐ6ΰαιε\ και οτι τε&νηκότα τον παΐδα πά- 1) μωαβίταις ρι•ο Μωαβιτών 2) πώς] όπως 6(3. Ώη- οαη^ίί. V. '2, 7, ν. 7. ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. II. 281 λιν άνέβτηβεν Έλιβΰαΐος. οτι διά μετρίων άρτων Έλιΰΰαΐος πλήθος έχόρταβε πολύ. όπως προβήγαγε χρήματα τω Έλιββαίω Νεεμάν, ίνα της λέπρας λυ- τρω&ή. ότι κατ έντολήν του προφήτου εις τον Ίορδάνην ελονϋατο Νεεμάν, και εκα&αρίΰ&η. περί της εις το ύδωρ πεβούβης άξενης, και όπως ανέδν δια τον ξύλου, περί τον ληψομένου λαού τον Έλι6- βαΐον. όπως ήγαγεν αυτούς εις μέβονς τους πολε- μίους, και όπως πάλιν έρρυΰατο τούτους, και όπως είδεν αυτόν ο οικείος διάκονος πυρίνοις άρμαΰι κε- κυκλωμένον •. 17. "Οτι εν καιρώ λιμού η κεφαλή της όνου πολλον έπωλεϊτο. περί της έγκαλούβης γυναικόςνΐ\Ζ27 οτι μη πείθεται ταΐς βυν&ήκαις. οτι προεΐπεν Έλι6- βαΐος την των εναντίων καταβτροφήν. όπως ά&ρόον οί Σνροι ήττή&ηβαν. περί των λεπρών, οι κατεμή- νυβαν την τών εναντίων ύποχώρηΰιν. δη μετά την τών πολεμίων ύποχώρηΰιν άφθονα γέγονε τά αναγ- καία. 6 δε άπιΰτηΰας τη προρρήΰει του προφήτου ΰυμπατη&εις τέ&νηκε, και ούκ έφαγε κατά την πρόρρηΰιν Έλιΰΰαίου. οτι προεΐπεν 6 προφήτης τω Άζαηλ την βαβιλείαν Συρίας, οτι Άζαηλ έπνιγε τον βαΰιλέα Λαμαΰκού και έκράτηϋεν. 18. "Οτι προεϊπε τω Ίωράμ 6 προφήτης τά επό- μενα τούτω κακά δια την άβέβειαν αυτού, οτι διά τού μαθητού τού προφήτου εχρία&η εις βαΰιλέα Ίηού, ίνα το γένος Άχαάβ άπολέΰτ]. οτι βέλει κτεί- νει τον Ίωράμ Ίηούς, και επεΰεν 6 νεκρός εις τον τού Ναβου&αι άγρόν , κα&ώς προεΐπεν Ήλιου, οτι και Ίεζάβελ άνω&εν ριφεΐόα τέ&νηκε, καϊ διεύπάβ&η το ΰώμα αυτής υπό κυνών. οτι οι παίδες Άχαάβ πάντες άπετμή&ηύαν καϊ πάΰα ή Συγγένεια αυτού. 282 ΑΚΟΙΤΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. II. όπως οι ιερείς και οί προφήται τον Άχαάβ πάντες άνηρέ&ηΰαν καϊ 6 οίκος τον Βαάλ έκαν&η καϊ ή οτήλη αντον. 19. "Οτι διά τον άφανιβμόν τον γένονς Άχαάβ έπηγγείλατο 6 &εός μακράν την βαΰιλείαν τω γένει τον Ίηονς. και ότι ή Γο&ολία άνειλε πάντας τον ς τον γένονς ΛαβΙδ πλην ενός. όπως 6 περιλειφ&είς τον γένονς ΛαβΧδ ανηγορεν&η βαβιλενς. όπως άνβρέΰ-η ή Γο&ολία. οτι επταετής ην 6 εκ γένονς ΛαβΙδ τότε βαβιλενΰας. περί τον κιβωτίον , ον το πώμα1) τετρημένον ην, καϊ ένέβαλε διά της οπής εκαΰτος κατά δνναμιν εις τον άνακαινιΰμόν τον ναον. οτι εκατόν τριάκοντα ετη έβίω Ίωδαέ. ότι ό νιος Ίωδαε Ζαχαρίας ελέγχων τον βαΰιλέα άνη- ρητο.2) 20. "Οτι &νήΰκων Έλιοβαΐε έ&ρηνεΐτο παρά βα- σιλέως Ίωάς. περί τον ριφέντος παρά των ληΰτών εις τον τάφον Έλιΰααιε καϊ ζήΰαντος. τελεντή Ίωάς, ον διεδέζατο Άμεβίας ό νιος, και έκόλαΰε τονς τον πατέρα άνελόντας, τονς δ1 νίονς αντών άφήκεν. οτι Άμεΰίας νπερηφανενΰάμενος έμήννΰε δριμέα προς τον βαΰιλέα Ίόραήλ. ό δε ταπεινοφρονεΐν3) αντω άντεμήννΟε διά παραδείγματος, οτι ό Ίωάς νικά Άμεΰίαν. 21. Περί τον προφήτον Ίωνά, καϊ ότι άπεΰτάλη εις Νινενίτας, και ότι ό κλήρος επί τον Ίωνάν επε- 6 εν. όπως ό τής Νινενϊ βαΰιλενς και 6 λαός άπας μετενόηΰαν. περί τον Όζίον , όπως ώς ιερεύς &ν- μιάΰαι έπιχειρήαας έλεπρώ&η. περί τον προφήτον Ναον μ. 1) πώμα βοιίρβί ρ ιό πομα 2) άνηρητο ρΓΟ άνβρέ&η 3) ταπεινοψρονεϊν] ταπεινοφρονών. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. II. 283 22. "Οτι Φακεε πολλούς αιχμαλώτους εις Σαμά- ρειαν ηγαγεν, είτα τούτους άπέλυβεν ως ομοφύλους, οτι σφόδρα ήΰέβηβεν Άχάζ. οτι ευσεβής ην Έζεκίάς. πολιορκία και κατάΰχεΰις Σαμάρειας, οτι μετωκί- 6%Ύ]6αν οι Σαμαρεϊται από Σαμάρειας, οτι έγκατω- κίσ&ησαν εκεί οι Χου&αΐοι. μετά δε την κατοίκησιν λέοντες τούτους διέφ&ειραν' διό καϊ επείσ&ησαν τω &εω προσελ&εΐν. 23. Πότε Σεναχηρειμ έστράτευσε κατά της Ιου- δαίας, ρήματα 'Ραψάκη1) προς Έζεκίαν, και οτι ούτος τον &εόν επικαλεσάμενος ένίκησε κατά την πρόρρησιν Ήΰαΐου. οτι δια νυκτός άγγελος άνεΐλεν εκατόν όγδοηκοντα πέντε χιλιάδας των εναντίων, περί των μυών των φαγόντων τα τόξα των Άσσυ- ρίων και τα λοιπά όπλα. περί των εν μια νυκτι διά λοιμώδους2) νόσου άναιρε&έντων Άΰΰυρίων μυριά- δων πολλών, άναίρεσις Σεναχηρειμ. νόσος Έζεκίου καϊ προφητεία Ήΰαΐου οτί δνήύκει. και μετάνοια Έζεκίου , και προσ&ήκη αυτού της ζωής. καϊ περί του άναποδισμού του ηλίου ον έποίησεν Ησαΐας, οτι Έζεκίας ηνοιξε τους θησαυρούς αυτού καϊ τά όπλα τοϊ^ πρεαβεΰι του βασιλέως3) Βαβυλωνίων, και οτι Ησαΐας ητιάσατο τούτο, θάνατος Έζεκίου. άνάρρησις Μανασσή καϊ Βαβυλωνίων έπέλευβις και νίκη. οτι μετανοησας Μανασσης έλυτρώ&η της αιχ- μαλωσίας, τελευτη Μανασσή. βασιλεία Ίωσία και άνακαινιΰμός τού ναού.4) 24. Περί της προφητιδος'Όλδα. οτι ορκον άπη- τή&η ο λαός φυλάττειν τους νόμους τού5) &εού. 1) ραψάχη ρΓο 'Ρατράκον 2) λοιμώδους ρΓΟ λιμωδονς 3) τον βασιλέως] της βασιλείας 4) τελ μαναααη — ναονλ αάάίύ 5) τον] Άάάίϊ. 284 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ιλβ. ιι. ιιι. ότι τοζευ&εϊς Ίωβίας τε%νηκεν. περί του προφήτου Ιερεμίου, περί Ναβουχοδονόΰορ. περί ών προεΐπεν Ιερεμίας, οτι 6 Βαβυλώνιος ήχμαλώτευΰε μετά του λαον καϊ τον προφήτην Ιεζεκιήλ, οτι Ιωακείμ πα- ραδέδωκεν εαυτόν υπέρ της πόλεως. 25. "Οπως της Ίερονΰαλήμ 6 Σεδεκίας έβααί- λευόεν. περί των δοκουμένων διαφωνιών των προ- φητών^ και όπως ομόφωνοι εύρέ&ηβαν. οτι 6 Σεδε- ΡΙΙ32βκώ%£ τυφλωθείς ουκ είδε την Βαβυλώνα, περί ών προεΐπεν Ιερεμίας έΰομενων κακών, ή δευτέρα επε- λευΰις τών Βαβυλωνίων κατά (Ιερου6αλήμ, και όπως τά έΰόμενα είδώς Ιερεμίας παρεκάλει τον λαόν δε- ζαΰ&αι τους Βαβυλώνιους, όπως εις λάκκον 6 προ- φήτης ένεβΑη&η. κατάΰχεΰις της Ίερουΰαλήμ παρά τών Βαβυλωνίων, ότι εζωγρή&η Σεδεκίας παγγενή^ καϊ έτυφλώ%Ύ\) οι δε εκείνου άνηρέ&η6αν. όπως 6 Ναβουζαρδάν τον ναόν, τά βαΰίλεια, και την πόλιν κατεΰκαφεν. 1. "Οτι ο Ίΰμαήλ τον Γοδολίαν άπέκτεινεν. φυγή προς Αϊγυπτον τών Ιουδαίων αγόντων καϊ τον Ιερεμίαν και τον Βαρουχ. ότι λί%•οις τέ&νηκεν Ιερεμίας, όπως παρ* Αλεξάνδρου 6 νεκρός Ιερεμίου μετηνε%%η εις Άλεζάνδρειαν. χ) πότε αί δέκα φυλαϊ ηχ&ηΰαν εις Σαμάρειαν. πότε αί δύο παρά Ναβου- χοδονόΰορ ήχμαλωτίβ&ηΰαν. 2. Περί τών ευ νου χιο Μέντων αιχμαλώτων παρά του Βαβυλωνίου, περί Λανιήλ και τών τριών παί- δων, όπως ουκ εκρεωφάγηΰαν οί παίδες και 6 Δα- νιήλ, ότι την Χαλδαϊκήν παιδείαν εμαδον οί παίδες καϊ 6 ζίανιήλ. περί του ενυπνίου Ναβουχοδονόΰορ. 1) όπως — Άλεξάνδρειαν] αάάϋ. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. III. 285 όπως ίκέτενον οι παίδες τον &εόν άποκαλνφ&ήναι αντοΐς το έννπνιον. διήγηβις τον έννπνίον και κρί- βις. ποίας βαβιλείας είκόνιζεν η είκών η όφ&εΐβα τω Ναβονχοδονόβορ. 3. Οία νυν η των 'Ρωμαίων βαβιλεία, ονκ ίβχνρά ως το πρότερον. δι' ην αίτίαν η των *Ρω- μαίων βαβιλεία βιδήρω είκονίβ&η άναμεμιγμένω μετά όβτράκον. τί δηλοΐ ο λί&ος, ος την εικόνα κα- τελνβεν. χρηβις εκ της γραφής οτι λί&ος ο Χρι- ΰτός. οτι ορός η τον Ίονδα φνλή και λί&ος 6 Χρι- βτός. και το ανεν χειρών τμη&ήναι η ανεν ανδρός γέννηβις. ότι δώροίζ έδεζιώβατο τον Αανιηλ 6 Να- βονχοδονόβορ καϊ Βαλτάβαρ τοντον μετωνόμαβεν. 4. Περί της δ^κόνο^ ης εβτηβε Ναβονχοδονόβορ εις το προβκννηΟ-ήναι. περί τον άγγέλον, ός τέταρ- τος ώφ&η μετά των παίδων, όπως έτιμή&ηβαν οΓ τρεις παίδες, έννπνιον έτερον τον Ναβονχοδονόβορ περί τον δένδρον. πάλιν αγνοεί τον όνειρον και καλεί τονς ειπείν αντό *) μέλλοντας , καϊ καλεί τον Αανιήλ, ός και έκρινε τούτο, ότι τό^Ιρ άγγελον δη- λοΐ, τοντ εβτϊ τον έγρηγορότα. ότι μανίαν νοβηβας 6 Ναβονχοδονόβορ εν ττ\ έρημω ως %ηρίον διετρι- βεν. ονόματα αρχαίων2) ίΰτορικών. 5. Τίς διεδεξατο τον Ναβονχοδονόβορ, καϊ έζής περί Βαλτάβαρ , καϊ όπως έχρηβατο τοις ίεροΐς των Ίονδαίων βκενεβιν. περί τον άβτραγάλον της χει- ρός, όν είδεν εν τω τοίχω Βαλτάβαρ. όπως ο Αα- νιηλ διαβαφεί τω Βαλτάβαρ τον δεαδέντα άβτραγά- λον. τί βημαίνει τά γραφέντα διά τον άβτραγάλον. ότι Κνρον έπελ&όντος κατά Βαλτάβαρ άνηρέ&η 1) αυτό ρνο αντώ 2) των ο,ηΐβ αρχαίων οχά. 286 ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΒ. ιπ. Βαλτάύαρ. ότι τον Λανιηλ ό Ααρεϊος εις Μηδίαν μετηγαγε μετά την της Βαβνλώνος άλωΰιν. οτι 6 Λαρεΐος καϊ Κναξάρης έκαλεΐτο. οτι δια το δόξαι παραβηναι τον τε&έντα τότε νόμον περί τον μη εν- ξαΰ&αι 6 Λανιήλ ένεβλή&η είς τον λάκκον μετά των λεόντων, οτι οι κατά τον /Ιανιηλ είπόντες ένεβλη- &ηΰαν εις τον λάκκον των λεόντων. β. Περί τον εννπνίον ο ειδεν 6 Λανιήλ, ήτοι των τεϋΰάρων θηρίων των από της Φαλάβΰης άναβάντων, και οτι το πρώτον ην λέαινα, το δεντερον άρκος.1) τί εύτι το είδος της τιμωρητικης ΰκαφενύεως. τίνας ο Κύρος και τίνας 6 Καμβνΰης κα\ τίνας 6 Λαρεΐος υπέταξε και τίνας 6 &έρξης. το δε τρίτον πάρδαλις. τίνες οι δ' οι διαδεξάμενοι την τον Αλεξάνδρου άρχην. 7. Τί το τέταρτον δηρίον. εις τί έπι της 'Ρω- μαϊκης2) βασιλείας το ε6&ίειν και λεπτύνειν έξεί- ληπται. περί τον Άντιχρίύτον. περί τον όφ&έντος Λανιϊ\λ παλαιού των ημερών, περί της απώλειας τον Άντιχρίΰτον. περί της δευτέρας παρουβίας του νίον τον &εον. 8. Περί της ετέρας οπτασίας τον Λανιήλ. ην δ9 αυτή κριός κεραΟφόρος καϊ τά έξης. ότι τά Σούύα μητρόπολις ην των Περΰών. ότι Καμβυΰης παις Κυρου, και τούτον διεδέξαντο μάγοι, και τούτους 6 'Τΰτάΰπον Λαρεΐος. περί τον τράγον όν εΐδε Δα- νιήλ και τί έΰημαινεν. ότι Αλέξανδρος τών Περ- ΰών και Μηδων βαΰιλενς κατέΰτη, και Λαρεϊον 1) άρτιος ρΐΌ άρκτος, υί ίη ίβχία 2) ' Ρωμαϊκής] ρω οιιιη άιιοΐιι δοηρΐο μ, ψιοδ. β8ϊ "Ρωμαίων ροϋιιβ φίαπι Ρω- μαϊκτίς. ΑΚΟυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. III. 287 ηττησε , σνλλαβών την γυναίκα αντον καΐ τάς θν-ΡΙΙ329 γατέρας. ότι Περσαι καϊ Μήδοι κατελνσαν την βα- σιλείαν Άσσνρίων. περί του Άντιόχον τον Επιφα- νούς και της αντον κατά Ίερονσαλήμ επελεύσεως και ών εποίησεν εκεί. εσπέρα1) σημαίνει την αρ- χήν των ανιαρών η τον όλον χρόνον κα&' όσον ταντα. 9. Ότι ωφ&η τω Λανιήλ 6 άγγελος Γαβριήλ, δια τί εκλή&η Λανιήλ άνηρ έπι&νμιών. ότι εκάστην ημεραν εις ενιαντόν ελογίσαντο. 2) οτι το σφραγίσαι τον παν&ήναι σημαντικόν. πότε ηρζατο 6 ναός των Ίονδαίων οίκοδομεΐσ&αι μετά την αίχμαλωσίαν. οτι ηγούμενος εκλή&η 6 Χριστός. 10. "Οτι οί Εβραίοι κατά τον σεληνιακόν δρόμον μετρονΰι τον ενιαντον, έχοντες αντον ημερών τρια- κοσίων και πεντήκοντα καϊ τεσσάρων.5) οτι το πα- ράνομον χρίσμα των ιερέων ονδεν δοκεϊ. 11. Ίονδή&. οτι τά Έκβάτανα βασίλεια των Μηδων ήσαν. περί Άχιώρ τον σνμβονλενσαντος τω Όλοφερνη μη στρατεϋσαι κατά Ίονδαίων, καϊ όπως αντον 6 Όλοφερνης παρεδωκε τοις Ίονδαίοις, έλπί- ζων και αντον σνλλαβεΐν μετ αντών^) και κολάσα- σ&αι. ότι έστενοχωρή&ηδαν οι Εβραίοι δι ενδειαν ν δ ατός. 12. Οία ην Ίονδήδ. ότι εζήλ&ε προς Όλοφερ- νην η Ίονδήδ στολισαμενη λαμπρώς καϊ άποβαλο- μένη 5) την της χηρείας στολην. πρόρρησις της Ίονδή& περί της Όλοφέρνον σφαγής, ότε άπήλ&ε 1) εοπέρα] εαπέραν 2) ίλογίσαντο] ελογίσατο ^ 3) τριακοαίων καϊ πεντήκοντα] τνδ', υηόβ αάάΐάί ν.α\ τεβΰάρων, Χίϊ β3ΐ ΐη ίβχία 4) αντών ρι•ο αυτόν 5) άποβαλομ,ένη δοήρΒί ρΓΟ υποβαλλομένη, κϊ άπο&εμένη άίοίί Ζοη. 288 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ιλβ. ιιι. προς τον Όλοφερνην. ότι άρχαΐον, ώς εοικε, τοις εν- νονχοις το νπηρετειν εις τοιαύτα, τι εΰτιν άκινά- κης, και οτι δι αυτού άνηρέ&η 6 Όλοφερνης. όπως είβηλ&ε πάλιν εις την πόλιν Ίονδή& μετά της κε- φαλής *Ολοφέρνον, και οία όννεβονλενΰε μετά ταντα γενεΰ&αι. περιτομή Άχιώρ. ήττα κατά Άΰόνρίων. οτι Ίονδή& εΰτεφανώ&η ελαίας δαλλω1) καϊ ηΰεν ωδήν τω %•εω , ω και άνέ&ετο την Όλοφέρνον ϋκηνην. 13. Τωβίτ. οτι ή Νινενί των Άβύνρίων μητρό- πολις, τνφλωΰις Τωβίτ. ότι δικαιότατος 6 Τωβίτ, ος καϊ εν πενία τον δικαίου εφρόντιξεν.2) περί Σάρρας, ης τους άνδρας άπέπνιγε το ϋννόν αντη δαιμόνων, ώς έρών αντής. περί τον άρχαγγελον "Ραφαήλ, όπως 6 νιος Τωβιτ Τωβίας άπεΰτάλη παρά τον πατρός επί το λαβείν την παρακατα&ή- κην, καϊ όπως ■ Ραφαήλ 6 αρχάγγελος ώδήγηόεν αν- τόν. περί τον ίχ&νος ον το ήπαρ και την χολήν έκελενΰ&η Τωβίας φνλάττειν, και εδιδάχ&η εις τί ταντα ΰνντελεΐ. 14. "Οτι Άζαρίαν μετωνόμαΰεν εαυτόν 6 άγγε- λος "Ραφαήλ, όπως 6 Τωβίας ίάΰατο τά λενκωματα τον πατρός, ότι ό "Ραφαήλ άπηγγειλε τω Τωβίτ άγγελος είναι &εον , και άποβταλήναι προς αντονς. διήγηβις των έβομενων Νινενϊ τη πόλει κατά τήν' πρόρρηΰιν Ιωνά από Τωβϊτ προς Τωβίαν τον ν ιόν αντον νπό3) 'ίερονΰαλημ. ότι εκατόν πεντήκοντα καϊ οκτώ ετών γενόμενος ό4) Τωβιτ τέ&νηκεν. ότι τά Έκβάτανα πόλις της Μηδίας εΰτίν. 1) &<χλλώ] %•αλώ 2) εφρόντιξεν ρΓΟ εφρόντιοεν 3) νπό] αάάίί 4) ο] αάάϊΐ. ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. III. 289 15. Περί της βαΰιλείας Μηδων καϊ Περσών, και οχι Άΰχνάγης ήρχε Μηδων, 6 Καμβνβης δε Περ- 6ων. όπως οί Πέρΰαι έπολιχενονχο λίαν έννόμως και δικαίως, όπως οί παίδες παρά Πέρΰαις διηγον. οχι μέχρι τον έπχακαιδ εκατόν ένιανχον παίδες έλέ- γονχο, εζής δ' έφηβοι, όπως περί χήν &ήραν ηβχό- ληνχο Πέρβαι. οχι εβχιν ον και κάρδαμον είχον οφον. οχι κε' έχων οι χέλειοι ηΰαν. οχι μεχά χα πενχηκονχα εχη είς χους γηραιούς έχάχχονχο και ουκθ'τί. έβχραχενονχο, αλλ3 έδίκαζον. οχι τοις Πέρ- βαις αΐβχρον χο εχειν περιχχώμαχα. 16. "Οχι μηχροπάχωρ Κνρον 6 Άβχυάγης άρχων μεν Μηδων, πεν&ερός δε Καμβνβον αρχονχος Περ- 6ων καϊ παχρός Κνρον, καϊ οχι εχεροι Άββνριοι καϊ εχεροι Σνροι. οχι 6 χών Α66νρίων βαΰιλενς πολ- λών κραχήΰας έ&νών καϊ καχά Μηδων ε6χράχεν6εν. οχι προς Κναί,άρην αρχονχα Μηδων χον καϊ Λαρεϊον ο Καμβνβης 6 άρχων Περΰών Κνρον χον νίον άπέ- ϋχειλε βνμμαχον καχά 'Λ66νρέων. οχι λί,τοτ^Τί. οι Πέρ6αι χαίρον6ιν. όπως 6 Κνρος ή&έλη6ε κατά αρ- μενίων έλ&εΐν. οχι έγγίζονΰι χά όρια Μηδων καϊ Αρμενίων, περί Χρνΰάνχα καϊ όπως προς χον Άρ- μενων άπήλ&εν 6 Κνρος. οχι ονκ ην πόλις εν Αρ- μενία, οχι εάλωΰαν πάνχες οί οικείοι χον Άρμενίον και ανχος προαήλ&εν. 17. "Οπως 6 Κνρος λαβών χρημαχα παρά χον Άρμενίον και ΰνμμαχίαν διέλνΰε χήν μάχην. οτι όμοροι Αρμένιοι καϊ Χαλδαϊοι. οννέλενβις Μηδων καϊ Άββνρίων είς πόλεμον. χι έΰχι παρασάγγης. ΡΙΙ330 ΰνμβολη Περΰών και Μηδων μεχά Άΰβνρίων, και ήχχα 'Α66νρίων. οτι άφένχες ννκχος οι Άβΰνριοι ΖΟΝΑΚΑ3 IV. 19 290 ΑΚβυΜΕΝΤΑ. ΜΒ.ΠΙ. έφυγον καϊ ό1) Κύρος ύύν Κυαζάρη διέβηΰαν το των Άβύυρίων χαράκωμα, καϊ 6 Κνρος έδίωξεν οπίύω αυτών, προΰελ&όντων αντω και των (Τρκα- νίων, ους Ουνομόρους είχον καϊ ΰυμμάχους 'Α66ν- ριοι. οτι κατέλαβε τους Άΰβνρίους ο Κνρος , οι δε καϊ έτι εφενγον. 18. "Οτι και γυναίκες είποντο Κροίύω τω 6υμ- μάχω των 'Λ66υρίων. άμαξαι καϊ άρμάμαζαι. οτι, ως έοικε, μέχρι τότε ουκ ήν παρά Πέρβαις ίππικόν. τί διελέχ&η προς τονς αιχμαλώτους Άύβυρίους 6 Κύρος, διαμεριβμος των έ% Άόϋυρίων λάφυρων, ε% ών τους ίππους οι ΊΊέρϋαι έλαβον, ίνα καϊ αυτοί ιππείς γένωνται, μη πρίν οντες. 19. Περί προόελευΰεως Γωβρυου προς Κύρον' 6 δε Γωβρύας Άβΰύριος ήν. ορα εις όρκου τύπον το λαμβάνειν και διδόναι την δεξιάν. τα έπινεμη- %έντα τω Κύρω λάφυρα, εν οϊς ήν και ή του *Αβρα- δάτου γυνή. οτι εις Βαβυλώνα έρχεται πάλιν Κύ- ρος κατά 'Λ66υρίων. οτι έζήτηΰε Κύρος μονομαχήόαι μετά τού άρχοντος Βαβυλώνος. 6 δε είπε μη είναι παρεΰκευαΰμένος , καϊ άνέμεινε την παραόκευήν εκείνου Κύρος, περί Γαδάτα, 'ός ευνούχος ών ήρ- χεν. προΰέλευΰις προς Κύρον τού Γαδάτα, ος τών Άΰΰυρίων ήν. έτερων έ&νών προΰέλευβις προς Κύ- ρον. οτι άρχαΐον τοις βαΰιλεύΰι το δέΰποτα. 20. "Οπως εύζώνως έζήλαόε Κύρος 6υμμαχη6αι Γαδάτα, και όπως αύτον άνελπίΰτως έρρύΰατο της ενέδρας, ήττα Καδουΰίων 2 ) ΰυμμάχων Κύρου. δώρα παρά Γαδάτου τω Κύρω , εν οις και ίπποι, δι ών μύριους τους οικείους ιππείς 6 Κύρος έποίη- 1) ό] αάάίί 2) καδουαίων ρι-ο Χαδδονοίων. ΔΚαίΙΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. III. 291 <3έν. ότι φρούρια κατεΰχε Σύρων εν με&ορίοις Σύ- ρων και Μήδων 6 Κύρος, ότι ήχ&έβ&η 6 Κυαζά- ρης ίδών τω Κύρω τω οίκείω1) ΰυμμάχω παρεπομε- νην πολλήν δύναμιν ύπερ την εαυτού , καϊ όπως αυτού την λύπην κατεπαυΰεν ο Κνρος. 21. Κύρου ΰυμβουλή όπως χρη χειμώνος επιόν- τος λύΰαι τον πόλεμον. οτι άεϊ κοπιά ν τον ς οίκεί- ονς η&ελε Κνρος, ϊνα, φηβίν, ύγιαίνοιεν. περί Άρά- 6πα, καϊ όπως ηρα της γνναικός ην έφνλαττε τω Κνρω, καϊ όπως αυτής μη πειβ&είοης τω Άράΰπα καίτοι βιαξομενω 6 Κνρος εμα&ε, και ονκ ώργίΰ&η, άλλα Οννεγνω αντω ως άν%•ρώπω , ειπών καϊ δεονς εράν, "εαυτόν μάλλον" είπεν " αιτιώμαι οτι ΰυγκα- &εΐρ£,α τω Άράοπα &ηρίον τοιούτον άμαχον, την γνναΐκα δηλονότι, ότι κατά ΰυμβουλήν Κύρου εδοζε φεύγειν Άράαπας 2), καϊ άπήλ&ε προς τον Άβΰύριον επί τω μα&εΐν τα κατ αυτόν, και ή Πάν&εια, τούτο γαρ όνομα τη γυναικί, εζήτηΰεν έλ&εΐν άντϊ Άρά- βπα είςΆ) φίλον Κύρου καϊ ύπηρετεΐν τον άνδρα αυτής Άβραδάταν, ο και γέγονε. καϊ έλ&ών 6 Άβρα- δάτας, καϊ μα&ών τα προς την γυναίκα αυτού Πάν&ειαν καϊ την ΰωφρούύνην Κύρου, ηύχαρίΰτει αύτω. 22. Άποβτολη χρημάτων τω Κύρω παρά τού Ινδού καϊ φιλίας αρχή. ότι είχε μύριους ιππείς 6 Κύρος καϊ άρματα δρεπανηφόρα εκατόν, και ο Άβρα- δάτας εκατόν, καϊ τα Μηδικά εκατόν, καϊ ότι εκά- ΰτη κάμηλος εΐχε τοξότας δύο. πάλιν Κύρου ΰυνε- λευΟις κατά Άΰβυρίων. οτι χιλός ενταύ&α η των αλόγων τροφή, ύποΰτροφή Άράϋπου και εγκώμιον 1) οίκείω ρΓΟ Ιδίω 2) ό οιη. ίΐηίβ Άρ. 3) εις] ίοτί. ως. 19* 292 ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. III. αυτού από Κύρον. οτι ή Πάν&εια τον εαυτής1) κόβμον βννέκοψεν εις όπλιΰμόν τω άνδρί. οτι κό- βμον ήγεϊτο τον άνδρα, και οία αντω προβεφ&έγ- ξατο όπλιζομένω, και όπως ηνχαρίβτει Κύρω, ώς ΰνντηρήβαντι ταύτην άνύβριΰτον. οία είπε προς Πάν&ειαν 6 άνήρ. 23. "Οπως αντέταξε τους εαυτόν τοΓί? του Κΰ- ρου ο Κροΐΰος. οτι 6 παιάν ωδή έΰτι πολέμου, οτι αι κκμ^λοί. τοις ΐπποις δειλίαν ένέβαλον. ΰνμβολή Περύών και Αιγυπτίων , εν οϊς καϊ 6 Άβραδάτας, ος έκπεύών τον άρματος κατεκόπη. οτι πεβών τις μαχαίρα τον ϊππον του Κύρου έπληξε, και ούτως 6 Κύρος εκ του ίππου κατεβλήθη, οτι κυκλω&ε'ντες οι Αιγύπτιοι νπό των πολεμίων, και μή δννάμενοι άντέχειν, νπό ταίς άΰπίόιν εκά&ηντο άπρακτοι, είτα ρίψαντες τα όπλα εφενγον. εΰτρατοπεδεύβατο αντί του ήλ&εν εις το ΰτρατόπεδον. 24. Ότι Κύρος Κροίαον φυγόντος επι Σάρδεις και αυτός εκεί άπήλ&εν. είλε δε καϊ την άκρόπο- λιν.2) πρόΰρηΰις3) Κροίβου προς Κύρον και πρό- κληβις μη διαρπάΰαι την πόλιν , αλλά λαβείν ή^υχή τα χρήματα, περί τού θανάτου του Άβραδάτου και οβα είπεν η γυνή προς Κύρον, καϊ όπως άπέβφαξ ν εαυτήν. όπως ο Κύρος Άβραδάτην και τήν Πάν- %•ειαν ε&αψε μεγαλοπρεπώς. ΡΙΙ331 2δ. Περί Καρών και των επι Φρυγίαν τήν*) παρ1 Έλλήβποντον. περί των αμαξών τών έλκουϋών τα χρήματα α εδωκεν ο Κροΐΰος, και οίον είπε λόγον ο Κύρος, περί της μεγάλης Φρυγίας, πολιορκία Βα- 1) εαυτής ρΐΌ Βαντον 2) ΰη. καταοτρατοπεδενΰας &ά- άίϊ, ιιΜ Ιιοο βδΐ 3) πρόρρησις] δοήρδί πρόσρηας 4) την] ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. III. 293 βνλώνος και μετένεζις τον ποταμού Ενφράτον καϊ κατάΰχεόις της πόλεως δι' αντού. όπως πρωτως τα βαύίλεια κατεΰχέ&ηβαν. ότι 6 αλονς βαΰιλενς Άόβνρίων εν Βαβνλώνι 6 Βαλτάύαρ ην, ω καϊ η χειρ ωφ&η κατά τον τοΐχον, ως φηΰι Λανιήλ 6 προ- φήτης. 26. "Οτι έκτομίας ειχεν 6 Κύρος νπηρέτας. οϊα ην η διαγωγή Κνρον καϊ των περί αντον ως λίαν καλή. όπως τον Κροΐβον 6 Κύρος ήλεγχε κακώς, ότι κόΰμον οίκεΐον ό Κύρος ήγεΐτο τον κόΰμον των υπηκόων, δια1) τι περί την άριΰτεράν τονς οίκειο- τάτονς2) εκά&ιΰεν. ότι πολλά ελεγεν εχειν 6 Κύρος χρήματα, ίνα ττο?? άζίοις αντά διανέμη, ον μήν γε3) ίαυττοί} χάριν. 27. "Οτι εις τά οικεία Κνρω νποΰτρέφοντι4) δ έ- δωκε Κναζάρης5) και ίίλλα μεν, αλλά καϊ την &ν- γατερα γνναϊκα και την χώραν Μήδων. ο δε μη άλ- λως λαβείν είπεν , ει μη ΰνναινέΰει των γονέων, ο δη καϊ έποίηΰεν , άπελ&ών εκεί και δονς πάΰι τοις Πέρΰαις δώρα πολλά, ότι πάλιν εις Βαβνλώνα νπε- ΰτρεψε, και όΰα κατέΰχεν £&νη, εν οίς ην και Κύ- προς, περί των λεγομένων κοντονρων. ότι τά προς Σνρίαν έ&νη οίκούντα νπέταζε καϊ Αϊγνπτον. και ό$εν ήρχετο αντω ή έ%ονΰία. καϊ όπως δι' όλον τού ένιαντού περιήει την οικείαν έπικράτειαν. και ότι γέρων γέγονεν, οιά τε διελέχ&η τοις οίκείοις και τί- νας κατέλειψε διαδόχονς. ότι 6 Ηρόδοτος άλλως τά κατά τον Κύρον ίΰτόρηΰεν. 1) καϊ οπι. θ,ηίβ διά 2) οίκειοτέρονς ρΐ'ο οίκειοτάτονς, Ιίίΐθπβ ερ αίίηίίδ, δβά ίαπιβη πιίηίπιβ ίίίΐ βν&ηίάΐ8 υΐ; ρνο ατ 1ι&1)βΓί ρο38ΐηί;. ΡβΓδρϊοιιβ υθγο περί ρΐΌ παρά. 3) και αηίβ εαντον οπι. 4) υποστρέφοντι ρι*ο νποστρέψοντι. 294 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. ιν. Ι. "Οτι μόναί αί δύο φνλαί άνέβησαν εις *Ιερο- σόλυμα. περί τού ε&νους των Χου&αίων. οτι Καμ- βύσης την αρχήν Κύρου διεδέζατο, ος και έκώ- λνΰε την άνοικοδομήν τον ναού , βασιλεύσας ετη επτά. περί Καμβύσου , καϊ όπως αυτόν διεδέζατο Σμέρδης 6 μάγος, καϊ όπως 6 Καμβύσης τον αδελ- φό ν Σμέρδην ί£ ονείρου δειματω&εϊς άπέκτεινεν. όπως ο Καμβύσης άπέ&ανεν εν Έκβατάνοις της Συ- ρίας, κεχρηματιΰμένον αχών τούτο. 2. "Οτι ο μάγος Σμέρδης1) ως υιός του Κύρου έκράτησεν, ήλε'γχ&η δ' ύστερον έτερος είναι παρ' εκείνον, ως μη έχων ώτα ' άπετμήδη γαρ ταύτα δια πταίσμα παρά τού Κύρου. έπανάστασις κατά Σμέρ- δου. όπως ο Πρηζάσπης τε&νάναι τον υίόν Κύ- ρου Σμέρδην2) έκήρυζεν, και έτερον δε δμώνυμον είναι τον κρατούντα, και όπως ούτος δια τούτο άπέ&ανεν. όπως οι μάγοι άνηρέ&ησαν , ων εις 6 Σμέρδης. 3) 3. "Οπως έκράτησε Περσών Λαρεΐος*) 6 'Τστά- σπου εκ περινοίας τού οίκείου ίπποκόμου. τί ηϋζατο τω &εω, ει κρατήσει, 6 Λαρεΐος. οϊα προέ&ετο ερω- τήματα 6 Λαρεΐος τοις οίκείοις φίλοις, και οία νπέ- σχετο τω διαλύσοντι ταύτα, οτι 6 Ζοροβάβελ εν τούτοις ήρίστευσε, τού οίνου και των βασιλέων την γυναίκα κρειττονεύειν ειπών, οτι ε% αιτήσεως Ζο- ροβάβελ παρεχώρησε την άνοικοδομήν τού ναού και Λαρεΐος δι' αυτού γενέσ&αι. 4. Λεύτερα άνάβασις εις Ιεροσόλυμα μετά τού* Ζοροβάβελ. 06 #β άναβάντες μυριάδες νξβ' και 1) Σμέρδης] αμέρδος, 6ίδΐ ραυίΐο ηηΐβ 1>Ϊ3 αμέρδ, οηνα. άυοίιι η 8ί^ηίβθ£ΐηΙβ, ιιΐ ββί ΐη ΐβχΐυ. 2) Σμέρδην] ΰμέρδον 3) Σμέρδης] αμέρδος 4) 6 αηίβ Λαρενος ονα. ΑΕΘϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. IV. 295 χιλιάδες η, άνευ υπηρετών, περί Σαμαρειτών και όπως ήχϋ•έβ&η6αν. πότε ην Άγγαιος και Ζαχαρίας οι προφήται. ότι ό Λαρεΐος επέτρεπε δίδοβ&αι τοΐ,ς Ίουδαίοις κα&' εκάβτην τα εις &νΰίαν ΰυντελούντα ζώα καϊ την ΰεμίδαλιν. ότι δι ετών επτά ό ναός έκτίβ&η. πότε εβαόιλεύοντο οι Ιουδαίοι και πότε υπό κριτών ηρχοντο. 5. "Οτι τον Λαρεϊον Ξέρξης διεδέξατο καϊ εύΰε- βώς περί τον ναόν και αυτός διετέ&η, ότε και'Έύ- δρας άνεΰώ&η εκ Βαβυλώνος είς Ίεροΰόλυμα μετά πολλού πλή&ους Ιουδαίων, ότι πολλαι μυριάδες πέραν Ευφράτου μεμενήκαΰιν Ιουδαίων, περί Νε- εμίου του Εβραίου, όπως καϊ αυτός εκ Βαβυλώνος είς *Ιερο6ολυμα ήλ&ε καϊ το τείχος άνωκοδόμηύεν. ότι πρώτη η του Ιούδα φυλή εκ Βαβυλώνος άνέβη, ό&εν και Ιουδαίοι οι εν Ιερουσαλήμ έκλή&ηΰαν. 6. "Οτι τον Εέρξην υιός Κϋρος ι) 6 και '^ρτα-ΡΙΙ332 ξέρξης διεδέξατο. περί Έΰ&ήρ, ην £λαβε γυναίκα 6 Αρταξέρξης, και περί Μαρδοχαίου. ότι νόμον ε&ετο Αρταξέρξης μηδένα οί άκλητον έπϊ θρόνου κα&η- μένω προοέρχεΰ&αι. όπως ό Μαρδοχαΐος έπιβου- λήν εμηνυΰε κατά του βαΰιλέως. 6 Αμάν Μαρδο- χαΐον άναΰταυρώΰαι ήβούλετο , άλλ' έβταυρώ&η εκείνος πρόνοια &εοϋ. ότι2) Έΰ&ήρ γνούβα την μελετωμένην τών Ιουδαίων άπώλειαν παρά Αμάν διά τον Μαρδοχαΐον έδεή&η πρότερον του &εού, είτα και άκλητος είβηει προς βασιλέα, καϊ διά τούτο δορυβουμένου επεοε προ ποδών αυτού αχανής, και όπως είς δεΐπνον αυτόν έκάλεβε καϊ τον *Αμάν. ότι πεντήκοντα πήχεων ή ν το ξύλον, εν ω τον Μαρ- 1) Κνρος] κνρον 2) ότι ρι-ο οτε. 296 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. IV. δοχαΐον 6 'Λμάν αναβτανρώβαι εμελέτα. όπως *) άνε- μνήύ&η 6 βαβιλενς τον Μαρδοχαίον δια την έπι- βονλήν, καϊ ότι δια τοντο εκείνον έτίμηύεν. οντω διαύκεδάζει βονλάς πονηράς 6 &εός. 7. "Οπως 6 Αμάν εκρεμάύ&η εις το ξνλον, ο κατά τον Μαρδοχαίον ήτοίμαζεν. οτι και οι τον 'Λμάν Λαίδες άνεβτανρώδηύαν. όπως Ιωάννας τον οίκεϊον άπέκτεινεν άδελφόν εν τω ναω. όπως τον άδελφόν τον άρχιερεως 6ννοικη6αντα άλλοφνλω γν- ναικϊ έκώλνον άπο τον ναον. περί της οικοδομής τον ναον τον εν τω Γαριζίν τον2) εν τη Σαμάρεια. 8. Άρχη της κατά τον Άλέξανδρον ίύτορίας. τί- νος νιος ην Αλέξανδρος, ο^ον όνειρον είδε Φίλιπ- πος εγκνμονονβης της γνναικός τον Άλέξανδρον καϊ πότε εγεννή&η. περί τον ΰωματος Άλεξάνδρον. περί τον ϊππον τον Βονκεφάλον. ότι ο^-ιλ^τ^ Άριΰτο- τέλονς έγένετο. ότι καϊ πρακτικός ιατρός ην 6 Αλέ- ξανδρος. 9. "Οτι είκοβαετης της βαΰιλείας έκράτηΰεν. περί Τιμοκλείας της τον βιαβάμενον αντην εις το φρέαρ βαλονοης. οία 6 Σινωπενς Λιογένης προς Άλέξανδρον είπεν. το φιλότιμον Άλεξάνδρον. ο6ων έκράτηΰε πόλεων, περί Άκαρνάνος τον ιατρού , και όπως εξ αντον το φάρμακον3) ελαβεν Αλέξανδρος, και άντέδωκε την της ΰνκοφαντίας έπιΰτολην. η εν Ίΰΰω ΰνμπλοκη Λαρείον και Άλεξάνδρον καϊ η Αα- ρείον ήττα. περί της γνναικός καϊ της μητρός Αα- ρείον άλονΰών παρά Άλεξάνδρον. 1) όπως ρΐΌ οτι- 2) τον] βίο 3) φάρμακον] ρΓΟ Ιιοο νοοαβηΐηπι ,Ιθ^Ηιιγ Εάπιοάυπι οβδοιίΓαΙιιπι, 86(1 ηί 3,1πιά ίυίββί μα 3-ρραΓβαΙ;, νβΐηί πόμα, 8βά πό δοπρίιιιη. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. IV. 297 10. "Οτι και Ααμαΰκόν εϊλεν Αλέξανδρος καϊ Κύπρον καϊ Φοινίκην. περί τού κατ οναρ Σάτυ- ρου, περί της κατ Αιγυπτον "Αλεξανδρείας καϊ του κατ οναρ Όμηρου καϊ ότι νήΰος ην αϋτη πρότερον. περί των κατά την εν έρήμω διάβαΰιν Αλεξάνδρου έξαιΰίων. πώς παις Αιός έλογί6&η 6 Αλέξανδρος, οτι λύτρα 6 Ααρεϊος έπεμψε, και ουκ έλαβε ταύτα1) Αλέξανδρος, περί του θανάτου της γυναικός Αα- ρείου. περί της μαρτυρίας της προς Ααρεΐον διά την Αλεξάνδρου ΰωφροΰύνην. 11. "Οτι Αλέξανδρος ου λά&ρα ϋυμβαλεΐν η&ελε τοί§ πολεμίοις. φυγή Ααρείου. οΰον πλούτον εύ- ρεν Αλέξανδρος τού Ααρείου. όπως ώνείδιζε τους τρυφώντας Αλέξανδρος, τι ελεγεν Αλέξανδρος περί των γογγυζόντων εις αυτόν, περί της δίψης ην εί- χεν Αλέξανδρος διώκων Ααρεΐον. όπως εν τω2) &ανάτω Αλέξανδρος τον Ααρεΐον έτίμηβε, τον δ' άνελόντα διεβφενδόνηΰεν. περί Τρκανίας και τού Κααπίου πελάγους. 12. "Οτι Αλέξανδρος βαρβαρικην ΰτολήν ένδυ- ΰάμενος τοις Μακεδόΰιν ουκ ηρεΰεν. και περί Ρω- ξάνης, ην Αλέξανδρος εγημεν. όπως παρά Αλεξάν- δρου άνηρέ&η Φιλώτας και Κλεΐτος. όΰα 6 Ταξί- λης καϊ οία έμηνυβεν ' Αλεξάνδρω κατά της Ινδικής ερχομένω χώρας. 13. Περί Πώρου τού της Ινδικής άρχοντος, οϊος ην το ΰώμα. όΰα ο "Αλέξανδρος ήλγηΰε τού Βουκεφάλα3) ίππου θανόντος, και περί τού ποτα- μού Γάγγη, όΰος ην κατ εύρος καϊ βά&ος. ότι λ 1) ταντα ρΐ'ο ταΰτα 6 2) Ιν τω] ονα. 3) -φα 298 ΑΕαυΜΕΝΤΑ. ιλβ. ιν. Μαλλοϊ ε&νος Ίνδικόν. όπως Αλέξανδρος πρώτος ωρμα εν τοις πολέμοις1) καϊ τυχαίως ένίκα. 14. Περί των Γνμνοαοφιβτών καϊ τον δια της βνρβης υποδείγματος , ίνα μη μακράν 6 βαΰιλενς απόδημη, οτι εις τον Ώκεανον ήλ&εν Αλέξανδρος, καϊ οΰον τον ύτρατον πλή&ος άπώλετο, καϊ περί των ίχ&νοφάγων προβάτων, περί τον τάφον τον βαβιλέως Περΰών Κνρον καϊ της τούτον επιγραφής, οτι εγημεν Αλέξανδρος καϊ την &νγατέρα Ααρείον, και οΰα εν τω γάμω χρήματα άνάλωβε, δονς και ΡΙΙ333τοΓ£ όφειλέταις τάς όφειλάς. οΰα επέν&ηβεν επί τω Ήφαιΰτίωνι 6 Αλέξανδρος καϊ οι 6νν αντω. περί τον δια κοράκων ΰημείον καϊ τον %•νματος. περί τον ενρε&έντος ξένον κα&ημένον εν τω τον Άλεξάν- δρον &ρόνω. οτι 6 θάνατος Άλεξάνδρον άλλοις άλλως λέγεται, περί τον 'φυχρον ν δ ατός. οτι εν τγι τε- λεντγΙ ήβονλή&η άφανίΰαι αντόν, ίνα δόξη και &εός. 15. "Οπως νπήντηΰαν ' Αλεξάνδρω οι ιερείς των (Εβραίων και 6 άρχιερενς. οτι 6 Αλέξανδρος ίδών τον αρχιερέα είς μνήμην ήλ&ε τον κατ οναρ όφ&έν- τος αντω &εον. οτι ^νΰε τω &εω 6 Αλέξανδρος κατά την νφηγηΰιν τον άρχιερέως καϊ πολλά έχαρί- ΰατο, άνέγνω τε καϊ την βίβλον2) τον Αανιήλ. περί τον εν Γαριζιν ίερον, εν ω κατέφενγον οι παρανο- μούντες. 16. "Οτι είς τέβΰαρα έμερίΰ&η η τον Άλεξάν- δρον αρχή. και περί Πτολεμαίον τον Αάγον, όπως Ίεροβολνμων έκράτηΰεν. οτι Πτολεμαίος 6 Φιλά- δελφος διεδέξατο την αρχήν, τί έΰτι δραχμή, και πόβαι τάλαντον 3) ποιονΰιν. οΰα 6 Πτολεμαίος είς το 1) πολέμοις^ ρΓΟ πολεμίοίς 2) την βίβλον] τον βίον 3) πόΰαι ρι•ο πόσα βΐ τάλαντον ρΐΌ τάλαντα. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. IV. 299 Ιουδαίων ιερόν εβτειλε δώρα. περί των εβδομή- κοντα δυο των εζελληνιΰάντων τα ^Εβραϊκά βιβλία, ότι οί προ τούτου επιχειρήΰαντες το τοιούτον £ργον ούκ ατιμώρητοι έμειναν, ότι τίνες φαοι διηρημένους χοιήβαι την ερμηνείαν τους έρμηνεΐς, ύΰτερον δε εύρε&ήναι εκ πάντων τα αυτά. 17. "Οτι έλαβε Πτολεμαίος την Κλεοπάτραν^ και οβα ην ή ταύτης φερνή. οίος ην δεξιός περί τα πράγματα 6 προς Πτολεμαΐον άποαταλείς πρεΰβις1) Ίωΰήφ. οτι το τα τέλη των πόλεων επί αύζήβει πω- λεΐβ&αι τοις ώνουμένοις παλαιόν ην. 18. "Οπως ΰυνωκηΰεν η άδελφόπαις τω Ίωΰήφ. όπως 'Τρκανός 6 υιός Ίω6ηφ καϊ εν μειρακίοις τε- λών ην φρονιμώτατος. οτι άτίμως ώνήβατο 6 'Τρ- κανός τους γραμματικούς δούλους, ότι βάρις το όχύρωμα. 19. "Οτι 6 Επιφανής 'Λντίοχος κατέΰχε τα *Ιερο- ΰόλυμα. περί Ελεάζαρ και τών Μακκαβαίων, ότι εν ΰαββάτω πολέμου ΰυγκροτη&έντος εμάχοντο Ιουδαίοι. 20. Νίκη Ιουδαίων κατά τών του Άντιόχου. ότι 6 Άντίοχος ένόΰηΰε δια τα κατά τών Ιουδαίων κακά καϊ άπέ&ανεν. 21. "Οπως τον ελέφαντα 6 Ελεάζαρ πλήζας υπ1 αυτού τέ&νηκεν εν τω πολεμώ. 22. Περί Κλεοπάτρας της δυγατρος Πτολε- μαίου, ότι 6 Πτολεμαίος δύο διαδήματα περιέ&ετο, οία δύο άρχων χωρών. 23. "Οτι όρος κα&ηρη6αν άνθρωποι λίαν ύψη- λόν διά τριών ενιαυτών. 1) πρεαβϊς δίηβ &εοβηΙιι ρΐ'ο πρεαβενς. 300 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ίλβ. ν. 1. Περί ' Λντιόχου του επικληδ εντός &εού. όρα γυναικός καρτερίαν. 2. "Οτι οί Σαδδουκαΐοι τά άγραφα και εκ παρα- δόΰεως ουκ ετήρουν. 3. "Οπως 6 Αντίγονος άνηρέ&η εις τον1) Στρά- τωνος πύργον κατά την Ιούδα του Έΰόαίου πρόρ- ρηβιν, καν εδόκει έ-ψεϋβ&αι. 4. Περί φοινίκων και κιτρίων των εν τι] 6κη- νοπηγία. οτι επί τρία ετη ένόϋει τεταρταΐον. 5. Περί 'Τρκανού και Άριΰτοβούλου. περί Ύι- γράνου του Αρμενίου, βαΰιλεία 'Τρκανοϋ και Άρι- ΰτοβούλου. ώς ευ 6οι της ευχής αν&ρωπε. 6. Περί Πομπηίου και της δο&είΰης αύτω χρυ- 6ης αμπέλου έζ Άρι6τοβούλου εκ πεντακοΰίων τα- λάντων, περί της Μι&ριδάτου τελευτης και περί του 6ποβαλ6αμου , όπερ των μύρων άριΰτον. όπως υπό Πομπηίου τά Ιεροΰόλυμα έάλω. Ί. Περί του Ίταβυρίου ορούς.2) ο6α ήΰαν τά του ιερού Ιουδαίων χρήματα, εν οίς και δοκός εκ χρυ6οϋ.3) καΐ οτι ή μνά έλκει λίτρας δύο*) προς τη ήμιΰεία. Κύπρος όνομα γυναικός, οτι 6 (Ηρώδης έλ&ών εις το δοκιμα6α6&αι έζέπληζε τους παρόντας διά το ελ&εΐν μετά δορυφορίας πολλής ' διό καϊ ητιά&η. 9. "Οπως ο Αντώνιος ήρα της Κλεοπάτρας, περί Πακόρου του Πάρ&ων βαΰιλέως. 10. Λιά τί άπετμή&η τά ώτα *Τρκανός. όπως 6 Φα6άηλος τέ&νηκεν. ^ 1) εις τον ρΓΟ κατά Ιίίΐβπδ οΙ>8θΐΐήοήΙ)ΐΐ8 2) περί — ορονς] αάάίΐ 3) εκ χρνσον] χρν (φίοπιοάο ίηίτα 19 8θή- λ ρίπιη ρΓΟ χρναίον, 81 6, 11 ρι*ο χρνβήν) πό ενδεδνμενη 4) δνω] β' ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. ν. 301 11. ' Λναίρεβις Αντιγόνου. ΡΙΙ334 13. Περί της άρχιερωβύνης 5 Αριΰτοβούλου εν νέα τη ηλικία, όπως ή Αλεξάνδρα έφυγε δια λάρ- νακος καϊ έφωρά&η. όπως άπεπνίγη ' Αριστόβουλος. 14. "Οτι ήράό&η Ήρώδου ή Κλεοπάτρα, περί του εν Ιουδαία μεγάλου γεγονότος ΰειβμού. 15. "Οπως και παρά του Καίσαρος Ηρώδης έτι- μή&η. όπως εις το φανερόν Ήρώδην έφάνη μιβούΰα η γυνή αυτού, όπως ή του Ήρώδου γυνή &ανάτω κατακρι&εΐόα τέ&νηκεν. όπως 6 Ηρώδης και οΐαν νόΰον ενόΰηΰεν. *) 16. "Οπως ούδε του οικείου κόόμου Ηρώδης εφείΰατο εν καιρώ λιμοϋ δια τήν πόλιν, και αυτόν άποδούς εις το άγοράΰαι 6ΐτον. πόΰος ην ο διαδο- θείς (?Γτο£. πόΰοι μόδιοι 6 κόρος. 17. "Οπως 6 Ηρώδης εκώλυε τους υπ' αυτόν άλλήλοις 6υνέρχεΰ&αι, δεδιώς τάς έπιβουλάς. τίνες οι Έβΰαΐοι καϊ οία χρώνται διαίτη, και όπως εις των Έοΰαίων προεϊπε τω Ηρώδη παιδίω όντι τήν βαΰι- λείαν. όπως 6 Ηρώδης τον ναόν επί το μείζον με- τεΰκευαόε, και περί του πύργου , όν Άντωνίαν έκάλεΰεν. ότι 6 ναός εν ένιαυτω ένϊ προς τω ήμί- ΰει φκοδομήδη. ότι καϊ ούδε ύετός γέγονεν εν ημέρα, περί τού πιπράβκεβ&αι τους κλέπτας. 18. Περί των παίδων Ήρώδου, οίοι ήααν. όπως έμίΰηΰε τους υιούς ο Ηρώδης, όπως κατήλλαζε τον Ήρώδην τοις παιβϊν ο Καΐΰαρ. 19. Οίος το ή&ος και τους τρόπους 6 Ηρώδης, όΰα *Τρκανός και Ηρώδης £λαβον αργυρίου και χρυ- ΰίου 2) τάλαντα εκ τού τάφου Λαβίδ, καϊ όπως καϊ εις 1) όπως ό Ή. — ίνόοηοεν] αάάϋ 2) χρναίον ρι•ο χρνοον. 302 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. ν. αντά τα βώματα ΛαβΧδ και Σολομώντος εκωλν&η "Ηρώδης είύελ&εΐν &είω πνρί. 20. Οία η διαβολή αεί κακά είργάζετο και ετι εργάζεται, και δείγμα τα ενταν&α γεγραμμενα καϊ τα τΐρολαβόντα περί της γυναικός Ήρώδον καϊ των παίδων. *) 21. Περί τον κακίβτον Ενρνκλέονς. οτι έδέ- 6μη<5ε τους νιους 6 Ηρώδης ' Αριύτόβονλον και ' Αλε\ανδρον. το ΰννεδριον το τον ς παϊδας Ήρώ- δον κρίνον 6νν τω Ηρώδη. 22. Περί του παρρηόιαΰαμένον ατρατιώτον εις Ήρώδην βονλενόμενον θάνατον των οικείων παί- δων, όπως άπηγχόνηΰε τους οικείους παΐδας 6 Ηρώδης, οτι πάτριον ην τότε ε&ος το πολλαΐς 6υν- οικεΐν γνναώ,ί. οχι ανεψιοί οι εξάδελφοι. 23. "Οτι οι Φαριόαΐοι ονκ επείΰ&ηΰαν ομόύαι, και οτι προεϊπον τον τον Ήρώδον θάνατον ' διό και άπεκτάν&ηΰαν πολλοί ε% αυτών. 24. Περί λιμενος του λεγομένου Σεβαοτού. κατηγορία Αντιπάτρου, οτι 6 Ηρώδης και τον νίόν Άντίπατρον δέΰμιον εις Καίόαρα επεμφεν. 25. Ακμή όνομα γνναικός. κνκη&ρον το ταρα- χήν εμποιονν. περί των κα&ελόντων τον άνατε- [ &ένχα άετόν εις τον μέγαν πυλώνα τον ναον. 26. Τίνα νόΰον ένόΰηΰεν Ηρώδης, ποικίλην τε ) και δδννηράν. περί των της Καλλιρόης θερμών, οΐαν επίνοιαν 6 Ηρώδης έπενοήδαχο κάκιότος ων, ίνα κλανΰ%"^ μετά θάνατον, περί των διαθηκών Ήρώδον και όπως τελεντών έκτεινε τον νιόν.2) χε- λεντή Ηρώδον. οτι 6 Αρχέλαος διεδε%ατο Ήρώδην. 1) χαϊ δείγμα — παίδων] Άάάίϊ 2) περί — νίον] Ά&άϊϊ. ΑΚαυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. VI. 303 1. Περί τής των Ιουδαίων βταόεως κατά Ρω- μαίων, ότε καϊ 6 ναός ένεπρήβ&η. ότι δούλος Ήρώ- δον διάδημα περιέ&ετο.1) 2. "Οτι καϊ 6 Αρχέλαος ώμος ην κατά τον πα- τέρα, περί τον πλου Αλεξάνδρου, κατηγορία κατά Αρχελάου, περί τον ονείρου ου είδεν 'Λρχέλαος. έτερος όνειρος της Αρχελάου γυναικός, περί της απογραφής της επί Καίόαρος γεγενημένης. 3. Λϊρεβις Φαριΰαίων. αΐρεόις Σαδδουκαίων. αΐρεοις Έββηνών. αϊρεβις Γαλιλαίων, πότε έγέ~ νετο η απογραφή, πότε 6 Καίΰαρ έ&ανε καϊ πόΰα έτη έκράτηΰεν. ότι διεδέζατο Καίααρα 6 Τιβέριος. 4. Περί Ποντίου Πιλάτου, περί Ήρώδου του τετράρχου και της πόλεως Τιβεριάδος. περί της των Ιουδαίων ένΰτάΰεως. πότε έφάνη 6 Χριΰτός εν Ιουδαία καϊ οιά φηΰιν 6 Ίώΰηπος περί αυτού, έτι περί Χριότού φηΰιν 6 Ίώΰηπος. 5. Περί της ^Ρωμαίας Παυλίνης. ότι μέγα το των ιππέων αξίωμα, περί της πονηρίας 'Ίδης. όπως?1Ι3Β5 η Παυλΐνα τω έρώντι αυτής ΰννεγένετο, οίομένη τούτον &εόν. όπως το κατά τής Παυλίνης ΰκέμμα εξήταΰε Τιβέριος και έκόλαΰε τους τούτο ΰυνεργή- ΰαντας. περί τής βάρεως τής μετονομαό&είΰης ' Λν- τωνίας. 6. Περί Φιλίππου, ότι και κα&' όδον έκρινε καϊ 6 &ρόνος αυτού έπιφερόμενος έτί&ετο κατά τον τό- πον έν&α καθήμενος ήκροάτο. περί τού θανάτου τού βαπτιΰτού Ιωάννου οιά φηΰιν 6 Ίώαηπος. περί τής τού Τιβερίου τελευτής, όν διεδέζατο Γάιος. 7. Περί ' Λγρίππα, όπως εύηργετή&η παρά 1) διάδημα περιε&ετο] διέ&ετο διάδημα 304 ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. VI. Ήρωδιάδος της αδελφής, δια τι πρέύβεύιν ου προβ- ωμίλει βυχνοϊς. δια τι τους εν αρχή ου παρέλυε, και περί του παραδείγματος τούτων. 8. Περί Άντωνίας, καϊ όπως ετίμα αυτήν χ) Τι- βέριος. περί ων τις προεϊπεν εύε6%αι οίωνοβκοπή- ΰας. όπως τον Γάιον διάδοχον εαυτού κατελιπε Τιβεριος. 9. "Οτι άρχαΐον το τους εζορίΰτους άκειρεκό- μους 2) είναι, όπως ελυοε των δεΰμών τον Άγρίππαν Γάιος καϊ βαΰιλεα άπέδειζεν. όπως κατά Ήρώδου Άγρίππας επεΰτειλε τω Γαΐω. ότι το όπλα ϊχειν τους άρχοντας ουκ άνύποπτον. 10. Ό Γάιος μη ως &εός παρά Ιουδαίων τιμώ- μενος ώργίξετο και τον Φίλωνα ύπεραπολογούμενον ουκ έδέχετο. όπως ου παρεχώρηβαν Ιουδαίοι βτή- ναι ανδριάντα Γαΐου εν τή πάλει αυτών, ότι 6 Άγρίππας επειβε Γάιον βυγχωρήβαι μη βτηναι εν Ιουδαία τον οίκεΐον ανδριάντα, οτι άνηρέ&η Γάιος καϊ Κλαύδιος αυτόν διεδε%ατο. 11. "Οτι χρυβην άλυβιν Γάιος τω ' Άγρίππα έδωρηβατο άν&' ης κατεκρί&η ΰιδηράς, ην και άνέ&ετο ' Άγρίππας τω &εώ. οτι 6 ύπαρχος αρχή ην παρά 'Ρωμαίοις. ότι Λωρϊται £&νος είΰίν. ότι ευερ- γετικός ην 6 * Αγρίππας. ότι 6 Στράτωνος πύργος έΰτιν η εν Παλαιΰτίντ] Καιβάρεια. περί της ε'ξ αρ- γύρου ΰτολης λαμπρόν άποΰτιλβούβης. όπως ό ' Αγρίππας τέ&νηκεν. 12. Περί της εγκυμονούβης γυναικός, ης εκ της κοιλίας εδοζε φωνήν γενέΰ&αι, λεγουΰαν την του εμβρύου τύχην. όπως ό Ίζάτης μετετε&η εις την 1) αυτήν ρνο αυτήν 6 2) άκειρεν,όμ,ους ρΐΌ άκείροκο- μους. ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΒ. νι. 305 'ΐονδαί'κήν δρηοκείαν , και η τούτον μήτηρ *Ελένη ομοίως, καϊ εις Ίεροβόλνμα άπήλ&εν εις το τον &εον ιερόν, περί Άρταβάνον τον Πάρ&ων βαΰιλέως, όπως εις Ίξάτην ηλ&ε δεόμενος. ότι άποκατέΰτη πάλιν 6 ' Αρταβάνης εις την Πάρ&ων βαΰιλείαν. 14. Πόλεμοι Αράβων προς Ίζάτην το πρώτον εκ προδοΰίας των οικείων, είτα ήττα Αράβων, περί τον γόητος Θενδά. η ί'λη ιππέων ύύλλογος. περί αλαβαρχίας. περί των φενγόντων εκ τον ιε- ρόν δια το ύτενόν της εξόδον καταπατη%έντων καϊ θανόντων, όπως έτιμωρή&η 6 εις τονς νόμονς Μω- ΰεως έννβρίβας. 15. "Οτι μέγα ι) το ηγεμονενειν Σνρίας. ότι πνρ- φόρον ην το Βέύβιον ορός. τελεντη Κλανδίον. 16. "Οτι Νέρων Κλανδίον διεδέξατο. οία και ννν οί αρχιερείς ποιονβι τονς οίκείονς άδικονντες κληρικούς. 17. Περί των ΰικαρίων ληύτών. περί Ίακώβον τον άδελφο&έον. πόΰοι έ% ' Ααρών μέχρι Φινεες γε- γόναΰι κατά ύνγγένειαν αρχιερείς. 18. "Οτι Ονεβπαΰιανός 2) άπεβτάλη κατά της Ίονδαίας παρά Νέρωνος, περί της πόλεως Ίωταπάτων καϊ τον Ίωΰήπον. ότι 6 Νέρων άνεϊλεν εαντόν και Γάλβας ήρζε μετ' αυτόν, καϊ αντός μετά μικρόν άνηρέδη, και ήρζαν 3) "Ο&ων και Ονιτέλλιος και άλ- λήλοις επολέμονν. άνάρρηβις Ονεΰπαΰιανον. 19. Τίτον πολιορκία κατά της Ίερονΰαλήμ. ότι τρίτειχος ην η 'ίερονΰαλημ. περί τον μηχανήματος των κριών τών κατά της πόλεως έπαχ&έντων. περί τών ξύλινων πύργων, ονς 6 Τίτος έποίηΰεν. 1) μ,ίγα ρΓο μετά 2) Ονεσπασιανός] οΰεΰπεαιανός Ιιίο βί ίηίτίΐ 3) ηρ^αν ρΓΟ ηρξαντο βί ούιτελιος ριο Ονιτέλλιος. ΖΟΝΑΚΑ8 ιν. 20 306 ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. ΜΒ. VI. 20. Περί της επινοίας του Ιουδαίου Κάΰτορος,1) δι' ης ύπερετέ&η η κατά του πύργου επίβουλη των "Ρωμαίων, ότι ο Τίτος φιλαν&ρωπότερον περί τους Ιουδαίους διέκειτο, καϊ νικών αυτούς, οτι τριπλώς η πόλις τετείχιΰτο. περί ων έκακούργουν οί 6τα- ΰιαΰταί, καϊ μάλιΰτα λιμώττοντες. περί ων έποίει κακών 6 λιμός τοις Ίουδαίοις. 21. Περί τών δια χωμάτων ελεπόλεων. περί της επινοίας τών "Ιουδαίων, δι' ης κα&ηρέ&ηΰαν ά&ρόον αι έλεπόλεις τών "Ρωμαίων εύμηχάνως. οτι ΤΙΙ336ετέρω τείχει τους Ιουδαίους εζω&εν Τίτος περιέ- κλειΰεν. όπως ο λιμός τους Ιουδαίους διέ&ετο. περί τών αύτομολούντων Ιουδαίων, και ότι άπό του λιμού έμπιπλάμενοι διερρηγνυντο. καϊ οτι τίνες αυτών εύρέ&ηόαν έχοντες εις τάς γαΰτερας χρυΰόν' διό και πολλούς αυτών και προ του &νη6κειν άνη- ρουν οι "Ρωμαίοι ανηλεώς. 22. "Οτι ζωών κόπρους ηο*&ιον. οτι του τείχους καταπεΰόντος έτερον εύρέ&η εντός, περί του είΰελ- δόντος δια του τείχους "Ρωμαίου ανδρός άρίΰτου. οτι ήλους εϊχον οι "Ρωμαίοι εν τοις ύποδήμαΰιν. ότι και δια της νυκτός επολεμουν, και ότι και η Άντω- νία ο πύργος κατεΰείΰ&η.2) περί της γυναικός, ήτις το οίκεΐον τεκνον εις τροφην οίκείαν άπέΰφαζεν. 23. "Οτι αι πύλαι του ^ρου ενεπρήο&ηόαν , άρ- γυραΐ ούΰαι. ότι εδοξε ττοΓ^ "Ρωμαίοις τους εις το ιερόν καταφυγόντας ύώζεβ&αι Ιουδαίους , ει μη άν- ταμύνονται, καϊ ότι 6 Τίτος την του ναού ουκ εβού- λετο καταΰτροφην. ότι καϊ χρυΰάς είχε θυρίδας ο 1) Κάοτωρος~\ κα=τρ ουηι οοπιρβηάΐο υΚίιηίΐβ 2) μ,ετε- οεία&η] καζεσ. βοπρβί βχ ρ. 300, Α. ΑκαυΜΕΝΤΑ. ι,ιβ. νι. 307 ναός. ότι 6 Τίτος παντοίος έβπούδαζε μή καυ&ή- ναι τον ναόν. ότι κατά τον αυτόν μήνα καϊ την αυτήν ημεραν ΰυνε'πεΰε γενέΰ&αι τον έμπρηβμον τού ναού υπό Βαβυλωνίων πρότερον και ύΰτερον υπό "Ρωμαίων. 24. Περί τού τοίχου , ου το εύρος πήχεις η. περί των εν τω γαζοφυλακίω χρημάτων, περί των γενομένων σημείων της άλώβεως. οίον το μέγε&ος της πύλης, περί του βοώντος προ μακρού τα της αλώΰεως και όπως καϊ ούτος άπώλετο. !) ότι "Ρω- μαίοι τον Τίτον άπεφηναν αυτοκράτορα, περί των Ίδουμαίων. περί των χρυΰών κειμηλίων, περί της αρχιερατικής ΰτολής. ότι δαυμάόας 6 Τίτος τήν της πόλεως όχυρότητα ΰύν &εω είπε πολεμήΰαι, καϊ ταύτα "Ελλην ων, και ότι πύργους κατελιπε δύο άκαταΰκάπτους δια θαύμα, καϊ ότι 6 αριθμός των αιχμαλώτων ήν μυριάδες θ' καϊ λ' και των άπολλυ- μενων μυριάδες ρι. όπως 6 Σίμων τους υπονόμους υπεδυ και όπως ύΰτερον άναδύς μετά καιρόν αγχόνη εθανεν. ότι καϊ τά του ναού άνωρύχθη θεμέλια, ότι κατά τον καιρόν της άλώΰεως Ίερουΰαλήμ παν- ταχού οι κατεΰπαρμενοι Ιουδαίοι εκακούντο. ότι το φρούριον ή Μαχαιρούς λίαν ήν όχυρόν. περί τού ευμεγέθους δένδρου, περί τού φυτού τού λεγομέ- νου βαάρ, ο και κυνόΰπαβτον2) λέγεται, καϊ περί τής τούτοι δυνάμεως, όπως εάλω το φρούριον ή Μα- χαιρούς. περί τού χωρίου 'Λμμούς ότι απέχει Ιερο- ΰολύμων ΰτάδια λ'. ότι το κατά κελευΰιν τους Ιου- δαίους τελεΐν άρχαΐον ήν. περί του εκ ξύλων τείχους, όπερ όχυρόν μεν ήν , πυρϊ δε ύΰτερον κα- ι) δβφίβηΐία ιΐ8(ΐιιβ 3,(1 ρ. 308, 4 νφάντον &Μ'ιάί βχ οοά. 2) κννόοπαατον] -Λννόπαβτον. 20* 308 ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. VI. VII. τηνάλωτο. ότι έξ άπογνώβεως αλλήλους άνήρονν οι εν τω φρονρίω πρότερον την νπαρξιν κατακανβαν- τες. όπως εάλω το φρονριον ή Μαΰαδά. περί τον πονηρού νφάντον. 1. Περί Λατίνων, περί 'Ροντονλων. όπως ο Αινείας ενομίΰ&η &εός. περί "Αλβας της πόλεως καϊ όπως όντως εκλή&η. πό&εν Τίβερις 6 ποταμός την όνομαΰίαν εόχεν. όπως 6 Άμονλιος ε&εοποίει εαντόν. ότι από Νομίτορος1) και ' Λμονλίον εΰχε τα των "Ρωμαίων αρχήν, ότι δίδνμοι ήβαν 'Ρώμός τε και 'Ρωμνλος, οϊ καϊ γεγόναΰιν εκ&ετοι, καϊ ότι παρά λνκαίνης ετράφηβαν, καϊ οΐαν φαβί την λν- καιναν. 2. *Οποΐοι ήΰαν 'Ρώμός τε και 'Ρωμνλος. 6 άνα- γνωριΰμός 'Ρώμον και Ρωμνλον. άναίρεΰις Αμον- λίον. 3. Θάνατος *Ρώμον , καϊ ό&εν επικίνδννον ένο- μίΰ&η το την τάφρον τον ΰτρατοπέδον τινά διελ- &εΐν, άφέντα την 6ννή&η όδόν. όπως διεγράφη το τείχος της 'Ρώμης. ότι τά τείχη ιερά, ον μην καϊ αϊ πνλαι. ποία ήμερα ή (Ρώμη εκτίΰ&η, και πό&εν κατ ' αρχήν2) το Παλάτιον εκλή&η, και περί λεγεώνος. ότι εκατόν ήΰαν οι βονλενταί, οι καϊ πατρίκιοι εκα- λονντο, καϊ3) διά τι εκλή&ηΰαν πατρίκιοι, όπως^ ήρπαΰαν τάς των Σαβίνων δνγατέρας οι (Ρωμαΐοι'Ά οι <5ε Σαβίνοι Λακεδαιμονίων είΰιν άποικοι. ότ& νπό των Σαβίνων εάλω ή 'Ρωμη παρά γνναικός προ- δο&εΐΰα^ νπόΰχεύιν λαβονβα4) τονς βραχιονιβτήρας 1) Νομ,ίτορος] νομήτορος 2) χατ' αρχήν &άάίάί θ: οοά., <μιΐ καταρ, ψιοά αχιΐ αρχήν &8ί άμϊ αρχάς 3) καϊ οπι. 4) ίϊα οοάβχ ηυοηιιβ. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. VII. 309 Σαβίνων, ονς μετά την προδούίαν επιρρίπτοντες τη προδονβη άπεκτειναν αυτήν. 4. "Οτι κοινή 'Ρωμαιοι και Σαβίνοι την 'Ρώμην *) ωκηβαν, και Τάτιος 'Ρωμνλω ΰυνεβαΰίλευεν. φόνος Τατίον. περί τον εν 'Ρωμη γεγονότος λοιμού δια τον Τατίον θάνατον και την αίματώδη βροχήν. ότι επί εκατόν χρόνοις ΰυνέ&εντο είρηνεύειν μετά Ρω- μαίων Ονήιοι,2) δόντες και όμήρονς πεντήκοντα, ότι την μοναρχίαν και τα βαβιλικά βνΰΰημα πρώτος *Ρωμνλος εδειξεν. ότι οί καλούμενοι πατρίκιοι νΰτε- ρον απρακτον εϊχον το όνομα, όπως ήφανίβ&η "Ρω- μύλος και &εός εδοζεν. όπως 6 "Ρωμύλος μετά το άφανιΰ&ήναι Κνρΐνος έκλή&η. 5. "Οτι μετά τον 'Ρωμύλον οί πατρίκιοι ούκετι ενα βαΰιλεα ήρετίοαντο3), άλλ' εκαΰτος αυτών ήμιβυ ημέρας και ννκτός εβαΰίλευεν , ο κα& μεΰοβαΰιλείαν έκάλεβαν. ότι πάλιν εις άνερρή&η βαΰιλεύς 6 Νο- μάς Πομπήλιος. ότι πρότερον ε&νβε τοις &εοΐς, και όντως έλαβε την αρχήν 6 Νομάς και τά βαΰιλικά παράβημα. ότι καλώς άγαν και δεοφιλώς 6 Νομάς την αρχήν διήννΰεν, ενΰεβώς παρά τους τότε"Ελλη- νας διακείμενος περί το &εΐον. ότι δεκάμηνος ήν 6 χρόνος παρά "Ρωμαίοις, παρά δε τοις λοιποΐς δια- φόρως είχε, μηνιαίος, τετραμηνιαϊος, εξαμηνιαίος. 6. "Οτι Όΰτίλλιος Τούλλος μετά Νομάν ήρ%εν. περί των τρίδυμων αδελφών τών τε άπό "Ρώμης και τών ε% Αλβανών, ονς ετεκον μητέρες δίδυμοι, ότι ήν ποτέ ή " Αλβα της "Ρώμης μητρόπολις, βαΰιλεία "Λγκον ΜαρκίονΛ) 1) ρώμην ρΓΟ πόΧιν , 8βά οοδοηηιΐδ δοπρίιιπι 2) Ού- ηιοι] ονήροι, ηΐ ίη Ιβχίυ 3) ήρετίβαντο ρΓΟ φρετήσαντο 4) βασ. — Μαρκίου] Άάάίϊ, βίδί β&άβπι £θγθ ίη ίβχίτι βυρβΓδοπΜί;. 310 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. VII. ΡΙΙ337 7. "Οτι οί Λατίνοι ενάντιοι ήσαν 'Ρωμαίοις. 8. Περί του καταπτάντος άετον εις την κεφα- λήν τον Ταρκννίον. οτι 6 Ταρκννιος ολοπόρφνρα είχε το τε ίματιον καϊ τον χιτώνα και χρνσόπαστα και ύτέφανον δια λίθων καϊ σκήπτρον και δίφρον και τεθριππον. περί τον στοχαστικού οίωνιστον. περί τον τιμηθέντος χαλκή είκόνι. περί της δια- παρθενενθείσης ίερείας, όπως έκολάσθη, καϊ περί των δ ιαπαρθεν ενόντων αντάς. 9. Περί τον σημείον τον εις τον Τονλλιον. οτι έθνος οί Ονολόσκοι. οτι τονς πάντων δονλονς ήλεν- θέρωσαν. οτι τα αστικά1) υποδήματα των ευπατρι- δών ήσαν καϊ οία ταντα. οτι άλλοι 'Ρωμαΐοι παρά τονς Λατίνονς. 10. Βασιλεία Ταρκννίον. οτι κακώς ήρζε Ταρ- κννιος. κάντ ένθεν άλλοι παρά τονς 'Ρωμαίονς οι Αατΐνοι. οτι έθνος οί2) Γαονΐνοι. όπως σννεβον- λενβεν ο πατήρ μηδέν ειπών, άλλα πράξας. οτι τά αντά και Θρασύβουλος ποτέ διεπράζατο. 11. Περί της μάντιδος Σιβύλλης. περί τών βι- βλίων Σιβυλλης. περί της διά βυρσών τιμωρίας, περί της ευρεθείσης άνδρωας κεφαλής εις τά θεμέ- λια του ναού, και τί εδήλον το τέρας, όπως ώνο- μάσθη το Καπιτώλιον. περί τών σημείων τής εκ- πτώσεως του Ταρκυνίου. οτι Βρούτος 6 μωρός παρά Λατίνοις'6). όπως 6 Βρόντος την γήν ως κοι- νήν μητέρα έφίλει. περί Λονκριτίας , ην έβιάσατο 6 τον Ταρκννίον νιος, καϊ διά τοντο άπεσφα%εν εαν- τήν. όπως ο Βρόντος τον Ταρκννίον κατέλνσε καϊ 1) αστικά ρι•ο άστνχά 2) οΓ] ίκΐάΐΐ 3) λατίνοις ρπ> Λατίνων. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. VII. 311 της βαβιλείας ήξιώ&η ΰύν Κολλατίνω , ίνα μη δοκη μοναρχειν' διό καϊ νπατοι ούτοι εκλή&ηΰαν. 12. "Οτι δια την μελετωμένην προδοΰίαν των νιων τον Βροντον κολαζομένων ο πατήρ οίον άπα- %ώς διεκειτο, ορών αυτούς πάβχοντας, ή'ττοί δια πε- λέκεως άπέ&ανον. ποπλικόλας 6 δημοτικός, περϊ τον έ'&νονς των Τνρΰηνών. εν μάχη πολλών πεΰόν- των εκατέρωθεν είπε το δαιμόνιον εκ τον ενός μέ- ρονς ενα πεΰεϊν έπέκεινα, καϊ ευρέθη όντως, ότι 'Ρωμαίοις οι Ιταλοί ενάντιοι ήΰαν τότε. όπως 6 Σκαιόλας ενμηχάνως είρηνην εποίηΰε μεταξύ Ιτα- λών καϊ "Ρωμαίων. 13. "Οτι τετράκις νπάτενβεν Οναλέριος χ) και ^Ρωμαίοι δν6χεραίνον6ιν, ότι ραβδονχονς μετά πελέ- κεων είχε προϊόντας καϊ οίκίαν λαμπράν, ην και κα&Ύίρηΰαν. πότε ταμίαι εγένοντο, οϊ και κοιαίΰτορες έκαλονντο, και τι το τών κοιαιΰτόρων έργον, περί τον εθνονς τών Σαβίνων, ότι 'Ρωμαΐοι ένίκηβαν. ήττα Σαβίνων, ότι ίη ενιαντόν εθρηνεΐτο τελεντή- 6ας Ποπλικόλας. αύθις πόλεμος Λατίνων καϊ "Ρω- μαίων, περί δικτάτορος. 14. Περί τον εθνονς Ονολονΰκων. ότι αρχικό ν ήν τους εν εκστρατεία μη άπαιτεϊύθαι. περί τον εθνονς τών Αίκονών , και ότι τον2) Μάζιμον τον μέγιΰτον ΰημαίνει. περί τον μνθον , έν ω ή γα- ϋτήρ ώνειδίζετο παρά τών λοιπών τον βώματος με- ρών, όπως εν ταϊς πολιτείαις οί δανείζοντες χρει- ώδεις. 15. Τίνες οι τριβοννοι. οία ήν ή ίβχνς τότε 1) Ούαλέριος'] οναλλέριος, οιηίδδίδ καί Ψωμαίοι 2) τον] ί*3, οοάβχ ρΓο το. 312 ΑΒβϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. VII. των τριβούνων. πό&εν λέγεται το χ) κα&ωΰιώ&η. τίς 6 άγορανόμος. 16. "Οτι ώνομάβ&η Κοριολάνος 6 Μάρκιος εκ τον ηττηΰαι το ε&νος του Κοριόλου. ότι εν καιρώ ιπποδρομίας και οί πρόβχωροι εις 'Ρωμην ΰυνέ&εον. κάνταϋ&α οι 'Ρωμαΐοι τοΓ§ Λατίνοις έχ&ροί. 17. Περί της τιμωρίας της δεκατευβεως, ήτις τοί§ άμαρτήβαβι ότρατιώταις επάγεται, οτι πένης άνηρ και γεωργία ζών δικτάτωρ γέγονε δια την λοι- πην άρετήν. οτι κατά 'Ρωμαίους κικινάτοι2) οιάκειρε- κόμαι. 3) τί το υπό ζνγόν άγαγεϊν τους ηχχη&ένχας. 18. "Οχι μεχά χην χών νόμων εξ Ελλάδος μεχα- γωγην έπανόανχο *Ρωμαίοις οί δήμαρχοι και 6χρα- χηγόϊ προεβλή&ηβαν. όχι βανίβιν οι νόμοι γραφό- μενοι χόχε εις χην άγοράν προεχί&ενχο. πό&εν η δωδεκάδελχος. πότε η δεκαρχία καχελυ&η. 19. Πότε χιλίαρχοι άν& υπάτων έκλή&ηΰαν. περί τιμητών, εντιμότεροι των τιμητών και των ιππάρχων4) δικτάτορες, τί εβτι πρίγκί'φ. 20. Πότε μιΰ&οφορεΐν το βτρατιωτικόν ηρξατο. τί βημαίνει όταν νδωρ ύπερεκβλυΰη. 21. Πότε έδό&η ταΐς γυναιξί το έπ όχηματι5) ΤΠΒΒ^περιιέναι. ότι πρώτος λευκώ τε&ρίππω Κάμιλλος έ&ριάμβευβε και όπως 6 θρίαμβος έτελεΐτο. οίον ην το άρμα του θριάμβου, περί ίππων ζυγίων καϊ βειραφόρων καϊ κελητων. ότι έκωδωνοφόρουν οι κρι&έντες &ανείν. ότι και εν δευτέρα καϊ τρίτν^ ημέρα εξηρκει ή πομπή. 22. "Οπως Φαλίΰκοι κατεφρόνουν 'Ρωμαίων6) 1) τό] αάάίύ 2) κικινάτοι] κικινάκοι 3) άκειρε- χόμαι ρΓΟ άκειροκόμαι, Μί 6, 9. 4) ιππάρχων] υπάρχων , Ρ* 5) οχ-ηματι] όχη 6) Φαλίοκοι— Ρωμαίων] φϊλΐσχων — ρωμαίοι. ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. νπ. νιπ. 313 πολεμούντων καϊ δια τούτο τους παιδας έξήγον είς το τείχος γυμναΰομένους. και όπως 6 διδάβκαλος προδέδωκε τούτους, καϊ όπως αυτόν οί πολέμιου δε- δεμένον άντέβτρεψαν. 14. !) "Οπως 6 Μέτελλος τους των πολεμίων κατασκόπους έφώραβεν. ότι πολέμου (Ρωμαίοις καϊ Καρχηδονίοις ΰυρραγέντος ένίκηΰαν οι "Ρωμαίοι καϊ τους ελέφαντας αυτών άνεϊλον. όπως τους ελέφαν- τας οι "Ρωμαίοι διεπεραίωβαν τον πορ&μόν καϊ εις "Ρωμην άπηγαγον. 15. "Οτι πρέσβεις εις 'Ρωμην οι Καρχηδόνιοι έπεμψαν και αυτόν τον "Ρηγούλον τον ΰπατον, εί- ρήνην αιτούντες, όΰα "Ρωμαίοις 6 "Ρηγούλος ΰυνε- βούλευΰε, γνώμην δούναι επιτραπείς, και όπως άνα- κομι6%•εϊς εκών εις Καρχηδόνα , ϊνα μη έπιορκηβη, ωμότατα διεφ&άρη. ΰτρατεία "Ρωμαίων εις την Λι- βύην και πολιορκία του Αιλυβαίου.2) ο6α οί "Ρω- μαίοι εν τή πολιορκία του Αιλυβαίου παρά των Καρχηδονίων ύπέΰτηβαν. 16. "Οτι άφήκαν οί "Ρωμαίοι το ναυμαχεΐν. οτι μετέβτηϋαν προς "Ρώμην οι Γαλάται τοις Καρχηδο- νίοις ύυμμαχούντες, καϊ οτι αύ&ις ναυτικόν οί Ρω- μαίοι ΰυνεΰτήϋαντο, καϊ ναυμαχία τους Καρχηδονί- ους ένίκη6αν. 17. "Οτι τον όφέτερον ΰτρατηγόν οί Καρχηδό- νιοι άνεΰταύρωΰαν καϊ βπείΰαϋ&αι "Ρωμαίοις ητουν. οτι οι εν τη "Ρώμη φυϋη&έντες δια την νίκην βαρυ- τέρας τάς των σπονδών 6υν&ήκας τοΓ^ Καρχηδο- νίοις επηνεγκαν , και οϋτως 6 πόλεμος έληξε ύφίοιν. 1) Νιιΐΐα δυηΐ; »(1 ο. 1 — 13 ίη οοάίοβ αΐ'^υηιβηία. 2) Λιλνβαίον] λνβαίον ηΐ ιηοχ. 314 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. VIII. 18. Πόλεμοι, "Ρωμαίων προς ε&νη. ότι την Σαρδώ ελαβον ο£ "Ρωμαίοι εκ των Καρχηδονίων και χρήματα, πόλεμοι "Ρωμαίων προς Γαλατάς καϊ Λί- γυας καϊ Κνρνίονς. πόλεμοι "Ρωμαίων προς Σαρ- δόνιους καϊ Κνρνίονς και Αίγνας. ότι πολέμιοι τοις Ρωμαίοις έκρί&ηΰαν Καρχηδόνιοι, κηρνκιον ή τον κήρνκος ράβδος, μάχαι προς Σαρδώνας καϊ Κνρ- νίονς, 19. "Οπως Άμίλκας ένική&η παρά Ιβήρων καϊ εφ&άρη. περί Βοονΐων και Γαλατών, περί "Ι<56ης της νήδον καϊ όπως οι κάτοικοι ταύτης "Ρωμαίοις προβεχώρηΰαν καϊ περί της άρχονβης αντών γνναι- κός. ποΐαι %ώραι καλοννται Ίλλνρικόν. 20. Ίνβονβρων επί&εΰις κατά "Ρωμαίων καϊ μάχη και ήττα. τέρατα ΰνμβεβηκότα "Ρωμαίοις. ότι τονς νπάτονς οΓ "Ρωμαίοι μετεπέμψαντο , ο£ ά« ουκ άπήλ&ον, εως το πάν ήννΰαν. έτερα ϋτρατεία κατά Ινΰονβρων. περί Λημητρίον τον Σαρδιαίων άρχον- τος, όπως νπό "Ρωμαίων εκολάβ&η. 21. "Οτι αν&ις πόλεμοι μεταξν "Ρωμαίων άνερ- ράγηΰαν και Καρχηδονίων Άννίβον ύτρατηγονντος αντών τον Άμίλκον παιδός. περί της εν Ενρώπη Ιβηρίας όπον εβτϊ και μέχρι τίνος διήκει. ότι 6 Αν- νίβας επολιόρκει τονς εν Ιβηρία Ζακνν&ίονς. άλω- 6ις τον περιβόλον τών Ζακνν&ίων. ότι εκανΰαν οι Ζακνν&ιοι τά τιμιώτερα τών χρημάτων αντών και αντοϊ 6νν άπονοία τοις έναντίοις ΰνμμίξαντες κατε- κόπηΰαν. 22. "Οτι πόλεμος εψηφίβ&η "Ρωμαίοις κατά Καρ- χηδονίων, ότι πρέΰβεις έπέμφ&ησαν εις Καρχηδο- νίονς. περί ύημείων γενομένων προ της μάχης τών ΑΚΟΙΤΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. VIII. IX. 315 ^Ρωμαίων καϊ των Καρχηδονίων καϊ περί ονείρου τω Αννίβα φανέντος. 23. "Οτε ου 'Ρωμαΐοι των υπάτων τον μεν είς Σικελίαν έπεμψαν, τον δε εΐς'ίβηρίαν, καϊ όπως 6 Αννίβας επεραιώ&η τον (Ροδανόν. οτι οί πεμφ&έν- τες παρά των αντιμαχομένων εις καταοκοπην ΰννήν- τηΰαν άλληλοις καϊ εμαχέΰαντο. και οτι 6 Αννίβας ατριπτον ]) οδόν δι ορών διαβάς εκακοπά&ηΰε και πολλούς άπώλεΰε των ο^ίων. μάχαι διάφοροι 'Ρω- μαίων καϊ Καρχηδονίων τον Άννίβου αυτών ΰτρα- τηγοϋντος. 25. "Οτι κατεΰτρατηγηΰε τών ^Ρωμαίων 6 * Αννί- βας και πολλούς άνεϊλε και ου μείους εζώγρηΰε, και επί την 'Ρωμην ηπείγετο. ο6α εποίουν οί εν τη 'Ρωμη μα%όντες τα κατά τον Άννίβαν. οτι περυέ- κλειΰαν2) τους πολεμίους οι "Ρωμαίοι εις την Καμ- πανίαν. 26. Μηχάνημα τοϋ Άννίβου. όπως οί (ΡωμαΐοιΡ1Γ339 εΰφάληΰαν εκ κακοβουλίας του 6φών ΰτρατηγοϋ. οτι εις κίνδυνον κατέΰτηβαν οί περί τον (Ροϋφον έ% αβουλίας αυτού καϊ οτι ταχύ μετεβάλετο καϊ τω δικτάτωρι3) νπετάγη. 1. Περί χρηΰμών. όπως ή4) εν Κάνναις ήττα τοΓ^ 'Ρωμαίοις ΰυνέπεΰε και οαα 6 Αννίβας εποίηαεν ε£ζ μάχην αυτούς εκκαλούμενος και οΰα εμηχανή- ΰατο εκείνω την νίκην κατ εργαζόμενα, οτι ει τότε 6 ' Αννίβας είς την 'Ρωμην ώρμηΰεν, εϊλεν αν αντην. 1) ατριπτον ρΓΟ άτρεπτως 2) περιεκλειοαν ρι-ο περιε- τρ κλνΰαν 3) διν,τάτωρι] Ρθγ οοπιρθηάίιιιη δϊατα , ιιί βαρΓα, φΐοά τορι β$ϊ ροΐίαβ φίαπι τωρι 4) τ}] οί. 316 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. IX. 2. Περί του Σκιπίωνος. όπως οί εν τχι "Ρώμη διετέ&ηύαν την ήτταν των οικείων μαδόντες. όπως τοΐς αίχμαλώτοις 6 Αννίβας έχρήύατο. βούλευμα δαυμαύτον όπως 6 Αννίβας τους Νεαπολίτας ωκει- ώβατο καϊ την Καπύην και την Καμπανίαν των Ρωμαίων μετέύτηύε καϊ άλλους εϊλε καϊ άπηνώς αύτοΐς χρηύάμενος ανέκοψε τους λοιπούς μη προύιέ- ναι αυτω. όπως οι εν Βαβιλίναις "Ρωμαίοι της πο- λιορκίας ίρρυύ&ηύαν. 3. Στρατήγημα του ' ' Αννίβου. ότι δια τρυφην και ραύτώνην οί Καρχηδόνιοι ήττή&ηύαν. ούα οίι) Σκιπίωνες εν Ιβηρία εποίηύαν. 4. "Οτι ούδεν έχοντες οί'κοι ύτεΐλαι οί Σκιπίω- νες αστραγάλους τοΐς παιύϊν έύτειλαν. ούα 6 Αρ- χιμήδης κατά των "Ρωμαίων έμηχανήύατο πολεμούν- των τάς Συρακούύας. 5. "Ούα τοις "Ρωμαίοις ύννέβη δεινά, όπως υπό Μαρκέλλου εάλωύαν αϊ Συράκουύαι. όπως 6 Αρ- χιμήδης άντιρέδη. 6. "Ούα οί Καρχηδόνιοι εν Σικελία εποίηύαν καϊ 6 Αννίβας εν τή "Ρώμη ελ&ών είργάύατο, και όπως έκεί&εν άνεχώρηβεν. όπως την Καπύην οί "Ρωμαίοι παρέλαβον και όπως αύτοΐς έχρήύαντο. 2) ούα 6 Λα- ουίνιος προς Φίλιππον άντιύτρατευόμενος Μπραξεν. 7. "Οπως 6 ' Αύδρούβας εν Ιβηρία, τον Γάιον Κλαύδιον ήπάτηύε και διέδρα. ότι Σκιπίων 6 Πού- πλιος ήρέ&η ύτρατηγός των εν Ιβηρία, ύημείωύαι τόλμαν και μηχανήν του κατηγορη&έντος. όπως 6 Μουτίνας εκ Καρχηδονίων "Ρωμαίοις προύεχωρηύεν. 8. "Οπως οί "Ρωμαίοι τον Τάραντα έλαβον. ότι 1) οί] Άάά'ιϊ 2) εχρηααντο] εχρήσατο. ΑΚΟΙΤΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. IX. 317 ουκ ήδυνή&η 6 "Αννίβας άπατήσαι τον Φάβιον. όπως 6 Σκιπίων την εν Ιβηρία Καρχηδονίαν1) είλε καϊ όπως τον δόρυβον κατάπαυσε των στρατιωτών και τους Κελτίβηρας υπηγάγετο. όπως τον 5 Ασδρούβαν 6 Σκιπίων ένίκησε και οΐος ήν2) τους τρόπους, όπως 6 Σκιπίων τους εναντίους μετεχειρίσατο και ενίκησεν. 9. "Οτι ο * Αννίβας εν μάχγ} ενίκηΰε, και πεσόν- τος του Μάρκελλου τον σημαντηρα εκείνου δάκτυ- λων εύρηκώς έπλάττετο γράμματα, ώς εκείνου αυτά ταΐς πόλεσι στέλλοντος, και πλείστους ήπάτησεν, εως εγνώσ&η. μάχη 'Ρωμαίων προς Αχαιούς συμ- μαχουμενους υπό Μακεδόνων, πόλεμοι πάλιν άλλοι "Ρωμαίων καϊ Καρχηδονίων καϊ στρατήγημα του ενός των υπάτων τολμηρότατον. 10. "Οσα 6 Σκιπίων εν Ιβηρία και εν Αιβύΐ] εποίησεν. όπως 6 Σκιπίων τους άποστατησαντας των αυτού στρατιωτών δια την νόσον αυτού προσ- ηγάγετο καϊ όπως αύτοϊς εχρησατο καϊ τίνας εκό- λασεν. ότι της Ιβηρίας 6 Σκιπίων έκράτησεν. περί τών Γυμνησίων νήσων. 11. Λι ην αίτίαν 6 Μασινίσσας (Ρωμαίοις'ά) προσεχώρησεν. ότι επαυ&η της άρχης 6 Σκιπίων. όπως 6 Φίλιππος *Ρωμαίοις εσπείσατο και 6 Σκι- πίων της πόλεως τών Αοκρών πολλά εκ προδοσίας συνέσχε, είτα και αυτήν την άκρόπολιν. 12. "Οτι 6 Μασινίσσας κατηλλάγη δη&εν Καρ- χηδονίοις, ΐν' αύτοΐς4) ούτω σφήλτ], ότι 6 Σκιπίων διεβη προς Καρχηδονίους καϊ πόλεις εϊλε τινας. οτι 1) Καρχηδονίαν] βίο 2) ην] αθ,άίΐ 3) τοις αηΐβ 'Ρω- μαίοις οτα. 4) αντοΐς] ϋ& οοά. ςυοφίβ. 318 ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. IX. Μαΰινίβΰας 'Ρωμαίοις εβοή&ηύε κατά των Καρχη- δονίων, ατρατήγημα τον Σκιπίωνος. 13. Περί Μαΰινίόΰον καϊ τον Σνφακος καϊ της Σοφωνίδος. οτι βπονδάς ου Καρχηδόνιοι ητηβαν. ότι τω Σκιπίωνι εν Αιβνη Καρχηδόνιοι έπεβονλεν- 6αν. οτι τω Αννίβα πάύα η ηγεμονία εδό&η. 14. "Οτι 6 Σκιπίων τω * Αννίβα ύνμβαλών ενί- κηΰεν. οτι ύπείΰαύ&αι 6 ^ Αννίβας εξήτηόεν. ότι 6νμ- βαλών 6 Σκιπίων τω ' Αννίβα ηττηύεν αντόν. ότι ΤΙΙΜΟπολιορκονμενοι παρά τον Σκιπίωνος οι Καρχηδόνιοι περί απονδών διειλεχ&ηβαν. ότι πρέΰβεις οί Καρ- χηδόνιοι προς (Ρωμην έ'βτειλαν και ΰνμβάβεις αντοϊς εψηφίύ&ηΰαν. 15. Πόλεμος προς Φίλιππον τον Μακεδόνα, οτι τάς Ά&ήνας πολιορκονμένας νπό των Μακεδό- νων ερρνύαντο οι "Ρωμαίοι, ότι ήττή&η Φίλιππος "Ρωμαίοις βνμβαλών και έτρώ%•η. 16. Μάχη ετέρα "Ρωμαίων προς Φίλιππον. μάχη καϊ πάλιν "Ρωμαίων προς Φίλιππον και ήττα αντον. επι ποίαις <5νν%ηκαις "Ρωμαίοι τω Φιλίππω εύπεί- Οαντο. 17. "Οπως έλν&η ο κελενων μη κοΰμεΐα&αι τάς γνναΐκας νόμος. ο6α 6 Κάτων εν Ιβηρία εποίηύεν. όπως 6 Κάτων εν μια ήμερα τα τείχη των εν Ιβη- ρία πόλεων παρά των πολιτών αντών καταύκαφή- ναι έποίει. 18. Όπως οί "Ρωμαίοι έπι το "Αργός και την Σπάρτην εΰτράτενβαν, και όπως εύπείύαντο και τον ς "Ελληνας ήλεν&έρωβαν. ότι ενεωτέριύαν οί "Ελληνες, ότι τον Σκιπίωνος άφικομένον προς Άν- τί-Όχον 6 ' Αννίβας νποπτος εδοζεν. 19. Ότι διά τον Άντίοχον οί "Ρωμαίοι ε&ορν- ΑΚΟΙΤΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. IX. 319 βούντο. ότι ό Φίλιππος 'Ρωμαίοις έφιλιώ&η. εζέ- λαΰις Άντιόχου εκ της Ελλάδος, ότι εν Ναυπά- κτω βπείόαΰ&αι τοις 'Ρωμαίοις εζήτη6αν, ουκ εΰπεί- <5αντο δε. 20. "Οτι οι Σκιπίωνες τω ' Άντιόχω άντετάχ&ηΰαν. οτι ητηβεν 6 ' Αντίοχος είρήνην, ονκ έτυχε δ' αυ- τής, και οτι έπολέμηοαν οι 'Ρωμαΐοι κάϊ οί αυτού, οτι έπεχείρηΰεν 6 ' ' Αντίοχος έλεΐν το της 'Ρώμης ατρατόπεδον, άπεκρούΰ&η δε, το δ' αύτοϋ ειλεν ο Σκιπίων. οτι απονδάς ητηΰεν ο ' Αντίοχος, και 6 Αννίβας, δείοας ίνα μη έκδο&ή, έφυγε προς Πρου- ΰίαν. οτι φ&ονη&έντες οι Σκιπίωνες κατεκρί&ηΰαν. όπως οι εν τη Άΰία Γαλάται άποικοι των Ευρω- παίων εγενοντο Γαλατών, όπως 6 Μάλλιος την "Αγκυραν ειλεν. 21. "Οτι οι Αιτωλοί πρεΰβεις υπέρ ειρήνης έπεμψαν, και όπως ό Μάρκος έπολιόρκει την Άμ- βρακίαν, και όΰα οί Αιτωλοί άντετεχνήοαντο , καϊ ώς έβπείβαντο αυτοΐς οι 'Ρωμαϊοι. τίνες θανόντος του Άντιόχου μετ' εκείνον εβαόίλευβαν. ότι 6 Αν- νίβας εαυτόν διεχρήΰατο , ίνα μη εκδο&η 'Ρωμαίοις. 22. "Οτι ό Φίλιππος τον ν ιόν Αημητριον έκτει- νεν εκ διαβολής του Περΰεως , καϊ ότι και τούτον κτεΐναι &έλων ουκ ϊβχυΟεν. Λολδμοί. "Ρωμαίων προς Περΰεα βαβιλέα των Μακεδόνων, ότι τού Κράα- ΰου1) πόλεις Ελληνίδας ελόντος καί τινας κατα- βκάψαντος καϊ τους άλόντας άποδομενου2) οί *Ρω- μαΐοι ώργίΰ&ηόαν. ότι ήτύχηΰαν οι 'Ρωμαΐοι3) μα- χόμενοι τω Περΰεΐ. ότι ευτυχών 6 Περΰευς δια φειδωλίαν ητύχηΟε και ΰπονδών εδεή&η. 1) Κράσαου] κράσου 2) άποδομενου ρι*ο άποδομίνους 3) οι ροδί 'Ρωμαΐοι οιη. 320 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. IX. 23. "Οτι Παύλος Αιμίλιος νπατος ήρέ&η και κατά τον Περΰέως έπέμφ&η. ότι εκλιπεΐν την 6 ε- λήνην μέλλειν προμαχών 6 Παύλος , προείχε τοις Οτρατιώταις, ίνα μη ταραχ&ώβιν. ήττα τον Περ- βέως και των Μακεδόνων, οτι ΰτενοχωρη&εϊς 6 Περΰενς έπέΰτειλε τω Πανλω περί ΰπονδών, βαύι- λέα δε αντόν όνομάΰας ον προΰεδέχδη. ότι οί Κρήτες τον Περΰέως χρήματα εις τα πλοία ενθεμέ- νοι άπήραν. οτι κρνπτόμενος 6 Περΰενς εκών ευ- ρέθη και όπως αντω 6 Πανλος εχρήΰατο. όΰα 6 Πλούταρχος περί τον Περβέως λέγει καϊ περί τον Πανλον. 24. "Οτι και τον Γέντιον οί 'Ρωμαΐοι ενίκηΰαν. οτι οί 'Ρωμαΐοι μα&όντες τήν τον Πανλον νίκην εχαιρον, και 6 Πανλος λαμπρώς έ&ριάμβενΰεν , οτε και δνο1) νιοι αντον έτελεντηΰαν. οπον 6 Περΰενς εφρονρεΐτο και διεχειρίΰατο έαντόν. περί (Ροδίων και Κρητών και Προνΰίον καϊ Ενμένονς.2) περί των παίδων ' Λριαράθον τον Καππαδοκών βαΰι- λέως. 25. Περί Άντιόχον τον νίον Άντιόχον καϊ Λη- μητρίον τον νίον Σελενκον. οτι επί Ααλμάτας οί Ρωμαίοι έΰτράτενΰαν κία τοντονς υπέταξαν. 26. Ό τρίτος 'Ρωμαίοις προς τονς Καρχηδονί- ονς πόλεμος, οτε τέλεον αντονς εζηνδραποδίΰαντο καϊ τήν Καρχηδόνα κατέΰκαψαν. οτι πόλεμον κατά Καρχηδονίων των *Ρωμαίων ψηφιΰαμένων εκείνοι νπήκοοι αντοΐς είναι έπλάττοντο και όμήρονς έδω- καν, ότι ελνΰαν οί*Ρωμαΐοι τήν πολιορκίαν. 21. Περί Σκιπίωνος οίος ήν. όπως 6 Σκιπίων 1) δνο ρΓΟ δύω 2) Ενμένουξ] ενμ,ενονς. ΑΚαυΜΕΝΤΑ. ΙΙΒ. IX. χ. 321 οικονομηΰαι καταλειφ&εις παρά1) τον Μαΰινίββον τελεντώντος τά της βαΰιλείας αντον τοις εκείνον παιβϊ τα πράγματα προβεκλήρωΰεν. ότι ο Φαμέας2)ρΐΐΜΙ προς 'Ρωμαίονς ηντομόληβεν. περί Προνβίον τον Βι&ννών βαβιλέως καϊ Νικομήδον τον νιον αντον. 28. Περί , Ανδρίβκον , ο§ έπλάβατο τον Περ- ΰέως είναι νιος, καϊ διάδημα περιδεμένος την Μα- κεδονίαν κατέΰχε και της Θεΰΰαλίας πολλά και τονς (Ρωμαίονς ηττηβε προββαλόντας αντω. οτι 6 ' Ανδρίΰκος νπό Μετέλλον ηττη&εϊς προεδό&η νπό Βνζον καϊ εκολάΰ%η, καϊ περί Άλεξάνδρον νιον έαντόν τον Περΰεως λέγοντος. 29. Περί Καρχηδονίων και οτι τω Σκιπίωνι 6 κατ αντών άνετέ&η πόλεμος, όπως 6 Σκιπίων τω Μαγκίνω επημννε χωρίον τι της Καρχηδόνος έλόντι και κινδννενοντι. όπως 6 Σκιπίων μέρος της πό- λεως Καρχηδόνος ειλε. και οτι 6 Άδδρονβας μετά των Καρχηδονίων εις τον Κώδωνα και εις την Βνρβαν κατέψνγον. καϊ ότι 6 Σκιπίων το ΰτόμα τον λιμενος ΰννεχωΰεν , ίνα μη τοις Καρχηδονίοις τροφαϊ κομίζωνται. 30. "Αλωβις τελεία της Καρχηδόνος καϊ ταντης καταβκαφή. ψήφιβμα τον καταβκαφηναι την Καρ- χηδόνα. 31. Έ'ξ οίας αιτίας τοις "Ελληβιν επολεμηΰαν οι (Ρωμαΐοι καϊ την τε Κόριν&ον κατέβκαψαν καϊ τονς Κοριν&ίονς άπέδοντο. 1. Περί των εν 'Ρωμτ] μοναρχηβάντων. όπως εφ&άρη 6 Κίννας καϊ Κάρβων αντον διεδε%ατο καϊ 6 Πομπήιος τω Σνλλα προ6ηλ&εν. όόα κατώρ&ωΰεν 1) περί] δοήρδί παρά 2) φαμ,έας ρι-ο Φαβέας. ΖΟΝΔ.ΚΑ8 ιν. 21 322 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χ. 6 Πομπήιος προς Σνλλαν άπιών, καϊ όπως αντόν 6 Σνλλας εδε%ατο. ότι κήδος1) ο Σνλλας προς Πομ- πήιον ε&ετο. οτι τήν Σικελίαν 6 Πομπήιος ωκειώ- ΰατο και τον Κάρβωνα άνεΐλεν. 2. "Οτι και 6 Λομετιος προΰβαλών τω Πομπηίω ηττή&η καϊ άντιρέ&η. οϊαν ετήρονν διά&εΰιν προς Πομπήιον τα ύτρατενματα. οτι Μάγνον 6 Σνλλας προΰεϊπεν αντόν. όπως ετνχε τον δριάμβον Πομ- πήιος^ καίπερ τον Σνλλα κωλνοντος. οτι ΰτρατεν- ματος ήγεμών γιρέ&η Πομπήιος κατά Λεπίδον , καϊ όπως άπέ&ανε Αέπιδος. οτι κατά Σερτωρίον έβτάλη 2) Πομπήιος, όπως 6 Σερτώριος έφ&άρη καϊ όπως τον Περπενναν άνεΐλε Πομπήιος, οτι ήγάπα τον Πομ- πήιον 6 δήμος κάκεΐνος τω δήμω προβέκειτο. όπως οι τιμηταϊ τον Πομπήιον εδέζαντο προβιόντα αντοις. 3. Περί των πειρατικών νεών3) καϊ οΰας είλον πόλεις καϊ όπως τοις άλιΰκομενοις (Ρωμαίοις ένεπαι- ζον και οία εξονΰία τω Πομπψω κατ αντών ΰτελ- λομενω εψηφίΰ&η. όπως ταχέως τον πειρατικόν ένίκηΰε πόλεμον καϊ τήν %άλα66αν των λτ^ύτηρίων έκά&ηρε, καϊ όπως παρ' Ά&ηναίων εδέχ&η. 4. "Οβα εψηφίύ&η τω Πομπψω μαδόντων των "Ρωμαίων τήν νίκην τον πειρατικού πολεμον. όπως τον Μι&ριδάτην 6 Πομπήιος επολεμηΰεν. ότι εαν- τόν παρεδωκε τω Πομπηίω Τιγράνης 6 των Αρμε- νίων βααιλενς. καϊ όπως αντω εχρήβατο εκείνος καϊ τω νίω αντον. περϊ Αλβανών καϊ Ιβήρων, ότι τονς ' Αλβανούς καϊ τονς "Ιβηρας ενίκηΰεν 6 Πομπήιος, περϊ Αμαζόνων, περϊ της ΰωφροΰννης Πομπηίον καϊ της τών χρημάτων καταφρονήβεως. 1) κήδος] κϋδος 2) εστάλη ρΓο εστάλη υ 3) νεών] νηών. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΊΛΒ. χ. 323 5. "Οτι τονς περί "Αμανον Άραβας καϊ Σνρίαν καϊ την Ίονδαίαν νπέταζεν. Ζτι ο Μιθριδάτης εθανε καϊ 6 εκείνον νιος προσήλθε τω Πομπηίω. οτι νποπτενόμενος 6 Πομπήιος της μοναρχίας άνθέ- ζεβθαι χωρίς των1) Στρατιωτών την (Ρωμην κατε- λαβεν. οτι βιτοδείας ονΰης εν 'Ρώμη Πομπήιος εκπλενΰας βννήθροιΰε ύϊτον καϊ εις την 'Ρωμην εκόμιβεν. 6. "Οτι την2) εαντον θνγατερα 6 Καΐβαρ τω Πομπηίω κατηγγνηύεν. οβα 6 Καΐβαρ κατώρθωβεν. 7. "Οτι 6 Καΐβαρ καταλνβαι τον Πομπήιον εμε- λετα και τον Καίΰαρα εκείνος, οτι εψήφιβτο νπό της βονλής καταθεβθαι τα όπλα τον Καίΰαρα, οι άδ περί Άντώνιον καϊ τον Πομπήιον ήξίονν καταθε- βθαι τα όπλα. οτι ήρξατο της τνραννίδος ο Καΐααρ. οτι εξήλθε της (Ρωμης ο Πομπήιος και οι πλείονς αντω εΐποντο. 8. "Οτι προς Πομπήιον άπιών 6 Καΐβαρ εις την 'Ρώμην άνεβτρεφε και της Ιταλίας εκράτηβεν. οτι αύθις επι Πομπήιον άπήει. τόλμα παράβολος3) τον Καίβαρος. οτι ήττήθη 6 Καΐβαρ και μικρόν εκιν-ΡΙΙΜ2 δννενβεν αν. οτί. 6 Πομπήιος νπερτίθεβθαι τον πόλεμον ήθελεν , οι #' άλλο*, εκ θράβονς εις μάχην ωρμων. 9. Περί βημείων προ της μάχης φανέντων. τροπή τον Πομπηίον. οία ην ή τον Πομπηίον γννή και οβα είπεν ίδονβα αντον φενγοντα και οία εκεί- νος προς αντήν. οτι εις Λΐγνπτον 6 Πομπήιος κα- τηνεχθη*) καϊ όπως άνηρεθη εκεί. οίας ετνχε τα- φής 6 Μάγνος Πομπήιος. 1) των] αάάίί 2) οτι την] οτην την 3) παράβολος] παράβονλος 4) ν.ατηνίχΟ'η] κατηχ&η, ιιί ίη ΐβχίπ. 21* 324 ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. χ. 10. "Οπως ο Καΐΰαρ διετέθη προς τους άναιρέ- τας Πομπηίου, περί της Κλεοπάτρας , καϊ όπως ο Καΐΰαρ έάλω ταύτης τω ερωτι. οτι πολέμου μέΰον του Καίΰαρος καϊ των 'Λλεζανδρέων ΰυΰτάντος η μεγάλη βιβλιοθήκη έκαύθη. οτι την Κλεοπάτραν Αιγύπτου βαΰιλίδα κατέλιπε Καΐΰαρ εγχυον ούΰαν «ξ αυτού, χαϊ όπως τον Φαρνάχην ένίκηΰεν. οΰον πλήθος ^Ρωμαίων εν τοις εμφυλίους πολέμους διέ- φθαρτο χαϊ όπως τοις υίοΐς του Πομπηίου έμαχέ- ΰατο Καΐΰαρ. 11. "Οτι δικτάτωρ 6 Καΐΰαρ δια βίου έψηφίΰθη. οτι δια τον της βαΰιλείας έρωτα έμιΰήθη 6 Καΐΰαρ. όθεν έκαλεΐτο Καΐΰαρ. οΰα ο Καΐΰαρ εκ φιλαρχίας έποίηΰε, δι* α έμιΰήθη και έπεβουλεύθη. περί Βρού- του καϊ όπως αύτον κατά του Καίΰαρος παρωζυνον πολλοί, ΰημεΐα γενόμενα δηλωτικά της του Καίΰα- ρος άναιρέΰεως. ΰφαγή του Καίΰαρος. οΰα τω Καί- ΰαρι εφηφίξοντο. 12. "Οτι οί του Καίΰαρος άναιρέται εις το Κα- πιτώλιον άνήλθον. οτι 6 Κικέρων επειΰε πάντας ΰπείΰαΰθαι άλλήλοις και τά παρά του Καίΰαρος πραχθέντα κρατεΐν. οτι ο Αντώνιος τον του Καί- ΰαρος νεκρον προθέμενος πολλά προς επαινον εκεί- νου καϊ κινοϋντα τον δήμον προς όργην κατά των φονέων είπεν. οτι 6 δήμος εκ της του Αντωνίου δημηγορίας έρεθιΰθεϊς τον νεκρον του Καίΰαρος εκαυΰε, κατά δε των φονέων αύτον κεκίνητο. 13. Σημεία δηλωτικά της του Όκταβίου Καί- ΰαρος ευτυχίας. 14. Συμβουλαϊ Κικέρωνος και των έναντιουμέ- νων αύτω καϊ μηνύματα τής βουλής προς τον Άν- ΑΚΟυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. χ. 325 τώνιον. οπ μη πει&ομένου1) τή βουλή τον Αντωνίου εψηφίβ&η πολέμιου είναι αυτόν, μάχαι μέβον Αν- τωνίου και Καίβαρος. τροπή του Αντωνίου. 15. "Οπως οί εν τή 'Ρώμτ] προς τον Καίβαρα διετί&εντο. ότι τον προς τον Αντώνιου και τον Αέπιδον πόλεμον οί 'Ρωμαΐοι τω Καίβαρι άνέ&εντο. ότι και άκοντες οι εν τή (Ρώμη υπάτου του Καίβαρα έφηφίβαντο. ότι και παρά της βουλής εις το του Καίΰαρος του Ιουλίου είβεποιή&η γένος 6 "Οκτάβιος. 16. Αιά τί τάς προς τον Άντώνιον και τον Αέ- πιδον βυν&ήκας 6 Καΐβαρ έτήρηβε, και ότι και τοις (Ρωμαίοις αυτούς κατήλλαξε δι' ετέρων, πώς βυν- ήλ&ον 6 Καΐβαρ και ο Αντώνιος και 6 Αέπιδος, και όπως έαυτοΐς αρχάς ε&νών απένειμαν, ότι τω Καί- βαρι έμνηβτεύ&η ή της γυναικός του ' Αντωνίου 0•ν- γάτηρ. περί βημείων. ότι ευ τή 'Ρώμη έλ&όυτες βφαγάς πολλώυ έποιήβαντο, άντιδιδόντες άλλήλοις τους εαυτού φίλους εκαβτος. 17. "Οπως 6 Κικέρων άνήρηται καϊ όπως προς αυτόν καϊ νεκρόν διετέ&η 6 Αντώνιος και ή γαμέτη αύτοΰ Φουλβία. πίβτις δαυμαβτή δούλου προς δε~ βπότην. αγάπη πατρική, όΰα βίαια τότε έπράχ&η. 18. "Οτι 6 μεν Αέπιδος τά τής 'Ρώμης και τής Ιταλίας διοικήβων εϊά&η, Καΐΰαρ δε και "Αντώνιος κατά Βρούτου και Καββίου έβτράτευβαν. όβα ο Βρούτος και ο Κάββιος έποίουυ έτοιμαξόμενοι άν%ί- βταβ&αι τω Καίβαρι και τω Άντωνίω. ότι των Ψοδίων 6 Κάββιος έκράτηβε, των δε Αυκίων υ Βρούτος, ότι ο Βρούτος καϊ 6 Κάββιος άνεβάλλοντο την μάχην. 2) 1) πει&ομένον] πει&όμενος ρθΓβρίοηβ 2) οτι 6 Βρόν- τος— μάχην] αάάίί. 326 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χ. 19. Περί σημείων γεγονότων εν τη 'Ρώμη καϊ εν τοις στρατοπέδοις. μάχη Καίσαρος καϊ Αντω- νίου προς Βρούτον καϊ Κάσσιον καϊ ήττα Κασσίου καϊ των ταφρευμάτων πόρ&ησις καϊ Κασσίου εκού- σιος σφαγή. 20. Ηττα τον Βρόντου. σή "Ελληνα πληρούντα και προ τον εύά (ευαγγελίου) το ίνα τις %"ί\ την ψνχήν ύπερ τον φίλον αυτού. ι) αυτοχειρία Βρον- τον. περί Πορκίας της τον Βροντον γνναικός. 21. "Οτι καϊ ο Κάσσιος και 6 Βρόντος τοις %ί- φεΰιν, οίς ανεΐλον τον Καίσαρα, άνηρέ&ησαν. ότι εν 'Ρώμη τω Καίααρι διηνέχ&η ή τον Αντωνίου γυνή καϊ 6 αδελφός εκείνον ύπατεύων. ότι ή στά- 6ις μέσον τον δημον και των στρατιωτών έγένετο. ότι έσπενσεν 6 Καίσαρ σπείσασ&αι τω Σε\τω και των σπονδών διημαρτε. ΡΙΙ343 22. Οϊα εν ' ' Ασία ο "Αντώνιος έπραξε, και όπως έδονλώ&η2) της Κλεοπάτρας τω έρωτι. περί Ααβιηνον3) και Πακόρον. ότι έπολεμώ&η τω Καί- σαρι 6 Αντώνιος δια την Φονλβίαν, και ότι εκείνης θανούσης έσπείσαντο. ότι κοινώς μαχέσασ&αι τω Σε%τω σννέ$εντο 6 Καίσαρ καϊ 6 ' Αντώνιος, ότι έστασίαξον οΓ εν τη 'Ρώμη δια τον λιμόν και ητονν τω Σε\τω σπείσασ&αι, και εφ' αίς συν&ήκαις έσπεί- σαντο. ότι είστίασεν 6 Σέζτος τον Άντώνιον και τον Καίσαρα εν τη νηι αυτού, καϊ δυνάμενος αυ- τούς κατασχεΐν ουκ ή&έλησε. 23. "Οσα 6 Αντώνιος εις την (Ελλάδα πλεύσας έποίησεν. περί Βεντιδίου καϊ Ααβιηνού και των 1) αη — αντον] Άάάϋ 2) εδονλώ&η] £$ηλώ&η 3) Λαβιηνον] λαβηινον, ηί ίη ίβχία, 8βά ΐηίτα, λαβιηνοϋ. ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. χ. 327 Πάρ&ων. οτι το πλή&ος προς τους χελώνας έβτα- βίαβαν. χ) οτι την Αφίαν εγημεν 6 Καϊβαρ εγκνον ονβαν, τον ανδρός αντης ταντην έκδόντος αντω. τίβι πάλαι των ^Ρωμαίων δακτυλίους κοβμεΐβ&αι έζήν. δια τίνας αιτίας 6 Καϊβαρ και 6 Σεζτος έπο- λεμηβαν. 24. "Οτι η Όκταβία ή τον Καίβαρος αδελφή τω Άντωνίω βννώκηβεν. οτι εαντοΐς 6 Καϊβαρ και ' Αν- τώνιος τάς ηγεμονίας έπέτρεπον. δτί έβφάλη ο Καϊβαρ βτόλω τη Σικελία προββαλών. νανμαχία τον Σέζτον και των τον Καίβαρος. μάχη Σε%τον και τον Καίΰαρος. 25. "Οτι διηνέχ&η 6 Καϊβαρ και 6 Αέτΐιδος. ήττα Σε%τον. φνγή Σέζτον. οτι οι τον Αεπίδον ηντομόληβαν προς τον Καίβαρα, και αντός ό Αεπι- δος προβήλ&εν αντω. περί των βτρατιωτών βτα- βιαζόντων καϊ όπως αντονς 6 Καϊβαρ μετήλ&ε. περί Σε%τον. οβα ενενόει 6 Σέζτος. άναίρεβις Σεξτον. 26. Νίκη κατά Πάρ&ων. περί Όρώδον και όπως άνηρητο. περί Πάρ&ων και Μηδων και τον Άντωνίον πολεμονντος αντοΐς. οίον ην το της χε- λώνης πάλαι βννταγμα και οτε τοντω 'Ρωμαΐοι εκε- χρηντο. 27. Περί τον £&νονς των Παννονίων οίοι είβι και οπον οίκονβιν. οτι δόλω βννεβχε τον Άρμενιον 6 Αντώνιος, δη και τον Άρμένιον καϊ τον ς αντον τη Κλεοπάτρα 6 Αντώνιος εχαρίβατο και οτι άτα- πείνωτοι προς αντην εκείνοι έμειναν, οτι την μεν δημοκρατίαν οι Ψωμαΐοι άπώλεβαν, ονπω δε ες φα- ΐ) εοτααίαααν ρι-ο εατααίιχαε βί ηιοχ έ'γγνον. 328 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χ. νεράν περιέΰτηΰαν μοναρχίαν. αίτίαι δι ας ο Καΐ- ΰαρ καϊ 6 Αντώνιος εχ&ροϊ αλλήλων έγένοντο. ότι πολλά τον Αντωνίου 6 Καΐΰαρ παρά *Ρωμαίοις κα- τηγόρηΰε. καϊ οτι τάς δια&ήκας τον Αντωνίον λαβών δημοΰία άνέγνω καϊ εζέμηνε κατ εκείνον πάντας.1) όπως ή Κλεοπάτρα τον Άντώνιον εδονλώΰατο η εκ γοητειών ή εζ έρωτος, οτι ήτοιμάζοντο εις τον κατ αλλήλων πόλεμον 6 Καΐΰαρ καϊ ο Αντώνιος, και περί ΰημείων τότε ΰνμβάντων, 29. Περί τον καλονμένον Γλνκέος λιμένος. ΰννέλενΰις Αντωνίον και Καίΰαρος. νανμαχία καϊ νίκη τών τον Καίΰαρος. ότι ή Κλεοπάτρα άπάραι εις Αϊγνπτον ΰννεβονλενΰε τω Άντωνίω. νανμα- χία τών τον Καίσαρος και τον2) ' Αντωνίον καϊ της Κλεοπάτρας εκπλονς καϊ ' Αντωνίον αντγι άκολον- &ηΰΐς. ήττα παντελής τον ναντικον Αντωνίον. 30. "Οτι μετά την ήτταν τον Αντωνίον μόναρ- χος 6 Καΐΰαρ έλογίζετο. περί Νικοπόλεως και περί τον φάΰματος ο προ της νανμαχίας εφάνη τω Καί- ΰαρι. οτι ή Κλεοπάτρα εις Αϊγνπτον γενομένη παρεΰκενάζετο εις πόλεμον ΰνν τω Άντωνίω. οΰα 6 Καΐΰαρ τη Κλεοπάτρα εμήννΰε. μάχη τών τον Καίΰαρος και τον Αντωνίον. οτι εαντόν άπεκτει- νεν 6 ' Αντώνιος και οΰα ή Κλεοπάτρα έποίηΰεν εκείνον θανόντος. 31. "Οπως έζωγρή&η ή Κλεοπάτρα, ότι άπήλ&ε προς τήν Κλεοπάτραν 6 Καΐΰαρ και οτι ήπάτηΰεν αντόν εκείνη ώς φιλοψνχονΰα καϊ όπως άπε&ανεν άΰπίδος, ως είκάΰ&η, δήγματι η άλλω τιν\ φαρμάκω. 1) οτι πολλά — παντας] α,άά'ύ 2) τον ρι*ο τών, κί 30. ΑΚαίΙΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. χ. 329 κνήΰτις η μάχαιρα, ότι 6 Καΐΰαρ τον του ' Αλεξάν- δρου είδε νεκρόν. όπως διετέ&ηΰαν ο£ * Ρωμαίοι προς τον Καίΰαρα επανελ&όντα εις 'Ρώμην. 32. "Οΰα τότε οι (Ρωμαΐοι ενίκηΰαν ε&νη. οτι έκτοτε μοναρχεΐΰ&αι ηρξαντο οι "Ρωμαίοι, όΰα τοις εν τγι 'Ρωμτι ο Καΐΰαρ έποίηΰεν. οτι εΰκήπτετο 6 Καΐΰαρ παραιτείσαι την μοναρχίαν. οι δε της βουλής την ΰκήψιν γινώΰκοντες εβίαζον δή&εν αυ- τόν μοναρχεΐν. ότι επι δέκα ετη την αρχήν έλεγε καταδέχεΰ&αι ο Καΐΰαρ. και παρελ&ούΰης δ1 αυτής αύ&ις ηρχεν εις το εξής. τι δηλοΐ το Αυγουΰτος. ό&εν η κατοικία των αυτοκρατόρων ώνομάΰ&η Πα- λάτιον. 33. "Οπως ηρχεν ο Καΐΰαρ. ότι ένόΰηΰεν 6 ^ν-ΡΠ344 γουΰτος καϊ όπως άνερρώΰ&η. ότι δικτάτωρ 6 Καΐ- ΰαρ ψηφιΰ&είς την κλήΰιν παρητήΰατο. 34. "Οτι τον Άγρίππαν δ Καΐΰαρ τή ιδία <9ί>- γατρϊ ττ} Ιουλία ΰυνωκιΰιν. όΰα ο Καΐΰαρ ο Αυ- γουΰτος έποίηΰε διαφόροις ε&νεΰι. περί νόμων.1) θάνατος Άγρίππα. οίος ην ό Άγρίππας. όπως ο Καΐΰαρ ώκειώΰατο τον Τιβέριον. περί φάΰματος. τελευτή του Λρουΰου. 2). 3δ. Περί των εγγόνων του Καίΰαρος. 36. "Οπως οι του Καίΰαρος ετελευτηΰαν εγγονοί. όπόΰαι3) δραχμαι ποιοϋΰι νόμιΰμα. ότι υιο&ετήΰατο τον Τιβέριον 6 Καΐΰαρ και τον Γερμανικόν. όΰα ή Λιβία περί των έπιβουλευΰάντων τω Ανγοΰΰτω ΰυνεβούλευΰεν. 37. "Οτι 6 Τιβέριος κατά των Παννονικών εΰτάλη ε&νών. ότι ενίκηΰαν οι 'Ρωμαΐοι καϊ τους Παννο- 1) πεοϊ νόμων] αάάΐί; 2) τελευτη τον Λρονσον] &άάίί 3) οπόααι] αιπόοαι δίο. 330 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. Χ. XI. ν ίου ς καϊ τους Λαλμάτας. όσα εν τή Κελτική οί "Ρωμαίοι επα&ον των βαρβάρων επι&εμένων αύτοΐς. 38. Περί του τέλους του Αυγούστου Καίσαρος, ότι άρχαΐόν έστι το τάς σφραγίδας των διαθηκών τους σφραγίσαντας έπισκέπτεσ&αι. οίος ην 6 Αύ- γουστος Καιβαρ. περί Ά&ηνοδώρου ανδρός σοφού. 39. Πότε έτέχ&η έναν&ρωπήσας 6 κύριος ημών και &εός Ιησούς Χριστός. 1. "Οτι άπέκτεινε τον εγγονον τού Αυγούστου1) Άγρίππαν. ότι οί εν τη Γερμανία στρατιώται τον Γερμανικόν ώνόμασαν αυτοκράτορα, 6 ά£ λαβείν την αρχήν ουκ ή&έλησεν. οίος ην ο Τιβέριος μέχρις 6 Γερμανικός περιήν. 2. Περί Κλήμεντος τού δούλου τού Άγρίππου. τελευτή τού Γερμανικού καϊ οίος ην. ότι τού Γερ- μανικού τελευτήσαντος 6 Τιβέριος έπϊ το χδΓροι/ ήλλοίωτο. όπως 6 Λρούσος άπώλετο. τελευτή της Αιβίας. καϊ όπως ό Τιβέριος προς αυτήν διετέ&η και ότι η βουλή αυτήν έτίμησε και οία ην εκείνη, περί Σειανού2) και όπως άπώλετο. 3. "Οτι καϊ ασελγής ήν ό Τιβέριος. τελευτή Τι- βερίου3) Καίσαρος, όπως διέκειτο περί τους χρι- στιανούς ό Τιβέριος. 4. "Οσα και όπως άνήλισκεν ο Γάιος. ότι καϊ ασελγέστατος ό Γάιος ήν. ότι και άστατον ή&ος ειχεν. ότι έ&έου εαυτόν. 5. Περί Κλαυδίου τού ύστερον βασιλεύσαντος. ότι καί τίνα καλά ό Γάιος επραζεν. όπως συνέλεγεν ό Γάιος χρήματα, ότι καϊ ρήτωρ δοκεϊν είναι ή&ελε δεινότατος ό Γάιος. 1) τον αηίβ Άγρ. οπι. 2) Σειανον] σιανοΰ 3) τι ϊερίον ρΓΟ τον Τιβερίον. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΠΒ. XI. 331 6. "Οτι καϊ φόνους πολλούς άκρίτως έποίει. περί επιβουλής κατά Γαΐου γενομένης, περί Πρω- τογενούς καϊ των αυτού βίβλων. 7. Οϊαν έμάνη μανίαν 6 Γάιος. περί της του Γαλάτου ελευθερίας και παρρηβίας. ότι αυτόν 6 Αούκιος εύφυώς παρελογίΰατο. οτι άπήτει 6 Γάιος ναούς αύτω άνεγείρεβθαι ως θεώ και τον εν Ίερο- ΰολύμοις ναόν οικεϊον ώνόμαζε. περί τού Πιλάτου, επιβουλή κατά Γαΐου. άναίρεΰις Γαΐου. όρα ζήλον και παρρηΰίαν ανδρός. 8. ΟΪος ην τά ήθη ό Κλαύδιος, ότι τους άπε- κτονότας τον Γάιον εκόλασε, καϊ α δεόντως έποίη- 6εν. ότι ούδε φιλοχρήματος ό Κλαύδιος ην. ότι άφθονίαν ΰίτου προμηθούμενος τοί(? 'Ρωμαίοις λιμέ- νας έποίει ό Κλαύδιος, ότι μετριόφρων ην. 9. "Οτι φονικός έγένετο. επιβουλή κατά Κλαυ- δίου, εϋΰτοχος άπόκριΰις, καθαπτομένη τού έρωτή- ΰαντος. Άρρείας1) γυναικός καϊ έργον και λ.όγος. οία εποίουν οι τού Κλαυδίου απελεύθεροι και ή γυνή. ύτρατεία Κλαυδίου κατά Βρεττανών και νίκη. περί της άκολαΰίας της Μεΰΰαλίνης. 10. "Ο καϊ νύν ό λογοθέτης τού δρόμου περι- ζωννυται.2) και αύθις περί τής άκολαΰίας τής Μεΰ- ύαλίνης καϊ όπως έφθάρη. ότι τήνΒ) Άγριππϊναν ό Κλαύδ,ιος εγημεν άδελφιδήν αυτού ούΰαν ψηφίΰμα- τος παρά τής βουλής γενομένου έζεΐναι άδελφιδάς^) καϊ Ρωμαίοις γαμεΐν. οία ήν ή Άγριππΐνα. ότι Αυγούΰταν τήν Άγριππΐναν ο Κλαύδιος ώνόμαβε και τον νίόν αυτής ει6εποιήΰατο. 1) Άρρείας] ανδρείας, βίβί ΐη ίβχία βδί άρρείας 2) Ηαοο ρβΓίΐηβηΙ; &ά εγχειρίδιον ίη ίβχΐιι 3) τήν] &άάίΙ 4) άδελφιδήν] -δήν &ϊ -δάς. 332 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. XI. 11. Αίτίαι δι ας επεβούλευσε τω Κλαυδίω η ΡΙΙ345 ' Αγριππϊνα. τελευτη Κλαυδίου, έργον άζιέπαινον. περί σημείων, περί Θευδά χαϊ Σίμωνος του μάγου, περί του αποστόλου Πέτρου και όπως το κατά Μάρ- κον εύαγγέλιον εζεδό&η. ότι η Άγριππινα την διοί- κηΰιν έποιεΐτο των κοινών.1} 12. "Οτι καϊ πολυδάπανος ην 6 Νέρων, οτι φαρμάκω έκτεινε τον Βρεττανικόν 6 Νέρων, οτι και την μητέρα αύτοϋ 6 Νέρων άπεκτεινεν. οτι και την γυναίκα αύτοϋ άπεπέμψατο , είτα καϊ άνεΐλεν. όσα έηοίει 6 Νέρων εκπληκτως καϊ μιαρώς. 13. "Οτι πρώτος 6 Νέρων του κατά χριστιανών ηρζατο διωγμού καϊ οτι τους αποστόλους άπέκτεινε Πέτρον καϊ Παϋλον, καϊ περί αρχιερέων της 'Ρω- μης. αποστασία κατά Νέρωνος, άναίρεΰις Νέρωνος. 14. "Οτι υίο&ετήσατο 6 Γάλβας τον Πείσωνα καϊ 6 "Ο&ων επεβούλευσε τω Γάλβα. άναίρεΰις Γάλβου. 15. Περί τοϋ Ψευδονέρωνος. οτι οι τοϋ "Ο&ω- νος τω Ουιτελίω προΰβαλόντες ήττή&ησαν. οτι οί τού'Ό&ωνος και πάλιν ήττή&ηΰαν. άνάρρηΰις Ούι- τελίου Καίσαρος.2) 16. Οίος ην Ούιτέλιος. όπως Ούεσπασιανός3) επανέστη. Ούεσπασιανοϋ Καίσαρος άναγόρευσις. ο&εν 6 Ίώσηπος προεϊπε τω Ούεσπασιανώ ως άρζει. όπως καϊ παρά τίνων 6 Ούιτέλιος άνηρέ&η. 17. "Οτι 6 Ούεσπασιανος αυτοκράτωρ κα\ πάρα της βουλής ανερρή&η , καϊ οτι 6 Μουκιανός διοικών ην τά πράγματα, ό'σα ο Ούεσπασιανός εν Αλεξάν- δρεια καϊ άλλαχού εποίησεν. όσα εν τη 'Ρωμη γε- 1) οτι ή — κοινών] αάάϋ 2) άνάρρηοις — Καίσαρος] αάάίϊ 3) ονεοπεαιανός &1 ναοχ ονεαπεαιανον βί δΐο ροιτο. ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XI. 333 νόμενος εποίει. ότι έ&ριάμβενβαν επί τή άλώοει της Ίερονύαλήμ Ονεβπαβιανός καϊ οι παίδες αντον. τελεντη Ονεΰπαΰιανον. οίος ην 6 Τίτος.1) 18. Περί τον Ψενδονέρωνος. περί τον Βεββίον ορονς καϊ τον έ£ αντον άναδιδομένον πνρός καϊ των εν αντώ γενομένων επι Τίτον. οϊονς αγώνας 6 Τί- τος έποίηΰεν. περί αρχιερέων της (Ρωμης. τελεντη Τίτον. 19. Οίος ην 6 Λομετιανός. οτι και &εός η&ελε νομίζε6&αι. οτι άναρι&μήτονς ίκόλαύεν. οτι εμι- βή&η παρά πάντων 6 άομετιανος και επεβονλεν&η. περί των προειπόντων τον όλε&ρον αντον. άναίρε- Οις Λομετιανον. οτι Απολλώνιος 6 Τνανενς εν Έφέύω ων εγνω την τον Λομετιανον όφαγήν. περί αρχιερέων, οτι και 6 Αομετιανος διωγμον εκίνηβ* κατά χριστιανών και τον &εολόγον Ίωάννην περιώ- ριύεν εν Πάτμω. περί των εκ γένονς Λαβιδ τον κνρίον ύνγγενών. 20. "Οτι επανηλ%εν ο θεολόγος από της νπερο- ρίας. περί πατριαρχών, οτι τον Τραιανόν νιο&ε- τήόατο και Καίσαρα άνεϊπεν ο Νερονας. 21. Οίος ην 6 Τραϊανός τονς τρόπονς. οτι έπο- λέμηΰε τονς ζίακονς και ένίκηύεν. είτα κατα&εμέ- νοις τά όπλα έΰπείύατο αντοΐς. οτι ονκ ένέμειναν οι ΛακοΧ ταΐς ομολογίαις αντών και οτι ΰτρατεν- ΰαντος αν&ις κατά τον Τραιανόν επεχείρησαν δόλω αντον άνελεΐν, έγνώύ&ηΰαν δε, καϊ ηττη&έντες νπετάγηύαν (Ρωμαίοις. όπως 6 βαΰιλενς των Λα- κών τονς δηΰανρονς αντον £κρνψεν. όπως τοις φίλοις επίβτενεν 6 Τραϊανός, οτι της Αρμενίας έκράτηύεν 6 Τραϊανός. 1) οίος — Τίτος] αάάίί. 334 ΑκαυΜΕΝΤΑ ειβ. χιι. 22. "Οΰα 'Ρωμαίοις υπέταξε κατά Πάρ&ων ΰτρα- τεύβας καϊ ό&εν εόχε την επωνυμίαν ή Έρυδρά δάλαΰΰα. περί Ιουδαίων, περί πατριαρχών. 23. Οίος ην 6 Αδριανός, ότι χρεοκοπίαν 6 Αδριανός έκήρυξεν. ότι εν Παλαιστίνη πόλιν αντί της Ιερουσαλήμ 6 Αδριανός ωκοδόμηβεν , Αίλίαν καλέΰας αυτήν, περί της κατ1) ' Αδριανού των Ιουδαίων επαναστάσεως. 24. Περί Αλβανών και ότι Μασσαγέται είσίν. περί Σευηριανοϋ. οίος 6 Τούρβων ην και οϊος 6 Σίμιλις. ότι τον ' Αντωνΐνον 6 ' Αδριανός προεχει- ρίσατο αυτοκράτορα, τελευτή Αδριανού, περί πα- τριαρχών, περί Ιουδαίων, περί αίρεσιαρχών. περί Ιουστίνου του φιλοσόφου και μάρτυρος. 1. Λιά τί ευσεβής έπεκλήδη 6 Άντωνΐνος. νο- μοθεσία αυτού, τελευτή Άντωνίνου. περί πατρι- αρχών, περί Ιουστίνου τοϋ φιλοΰόφου και μάρτυ- ρος, ότι δόγμα 6 Άντωνΐνος έξέ&ετο μηδένα χρι- στιανόν δια την πίστιν κολάζεσ&αι.2) 2. Μάρκου Άντωνίνου πόλεμοι3) προς διάφορα έθνη. περί τοϋ εντεύζεΰι χριβτιανών προς τον &εόν γενομένου θαύματος εν τω (Ρωμαϊκώ στρατοπέδω. ΡΙΙ346 3. Αποστασία κατά Μάρκου Άντωνίνου. νομο- θεσία.ά) ότι 6 βασιλεύς ούτος εν Αθήναις διδα- σκάλους έταξε τών λόγων, εκ τοϋ δημοσίου ταμείου μισθόν λαμβάνοντας, τελευτή Μάρκου Άντωνίνου. περί μάρτυρος.5) περί πατριαρχών. 4. Οίος ην τα ήθη 6 Κόμοδος. ότι προς πολ- 1) κατ' οπι. 2) οπ δόγμα — ηολάζεοθαι] αάάίί 3) Άντ. πόλεμοι] ίηνβι-Ιίΐ; 4) νομοθεσία ριο νομοθέτημα ρβι• οοπιρβηάίυπι 5) τελευτή — μάρτυρος] Άάάίί. ΑΚαίΙΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XII. 33δ λοΐς άλλοις καϊ την οίκείαν γυναίκα άνεΐλεν 6 Κό- μοδος. περί πολέμων γενομένων επί Κομόδον. περί Περεννίον χ) καϊ όπως εζεδό&η τοις ΰτρατιώταις. οίοι ηβαν οι Καιϋάρειοι καϊ οία εποίονν. όπως ο Κλεαν- δρος νπό τον δήμου διέφΰαρτο. ότι φονικώτατος ην 6 Κόμοδος. δ. Τα τον Κομόδον επί&ετα. οτι ήρματηλάτει καϊ εμονομάχει ο Κόμοδος και ότι ωμότατος ην. ή ράβδος τον κήρνκος. άναίρεΰις Κομόδον. περί πατριαρχών. 6. Οίον γενονς ην ο Περτίναξ. όπως διετέ&η περί τα πράγματα 6 Περτίναξ καϊ τονς 'Ρωμαίονς. ότι δ Περτέναζ τον παρά των ϋτρατιωτών αντο- κράτορα μέλλοντα γενέΰ&αι ονκ εκόλ($6εν. 7. Στάΰις τον δήμον προς τον Ίονλιανόν. περϊ Σενήρον και Νίγρον καϊ * Αλβίνον ΰταΰιαΰάντων κατά Ίονλιανόν. περϊ τον εις 'Ρωμην ' Αθήναιον τό- πον καϊ όπως όντως ώνομάΰ&η. 8. "06α 6 Σενηρος νπέβχετο καϊ ονκ επλήρωΰε ταύτα, οϊα προ 2) της βαΰιλείας ΰημεΐα τω Σενηρω έγένοντο την αρχήν αντω προΰημαίνοντα. ότι τω Νίγρω πολεμήΰας ενίκηοε καϊ Νίγρος άνηρέ&η. περϊ τον Βνζαντίον ότι επϊ τριετία3) πολιορκονμε- νον εάλω. ότι Πειριν&ίοις 6 Σενήρος νπέ&ετο το Βνξάντιον. 9. Πόλεμοι 'Ρωμαίων προς ε&νη διάφορα, ότι πόλεμος ύννερράγη τω Σενηρω καϊ τω Άλβίνω καϊ 6 Άλβΐνος ήττήδη. ότι κατά Πάρ&ων 6 Σενη- 1) περεννίον] περρενίον 2) προς ίη προ ιγπιΙηϊ; 3) τριετία ρΓΟ τριετίαν. Μυΐία αηίβπι ηίο βί ίΐηίβα ίη βά. ϋα- 336 ΑΚ&ϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XII. ρθ£ έϋτράτενβε και πόλεις είλεν. οτί πολνπράγμων ην ο Σενηρος. περί τον Νείλου, περί Πλαντια- νον καϊ της αντον άπληβτίας και δνναΰτείας. καϊ όπως άπώλετο. περί τον άρχιληΰτον Φηλικος.1) οτι εις την Βρεττανίαν 6 Σενήρος έΰτράτενΰε και περί Βρεττανών καϊ των ή&ών αντών. οΰον το μήκος και το πλάτος της Βρεττανίας. οτι 6 υίόζ αντον 3 Αντωνϊνος έπεβονλενβε τω πατρι και τω άδελφώ. τελεντη Σενήρον. 11. Περί 'ίίριγένονς. τίνα είΰι τα έζαπλά 'ίίρι- γένονς. περί πατριαρχών. 12. "Οπως άνεΐλε Γέταν τον αντον άδελφόν 6 Αντωνϊνος. οτι και άπιΰτος ην. ο&εν ώνομάβ&η Καράκαλος. άναίρεΰις Άντωνίνον. 13. Περί Ίονλίας της μητρός Άντωνίνον και όπως ετελεντηΰεν. επιβονλη κατά Μακρίνον. άναί- ρεβις Μακρίνον. 14. "Οτι ον μόνον ην άΰελγέΰτατος, άλλα καϊ άΰεβέότατος και προς την εαντον %ρηύκείαν. οία 6 Φενδαντωνΐνος εποίει πάβαν άύελγειαν υπερβάλ- λοντα, οτι τον εξάδελφον αντον Βαΰιανον νίο&ετή- 6ατο, *Αλε%ανδρον μετονομάύας αντόν. άναίρεΰις τον Ψενδαντωνίνον. περί πατριαρχών. 15. Περί ΰτάΰεων μέβον τον δημον και των στρατιωτών γενομένων, όπως ο *Αλε%ανδρος νπε- τάσβετο τη μητρί.2) όπως τοις Πέρΰαις αν&ις η βαύιλεία περιελήλν&ε , καταλν&εϊύα παρά Άλεζάν- δρον τον Μακεδόνος. οία οι πεμφ&έντες παρά Άρ- τα%ερ%ον εΐπον. καϊ όπως αντοΐς εχρήΰατο 6 βαύι- 1) Φήλικοξ] φίληκος 2) όπως — τη μητρί] Άάάϋ. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΜΒ. XII. 337 λεύς ούτος και όπως τοις Περσαις επολέμι^σεν. ότι καϊ τοις Γερμανοΐς έμαχέσατο. άνάρρησις Μα- ξιμίνου. άναίρεσις Αλεξάνδρου, οτι ή Μαμαία χρι- στιανή γέγονεν. περί αρχιερέων. 16. Αίτια δι ην 6 Μαξιμΐνος διωγμόν κατά χριστιανών κεκίνηκεν. οτι κατά Γερμανών έκβτρα- τενΰας 6 Μαξιμΐνος ενίκησεν. οτι δύο στρατηγούς η Καίβαρας η βουλή προεβάλετο κατά Μαξιμίνου. άναίρεσις Μαξιμίνου και τον νιου αυτού. 17. Περί πατριαρχών. 19. Στάσις κατά Φιλίππου, περί Αεκίον καϊ όπως παρά τών Στρατιωτών ήναγκάσθη δέξασθαι την βασιλείαν. άναίρεύις Φιλίππου. 20. Περί μαρτύρων, περί πατριαρχών, περί του '&ριγένους και τών αυτού διαστροφών δογμά- των, περί Ναυάτου. επιστολή Λιονυσίου επισκό- που Αλεξανδρείας, περί της του Αεκίου τελευτής. 21. "Οτι και ο Γάλλος διωγμόν επήγειρε κατά χριστιανών, εθνών κινήσεις καϊ χωρών πλείστων καταδρομαι καϊ φθορά πολυπληθής εκ λοιμού, όπως Αιμιλιανός τήν αύταρχίαν ήρπασεν. άναίρεσις Γάλλου. 22. Άναίρεσις Αιμιλιανού, περί πατριαρχών. 23. "Οτι υπό Περσών ελήφθη Ουαλεριανός.1) οτι είλον οί Πέρσαι πόλεις πολλάς καϊ πλήθος αίχ-ΈΙΙΜΊ μαλωτων, και όπως αύτοΐς έκέχρηντο. όπως έάλω ή Καισαρεία, ότι έπέθεντο τοις Πέρσαις ^Ρωμαίοι άθρόον καϊ πολλούς αυτών άνεΐλον καϊ παλλακάς τού Σαπώρου είλον. περί πατριαρχών. 24. "Οσοις εθνεσιν έπολεμησεν. περί Αυριόλου 1) Ούαλεριανός] οναλλεριανός. ΖΟΝΑΚΑ3 IV. 22 338 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ίλβ. χιι. καϊ περί Ίγγενονον τνραννίδι επιχειρήβαντος. περί της έπαναβτάύεως Ποβτονμον. μάχη προς Ποΰτον- μον και ήττα αύτον. οτι ετνράννηΰεν 6 Μακρινός, οτι τον Ανρίολον έπεμψε κατά Μακρινού ο Γαλιή- νος, χ) καϊ όπως οι τον Μακρινού τω βαβιλεϊ προβε- χώρηόαν. άναίρεβις Μακρινού και Μακριανον. ήτ- τα2) Κνΐντον καϊ άναίρεβις. όπως 6 Ώδένα&ος άνηρέ&η. 26. "Οτι και 6 Λνρίολος τνραννίδι επικεχείρη- κεν. οτι μικρόν εάλω αν τον βαΰιλεως ή γαμέτη, έτερα επιβονλή κατά Γαλιήνον καϊ άναίρεύις αύτον. οϊος ήν τους τρόπονς ο Γαλιήνος. περί πατριαρχών. 26. Περί Θεΰΰαλονίκης. οτι και 6 Κνντιλιανός παρά της ΰνγκλήτον βαΰιλεύς άνερρή&η. 21. "Οτι ούτος διωγμόν κατά χριΰτιανών έγεΐραι έμελέτα. οΰα 6 βαΰιλεύς ούτος εΰτρατήγηβεν. άναί- ρεΰις Ανρηλιανον. 28. Πόλεμοι κατά Σκν&ών. άναίρεΰις Τακίτον. 29. Άναίρεΰις Φλωριανον. μοναρχία Πρόβον3). άποβταΰίαι*) κατά Πρόβον. Κάρον έπανάαταΰις. 30. Εκστρατεία τον Κάρον κατά ΠερΟων και νίκη καϊ κατά Σαρματών. τελεντή Κάρον. ανταρ- χία Νονμεριανον τον νίον αντον καϊ άναίρεβις. περί τον αιρεΰιάρχον Μάνεντος. περί πατριαρχών. 31. "Οτι Μα%ιμιανόν τον Έρκούλιον 6 Αιοκλη- τιανός κοινωνόν προβειλήφει της βαΰιλείας, και περί τον διωγμού, ον ούτοι εποίηβαν. ότι πόλεων τίνων άποΰταΰών 6 Αιοκλητιανός αύ&ις ταύτας ύπέταζεν. ότι τους γαμβρούς αυτών και άμφω5) οι βαΰιλεις 1) Γαλιήνος] γαληΐνος, \ιί ίηίτ-3, 2) ήττα] ήττα ν,αϊ 3) μοναρχία πρόβον] &άάϋ 4) άποστασίαι ρΓΟ αποστασία 5) αμφω ιρτο αμφοι. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XII. XIII. 339 Καίβαρας πεποιήκαβιν. ότι τοις Ά λα μανό ις ι) δ Κών- στας μαχεβάμενος εν μια ήμερα καϊ ήττήθη καΐ νε- νίκηκε. οτι Ναρβοϋ τον Περΰών βαΰιλέως λεητα- τοϋντος τους υπηκόους 'Ρωμης 6 Γαλλέριος αύτω έπολέμηΰεν , και πρώτον μεν ήττήθη, είτα δε περι- φανή ένίκηΰε νίκην. οτι ύπερφρονήβας 6 Λιοκλη- τιανός προβκυνεϊβθαι άπητηΰε καϊ λίθους και μαρ- γάρονς εαυτώ περιέθετο. 32. "Οπως αποθεμένοι την αρχήν και άμφω ούτοι οί τύραννοι ιδιώτευσαν, οτι επι τη νίκη τη κατά Περΰών έθριάμβευβαν. όθεν εκλήθη θρίαμ- βος, οτι οι Καίΰαρες γεγόναΰιν αυτοκράτορες , καϊ εν τη 'Ρώμη παρά των ϋτρατιωτών βαΰιλεύς άνερ- ρήθη Μαζέντιος. οίος ην εκαΰτος τους τρόπους των βαβιλεων τούτων. 33. Περί γυναικός κοβμίας διά βωφροβύνην εαυτήν διαχειριβαμένης. περί της τελευτής Άιοκλη- τιανού καϊ Μα%ιμιανού. τελευτή Κώνΰταντος. άνάρ- ρηοις του μεγάλου Κωνσταντίνου, ότι εξ άποκαλύ- ψεως δ Κώνΰτας τον μεγαν Κωνΰταντΐνον εβαΰίλευ- αεν. ότι δμηρεύων παρά Γαλλερίω δ Κωνσταντίνος έπεβουλεύετο παρ3 εκείνου. 34. Τελευτή Μαζιμίνου. περί πατριαρχών. 1. Περί της αγίας Ελένης, εκστρατεία του με- γάλου Κωνσταντίνου κατά Μα%εντίου. περί του φανέντος τω μεγάλω Κωνΰταντίνω δι3 άβτέρων ΰταυροϋ , καϊ όπως άπώλετο ό Μα%εντιος. ότι και της ' Ρώμης και της 3 Ιταλίας εκράτηΰεν δ μέγας Κων- σταντίνος, ότι κατά Αικινίου2) έκΰτρατεύΰας δ μέ- γας Κωνσταντίνος ένίκηΰεν' εις δε Θεβύαλονίκην 1) Άλαμανοίς] άλμανοΐζ πί \ν. 2) Λικινίου] λιν,ιννίον. 22* 340 ΑΚβυΜΕΝΤΔ. ΊΛΒ. XIII. αυτόν περιώρισεν, εν&α και άνϊ]ρέ&η. περί οπτασιών τω μεγάλω Κωνσταντίνω φανεισών. 2. "Οτι λελώβητο το σώμα ούτος 6 βασιλεύς, και όπως παίδων αΐματι λούσασ&αι προτραπείς ουκ ή&έ- λησεν. οτι οι κορυφαίοι των αποστόλων όναρ τω βασιλεΐ έφάνησαν, και ύπέ&εντο τρόπον, δι ου ία~ &ήσεται' και ώς βαπτισθείς ίά&η και τα είδωλεϊα άπέκλεισεν. περί των Ιουδαίων και της προς αυ- τούς διαλέξεως του αγίου Σιλβέστρου και του επί τω ταύρω θαύματος, περί της ευρέσεως του &είου σταυρού, περί των παίδων του μεγάλου Κωνσταν- τίνου, και όπως άνειλε τον υίόν αυτού Κρίσπον διαβολή της μητρός, είτα κάκείνην. οτι τους Σαρ- μάτας και τους Γότθους ενίκησεν. 3. Περί της κτίσεως Κωνσταντινουπόλεως και ΡΙΙ348ο£ον ην το Βυζάντιον. περί του επί τω γενε&λίω της πόλεως γενομένου δεματίου, περί του Βυζαντίου κ«α ο 6α 6 Λ ίων περί αυτού ίΰτορεΐ. περί τού εν τω Πλακωτω κίονος και τού εν αύτω αγάλματος, περί τού πατριαρχικού θρόνου της νέας *Ρώμης. περί τού αγίου Μητροφάνους. 4. Περί Αρείου και της κακοδοζίας αυτού, περί της εν Νικαία πρώτης συνόδου, περί Ευσεβίου τού Παμφίλου. περί τού αγίου συμβόλου, όπως ετίμησε τους αγίους πατέρας 6 βαΰιλεύς. οτι τού αγίου Μητροφάνους θανόντος 6 θειος Αλέξανδρος γέγονε πατριάρχης, τελευτη της αγίας Ελένης, τε- λευτη τού μεγάλου Κωνσταντίνου, οίος ην τα ηθη 6 θειος ούτοσί αυτοκράτωρ. 5. "Οπως η βαύιλεία ^Ρωμαίων εις τους τρεις εμερίσθη παΐδας τού μεγάλου Κωνσταντίνου. Κοτ- τίαι ώνομάσθησαν από Κοττίου βασιλέως των τό- ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΣΙΒ. χιπ. 341 πων τούτων γενομένου, οτι ο Κωνσταντίνος έπελ- &ών τω τον Κώνσταντος λάχει ήττή&η καϊ άνηρέ&η. οτι, 6 Κώνστας καϊ της αδελφικής εκράτησε μοίρας καϊ νπό Μαγνεντίον άνηρέ&η. περί της προς Πέρ- Οας μάχης τον Κωνσταντίον , καϊ περί Όρμίσδον τον Περΰον. 6. "Οπως 6 Μαγνέντιος τνραννίδι έπικεχείρηκεν. άναίρεσις Κώνΰταντος. οτι ^οΛΑοι)^ των άξιολογω- τέρων άπώλεΟεν 6 Μαγνέντιος. 7. "Οτι Σαπώρης 6 Περσών βασιλεύς τη "Ρω- μαίων χώρα επέ&ετο καϊ Νίσιβιν πολιορκησας άπρα- κτος άνεχώρησεν. οτι και Βετρανίων1) τνραννίδι έπικεχείρηκεν. οναρ τω Κωνΰταντίω οφ&έν. οτι προσ- ήλ&εν 6 Βετρανίων τω Κωνΰταντίω. περί Γάλλον. 2) 8. Περί Μαγνεντίον τνραννήσαντος και 6νμ- βαλόντος τω Κωνΰταντίω καϊ3) ήττη&έντος. οτι ηττηθείς 6 Μαγνέντιος έ'φνγεν. οτι καϊ αύθις προς πόλεμον 6 Μαγνέντιος ητοιμάζετο. οτι έπεβονλεν- 6 εν 6 Μαγνέντιος τω Γάλλω. περί τον Όρο ντον ποταμού, όπως έγνώσθη ή κατά Γάλλον έπιβονλη. 9. Ότι καϊ αύθις ηττηθη 6 Μαγνέντιος καϊ εαντον διεχρήσατο. οτι μόναρχος 6 Κωνστάντιος κατέστη και όλοκληρον της αρχής γέγονεν εγκρα- τής, όπως 6 Γάλλος νπερεφρόνησε καϊ τονς σνγ- κλητικονς άνεΐλεν άνδρας, και αντης^) τον Καίσα- ρος αξίας εξέπεσε και της ζωής έστερήθη αναιρεθείς, άποβταΰία Σιλβανον καϊ άναίρεσις. οσα ο Σαπώ- ρης τω Κωνσταντίω έπέστειλε καϊ οσα 6 Κωνστάν- τιος αύθις έκείνω. 1) βετρανίων ϊήο εϊ ίηίτα ρι•ο Βρετανίων 2) περί Γάλ- λον] Ά,άάϋ 3) -λκι] αάάϋ 4) αντης] αντός. 342 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. XIII. 10. "Οτι Καίσαρα τον Ίουλιανόν αν είπε Κων- στάντιος καϊ την αδελφην *Ελένην αύτω συνέξευζεν. ότι εν πολέμοις εύτύχησεν Ιουλιανός, ότι άπεστά- τησεν Ιουλιανός και Αύγουστος υπό του στρατού άνηγορευ&η. οία τω Κωνσταντίω έπέστειλεν Ιου- λιανός, οία αυ&ις εμήνυσε τω Ίουλιανώ 6 Κωνστάν- τιος, οία προς τα του Κωνσταντίου μηνύματα άν- τέ&ετο 6 Ιουλιανός καϊ όσα αύτω έτιέΰτειλεν. 11. "Οτι κατά του Κωνσταντίου έπηει 6 τύραν- νος μηπω την εαυτού έκφήνας άΰέβειαν. τελευτη Κωνσταντίου, οϊος ο Κωνστάντιος ην. περί της Αρείου διαφθοράς, περί πατριαρχών, οτι ο Μακε- δόνιος το σώμα του μεγάλου Κωνσταντίνου εις τον ναόν του αγίου μετήνεγκεν Άκακίου , αύ&ις δε 6 Κωνστάντιος εις τον ναόν τών αγίων Αποστόλων αυτό μετεκόμισεν. περί τών λειψάνων τών αγίων Αποστόλων Ανδρέου και Λουκά. *) περί Εύσεβίας της γαμέτης Κωνσταντίου. 12. "Οτι έτίμησε τον του Κωνσταντίου νεκρόν ο Ιουλιανός, οτι λιτότητα ο παραβάτης μετηει. ότι μετά την μοναρχίαν φανερώς τα "Ελλήνων έσέβετο. ότι έκώλυσε 2) τους χριστιανούς μαθημάτων μετέχειν Ελληνικών.3) ότι επέτρεψε τοις Ίουδαίοις τον εν Ίεροσολύμοις ναόν άνεγεϊραι. περί Εύσεβίου καϊ τών άλλων ευνούχων, ότι το έν ταΐς /ΐάφναις του Απόλλωνος άγαλμα και τον ναόν σκηπτός κατέκαυ- σεν. περί τών αγίων Αρτεμίου και Ευγενίου και Μακαρίου. 13. "Οπως 6 παραβάτης τοΓ? Πέρσαις μαχόμενος 1) περί — Λουκά ροδί Κωνΰταντίου ροηίί 2) εκώλναε ριο εκώλνε 3) ^Ληνικών] &άάΐί. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. Ι.ΙΒ. XIII. 343 άφανώς κατά της πλευράς έτρώϋ-η, καϊ δνήΰκων κατά τον Χριΰτον έβλαβφημηβε , και όντως την ά%λίαν αντον ψνχήν άπηρενζατο. οίος ην τά η&η 6 Ίονλιανός. περί τον ονείρον. περί βημείον δη- λούντος τον τον παραβάτον θάνατον. 14. Οίας 6 Ίοβιανος ε&ετο προς Πέρΰας ΰπον- δάς. περί της τελεντης Ίοβιανον. περί Σαλονΰτίον. οτι παρά πάντων βαΰιλενς ο1) Οναλεντινιανός έψη- φίαϋ-η. οϊος ην Ίοβιανός. 15. Π&ρϊ πατριαρχών, οτι τον άδελφόν 0υα-ΡΙΙ349 λεντα κοινωνον της βαΰιλείας 6 Οναλεντινιανός προΰελάβετο. περί 'Ροδανον και όπως τοντον άδι- κονντα εκόλαΰεν Οναλεντινιανός. τελεντη2) Ονα- λεντινιανον. 16. Περί τον βαΰιλεως Ονάλεντος και των κατά &άλαβθαν έμπρηΰ&έντων παρ' 8) αντον ιερέων, περί της εν Νίκαια εκκλησίας καϊ τον παρά τον*) μεγάλον Βαΰιλείον γενομενον δανματος. περί της τελεντης τον Ονάλεντος και της περί ταντης προρ- ρήβεως τον οοίον Ίΰαακίον. περί της Προκοπίον τνραννίδος καϊ άναιρέοεως και5) της κα&αιρέΰεως των τειχών Χαλκηδόνος, περί της άλεκτορομαντείας Ίαμβλίχον και Λιβανίον. 17. "Οτι τον νέον Οναλεντινιανον η ΰτρατιά βαΰιλεα άνειπεν. περί Θεοδοϋίον τον εξ ΐόπανίας και όπως τον ς Σκν&ας ενίκηβεν. άνάρρηΰις Θεοδο- ϋίον.6) τελεντη Γρατιανον. 18. "Οτι 6 Μάξιμος τνραννίδι επικεχείρηκεν άπαν&ρώπω κατά τον νέον Οναλεντινιανον, καϊ 1) ο] Εάάιί 2) ροδί τελεντη οτα. τον 3) παρ' ρΓΟ παρά 4) παρά τον] &άάίϊ 5) αναιρέσεως καί] &(ΙάίΙ 6) άνάρρησις Θ.] αάά'ύ. 344 ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. ΊΛΒ. XIII. κρατη&εις παρά Θεοδοβίου άνηρέ&η. οτι εαυτόν άνεΐλεν ο Ουαλεντινιανός. οτι έΰταβίαΰε κατά Θεο- δοσίου 6 δήμος των Θεΰΰαλονικέων' 6 δε έκτεινεν αυτών ωΰεϊ πεντεκαίδεκα χιλιάδας, και όπως ηλέγ- χ&η παρά του μεγάλου 'Λμβροβίου. οτι άνεΐλεν 6 Θεοδόΰιος τον τυραννον Ευγένιον. περί της των Ιουδαίων ΰυναγωγής, ην εν τοις Χαλκοπρατείοις1) έ'κτιΰαν και όπως και διά ταύτην 6 μέγας Άμβρό- ΰιος έπαρρηβιάβατο. περί της εν Αντιόχεια γενο- μένης αταξίας. 19. Περί της δευτέρας βυνόδου. περί του αγίου Άμφιλοχίου. οτι βαβιλεις καϊ άμφω τους υιούς άνηγόρευβεν 6 Θεοδόΰιος καϊ περί του αγίου Άρβενίου. τελευτη του βαΰιλέως Θεοδοβίου. 20. Περί του Χρυΰοΰτόμου , όπως γέγονε πα- τριάρχης και όπως έξωρίβ&η. τελευτη Ευδοξίας, τί- νες μετά τον Χρυόόύτομον εγένοντο πατριάρχαι. τελευτη Αρκαδίου. 21. Περί του βαΰιλέως Όνωρίου. τελευτη Όνωρίου. 22. Περί της εξ Ά&ηνών Ευδοκίας, η ΰυνωκηΰε τω Θεοδοΰίω. περί του ευνούχου Άντιόχου. περί των της βαΰιλίδος αδελφών, περί του εις τον πα- ράλυτον Ίουδαΐον θαύματος. 23. Περί πατριαρχών και περί Νεϋτορίου καϊ της αύτοϋ αίρέΰεως. περί της τρίτης βυνόδου. περί τών άπολειφ&έντων της ΰυνόδου αρχιερέων και οαα έποίηβαν. οτι εις Κωνβταντινούπολιν με- τακλη&έντες οι της βυνόδου ώμονόηβαν. περί πα- τριαρχών, περί της άνακομιδης του ΰώματος του 1) Χαλκοπρατείοις] -ίοις. ΑΚβϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XIII. XIV. 345 Χρνΰοβτόμον. ότι 6 νέος Θεοδόσιος μετέ&ετο τα τείχη της πόλεως και περί Κνρον τον έπαρχου. 24. Περί τον πατριάρχον Φλαβιανον και περί Εντνχονς τον αιρετικού, οτι τω Αλεξανδρείας Λι- οβκόρω επετράπη η ζήτηΰις των τον Εντνχονς δογ- μάτων, και ο6α εκείνος έποίηΰεν. ότι τον Φλαβια- νον θανόντος πατριάρχης κεχειροτόνητο Άνατόλιος. ότι την Πονλχερίαν μετέΰτηΰε της διοικηύεως 6 Θεο• δόΰιος. ότι αύθις τή αδελφή την διοίκηΰιν ένεχεί- ριβεν.1) όπως ή Πονλχερία έβελτίον τον άδελφόν. όπως την ΑνγονΟταν Ενδοκίαν άπέβτερζεν 6 Θεο- δόΰιος. τελεντη Θεοδοΰίον. οίος ην 6 Θεοδόΰιος. 25. Περί ΰημείων προμηννόντων την βαύιλείαν τω Μαρκιανω. περί της τετάρτης ΰννόδον. περί πατριαρχών, περί τον γενομένον θαύματος παρά της αγίας μάρτνρος Ενφημίας επί τγι κρίΰει των τόμων της πίστεως, τελεντη Πονλχερίας της βαΰι- λίβύης. περί Οναλεντινιανον τον άνε'ψιον. Όνω- ρίον τον εν *Ρώμτ] βαΰιλενΟαντος. όπως έάλω παρά Γιζερίχον τον Ονανδήλων ρηγός ή 'Ρώμη. τελεντη τον βασιλέως Μαρκιανον. 1. "Οτι τον νιόν τον "Αβπαρος 6 Λέων έποίηΰε Καίΰαρα καϊ ότι 6 δήμος έΰταύίαΰε δια τοντο, καϊ ότι ως έπιβονλεν οντάς αντω άνεΐλεν 6 Λέων τον 'Άύπαρα και τον νιόν αντον Άρδαβονριον. περί τον κοιαίΰτωρος2) Ίΰοκαόίον. περί τον γενομένον έμπρηΰμον επί της βαΰιλείας Λέοντος, περί τον γενομένον εν Αντιόχεια ΰειόμον. ότι 6 βαόιλίβκος ύτρατοπεδάρχης προβληθείς και προύβαλών τοις τον Γιζερίχον ηττηθη. ότι έγγονον αντον 6 Λέων ε<>τε^εΡΙΙ359 1) ενεχείριοεν] αάάϋ 2) κοιαίατωςος ρβΓ ω ρι•ο ο. 346 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. Ι.ΙΒ. XIV. διαδήματι εις βαΰιλέα. περί της τιμίας έΰ&ήτος της Θεοτόκου, περί πατριαρχών, τελευτή Λέοντος τον μεγάλου. 2. "Οτι οι παρά ΒαΟιλίΰκου πεμφ&έντες κατά τον Ζήνωνος αύτω προΰετέ&ηΰαν. ότι επανήλ&εν ο Ζήνων εις τά βαβίλεια και 6 Βαΰιλίΰκος εάλω και διεφ&άρη. περί τον εμπρηβμού , γενομένον εν τοις χρόνοις τον Βαΰιλίΰκου, νφ* ου καΥΌμηρος^ εν τη βαΰιλικη βιβλιο&ήκγ] διεφ&άρη.2) οτι πολλούς 6 Ζήνων εφόνενβε βαϋιλεύΰας το δεύτερον, τελευτή Ζήνωνος. ο. "Ο&εν Λίκορος έκαλεΐτο 6 Άναύτάαιος. περί πατριαρχών, οτι χρεοκοπίαν 6 Άναΰτάΰιος ε&ετο, και τον τον χρυβαργύρου δαβμόν εξέκοψεν. οτι της τών Σνγχντικών αιρέΰεως 6 Άναΰτάβιος γεγονώς τον πατριάρχην έζώριΰε. περί Αογγίνον τον αδελ- φού Ζήνωνος τυραννήβαι έπιχειρήΰαντος , και περί τών Ίοαύρων. περί τον πάπα της 'Ρωμης. περί τών Βουλγάρων, περί Βιταλιανού τυραννήααντος, και όπως κατεπολεμή%η, και περί Πρόκλου, οτι προΰ&ήκην εις το τριΰάγιον βουλη&έντος ποιήΰα- ΰ&αι του Άναβταΰίου το όρ&όδοζον του λαού εβτα- βίαΰε, και οΰα εποίηοεν. 4. Περί Άλαμουνδάρου και όπως τους τού Σευή- ρου έπιβκόπους διέπαιζεν. περί τών Βουλγάρων, και όπως ήττηΰαν τους "Ρωμαίους, περί πατριαρ- χών, περί τού της Τύχης της πόλεως αγάλματος, περί τών όνειράτων ών εΐδεν 6 Άναβτάβιος. τε- λευτή τού βαβιλέως Άναότασίου. ότι 6 Άναΰτάϋιος εκτιβε το Μακρόν τείχος. 1) "Ομηρος] οπι. 2) διεφ&άρη] ίφ&άρη. ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΒ. χιν. 347 5. "Οπως 6 Ίουβτινος εις τήν βαΰιλείαν άνήχ&η. ότι άνηρέδη 6 ευνούχος Άμάντιος. ότι την εν Χαλ- κηδόνι ΰύνοδον εκύρωύεν Ίουΰτΐνος και την γάμε- την εβτεψεν, καϊ περί Βιταλιανού. περί τον δυΰΰε- βούς Σεβήρου καϊ του μετ αυτόν άρχιερατεύααντος Παύλου, περί πατριαρχών, οτι εΰπείΰατο τοΓ^ Περ- ΰαις 6 ι) Ίουΰτΐνος. οτι αύ&ις μάχη μεΰον 'Ρωμαίων καϊ Περαών γέγονεν. περί Μανιχαίων. περί Άνα- ζάρβον2) και Έδέβης και Πομπηιουπόλεως. περί γυ- ναικός γιγαντώδους. ότι ϋτρατηλάτης 6 ^Ιουστινιανός προεβλή&η. ότι νοΰών δ Ίουΰτΐνος εΰτεφε βαβιλέα τον Ίουΰτινιανόν. τελευτή Ίουΰτίνου. οίοι τους τρόπους ήΰαν Ιουστινιανός καϊ η γυνή αυτού Θεο- δώρα. 3) 6. Περί κομήτον. περί της γενομένης ύτάοεως των δήμων, ότι (Τπάτιόν τίνα βυγγενή τού βαβι- λέως Άναόταΰίου οί δήμοι άνηγόρευΰαν. περί των άναιρε&έντων εκ τού δήμου εν τω δεάτρω. περί της άνοικοδομής τής μεγάλης έκκληβίας. περϊ τού Λυγουβτεώνοςϊ) περί τού τερατουργού κυνός. 1. Περί πατριαρχών, περί τών Ουανδήλων, καϊ όπως τής Λιβύης εκράτηΰαν, και έπι πόΰον και όπως επί Ιουστινιανού κατεπολεμή%η6αν παρά τού Βελισαρίου. 5) ήττα τού Γελίμερος6) , πολιορκία τε και κατάΰχεβις. οΐος 6 θρίαμβος γέγονεν. περί τής τών λαφύρων πομπής. 8. "Οτι ό Βελιΰάριος εις τήν Ίταλίαν εΰτάλη, ταύτην τε και τήν *Ρωμην νποτάζων τω βαΰιλεΐ 1) 6] Άάάϋ 2) άναζάρβον ρΓΟ 'Λναβάρζον βί πιοχ αί- δέσης 3) οίοι — Θεοδώρα] &άάίϊ 4) Ανγονστεώνος] αν- γονατίωνος 5) βελιβαρίον ρΓΟ Βελλιβαρίον Ιιΐο βί ίη£ι*3, 6) Γελίμερος] γελίβερος. 348 ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XIV. υπό Γότ&ων κατεχομένην. περί τον πατριάρχου Μηνά καϊ περί μερικής συνόδου υπ αυτού και του ι) πάπα 'Ρώμης Αγαπητού ΰυβτάβης. περί πατριαρ- χών, περί της πέμπτης βυνόδου. όπως 6 Βελισά- ριος την 'Ρώμην έλαβε καϊ πόλεις ετέρας. 9. "Οτι και πάβαν την ^Ιταλίαν ύπέταζεν 6 Βε- λισάριος, τελευτή Θεοδώρας της βαΰιλίδος. περί του κήτους, ότι εν τοις χρόνοις Ίουΰτινιανοϋ ή τής μετάζης γένεΰις εγνώό&η τω βαΰιλεΐ και τοις (Ρωμαί- οις. περί επιβουλής και περί του Βελισαρίου, ότι αίρέδει άλούς 6 βαΰιλευς ούτος ετελεύτηΰε. 10. Περί των ναών καϊ τών άλλων2) τών παρά Ίουβτίνου δομη&έντων. ότι τάς όφειλάς τών τότε χρεωϋτούντων άπέτιβεν ή Αυγούβτα Σοφία, περί του έπαρχου καϊ του άδικούντος καϊ μη άπαντήΰαν- τος εις το δικαβτήριον. οτι τάς προς Πέρϋας ΰπον- δάς ελνΰεν Ίουβτΐνος. άνάρρηβις Τιβερίον καϊ τε- λευτή Ίουβτίνου. 11. "Οτι έπήλ&ον Πέρβαι τη Αρμενία καϊ ανμ- μίξαντες τοις 'Ρωμαίοις ήττή&ηΰαν. οτι το λοετρόν τών Βλαχερνών παρά Τιβερίου οίκοδομεΐ6&αι ήρ- ζατο. περί Χαγάνου , οτι ΰταλεϊς κατά Περύών3) Μαυρίκιος και ΰυμβαλών αύτοΐς ένίκηΰε καϊ γαμ- βρός του βασιλέως έγένετο. άνάρρηΰις Μαυρικίου καϊ Τιβερίου τελευτή. 12. Περί Χαγάνου. περί Βαράμ του Περΰών στρατηγού. κα&αίρεΟις Όρμίΰδου έκ τής αρχής, ανάρρηΰις Χοβρόου. άναίρεύις Όρμίΰδου. έπανά- ν\1'65Μ5τα6ις κατά του Χοβρόου καϊ φυγή αυτού προς 1) τον] β,άάίϊ 2) και. τών άλλων] Άάάϋ 3) ό μ. ρΓΟ Μ. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XIV. 349 'Ρωμαίονς. περί των εαλωκότων Τούρκων, οΰα 6 Χοΰρόης περί τον μέλλοντος άπεφοίβαβεν , ώς τά έβόμενα είδώς εξ άβτρολογίας. οτι τον νίόν ο Μαυ- ρίκιος έ'βτεψεν. περί τον ναον των άγιων μ. όπως ο Μανρίκιος πολιορκονντα τον Χαγάνον την Τζον- ρονλόν παρεβκεναΰε και άκοντα απείόαβ&αι. 13. Περί πατριαρχών, περί των παρά τον Χα- γάνον πωλονμενων αιχμαλώτων, ονς 6 βαβιλενς Μανρίκιος ουκ ώνηβατο. οτι μη ώνηΰαμενον τον βαΰιλεως τονς αίχμαλώτονς 6 Χαγάνος πάντας άνεΐ- λεν. οτι διά την των αίχμαλώτων άπώλειαν έμιβή- &η 6 βαΰιλενς και 6 δήμος εβταΰίαόεν. 1) οτι τω νιω αντον γνναΐκα ο βαΰιλενς ΰννέζενζεν. περί τον ονείρου, [ο 6 βαβιλενς ε&εάΰατο. 2)] οτι εδεετο 6 βα- ΰιλενς τον &εον ενταν&α δίκας έκτΐύαι. οτι 6τα- ΰιάΰαν το ΰτρατιωτικόν τον Φωκάν άνηγόρενΰε βα- ΰ ίλεα. 14. "Οτι 6 Φωκάς εβτέφ&η παρά τον πατριάρ- χον. άναίρεύις Μανρικίον καϊ παντός τον γενονς αντον. άπόβταβις Ναροον, είτα προβέλενβις αντον3) και κατάφλεζις. περί των άναιρε&έντων νπό Φωκά. περί πατριαρχών, οτι οΐ εν Αντιόχεια 'Γονδαΐοι έπανέβτηβαν κατά τών εκεί χριΰτιανών. περί πα- τριαρχών, οτι την δνγατέρα αντον 6 Φωκάς κατηγ- γνηβε τω ΰτρατηλάττι Κρίβπω , 4) καϊ όπως καϊ παρ9 εκείνον και παρά πάντων έμιβηΟ-η. έπανάβταβις τών5) εν τγ} 'Λφρική βτρατενμάτων κατά τον Φωκά. ήττα τον Φωκά. άναίρεβις Φωκά. 15. "Οτι πάντοδεν τή ^Ρωμαίων αρχή εγίνοντο 1) εαταβίαΰεν ρτο εστασίαζεν 2) ο — ε&εάαατο &άάίϊ Όνο. 3) αντον ρι•ο αν 4) ν.ρίοπφ ρτο Πρίβκω 5) οω. 350 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΜΒ. XIV. δυβτυχήματα. ότι δυο παίδες τω Ήρακλείω εκ της Λυγούύτης Ευδοκίας έτέχ&ηβαν. τελευτή της Αυ- γούΰτης Ευδοκίας, οτι την ιδίαν άνεψιάν 6 Ηρά- κλειος 'εγημεν. οτι διεπρεββεύβατο προς Χοΰρόην Ηράκλειος περί ειρήνης, 6 δε την πρεΰβείαν άπω- 6ατο. οτι εβπείΰατο 6 Χαγάνος. περί Κρίΰπου, και όπως διετέ&η προς τον Ήράκλειον. οτι τον Κρί- ύπον κληρικόν καρήναι προβέταξεν. περί των υπό των Ιουδαίων άναιρε&έντων χριστιανών καϊ περί των τιμίων ξύλων καϊ του πατριάρχου, οτι τω Σαρβάρω ΰυμπλακεϊς 6 Ηράκλειος ένίκηΰεν. 16. "Οτι παραβάς τάς ϋυν&ήκας 6 Χαγάνος έπηλ&ε τή πόλει, και ηττη&είς έ'φυγεν. ο 6α 6 Ηρά- κλειος τοις Περΰαις μαχόμενος κατώρ&ωβεν. όπως ο άρχιΟατράπης Σάρβαρος καϊ οι μετ αυτού τω βαΰιλεΐ προβεχώρηΟαν. όπως παρά του υίοϋ αύτοϋ 6 Χοΰρόης κα&ηρε'&η της βασιλείας καϊ άνηρέδη. ότι ο Σιρόης βαΰιλευΰας εβπείύατο (Ρωμαίοις. 17. "Οπως 6 Ηράκλειος εις την των Μονο&ελη- τών αΐρεΰιν εζεκυλίβ&η. περί του ιερού Σωφρο- νίου καϊ της παρ' εκείνου γενομένης βυνόδου. περί πατριαρχών, περί Μουχούμετ , καϊ όπως και πότε εις τάς 'Ρωμαϊκάς χώρας έγκατωκίβ&η. Ηρακλείου τελευτή. 19. Βαΰιλεία Κώνΰταντος τού εγγονού *Ηρα- κλείου, ός καϊ μονο&ελήτης ην. ότι ο των Σαρακη- νών αρχηγός ΰτόλω κατά 'Ρωμαίων έχώρησε, καϊ άντιτα%άμενος αύτώ ο Κώνΰτας ήττή&η. ότι επί και- ρόν ήρεμηΰαν οί Άγαρηνοί. περί πατριαρχών καϊ τού Πυρρού, όπως έμιβή&η 6 Κώνΰτας παρά των υπηκόων καϊ εις Σικελίαν άπάρας εκεί άνηρέ&η. ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XIV. 351 20. 'Απελ&ών 6 Κωνσταντίνος εις Σικελίαν τον ς φονεις τον πατρός έκόλααε, και όθεν έπεκλήθη Πω- γωνάτος. ότι ΰνν βτόλω οι Άγαρηνοϊ έπολιόρκονν την Κωνβταντινονπολιν έπϊ επτά ένιαντονς, και άπήλθον παθόντες η1) δράΰαντες. ότι επι τούτον τον βαΰιλεως το νγρόν πνρ ευρέθη, οτι άπογνόν- τες οι της "Αγαρ είρηνην ητη^αν, καϊ δαΰμόν φέρειν έτηβιον τή βαΰιλεία "Ρωμαίων κατέθεντο. 21. "Οτι και οι εβπεριοι των "Ρωμαίων πολέμιοι εΰπείΰαντο. περί πατριαρχών , και της έκτης 6ννό- δον.2) οτι έζεότράτενΰε κατά Βονλγάρων οντος 6 βαΰιλενς , είτα των "Ρωμαίων τραπεντων ηναγκάΰθη ΰπείΰαΰθαι και φόρονς διδόναι. τελεντή3) Κων- ΰταντίνον τον Πωγωνάτον. 22. Περί των Μαρδαϊτών καϊ όπως αυτούς εκ τον Αιβάνον μετωκιΰεν ούτος 6 βαΰιλενς, απατη- θείς παρά των Αράβων, οτι υπέταξε την Ίβηρίαν και την Άλβανίαν.*) οτι ελνΰε τάς προς τους Βονλ- γάρονς ΰπονδάς και έθνη Σθλαβικά νπηγάγετο. περί των Άγαρηνών , καϊ5) οτι έμιΰηθη παρά πάντων 6 βαΰιλενς ούτος δι' εννονχόν τίνα Θεοδόΰιον. περί Αεοντίον τον βτρατηγον και όπως έπανεΰτη κατά Ίονΰτινιανον.6) οτι κατηνέχθη των ανακτόρων 6 Ίονΰτινιανός καϊ την ρίνα ετμήθη* 23. "Οπως την Άφρικην εϊλον οι "Αραβες κίαΡΙΙ352 όπως αντήν άφηρηντο. ότι αύθις ειλον την Άφρι- κην οί "Αραβες, επανάΰτααις τον ναντικον και άνάρρηΰις Άψιμάρον. καθαίρεΰις Αεοντίον. 24. Περί των Άγαρηνών και όϋα έποίηβάν τε 1) η] 8ΐο 2) ζ' βννόδον ρι*ο αννόδου έκτης 3) τε- λεντή ρΐΌ τελεντή του βί ηωνβταντίνον 4) Άλβανίαν] αλ- ανίαν 5) %αϊ\ β,άάίΐ 6) περί Αεοντίον — Ίονΰτ.] αάάίΐ. 352 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΊΛΒ. XIV. και επα%ον. περί Ίονΰτινανον καϊ ότι ελαβεν εις γυναίκα την άδελφην τον Χαγάνον, καϊ οτι επεβον- λενεν 6 Χαγάνος τω Ίονΰτινιανώ τον Άψιμάρον δώΰειν αντω χρήματα πολλά νποΰχομενον , και οτι τοντο γνονς εκείνος προς Βονλγάρονς κατεφνγεν. ότι μετά των Βονλγάρων τή πάλει έπιΰτρατενΰας ννκτωρ εντός είΰήλ&ε διά τον άγωγον. 25. "Οπως έκόλαΰε τον Αεόντιον καϊ τον Άψί- μάρον και τον Ήράκλειον καϊ1) έτερους 6 Ίουΰτι- τιανός καϊ τον πατριάρχην. οτι εΰτεψε την γνναΐκα αντον καϊ τον νίόν. οτι επήλ&ε κατά Βονλγάρων και ηττή&η. άποΰταΰία Χερΰωνιτών καϊ άνάρρηΰις Φιλιππικον τον και Βαρδάνη. οτι και οι τον ΰτόλου τον Φιλιππικον εΰφημηΰαν. άναίρεΰις 2) Ίουΰτινια- νον και τον παιδός αντον. 26. "Ο&εν ά&ετήΰαι την εκτην ύννοδον προήχ&η. οίος ην περί πράξεις 6 Φιλιππικός. περί πατριαρχών, περί Βονλγάρων καϊ των Άγαρηνών. κα&αίρεΰις εκ της βαΰιλείας τον Φιλιππικον. 21. Περί πατριαρχών, οτι ΰτόλον 6 βαΰιλεύς ούτος κατά τών Άγαρηνών εΰτειλε. καϊ οι τον ΰτό- λον τον άρχοντα ΰταΰιάΰαντες άνεϊλον και τίνα Θεοδοΰίον ανηγόρευΰαν αυτοκράτορα, οτι τον Άρ- τεμίον εν Νίκαια διάγοντος 6 Θεοδόΰιος εκ προδο- ΰίας την πόλιν είλε. καϊ 6 Αρτέμιος καρεις εν Θεΰ- ΰαλονίκη περιωρίΰ&η. 28. "Οτι 6 "Ιΰαυρος Λέων και 6 Άρτάβαΰδος έπανέΰτηΰαν κατά τον Θεοδοΰίου. κα&αίρεύις τον βαΰιλεως Θεοδοΰίον. 1) τον *Ηράκλειον •άκϊ] αάάίί 2) άναίρεαις] άνάρ- ρηβις. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XV. 353 1. Περί Άβαβγών και ότε καϊ όπως εις &εο- γνωόίαν μετήχ&ηβαν. οτν τονς άρχοντας αντών οι Άβαόγοι κα&ελόντες εκ τον βαΰιλέως "Ρωμαίων εδέ- χοντο άρχοντας. οτι" Αραβες ε% Άβνδον περάααντες την πόλιν επολιόρκονν κατά γήν τε και θάλατταν, καϊ κακώς απηλλάγησαν άμφοτέρω&εν. 2. "Οτι 6 βτρατηγός Σικελίας τνραννίδι επέχει - ρηβεν. όπως ή εν Σικελία επανάΰτααις κατελν&η. οτι άνεν ε νηών αί άλλαι των Αράβων άπώλοντο ύνν αντοΐς. περί τον Κοπρωννμον. οτι εότεψε τον Κοπρωννμον 6 Λέων. οτι κατά των αγίων εικόνων 6 Λέων είς τονμφανες εξελνττηΰεν. περί πατριαρ- χών, όθεν 6 Λέων είς την άβεβειαν προήχθη.1) 3. "Οτι οί την βαβιλείαν προμαντενΰάμενοι Εβραίοι τω Λεοντι την τών αγίων εικόνων καθαί- ρεΰιν ητηβαν. περί τον πληβίον τών Χαλκοπρα- τείων2) βαΰιλικον οί'κον καϊ της εν αντώ βιβλιοθή- κης καϊ τών εν αντώ διδαΰκάλων. 4. "Οτι δια την άΰέβειαν τον Λέοντος ο πάπας "Ρώμης τοις Φράγγοις εΰπείΰατο και τονς εκ της Ιταλίας τΎ\ βαύιλεία κομιζομένονς έπε<5χε φόρονς. και οτι Γερμανικόν £θνος οι Φράγγοι, καϊ ον "Ρω- μαίοι, οία κατά τών ορθοδόξων ε;Τ(Η« 6 Λέων. καϊ οτι την τον Χαγάνον θνγατέρα εγημεν 6 Κοπρώ- ννμος. δ. Οίος ήν 6 μιΰόθεος ούτος, επανάΰταύις τον Άαταβάόδον κατά τον Κοπρωννμον. οτι 6 Κοπρώ- ν ν μος περαιωθείς είς Θράκην την πόλιν έπολιόρκει καϊ ταντης έκράτηβε, κα\ ετνφλωΰε3) τον 'Λρτάβαΰ- 1) όθεν — τιροήχ&η] αάάϋ 2) χαλν.οπρατείων ρι•ο Χαλ- κοπρατίων 3) καϊ ετνφλωΰε] Άάά'ιϊ. ΖΟΝΑΚΑ8 IV. 93 354 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ιλβ. χν. δον και τονς νίονς αντον και τον πατριάρχην Άνα- βτάσιον δημοβία τνψας ε&ριάμβενΰεν, εϊτ ανδις πα- τριάρχην αντον εί'αΰεν είναι. 6. Περί πατριαρχών καϊ περί της τον Κοπρω- ννμον ά&ροιΰ&είόης των ανίερων έπιΰκόπων ύννό- δον. περί Βονλγάρων. 7. Οίος χειμών γέγονεν επί της βαύιλείας τον δνόωννμον. οία έφρόνει 6 α&εος καϊ οία εποίει. όΰα εποίει ο Κοπρώννμος κατά των μη πειΰ&έντων βεβαιώΰαι την κατά των αγίων εικόνων ύνγγραφην. ότι κατά Βονλγάρων εκβτρατενύας άπρακτος επαν- ήλ&ε καϊ οία κατά των μοναχών εποίει, καϊ κατά αρχόντων, όπως καϊ τον πατριάρχην αντον έξώύε της εκκληβίας καϊ έκόλαύε καϊ άπέκτεινεν. ότι τρεις γνναΐκας ήγάγετο και όΰονς εβχεν έξ αντών παΐ- δας και ότι τω πρώτω νιώ αντον γνναΐκα ηγάγετο. ότι ϋπονδάς ε&ετο μετά Βονλγάρων.1) 8. "Οτι τινάς των Βονλγάρων ωκειώΰατο 6 Κο- πρώννμος, οϊ έδηλονν αντώ τά τον άρχοντος υφών βονλενματα. όπως 6 τών Βονλγάρων άρχων2) ηπάτα ΡΠ3δ3τον βαΰιλέα, καϊ εγνω τονς ωκειωμενονς5) αντώ Βονλγάρονς. όπως κατά Βονλγάρων εζεβτράτενΰε και νοόήόας νπέβτρεφε λ) καϊ κατέστρεψε την ζωήν. οία κατά τών μοναχών καϊ τών μοναΰτηρίων καϊ κατά τών βεπτών λειψάνων τών αγίων ο πάντολμος έτόλ- μα. περί τον ίερον λειψάνον της πανενφημον μάρ- τνρος Ευφημίας. 9. Περί πατριαρχών, ότι δια τάς αγίας εικόνας ό Λέων εκόλαΰέ τινας τών αρχόντων, τελεντη τον Λέοντος. 1) οτι τρεις — Βουλγάρων] &άάίί ^ 2) άρχων -ρτο αρχη- γός 3) ωκ. αυτω ρχ-ο αύτω ωχ. 4) υπεΰτρεφε ρΓΟ υπέατρεψε. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XV. 355 10. "Οτι επιβουλής γενομένης ή Θεοδώρα τους μεν άλλους εκόλαΰε, τους δε άνδραδέλφους αυτής άπέκειρε καϊ ιερέας παρεΰκευαβεν. περί της εύρε- δείΰης λάρνακος εν τη Θράκη κατά το Μακρόν τεί- χος, ότι κατηγγυήΰατο τω υίω γυναίκα η Ειρήνη, ότι 6 των ^Αράβων αρχηγός μέχρι Χρυΰοπόλεως ελ~ &ών εόπείβατο, φόρους αύτοΐς διδόναι των "Ρωμαίων 6υν&εμένων. περί του πατρικίου *) Έλπιδίου. 11. "Οτι ο πατριάρχης Παύλος εζέβτη τής έκ~ κληΰίας. ότι ο εν άγίοις Ταράΰιος πατριάρχης προ- εχειρίΰ&η. περί τής εβδόμης ΰυνόδου. ότι 6 βαΰι- λευς Κωνσταντίνος νεανίας γενόμενος βαΰιλεύς2) εις εαυτόν την διοίκηΰιν μεταγαγεΐν έμελετηΰε. γνωβ&εϊς δε παρά τής μητρός ετυφ&η και ^μο(?^- εύειν έκωλύ&η. ότι τοις Άρμενιακοις και οι των άλλων δεμάτων ΰυμφρονήΰαντες τον Κωνΰταντΐνον μόνον ευφήμουν, και όβα εκείνος προελ&ών εποί- ηβεν. 12. "Οτι 6 Θωμαίτης τρίκλινος έκαυ&η. εκβτρα- τεϊαι του Κωνσταντίνου κατά Βουλγάρων καϊ των Αράβων, ότι αύ&ις ανήγαγε τήν μητέρα εις τα βα- σίλεια και εύφημεΐβ&αι αυτήν παρεχωρηΰεν' οί #ε Άρμενιακοι αύ&ις εΰταβίαζον ' καϊ περί του Μωβηλέ. ότι τοις Βουλγάροις βυμβαλών 6 Κωνύταντινος ήτ- τή&η, καϊ ότι εΰταΰίαΰε το ΰτρατιωτικόν και ότι τους θείους 6 Κωνσταντίνος ετιμωρήΰατο. ότι τήν οί- κείαν γαμετήν άκουΰαν άποκείρας 6 Κωνΰταντΐνος ίτέραν ήγάγετο. ότι κατά Βουλγάρων 6 βαΰιλεύς εζεοτράτευΰεν. 13. Περί του μονάχου Πλάτωνος, ότι ετυφλώ&η 1) πατρικίου] πατριάρχου 2) βαοιλεΰς] Άάάΐϊ. 23* 356 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χυ. 6 βαΟιλεύς Κωνσταντίνος είδήΰει της μ7]τρός αυτού, περί Λέοντος πάπα 'Ρώμης καϊ όπως οί Φράγγοι και πότε της Ιταλίας καϊ της 'Ρώμης αυτής εκυρίευΰαν. περί των άνδραδέλφων της βασιλίΰΰης Ειρήνης, ότι εξήτει 6 των Φράγγων αρχηγός ΰυζευχ&ήναι τγι βαΰιλίβΰη. όπως καϊ παρά πάντων εις τα βασίλεια 6 άπο γενικών άνήχ%η Νικηφόρος. 14. "θ6α προς την βασιλίδα Είρήνην ο Νικηφό- ρος εί'ρηκε καϊ όσα προς εκείνον εκείνη, και ότι πολλά νπέδειζεν αύτω χρήματα τε&ησαυρισμένα καϊ ως αντίκα νπερωρίσ&η. οίος ην τους τρόπους ο Νικηφόρος, περί τον πατρικίου Βαρδάνη.1) τε- λεντή Ειρήνης, άνάρρησις Σταυρακίου τον ν ίου Νικηφόρου, περί πατριαρχών, ότι μετά τον εν άγίοις Ταράΰιον δ &εΐος Νικηφόρος προεχειρίσ&η πατριάρχης, καϊ2) όπως δ Πλάτων καϊ δ Στονδί- της Θεόδωρος εστασίαζον. οίας κερδών έπινοίας έπενόει δ βασιλεύς Νικηφόρος δ από γενικών, περϊ τον είσδραμόντος ξιφηφόρου εις τά βασίλεια καϊ ζητούντος άνελειν τον βασιλέα. 15. "Οτι Μανιχαίοις καϊ Ά&ιγγάνοις εκέχρητο εν μαντείαις. εκστρατεία κατά Βουλγάρων, εν η εντυ- χήσας καϊ επαρ&εϊς ύστερον ηττή&η καϊ άπώλετο. ότι την κεφαλήν του βασιλέως δ Κρονμος άνεσταύ- ρωΰεν, είτα άντϊ κύλικος εκέχρητο. 16. Άνάρρηβις του 'Ραγγαβε Μιχαήλ. 17. "Οπως διετέ&η δ Μιχαήλ προς την του Σταυρακίου σύμβιον. ότι έ'στεψεν δ Μιχαήλ τον νίόν αυτού Θεοφύλακτον. ότι τους κατά των αγίων 1) περί τον η. Β.] αάάΐί 2) και] ίκΐάί*. ΑκαυΜΕΝΤΑ. υΒ. χν. 357 είκόνων νεανιευομένους ήκίΰατο. περί των 'Λγαρη- νών. ότι 6 των Βουλγάρων άρχων ητει ΰπονδάς, 6 δε βαΰιλεύς ά. εκείνος εζήτει μη πληρών παρητή- ΰατο 6πείβα6&•αι, καϊ οι Βούλγαροι κατά Μεβημβρίας έχωρηβαν , καϊ το άότυ είλον. 18. "Οτι μα&ών 6 βαΰιλεύς-μέλλειν τους Βουλ- γάρους τΐ] Θράκη έπελ&εΐν, εξήλ&ε. και οι μεν Βούλ- γαροι άπρακτοι έμειναν, εκείνος δε την οίκείαν χω- ράν δια της προαεδρίας του βτρατοΰ έκάκου. ήττα των Βουλγάρων έπελ&όντων. ήττή&ηΰαν οι 'Ρωμαΐοι επιβουλή του Αρμενίου Λέοντος, όπως ο Λέων έαυτω την βαβιλείαν περιεποιήβατο. ότι βία την βαβιλείαν καταδέχεβ&αι 6 Λέων έβχηματίζετο , καϊ όπως 6 Μιχαήλ άπραγμόνως έξέΰτη της αρχής και οΰα έπα&εν. 19. "Οΰα ΰυνέβη αημαντικά του τον Μιχαήλ του Λέοντος διάδοχον έβεΰ&αι. οτι περί ΰπονδών &α-Ρΐΐ364 πρεΰβευΰάμενος 6 Λέων προς τον άρχοντα Βουλγά- ρων, έπεϊ ουκ έδέχ&η, εζεΰτράτευΰε κατ9 εκείνου και ενίκηΰεν. όπως 6 Αρμένιος Λέων Ζ&ετο τχι των εΐ- κονομάχων αίρέΰει. περί του Μελιββηνοϋ Θεοδότου καϊ όπως τον Λέοντα ήπάτηΰε κατά των αγίων ει- κόνων λυττήΰαι. ότι άντιλέγοντα αυτώ περί των αγίων εικόνων τον &εΐον Νικηφόρον τον πατριάρ- χην έζώριβεν. περί της προγνώΰεως του πατριάρ- χου Νικηφόρου καϊ του όμολογητοΰ Θεοφάνους. 20. "Οτι 6 Μελιΰΰηνός Θεόδοτος προεβλή&η πα- τριάρχης, καϊ ό&εν ωκειώ&η ούτος τω Λέοντι. περί του πρωτοψάλτου , καϊ όπως ήρέ&ιζε2) τον βαΰιλέα κατά των αγίων εικόνων, ότι όργίλος ήν 6 Λέων 1) ηρέϋΊ-ξε ρ ΙΌ ήρε&ΐσε. 358 ΑΚΟΙΤΜΕΝΤΑ. ΜΒ. XV. και κολαΰτής απαραίτητος και τους άδικονντας άνέ- ΰτελλε. οίους προεχειρίξετο άρχοντας. ι) 21. Περί τον Τραυλού Μιχαήλ καϊ όπως επί τνραννίδι άλούς διέφυγε την τιμωρίαν και έβαβί- λενΰεν. οΰα προειπεν ο Λέων περί του Μιχαήλ, περί των εν τω βιβλίω τω εν τοις άνακτόροις καϊ των εν έκείνω είκονιΰμένων, καϊ όπως ήρμηνεν&η- 6αν εκείνα καϊ παρά τίνος, περί του ενυπνίου της μητρός του Λέοντος, έτερον ενύπνιον. οτι πεδη- &είς τους πόδας 6 Μιχαήλ τω Παπία παρεδό&η φυ- λάττεΰ&αι. όπως ο βαΰιλεύς εις τήν τον Παπίον καταγωγήν άπήλ&ε, και οΰα εΐδε και ως ήπείληβε, και ως ουκ ελα&εν. ο6α 6 Μιχαήλ τοις ΰυνωμόταις έπέΰτειλεν. άναίρεΰις Λέοντος τον Αρμενίου, άνάρ- ρηΰις τον Μιχαήλ ετι τους πόδας πεπεδημένον. οΰα έποίηΰεν 6 Μιχαήλ τη τον Λέοντος γαμέτη και τοις εκείνον παιβί, και όπως 6 τον Λέοντος νιος Κων- αταντΐνος έλύ&η της αφωνίας. 2) 22. "Ο&εν ωρμητο ο Μιχαήλ και οίος τήν πίΰτιν και τα ή&η. οτι καϊ ούτος τονς προ αυτού έμιμή- 6ατο. οΰα 6 ματαιόφρων Μιχαήλ έφρόνει. περί της τον Θωμά τνραννίδος. οτι περιέ&ετο έαντω 6 Θω- μάς τα της βαΰιλείας παράύημα. οτι ευτυχεί 6 τύ- ραννος ούτος και εκρατύνετο. 23. "Οτι και κατά γήν και κατά δάλαΰβαν προβ- βαλών 6 Θωμάς τη πόλει πολλάκις ονδεν άνύΰαι ΐΰχνΰεν, αλλ" ήττητο ΰυνεχώς, 6 δε και ήττώμενος τον τνραννεΐν ονκ άπείχετο. οτι 6 των Βονλγάρων αρχηγός ΰπονδάς μετά 'Ρωμαίων δεμένος έμαχέΰατο 1) ν,αϊ τονς — άρχοντας] αάάίί 2) άνάρρηαις — αφω- νίας] ειάάϋ. ΑκαυΜΕΝΤΑ. ιλβ. χν. 359 τω Θωμά ι) καϊ ένίκηΰε καϊ αίτιος γέγονε της αύτοΰ καταλνβεως. κατάβχεΰις του Θωμά. περί της "Ηρά- κλειας καϊ του Πανιού μηδέ μετά την κατάλυβιν του Θωμά της άποΰταΰίας άφιΰταμένων. 24. "Οπως η Κρήτη γέγονεν υπό τους Άγαρη- νούς. όπως και τίνα δευτέραν γαμετην είλήφει 6 Μιχαήλ, περί πατριαρχών, περί των εν τη Κρήτη "Άγαρηνών. ετέρα ατάβις εν Σικελία και όπως υπό τους Άγαρηνούς έγένετο η νηΰος. τελευτν Μιχαήλ του βαβιλέως. όπως έκόλαΰεν 6 Θεόφιλος τον άνελόντα τον Αέοντα. 2) 2δ. "Οτι την μητρυιάν εαυτού εις την μονήν, «ξ ης έλήφ&η, έγκατέΰτηΰεν. περί της γυναικός Είκα- όίας. όπως περί τους άδικούντας διέκειτο ο Θεόφι- λος και όπως της εύ&ηνίας των ώνίων εφρόντιξεν. περί του αδελφού της Αυγούΰτης του Πέτρωνα, περί του πλοίου της Αυγούΰτης. 26. Περί των γονέων της Θεοδώρας καϊ περί της μητρός αυτής και τών θυγατέρων του βαΰιλέως. περί της δεβποίνης Θεοδώρας και του παράφρονος Λένδερι. ότι βαρύς ην τών εΰΰεβών κολαΰτης 6 Θεόφιλος, περί του ΰυγκέλλου3) Ιωάννου, και όπως προς τους Άγαρηνους άπεύτάλη και όΰα έποίηΰεν. 27. Περί τών της πόλεως παραλίων τειχών, περί του ζενώνος του Θεοφίλου, περί του μοναχού Ααζάρου του ζωγράφου, περί τών όμολογητών αύ- ταδέλφων Θεοφάνους καϊ Θεοδώρου τών γραπτών, ότι έπι δυγατρι έποιηβατο γαμβρόν ΆλέΙ-ιον τον Μωΰηλέ, όν και Καίύαρα ετίμηβεν. περί του Μα- 1) εμαχέβατο τώ &ωμα ν.άϊ ρι-ο εμά και 2) ετέρα — Λέοντα ρτο περί. βτάαεως ίν Σικελία βνοτάσης, ςιιαθ Ιΐίΐ- 1)βΙ ϋιιο., οπι. \Υο1βιΐ5 3) ΰνγκέ?.λον ρι-ο ονγκελον. 360 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XV. XVI. νονηλ καϊ τον Θεοφόβον. ότι τοις Πέρύαις μαχό- μενος 6 Θεόφιλος ηττήϋ-η καϊ ηλω αν, εί μη 6 Θεό- φόβος εβοή&ηύεν. εκστρατεία κατά των Άγαρηνών καϊ νίκη τον βαΰιλεως.1) 28. Περί τον περιδεζίον 'Λγαρηνον καϊ τον εκ- τομίον Θεοδώρον τον Κρατερού.2) εκστρατεία ετερα::•) κατά των Αγαρηνών καϊ ήττα 'Ρωμαίων. ότι διαβο- λαΐς κατά τον Μανονηλ πιΰτενΰας ο βαΰιλενς τν- φλώΰαι αντόν έμελέτα' ο γνονς εκείνος προύπέφενγε τοϊς ΆγαρηνοϊςΛ) οτι πίότεις λαβών 6 Μανονηλ εκ τον βαΰιλέως αύθις επανήλθε καταΰοφιΰάμενος τον των Αγαρηνών άρχηγόν. περί πατριαρχών, ότι τον ιερόν Μεθόδων νπερώριβε καϊ όΰα νπεμεινεν. 29. "Οτι κατά των Αγαρηνών εκΰτρατενΰας ό Θεόφιλος εντνχηΰεν. όπως παρά των μιΰθοφο- ρονντων Περύών 6 Θεόφοβος βαύιλενς άνερρηθη και άκων. ότι 6 Θεόφοβος προοήλθε τω βαύιλεϊ. περί της τον Άμορίον άλώόεως. όπως προεδόθη τοΐς "Άγαρηνοϊς το Άμόριον. ότι διεπρεββενύατο προς τον των Αγαρηνών άρχηγόν 6 βαΰιλενς τον ς επιφανείς των άλόντων ώνηύαβθαι θ ελών, ο ά£ την πρεββείαν ον προύηκατο και ότι εκ λνπης 6 βαόιλενς ένόόηβε δνύεντερίαν. ότι θνηΰκων 6 Θεόφιλος άνειλε τον Θεόφοβον. τελεντη Θεοφίλον. ΡΙΙ355 1. "Οπως ο Μανονηλ μη όνναινών πρότερον τή της αίρέβεως των είκονομάχων καθαιρεθεί νύτερον καϊ λίαν έκθνμως*) (ΐννηνει. έζώθηβις εκ της0) εκ- κλησίας τον πατριάρχον 7) Ίωάννον , τον δε ίερον 1) εκστρατεία — βασιλέως] αάάίί, β Ι εΐλω ζοήοΊί υ| Λνοΐίααδ 2) κρατερού ρΓΟ Κρατερή 3) ετέρα] αάάϋ 4) ήττα ρω- μαίων— άγαρηνοις ρνο και νίκη τον βασιλέως δ) ίκ&νμως ρι*ο εκ&νμος 6) εκ της] &άάϋ 7) πατριάρχον] φατριάρχον. ΑΚ&ϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. XVI. 361 Με&οδίον προχείριΰις και όπως δι' έντενζεων λέγε- ται ϋωτηρίας τνχειν 6 Θεόφιλος, έτι περί τον κα- &αιρε&έντος Ιωάννου τον πατριάρχον. περί της κατηγορίας τον &είον Με&οδίον τον πατριάρχον και όπως ήλέγχ&η φενδής. οβα ο των Βονλγάρων αρ- χηγός ήπείληΰε τη βαβιλίόβη και όΰα εκείνη αντώ άντεμήννΰεν. 2. "Οπως οι Βούλγαροι εις έπίγνωΰιν ήλ&ον τον Χριατού. όπως γης τω έ&νει των Βονλγάρων ή βαΰιλις παρεχώρηβεν. περί Μανιχα ίων.1) όπως 6 Μιχαήλ τον λογο&έτην άνειλε Θεόκτιΰτον. ότι και ή βαΰιλϊς Θεο- δώρα των ανακτόρων άπήλ&ε γνωρίσαΰα τοΓ^ της βονλής όόα χρήματα παρά τοις ταμείοις καταλιμπάνει. 3. "Οτι ταχέως 6 Μιχαήλ τα ταμεία έκένωΰε τα βαΰιλικά , και ότι την μητέρα καϊ τάς άδελφάς άπέ- κειρεν.2) ότι ή της βαΰιλείας διοίκηϋις τω Βάρδα άνετέ&η. οτι εκβτρατενόας 6 Μιχαήλ και πολιορ- κών τα Σαμόΰατα κακώς έκεΐ&εν άπήλλαζεν. αν&ις 6τρατεία κατά ^Αγαρηνών και αύ&ις ήττα "Ρωμαίων, ότι 6 Πετρών ας εότάλη κατά των Άγαρηνών και ότι ΰνμβαλών αντοΐς ένίκηΰε. μοναχού τίνος τήν νίκην αντώ προειπόντος. ότι τού Μανονήλ θανόντος 6 Πετρωνάς προεβλή&η δομέΰτικος των ΰχολών. 4. "Οτι ήνιόχει 6 βαύιλενς Μιχαήλ καϊ οι άρχον- τες αντού. όπως των κοινών έφρόντιξεν 6 βέλτι- στος βαΰιλεύς ούτος, όπως περί λόγονς έΰπούδαΰεν 6 Βάρδας, περί τού φιλοΰόφον Λέοντος καϊ τον αίχμαλωτιΰϋ έντος μαθητού αντού. περί πατριαρ- χών, όΰα 6 &εΐος Ιγνάτιος έπα&εν άφορίΰας τον Καίβαρα Βάρδαν. 1) περϊ Μανιχαίων) βάθίί 2) και οτι — άπέν,ειρεν] οτη. 362 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χνι. 5. Περί των Ρώς. περί των εκ Κρήτης ^Αγαρη- νών. περί των τόπων εν οϊς άνήπτοντο οι πυρ- σοί, περί της ανόητου του Μιχαήλ μετριότητος καϊ των άνοητοτέρων παιγνίων αύτοϋ. περί Βασιλείου του Μακεδόνος. 6. Σημεΐον περί τον Βασίλειον γεγονός προδη- λοΰν ως βασιλεύσει, περί του ονείρου του φαν εντός τω νεωκόρω του ναού του αγίου Λιομήδους. οτι πρότερον 6 Βασίλειος τω Θεοφιλίτζη εξυπηρετησεν. ο&εν και όπως εις τα βασίλεια ειόήχ&η 6 βασιλεύς, καϊ όπως ωκειώ&η καϊ έτιμή&η. περί της προρρη- ΰεως της μητρός του βασιλέως της περί του Βασι- λείου. 7. "Οτι επεβούλευον άλλήλοις1) 6 Καίσαρ και ό Βαΰίλειος. σημεΐόν τι περί τον Καίσαρα γεγονός. οτί. πολλά των ωκονομημενων άνετρεπεν ο βασιλεύς, άναίρεύις του Καίσαρος Βάρδα, άνάρρηβις του Βα- σιλείου, ο&εν ό Βαΰίλειος άνελεΐν ήρε&ίσ&η τον Μιχαήλ, άναίρεβις του βασιλέως Μιχαήλ. 8. "Οτι των κακώς δαπανη%εντων χρημάτων ό βασιλεύς συνάζας εις τρία επόσωσε2) κεντηνάρια. όπως ό Φώτιος εζώσ&η της εκκλησίας, περί επί- βουλης, οτι έστεφε βασιλείς τους υιούς αύτοϋ , τάς δε θυγατέρας άπεκειρεν. οτι εν τη Κρήτη εκΰτρα- ,τεύσας ήττή&η. όπως ό Χρυαόχειρ ήττή&η παρά "Ρωμαίων και άνηρέ&η. οτι του Ιγνατίου τελευτή- σαντος ό Φώτιος αύ&ις άνήχ&η εις τον &ρόνον τον πατριαρχικόν. 9. Περί επιβουλής, εκστρατεία κατά Συρίας. 1) άλλήλοις ρνο αλλήλους 2) επόσωσε οΙ)30ΐιπιΐ8 ίη βά. λΥΌΙίϋ, υηιΐβ ϋαοαη^. επέσωσε. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVI. 363 οτι πολιορκών την "Αδαταν 6 βαΰιλενς, καϊ ορών τονς εντός μη φροντίζοντας της πολιορκίας, ηρετο τον τρόπον, και άπηγγέλη αντω. όπως οι εκ Ταρ- ΰον και Μελιτηνής 'Λγαρηνοι ηττή%η(5αν. περί των εκ Καρχηδόνος 'Λγαρηνών. οτι ο ρη% Φραγγίας ΰννεμάχηΰε τοις (Ρωμαίοις κατά των Άγαρηνών, καϊ ήττη&έντων εάλω καϊ 6 αρχηγός αυτών παρά τον ρηγός, και οβα έμηχανήαατο, και διέδρα και ο0α έποίηΰεν. οτι εκ Ταρβον πλοία έπολιόρκονν την Ενριπον, ηννΰαν δε ουδέν, καϊ εκ Κρήτης έτερα τάς παραλίας *Ρωμαϊκάς εδήονν χώρας, αλλά κά- κεΐνα κακώς απηλλάγησαν, περί τών έζ Αφρικής νηών και περί τών εκ τον 'Ρωμαΐκον ύτόλον άπο- δράντων, και όπως ονδένα εκείνων άνελών τοις λοι- ποις ενεποίηΰε φόβον. 10. "Οτι ένίκηΰαν οί 'Ρωμαΐοι τονς Άγαρηνονς εν τη νανμαχία. οτι τών τον βτόλον εις οίκοδομάς άΰχολονμένων οι ' ΑγαρηνοΙ άδεώς τά παράλια εκά- κονν. περί της γνναικός, τ\ προεΐπεν 6 εν τω ναώ τον άγίον Άνδρέον μοναχός περί τον Βαόιλείον ως βαόιλενΰει. οτι βααιλενΰαντος τον Βαβιλείον Λρο<7-ΡΠ3δ6 ήλ&εν αντω η γννη μετά τον νίον αντης, και ετι- μή&η6αν. όπως το ε&νος τών Ρώς είς έπίγνωβιν ήλ&ε Χριύτον. 11. "Οτι θανόντος τον νίον αντον ΚωνΟταντί- νον ο βαΰιλενς απαρηγόρητος ην, και όπως 6 Σαν- ταβαρηνός εδειζεν αντω τον τε&νεώτα εφιππον. οΰα 6 Σανταβαρηνός κατά τον νίον τον βαΰιλεως Λέοντος ετνρενΰε, καϊ όπως αντον κατεΐπε προς τον πατέρα, και όΰα ο Λέων επα%εν. έ% οίας λαβής έτελεντηΰεν 6 βαΰιλενς, και περί τον διαΰώΰαντος αντον εκ τον ελάφον. 364 ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVI. 12. "Οχι έξώ&ηβε της έκκληΰίας 6 Λέων τον Φώ- των καϊ τον άδελφόν Στέφανον πατριάρχην προ- εχειρίβατο. όπως έτίμηόε τον τον βαΰιλέως Μιχαήλ νεκρόν. οτι πνρπολη&έντα τον τον άγίον Θωμά ναόν 6 βαΰιλενς ούτος άνεκαίνιΰεν. όπως τον Σαν- ταβαρηνόν ήμννατο. περί πατριαρχών, περί Βονλ- γάρων καϊ τον άρχοντος αντών Σνμεών καϊ οΰα ΰννέβη εξ εκείνον 'Ρωμαίοις. οτι επήλ&ον τοις Βονλγάροις οι Ούγγροι, επιβονλτι κατά τον βασι- λέως Λέοντος, οτι την τον Ζαοντζη Ζωην έστεψεν 6 Λέων. 13. "Οτι καϊ τρίτην γαμετην 6 Λέων ηγάγετο. οτι και τετάρτη ώμίληΰε γνναικί. περί πατριαρχών, οτι εν τή εις τον αγιον Μωκιον προελενΰει έπληγη 6 βαΰιλενς την κεφαλήν, περί της προρρήΰεως τον μοναχού Μάρκον. οτι άποδιδράύκων ο Σαμωνάς κατελήφθη, οτι εξώριΰε τον πατριάρχην Νικόλαον 6 Λέων. 14. "Οτι εξ επιβονλης τον Σαμωνά 6 δονξ Αν- δρόνικος ττοΓ^ Άγαρηνοίς προοελήλνδεν. οϊα έμη- χανάτο 6 Σαμωνάς κατά τον 'Λνδρονίκον τον δον- κός. ότι διέδρα Κωνσταντίνος ο τον 'Λνδρονίκον νίός, και όύα έλ%όντι αντω ο βαϋιλενς προεφοίβα- 6εν. ότι έϋτεψεν 6 Λέων τον οίκεΐον ν ιόν, όβα κα- τεΐπεν 6 Σαμωνάς τον έκτομίον Κωνΰταντίνον , και οβα εις εκείνον έγένετο. έξώ&ηβις εκ τών βαβιλείων τον Σαμωνά. τελεντη τον βαΰιλέως Λέοντος. 15. Ότι τον άνεψιόν Κωνΰταντίνον έκτομίαν ποιηύαι ο χ) Αλέξανδρος έβονλετο. τελεντη τον 'Λλε- ξάνδρον. τίνας έπιτρόπονς κατέλιπε τω άνεφιω 6 Αλέξανδρος. 1) 6] αΜϊϊ. ΑΚΟϋχΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVI. 365 1ϋ. Αποστασία Κωνσταντίνου του δουκός. άναί- ιεσις1) του Λούκα Κωνσταντίνου, ότι πολλούς οι τον βασιλέως επίτροποι των συναραμένων τω αποστάτη έκόλασαν. οτι διεφέροντο αλλήλων οι τον βασιλέως επίτροποι, οτι άνήχ&η του βασιλέως μήτηρ είς τα βαΰίλεια καϊ της διοικήσεως εί'χετο. 17. "Οπως 6 Λακαπηνός παρά τον βασιλέως Κωνσταντίνου εις επικουρίαν προσελήφθη, όπως 6 παρακοιμώμενος κατεΰχέ&η παρά τον Αακαπηνοϋ . οτι ο βασιλεύς κατενεγκεΐν 2) την εαυτού μητέρα τον παλατίον επεχείρει, τοΓ^ #£ δάκρνΰιν εκείνης μα- λαχτείς άφήκεν αυτήν, οτι την εαντον θυγατέρα εμνηστεύσατο 6 Λακαπηνός τω βασιλεΐ Κωνσταν- τίνω. οτι 6 Φωκάς Λέων τνραννίδι έπικεχείρηκε καϊ άλονς έτυφλώ&η. επιβουλή κατά του βασιλέως. 18. "Οτι ήλω παρά των Βουλγάρων ή ^Αδρια- νούπολις. ότι 6 εκ Τριπόλεως στόλος άπώλετο. οτι ώμίληβαν άλλήλοις ο βασιλεύς "Ρωμαίων και 6 Συ- μεών, ουκ ειρήνευσαν δε. μετά&εΰις των αρχιερέων, οτι ΙΊέτρος 6 τον Συμεών νιος έσπείσατο^) καϊ σνν- ήφ&η αντω ή τον βασιλέως έγγόνη. 19. "Οπως καϊ τον νΐόν αυτού Χριΰτοφόρον προεβίβαΰε τον βασιλέως Κωνβταντίνον , είτα τους λοιπούς δυο. περί πατριαρχών, τελευτή του βασι- λέως Χριστόφορου* 20. "Οτι διαδόσεις έποίει 6 βασιλεύς "Ρωμανός, ε%ιλεούμενος τον θεόν διά τήν επιορκίαν και τά χρέα των εν τη πόλει άπέτισεν. περί του αγίου 1) άναίρεαις — 20, 4} μειρακίων] οιβ. 2) κατενεγαείν] καταγαγείν βίο άίοίί, ηί, αΐϋ Γβοβηίίοπιιη , ΖοηαΓ&β ρ&ιιΐΐο αηΐβ οηηι £θηίίίνο, οηί Ιιοο Ιοοο αάκϋΐ ρι-αβρ. εκ. 3) έαπεί- οατο ϋιιο., επείΰατο \νο1£. 366 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ι,ιβ. χνι. μανδιλίον. περί των σνμφνών μειρακίων. κα&αί- ρεσις εκ της βασιλείας ι) "Ρωμανον τον Λακαπηνον. δίκαιος ει, κνριε , καϊ εν&εΐς 2) αϊ κρίσεις σον. 21. Κα&αίρεσις εκ της βασιλείας και των νιων τον Λακαπηνον και τελεντη αντών και τον πατρός αντών.3) οίος ην 6 Κωνσταντίνος [και περί τα η&η.4)] περί έπιβονλης. περί Ονγγρων. 22. Περί τον πατριάρχον Θεοφνλάκτον. περί τον πατριάρχον Πολνενκτον. περί της τίμιας χειρός τον Προδρόμον. περί των5) Άγαρηνών. οτι ο τον βασιλέως νιος "Ρωμανός επεβονλενΰε τω πατρί. τε- λεντη τον βασιλέως Κωνσταντίνον. 23. Ότι εΰτεψεν 6 "Ρωμανός τον νιόν αντον τον Ρ1Ι3οΐΒασίλειον. οτι τα πλείω της Κρήτης εϊλεν 6 Φωκάς Νικηφόρος, οτι 6 Φωκάς Λέων 6 τον Νικηφόρον αδελφός τω Χαμδάν 6) πολεμηβας ένίκησεν. οτι ανδις ο Νικηφόρος τω Χαμδάν °) 6νμβαλών ηττηΰεν αντον καιτοΧάλεπ έπόρ&ησεν. τελεντη τον βασιλέως "Ρω- μανού, όπως 6 Φωκάς βασιλειάν νποπτενόμενος κατεσοφίσατο τον παρακοιμώμενον Βρίγγαν. οτι θανόντος τον των Βονλγάρων άρχοντος Πετρον οι κομητόπωλοι άπεστάτησαν. όπως 6 Φωκάς βασι- λεύς άνερρή&η. 24. Οία 6 Βρίγγας ηπείλησε τω δήμω παντί. οτι ο παρακοιμώμενος Βασίλειος λαόν απέστειλε καϊ την τον Βρίγγα οίκίαν κατέστρεψε καϊ άλλων, οτι έστέ- φ&η παρά τον πατριάρχον 6 Φωκάς, οτι σννεμίγη 1) χα&αίρεοίς «κ της βααιλείας ρχο εκ της βασιλείας κα&αέρεΰΐς 2) εύ&υς ρι-ο ευ&εΐαι, ηαοά δοπρβί εΰ&εΐς 3) Ηα&αίρεοις — αντών] &.άάίί 4) και περί τα η&η] Άάάϋ Ώνα. 5) των] α,άάϋ: περί Άγ. οω. ΛνΌΠπίδ, αάάίί ϋιτο. 6) χαμδάν ρΓΟ Χαμαδάν. ΑΚΟυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVI. 367 6 βαΰιλενς τχ\ Θεοφανοι. ότι έκωλν&η 6 βαβιλενς παρά του πατριάρχου έπιβήναι τον &υ6ιαΰτηρίου. περί των εν Σικελία 'Λγαρηνών. οτι, 6 Τζιμι6κής κατετροπώΰατο τους εν Κιλικία Άγαρηνούς. 25. "Οτι 6 βαΰιλενς εν Κιλικία έύτράτενΰε και πόλεις αντών είλεν. περί των πνλών της Ταρΰον και της Μοψονεΰτίας. περί της Κνπρον. οτι της Σνρίας πόλεις πορ&ήβας και την Άντιόχειαν πολιορ- κών άπανέΰτη και περί τον άγίον κεραμίον. ι) όπως ο Φωκάς Νικηφόρος διέκειτο περί το νπήκοον, και οτι ονδε των έκκληΰιαβτικών άπείχετο. όΰα εις κά- κωβιν των υπηκόων ούτος ό βαβιλενς έπενόει καϊ οία έ&έόπιξεν2) ά&εΰμα. ότι παρά τον Φωκά το τε- ταρτηρόν έπενοή&η και η προτίμηβις της νέας χα- ραγής. 26. Περί τον τείχονς των προς εωΆ) ανακτό- ρων, όπως εάλω η Αντιόχεια επι τοντον τον αντο- κράτορος, και όπως εκείνος διετέ&η προς τονς άλόν- τας αντήν και δια τίνα αίτίαν. 21. Περί της μέόον των 'Λρμενίων και των πλωίμων φιλονεικίας , και όπως ό δήμος δια ταντης εξεμάνη*) κατά τον βαΰιλέως. όπως τον δημον φο- βη&έντος καϊ εκ τον &εάτρον άποδιδράΰκοντος πολ- λοί διεφ&άρηΰαν. περί των Ονγγρων. ότι ό βαύι- λενς τον 'Ρώς κεκίνηκε κατά των Βουλγάρων. 28. "Οτι λιμός γέγονεν επί τον Φωκά. ό δε τοντω εις κέρδος έχρηΰατο. τί έποίηβεν ο Μακεδών Βαβίλειος ΰιτοδείας επί των ημερών αυτού γενομέ- νης, περί Λέοντος τον αδελφού τον Φωκά. ότι 1) κεραμίου ρΓο κεραμίδος 2) ε&έσπι,ζεν ρτο ε&έβπι• ΰεν 3) ε'ω] εκ ΛνΌΙδαβ 4) εξεμάνη ρΓο ίζέμψε. 368 ΑΚΟΟΙΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVII. κατά τον βαβιλεως ήρέ&ιΰε τον Τζιμιΰκήν η Θεο- φανώ, οτι λογο&έτην τον δρόμον προεβάλετο τον Τζιμιΰκήν 6 Φωκάς, επιβουλή τον Τζιμιΰκή κατά τον Φωκά, ΰνμπραττονΰης και. της Θεοφανονς. άναίρεβις τον Φωκά Νικηφόρον. 1. "Οτι τον παρακοιμώμενον Βαΰίλειον τοις της βαΰιλείας επεΰτησε πράγμαΰιν. οτι εκωλν&η 6 Τξι- μιΰκής εΐΰελ&εΐν εις την έκκληΰίαν. πότε έΰτέφ&η 6 Τζιμιΰκής. πότε οΓ Μανιχαΐοι εκ της εωας εις τά έΰπερια μετηνέχ&ηΰαν. περί πατριαρχών, περί των Άγαρηνών. οτι οί *Ρως μετακλη&έντες κατά των Βονλγάρων, και αντονς καταγωνιύάμενοι , επανελ- &εΐν εις τά ίδια ονκ η&ελον, και περί τον Καλοκν- ρον. οτι 6 Σκληρός Βάρδας εβτάλη κατά των (Ρώς. όπως 6 Σκληρός τονς 'Ρώς κατηγωνίύατο καϊ τονς Ονμμαχονντας αντοΐς. 2. "Οπως ο Φωκάς Βάρδας τνραννίδι επικεχεί- ρηκε, και ό πατήρ αντον καϊ ο αδελφός άποδράναι μελετήΰαντες έγνώΰ&η6αν. οτι τον Σκληρον έπελ- &όντος τω Φωκά οί ΰνν έκείνω προβήλ&ον τω Σκλη- ρω, και 6 Φωκάς τω βαΰιλεΐ προΰεχώρηΰε, και έκάρη κληρικός καϊ περιωρίΰ&η εις Χίον. οτι εγημεν 6 βαΰιλενς την δνγατέρα τον βαΰιλέως Κωνΰταντίνον. οτι εζεΰτράτενΰε κατά των 'Ρως, καϊ πόλεις και φρονρια νπ' αντών κατεχόμενα ελαβεν. άλωβις της Περΰ&λάβας. πολιορκία τον Λοροΰτόλον ήτοι της Αρίΰτρας, και όπως γεγονεν η πολιορκία. 3. ^Η τελενταία μάχη προς Σφενδοΰ&λάβον καϊ τονς (Ρώς. οτι και της εκ &εον βοη&είας ετνχον οί Ρωμαίοι, άλωύις της Λρίΰτρας. όπως εγνώΰ&η οτι ό άγιος Θεόδωρος τω βαΰιλεΐ ΰννεμάχηΰε. οτι προΰ- ήλ&ε τω βαΰιλεΐ ό Σφενδούΰλάβος καϊ προΰεδεγ&η. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XVII. 369 4. "Οτι έπανελ&ών 6 βαύιλενς έ&ριάμβενΰε. περϊΡΊ1359 τού εν τοΓ^ Χαλκοΐς ναού τον οωτηρος. περί πα- τριαρχών, ότι άπο6τατηΰάντων των εώων βαρβά- ρων έζεύτράτεναεν 6 βαΰιλενς κατ αυτών, καϊ ό&εν ν παρακοιμώμενος ήρε&ίΰ&η επιβουλεύΰαι αντώ1) και όπως επεβούλευΰεν. τελευτη Ιωάννου του Τζι- μιΰκή. ότι αύ&ις ο Φωκάς Λέων καϊ 6 υιός αυτού Νικηφόρος μελετηβαντες επι&έβ&αι τΐ] βαβιλεία έτυ- <ρλώ&η6αν. 5. "Οτι άνεκλή&η εκ της ύπερορίας η μητηρ των βαΰιλεων. ότι άπεΰτάτηβεν ο μάγιΰτρος Βάρδας 6 Σκληρός , και ο6α εν τη άποβταβία αυτού γεγό- ναοι. πώς 6 Σκληρός της Νικαίας έκράτηβεν. οτι τω Φωκά Βάρδα τον κατά τον Σκληρού ένεπίύτευΰε πόλεμον ο παρακοιμώμενος, όπως εμονομάχηΰαν 6 Σκληρός καϊ 6 Φωκάς και όπως οι περί τον Σκλη- ρόν έτράπηβαν εις φνγην. φνγή τού Σκληρού προς Βαβνλώνα καϊ κά&ειρξις αυτού και τών μετ αυτού. 6. Περί πατριαρχών, περί Βονλγάρων καϊ τού Σαμουήλ και τών αδελφών αυτού, ότι 6 βαΰιλεύς έζεΰτράτενβε κατά Βονλγάρων και την Τριάδιτζαν έμελλε πολιορκεΐν. όπως 6 Κοντοοτεφανος απάτη μετήλ&ε τον βαΰιλεα καϊ πεπεικεν αναζεύζαι, καϊ όΰα οι Βούλγαροι τοΓ^ 'Ρωμαίοις εποίηΰαν2) άναζεν- γννονύι. ότι ο Φωκάς βαβιλενς άνερρή&η. ότι 6 Σκληρός καϊ οί παρά τοις Άγαρηνοϊς "Ρωμαίοι άνεί- &η6αν τών δεβμών και έπανελ&ειν εις τά "Ρωμαίων όρια ηδννή&ηύαν. ότι κοινωνίαν δέύδαι μετά τού Φωκά επι τη τνραννίδι ή&έληΰεν ο Σκληρός, και όπως κατεβχε'&η καϊ έδεόμή&η. 1) αντώ] αυτόν 2) εποίησαν τοις 'Ρ.] ίηνβνίίί. ΖΟΝΑΒΔ3 IV. 24 370 ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XVII. 7. "Οτι προ τον δεσμηδήναι λά&ρα ώς αντό- μολον έπεμψε τον ν ιόν αντον προς τον βασιλέα 6 Σκληρός, περί τον Λελφινά. όπως έάλω καϊ άνεσκο- λοπίσ&η. όπως ο Φωκάς κατέστρεψε την ζωήν. οϊος ο βασιλεύς Βασίλειος το ή&ος ίγένετο μετά την κατά- λνσιν τον Φωκά. όπως τον παρακοιμώμενον 6 βασι- λεύς άπεσκενάσατο, και όπως προς εκείνον διετέ&η. τελεντη τον παρακοιμώμενον. οϊος ήν 6 βασιλεύς προ τον της εξουσίας έπιλαβέσ&αι, καϊ οϊος μετά ταντα έγένετο καϊ όπως έκέχρητο τω άδελφω, καϊ οίος ην εκείνος το ή&ος. ότι αν&ις ο Σκληρός της τνραννίδος εί'χετο καϊ όπως έσπείσατο, και προσήλθε τω βασιλει καϊ έδέχ&η. ότι κληρονόμος της Ιβη- ρίας καταλειφ&εις ο βασιλεύς άπήλ&εν έκεΐ. όσα εν Ιβηρία και Φοινίκη κατώρ&ωσε. 8. Περί πατριαρχών, περί τον Σαμονηλ καϊ των Βονλγάρων , καϊ όσα κατ' αυτών 6 βασιλεύς έστήσατο τρόπαια, τα μεν δι' έαντον, τα δε δια των στρατηγών, και όσας πόλεις είλε και φρούρια, οια 6 βασιλεύς έδογμάτισεν. οϊος ην 6 βασιλεύς οντος το ή&ος. καϊ οίος ην περί χρήματα και όσα σννήζε και ε&ησανρισεν. 9. "Οτι οΓ ΆγαρηνοΙ τον εν Ίερονσαλήμ κα&εϊ- λον ναόν. όσα εν Βονλγαρία έποίησεν 6 βασιλεύς Βασίλειος, όπως τους φραγμούς τών ορών κα&εΐ- λεν 6 βασιλεύς και εις Βονλγαρίαν εισέβαλε, καϊ περί της τελεντής τον ^αμοίλ^'λ. ότι 6 τον Σα- μονηλ νιος άνηρέ&η παρά σνγγενονς αντον. ότι πολλοί τών επίσημων Βονλγάρων προσερρνησαν τω βασιλει. ότι καϊ αν&ις ο βασιλεύς έ%εστράτενσε κατά Βονλγάρων και όσα έποίησεν. ότι προσερρνη τω βασιλει ή γννη καϊ οί παίδες τον Βλαδισ&λάβον ΑΚουΜΕΝΤΑ. υΒ. χνπ. 371 Ιωάννου τον υίοΰ Ααρών, ότι καταΰχών την Βουλ- γαρίαν Ό βαΰιλεύς εις Ά&ήνας απήλθε τη θεομήτορι άνθομολογοΰ μένος, περί πατριαρχών, εκβτρατεία κατά 'ΑβαΟγίας. νίκη ^Ρωμαίων κατά των Ιβήρων, περί πατριαρχών, τελευτή Βαύιλείον. 10. ΟΪος ήν το ήθος 6 Κωνσταντίνος καϊ την διαγωγήν. περί τών θυγατέρων τον βαΰιλεως και των εκτομιών αυτού θεραπόντων, περί Πατζινάκων. όπως ταΐς είαπράξεΰιν 6 βαβιλεύς ούτος εζέτριψε το νπήκοον. όπως τόν'Λργνρόπωλον1) 'Ρωμανόν γαμ- βρόν εις την θυγατέρα 6 βαΰιλενς ίποιήΰατο, την εκείνον βνμβιον άποκαρήναι ποιήΰας. καϊ Καίΰαρα τοντον άνεΐπε και διάδοχον της βαΰιλείας κατελι- πεν. τελεντή τον βαΰιλέως Κωνΰταντίνον. 11. "Οτι εζέκοψε το άλληλέγγνον καϊ επηνζηΰε την ρόγαν τών κληρικών της μεγάλης εκκλησίας και χρεοκοπίαν εποίηβεν. οτι 6 Προνβιανός νποπτεν- θεϊς επι τνραννίδι ετνφλώθη. καϊ 6 Διογένης Κων- ΰταντινος όμοια αιτία καθείρχθη. οτι εοπείόατο τοις ΆβαβγοΙς καϊ την ιδίαν άνεψιάν ννμφην εδωκεν. οτι οι Αγαρηνοϊ καιρόν2) λαβόμενοι τών πόλεων έπελάβοντο , ας παρά τον Φωκά και τον Τζιμιΰκη άφηρέθηβαν. οτι εΰτράτενΰε κατά τον3) Χάλεπ, κ«/,ΡΙΙ359 προύήλθεν αντώ πρεββεία είρήνην αίτονύα, 6 ά£ ουκ εΰπείΰατο. ότι'Άραβες άθρόον τω χάρακι έπελ- θόντες ετρέψαντο τους 'Ρωμαίονς, καϊ 6 βαβιλεύς έφυγε, και το βτρατόπεδον διηρπάγη. 12. "Οτι επανελθών ο βαΰιλευς εις την πόλιν βαρέως τοις ύπ' αυτόν προΰεψε'ρετο. περί της παρά πλ 1) Άργνρόπω\ον~\ άργνρο 2) καιρόν ρπ) καιρόν 3) τον ρΐΌ το. ^ 24* 372 ΑΕΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVII. τον "Ρωμανού δομη&είΰης μονής, περί τον νίον τον Χαλεπίτον. περί Κωνβταντίνον τον Άιογενονς. περί διαφόρων ε&νών τα νπό Ρωμαίονς ληιζομένων.1) περί της αντογράφον επιβτολής τον Χριβτον. περί των μεταναβτενόντων δια τον λιμόν. περί ΰειβμών. 13. "Οτι πρότερον 6 βαβιλενς κατετεινεν έαντόν περί μίξιν παιδοποιΐας εφιεμενος, άπογνονς δε ταύ- της, ον ΰννεχώς προΰήει τή βαβιλίΰΰη, ή δε αντον έμίβηΟεν. όπως 6 Παφλαγών Μιχαήλ προΰελήφ&η παρά τον βαΰιλέως, και ως ήράΰ&η αντον ή Ζωή, καϊ ότι δια τον έρωτα 6 βαΰιλενς "Ρωμανός επεβον- λεν&η και τέ&νηκε. [τελεντή τον βαβιλεως "Ρω- μανού. 2)] 14. Οΐως διετέ&η προς την βαβιλίδα 6 Μιχαήλ, οίος ην το ή&ος ό τον βαβιλεως αδελφός Ιωάννης, περί της νόΰον τον βαϋιλεως Μιχαήλ, περί τον Ααλαϋδηνον καϊ δια τίνα αίτίαν κα&είρχ&η. περί τον έ% Αφρικής ΰτόλον. περί Παγκρατίον τον άρ- χοντος Άβαβγίας. περί Σκν&ών. [περί 'Λράβων.2)] 15. "Οτι μετά των Αιγνπτίων οι "Ρωμαίοι έβπεί- 6αντο. οτι 6 Μανιακής την Σικελίαν νπό Σαρακη- νών κατεχομενην Ρωμαίοις νπετα\ε. όπως νπο Αράβων επεβονλεν&η η "Εδε6α, και όπως εγνώβ&η τα3) της έπιβονλής. οτι ο Καρχηδόνιος 4) κρατών κατά της Σικελίας έπήλ&ε. καϊ όπως ήττή&η παρά τον Μανιακή καϊ εφνγε, καϊ όπως ό Μανιακής δε- ΰμιος έκεΐ&εν άχ&εις κα&είρχ$η. ότι ή Σικελία αν- &ις έλήφ&η νπό τών Άγαρηνών άνεν μιας πόλεως της Μεβήνης. ότι έφίετο τον πατριαρχείον ο ορφα- νοτρόφος. όπως προς το νπήκοον διεκειτο ο ορφα- 1) ληιζομένων] αάάΐί 2) τελ.— Ρ. βί περί Αράβων αά- ά'ιϊ ϋυα 3) τα ρ ιό το 4) Καρχηδόνιος ρΐΌ Καρχηδόνος. ΑΚΟυΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVII. 373 νοτροφοί; καϊ η αδελφή αυτού, ότι επεβονλεν&η παρά της βασιλίδος Ζωής 6 όρφανοτρόφος. 16. Ότι ή νόσος της παραφοράς κατεκράτησε σφόδρα τον βασιλέως, όπως εΰχε περί την βασίλισ- 6αν ο βασιλεύς Μιχαήλ, ότι και νδερω περιέπεσεν 6 βασιλεύς Μιχαήλ, οτι και νδερω περιέπεσεν 6 βα- σιλεύς Μιχαήλ, οτι 6 Καλαφάτης Μιχαήλ νίο&ετή&η τγ} βασιλίσστι καϊ Καίσαρ άνηγορεύ&η. 17. "Οπως άπεστάτησε πάλιν το των Βονλγά- ρων ε&νος, και όπως εις δύο αρχηγούς περιέστη, καϊ όπως ο εις τον άλλον διέφ&ειρε, παρασκενάσας το πλή&ος λι&ολενστήσαι αυτόν, ότι ο βασιλεύς νδε- ριών έζεστράτενσε κατά Βονλγάρων. όπως ο Άλον- σιανός §φνγεν εκ των "Ρωμαίων είς τους Βονλγά- ρονς, και όπως εγνωρίσ&η τον ^ Ααρών είναι νιος. και όπως τον Αολιανόν κατασχών άπετύφλωσεν. ότι προσήλ&εν ο Άλονσιανός τω βασιλεΐ. όπως άπήλ- &εν 6 βασιλεύς είς την μονήν των αγίων Αναργύ- ρων, καϊ άπεκάρη. τελεντή τον βασιλέως Μιχαήλ τον Παφλαγόνος. 18. "Οτι είσήλ&εν είς τά βασίλεια 6 Καίσαρ Μι- χαήλ, άνάρρησις είς βασιλέα τον Καίσαρος, καϊ ο^ο^ ήν το ή&ος ο Μιχαήλ, όπως διετέ&η προς τον &εΐον αύτον τον όφανοτρόφον. εξορία τον.όρφανοτρόφον. ότι τους οίκείονς σνγγενεΐς 6 Μιχαήλ ε&ννούχισε.1) 19. "Οτι αιτιάσεις κατά της βασιλίδος Ζωής πλασάμενος ο Μιχαήλ άποκείρει αυτήν πρότερον είς την τον Πρίγκιπος νήσον περιορίσας αντήν. 2) ότι διά τήν στάσιν άνεκομίσ&η ή βασιλίς, και 6 λαός 1) εξεννονχισε, ββά ηιβ(1ϋ8 β^ΙΙηΙπβ <1ιΐίΐΙηΐ8 βναηί<ϊί8, ρΓΟ υβρίζει 2) οτι αίτιόβεις — αντήν 1>ΐ8 ίη βηβ ρ&^ίη&β βί ίηϋίο ββ^αβηΐίδ. 374 ΑΚαΐΤΜΕΝΤΑ. ΜΒ. XVII. μελενδυτοϋΰαν ίδών αυτήν εις πλέον τεδύμωται. ότι προς την της Ζώης άδελφήν την Θεοδωραν το πλήθος τραπεν Αυγούΰταν αυτήν άνηγόρευβεν εν τη μεγάλη έκκληβία, καϊ ότι εις τήν μονήν του Στου- δίου 6 Μιχαήλ και 6 &είος αυτού ο Κωνσταντίνος άπήλΰον. οτι έτυφλώ&ηΰαν 6 βαΰιλεύς Μιχαήλ και 6 &εΐος αυτού 6 νωβελλίύιμος Κωνσταντίνος, είτα καϊ υπερωρίβ&ηβαν. 20. "Οτι άνδρα ή βαβιλις Ζωή έμνηΰτεύετο. όπως άπεδοκιμάβ&η 6 Ααλαβύηνός. περί του Μο- νομάχου, καϊ όπως παρά της βαόιλίΰΰης Ζωής ηρέ&η προς βαΰιλείαν καϊ προς ΰυνοίκηΰιν. οτι έΰτέφ&η 6 Μονομάχος. 21. Οίος ήν τήν γνώμην 6 Μονομάχος, περί του Βοϊΰ&λάβου και 06α παρ* εκείνου έγένοντο. περί του Μονομάχου και της Σκληραίνης του προς αλλήλους έρωτος, οτι επανήχ&η εκ της Μιτυλήνης ή Σκλήραινα , καϊ όπως αυτή έχρήΰατο ο βασιλεύς, τελευτή της Σκληραίνης. ΡΠ360 22. Περί της του Μανιακή άποβταβίας και όπως διελύ&η. άποΰταβία του Ερωτικού, περί πατριαρ- χών, οτι έτυφλώ&η 6 γεγονώς όρφανοτρόφος Ιωάν- νης, άποΰταβία του Τορνικίου Λέοντος. 23. "Οτι έτυφλώ&ηβαν ο Τορνίκιος και 6 Βα- τατζής. 24. Περί των (Ρωςι) κατά της βαΰιλίδος των πόλεων επελεύΰεως. ναυμαχία κατά των 'Ρως καϊ ήττα αυτών. 25. "Οπως οί Τούρκοι κατά της υποκείμενης 'Ρω- μαίοις εωας μοίρας έχώρηύαν, κα\ τίνες ούτοι, όπως 1) 'Ρώξ] ρώς Ιιίο θί ιηοχ. ΑΚαϋΜΕΝΤΑ. Ι,ΙΒ. XVII. XVIII. 375 οι Τούρκοι ταΐς υπό (Ρω μαίους έπήλ&ον χώραις. περί τής κωμοπόλεως τον "Αρτζε. πόλεμοι (Ρωμαίων συμ- μαχομενων1) "Ιβηρσι προς τους Τούρκους και αλω- σις του Λιπαρίτου άρχοντος των Ιβήρων. ο« αυτός ό Σουλτάν κατά ^Ρωμαίων εχώρησε. 26. Περί Πατζινάκων και όπως εις τα παρί- στρια διεβησαν. περί της των Σκν&ών προσελεύ- σεως, περί της των έτερων Σκυ&ών επελεύσεως, καϊ όπως εάλωσαν. όπως οι Σκΰ%αι της υπό (Ρω- φ,αίους δουλείας αφήνιασαν,, είτα έσπείσαντο. 21. Περί επιβουλής ην ο Βοΐλας εμελετησε2) χαΐ οίος ην εκείνος, ότι ου κατά λόγον άναλίσκων τά δημόσια χρήματα εις πόρους άπειδεν ουκ ευαγείς Ό Μονομάχος. 28. Τελευτή τής βασιλίδος Ζωής. περί της εξ Αλανών παλλακευομενης τω βαΰιλεΐ. περί τής νό- ϋου η των νόσων του Μονομάχου, περί του λόγο- %•έτου του δρόμου Ιωάννου, περί του Αειχούδου Κωνσταντίνου, ότι τον πρωτεύοντα ήβουλή&η 6 βασιλεύς καταλιπεϊν διάδοχον τής αρχής. 29. "Οτι ευτυχώς3) ήνυΰε την αρχήν ή Θεοδώρα, οτι 6 Στρατιωτικός Μιχαήλ εις την τής βασιλείας άνήχ&η περιωπήν. τελευτή τής βασιλίδος Θεοδώρας. 1. "Οτι τοις στρατιωτικοις άρχουσιν ου δεξιώς έχρήσατο 6 βασιλεύς Μιχαήλ, αποστασία του Μο- νομάχου Θεοδοσίου. 2. Προσελευσις τών στρατιωτικών αρχόντων προς τον παρασπόνδυλον. όπως ο Βρυέννιος^) ετυ- 1) ανμμαχομενων βοπρδί ρι•ο σνμμαχονμένων 2) ην 6 βοΐλας εμελετησε, 86(1 1ίΙίθΠ8 ρ&Γΐίιη βν&ηϊάίδ εΐ; οΐιαι-ία Ι&οβΓα, ηηάβ τον Βοΐλα ί&ηίιπη ίη βά. 3) εντνχώς ρΓΟ ευτυχών 4) Βονέννι,ος] βρνένιος. 376 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χνιπ. φλώ&η. άποβταΰία τον Κομνηνού και των λοιπών1) Στρατιωτικών αρχόντων, ότι έκράτηΰε Νικαίας 6 Κομνηνός, ότι βυμβαλόντες τοις περί τον Κομνη- νόν οι βαΰιλικοι ήττή&ησαν. 3. '^ττοστολι) πρέΰβεων προς τον Κομνηνόν περί ειρήνης, όΰα τω βαΰιλεΐ δια των πρέΰβεων ο Κο- μνηνός έδήλωΰεν. οτι α ητηΰεν 6 Κομνηνός πλη- ρώΰαι ο βαΰιλεύς επηγγείλατο, και πάλιν οί πρέ- ΰβεις προς αυτόν άπεΰτάληΰαν. οϊα εγγράφως2) τους Συγκλητικούς• άπτ^τηΰεν 6 βαΰιλεύς Μιχαήλ, οτι ΰταΰιώδεις τίνες εις την μεγάλην έκκληΰίαν ΰυνήχ&ηΰαν, και οτι βαΰιλέα τον Κομνηνόν άνηγό- ρευΰαν και του πατριάρχου ΰυνευδοκοϋντος.3) εκ- πτωΰις της βαΰιλείας Μιχαήλ του γέροντος. 4. "Οτι πρώην οικονόμων και ΰκευοφυλάκων της μεγάλης εκκλησίας παρά του βαΰιλέως προβαλ- λομένων οί Κομνηνοί κάί άμφω τή έκκληΰία απέ- νειμαν. 4) οτι άποτόμως τή των κοινών πραγμάτων διορ&ώΰει έπικεχείρηκε και γέγονεν άπαΰι μι6ητός. οτι ούδε αυτών τών τω &εώ κα&ωΰιωμένων εφεί- ΰατο. 5. "Οτι ο πατριάρχης η&ελεν επιτάΰΰειν τω βα- ΰιλεΐ και ήπείλει αυτω. εξορία του πατριάρχου Μιχαήλ, τελευτή του πατριάρχου εν τή εξορία, περί πατριαρχών, όπως τα δικαιώματα της ελευθε- ρίας τών Μαγγάνων ελαβεν 6 βαΰιλεύς εκ τον Λειχουδη. β. Έκΰτρατεία κατά τών Ούγγρων καϊ Πατζι- ί) καΙ τών λοιπών] ίκίοϋί 2) εγγράφως ρΐ'ο εγγράφω 3) σννενδοχονντος ρΐΌ οννενδικονντος 4) απένειμαν} άπένειμ, υΐίίπΐίΐ οοιηρβηάίο δΐιρΓα 5θπρί», ηηάβ απένειμε \Υο1£ιΐ8. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. 11Β. XVIII. 377 νάκων. όπως τον εκ της δρυός κίνδυνου εζέφυγεν 6 βαβιλεύς καϊ οί περί αυτόν. 7. "Οπως την βαΰιλείαν άπέ&ετο 6 Κομνηνός καϊ εμόναβε, τον Λουκαν προχειριβάμενος βασιλέα, οίος ην το ή&ος 6 Κομνηνός. 8. Επιβουλή κατά του βασιλέως καϊ όπως ταυ- την διέφυγεν. οϊος ην 6 Λουκάς τους τρόπους, ότι εκ φειδωλίας δωροις η&ελε φιλιοϋν τη 'Ρωμαίων αρχή. 9. Περί του ε&νους των Ούζων, περί σεισμού.1) περί αστέρος κομήτου. περί πατριαρχών, ότι νο-*Ή361 σήσας 6 βασιλεύς καϊ έκλείπων τοις υίοϊς την2) βα- σιλείαν κατέλιπε, κάκείνοις την μητέρα έπέστησεν, όμόσασαν εγγράφως μη δευτερογαμηΰαι. τελευτή Κωνσταντίνου βασιλέως του Λούκα. 10. "Οτι ή βασιλις Ευδοκία βαβιλέα τοις πράγ- μασιν έπιβτηβαι εβονλεύΰατο. περί του Αιογενους καϊ οίος ην το γένος και την ίσχύν. ότι τυραννηΰαι βουλευσάμενος κατεσχέ&η 6 Λιογένης, καϊ μέλλων κολαβ&ήναι άφεί&η καϊ εις κγλ άφωρίσ&η.3) όπως ηπατή&η ο πατριάρχης και δέδωκε τη δεσποίνη το του όρκου αυτής εγγραφον. ότι συνήφ&η τη βαΰι- λίδι Ευδοκίας 6 Διογένης καϊ άνερρή&η. 11. "Οτι έξεΰτράτευΰεν 6 Λιογένης εν τη έωα και όσα εποίησεν. ότι καϊ προς Συρίαν ώρμηΰεν 6 βασιλεύς καϊ την Ίεράπολιν έλαβε καϊ τους Χαλε- πίτας ετρέψατο. ήττα των βαρβάρων, άλωβις υπό*) 1) βεΐΰμον ρΓΟ αειαμών 2)*την] αάάϋ 3) καϊ εις — άφωρίσ&η] &άΛίί: &&ά νοχ ηιβάίίΐ, δίο ίβΓβ ηί βιιρΓβ, ροβί- ίηιη δοήρία, βίαιοι άβδϊάβΓίΐη νίάβαίιΐΓ Καππαδοκίαν , φΐο- ιηοάο 8ϊί βχρβά:'βη<1» ίηοβΓίαπι 4) υπό] οιη. 378 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ειβ. χνιιι. "Ρωμαίων φρουρίων τινών βαρβαρικών και αγγελία τω βαΰιλεΐ λαφυραγωγη&ήναι το 'Λμόριον. 12. "Ετέρα έκΰτρατεία τον βαΰιλέως καϊ οΰα εν ταντΐ] ΰννέβηο~αν. περί τον έμπρηΰμον τον ι/αοΰ τών Βλαχερνών. περί τον Κομνηνον Μανονήλ καϊ όπως ελήφ&η αιχμάλωτος, καϊ όπως έπανήλ&εν, άγων καϊ τον έλόντα αυτόν Τονρκον πρόΰφυγα τω βαΰιλεΐ. 13. Ή τελευταία έκΰτρατεία του Διογένους και οΰα εν αυτΐ\ ΰημεΐα ΰυνέβηΰαν. περί της τών Νε- μίτξων άποΰταΰίας καϊ ότι διεΐλεν 6 Διογένης το ΰτράτενμα, και ον μετά πολλών εκείνος περιελείφ&η. ότι τον Βρνέννιον εΰτειλαν ΰνμβαλεΐν τοις Τούρ- κοις, είτα και τον Βαΰιλάκιον, καϊ ως εάλω 6 Βαβι- λάκιος. χ) 14. "Οτι Ούζοι προς τους Τούρκους ηντομόλη- ΰαν, καϊ ότι μετεκαλέΰατο και το ΰτράτενμα, ο διεΐ- λεν ο βαΰιλενς' οι δε ονκ άφίκοντο, και ότι του βαβιλέως ετοιμαζομένου προς πόλεμον εκ του Σουλ- τάν πρέσβεις ηκαβι περί ειρήνης, ότι ύποΰτρεψάν- των τών πρέΰβεων ο βαΰιλενς προς μάχην ώρμηΰε καϊ όπως ήττήΰ'η και εάλω. όπως ό Σουλτάν έχρή- <5ατο τω βαΰιλεΐ άπαχ%έντι προς αυτόν, τίνα γεγό- ναβιν εν τοις βαΰιλείοις της άλώΰεως άγγελ&είΰης.2) 15. "Οτι προστάγματα επέμφ&ηΰαν πανταχού μι) δέχεΰ&αι τον Λιογένην ως βαΰιλέα, καϊ ότι του Καί- σαρος νιοι έατάληΰαν κατ1 αυτού, όπως κατεκλεί- ό&η 6 Διογένης καϊ έπολιορκεΐτο. 3) και ότι έπϊ 1) οτι τον Βρνέννιον^ Βαβιλάκιος] Ά,άάίϊ 2) τίνα — άγγ. αάάίί, ροβί; ομιαβ δθφΐίίαΓ νοοαβαίιιιη οτιίυβ ίηΐίίαπι ονν νίχ, ππηαβ βίίαιη οβίβή άιιοίιΐδ ροββαηΐ; 1β£ΐ, (μιαπι ©Ιί&ιη ίΐΐ» εν — άγγελ&είβης ρι•ορβϊηο<1ϋΐη δίηί βχΐπία 3) και επο- λιορκεϊτο] αάάϋ. ΑΚαίΙΜΕΝΤΑ. ΕΙΒ. XVIII. 379 σνν%ηκαις παρέδωκεν εαυτόν.1) ότι εν τη Πρώτη νήσω άπαχ&εις έτελεύτησεν 6 Διογένης. 16. "Οτι τον Σίδης επέστησε τοις πράγμασι πρό- τερον, είτα τον Νικηφορίτζην. οτι αμελών των της βασιλείας πραγμάτων λόγοις έσχόλαζεν2) 6 Μιχαήλ, οτι 6 Σονλτάν τα κατά τον ζίιογένην μα&ών την εωαν κατέτρεχεν. οτι, 6 Κομνηνός Ίσαάκιος εστάλη μετά τον (Ρονσελίον τοις Τούρκους άντιτα\όμενος, καϊ ηττη&εις έάλω, καϊ 6 *Ρονσέλιος άπεστάτησεν. ότυ ο Καίσαρ σταλείς κατά τον 'Ρονσελίον ήττή&η καϊ έάλω. ότι ο βασιλεύς Τονρκονς κατά τον (Ρον- ύελίον μετεπέμψατο, 6 δε λύσας τον Καίσαρα βασι- λέα άνεΐπε' καϊ σνμμίζας τοις Τονρκοις αιχμάλω- τος καϊ αντός και 6 Καΐύαρ ελήφθησαν, ότι 6 Καΐ- ύαρ διά τον βασιλέως έξωνη&εϊς έκείρατο καϊ μο- ναχός γέγονεν. ότι ο βασιλεύς Αλέξιος ειλε τον 'Ρονσέλιον. όπως έκλήδη Παραπινάκιος ούτος 6 βα- 6 1 λεν ς. 17. Περί τον των Χροβάτων3) έ&νονς. περί της αποστασίας τον δονλον Νέστορος, ότι νιος έτέχ&η τω4) βασιλείς και έστέφ&η παρ9 αντον. περί τον τεχ&έντος σημειωδονς παιδός. περί τον έν τη βασιλεία τούτον γενομένον λιμού και λοιμού, ότι ο Βοτανειάτης παρά των εωων αρχόντων^ βασιλεύς άνερρή&η. ότι και έν τη δύσει 6 Βρνέννιος Νι- κηφόρος άποστασίαν6) έπεχείρησεν. ότι ο Κομνηνός Αλέξιος καϊ 6 'Ρονσέλιος απεστάλησαν κατά τον Βρνεννίον. 1) Ροδί Ιααβο βν&ηίάα ηοηηυ11&, φίοπιπι 1β£ί ροίββί; οτι πρότερον μεν φάρμαν,ον έκεράσ&η τω Διογενει βί £θΓί?ΐ3δβ έπέμφ&η 2) εϋχόλαζεν ρι-ο εΰχόλασεν 3) Χροβάτων] χορβάτων 4) τω ρτο τον 5) αρχόντων] άρχεται 6) άποσταοίαν] αν ρβΓ οοπιρβηάχιιιη, βί ιηοχ βρνένιος βί βρνενίου. 380 ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVIII. 18. Περϊ πατριαρχών, ότι ο[ Τούρκοι τάς 'Ρω- μαϊκάς κατεβχον χωράς εν τή εφα και ωκειώβαντο. ότι 6 Βοτανειάτης κατεΰχε την Νίκαιαν. ότι 6 δή- μος της πόλεως βαβιλεα άνεϊπε τον Βοτανειάτην καϊ τον Μιχαήλ κα&εΐλον καϊ άπεκειραν. όπως 6 Βοτα- νειάτης της βαϋιλείας εδράξατο. 19. "Οπως 6 Βρυεννιος τυράννων εάλω και ετυ- φλώ&η. επανάΰταΰις των Βαράγγων. ότι την προ τον αντον βαοιλεως γυναίκα εγημεν 6 Βοτανειάτης. ότι Μητροπολίτης 'Εφέΰου έχειροτονή&η ο της βα- ΰιλείας έκπεΰών Μιχαήλ, άποόταύία του Βαβιλα- κίου καϊ άλωβις, καϊ πήρωΰις των όφ&αλμών αύτοϋ. άποβταβία Κωνϋταντίνου του υίοϋ του Λούκα, ότι τον Σίδην εις διοίκηΰιν των κοινών ο βαβιλεύς προεΰτήΰατο καϊ περί του Γερμανού και του Βοτα- νειάτου. *) περί του λογο&έτου Νικηφόρου , καϊ όπως άνγιρέ&η. 20. Περί τών Κομνηνών , καϊ πώς εις άποΰτα- βίαν ώρμηβαν, όπως της πόλεως εκράτηβαν καϊ της βαβιλείας έπέτυχον. ότι 6 Βοτανειάτης άπεκάρη καϊ εις την Περίβλεπτον2) άπελδών εκεί ετελεύτηΰε. 21. Περί τών αδελφών του βαΰιλεως καϊ της μητρός καϊ τών γαμβρών.3) περϊ πατριαρχών, περϊ 1) Βοτανειάτου] βορίλον, ψχί βίο θί,ίαπι ίη ίβχΐιι 2) Περιβλέπτου] περιβλεπτ, ηΐίίαΐίΐ οοιηρβη<1ίο βχρΓβββα, ι ααίβπι Γβδβοίο, βΐ; αοοβηΐπ, υί νίάβίιΐΓ, οαΓβηίθ. Αηίο ότι 6 Βοτανειά- της αιιίβιη Ιιαβο ίβΓβ ραιΊίπι βναηίάίΐ: όσα καϊ οια γεγόνασι παρά του . . . είσελ&όντος εις την πόλιν 3) Ροβί Ιιαβο ΐϊΐαι•£θ &ά ρ&ηΐΐο ίηίτ3, ββ^ιχβηΐίίΐ εντεΰ&εν τών βασι- λείων προσόδων ηοηηιιΐΐα ρ&Γίίπι Γβδβοΐα, τιικίβ βρραΐ'βηΐ Ιαη- ίτιιη ραΓίίοιιΙαβ νοοα&ιιίοπιπι εσχόλα . . . τών αξιωμάτων ρόγαν ό -κομνηνός ' εστε'ψε την . . σνξνγον . . βασιλίσ βί αϋαβ φΐ&β- άαπι β^Π&βαβ φΐαβ νϊχ ροβδίιηί βχΐήοαη. ΑΚΟϋΜΕΝΤΑ. ΙΛΒ. XVIII. 381 τον 'Ρομπέρτον τον . . . και όπως πρότερον μεν έτι- μήδη βαβιλενς προύβαλών αντώ, είτα ένίκηβε.1) 22. Περί των νήσων, όπως έάλωβαν. περί τον Τζαχά. περί της Κρήτης και της Κνπρον. οβα εποίηΰεν ούτος 6 βαΰιλενς προς κάκωαιν των νπη- κόων. περί των \ΐ\2). περί των δνγατέρων τον βα- ΰιλέως και των νιων καϊ των έπι δνγατράβι γαμ- βρών, περί τον μεγάλον ΰειΰμον. 23. Περί των Πατζινάκων καϊ όπως κατετρω- %"Υ\6αν. περί έπιβονλής κατά τον βαΰιλέως μελετη- δείύης. ετέρα έπιβονλή. περί της των Φράγγων ΰνγκινήόεως και προς την εωαν αντών διαπεραιώ- 6εως. περί της των Βογομίλων αίρέΰεως και όπως 6 ταντης κήρνξ διεφ&άρη. επανάΰταόις τον Ψενδο- διογένονς. 24. Περί τον όρφανοτροφείον. μελέτη κατά τον βαΰιλέως, ον5) 6 κορνφαΐος 6 Άνεμάς. δρώπαζ το χρίΰμα δι' ον μαδσ.ται ή τρίχωΟις. άνεχώρηΰε*) των βασιλείων ή μήτηρ τον βαΰιλέως, και άπελ- δονύα εις τον5) Παντεπόπτην εκεί έτελεντηύεν. τε- λεντή τον βεβαύτοκράτορος. όπως διέκειτο πρώην προς την κοινωνόν τον βίον6) ο βαβιλενς, και όπως μετέπειτα, ότι ή της βαβιλείας έζονβία τη βαύιλίδι άνατεΟ-ήναι μεμελέτητο, ο #£ νιος ταντης καϊ βα~ 1) περϊ τον — ενίκησε αάά'ιϊ ΙίΐίβΓίδ ραΓίίκι βν&ηίάίδ (η&ιη ο πρβαλ αντ Ι&ηΙυηι αρρ&Γβί βΐ ενίηη ρΓΟ ϋβ ηααβ Ιιίο δαηΐ ροβίία) 2) περί των \ΐ\ αάάίΐ;. Ιιβ^θΐκΐιιηι νίάβίιη- νομισμά- των 3) βίο βΐΐαηι οοά. 4) μαδαται η τρίχωοις ρπ> η τρ. αφαιρείται βΐ άνεχωρηαε ριο άναχωρη&εΐοα 5) τον ρΓΟ την 6) την κοινωνον τον βίον] ρϊ•ο 1;ΐ3 την αν (τον 382 ΑκαυΜΕΝΤΑ. ι,ιβ. χνιπ. σιλενς άντέπραττε τοντω1), ώς ενόν, και ώς άπεί- ρητο πάσιν αντω προσιέναι.2) 2ο. Περί πατριαρχών, περί της νόσον τον βα- σιλέως καϊ όπως άνερρώσδη. περί της φήμης της 3) γενομένης κατά το μέγα σάββατον. 26. Περί της εις Χερρόνηΰον έκδημίας τον βασιλέως, οτι προνκά&ητο εν τω Φιλοπατίω καϊ των δεομένων ηκροάτο καϊ αντίκα τάς αποκρίσεις πεποί- ητο. έκδημία ετέρα τον βασιλέως, οτε καϊ πολλοί των Μανιχαίων επέστρεφαν εις την της άλη&είας επί- γνωύιν. περί της Ανγονστης και τον Καίσαρος Βρνεννίον καϊ της αντον σνζνγον.4) περί εμπρη- σμού καϊ ανέμων. δ) 27. Εκστρατεία Τούρκων, ετέρα εκστρατεία ον καϊ πρ . . 6ις μς σονλτ ΙίΙΙβΠδ ρβΓίίπι βνβηίάίδ ρθήΙβΓ- φιβ οτι μετηνέχ&η 6 βασιλεύς εις το μέγα παλάτιον κάκει τον στόμαχον καν&είς εις τα μάγγανα με- τήχ&η. 6) 29. "Οτι τον βασιλέως τα τελενταϊα πνέοντος ο ιηο£ έζελ&ών των μαγγάνων απ . . εις το μέγα παλ. καϊ αντοϊ προσερρν.1) οϊος ήν τους τρόπονς και το ή&ος 6 βασιλεύς Αλέξιος. 1) τούτω] τούτο 2) δβςαηηΐτιΐ' ίη οοά. ηοηηιιΐΐβ, άβ Γϊ&ίππιηάο Ιίΐίβήβ ρ&ι-Ιίπι βν&ηίοΐίδ, ι του βαϊμοννδον όπως τταραβάς τάς ονν&ήν,ας κατά ρωμαίων εχωρηΰεν . . . μηδέν αννοας .... είοατο 3) της] αάάίί 4) ότι προυκά&ητο — επίγνωαιν βί; περί της Ανγονΰτης — ΰνζνγον] &άάίϊ 5) και ν Β,άάϋ, βίδί ηΐηίΐ άβ νετοΐς ββί; ίη Ιβχί,α 6) έτερα — μετήχ&η] &άάϋ 7) οτι τον βασιλέως — προαερρν] αάάίί. Τανδ' ιΰτορεΖ ο Καιΰαρενς Ενβέβιος 6 77αμφ/λουρπ3ΐ3 εν τω λόγω ος έχλή&η Βαΰιλιχός. 'Λρχή κόβμον. Επίτομη χρόνων των άαο τον 'Λόάμ εως τον ,ςφπ&' έ'τονς, εως της αρχής της βασιλείας τον κνρίον Αλεξίου τον Κομνηνού.1) Λδάμ εγέννηαε τον Ση& Ση& ίγέννηαε τον Ένώς Ένώς εγέννηαε τον Καϊνάν Καϊνάν εγέννηαε τον Μαλαλεηλ Μαλαλεηλ εγέννηαε τον Ίαρεδ Ίαρεδ εγέννηαε τον Ένώχ Ένώχ εγέννηαε τον Μα&οναάλα Μα&οναάλα εγέννηαε τον Λαμεχ Λαμεχ εγέννηΰε τον Νώε Νώε εγέννηαε τον Σημ Σημ ίγέννηαε τον Άρφαξάδ Άρφαξάδ εγέννηαε τον Καϊνάν Καϊνάν εγέννηαε τον Σάλα Σάλα εγέννηαε τον Έβερ Έβερ εγέννηαε τον Φαλεκ Φαλεκ εγέννηαε τον Ραγαν 'Ραγαΰ εγέννηαε τον Σερονχ ετών αλ' αλ' ετών «Ϊ νλε' ετών ρΗ' %%Β ετών ρο' ιρΗε' ετών Φ' %ϊ ρ ετών ο%β' αρκβ' ετών *£«' ααπζ' ετών ρΙΓ αννδ' ετών ρπη' «χμβ' ετών φ' βαμβ' ετών ρα' βαμγ'^ ετών ρλ' βτογ' ετών ρλε' βφη ^ ετών ρλ' βχλ*)\ ετών ρλγ' βψοα' ετών ρλ' 'β9ί>α' ετών ρλβ' ,γλγ' 1) β© Ιιβ,ο βρίΐοιηβ ν. Βοο3,η£ίιΐΒ ρτ&β£. νοί. 1, ρ. XXI Ιιιπυβ 6<1. 384 ΟΗΚΟΝΟΐ,οαίΑ. Σ,ερονχ εγέννηαε τον Ναχώρ ετών ρλ' ,ν9&\ Ναχώρ εγέννηαε τον Θάρα ετών Ο&' ,γαμβ' θάρα εγέννηαε τον Αβραάμ ετών 0 ,γτιβ' ^ Αβραάμ εγέννηαε τον Ίααάκ ετών 9 γυιβ' Ίααάκ εγέννηαε τον Ιακώβ ίτών ξ 4γνοβ' 'Ίακώβ εγέννηαε τον Λενϊ ετών πβ' γφνδ' Λενϊ εγέννηαε τον Καά& ετών μ>ϊ .7%* Καά& εγέννηαε τον Άβράμ ετών §' 4νχ£« 'Λβράμ εγέννηαε τον Μωναή ετών οε' ,7'ψΙ*' Μωναής έ'ξηαεν έ'τη ρκ' ,γωνζ' Ίηαονς ηγησατο Ίαραηλ έ'τη κδ' 4γωπ Φινεες ίεράτευαε τον Ίαραηλ έ'τη κδ' ]ν^' Χοναάρ εβααίλεναε του Ίαραηλ έτη ν Λνε' Γο&ονιήλ έκρινε τον Ίαραηλ έ'τη μ-' .7%^* Εγλώμ εβααίλεναε τον Ίαραηλ έ'τη ιη' διγ' Άώδ και Σεπφόρα έκρινε τον Ίαραη λ έ'τη π δρκζ' Ίαβειμ εβααίλεναε τον Ίαραηλ έ'τη κ' δρκζ' ΡΙΙ315ζίεβωρα έκρινε τον Ίαραηλ ν ετη μ' >£«' Ιουλιανός 6 παραβάτης έ'τη β\ ;ι•Κ' Ίοβιανός •Η ετος α' ,*»£>?' Ουαλεντινιανός έτη '?' εωπ' Ονάλης 6 αδελφός αυτόν έ'τη / εωπγ' Τρατιανός έ'τη / εωπζ' Θεοδόσιος 6 μέγας ετη # '.*%' Άρκάδιος δ υιός αυτού ετη ιγ' ,«$&*/ Θεοδόσιος 6 μικρός ετη μβ' ,^νε' Μαρκιανός έ'τη ζ ,*9&£*' Λέων δ μέγας έτη £ ε^οη' Λέων ό ' μικρός έτος α ε%ο& Ζήνων έβασίλενσεν έτη ΙΖ ε^ζ' 'Λναστάβιος έβααίλευβεν έ'τη *£' ,ςκγ' Ίονστΐνος ό γέρων έτη %•' βλβ1 Ίονστινιανός δ μέγας έτη λ&' ^ςοα' Ίονστΐνος 6 νέος 11 ετη ιγ' ,ζπδ' Τιβέριος ■ι ετη δ' ,ςηδ' Μαυρίκιος έτη κ ,ςρ#' Φωκάς 6 τύραννος έτη Ά &ύ Ηράκλειος ετη λα &ί>η Κωναταντΐνος 6 νιος αυτόν έτος α' ,ζρμ&' Ηράκλειος δ νιος αντον μήνας <ό' Κωνσταντίνος 6 νιος αντον έτη < ,ςρος' Κωναταντΐνος 6 πατήρ Ιουστι- νιανού έτη '?' ,ζςΊς' Ιουστινιανός το πρώτον έτη ι β*?. Λεόντιος έτη Υ ιςσςι Τιβέριος 'Λιρίμαρος έτη ^■ <ίσιγ Ιουστινιανός το β' και Τιβέριος ό υιός αΰτοϋ έτη ζ' ςσιϋ-' Φίλιππος 6 Βαρδάνης έτη β' μην. η ζσκα' Αναστάσιος δ Αρτέμιος έτη 9- βσκγ Θεοδόσιος δ Άτραμυτινός έτος α' ςσκδ' Λέων 6 Ισαυρος έτη κδ' ρσμή Κωνσταντίνος 6 υιός αντον ό Κοπρώννμος έτη κδ' ζσπβ' ΟΗΚΟΝΟΕΟαίΑ. 387 Λέων 6 νίός αντον $νη ε' ςαπζ' Κωνσταντίνος 6 νίός αντον σνν τη μητρϊ έ'τη ι ,?οΗ' Κωνσταντίνος μόνος ό νιος αν- τον ϊτη ζ\ ,ζτδ' ΕΙρήνη μόνη ή μήτηρ αντον έ'τη ε' ςτ&' Νικηφόρος 6 από γενικών έ'τη η μην. ϋ•' ,Ζτιζ' Στανράκιος 6 νίός αντον μήνας Ί , Μιχαήλ 6 "Ραγαβε έτος α' μην. &' ,ζτκ' Λέων 6 Αρμένιος ν ετη ζ μην. ε' {ζτκζ' Μιχαήλ ο Τραυλός ετη η μην. &' ,ζτλς' Θεόφιλος ό νιος αντον ετη ιβ' μην. Ί ,ζτμη' Μιχαήλ ό νίός αντον ετη κς ,ζτοδ' Βασίλειος 6 Μακεδών ετη ι& ,ζτΗγ' Λέων ό νίός αντον ετη κ ε μην η' ,ζνι&' Αλέξανδρος 6 αδελφός αντον έτος α' ,ζνκ' ΡΠ319 Κωνσταντίνος ό νίός Λέοντος ετη μη ,*υ&ί 'Ρωμανός 6 νίός αντον ετη Ί ^ςνοα' Νικηφόρος ό Φωκάς ετη ζ ,ζτνοη' Ιωάννης ο Τξιμίσκος 11 ετη ζ' ζνπδ' Βασίλειος ο Βονλγαροκτόνος ετη νε' σνν τω αδελ- φω Κωνσταντι 'νω ΪΨΗ' Έν οις βαβιλενΰι Σέργιος € πατριάρχης τον πάπαν Ρώμης από των δίπτυχων εζέωΰεν "Ρωμανός ό Άργνρόπολος ετη β' μην. ζ' ,ζφμβ'^ Μιχαήλ ο Παφλαγών έτη ξ' ^φμ&' Μιχαήλ 6 ανεψιός αντον ετη δ' ^φνγ' Κωνσταντίνος ό Μονομάχος ετη ιγ, ,*φ& Θεοδώρα ή Πορφνρογ έννητος έτος α βφξε' Μιχαήλ ό από Στρατιωτικών έτος α' ,*$>£«' Ίσαάκιος ό Κομνηνός ετη β' ^φίν Κωνσταντίνος ό Δονκα έ'τη ς' ,ςφοε' "Ρωμανός ό Διογένης έ'τη Υ ^φο&' Μιχαήλ 6 νίός τον Δούκα ετη ζ ^φπε' Νικηφόρος ό Βατανιάτης ετη Ί ζφπη' Αλέξιος 6 Κομνηνός έτη λη' ,ζχκς' 388 ΟΗκοΝΟΣοαίΑ. Οντος ήρξε της βαβιλείας άπο του $φπ& έτους, Ινδικτιώνος δ\ καϊ μηνός άπριλίου α\ τη μεγάλη πέμπτη , οτε καί ή αρπάγη γέγονε. *Απο κυρίου Αλεξίου του βαΰιλεως εως άρτι ετη 6με\ έτους ,ςωζη. α^Ί^ \ • \ ο ^ η. ΡΙ.ΕΑ8Ε 00 ΝΟΤ ΒΕΜΟΥΕ 0ΑΗ08 ΟΒ δίΙΡδ ΡΡΟΜ ΤΗΙ8 ΡΟΟΚΕΤ υΝίνεηβιτγ ορ τοβοντο μβραβυ